Draai hier alle platen in je platenkast #25 (In the year 25, 25!)

bazbo cd1330: King Crimson - The Elements - 2015 Tour Box



The Elements - 2015 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox verscheen in 2015 en ik kocht een exemplaar op 25 september 2015, tijdens het concert van King Crimson in Tivoli Vredenburg in Utrecht. Het concept is hetzelfde als de tourbox van 2014: veel bijzonder spul, merendeel op dat moment nog niet uitgegeven, uit alle periodes van de band: 1969-1015. Dit keer lijkt de nadruk wat te liggen op stukken uit de oefenruimte en tijdens repetities en afwijkende versies uit de studio. Zo horen we op het eerste plaatje een bijzondere instrumentale outtake van Cat Food uit 1970, A Peacemaking Stint Unroles uit de studio ten tijde van de Islandssessies in 1971 met elementen erin die veel lijken op Groon en de 12" dance mix van Elephant Talk. Daar staat een nooit eerder gehoorde live Fracture uit Gottingen in 1974 tegenover. Op het tweede plaatje zijn er bijzondere opnames van de THRAKsessies, een live ProjeKct Four uitvoering van ProjeKction en een repetitie van Sus-Tayn-Z door ProjeKct Three (terwijl het een ProjeKct Two-stuk is). Ook leuk is het nooit eerder verschenen Ex Uno Patres uit de studio in 2004 en het drumduet Ba Ba Boom Boom door Pat Mastelotto en Gavin Harrison in 2008 (toen het Double Duo van King Crimson voor korte tijd uitgebreid was met een extra drummer). Overal tussendoor zitten liveopnames van de nieuwe King Crimson, het zevenkoppige ensemble. Sommige ervan kwamen terecht op Live At The Orpheum of op de 12" Picture Disc (die ik niet heb). Maar veel is echt nieuw, zoals (een deel van) de soundcheck van 30 september 2014 in San Francisco. Kortom: ook weer een gaaf boxje en joechei.

_{Zo goed als niets van te vinden op YT, behalve:}

bazbo cd1331: King Crimson - The Elements - 2016 Tour Box



The Elements - 2016 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox verscheen in 2016 en ik kocht mijn exemplaar op 4 september 2016 tijdens het concert van de band in het Waterside Theatre in Aylesbury, UK. Een dag later zag ik nóg een concert aldaar. Ik heb mijn concertkaartjes in het boekje zitten; op de concertkaartjes heb ik de setlijsten geprobeerd te reconstrueren na afloop van de concerten. Deze tourbox bevat weer zeer veel (veelal niet eerder uitgebrachte) demo's, alternatieve versies, opnamen uit de oefenruimte en livespul uit alle periodes van de band 1969-2016. Zo horen we op het eerste plaatje een prachtige oefenopname van Islands van de sessies uit 1971, een lange en alternatieve take van Easy Money uit de studio 1972 en de drumtrack van (een deel van) 21st Century Schizoid Man uit 1969. Op het tweede plaatje gaat het verder met de pianopartij door Keith Tippett van Prince Rupert Awakes, een demo van The Other Man gespeeld door Jakszyk, Fripp en Collins (en afkomstig van het Jakszyk-Fripp-Collins-ProjeKct), een demo van Meltdown door Jakszyk, Fripp en Harrison, plus allerlei gitaar- en drumtracks van allerlei verschillende stukken hetgeen weer een bijzondere kijk in de keuken van de Crim geeft. Opnieuw een zeer interessante én bonte verzameling voor de liefhebber en joechei.

_{Zo goed als niets van te vinden op YT, behalve wat stukjes die ook op eerdere (live)albums staan:}




[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 06-09-2021 08:29:18 ]

bazbo cd1332: King Crimson - The Elements - 2017 Tour Box



The Elements - 2017 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox verscheen in 2017 en ik kocht mijn exemplaar op 27 juni 2017 in een plaatselijke platenwinkel. Net als de vorige drie afleveringen staan ook deze twee cd's propvol (veelal niet eerder uitgebrachte) demo's, outtakes en liveopnames van alle periodes van de band (1969-2017). Zo horen we op het eerste plaatje bijvoorbeeld Suitable Grounds For The Blues en Meltdown opgenomen tijdens de repetities in Tokyo 2015, een live Sleepless uit 2008 met Mastelotto én Harrison op drums, plus een paar korte improvs door Mel Collins opgenomen in Milaan en Wenen 2016. Het tweede plaatje staat in het teken van de verschillende delen van Larks' Tongues In Aspic en we krijgen bijvoorbeeld van Part One een liveversie uit 2015, van Part Two een opname uit Toronto 1974, van Part Three een versie genomen van een video uit 1984 in Tokyo, van Part Four een opname uit New York 2003 en van Level Five (dat toch inderdaad veel weg heeft van een Larks') uit de Beethovensaal in Stuttgart uit september 2016. Het is opnieuw een gruwelijk interessante verzameling spul en vooral de tweede cd vind ik helemaal joechei.

