Sta je als alleenstaande vader er écht alleen voor?

Geen alleenstaande vader, maar m'n vrouw en ik staan er ook flink alleen voor.
Wel wat aanspraak in de buurt; er wonen hier wel meer kinderen waar onze kleine mee speelt, en dan heb je wel wat aanspraak bij de ouders.
Echt een band hebben we nog niet met hen, maar we praten wel regelmatig en krijgen ook wel tips qua opvoeding.
Via de peuterspeelzaal en het consultatiebureau kunnen we ook meer begeleiding krijgen met de opvoeding enzo, wat erg prettig is.
Bij de peuterspeelzaal (en later vast ook wel bij de basisschool) heb ik ook best wel aanspraak bij de ouders die daar ook staan te wachten. Sommigen zeggen dat ik bij hen welkom ben om de kleine met hun kleine te laten spelen en langzaam maar zeker krijg ik ook meer contact hier in de buurt met mensen die ons nog wel herkennen van het consultatiebureau en die willen ook wel soms met hun kinderen op bezoek komen zodat ze met elkaar kunnen spelen, en vice versa.

Gewoon relaxed wat gesprekjes aanknopen over de kinderen en stukje bij beetje krijg je dan wel wat contact.
Nu moet ik wel zeggen dat ik in een volksbuurtje woon dat er erg bekend om staat dat de kinderen continu bij elkaar de deur plat lopen.
Er is een maand geleden een nieuw gezin hier komen wonen, en de buurtkinderen zijn daar nu ook continu over de vloer. Bij een ander gezin gaat het wat moeizamer omdat het kind daar gewoon een stukje ouder is dan de rest hier. (Ook een kind van gescheiden ouders dat af en toe hier is.)

Je bent in ieder geval wel van meerdere factoren afhankelijk. En tja, je dochter is dus wel een stukje ouder dan de kinderen hier waar ik het over heb. Dan wordt nieuw contact ook wel wat lastiger.

quote:

Op zondag 26 september 2021 16:49 schreef DW457 het volgende:

[..]
En daar zit hem nou net het probleem. Al die dingen die jij opnoemt, die heb ik niet. Het leven van mijn dochter speelt zich voornamelijk af bij haar moeder. Daar gaat ze naar school, daar gaat ze naar de sport enz.. Dat alles maakt t voor mij erg moeilijk contact te maken met andere ouders en voor mijn dochter moeilijk met het vinden van leeftijdsgenootjes om mee te spelen.

Snap ik heel goed ja, en op die leeftijd zie je niet veel kinderen lekker buiten ravotten waar ze zo bij kan aansluiten.
Willen ze op die leeftijd sowieso al niet, en meisjes volgens mij al helemaal niet.
Je weet geen leeftijdsgenootjes bij je in de buurt te wonen?
(Dan nog; hoe match je die op een niet-krampachtige manier met elkaar?)

quote:

Op zondag 26 september 2021 16:54 schreef DW457 het volgende:

[..]
Leeftijdsgenootjes genoeg buiten, maar dan loop tegen het punt aan wat je zelf ook al aankaart: het contact maken. Mijn dochter is hier maar weinig en er zit steeds 2 weken tussen. Voor kinderen is dat erg lang. Daarnaast is mijn dochter erg onzeker op dat vlak, dus dat werkt ook niet mee.

Snap ik. Ja die nieuwe buurmeisjes hier zijn ook behoorlijk onzeker. Ik denk dat het voor meisjes op die leeftijd idd anders is dan voor jongens.
Dat ze relatief weinig bij je is / lang weg blijft hoeft niet veel te zeggen. ik zie hier ook kinderen die elders wonen en eens per maand of zelfs nog minder hier komen, en de buurtkinderen spelen net zo leuk met hen als met kinderen die hier gewoon wonen.
Maar goed, da's volgens mij ook een beetje de lokale cultuur hier. Sowieso maken mensen hier veel sneller contact met elkaar dan in andere plaatsen waar ik gewoond heb.

Tja, dan zit je snel aan hobbyclubjes te denken, maar goed, dan heeft ze dus school, sport en een hobbyclub, waar ze dan ook maar eens per 2 weken naar toe kan of zo?

