F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Dag dierenliefhebbers. Ik zit met een vraag waar ik niet uit kom.
In mijn buurt woont een doorsnee echtpaar met twee honden. Doorsneerder tref je ze echt niet aan. De honden worden een paar keer per dag uitgelaten. Op het eerste gezicht zijn het niets-aan-de-hand-lieve-honden. En dat maakt het zo raar. Het zijn middelgrote honden, totaal niet van het type Staffordshire, komt meer in de buurt van gewone honden waarvan er 100 in een dozijn voorkomen die gewoon gezellig bij je liggen tv te kijken. Er lopen er miljoenen van rond in Nederland. Het echtpaar is zo doorsnee als wat. Middelbare leeftijd, geen tatoeages, netjes gekleed, geen Waku Waku-types, never nooit problemen, heer aardig en vriendelijk.
Ik maak vaak een wandelingetje en dan kom ik één van hun tegen tijdens het honden uitlaten. En dan gebeurt het. Zodra ze me in de gaten krijgen, verandert hun blik totaal en gaan ze gigantisch tekeer tegen me. De man of vrouw heeft dan de grootste moeite om ze in toom te houden. De houding is zelfs zo erg dat ze bloeddorstig overkomen en er echt op uit zijn me te verscheuren. Ik ben dan gewoon rustig aan het wandelen, zeg helemaal niks, geen gewapper met armen of zo, doodnormaal. En dit gebeurt dus altijd.
De honden hebben ze al sinds ik ze ken, een aantal jaren.
Dan vraag ik me af: wat doe ik verkeerd? Waarom doen die honden zo?
Andere honden die ik tegenkom: nooit iets aan de hand, wel een beetje snufferig, maar dat is het enige.
In mijn buurt woont een doorsnee echtpaar met twee honden. Doorsneerder tref je ze echt niet aan. De honden worden een paar keer per dag uitgelaten. Op het eerste gezicht zijn het niets-aan-de-hand-lieve-honden. En dat maakt het zo raar. Het zijn middelgrote honden, totaal niet van het type Staffordshire, komt meer in de buurt van gewone honden waarvan er 100 in een dozijn voorkomen die gewoon gezellig bij je liggen tv te kijken. Er lopen er miljoenen van rond in Nederland. Het echtpaar is zo doorsnee als wat. Middelbare leeftijd, geen tatoeages, netjes gekleed, geen Waku Waku-types, never nooit problemen, heer aardig en vriendelijk.
Ik maak vaak een wandelingetje en dan kom ik één van hun tegen tijdens het honden uitlaten. En dan gebeurt het. Zodra ze me in de gaten krijgen, verandert hun blik totaal en gaan ze gigantisch tekeer tegen me. De man of vrouw heeft dan de grootste moeite om ze in toom te houden. De houding is zelfs zo erg dat ze bloeddorstig overkomen en er echt op uit zijn me te verscheuren. Ik ben dan gewoon rustig aan het wandelen, zeg helemaal niks, geen gewapper met armen of zo, doodnormaal. En dit gebeurt dus altijd.
De honden hebben ze al sinds ik ze ken, een aantal jaren.
Dan vraag ik me af: wat doe ik verkeerd? Waarom doen die honden zo?
Andere honden die ik tegenkom: nooit iets aan de hand, wel een beetje snufferig, maar dat is het enige.
meestal is het gedrag van het baasje doorslaggevend.. een hond die zijn baasje vertrouwt zal zich niet aggressief opstellen.
honden die zich heel aggressief opstellen zijn meestal bang (zeker blaffen is een 'waarschuwing' afgeven) en de meest waarschijnlijke reden dat ze dat willen oplossen door zelf zo aggressief te zijn is omdat ze niet het gevoel hebben dat hun baasje hen ook goed beschermt.
dat baasje moet vroeger reageren, al voordat de hond gaat blaffen en ze zien iemand aankomen moeten ze ervoor zorgen dat ze hun hond direkt aan hun lichaam hebben, korte lijn en zelf hun lichaam duidelijk gebruiken om hun hond 'af te schermen'... Hierbij moet de hond dan doorhebben 'het baasje regelt dit'.
honden die zich heel aggressief opstellen zijn meestal bang (zeker blaffen is een 'waarschuwing' afgeven) en de meest waarschijnlijke reden dat ze dat willen oplossen door zelf zo aggressief te zijn is omdat ze niet het gevoel hebben dat hun baasje hen ook goed beschermt.
dat baasje moet vroeger reageren, al voordat de hond gaat blaffen en ze zien iemand aankomen moeten ze ervoor zorgen dat ze hun hond direkt aan hun lichaam hebben, korte lijn en zelf hun lichaam duidelijk gebruiken om hun hond 'af te schermen'... Hierbij moet de hond dan doorhebben 'het baasje regelt dit'.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Het zijn de meest normale mensen die ik ken. Ik heb zelf in het verleden ook honden gehad, gewone doodgewone honden. En ze gedroegen zich ook gewoon doodgewoon. Ik deed niks bijzonders, gewoon leven en elke dag wandelen met de hond, nooit geen enkel probleem, kwam geen blafje van af. Ik had eentje wel getraind dat ze commando's verstond, zoals hier, zit, blijf, wacht etc. Nou dat werkte uitstekend.quote:Op dinsdag 28 september 2021 13:50 schreef RM-rf het volgende:
meestal is het gedrag van het baasje doorslaggevend.. een hond die zijn baasje vertrouwt zal zich niet aggressief opstellen.
honden die zich heel aggressief opstellen zijn meestal bang (zeker blaffen is een 'waarschuwing' afgeven) en de meest waarschijnlijke reden dat ze dat willen oplossen door zelf zo aggressief te zijn is omdat ze niet het gevoel hebben dat hun baasje hen ook goed beschermt.
dat baasje moet vroeger reageren, al voordat de hond gaat blaffen en ze zien iemand aankomen moeten ze ervoor zorgen dat ze hun hond direkt aan hun lichaam hebben, korte lijn en zelf hun lichaam duidelijk gebruiken om hun hond 'af te schermen'... Hierbij moet de hond dan doorhebben 'het baasje regelt dit'.
Eens met bovenstaande reacties. Dat iemand compleet normaal en doorsnee overkomt, zegt niks over of diegene wel of geen roedelleider is.
Misschien zijn ze geen contact met mensen, buiten hun baasjes, gewend? Misschien kun jij eens met ze gaan wandelen, dan leren ze je kennen en stopt het blaffen misschien.
If you can't beat them, arrange to have them beaten. -George Carlin.
daar zeg je het al, je had ze getraind en een situatie geschapen dat de hond duidelijkheid had dat jij de baas was.... en hebben jouw hondendat ook altijd automatisch geacccepteerd. (wat ook hun natuur is, als roedeldieren hebben ze niets liever dan een sterk en duidelijk baasje te hebben)quote:
[..]
Ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Het zijn de meest normale mensen die ik ken. Ik heb zelf in het verleden ook honden gehad, gewone doodgewone honden. En ze gedroegen zich ook gewoon doodgewoon. Ik deed niks bijzonders, gewoon leven en elke dag wandelen met de hond, nooit geen enkel probleem, kwam geen blafje van af. Ik had eentje wel getraind dat ze commando's verstond, zoals hier, zit, blijf, wacht etc. Nou dat werkte uitstekend.
dat ze dat bij jou en jouw gedrag deden betekent niet dat alle honden bij andere baasjes die zich anders gedragen ook dat doen... sterker nog, ik heb een sterk vermoeden dat het gedrag van die andere baasjes naar hun honden anders zal zijn.
Dat de fout juist is dat die andere eigenaarrs 'vergeten' voor hun hond een roedelleider te zijn en grenzen aan te geven, al voordat hun hond zou gaan blaffen die terugroepen en kort houden.
