Kent bedrog een gradatie?

Goed topic. Die tweede vraag had ik ook eens gesteld hier als poll geloof ik. Volgens mij was het toen redelijk gelijk verdeeld wat men het ergste vond.

Ik vind alleen dat er een onderscheid is met bedrog qua intentie waarom iemand liegt. Dus stel ik noem maar wat: iemand uit een heel arm gezin die zijn best doet op school maar toch een laag niveau heeft en alleen laagbetaalde banen kan krijgen wordt verliefd op iemand van stand. Diegene liegt dat die rijk is en status heeft omdat diegene bang is dat de familie diegene anders te min zal vinden. Of iemand zit in de schuldhulpverlening en verzwijgt zijn gokverslaving omdat dit slecht overkomt, maar is wel in therapie ervoor en wil er echt vanaf komen. Dat vind ik minder erg dan wanneer diegene bijv. zou liegen over het feit dat hij een serieuze relatie wil maar ondertussen nog 10 anderen date.

Verliefd worden op een ander of vreemdgaan vind ik allebei even erg omdat het in mijn ogen totaal respectloos is. Als je verliefd wordt op een ander moet je dat gewoon opbiechten. Stel het is heel pril en het zou waarschijnlijk nooit iets worden met die ander omdat jullie waarschijnlijk toch niet bij elkaar passen. Dan kun je dat er gewoon bij zeggen, maar dan ben je wel eerlijk tegen je huidige partner. Natuurlijk bestaat er een kans dat diegene dat niet accepteert en het uitmaakt en dat je dan pas beseft dat je diegene liever wil. Met een beetje nadenken had dat voorkomen kunnen worden want dan was je misschien eerder afgeknapt op diegene waar je verliefd op was als je dat scenario al had voorgesteld. Maar misschien denk ik er te makkelijk over.
En als je gefrustreerd bent omdat je partner te weinig seks wil waardoor ieder ander die een beetje geil is je al doet vreemdgaan ook. Je kunt toch vragen of het ook een open relatie mag zijn?! Vind ik dan. Wat is er in vredesnaam mis met eerlijk zijn. Ik begrijp altijd 2 dingen niet van vreemdgaan:
- Als je een partner hebt die wel monogaam is, waarom blijf je daar nog bij als je alsnog de behoefte voelt om vreemd te gaan. Is het de spanning dat je twee (of meerdere) mensen bedriegt en kwetst ofzo?
- Als je een ander kennelijk aantrekkelijker vindt, waarom blijf je dan nog bij je partner? Om aan je familie te laten zien hoe netjes je bent en dat je heus wel voor de echte liefde gaat ofzo?
Alles begrijp ik er dus niet aan.

[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 19-09-2021 22:00:42 ]

Ik denk dat het inderdaad van geval tot geval verschild en ook de intentie verschilt.

Stiekem pakje koekjes dagelijks weg eten vind ik minder erg dan bewust maandelijks 500¤ achter houden en dan tegen mij klagen dat ze geen geld voor wasmiddel oid heeft.

Kortom, bedrog waaruit blijkt dat de ander opportunistisch is, jou (dus) (stiekem/onbewust) als minderwaardig beschouwd of als degene zelf niet door heeft dat het beschadigend gedrag is.

Als mensen manipuleren omdat ze zelf problemen hebben (schulden/verslavingen) dan kijk ik eerst of dat achterliggend probleem aan gepakt kan worden en van daaruit naar een betere relatie kan leiden (dan is lichte koekjes verslaving nog het minst erge).

[ Bericht 25% gewijzigd door Danny op 23-09-2021 06:46:40 ]

quote:

Op zondag 19 september 2021 22:58 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]
Goede punten.

Maar wat als iemand een verslaving heeft en hiermee niet om kan gaan en daarover tegen je liegt, zie je dat dan ook niet deels als iets opportunistisch/iemand als minderwaardig beschouwen (zoiets in de trant van, je bent de waarheid niet waard voor diegene)?

Natuurlijk is het bij een verslaving (is in principe een ziekte) anders dan wanneer iemand het echt puur opportunistisch doet, maar ik vind het wel lastig daar een scheidingslijn te trekken.

Want als iemand liegt om dan maar lekker zijn eigen verslaving door te kunnen zetten en denkt van; wat niet weet wat niet deert; van twee walletjes eten en doen waar je zelf zin in hebt, terwijl er wel dingen op het spel staan, dat vind ik alsnog deels wel een vorm van opportunisme/disrespect.

Als ze na paar keer toch hun verslaving niet willen aan pakken is het trekken aan een dood paard. Dan kan je beter zelf door inderdaad. Mogelijk gaat degene ooit aan zichzelf werken maar is zijn dal niet diep genoeg. Of is het gewoon te laat en het definitieve einde helaas de redding.

Leuk topic! en ik deel de mening van de meeste stemmers lijkt zo!

In mijn optiek, uit lust is heel wat anders, stiekem dit heel lang voor jou houden is compleet wat anders. Een foutje maken kan iedereen, bewust stout en fout doen is absoluut not done!

Mensen die belazeren blijven belazeren. Zulke mensen moet je niet in je leven willen.

Bedrog = bedrog.

Voorbeeld van vreemdgaan is wel een goeie...

Ik vind emotioneel bedrog ('ik ben verliefd geworden op iemand anders'), vertrouwen beschadigen, de ergste vorm van bedrog. Door iemand fysiek te bedriegen ('Het was alleen maar lust', 'Ik was dronken en ik heb met iemand anders gezoend'), beschadig je het vertrouwen. Ik vind dat als je genoeg om je partner geeft, dat je kunt voorkomen dat je de ander bedriegt. Wil je dit niet voorkomen, dan wees daar eerlijk over (zou voor ij einde relatie zijn) en take the consequenses.