_{Natuurlijk zo goed als niks van te vinden op YT, behalve:}

bazbo cd1333: King Crimson - The Elements - 2018 Tour Box



The Elements - 2018 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox verscheen in 2018 en ik kocht mijn exemplaar op zaterdag 14 juli 2018 in het Concertgebouw in Amsterdam, alwaar de band optrad. Op deze vijfde editie van The Elements staan wederom (veelal niet eerder uitgebrachte) demo's, outtakes en liveopnames van alle periodes van de band (1969-2018), al is de hoeveelheid niet eerder uitgebrachte demo's, outtakes en liveopnames wat minder dan op de vorige vier edities. De archieven zouden toch niet leeg raken? Op het eerste plaatje vinden we stukken als de zesde studiotake van Groon, Doctor Diamond van 23 juni 1973 uit Altlanta en een demo van Discipline door Gavin Harrison en Jakko Jakszyk uit een onbekend jaar. Het tweede plaatje bevat materiaal zoals de gitaar/soundscapepartij van The Deception Of The Thrush van 1998, een alternatieve take van Book Of Saturday uit 1973 en I Talk To The Wind in een duo-gitaar-fluitversie door Robert Fripp en Ian McDonald uit 1969. Veel livewerk van de Crimson 2014-2018 (veel daarvan hadden we al) complementeert het geheel. Voer genoeg voor de liefhebber, dus. Nu ben ik wel zo'n liefhebber. Dat concert op 14 juli 2018 was overigens erg luid voor in het Concertgebouw en daardoor niet om aan te horen, hoe goed de band ook speelde. Dat was twee dagen later in de Philharmonie in München wel anders: daar kregen we zeer mooi geluid en een misschien nog wel beter spelende band. Dit boxje is een mooie herinnering en joechei.






[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 09-09-2021 08:32:07 ]

bazbo cd1334: King Crimson - The Elements - 2019 Tour Box



The Elements - 2019 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox verscheen in 2019 en ik kocht mijn exemplaar op zaterdag 15 juni 2019 in de Beethovensaal van de Liederhalle in Stuttgart, alwaar de band optrad. Ook op deze zesde aflevering van de Tour Boxserie staan (veelal niet eerder uitgebrachte) demo's, outtakes en liveopnames van alle periodes van de band (1969-2019), al is de hoeveelheid niet eerder uitgebrachte demo's, outtakes en liveopnames wat minder dan op de eerste vier edities en is de boel aangevuld met livewerk van de laatste incarnatie van de band uit 2014-2019 (dat terug te vinden is op eerdere liveplaten). Niettemin is er toch weer het een en ander aan interessant materiaal te vinden. Zo horen we op het eerste plaatje bijvoorbeeld de volledige gitaarpartij (zonder alle andere instrumenten) van Pictures Of A City van In The Wake Of Poseidon uit 1970, een 'mostly drums mix' van Fracture uit de studio in 1974, en een liveversie van Three Of A Perfect Pair uit 2008 (met twee drummers). Op het tweede plaatje gaat het dan verder met een complete Inner Garden (een outtake van THRAK), een vijfdelige ProjeKcts Suite (waarin vier ProjeKcts en KC een dan niet eerder verschenen versie van een stuk presenteren) en een driedelige Sus-Tain-Z Suite van de opnamesessies voor The Power To Believe uit augustus 2002. Die twee suites zijn weer gruwelijk lekker en maken deze zesde tour box opnieuw joechei.

