Zo gaaf om al die verslagen te lezen van de loopjes die eindelijk weer kunnen plaatsvinden.
Echt supergoed gelopen in Zeeland en Eindhoven! Vorig jaar zou ik ook de kustmarathon lopen en normaal loop ik elk jaar de hele in Eindhoven. Dit jaar ging dat even anders.
Vorige week heb ik in Londen de marathon mogen lopen.
Na Berlijn had ik wat spierpijn, maar dat is op tijd hersteld na een goede sportmassage. De hele reis en voorbereiding had nogal wat voeten in aarde. Gelukkig was de quarantaineplicht (bij terugkomst) net op tijd afgeschaft. Ik had wel een heel boekwerk aan verplichte formulieren uitgeprint en moest me in totaal 3 keer testen. In Berlijn was ik dus heel blij dat mondkapjes daar nog verplicht was. Wat voor velen in de week voor een marathon veel stress geeft als ze wat pijntjes hier en daar voelden, was ik gefocust op of ik nou keelpijn voelde, of een hoestje.
Berlijn was te warm, maar in Londen zouden we daar geen last van hebben. Prima temperatuur rond de 10-15 graden, maar het zou wel eens nat kunnen worden en erg hard kunnen waaien.
Gelukkig had ik nu het weer aan mijn kant, want alle regen was zaterdag al gevallen (ik moest mijn kleren en gewone schoenen droogföhnen). En die zware windstoten waren nergens te bekennen.
Het was de beste dag van de week!
Na een metro- en treinrit kwamen we aan in Greenwich en moesten we nog even in het startvak wachten. Nog een laatste plasje en even wat melkbroodjes naar binnengewerkt.
Toen het startschot ging konden we eindelijk aan die 42k beginnen! Het eerste stukje ging wat naar beneden, en sowieso wordt je toch iets te veel meegesleept, dus ik startte iets te snel. Maar ik heb het tempo daarna heel stabiel gehouden. Hier had ik geen rugzak mee, alleen de gelletjes, want ik had het parcours bestudeerd en er zouden voldoende waterposten zijn en het was niet te warm. Wat ik heel fijn vond was dat er op de drankposten flesjes water werden uitgegeven ipv bekertjes! Een klein formaat, maar zo kon ik het water steeds meenemen en gebruiken op de momenten dat ik het nodig had. Ik heb bijna de hele route met een flesje water gelopen.
Qua weer en publiek had ik het zo erg getroffen. Vooraf had de organisatie gevraagd per loper 1 supporter mee te nemen, maar gelukkig hielden ze zich daar niet aan, want het stond helemaal bomvol! Het was echt zo ontzettend gaaf om daar te mogen lopen. Ik heb daar weer een aantal keer met kippenvel en met tranen in mijn ogen gelopen.
Dit is een A-naar-B-parcours, met op ongeveer halverwege de Tower Bridge waar we overheen liepen (dat was zo'n huilmomentje), en net zoals in Rotterdam kom je daarna op een gegeven moment een stuk tegen waar je heen en weer moet lopen, dus je ziet dan aan de andere kant van de weg de snellere lopers die er al bijna zijn (nog wel 4 mijl). Dat was voor mij wel een focuspunt, maar dat duurde nog best wel even, want we moesten nog een kronkelend stuk parcours afleggen in Canary Wharf, met wat hoogbouw waar de GPS gekke dingen deed.
Na zo'n 30 kilometer begon ik mijn bovenbenen te voelen. Daar was dan het restje Berlijn wat er toch nog in zat. Maar ik voelde me verder nog topfit en wilde de laatste 10km eigenlijk wel iets versnellen, want ik wilde voor een sub4 gaan en dat zou er ook gewoon in zitten. Voor mijn gevoel versnelde ik wel, maar het was puur de extra inspanning die het kostte om mijn benen te blijven optillen. Gelukkig bleef dat goed gaan, want ik was toch best bang dat de kramp er opeens in zou schieten.
Wat ook heel groot is bij deze marathon is het goededoelenaspect. Er wordt door heel veel mensen voor een goed doel gelopen, en die hebben hun eigen supporterspunten, en daar profiteerde ik ook gewoon van. Ook het verkleed lopen als recordpoging is daar een ding. Ik ben voorbij een neushoorn gelopen, een Mr. Potatohead, eenhoorn, viking, iemand in een transparante wereldbol, maar ook een paar kerels die achter elkaar liepen als rups.
Dat was mooie afleiding, want die had ik de laatste kilometers wel nodig, want de benen voelde ik steeds meer.
Voorbij Buckingham Palace moesten we nog een kleine 500 meter doorlopen tot aan de finish en met een klein eindsprintje heb ik een PR gelopen.
Daarna vonden de benen het wel genoeg, want ze weigerden dienst. Ik kon niet meer hurken of rustig door mijn benen zakken. Nadat ik mijn folie, kit bag met medaille en shirt had ontvangen ben ik doorgelopen naar het afgesproken punt met Marathons International en heb me daar moeten laten ondersteunen om te kunnen zitten en weer overeind te komen. Na even kletsen ging ik weer terug naar het hotel. Oh, de metro! Die trappen! Ja, ik heb achterstevoren gelopen.
Ik ben echt heel blij met hoe de marathon verliep. Het was een goede dag!
En Londen is zo mooi. Hoewel ik tijdens de marathon maar weinig heb gezien (de London Eye gemist), heb ik er buiten de marathon om zoveel mooie dingen gezien. Daar ga ik zeker eens een keer terug, met Zwabber.
Ondertussen heb ik weer een massage gehad en kan ik weer lopen, zelfs veel sneller dan wat ik gewend ben. Gisteren een heerlijke heuvelintervaltraining gehad en vandaag de marathontraining (voor Rotterdam), en vanmiddag heb ik een lokaal loopje gedaan. Ik zou rustig aan doen, maar ik leer het ook nooit, hè. Ik ging veel te hard en dat heb ik geweten de laatste kilometers, de benen waren helemaal op, loodzwaar.
Hopelijk ben ik op tijd hersteld voor Rotterdam.
[ Bericht 0% gewijzigd door wyccie op 11-10-2021 00:25:54 ]