Oftwel: vreemdgaan is vreemdgaan. Dat je het vertrouwen kaput maakt.

Heb een gelijkaardige vraag al eens beantwoord.

Ikzelf vind het bijvoorbeeld erger om emotioneel bedrogen te worden en vooral om belogen te worden. De ex die mij het meest heeft gekwetst is nooit vreemdgegaan maar had gevoelens voor mijn vriendin. Ik ben het via haar te weten moeten komen dat hij haar al lang appte, al haar foto's likete, met zijn vrienden "toevallig" steeds uitging waar zij ook was, ... alle dingen die hij bij mij ook eerst deed. Zij wou het ook eerst niet zeggen omdat ze hoopte dat het over ging en ons niet wilden breken, maar omdat het serieuzer werd heeft ze het toch verteld. Hij ontkende het zelfs, wat voor mij vreselijk veel pijn deed en dat kon ik hem niet vergeven.

Een andere ex heeft me wel effectief bedrogen, maar is daar eerlijk over uitgekomen en omdat daar niets van emoties aan te pas kwam kon ik hem dat wel vergeven. De baas van de kroeg waar ik werk neemt graag meisjes aan die mannen trekken. Hij had dan een 18 jarige meid met een dikke reet aangenomen waar alle mannen, en dus ook mijn ex, op zaten te kwijlen. Ik wist ook dat er al heel wat mannen hadden mogen opkruipen dus was al wat op mijn ongemak. Op een dronken nacht toen ik er niet was heeft mijn 35 jarige ex dan een keer dat 18 jarige barmeisje met haar dikke kont langs achteren geneukt in het berghok. Het was puur fysieke lust, hij biechtte het op en zelfs zij is het huilend bij mij komen opbiechten. Dit was pijnlijk, maar kon ik persoonlijk veel makkelijker vergeven.

Ik moet wel zeggen dat ik een verschil merk tussen mannen en vrouwen op dat vlak. Ik zeg niet dat mannen emotioneel bedrog minder erg vinden, maar ze zijn meer geraakt door fysiek bedrog dan vrouwen. Heel veel mannen die voor de lust een keer hun vrouw hebben bedrogen komen er veel makkelijker van af dan de vrouwen die dat gewoon voor de lust deden. De rouwen waar ik het van weet hebben dat dan meestal ook veel beter geheim gehouden...

quote:

Op maandag 20 september 2021 13:33 schreef Grublit het volgende:
Voorbeeld van vreemdgaan is wel een goeie...

Ik vind emotioneel bedrog ('ik ben verliefd geworden op iemand anders'), vertrouwen beschadigen, de ergste vorm van bedrog. Door iemand fysiek te bedriegen ('Het was alleen maar lust', 'Ik was dronken en ik heb met iemand anders gezoend'), beschadig je het vertrouwen. Ik vind dat als je genoeg om je partner geeft, dat je kunt voorkomen dat je de ander bedriegt. Wil je dit niet voorkomen, dan wees daar eerlijk over (zou voor ij einde relatie zijn) en take the consequenses.

Oftwel: vreemdgaan is vreemdgaan. Dat je het vertrouwen kaput maakt.

Dat niet alleen.
De bedrogene kan er een geruïneerd leven aan overhouden.
Denk aan;

• Nooit meer een partner volledig kunnen vertrouwen en zodoende geen lange relaties meer kunnen aangaan/hebben.
• Naar de alcohol/drugs gaan grijpen om de pijn te 'verzachten'. Op den duur dus verslaafd worden.
• Depressief worden.
• Zelfmoord plegen.

De mensen die vreemdgaan hebben dit besef schijnbaar niet.
Komen ze achteraf met "ik hou van jou" en "ik wil je niet kwijt" terwijl de partner uit elkaar getrokken wordt door emoties zonder dat de bedrieger ook maar een besef heeft wat ze de bedrogen partner aan doen.
"Ik hou van jou"; Yup. De bedrieger houdt zo veel van zijn/haar partner dat diegene ze onbewust een kapot leven toespeelt.
Overigens kan de bedrogene een laag zelfbeeld ontwikkelen, het zelfvertrouwen schaden en de eigenwaarde kapot maken.

Vreemdgaan vind ik in welke vorm dan ook not done.
Ontevreden in je relatie? Praat met elkaar.
Ongelukkig? Praat met elkaar.
Mis je iets? Praat met elkaar.
Heb je bepaalde behoeftes? Praat met elkaar.
Verliefd op een ander? Wees eerlijk tegen je partner, neem afstand van de persoon waar je verliefd op bent geworden en stop dat in je eigen relatie om die beter te maken.
Lukt praten uiteindelijk niet? Wees dan respectvol naar elkaar en zet er een punt achter. Waarom de ander onnodig emotioneel beschadigen?

[ Bericht 0% gewijzigd door Ricje op 20-09-2021 14:12:11 ]

quote:

Op maandag 20 september 2021 13:59 schreef Ricje het volgende:
Dat niet alleen.
De bedrogene kan er een geruïneerd leven aan overhouden.
Denk aan;

• Nooit meer een partner volledig kunnen vertrouwen en zodoende geen lange relaties meer kunnen aangaan/hebben.
• Naar de alcohol/drugs gaan grijpen om de pijn te 'verzachten'. Op den duur dus verslaafd worden.
• Depressief worden.
• Zelfmoord plegen.