Sowieso is er een gerede kans dat het een ander honderas is, en tussen honderassen is ook een enorm karakterverschil, vaak gegrond in warvoor honden oorspronkelijk getraind zijn, of het herde-honden zijn, die erop gericht zijn een kudde bijeen te houden, of honden die bij een jacht wild op moesten drijven (wat vaak zeer sterke karakters en energieke honden oplevert die ook veel beweging nodig hebben) of die bv andere taken hadden.
Mijn eigen ervaring is dat de meeste slecht opgevoedde honden zeer kleine honden zijn... en dat juist die honden overdreven aggressief reageren, ook tegen andere honden die veel groter dan hen zijn, maar vaak beter opgevoed.
Een goede oplossing zou zijn je hond gewoon los te laten op zo'n kleine hond en dat die kleine hond eens leert hoe de krachtsverhoudingen _eigenlijk_ liggen... maar dat gebneurt niet (en als het wel gebeurt krijgt vaak de grote hond de schuld, zelfs als bv een kleine hond losgaat op een verder rustige en kalme grote hond) en ook die kleine honden worden door hun baasjes vaak nooit gecorrigeerd.
Dat hangt ook samen ermee dat veel mensen denken dat die kleine honden veel 'liever' zijn en dat gevaar enkel van gevaarlijk uitziende honden komt... het tegendeel is vaak eerder het geval. de meeste gevaarlijk uitziende honden zijn véél beter opgevoed en getraind dan kleinere honden die door hun baasjes vooral geen grenzen opgelegd worden.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Sommige hondenrassen blaffen vanwege allerlei redenen. Dat hoeft niet per se agressie te zijn.
Omdat ze iets zien, omdat ze iets ruiken, omdat ze blij zijn, omdat ze jou zien, omdat ze uit mogen....
Doe het niet meteen af als 'agressie'
Mijn laatste hond blafte ook om alles, en was zeker niet agressief. Ze wilde gewoon graag haar gevoelens uiten!
Omdat ze iets zien, omdat ze iets ruiken, omdat ze blij zijn, omdat ze jou zien, omdat ze uit mogen....
Doe het niet meteen af als 'agressie'
Mijn laatste hond blafte ook om alles, en was zeker niet agressief. Ze wilde gewoon graag haar gevoelens uiten!
Kan zijn dat de hond niet geweldig is opgevoed, maar ik heb het ook weleens gehad met de hond van mijn moeder. Die was nooit agressief , alleen op eigen terrein waaks. Ik was hem uit aan het laten en we liepen een paar mensen voorbij zonder dat hij op of om keek, maar bij een specifieke meneer was het helemaal mis, grommen en raar doen. Geen idee wat het was, later op de ronde nog een paar mensen tegengekomen zonder problemen of rare dingen en toen die ene man weer die samen met zijn vrouw aan het wandelen was en hetzelfde ritueel, alleen tegen die man, zijn vrouw was geen probleem. Geen idee wat er in het beest gevaren was.
Normale mensen bestaan niet.quote:
[..]
Ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Het zijn de meest normale mensen die ik ken. Ik heb zelf in het verleden ook honden gehad, gewone doodgewone honden. En ze gedroegen zich ook gewoon doodgewoon. Ik deed niks bijzonders, gewoon leven en elke dag wandelen met de hond, nooit geen enkel probleem, kwam geen blafje van af. Ik had eentje wel getraind dat ze commando's verstond, zoals hier, zit, blijf, wacht etc. Nou dat werkte uitstekend.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Daar kan iets in zitten.quote:
Kan zijn dat de hond niet geweldig is opgevoed, maar ik heb het ook weleens gehad met de hond van mijn moeder. Die was nooit agressief , alleen op eigen terrein waaks. Ik was hem uit aan het laten en we liepen een paar mensen voorbij zonder dat hij op of om keek, maar bij een specifieke meneer was het helemaal mis, grommen en raar doen. Geen idee wat het was, later op de ronde nog een paar mensen tegengekomen zonder problemen of rare dingen en toen die ene man weer die samen met zijn vrouw aan het wandelen was en hetzelfde ritueel, alleen tegen die man, zijn vrouw was geen probleem. Geen idee wat er in het beest gevaren was.
