WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Hoi iedereen,
Voor ik mijn verhaal begin: even duidelijk maken dat ik amper economische kennis heb:
Mijn telefoon is nu 2,5 jaar en de batterij begint snel leeg te gaan. Mijn auto is 15 jaar en daar is afgelopen week ook een mankement aan gekomen. Dit gaat me dus weer geld kosten, de vraag "laat ik het nog maken of koop ik een nieuwe" dringt zich op en de gedachte hoe vroeger toch alles beter was en langer mee ging doet me wensen dat ik geboren was in 1880.
Ik ben opgegroeid op een boerderij, waar steeds veel te repareren viel en dat meestal zodanig sterk werd gedaan dat het een stier kon weerstaan (letterlijk) en met het idee dat het 100 jaar moest meegaan. Inmiddels ontwerp ik machines en ook daar probeer ik die zo kwaliteitsvol mogelijk te maken. Ik lig dus ook steeds in de clinch met marketing over waar ik nog een tientje zou kunnen besparen en dat de machines die ik maak ook wel moeten verslijten zodat de klant deze na 10 jaar weer zou vervangen (en dat dan eveneens best de hele machine versleten moet zijn en niet simpelweg één onderdeel).
Ik begrijp de redenering dat een bedrijf werk moet houden om te blijven bestaan. Als Miele straks een wasmachine verkoopt die 200 jaar mee gaat dan verkopen ze na 20 jaar geen enkele machine meer want iedereen heeft die oude nog. Dingen moeten dus kapot gaan om de economie te laten draaien. Maar stel nu dat elke wasmachine slechts een week mee gaat en dan moet er weer een nieuwe komen (en we laten het milieu even buiten beschouwing). En stel mensen zouden gek genoeg zijn om dat te doen. Draait de economie dan helemaal op volle toeren? Zit er ergens een optimum in?
Ik probeer in mijn hoofd de economie steeds te verschalen naar een klein dorp met zegmaar een bakker, een boer en een timmerman. Ik begrijp dat als de timmerman geen werk meer heeft dat die geen geld meer krijgt en dus geen brood meer kan kopen en dus eigenlijk buiten de economie valt. Maar stel dat die timmerman zo'n slecht werk levert dat alles meteen uit elkaar valt, dan kan ik mezelf moeilijk voorstellen dat het goed gaat in dat dorp?
Kan iemand mij (proberen) uitleggen waar mijn redenering spaak loopt?
Voor ik mijn verhaal begin: even duidelijk maken dat ik amper economische kennis heb:
Mijn telefoon is nu 2,5 jaar en de batterij begint snel leeg te gaan. Mijn auto is 15 jaar en daar is afgelopen week ook een mankement aan gekomen. Dit gaat me dus weer geld kosten, de vraag "laat ik het nog maken of koop ik een nieuwe" dringt zich op en de gedachte hoe vroeger toch alles beter was en langer mee ging doet me wensen dat ik geboren was in 1880.
Ik ben opgegroeid op een boerderij, waar steeds veel te repareren viel en dat meestal zodanig sterk werd gedaan dat het een stier kon weerstaan (letterlijk) en met het idee dat het 100 jaar moest meegaan. Inmiddels ontwerp ik machines en ook daar probeer ik die zo kwaliteitsvol mogelijk te maken. Ik lig dus ook steeds in de clinch met marketing over waar ik nog een tientje zou kunnen besparen en dat de machines die ik maak ook wel moeten verslijten zodat de klant deze na 10 jaar weer zou vervangen (en dat dan eveneens best de hele machine versleten moet zijn en niet simpelweg één onderdeel).
Ik begrijp de redenering dat een bedrijf werk moet houden om te blijven bestaan. Als Miele straks een wasmachine verkoopt die 200 jaar mee gaat dan verkopen ze na 20 jaar geen enkele machine meer want iedereen heeft die oude nog. Dingen moeten dus kapot gaan om de economie te laten draaien. Maar stel nu dat elke wasmachine slechts een week mee gaat en dan moet er weer een nieuwe komen (en we laten het milieu even buiten beschouwing). En stel mensen zouden gek genoeg zijn om dat te doen. Draait de economie dan helemaal op volle toeren? Zit er ergens een optimum in?