De mensen die vreemdgaan hebben dit besef schijnbaar niet.
Komen ze achteraf met "ik hou van jou" en "ik wil je niet kwijt" terwijl de partner uit elkaar getrokken wordt door emoties zonder dat de bedrieger ook maar een besef heeft wat ze de bedrogen partner aan doen.
"Ik hou van jou"; Yup. De bedrieger houdt zo veel van zijn/haar partner dat diegene ze onbewust een kapot leven toespeelt.
Overigens kan de bedrogene een laag zelfbeeld ontwikkelen, het zelfvertrouwen schaden en de eigenwaarde kapot maken.

Vreemdgaan vind ik in welke vorm dan ook not done.
Ontevreden in je relatie? Praat met elkaar.
Ongelukkig? Praat met elkaar.
Mis je iets? Praat met elkaar.
Heb je bepaalde behoeftes? Praat met elkaar.
Verliefd op een ander? Wees eerlijk tegen je partner, neem afstand van de persoon waar je verliefd op bent geworden en stop dat in je eigen relatie om die beter te maken.
Lukt praten uiteindelijk niet? Wees dan respectvol naar elkaar en zet er een punt achter. Waarom de ander onnodig emotioneel beschadigen?

Super goede post. Jij begrijpt het tenminste.
Bij mij is er nog nooit iemand gekomen met “ik hou van jou” en “ik wil je niet kwijt” omdat ik nog nooit een echt serieuze relatie heb gehad.
Maar ben wel bedrogen met anderen en zelfs bij een korte relatie is dat al pijnlijk.
Het geeft het gevoel van: zie je wel, het was ook te mooi om waar te zijn dat er iemand om mij zou geven die ik echt leuk vind.
Ben het nog steeds niet te boven en heb niet meer het idee dat een relatie waar ik zelf ook gelukkig van word iets is wat voor mij nog ooit bereikbaar kan worden.
Dan zeggen: dan zoek je toch gewoon net zo lang totdat je iemand vindt die jou wel wil?
Maar zo werkt het niet. Ten eerste deden die anderen zich ook betrouwbaar voor maar zei het niets. Ten tweede, als je bijna nooit iemand echt leuk vindt, dan is het vinden van iemand die jou wel leuk vindt maar jij diegene niet extra pijnlijk. Je kwetst dan een ander op de manier dat je zelf gekwetst bent of het is juist een soort erin wrijven van het feit dat het eigenlijk voor je gevoel iemand anders had moeten zijn.

[ Bericht 11% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 20-09-2021 18:28:10 ]

Zelfmoord plegen om bedrog gaat me net iets te ver.

quote:

Op maandag 20 september 2021 18:07 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]
Super goede post. Jij begrijpt het tenminste.

Dank.

quote:

Bij mij is er nog nooit iemand gekomen met “ik hou van jou” en “ik wil je niet kwijt” omdat ik nog nooit een echt serieuze relatie heb gehad.
Maar ben wel bedrogen met anderen en zelfs bij een korte relatie is dat al pijnlijk.
Het geeft het gevoel van: zie je wel, het was ook te mooi om waar te zijn dat er iemand om mij zou geven die ik echt leuk vind.

En de bedrieger gaat waarschijnlijk dan weer verder met hun volgende partners bedriegen terwijl ze iemand emotioneel beschadigd achterlaten.

quote:

Ben het nog steeds niet te boven en heb niet meer het idee dat een relatie waar ik zelf ook gelukkig van word iets is wat voor mij nog ooit bereikbaar kan worden.

Komt dit door de bovengenoemde punten die je bij jezelf hebt gelegd? In dat geval zou therapie eventueel kunnen helpen en je mindset veranderen naar "Ik ben een lief en leuk persoon die een ander veel te bieden heeft. Als iemand mij bedriegt dan is diegene het niet waard om deel uit te maken van mijn leven"

quote:

Dan zeggen: dan zoek je toch gewoon net zo lang totdat je iemand vindt die jou wel wil?

Klopt. Probleem is echter dat er een enorme "zee" is waar je uit kan kiezen MAAR dat je, vanwege wat er in je vorige relatie gebeurde (in dit geval dan bedrogen worden) terughoudender zal kunnen worden omdat je iemand anders wellicht niet zo makkelijk zal kunnen vertrouwen.

quote:

Maar zo werkt het niet. Ten eerste deden die anderen zich ook betrouwbaar voor maar zei het niets. Ten tweede, als je bijna nooit iemand echt leuk vindt, dan is het vinden van iemand die jou wel leuk vindt maar jij diegene niet extra pijnlijk. Je kwetst dan een ander op de manier dat je zelf gekwetst bent of het is juist een soort erin wrijven van het feit dat het eigenlijk voor je gevoel iemand anders had moeten zijn.

Zoals ik al zei, het is ook een mindset. Je ervaring met hetgeen dat in het verleden heeft plaatsgevonden zal je achter je moeten laten. Als je hier niet alleen uit kan komen, is in therapie gaan (en nee, daar hoeft iemand zich niet voor te schamen, zeker niet als het behulpzaam zou kunnen zijn en de persoon zo zijn/haar leven weer kan oppakken) een optie.

quote:

Op maandag 20 september 2021 18:16 schreef puzziepie het volgende:
Zelfmoord plegen om bedrog gaat me net iets te ver.

Helaas is dit de realiteit. Het gebeurd niet altijd (denk dat het vrij weinig voor komt en zal dan ook geheel afhangen van de voorafgaande situatie m.b.t. het vreemdgaan) maar er zijn wel gevallen waar dit bij gebeurd.
Ik kan mij voorstellen dat dit niet alleen komt door de leugens, bedrog en het verraad die bij het vreemdgaan komen maar ook het gevoel van vernederd zijn of immens schamen dat de bedrogene ervaart. Denk bijvoorbeeld aan jaren van vreemdgaan waarbij de vrienden/familie van de bedrieger er van af wisten en de bedrogene jaren lang van niets af wist.