bazbo cd1335: King Crimson - The Elements - 2020 Tour Box



The Elements - 2020 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox verscheen in 2020 en ik kocht mijn exemplaar niet bij een concert. In maart 2020 annuleerde King Crimson alle geplande concerten ('gelukkig' alleen een tour door de Verenigde Staten). Dat was niet de enige tegenslag. Veel ernstiger was het verlies van Bill Rieflin. Rieflin was in 2014 genezen verklaard van darmkanker en fit genoeg om zijn (drum)werk weer op te pakken, en dus startte hij met de repetities en concerten van de 'nieuwe' King Crimson. In 2017 bleek de kanker terug te zijn en moest hij - na een jaar sabbatical - het drumwerk opgeven en noodgedwongen 'slechts' toetsen spelen, hetgeen leidde tot een octet-Crimson. Eind 2018 was het niet meer te doen voor hem en moest hij afhaken. In maart 2019 overleed zijn vrouw - de kunstenares Francesca Sundsten - aan leukemie en een jaar later, op 24 maart 2020, was het dan de beurt aan Bill. Ondanks dat er geen tour was, bracht de band wel een Tour Box uit, waarop veel aandacht is voor de inbreng van Rieflin in de vorm van liveopnames van de Crimsonedities waar hij deel van uitmaakte. Daarnaast natuurlijk ook weer de gebruikelijke (en veelal niet eerder uitgebrachte) demo's, outtakes en liveopnames van alle periodes van de band (1969-2020), en gelukkig is de hoeveelheid niet eerder uitgebrachte demo's, outtakes en liveopnames weer net zo groot als op de eerste vier edities van deze Tour Boxserie. Op plaatje 1 vooral materiaal uit de eerste vijf jaar van de band (al dan niet gespeeld ook door de 2014-2019-bezetting) waaronder een zeldzame Cat Food uit Londen in 1973, een Rieflinhoekje met de 'geïsoleerde' toetsenpartijen van The Letters uit Pompeï in juli 2018, en een acapella-mix van In The Wake Of Poseidon uit de studio in 1970. Op het tweede cd'tje gaat het dan verder met een ook zeldzame The Sheltering Sky in Perugia in 2019, Guts On My Side (een nooit verder gespeeld livestuk uit 1973), veel liveopnames uit 2014-2018 met Rieflin en afsluiter The Sheltering Sky (ja, alweer) in soundscapeversie met alleen Fripp en Bill Bruford uit 1997. Ik kocht mijn exemplaar van deze set op 10 september 2020 bij het verschijnen in een plaatselijke platenwinkel en vind hem helemaal joechei.

_{Zo goed als niks van te vinden op YT, behalve livespul van eerdere albums:}

bazbo cd1336: King Crimson - The Elements - 2021 Tour Box



The Elements - 2021 Tour Box is een verzamelalbum van King Crimson. Het bestaat uit twee plaatjes in een boekachtig doosje op dvd-formaat. Deze tourbox was aangekondigd in 2021 op het moment dat nog niet geheel zeker was dat de geplande tour van augustus/september 2021 in de Verenigde Staten door zou kunnen gaan. Ik kocht mijn exemplaar bij het verschijnen in een plaatselijke platenwinkel op 2 augustus 2021. Ook op deze aflevering horen we (weer veelal niet eerder uitgebrachte) demo's, outtakes en liveopnames van alle periodes van de band (1969-2021). Op het eerste plaatje veel aandacht voor drumwerk. Zo krijgen we bijvoorbeeld de drum&bassmix van One More Red Nightmare uit de studio in juli 1974, een drum&bassmix van The World's My Oyster Soup Kitchen Floor Wax Museum uit de studio in 2002 en Did We Make The Album?, een outtake van de THRAKsessies uit 1994. Daartussendoor een paar opvallende stukken van een nog te verschijnen box Exposures (die de totstandkoming van Fripp's soloplaat Exposure uit 1979 zal bevatten). Op het tweede plaatje gaan we dan verder met een allegaartje van van alles: van het gitaarextract uit een liveversie van The Deception Of The Thrush door ProjeKct Two in 1998 via een foldback mix van Exiles uit de studiosessies in 1973 en een soloversie door John Wetton van Book Of Saturday die is opgenomen op 13 september 1997 tijdens de playbackbijeenkomst ter gelegenheid van het verschijnen van de dubbelcd The Night Watch naar een afsluitende Starless die live is opgenomen in Sao Paulo in 2019. Nogal wat stukken van deze doos zijn eerder te downloaden geweest in de Stormy Monday Download serie (in 2019 verscheen er iedere maandag een bijzondere versiie/mix van een stuk uit de archieven). Voor iedereen die dat heeft gemist en voor iedereen die de band live heeft moeten missen, is deze verzameling helemaal joechei.

_{Niks van te vinden op YT.}

[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 10-09-2021 08:27:37 ]

bazbo cd1337: King Crimson - Live Performances - September 1969



Live Performances - September 1969 is een onofficieel livealbum van King Crimson. Onofficieel? Een bootleg! Een illegale! Geen idee meer waarom ik het kocht op 25 april 1998. Misschien omdat er toen nog niet zo veel livemateriaal beschikbaar was. (Hoewel: het doosje Epitaph verscheen in 1997.) Ook heb ik geen actieve herinnering meer aan waar ik hem dan aanschafte. Ik vermoed een platenbeurs of zo. Ik heb deze een of twee keer gedraaid en daarna is-ie uit het zicht verdwenen. Niet gek. De geluidskwaliteit is niet goed (maar ook weer niet onluisterbaar), het gaat hier niet om een compleet concert (totaal onduidelijk waar en wanneer dit precies is opgenomen) en de verpakking zit vol met fouten. Zo meldt de voorzijde dat het gaat om september 1969 en de rug van de cd 1971, terwijl de opnames toch echt uit 1969 zijn. We horen de bezetting van Fripp, McDonald, Lake en Giles; waarom dan foto's van de 1973-1974-bezetting met Fripp, Cross, Wetton en Bruford? De typfauten in de titels ga ik niet benoemen. De hoes vermeldt hier dat we met iets unieks te maken hebben: het betreft een limited edition van 500 copies! Ik heb nummer 261, hoe bijzonder is dat? Dan de muziek. Vier stukken slechts. 21st Century Schizoid Man is de opener (we horen iemand de band aankondigen, dus waarschijnlijk is dit van een festival), Get Thy Bearings en The Court Of The Crimson King zijn vertolkt zoals gebruikelijk. Het vierde stuk is een bijna half uur lange improv (hier getiteld Cascade) en loopt uit in een versie van Mars (hier The Devil's Triangle gedoopt, naar de bewerking die in 1970 terecht kwam op In The Wake Of Poseidon en slechts het bolero-achtige ritme en opbouw bevat). Die improv is interessant voor de fanaat; verder kan iedereen deze prutplaat links laten liggen.

_{Niks van te vinden op YT; op Discogs ook onbekend, dus daar heb ik 'm moeten invoeren.}



[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 10-09-2021 11:05:30 ]

bazbo cd1338: King Crimson - Amsterdam 1973



Amsterdam 1973 is een onofficieel livealbum van King Crimson. Onofficieel? Een bootleg! Een illegale! De subtitel luidt Live At Concertgebouw, Amsterdam, Holland, Nov. 23, 1973. Precies, het legendarische concert waarvan de band opnames gebruikte voor het album Starless And Bible Black. Geen idee meer waarom ik het kocht op 25 april 1998. Misschien omdat er toen nog niet zo veel livemateriaal beschikbaar was. (Hoewel: The Great Deceiver box was al jaren uit en bevat wagonladingen opnames van deze bezetting.) Ook heb ik geen actieve herinnering meer aan waar ik hem dan aanschafte. Ik vermoed een platenbeurs of zo. Ik heb deze een of twee keer gedraaid en daarna is-ie uit het zicht verdwenen. Niet gek. De geluidskwaliteit is tamelijk belabberd, het concert is incompleet en de volgorde van de stukken is ook helemaal verkeerd. Deze bootleg komt uit 1990 en is van Italiaanse makelij. Gelukkig verscheen nog geen half jaar na mijn aanschaf van deze bootleg de set The Night Watch dat een veel beter klinkende (en bijna volledige) versie van dit concert laat horen. Zelfs de fanaat kan deze prutplaat dus links laten liggen.

_{Gelukkig niets van te vinden op YT, wel van de veel beter klinkende officiële uitgave (zie aldaar in het vorige topic).}

bazbo cd1339: King Crimson - In Concert - Tokyo 1995



In Concert - Tokyo 1995 is een onofficieel livealbum van King Crimson. Onofficieel? Een bootleg! Een illegale! Deze kocht ik op 13 juli 2009 in het jaar dat hij verscheen. Wat wil het geval? In 1996 bracht King Crimson de dvd Deja Vrooom uit, het beeldverslag van een concertreeks in de Sun Plaza Hall in Tokyo in 1995. Die dvd heb ik natuurlijk in 1996 gelijk gekocht. Op deze - dus illegale - dubbelcd staat het geluid van deze dvd. Dat geluid is helemaal niet verkeerd. Sterker nog, het klinkt bijzonder goed. Met de aanschaf van deze set had ik de muziek dus ook op cd en ik pak nu eenmaal vaker een cd uit de kast dan een dvd. Op de setlijst veel materiaal van het in 1995 net verschenen album THRAK, aangevuld met het beste uit de 1981-1984-periode (wat dacht u van bijna alles van Discipline?) en de twee klassiekers Red en The Talking Drum/Larks' Tongues In Aspic Part Two. De speltechnische kant van deze double triobezetting (twee gitaren, twee bassen/sticks, twee drummers) is indrukwekkend en het zijn dan ook de wat vrijere stukken (B'Boom gekoppeld aan THRAK en het intro van Indiscipline) die wat mij betreft de hoge punten halen. Ik trek dit livealbum niet vaak uit de kast; er is veel officieel materiaal van deze bezetting in evenzogoede geluidskwaliteit beschikbaar, maar dit was zeker geen miskoop of prutplaat.