Ik probeer in mijn hoofd de economie steeds te verschalen naar een klein dorp met zegmaar een bakker, een boer en een timmerman. Ik begrijp dat als de timmerman geen werk meer heeft dat die geen geld meer krijgt en dus geen brood meer kan kopen en dus eigenlijk buiten de economie valt. Maar stel dat die timmerman zo'n slecht werk levert dat alles meteen uit elkaar valt, dan kan ik mezelf moeilijk voorstellen dat het goed gaat in dat dorp?
Kan iemand mij (proberen) uitleggen waar mijn redenering spaak loopt?
Imagination is more important than knowledge (Albert Einstein).
Het lijkt me een beetje een variant op de vraag: als iemand een steen door de ruit van de plaatselijke slager gooit, is dat dan goed voor de economie? Je zou kunnen zeggen van wel, want doordat die steen door de ruit gegooid wordt heeft de glaszetter werk, en die bestelt weer extra glas bij de fabriek en geeft zijn geld weer uit bij andere bedrijven. De economie groeit dus doordat die steen door de ruit heen is gegroeid. Maar aan de andere kant: na het herstellen van de ruit is de slager helemaal niets opgeschoten. En het geld dat hij nu aan een nieuwe ruit heeft uitgegeven kan hij niet meer investeren in zijn bedrijf.
Ik denk dus dat het er vooral om gaat wat consumenten anders met hun geld zouden doen. Stel dat fabrikanten hun elektrische tandenborstels zo kut maken dat we allemaal elk jaar een nieuwe moeten kopen. Daar schieten we als samenleving niets mee op; het kost geld, het is slecht voor het milieu, het levert nul welvaart. Maar het kan alsnog best goed zijn voor de economie, als we dat geld anders onder ons bed zouden bewaren. Echter, als we dat geld anders zouden stoppen in onderwijs, innovatie, welzijn, dan is het beter als we zo min mogelijk kwijt zijn aan elektrische tandenborstels.
Ook geen econoom trouwens, benieuwd of er andere ideeën zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-09-2021 09:41:27 ]
Ik denk dus dat het er vooral om gaat wat consumenten anders met hun geld zouden doen. Stel dat fabrikanten hun elektrische tandenborstels zo kut maken dat we allemaal elk jaar een nieuwe moeten kopen. Daar schieten we als samenleving niets mee op; het kost geld, het is slecht voor het milieu, het levert nul welvaart. Maar het kan alsnog best goed zijn voor de economie, als we dat geld anders onder ons bed zouden bewaren. Echter, als we dat geld anders zouden stoppen in onderwijs, innovatie, welzijn, dan is het beter als we zo min mogelijk kwijt zijn aan elektrische tandenborstels.
Ook geen econoom trouwens, benieuwd of er andere ideeën zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-09-2021 09:41:27 ]
Je ziet ook historisch terug dat na een oorlog in een westers land de economie daarna super goed gaat omdat alles herbouwd moet worden.
Een andee voordeel is dat de oude fabrieken niet vrijwillig gesloopt zijn en nieuwe efficienter zijn, wat weer beter is voor de economie.
Dat iets stuk gaat betekent ook dat het vervangen wordt door een beter en efficienter product.
Bij een enkelglas kan je dit bv vervangen met hr++ glas, wat een besparing van gas oplevert en wat betekent extra geld om andere producten te kopen.
Ook als witgoed niet stuk is en het 20 jaar oud is kan het heel goed financieel interessant zijn om het te vernieuwen, maar dan moet je het werkende witgoed ook echt slopen en niet verkopen.
Een andee voordeel is dat de oude fabrieken niet vrijwillig gesloopt zijn en nieuwe efficienter zijn, wat weer beter is voor de economie.
Dat iets stuk gaat betekent ook dat het vervangen wordt door een beter en efficienter product.
Bij een enkelglas kan je dit bv vervangen met hr++ glas, wat een besparing van gas oplevert en wat betekent extra geld om andere producten te kopen.
Ook als witgoed niet stuk is en het 20 jaar oud is kan het heel goed financieel interessant zijn om het te vernieuwen, maar dan moet je het werkende witgoed ook echt slopen en niet verkopen.
Reason is not automatic, those who deny it cannot be conquered by it, Ayn Rand
Discuseren met domme mensen verlies ik omdat ik niet genoeg ervaring heb met dom lullen.
Discuseren met domme mensen verlies ik omdat ik niet genoeg ervaring heb met dom lullen.
|
|
