Anekdotes uit Cuba

Ik ben juist wedergekeerd uit Cuba, en ik moet zeggen, een echte cultuurschok geweest voor mij.

Ik ben 4 dagen in Havanna geweest en 6 dagen in Varadero.,

Varadero is zoals hierboven reeds gezegd niet echt de moeite. Ok, als je perse wilt gaan naar Varadero, blijf dan hooguit 3 dagen want dan heb je het wel gehad. Je kan daar nauwelijks sigaren kopen, terwijl ge g*dverd*mme in Cuba zit. Het is echt een reservaat waar buiten strand en hotel weinig te beleven valt. Voor zulk een vakantie moet je niet naar Cuba gaan. Wij weten nu wel beter en hebben eigenlijk spijt dat we zolang in Varadero geweest zijn. Volgende keer anders.

Havanna was wederom een cultuurschok geweest. Alles wat je op TV maar ziet is gewoon dikke zever. Het lijkt er niet eens op. Op TV zie je niet de aanklampende bedelende cubanen, de armoede,... van de stad. Het is echt niet wat ze je laten zien!! En let op je spullen!!

Ik zal maar eerst beginnen met te vermelden dat, bij de check-in in het hotel in Havana onze digitale video camera reeds gerold was. Wij dit incident aan de balie van het hotel doorgegeven, die ons op de hoogte zouden houden. Na 2 dagen hadden we nog steeds niets gehoord. Toen we achter de security manager vroegen, was hij natuurlijk niet daar. 's Avonds kon het meisje achter de balie ons vertellen dat alle koffers die we bij hadden ook mee naar boven waren gegaan.

Ik vroeg haar of zij de security tapes gezien had, maar nee, een assistente van de security manager had de tapes bekeken en er was niet raars gebeurd. Ik vroeg toen aan die vrouw achter de balie, hoe die assistente in hemelsnaam weet naar wat of wie ze moet zoeken op security tapes die dag en nacht opgenomen worden als ze ons niet eens gezien of gesproken heeft. Toen sprak ze in ene keer niet meer zo goed engels en moesten we de volgende morgen de security manager maar roepen.

De dag nadien, wij terug naar de balie van het hotel. We vroegen achter de security manager, die nog steeds niet daar was. Toen vroegen we een ander geplaatst persoon te spreken. Uiteindelijk, na 1,5 uur aan die balie te staan, kwam er iemand aan. Wij hadden heel ons verhaal gedaan, dus dat we uit de taxi stapte en dat mijn vriend de camera aan mij gaf. Ik weet dat ik de camera had aan de balie en in de kamer aangekomen was de camera verdwenen. Dus, er is toch iets gebeurd!! Wij hadden dan ook maar uitgelegd dat wij een bagageverzekering hadden die een eventuele diefstal van een camera dekte, dus dat het hotel er niet voor zou opdraaien. Na alles genoteerd te hebben zou dan de laatse dag van ons verblijf de security manager contact met ons opnemen.

De laatste dag was aangebroken. We zouden om 12.00 uur 's middags naar Varadero vertekken, dus er zat wel wat haast achter. Wij nogmaals naar de balie gegaan om daar dan uiteindelijk de security manager aan de haak te slaan. Na lang aandringen en dreigen werden wij naar klein donker kamertje onderin het hotel geleid. Hier zouden we de security tapes tezien krijgen . Hij had al een heel "onderzoek" geleid, dat bleek wel uit de commentaar die hij bij de beelden gaf.

Op het beeld dat we het hotel binnenkwamen was het niet duidelijk of ik de camera vast had. Dus hadden wij volgens hun niets bij. Alle koffers die op dat beeld stonden waren ook met de lift naar boven gegaan zoals op de beelden van een andere camera te zien was.

Er was echter nog een security camera, maar dat was een roterende. Deze had ons slechts enkele seconden gefilmd op het moment dat wij aan het inchecken waren. De security manager liet deze enkele seconden beeld per beeld kijken. Toen vloog ik op, ik had dus werkelijk mijn camera vast, dat stond nu wel vast ( ik was er ondertussen al niet meer zeker van). De security camera draaide op dat moment weg, dus joost mag weten wie mijn camera meegenomen heeft of wat er precies is gebeurd.