_{Van de bootleg natuurlijk niks op YT, wel onofficieel geplaatste beelden van de officiële dvd:}





[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 10-09-2021 12:50:30 ]

bazbo cd1340: various artists - Schizoid Dimension - A Tribute To King Crimson



Schizoid Dimension - A Tribute To King Crimson is een tribute album voor King Crimson. Het verscheen in 1997 en ik kocht het bij het verschijnen op 13 november van dat jaar. Het plaatje begint gelijk lekker obscuur met een wazige versie van The Talking Drum door Controlled Bleeding. Dat zet gelijk de toon: veelal psychedelische of freakerige bands die psychedelische of freakerige versies van het Crimsonmateriaal ten gehore brengen. En daar leent het Crimsonmateriaal zich uitzonderlijk goed voor. Er zijn ook uitzonderingen. De band van David Cross is te horen met een dicht tegen het origineel aan liggende Exiles (ook te vinden op zijn gelijknamige soloplaat, zie aldaar). De twee versies van Red door Brand X (West) en Spirits Burning voegen niet zo heel veel toe aan het origineel. Maar hoogtepunten Moonchild (door Chrome) en Larks' Tongues In Aspic Part One (Melting Euphoria) zijn goede voorbeelden van hoe het ook kan. Heerlijke tributeplaat die ik zowaar nogal eens uit de kast trek.

bazbo cd1341: various artists - The Many Faces Of King Crimson - A Journey Through The Inner World Of King Crimson



The Many Faces Of King Crimson - A Journey Through The Inner World Of King Crimson is een tributealbum voor King Crimson. Of iets wat erop lijkt. Het is een of ander Zuid-Amerikaans platenmaatschappijtje dat dit heeft uitgebracht in 2016. Ik kocht het op 8 augustus van dat jaar, toen ik het in een plaatselijke platenwinkel aantrof. Met drie plaatjes voor nog geen twaalf pleuro kon ik weinig miskoop doen, vond ik. Achteraf ontdekte ik dat er meer van dit soort setjes van andere bandjes zijn verschenen en ik heb er nog eentje van een ander bandje (waarover later meer). Het is duidelijk zonder toestemming van Crimson/Fripp zelf gemaakt; op Discogs mag het dan ook niet verkocht. Het eerste plaatje (getiteld The Many Faces Of King Crimson) belicht solowerkzaamheden van allerlei Crimsonleden. Zo staan er maar liefst drie stukken op van de soloplaat van Pete Sinfield (waarover later meer), een stuk van Iona met Robert Fripp te gast, iets van Gordon Haskell, iets van Mastelotto en Gunn, van Bill Rieflin met Hector Zazou en twee stukken van Jamie Muir met Michael Giles. Daar zit interessant spul tussen. Het tweede plaatje bevat onofficiële opnamen van Giles Giles & Fripp, zoals die ook te vinden zijn op The Blondesbury Tapes (waarover eerder meer). Het derde plaatje is het complete album Volume One van de band Fission Trip met Adrian Belew, Ian Wallace en Mel Collins (waarover eerder meer). Het meeste had ik dus al, maar vanwege die paar stukjes die ik nog niet kende, toch interessant.



_{Van Fission Trip alleen het volledige album te vinden op YT:}

En dit, lotgenoten, dit was mijn anderhalve plank King Crimson.

bazbo cd1342: Auri - Auri II - Those We Don't Speak Of



Het tweede album van Auri verscheen begin deze maand en ik kocht het op 6 september 2021. Tuomas Holopainen, zijn vrouw Johanna Kurkela en zijn Nightwishmaatje Troy Donockley gaan verder waar het eerste album ophield. Ze zoeken misschien nog wat meer naar atmosferische folk; de proginvloeden lijken wat naar de achtergrond geschoven. Bij vlagen lijkt het op Enya, maar alles heeft toch genoeg eigenheid. Holopainens toetsentapijten leggen een warme deken, daaroverheen maakt Donockley mooie melodieën op fluit, snareninstrumenten en zijn doedelzak. De stem van mevrouw Kurkela klinkt hemels en alles is dan ook nog een keer door een soort soezelige saus gehaald. Klinkt kitscherig, is het niet. Is gewoon gaaf, man.




