Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo
Maarten D. snapt het niet... die GPS-motoren reageren nooit meteen op teruglopende tijd.
Maar Gianni lijkt er na die val wel aan voor de moeite.
't Is een klassieke Parijs-Roubaix... ik zie nog een beresterke Duclos-Lassalle in z'n jonge jaren onverwoestbaar op kop rijden, en die kwam uiteindelijk ook als 30e of zo binnen (1981 denk ik).
Op zondag 3 oktober 2021 16:38 schreef H.Vviv het volgende: Moscon is nu aardig aan het stuiteren. Lijkt wel of die met meer bar in zijn banden rijdt dan hiervoor