quote:
In de porno-industrie is een fluffer een persoon die ervoor zorgt dat een mannelijke performer op het juiste moment een erectie krijgt. De handeling zelf wordt fluffing genoemd.
Veel acteurs hebben moeite om een erectie te krijgen of te behouden tijdens de vaak inspannende, vaak herhaalde eentonige scènes met partners die de regisseur voor hen heeft uitgekozen.
De zogenaamde fluffers waren vroeger bijna altijd vaste crewleden in pornofilmproducties. Hun taak was om de mannelijke acteurs te helpen een erectie te krijgen. Ze deden dit meestal door orale of manuele stimulatie van de penis. Sommige professionele actrices begonnen hun werk als fluffers. Momenteel wordt aangenomen dat het gebruik van chemische stoffen zoals sildenafil (het actieve bestanddeel in Viagra, bijvoorbeeld) de frequentie van het flufferen heeft verminderd.
In de huidige filmproducties zijn er uit kostenoverwegingen meestal geen fluffers meer. Deze rol wordt nu overgenomen door de respectieve vrouwelijke filmpartners in heteroseksuele pornofilms. De vrouwelijke sterren van de industrie eisen echter niet zelden dat zij zelf niet hoeven te poffen. Deze taak wordt dan gedeeltelijk overgenomen door de bijrolspeelsters. In de homopornofilmindustrie pluizen de acteurs elkaar meestal uit, waarbij de ene acteur de andere kiest die hij aantrekkelijk vindt. Hij laat hem dan op de filmset fluffen, meestal niet in het bijzijn van de andere performers. Zelden worden onbetaalde fluffers of derden gebruikt die niet bij de filmproductie betrokken zijn, zoals levenspartners van acteurs.
Het verhaal van een fluffer in de homoporno-industrie was het onderwerp van de speelfilm The Fluffer van Wash West en Richard Glatzer, die in première ging op de Berlinale 2001.