Ik maak nu even een inhaalslag van onlangs aangeschafte cd's (na al die King Crimson van afgelopen twee maanden).

bazbo cd1343: Big Big Train - Common Ground



Het jaar 2020 was lastig voor Big Big Train. Niet alleen moest de band de toch al zeldzame concerten schrappen; ook vertrokken violiste Rachel Hall en toetsenist van het eerste uur Danny Manners. Gitarist Dave Gregory had het jaar ervoor al aangekondigd niet meer van de partij te zijn, juist vanwege de optredens. En dus bleven grondlegger Greg Spawnton, David Longdon, Nick D'Virgilio en Rikard Sjöblom achter en zij vormen nu het hart van de band. Niet dat ze op dit nieuwe album alles met z'n viertjes doen. Het blazerskwintet komt in twee stukken opdraven en daarnaast is er inbreng van violiste Aidan O'Rourke, gitarist Dave Foster en zangeres Carly Bryant. Dit nieuwe album Common Ground verscheen afgelopen juli en ik kocht het op 2 augustus 2021. Ondanks dat het geluid ietsiepietsie anders is, is dit weer onmiskenbaar een Big Big Trainplaat. Pakkende zangmelodieën, meanderende instrumentale passages en gedreven spel, dat zijn we wel van de band gewend. Het merendeel van het materiaal is van de hand van Spawnton; Longdon en D'Virgilio leveren ieder twee stukken aan. De plaat opent met de meezinger The Strangest Times; Big Big Train staat bekend om de verhalen uit de geschiedenis en hoe actueel wil je het nu hebben? Daarna volgen de progtaferelen die we gewend zijn. Opvallend is de toegenomen inbreng van Rikard Sjöblom op zowel toetsen als gitaar. De plaat staat vol middellange stukken die afwisselend van stemming zijn. Atlantic Cable is de grote en lange progepic over het leggen van de eerste elektriciteitskabel die Europa met Amerika verbindt. Het melancholieke Endnotes sluit de plaat af. Mooi werk, weer. En nu maar hopen dat de band naar het vasteland kan komen om te laten horen hoe sterk ze uit het moeilijke vorige jaar zijn gekomen.

bazbo cd1344: Miles Davis - In A Silent Way



'Ik heb veel te weinig Miles,' schreef ik hier een tijdje terug. Daar moest verandering in komen. En dus kocht ik op 15 juni 2021 deze klassieker. In A Silent Way verscheen in 1969 en ik heb hier een remaster uit 2002, al is de versie die ik heb een heruitgave uit een onbekend jaar. Het album opent met het plaatkantlange Shhh/Peaceful, waarin Miles na een intro op elektrische piano zijn trompettirades laat horen. Plaatkantlang? Jazeker. Toen rockbands iets soortgelijks deden of gingen doen, sprak de pers er schande van, maar in de jazz was het al tijden volkomen normaal. Op kant twee van de elpee staat het plaatkantlange In A Silent Way/It's About That Time, dat uiteenvalt in drie delen: In A Silent Way, It's About That Time en In A Silent Way. In A Silent Way is overigens gecomponeerd door Joe Zawinul, die op de plaat het orgel bespeelt. Hij is niet de enige die Miles op deze plaat inzette en later (in andere ensembles of solo) bekendheid verwierf. Zo zijn daar ook Tony Williams (d), Dave Holland (b), Herbie Hancock en Chick Corea (k), Wayne Shorter (s) en John McLaughlin (g). Nogal een sterrenbezetting dus. In A Silent Way is een legendarische plaat die een voorproefje was van het grote werk dat een jaar later verscheen: Bitches Brew. Ik vind dit album wat beter behapbaar, ben ontzettend blij dat-ie nu bij mij in de kast staat en heb desondanks nog altijd veel te weinig Miles.

bazbo cd1345: DeWolff & Metropole Orkest - Live At Royal Theatre Carré



Onze nationale trots, de jongemannen van DeWolff, blijven robuust aan de weg timmeren, zonder zich te laten belemmeren door welke pandemie dan ook. Op 24 september 2020 staan ze in het Koninklijke Theater Carré en nog doodleuk samen met het Metropole Orkest ook. Groten als Tom Trapp en Tommy Lawrence hebben de muziek van DeWolff van een orkestraal arrangement voorzien. Op de setlijst allerlei spul van de laatste twee of drie of vier studioplaten. Van de serie concerten verschijnt in juli 2021 een verslag in de vorm van een cd en die koop ik op 2 augustus. Ik moet zeggen: ik word hier wel enthousiast van. In veel gevallen voegt het orkestarrangement echt iets toe; hier en daar lukt het wat minder. Opener Yes You Do zet gelijk goed de toon, Sugar Moon gaat op dezelfde aanstekelijke voet verder. Een stuk als Medicine profiteert dan weer wat minder van de orkestbijdragen, daar klinken ze nogal overbodig, vind ik. Her en der grapt Pablo over de coronamaatregelen ('Niet meezingen!') en het feest wordt compleet in afsluiter Deceit And Woo als broeder Luka een fijne drumsolo mag weggeven. Bandje zelf is in prima vorm; hun gedrevenheid en enthousiasme spat zoals gebruikelijk de boxen uit. Geslaagde plaat, leuke toevoeging op het ondertussen toch al flinke repertoire van DeWolff. Ik blijf het volgen.