Nu wou die security manager niet eens toegeven dat dat mijn camera was, omdag het in een soort buidel tas zat. Ik hem met handen en voeten proberen uit te leggen dat een digitale camera maar een klein ding is en dat dat een speciale tas was voor die camera. Hij wou maar niet toegeven. Mijn vriend had dan voorgesteld dat we naar de verzekering zouden bellen en vragen of we een papier van de politie nodig hadden of dat een verklaring van het hotel voldoende was voor de verzekering. We moesten dus een politieverklaring hebben. Mijn vriend in een taxi gestapt met de assistente van de security manager op weg naar de Havaanse politie. Wat daar juist precies gebeurd is weet ik niet omdat ik er niet bij was, maar mijn vriend is met lege handen thuisgekomen. De politie wou geen verklaring geven, niet eens een papier dat we bij de politie waren geweest, omdat dan wij in Belgie naar de verzekering zouden gaan en dat Cuba dan de camera moest betalen aan ons. Wat natuurlijk dikke zever is. Het was bovendien ook zo in cuba dat als je de diefstal niet ziet gebeuren en niet ziet wie het geweest is, je geen politierapport krijgt. Dus als je portefeuille gerold wordt en je merkt het een uur later, was je hem gewoon verloren. Wat een mentaliteit. Dit was onze echte kennismaking met het Communisme.

Na lang aandringen hebben we dan een verklaring van het hotel gekregen, waar oorspronkelijk in stond dat wij niet zeker wisten of we de camera niet in de taxi hadden laten liggen. Dit was zo een dikke leugen, omdat op de beelden duidelijk te zien was dat we de camera bij hadden. Na wat aandringen kregen we dan een verklaring die de werkelijke feiten weergaf.

Dit was even slikken!!

Nu zal ik dan even een schets geven van wat mij is bijgebleven uit Havana

Ik denk dat Havana in de jaren '60 een prachtige stad geweest moet zijn ( nu nog steeds, maar niet op die manier). De huizen die er staan, als je ze nog huizen kan noemen, zijn ooit prachtig in een gestoken, maar totaal onderkomen.

Dit is wel het karakter van de stad, maar dan krijg je echt wel een krop in je keel. Om een huis te vinden dat er nog iet of wat fatsoenlijk uitziet moet je volgens mij heel hard zoeken, want ik heb er geen gevonden. De hotels en monumenten zijn wel super onderhouden, zo kun je ze dan ook wel onderscheiden.

Als wij in Havana ons hotel buitenkwamen, echt waar eh, dat was niet normaal. De lokale bevolking gedraagd zich als dapsen om je heen ( vergeet je vliegenmepper dus maar niet). Need a taxi? Wanna eat? Looking for streetsalsa? I know where you can get the best Mojito.

Alleen en alleen maar van dat. Mijn vriend en ik zijn dan ook maar 1 straat ver geraakt, en hebben toen een draai gemaakt van 180°, regelrecht terug naar het Hotel.

In het Hotel hebben we dan nog Belgen ontmoet ( want ik ben Belgische) en samen voelde we ons al wat sterker.

We zijn toen wederom de straten ingegaan, waar we een broer en zus van onze leeftijd tegenkwamen ( 20-25 jaar). Wij hadden graag het china town van cuba gezien, en zij zouden ons de weg wijzen.

China town, zeg je? Het was ocharm een straat van hooguit 4 restaurantjes, waar je niet voorbij kon wandelen of voor je het wist zat je aan een tafeltje met de menu kaart voor je neus. De mensen sleurden je werkelijk binnen.

Die jonge gasten hadden ons toen bevrijd en zijn we in een lokale bar iets gaan drinken. Ik stak mij een Marlboro sigaret op, toen de cubaanse jongen tegen mij zei dat dat veel te licht was en dat ik eens ene van hem moest roken. Awel ik heb het geweten, het was precies groene michel!!! Deze cubaanse jongeren waren heel vriendelijk en echt praatlustig. Wij vroegen hun waar ze woonden, en legden ons toen uit dat ze met hun hele familie (15man) in een bouwvallig huis in oud-Havana woonden. Hij vertelde ook dat hij sigaren rolde in de fabriek van Romeo en Julietta en dat hij ons wel aan sigaren doen laten komen. Wij deden alsof we niet geinteresseerd waren, want hij kwam nogal pushend over. Toen vertelde zijn zus dat zij salsalessen gaf en of we niet eens wilden komen. Wij vertelden dat we maar 4 dagen in Havana bleven, maar anders zouden we zeker eens zijn gaan kijken.

Na wat koetjes en kalfjes kwam echter puntje bij paaltje. De broer, die in de sigarenfabriek werkte, zat nu 2 maanden zonder werk omdat de fabriek jaarlijks verlof had. Daardoor konden ze geen zeep en shampoo enzo kopen. Ze vroegen dan aan ons of we geen dollars konden missen.