Het besef dat anderen er al jaren van op de hoogte waren maakt het dan ook veel pijnlijker. Niemand die het tegen je zei, niemand die de bedrieger probeerde over te halen om het op te biechten maar ze wel veel mee hebben meegekregen van wat de bedrieger deed. Mensen waar je misschien wel jaren lang bevriend mee was via de bedriegende partner.

quote:

Op maandag 20 september 2021 18:52 schreef Ricje het volgende:
Dank.

En de bedrieger gaat waarschijnlijk dan weer verder met hun volgende partners bedriegen terwijl ze iemand emotioneel beschadigd achterlaten.

Ja precies.. of ze beteren eindelijk hun leven maar ja je hebt er geen invloed op..

quote:

Komt dit door de bovengenoemde punten die je bij jezelf hebt gelegd? In dat geval zou therapie eventueel kunnen helpen en je mindset veranderen naar "Ik ben een lief en leuk persoon die een ander veel te bieden heeft. Als iemand mij bedriegt dan is diegene het niet waard om deel uit te maken van mijn leven"

Nee. Ik ben jarenlang in therapie geweest bij verschillende psychologen en ik vind nog steeds dat ik iemand bijna niks te bieden heb. Ik denk zelf dat het komt omdat sommige mensen gewoon objectief niet goed gelukt zijn. Ik weet ook dat er mensen zijn die er nog erger aan toe zijn, dan kom je uit op verminkte mensen. Maar het feit dat zij het nog slechter hebben zorgt er niet voor dat ik me zelf beter voel, misschien een klein beetje dat ik denk ik mag niet klagen maar dan denk ik: het maakt mij niet mooier dat zij er erger aan toe zijn, het maakt me alleen maar naast depressief door mezelf ook nog eens depressief vanwege hen .

quote:

Klopt. Probleem is echter dat er een enorme "zee" is waar je uit kan kiezen MAAR dat je, vanwege wat er in je vorige relatie gebeurde (in dit geval dan bedrogen worden) terughoudender zal kunnen worden omdat je iemand anders wellicht niet zo makkelijk zal kunnen vertrouwen.

Zoals ik al zei, het is ook een mindset. Je ervaring met hetgeen dat in het verleden heeft plaatsgevonden zal je achter je moeten laten. Als je hier niet alleen uit kan komen, is in therapie gaan (en nee, daar hoeft iemand zich niet voor te schamen, zeker niet als het behulpzaam zou kunnen zijn en de persoon zo zijn/haar leven weer kan oppakken) een optie.

Nou ik vond het eerlijk gezegd begrijpelijk dat ze mij verlaten hadden. Soms heb ik fases dat ik denk: ik ben de enige die mezelf aantrekkelijk vindt. Maar het grootste gedeelte van de tijd zou ik mezelf ook verlaten hebben.

quote:

Helaas is dit de realiteit. Het gebeurd niet altijd (denk dat het vrij weinig voor komt en zal dan ook geheel afhangen van de voorafgaande situatie m.b.t. het vreemdgaan) maar er zijn wel gevallen waar dit bij gebeurd.
Ik kan mij voorstellen dat dit niet alleen komt door de leugens, bedrog en het verraad die bij het vreemdgaan komen maar ook het gevoel van vernederd zijn of immens schamen dat de bedrogene ervaart. Denk bijvoorbeeld aan jaren van vreemdgaan waarbij de vrienden/familie van de bedrieger er van af wisten en de bedrogene jaren lang van niets af wist.

Het besef dat anderen er al jaren van op de hoogte waren maakt het dan ook veel pijnlijker. Niemand die het tegen je zei, niemand die de bedrieger probeerde over te halen om het op te biechten maar ze wel veel mee hebben meegekregen van wat de bedrieger deed. Mensen waar je misschien wel jaren lang bevriend mee was via de bedriegende partner.

Ja zoiezo het feit dat iemands leven ineens in 1 klap veranderd; dat alles nep bleek te zijn waar diegene in geloofd had. En daarnaast is het vreemdgaan vaak heus niet het enige. Mensen hebben nog genoeg andere problemen buiten hun relatie om en zo stapelt dat zich op totdat dan dus die relatie er ook nog eens bij komt. Als de relatie het enige lichtpuntje nog was dan kan ik het wel begrijpen.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 20-09-2021 19:59:03 ]

De duur, met wie, de omstandigheden, de manier waarop, de reden waarom.

quote:

Op maandag 20 september 2021 19:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Nee. Ik ben jarenlang in therapie geweest bij verschillende psychologen en ik vind nog steeds dat ik iemand bijna niks te bieden heb.

Jammer om dat te lezen. Echter is het naar mijn idee niet "ik heb de ander niets te bieden" maar meer "ik kan dit, dat, zus, zo en probeer deze dingen te bieden aan die ander".
Soms komt het niet in iemand op dat er wel degelijk iets te bieden is door een laag zelfbeeld van henzelf.
Vraag aan vrienden/familie wat zij zo goed/leuk aan je vinden. Vraag ze waar jij volgens hun goed in bent.
Al zijn het maar kleine dingetjes. Deze kleine dingetjes kunnen alsnog een hoop betekenen voor een ander. De ander blij? Dan ben jij toch ook blij omdat zij hun waardering tonen voor jouw inzet?

quote:

Ik denk zelf dat het komt omdat sommige mensen gewoon objectief niet goed gelukt zijn. Ik weet ook dat er mensen zijn die er nog erger aan toe zijn, dan kom je uit op verminkte mensen. Maar het feit dat zij het nog slechter hebben zorgt er niet voor dat ik me zelf beter voel, misschien een klein beetje dat ik denk ik mag niet klagen maar dan denk ik: het maakt mij niet mooier dat zij er erger aan toe zijn, het maakt me alleen maar naast depressief door mezelf ook nog eens depressief vanwege hen .

Er zijn veel verschillende mensen op de wereld maar elk persoon is uniek ongeacht of ze een mogelijke beperking hebben of niet. Ieder persoon doet zijn/haar best om geluk en plezier te vinden in het leven.
Neem Eva Eikhout als voorbeeld. Ondanks haar beperkingen probeert zij te genieten van haar leven op de manier die zij kan. Ik zie in haar een stralend en positief ingesteld persoon. Dat zij bepaalde dingen in mindere mate kan (of wellicht niet kan) maakt haar niets uit. Zij haalt haar geluk uit de dingen die ze WEL kan doen.

Kijk eens naar jouw eigen kunnen.
Je zal vast en zeker sterke punten hebben waar jij geluk uit haalt/kan halen. Hou je dan aan deze dingen vast en bouw ze uit. Ik weet niet hoe jij in het leven staat, wat jij in je vrije tijd doet, wat jouw hobby's zijn of waar jij blij van wordt maar iedereen heeft wel iets te bieden. Ze zien het soms alleen niet en anderen die dicht bij hun staan zien dat wel degelijk dus nogmaals: Praat met vrienden/familie of goede collega's en probeer via hun te achterhalen wat zij goed aan jou vinden.
Geloof ze op hun woord als ze positief over je spreken en ga vanuit dat punt verder denken hoe jij dit zou kunnen overbrengen naar iets wat jij zou kunnen bieden. Soms hebben mensen een bepaald beeld over hunzelf (dan wel positief dan wel negatief) maar kijken anderen op heel andere manier naar ze. Als meerdere mensen overeenkomstige dingen zeggen die jij wellicht niet ziet/zag in jezelf dan kan je daar je aandacht op richten.

Je hebt meerdere keren pech gehad in relaties maar ik denk dat je moet kijken naar de toekomst en de mensen die jou in het verleden pijn hebben gedaan een plek geven in het VERLEDEN. Ja, ze hebben in zekere mate invloed (gehad) op jou. Op wie je bent geworden. Sta daarboven. Groei op de goede eigenschappen (met hulp van vrienden/familie) en laat het verleden een motivatie voor jezelf zijn. "Nooit meer terug"

quote:

Nou ik vond het eerlijk gezegd begrijpelijk dat ze mij verlaten hadden. Soms heb ik fases dat ik denk: ik ben de enige die mezelf aantrekkelijk vindt. Maar het grootste gedeelte van de tijd zou ik mezelf ook verlaten hebben.

Zoals ik aangaf weet ik niets van jou af dus kan ik daar dan ook niet over oordelen. Het feit dat je naar psychologen bent gegaan en therapie hebt gehad zegt mij echter dat je wel degelijk aan jezelf wil werken.
Ik denk echter dat je juist ook in gesprek moet gaan met je naasten. Met mensen die jou goed kennen.
Laat hun eerlijk naar jou zijn over je goede punten, je sterke eigenschappen en ook wat jij volgens hun te bieden hebt in een vriendschap. Van hieruit kan je dan verder werken/denken.
Het idee hebben dat anderen jou niet aantrekkelijk vinden komt voor uit een laag zelfbeeld.
Wees lief voor jezelf.
Hou van jezelf. Voor wie je bent. Voor de dingen die jij leuk vindt. "schijt hebben" aan wat anderen van je zouden denken als jij bepaalde dingen graag doet wat voor hun misschien raar over komt.
Pak nieuwe dingen op.
Haal daar plezier uit.
Laat dit in jou werken en je zal ongetwijfeld een beter zelfbeeld krijgen.
"Goh ik had nooit verwacht dat ik dit zou durven doen". <- Zelfvertrouwen opbouwen. Positief over jezelf denken. Een goed gevoel krijgen. Dit zal niet op korte duur gebeuren maar op den duur kan je er profijt uit halen.
Als zij jou verlaten hebben dan is dat hun verlies. <- werk naar die gedachte toe.

quote:

Ja zoiezo het feit dat iemands leven ineens in 1 klap veranderd; dat alles nep bleek te zijn waar diegene in geloofd had. En daarnaast is het vreemdgaan vaak heus niet het enige. Mensen hebben nog genoeg andere problemen buiten hun relatie om en zo stapelt dat zich op totdat dan dus die relatie er ook nog eens bij komt. Als de relatie het enige lichtpuntje nog was dan kan ik het wel begrijpen.

Precies dit. Je zou maar net een moeilijke periode hebben op bijvoorbeeld werk of in je privé leven waar je al gestrest/verdrietig om bent. Maakt de klap alleen maar harder.

quote:

Op maandag 20 september 2021 20:59 schreef Ricje het volgende:
Jammer om dat te lezen. Echter is het naar mijn idee niet "ik heb de ander niets te bieden" maar meer "ik kan dit, dat, zus, zo en probeer deze dingen te bieden aan die ander".
Soms komt het niet in iemand op dat er wel degelijk iets te bieden is door een laag zelfbeeld van henzelf.
Vraag aan vrienden/familie wat zij zo goed/leuk aan je vinden. Vraag ze waar jij volgens hun goed in bent.
Al zijn het maar kleine dingetjes. Deze kleine dingetjes kunnen alsnog een hoop betekenen voor een ander. De ander blij? Dan ben jij toch ook blij omdat zij hun waardering tonen voor jouw inzet?