Zo had ik een keer een zwerfkat opgevangen. Als ik bezoek kreeg van een vrouw, niks aan de hand, maar bij een man vloog het beest in totale paniek onder de bank.
Die streepjesquote:
Katten en honden kunnen vrijwel prima met elkaar overweg. Het ligt aan de baasjes.
Waarom de hond dat doet is lastig te beantwoorden... Maar honden hebben net als mensen bepaalde herinneringen die geassocieerd zijn aan en of getriggerd worden bij het zien, horen, voelen of ruiken.
Zo hadden wij vroeger een hond die had de schurft aan mensen in blauwe kleding en daar viel hij altijd tegen uit en kregen de waarschuwing afstand te bewaren. Het was nog uit de tijd dat de post rondging met de PTT en de postbode een blauw uniform droeg. En ik vermoed dat dit de associatie en trigger is geweest. De hond was erg waaks en elke dag die lullo in dat blauwe pakje die ondanks zijn waarschuwingen toch aan de deur komt rammelen. Dus hij associeerde alles wat maar in de verte leek op een postbode dus ook alles met blauw uniform als een potentiële indringer die op afstand moest blijven. En dit heeft hij zichzelf aangeleerd door de jaren heen en ook al werd hij altijd gecorrigeerd op dit gedrag het is er nooit meer volledig uitgegaan blauw uniform bleef voor hem een bedreiging.
En zo kunnen legio factoren gedrag triggeren, dus een van de honden wordt getriggerd zich zo naar jou toe op te stellen en de rest kopieert dit gedrag. Het kan je uiterlijk zijn, je geur, het geluid wat je maakt, de manier waarop je beweegt of een kleur etc. wat bij de hond een herinnering oproept die zegt nu moet ik in de verdediging. In de natuur van de hond is dominantie/agressie dus aanval in veel gevallen de beste verdediging.
Het baasje maakt hier de fout om niet op te letten en niet assertief genoeg te zijn en laat het gewoon gebeuren.
Zo hadden wij vroeger een hond die had de schurft aan mensen in blauwe kleding en daar viel hij altijd tegen uit en kregen de waarschuwing afstand te bewaren. Het was nog uit de tijd dat de post rondging met de PTT en de postbode een blauw uniform droeg. En ik vermoed dat dit de associatie en trigger is geweest. De hond was erg waaks en elke dag die lullo in dat blauwe pakje die ondanks zijn waarschuwingen toch aan de deur komt rammelen. Dus hij associeerde alles wat maar in de verte leek op een postbode dus ook alles met blauw uniform als een potentiële indringer die op afstand moest blijven. En dit heeft hij zichzelf aangeleerd door de jaren heen en ook al werd hij altijd gecorrigeerd op dit gedrag het is er nooit meer volledig uitgegaan blauw uniform bleef voor hem een bedreiging.
En zo kunnen legio factoren gedrag triggeren, dus een van de honden wordt getriggerd zich zo naar jou toe op te stellen en de rest kopieert dit gedrag. Het kan je uiterlijk zijn, je geur, het geluid wat je maakt, de manier waarop je beweegt of een kleur etc. wat bij de hond een herinnering oproept die zegt nu moet ik in de verdediging. In de natuur van de hond is dominantie/agressie dus aanval in veel gevallen de beste verdediging.
Het baasje maakt hier de fout om niet op te letten en niet assertief genoeg te zijn en laat het gewoon gebeuren.
Als baasjes angst voelen voor jou dan voelen honden dit aan. En gaan ze tegen jou tekeer. Volgens Cesar Milan.
|
|