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:06 schreef DW457 het volgende:

[..]
Doordeweeks heeft ze al best wel veel en ze geeft ook aan in het weekend er niets bij te willen. Dat snap ik ook wel...maar mede daardoor loop ik behoorlijk vast.

Ja lastig, als zij verder niks wil omdat ze het al zo druk heeft....

Maar goed, misschien weten andere mensen wel wat.
Op zich wel leuk dat je dan wat meer tijd voor elkaar hebt, maar ik snap ook wel dat je niet echt elke keer het HELE weekend leuke dingen samen kunt blijven doen.

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:10 schreef DW457 het volgende:

[..]
Nee en we doen wel veel samen, maar t is tegelijkertijd ook best zwaar. Juist omdat ik er dus steeds zo alleen voor sta. Ik ben dat ook gewoon zat en als ze op bed ligt voel ik me vaak wat depri. Dan ben ik moe en erg alleen en heb ik niemand om de boel na te bespreken of even bij bij te komen. Dat is ook gewoon bagger.

Maar je hebt dus een vriendenkring (van wie niemand een kind heeft).
Die af en toe voor een biertje uitnodigen of zo?

Eenzaamheid en depressiviteit zijn mij ook absoluut niet onbekend, helaas.

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:13 schreef DW457 het volgende:

[..]
Dat gebeurd ook wel, begrijp me niet verkeerd. Maar voel me ook vaak heel erg onbegrepen en dat neem ik mijn vrienden ook niet kwalijk. Alleenstaand-vaderschap is gewoon eigenlijk best wel bagger op z'n tijd.

Snap ik heel goed hoor.
Ja ik ben huispapa, vrouwlief werkt.
Ik breng meneertje 4x per week naar de peuterspeelzaal en haal hem op, breng hem naar het consultatiebureau, ga met hem buiten spelen of wandelen enz.
M'n vrouw heeft een zware baan en onregelmatige werktijden dus voor haar is het allemaal een stuk moeilijker.

Mijn stiefdochters hebben hier in de buurt ook geen vriendinnen. De oudste is nu 16, ze heeft wel een kamer in ons huis maar ze logeert hier eigenlijk nooit meer. De jongste van 13 (onze middelste dus) komt hier om het weekend of vaker want zij is verschrikkelijk gek met haar broertje van 1. Het is niet realistisch om te denken dat zij vrienden gaat maken in jouw buurt. Als dat gebeurt, dan mag je van geluk spreken.

En over een paar jaar al, zal het meer en meer gaan schuren. Uitgaan, bijbaantjes, vrienden. Nog 3-5 jaar en ze heeft geen tijd meer om het hele weekend bij papa te zijn. En dan schakel je over op 'samen iets doen' en visite.

Verder vind ik het niet cool dat je vrienden niet langskomen als je dochter er is, maar totaal onlogisch is het ook weer niet. De belevingswerelden van een volwassen man en een jong meisje staan wel mijlenver uit elkaar. Je vrienden hebben geen idee hoe ze zich moeten gedragen als er een jong meisje bij is. Lekker zuipen/blowen en gamen is in ieder geval niet aan de orde .

Voor die paar jaar dat je haar nog gaat halen: zing het uit. En zorg ervoor dat je leuke dingen met haar gaat doen tegen de tijd dat ze 16 is. Lunchen, shoppen, samen iets actiefs als jullie daar van houden. Best pak je binnen een paar jaar een gezamenlijke hobby op. Dan kun je heel natuurlijk blijven afspreken.

Ik spreek met m'n oudste stiefdochter af om te gaan lunchen of shoppen enzo. Wel eens lastig. Ik hou namelijk niet van shoppen maar ik vind het gewoon leuk om tijd met haar door te brengen. Mijn man vindt dat véél lastiger dan ik, hij heeft minder gemeenschappelijke interesse. Ze koken allebei graag, dat wel .

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:10 schreef DW457 het volgende:

[..]
Nee en we doen wel veel samen, maar t is tegelijkertijd ook best zwaar. Juist omdat ik er dus steeds zo alleen voor sta. Ik ben dat ook gewoon zat en als ze op bed ligt voel ik me vaak wat depri. Dan ben ik moe en erg alleen en heb ik niemand om de boel na te bespreken of even bij bij te komen. Dat is ook gewoon bagger.