Ja dat heb ik meerdere keren gedaan, het was zo’n opdracht. Op zich wel mooie reacties gekregen maar ik herkende mezelf er niet echt in. Net alsof het over een ander persoon ging. Ik dacht niet “ja, zo ben ik”. Of ik herkende het wel maar dan maakte het me niet trots ofzo.

quote:

Er zijn veel verschillende mensen op de wereld maar elk persoon is uniek ongeacht of ze een mogelijke beperking hebben of niet. Ieder persoon doet zijn/haar best om geluk en plezier te vinden in het leven.
Neem Eva Eikhout als voorbeeld. Ondanks haar beperkingen probeert zij te genieten van haar leven op de manier die zij kan. Ik zie in haar een stralend en positief ingesteld persoon. Dat zij bepaalde dingen in mindere mate kan (of wellicht niet kan) maakt haar niets uit. Zij haalt haar geluk uit de dingen die ze WEL kan doen.

Bedankt voor het voorbeeld van Eva Eikhout. Zij is door haar positiviteit inderdaad inspirerend.
De reacties onder dit artikel tonen echter aan dat het voor haar ook niet zo rooskleurig is wat de liefde betreft: https://www.gelderlander.(...)F%2Fwww.google.nl%2F
Zij moet zoeken naar haar gelijke, maar wat als ze daar helemaal niet op valt? Is ze dan kieskeurig en valt dat haar aan te rekenen omdat het lot haar heeft benadeeld? Of wat als ze wel op haar gelijke zou vallen, maar ze hem gewoon niet tegenkomt omdat hij veel te zeldzaam is en er toevallig qua innerlijk niks voor haar bijzit in de ongetwijfeld niet allergrootste pool van mannen met ernstige lichamelijke handicaps. Maakt dat haar veeleisend?

quote:

Kijk eens naar jouw eigen kunnen.
Je zal vast en zeker sterke punten hebben waar jij geluk uit haalt/kan halen. Hou je dan aan deze dingen vast en bouw ze uit. Ik weet niet hoe jij in het leven staat, wat jij in je vrije tijd doet, wat jouw hobby's zijn of waar jij blij van wordt maar iedereen heeft wel iets te bieden. Ze zien het soms alleen niet en anderen die dicht bij hun staan zien dat wel degelijk dus nogmaals: Praat met vrienden/familie of goede collega's en probeer via hun te achterhalen wat zij goed aan jou vinden.
Geloof ze op hun woord als ze positief over je spreken en ga vanuit dat punt verder denken hoe jij dit zou kunnen overbrengen naar iets wat jij zou kunnen bieden. Soms hebben mensen een bepaald beeld over hunzelf (dan wel positief dan wel negatief) maar kijken anderen op heel andere manier naar ze. Als meerdere mensen overeenkomstige dingen zeggen die jij wellicht niet ziet/zag in jezelf dan kan je daar je aandacht op richten.

Bedankt voor de tips maar raar genoeg walg ik soms alleen maar van complimenten omdat ik het gevoel heb ze niet te zijn of niet waar te kunnen maken. Maar dat is idd iets waar ik aan moet werken.

quote:

Je hebt meerdere keren pech gehad in relaties maar ik denk dat je moet kijken naar de toekomst en de mensen die jou in het verleden pijn hebben gedaan een plek geven in het VERLEDEN. Ja, ze hebben in zekere mate invloed (gehad) op jou. Op wie je bent geworden. Sta daarboven. Groei op de goede eigenschappen (met hulp van vrienden/familie) en laat het verleden een motivatie voor jezelf zijn. "Nooit meer terug"

Zoals ik aangaf weet ik niets van jou af dus kan ik daar dan ook niet over oordelen. Het feit dat je naar psychologen bent gegaan en therapie hebt gehad zegt mij echter dat je wel degelijk aan jezelf wil werken.
Ik denk echter dat je juist ook in gesprek moet gaan met je naasten. Met mensen die jou goed kennen.
Laat hun eerlijk naar jou zijn over je goede punten, je sterke eigenschappen en ook wat jij volgens hun te bieden hebt in een vriendschap. Van hieruit kan je dan verder werken/denken.
Het idee hebben dat anderen jou niet aantrekkelijk vinden komt voor uit een laag zelfbeeld.
Wees lief voor jezelf.
Hou van jezelf. Voor wie je bent. Voor de dingen die jij leuk vindt. "schijt hebben" aan wat anderen van je zouden denken als jij bepaalde dingen graag doet wat voor hun misschien raar over komt.
Pak nieuwe dingen op.
Haal daar plezier uit.
Laat dit in jou werken en je zal ongetwijfeld een beter zelfbeeld krijgen.
"Goh ik had nooit verwacht dat ik dit zou durven doen". <- Zelfvertrouwen opbouwen. Positief over jezelf denken. Een goed gevoel krijgen. Dit zal niet op korte duur gebeuren maar op den duur kan je er profijt uit halen.
Als zij jou verlaten hebben dan is dat hun verlies. <- werk naar die gedachte toe.

Bedankt voor je lange reactie, ik heb soms ook wel eens zo’n schijt aan wat oppervlakkigen denken houding en dan interesseert het me niet dat ik niet ben zoals de meesten dat graag zouden hebben gezien . Me richten op wat ik zelf leuk vindt helpt wel een beetje ja.

quote:

Precies dit. Je zou maar net een moeilijke periode hebben op bijvoorbeeld werk of in je privé leven waar je al gestrest/verdrietig om bent. Maakt de klap alleen maar harder.