bazbo cd1346: Giancarlo Erra - Departure Tapes



Helemaal lyrisch was ik over de eerste soloplaat van Giancarlo Erra, Ends uit 2019. Ik ben het nog. Sterker nog, ik vind het misschien wel het mooiste album van het jaar 2019. Reikhalzend keek ik uit naar de opvolger en toen die in juli verscheen, kocht ik hem (na mijn vakantie op 2 augustus 2021). Zo mooi als Ends vind ik hem (nog) niet, maar schitterend is hij zeker. Dit keer niet slechts piano en strijkers met wat subtiele elektronica; nu is de elektronica minder subtiel en naar de voorgrond getreden en zijn het de strijkers die een op het eerste gehoor bescheiden rol spelen. De piano is alom aanwezig, al dan niet vervormd. De atmosfeer is verstild, bij vlagen gaat het richting ambient en deze plaat is zo mogelijk nog wat melancholieker dan zijn voorganger. Erra had de afgelopen jaren te kampen met verlies; zo overleed zijn vader en moest hij ook van anderen in zijn naaste omgeving afscheid nemen. Dat horen we terug in de muziek. Teksten zijn wederom niet nodig. De eerste vier stukken en het zesde zijn redelijk kort; het vijfde stuk is lang en kent verschillende stemmingen. Na drieënveertig minuten is de plaat afgelopen en blijft de luisteraar met weemoed achter. Op de bijgevoegde dvd is de plaat nog eens te horen, maar dan in een overrompelende 5.1 surround mix. Prachtig.






[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 13-09-2021 16:43:17 ]

bazbo cd1347: Robert Fripp & The Grid - Leviathan



De naam van de artiest(en) is eigenlijk andersom, maar ik zet dit album bij Fripp. Ik kocht het op 8 juli 2021 toen hij net uit was. Wat wil het geval? Ergens begin jaren negentig speelde Fripp een sessie soundscapes voor Richard Norris en Dave Ball (die samen beter bekend zijn als The Grid), maar veel materiaal gebruikten de twee niet. Onlangs ontdekte het duo de vergeten opnames en vroegen Fripp of ze er alsnog iets mee mochten doen. Dat mocht. Het resultaat is Leviathan, dik vijf kwartier muziek. Die soundscapes van Fripp vormen de warme waas, de basis van alle materiaal. The Grid heeft er - op respectvolle en supersubtiele wijze - elektronica aan toegevoegd. In sommige stukken blijft het ambient; in andere zitten elektronische drums. Op de bijgeleverde dvd is het album te horen in vier verschillende versies, waaronder een surround (die ik nog niet heb gehoord). Bij vlagen is het dansbaar, maar ik blijf liever op het puntje van mijn stoel zitten om maar niets te missen van al dit prachtigs.

bazbo cd1348: Funkadelic - Maggot Brain



Niets zo heerlijk als in een plaatselijke platenwinkel door de bakken te bladeren. Er zijn secties die ik zelden of nooit doorzoek. Op 9 augustus 2021 was dat een keer anders. Ik had wat meer tijd en ging voor de leut eens voor de sectie 'funk' staan. Daar kwam ik deze klassieker tegen. Ik ben helemaal niet zo van de dansmuziek, maar had Maggot Brain een keer op een streamingsite beluisterd en vond het toen toch zeer aangenaam. En dus nam ik dit album, oorspronkelijk verschenen in 1971 en in 2005 heruitgebracht met bonusstukken, mee naar huis. Sindsdien een paar keer gedraaid en per keer word ik er enthousiaster over. 'It's prog Jim, but not as you know it!' Maggot Brain begint met korte monoloog van George Clinton ('the maggots in the mind of the universe') en het titelnummer bestaat uit een (bijna) 'a capella' gitaarsolo, goed voor bijna tien minuten kippenvel. Daarna komt er vaart in. Can You Get It? en Hit It And Quit It funken er fijn op los. Dit waren destijds ook de singles van het album. Eigenlijk zijn alle stukken van de plaat (met uitzondering van het titelnummer) opzwepende meezingers. Back In Our Minds is er ook zo eentje. Het album sluit af met Wars Of Armageddon dat een ritmische, maar bevreemdende psychedelische trip is. Clinton zelf lijkt een bescheiden rol op de plaat te spelen, gitarist Eddie Hazel en toetsenist Bernie Worrell springen meer in het oor, net als alle koortjes. De drie bonussen op deze heruitgave zijn een outtake, een B-kantje van een van de singles en een alternatieve mix van het titelnummer, waarin de ritmesectie prominent aanwezig is. Ook gaaf, maar die oorspronkelijke is idioter. Legendarische plaat.