Is ook wel een stuk mindset. En dat kun je heel goed zelf beïnvloeden. Bijvoorbeeld door het leuk te maken voor jezelf als ze gaat slapen. Goeie film opzetten bijvoorbeeld.

Als je een vriendin had, dan was dat weer een heel ander verhaal. Daar kunnen je vrienden niks aan doen.

quote:

Op zondag 26 september 2021 16:54 schreef DW457 het volgende:

[..]
Leeftijdsgenootjes genoeg buiten, maar dan loop tegen het punt aan wat je zelf ook al aankaart: het contact maken. Mijn dochter is hier maar weinig en er zit steeds 2 weken tussen. Voor kinderen is dat erg lang. Daarnaast is mijn dochter erg onzeker op dat vlak, dus dat werkt ook niet mee.

Gaat dus niet gebeuren. Laat het los, heeft geen zin om hierop in te zetten. Jammer, maar het is wat het is.

Jij zult haar dus zelf moeten entertainen.

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:20 schreef DW457 het volgende:
@:Seven mooie post, dank je wel. Ik mis het wel om, net als jullie, een partner te hebben waarmee ik hierin samen kan optrekken. Maar ja, wie weet, ooit...

Snap ik wel hoor, mijn laatste posts zijn wat meer van de 'kom op, niet teveel bij stilstaan'. Dat gevoel mag er zijn. Maak het leuk voor jezelf.

En ook met een partner kan het eenzaam zijn, als je niet op één lijn ligt.

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:26 schreef DW457 het volgende:

[..]
En dat lukt me steeds minder goed. Ik ben moe en de puf is er steeds meer uit en dat vind ik rottig en voel ik me ook schuldig over. Ook vecht ik ook veel tegen de dingen die haar moeder niet goed doet. Steeds alles allemaal alleen. Ik ben dat zat en wil steeds vaker eigenlijk niet meer. Maar goed, t belang van mijn dochter staat voorop en dus moet ik wel...

Ook dat herkennen wij wel. De kinderdingen zijn geen optie meer.

Heeft ze al een mobieltje? Dat zorgde hier voor een verandering . Dan willen ze ineens op hun kamer chillen enzo.

En hier liggen we ook lang niet altijd op 1 lijn met hun moeder. Wel vriendelijke betrekkingen maar we vinden haar erg overbezorgd en zij trekt alle medische en psychische registers steeds open. Dus we hebben 2 pubers die erg snel geneigd zijn om te denken dat er iets mis is met ze, om maar een voorbeeld te noemen .

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:32 schreef DW457 het volgende:

[..]
Ja, ze zit as we speak op d'r tablet. Dus ik heb wel tijd voor mezelf, naar dat voelt ook weer niet goed. Ik heb ook gewoon niemand bij wie ik een beetje kan peilen of ik het allemaal een beetje ok doe als vader. Dat brengt ook heel veel onzekerheid met zich mee.

Dat snap ik wel, maar zijn er echt geen mensen waar je hiermee over kan praten? Je eigen ouders? Iets oudere collega's waar je wat closer mee bent?

En niet kunnen dealen met de leeftijd van je dochter vind ik overigens ook een slap excuus, maar snap de (zichzelf aangeprate) huiver wel.

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:32 schreef DW457 het volgende:

[..]
Ja, ze zit as we speak op d'r tablet. Dus ik heb wel tijd voor mezelf, naar dat voelt ook weer niet goed. Ik heb ook gewoon niemand bij wie ik een beetje kan peilen of ik het allemaal een beetje ok doe als vader. Dat brengt ook heel veel onzekerheid met zich mee.

Dat bepaal je zelf hoor. Als je dochter gelukkig is en zich goed ontwikkelt, en jullie hebben een fijne warme band, dan is heb je het prima voor elkaar.

quote:

Op zondag 26 september 2021 17:49 schreef DW457 het volgende:

[..]
Dat is gelukkig het geval.
[..]
Met mijn ouders heb ik niet zo'n goede band en met mijn collega's ook niet.

Wat bedoel je trouwens met niet kunnen dealen met de leeftijd van mijn dochter?

Andere mensen in je omgeving? Ik stel zelf trouwens regelmatig vragen op fok en ik heb wel mensen met wie ik kan praten.