Ja precies… als iemand dan geen liefde meer voelt is tot daar aan toe als diegene het wel geprobeerd heeft houdt het op, maar bedrog is wel een keuze. Of nou ja, als je niet deterministisch ingesteld bent.

quote:

Op maandag 20 september 2021 22:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Ja dat heb ik meerdere keren gedaan, het was zo’n opdracht. Op zich wel mooie reacties gekregen maar ik herkende mezelf er niet echt in. Net alsof het over een ander persoon ging. Ik dacht niet “ja, zo ben ik”. Of ik herkende het wel maar dan maakte het me niet trots ofzo.

Het zijn wel dingen waar je, als je er wat tijd en moeite in durft te stoppen, aan kan gaan werken. Als zij op die manier naar jou kijken dan zal dat een punt van waarheid hebben waar je zelf iets mee kan gaan doen.
Ook al herken je jezelf er (nog) niet in. Je moet ergens beginnen.

quote:

Bedankt voor het voorbeeld van Eva Eikhout. Zij is door haar positiviteit inderdaad inspirerend.
De reacties onder dit artikel tonen echter aan dat het voor haar ook niet zo rooskleurig is wat de liefde betreft: https://www.gelderlander.(...)F%2Fwww.google.nl%2F
Zij moet zoeken naar haar gelijke, maar wat als ze daar helemaal niet op valt? Is ze dan kieskeurig en valt dat haar aan te rekenen omdat het lot haar heeft benadeeld? Of wat als ze wel op haar gelijke zou vallen, maar ze hem gewoon niet tegenkomt omdat hij veel te zeldzaam is en er toevallig qua innerlijk niks voor haar bijzit in de ongetwijfeld niet allergrootste pool van mannen met ernstige lichamelijke handicaps. Maakt dat haar veeleisend?

Iedereen heeft hun eigen voorkeur met betrekking tot potentiële partner. Er zijn echter veel mensen die niet verder kijken dan hun neus.
"Oh jij hebt een diagnose? Sorry maar dit gaat het niet worden" Zonder dat ze proberen te begrijpen hoe die persoon in elkaar zit of in hoeverre de diagnose deel uitmaakt van wie ze zijn of hoe ze leven.
"Oh jij hebt een fysieke beperking" Wederom kijken ze niet naar de persoon zelf maar naar iets waarvan ze mogelijk schrikken.
Het is de angst voor het onbekende.
Waarom tijd en moeite stoppen in iemand beter leren kennen om WIE ze zijn?
Waarom diegene beter leren kennen en zelf zien wat wel mogelijk is en wat niet?
De angst voor het onbekende speelt hier een grote rol in. Zit de ander bijvoorbeeld in een rolstoel? Dan kan de andere persoon wellicht denken dat bepaalde dingen niet zouden kunnen in plaats van te kijken naar wat WEL kan of beter nog, kijken WAT diegene die in de rolstoel zit wel en niet kan. Dat iemand anders is omwille van een fysieke/mentale beperking wil niet zeggen dat niets mogelijk is.
Mensen zijn echter egoïstisch en kijken alleen maar naar dat "perfecte plaatje".
Iedereen verdient het om liefde te delen met een ander. Ongeacht of ze geheel gezond zijn of met een beperking moeten leven. Jammer dat er veel mensen zijn die afkeer hebben omwille van wat iemand heeft en niet om wie diegene is.

quote:

Bedankt voor de tips maar raar genoeg walg ik soms alleen maar van complimenten omdat ik het gevoel heb ze niet te zijn of niet waar te kunnen maken. Maar dat is idd iets waar ik aan moet werken.

Dat komt door een laag zelfbeeld. Blij dat je inziet dat je hieraan moet werken en hoop dat je eruit komt

quote:

Bedankt voor je lange reactie, ik heb soms ook wel eens zo’n schijt aan wat oppervlakkigen denken houding en dan interesseert het me niet dat ik niet ben zoals de meesten dat graag zouden hebben gezien . Me richten op wat ik zelf leuk vindt helpt wel een beetje ja.

Uiteindelijk is het JOUW leven en ben jij daar de baas over. Jammer voor die andere personen als zij anders denken over iets maar dat is hun probleem.

In ieder geval, het begint er een beetje op te lijken dat we dit draadje aan het kapen zijn dus misschien moeten we het maar afkappen

Als laatste:
Kijk naar wat je KAN, wat je leuk vindt om te doen of wat je leuk lijkt om in de toekomst te gaan doen.
Let niet al te veel op wat mensen die jij niet kent over jou denken. Doe gewoon je eigen ding.

Mocht je weer eens het idee krijgen dat jij niks te bieden zou hebben, dat jij niet aantrekkelijk bent voor anderen of dat jij nooit een gelukkige relatie zal krijgen;

Ik denk dat het erg zou helpen als mensen eens gaan inzien dat een levenslange monogame relatie in het sprookjesboek van de babyboomers thuishoort. Ik denk dat ~90% van de mensheid dit niet vol kan houden.

quote:

Op maandag 20 september 2021 22:52 schreef Ricje het volgende:
Het zijn wel dingen waar je, als je er wat tijd en moeite in durft te stoppen, aan kan gaan werken. Als zij op die manier naar jou kijken dan zal dat een punt van waarheid hebben waar je zelf iets mee kan gaan doen.
Ook al herken je jezelf er (nog) niet in. Je moet ergens beginnen.