[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 18-09-2021 08:04:46 ]

bazbo cd1349: Steve Hackett - Surrender Of Silence



Surrender Of Silence verscheen op 10 september 2021 en ik kocht 'm afgelopen dinsdag 14 september. Heb 'm nog maar twee keer gehoord, maar ik ben al zeer onder de indruk. Voornamelijk samen met vaste compaan en toetsenman Roger King heeft Hacket elf melodieuze progstukken in elkaar gezet in de stijl zoals we die kennen van zijn vorige drie rockplaten Wolflight, At The Edge Of Darkness en The Night Siren. Ik hoor wat meer invloeden uit de wereldmuziek en af en toe lijkt het gitaarwerk wat steviger. Dat vind ik allemaal helemaal niet zo erg. Ook niet erg zijn de bijdragen van muzikanten als Craig Blundell, Jonas Reingold, Rob Townsend, NadSylvan en Roger King (allen van zijn vaste begeleidingsband) en Amanda Lehmann, Nick d'Virgilio, de gezusters McBroom en verschillende lui van over de hele wereld. Het maakt het geluid mooi divers en aan de andere kant ontgaat je nergens dat het weer een typisch Hackettalbum is. Dat zou dan misschien het enige punt van kritiek kunnen zijn: de plaat kan wat inwisselbaar zijn met de drie eerder genoemde voorgangers. Voor de rest is dit weer volop genieten van de mooie melodieën, warme arrangementen, wereldse afwisseling en geweldige gitaarpartijen.






[ Bericht 3% gewijzigd door bazbo op 19-09-2021 21:50:30 ]

bazbo cd1350: Steve Howe - Homebrew 7



Het zevende deel van de Homebrewserie wijkt wat af van eerdere delen. Op de vorige zes afleveringen hoorden we demo's en thuisopnamen van stukken die Steve Howe later op een of andere manier uitbracht op andere platen, al dan niet onder zijn eigen naam, Asia, GTR, ABW&H of Yes. Op nummer 7 schotelt Howe ons opnieuw eenentwintig demo's en thuisopnamen voor, maar het merendeel ervan is nooit eerder verschenen. De composities heeft hij dus (nog) niet gebruikt. In het begeleidend schrijven vertelt hij dat hij dat voorlopig ook niet gaat doen; hij houdt de opnames liever zoals hij ze hier presenteert. Qua geluid klinken deze opnamen dan ook het meest 'geproduceerd' uit de serie; ze kunnen inderdaad prima op zichzelf staan. Howe speelt natuurlijk alle gitaren (en hij heeft er nogal wat) en bedient zich daarnaast van toetsen en (elektronische) percussie. Af en toe horen we drummende zoon Dylan of (overleden) toetsende zoon Virgil. Het gebodene is afwisselend genoeg om dik drie kwartier te blijven boeien. Zo komen er songs, akoestische miniatuurtjes, lyrische gitaarinstrumentals en steviger rockers voorbij. Wederom een mooie blik in de muzikale keuken van Howe voor de liefhebber.

bazbo cd1351: King Gizzard & The Lizard Wizard - I'm In Your Mind Fuzz



Het moet ergens begin februari 2015 zijn geweest dat ik iets las over deze band en ik ging eens op een streamingservice luisteren naar de recente plaat. Ik kocht I'm In Your Mind Fuzz een paar dagen later. Op 13 februari 2015 was dat. De Australische psychedelicarockers bestaan al sinds 2010. Twee gitaren, bas, drums, toetsen, harmonica en af en toe nog zang ook. Dit album start met een langgerekte spacerockjam die vier delen heeft en bijna een vinylplaatkant in beslag neemt. Op wat je de tweede plaatkant zou kunnen noemen gaat de trip verder, zij het in wat kortere brokken, al zijn Am I In Heaven? en Her & I (Slow Jam 2) ook weer wat uitgesponnen. Ik heb dit album een tijdje dicht in de buurt van de speler gehouden, want moest het keer op keer door de kamer denderen. Jaar of wat niet gehoord, nu. Snap wel weer goed waarom ik er zo gek van was. Want complete gekte is dit wel. Heerlijke gekte. De ongetitelde bonustrack die bestaat uit drie minuten stilte is minstens even debiel. Of het is een productiefout, dat kan natuurlijk ook.






[ Bericht 10% gewijzigd door bazbo op 18-09-2021 14:24:35 ]