Wij vertelden hun dat we in het hotel een ganse zak met zeepjes en shampoo en tandpasta hadden liggen (speciaal van het thuisfront meegebracht). Ze moesten maar enkel even met ons meewandelen en het was van hun. Nee nee, ze moesten dollars hebben . Ik bedoel maar, dan wilt ge een mens eens helpen en dan willen ze het niet eens. Wij hebben dan maar de drankjes betaalt ( normaalste zaak) en hebben hun daar achter gelaten.

Naderhand zijn we onze zak met zeepjes kwijtgeraakt een oude vrouwtjes in Trinidad.

Wat zeker de moeite is als je dan toch in Havana bent, is de Tropicana Show . Er zijn er 3 in heel cuba, maar deze in Havana is de originele en de mooiste (zeggen ze toch). Deze show werd voor de eerste maal opgevoerd op 1/1/1939 en werd sindien tot en met vandaag iedere avond herhaald. En luister goed, de show die ze nu opvoeren is nog steeds de identieke originele show van 1 januari 1939. ( er waren wel enkele veranderingen gebeurd aan de kledij, de rest is nog van toen). Wij hebben 80 dollar per persoon betaal ( er waren ook plaatsten van 70 en 90 dollar, maar de gids raadde ons aan die van 70 te nemen omwille van het mooiste zicht). Je kreeg wat tapas op de tafel, een fles rum en een fles cola, dat in de prijs was inbegrepen. Het was echt een fantastische belevenis.

Wetende wat ik nu van cuba weet, zou ik zeker terug gaan, maar zou ik mijn vakantie helemaal anders plannen en wat meer op mijn spullen letten.

We zaten 1 week in een hotel in Santa Lucia (klein dorp, niet interessant), vervolgens hebben we een week met een gehuurde auto rondgereden. Toen zijn we naar Camaguey, Santa Clara, Havana (2 dagen gebleven, natuurlijk veel te kort), Cienfuegos, Trinidad en weer Camaguey geweest.

Camaguey is heel gezellig, we sliepen in het Gran Hotel, midden in het centrum. Helemaal geweldig hotel, echt een aanrader. Nog helemaal in jaren 20 stijl. Prachtig! Vooral de lift is leuk...

Santa Clara, saai stadje. Het mausoleum van Che was gesloten (renovatie) en het hotel viel ook tegen.

Havana. Haaaaaavaaaaaanaaaaaaaa! Parijs kan mijn kont kussen, niks aan. Het is er zo mooi, er is zoveel te zien, het is een paradijs daar. Pleintjes overal, en mooie steegjes waar je heerlijk doorheen kunt struinen.

Cienfuegos heb ik niet gezien, we waren doodop en hebben er eigenlijk alleen maar als zombies in het hotel rondgehangen en geslapen. Mijn ouders zijn wel naar de botanische tuin daar geweest en die schijnt er mooi te zijn.

Trinidad viel tegen, we hadden van een boel andere 'backpackers' gehoord dat het helemaal het einde moest zijn, maar dat viel tegen. Het is een oud dorpje, de huisjes zijn wel mooi, en de straatjes zijn nog ouderwets kronkelig. Je wordt er veel door de bevolking lastig gevallen. Dat is overal wel een beetje zo, maar daar is het extreem veel, vond ik. Je kunt heel lekker eten in de Casa de la Musica. Aanradertje dus.

Dus.

Reisgenote van me was trouwens vegetarisch, die had het na een week al helemaal gehad...

quote:

---

Op dinsdag 5 augustus 2003 19:17 schreef Aernout het volgende:

Als gevolg daarvan is (ondanks vele mooie en leuke dingen) Cuba toch m'n minst leuke Latijns Amerikaanse reis geweest.

---

quote:

---

Op dinsdag 5 augustus 2003 21:59 schreef k_man het volgende:

[..]

Eh, dat is wel op wat meer plaatsen zo hoor. Vietnam, Korea, om er maar eens twee te noemen.

---

Wij hebben daar met een camper rondgetrokken en in de overige steden hebben wij daar geen last van gehad. Al blijft het wel zo dat men dondersgoed weet dat toeristen veel geld hebben in vergelijking met wat zij daar te besteden hebben. Alleen in het toerimste valt daar echt veel geld te verdienen. Onderwijzers worden daar niet voor niets taxichauffeur. Een schoonmaakster verdiende in een hotel in Havana 8 dollar per maand. Kun je na gaan hoeveel één dollar voor heb is. Je wordt dus veel lastig gevallen door bedelaars en mensen die van alles aan te bieden hebben. En allemaal hebben ze de lekkerste mojito's, lobsters, sigaren ect.

Voor de rest vond ik het een indrukwekkend, apart en mooi land. Onvergetelijke ervaring

Dus maw is er veel keuze?

Thanx