Iedereen heeft hun eigen voorkeur met betrekking tot potentiële partner. Er zijn echter veel mensen die niet verder kijken dan hun neus.
"Oh jij hebt een diagnose? Sorry maar dit gaat het niet worden" Zonder dat ze proberen te begrijpen hoe die persoon in elkaar zit of in hoeverre de diagnose deel uitmaakt van wie ze zijn of hoe ze leven.
"Oh jij hebt een fysieke beperking" Wederom kijken ze niet naar de persoon zelf maar naar iets waarvan ze mogelijk schrikken.
Het is de angst voor het onbekende.
Waarom tijd en moeite stoppen in iemand beter leren kennen om WIE ze zijn?
Waarom diegene beter leren kennen en zelf zien wat wel mogelijk is en wat niet?
De angst voor het onbekende speelt hier een grote rol in. Zit de ander bijvoorbeeld in een rolstoel? Dan kan de andere persoon wellicht denken dat bepaalde dingen niet zouden kunnen in plaats van te kijken naar wat WEL kan of beter nog, kijken WAT diegene die in de rolstoel zit wel en niet kan. Dat iemand anders is omwille van een fysieke/mentale beperking wil niet zeggen dat niets mogelijk is.
Mensen zijn echter egoïstisch en kijken alleen maar naar dat "perfecte plaatje".
Iedereen verdient het om liefde te delen met een ander. Ongeacht of ze geheel gezond zijn of met een beperking moeten leven. Jammer dat er veel mensen zijn die afkeer hebben omwille van wat iemand heeft en niet om wie diegene is.

Dat komt door een laag zelfbeeld. Blij dat je inziet dat je hieraan moet werken en hoop dat je eruit komt

Uiteindelijk is het JOUW leven en ben jij daar de baas over. Jammer voor die andere personen als zij anders denken over iets maar dat is hun probleem.

In ieder geval, het begint er een beetje op te lijken dat we dit draadje aan het kapen zijn dus misschien moeten we het maar afkappen

Als laatste:
Kijk naar wat je KAN, wat je leuk vindt om te doen of wat je leuk lijkt om in de toekomst te gaan doen.
Let niet al te veel op wat mensen die jij niet kent over jou denken. Doe gewoon je eigen ding.

Mocht je weer eens het idee krijgen dat jij niks te bieden zou hebben, dat jij niet aantrekkelijk bent voor anderen of dat jij nooit een gelukkige relatie zal krijgen;

[ afbeelding ]

Bedankt ! Ook al is het in de praktijk soms extreem lastig ik zal er idd toch ook al is het maar een beetje mee aan de slag moeten.

quote:

Op dinsdag 21 september 2021 00:38 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Nou, dit dus. Ik wil je post niet teniet doen, want ik besef zelf heel erg goed wat bedrog met een persoon kan doen (helaas), maar om daar nou zelfmoord om te gaan plegen, jezelf een verslaving aan te doen of dergelijke zijn toch zaken waar je zelf ook oorzaak van bent.
Het gaat er niet om wat er met je gebeurd, maar hoe je er mee omgaat.

Het gaat dus niet alleen om het bedrog an sich, maar om het feit dat bedrog dus een druppel kan zijn die een emmer doet overlopen.
Geldt voor wel meer dingen, maar toch.
Die laatste zin dat is zoiets tja… wat heb je eraan? Je kunt tegen jezelf dan zeggen: nou, ik ben “er goed mee omgegaan”, want ik pak m’n leven weer op en ik doe wat er van me gevraagd wordt. Ik keur extreme acties zoals zelfmoord absoluut niet goed, maar ik kan me wel voorstellen dat zo iemand zich er niet per se beter door voelt door zich te realiseren dat al hun problemen hun eigen schuld waren.
Gek dat als het leven helemaal niet gaat om wat je overkomt, maar alleen om wat je zelf doet, waarom mensen dan uberhaupt nog partners hebben, want voor een relatie is altijd nog de instemming van 2 mensen nodig.
Grappig hoe het ineens wel weer mag als het positief is “dit was het beste wat me is overkomen” enz.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 21-09-2021 01:19:21 ]

quote:

Op maandag 20 september 2021 23:26 schreef jaha het volgende:
Ik denk dat het erg zou helpen als mensen eens gaan inzien dat een levenslange monogame relatie in het sprookjesboek van de babyboomers thuishoort. Ik denk dat ~90% van de mensheid dit niet vol kan WIL houden.

We leven in een consumptiemaatschappij. Velen zitten ook zo in relatie....even een dipje/tegenvaller...hup tinder aan, zoeken naar een volgende...die dan beter lijkt...Om vervolgens bij het eerste dipje weer weg te vluchten. Veel mensen durven zich niet kwetsbaar op te stellen, en durven niet te werken aan de relatie en aan zichzelf.

[ Bericht 0% gewijzigd door DjMark op 21-09-2021 10:29:24 ]

quote:

Op dinsdag 21 september 2021 00:38 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]
[..]
Nou, dit dus. Ik wil je post niet teniet doen, want ik besef zelf heel erg goed wat bedrog met een persoon kan doen (helaas), maar om daar nou zelfmoord om te gaan plegen, jezelf een verslaving aan te doen of dergelijke zijn toch zaken waar je zelf ook oorzaak van bent.
Het gaat er niet om wat er met je gebeurd, maar hoe je er mee omgaat.

Ik respecteer jouw gedachten erover en we zullen het hier vast en zeker over oneens zijn (agree to disagree? ) maar het ligt er maar net aan hoe het leven van de bedrogene op dat moment is omdat dit mee zal spelen.
Als alles op het moment dat het bedrog uitkomt al een tijd tegen zit en de bedrogene ervaart al veel stress, is al richting een depressie aan het gaan en zijn/haar partner, die steun biedt in de moeilijke tijd dan is er dus wel kans op de bovengenoemde punten na uitkomst van het bedriegen.
Elk persoon is anders. Ook op gebied van hoe wij omgaan met onze emoties en gevoelens.