In de Middeleeuwen bestond het beroep van urineophaler.
Elke ochtend ging men met een ton door de stad om, tegen betaling, urine te verzamelen.
Uit urine werd namelijk ammoniak gedistilleerd om er salpeter voor buskruit van te maken.
Al gauw ontstond er fraude doordat sommigen hun urine vermengden met water om zo een groter bedrag te innen.
Om deze fraude tegen te gaan ontstond het beroep van urineproever die de urineophaler vergezelde.
Tijdens de Nieuwe Tijden leerde men hoe ammoniak synthetisch te maken en verdwenen stilaan beide beroepen.
Werkloos vertrokken de urineophalers en -proevers uit Vlaanderen om zich in Amsterdam te vestigen en brouwerij Heineken te stichten

...
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo