sirdanilot | dinsdag 27 juli 2021 @ 22:08 |
Hoe is het mogelijk om gelukkig te worden als je een chronische ziekte hebt? Ik heb zelf bijvoorbeeld een chronische oogaandoening. De enige behandelmethode is proberen de schade zoveel mogelijk te beperken, maar het hangt altijd als het Zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Bovendien kan het zijn dat ik later een operatie nodig hebt en bij iedere operatie is er een kans dat ik permanent blind word aan het geopereerde oog, vandaar ook dat de operaties zoveel mogelijk worden uitgesteld. Door andere zaken zal een relatie ook niet lukken, en een eigen plekje vinden waar ik gelukkig word ook niet echt. Daarom is mijn hart ook van steen. Zijn er mensen die ook single zijn maar toch gelukkig ondanks hun chronische ziekte? Of kan dit alleen als je een partner hebt of veel geld hebt? | |
Chai | dinsdag 27 juli 2021 @ 22:17 |
Mijn psrtner heeft het er ook in een relatie soms moeilijk mee. Blijft gewoon kut. | |
hoechst | dinsdag 27 juli 2021 @ 22:32 |
Mijn partner heeft het. Daarom heb ik een relatie.. | |
sirdanilot | dinsdag 27 juli 2021 @ 22:50 |
Klopt en dan verbaast men zich hier op fok dat ik soms wat vinnig kan reageren.... | |
CoolGuy | dinsdag 27 juli 2021 @ 23:14 |
Iedereen heeft wel wat. Dat als excuus gebruiken om vervolgens te reageren op een manier die jij 'wat vinnig' noemt maar in werkelijkheid heel wat meer dan 'vinnig' is is een zwaktebod en gewoon een excuus om zogenaamd gerechtvaardigd wild om je heen te slaan. | |
notturna | dinsdag 27 juli 2021 @ 23:31 |
Ik heb al sinds 1993 flinke artrose in beide knieën. Daar kun je je tegen verzetten, maar daar word mijn leven niet beter van. Probeer zoveel te genieten van het leven. Hoe vervelend het ook is, maar zo zit het leven nou eenmaal in elkaar. | |
sirdanilot | dinsdag 27 juli 2021 @ 23:45 |
Heel wat meer dan vinnig ? Stel je toch niet zo aan. Je hebt geen idee wat ik allemaal meemaak. | |
sirdanilot | dinsdag 27 juli 2021 @ 23:50 |
Ik zou graag meer genieten van het leven maar er is een pandemie en ik moet continu werken. Ik wou dat ik gewoon in de WAO kon. Maar helaas. | |
CoolGuy | dinsdag 27 juli 2021 @ 23:56 |
En jij niet wat anderen mee maken maar jij wil jezelf graag neerzetten als het ultieme slachtoffer. Stel jij je maar niet zo aan met je constante geklaag over alles. | |
sirdanilot | dinsdag 27 juli 2021 @ 23:59 |
Altijd makkelijk om te zeggen als je geen chronische ziekte hebt. | |
CoolGuy | woensdag 28 juli 2021 @ 00:00 |
Net zo makkelijk om te zeggen als ik die wel heb. I just did. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 00:11 |
Dan weet je alsnog niet wat ik doormaakt. Ik beledig ook helemaal niemand maar mensen die een grote bek hebben krijgen een grote bek terug. Doe je zelf ook namelijk. | |
CoolGuy | woensdag 28 juli 2021 @ 00:12 |
En jij niet wat anderen doormaken en tóch heb jij het altijd erger dan de rest. Jij wil gewoon heel graag een slachtoffer zijn. Ik wil dat niet. | |
Poem_ | woensdag 28 juli 2021 @ 00:12 |
Passende ondertitel heb je. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 00:17 |
Uiteraard heb ik het niet erger dan een hiv kindje in afrika dat niet eens kan eten. Ik zeg nooit dat ik het erger heb dan iedereen. Dat maak jij ervan. | |
Lenny77 | woensdag 28 juli 2021 @ 00:21 |
Dit antwoord is anders ook best vinnig? Maar weet je, je bent nog zo jong, je kan nog zoveel kanten uit! En toch ben je steeds zo boos op mensen! Die boosheid maakt je kapot, meer dan je chronische ziekte en moeilijke omstandigheden. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 00:24 |
Ik vind dat ook erg jammer maar het komt ook door mijn strengchristelijke opvoeding dat ik zo verpest ben. Ik probeer nou wel een afspraak te krijgen bij een psycholoog maar dat is hier nog niet zo makkelijk helaas. | |
Poem_ | woensdag 28 juli 2021 @ 00:27 |
Hoe heeft je christelijke opvoeding je precies verpest? Dat lijkt me een goede eerste stap. | |
loveli | woensdag 28 juli 2021 @ 00:31 |
Is dat zo? Ik ken verschillende mensen met een pestverleden en ze gingen er allemaal anders mee om. Ik ken ook genoeg mensen met een strengchristelijke opvoeding die er niets aan hebben overgehouden. Idem voor mensen die de oorlog hebben meegemaakt. Geen verwijt dat je er slecht mee omgaat, maar dikke kans dat er andere factoren zijn waardoor je er nu nog last van hebt. Beter leer je met die factoren omgaan dan dat je erin blijft hangen dat je verleden de boosdoener is. (edit: het lijkt nu of ik mensen ken die de oorlog hebben meegemaakt en er niets aan hebben overgehouden, absoluut niet, ik zie vooral dat de een er veel meer last van heeft dan de ander) | |
Lenny77 | woensdag 28 juli 2021 @ 00:34 |
Ik heb je al eens vaag verteld dat ik uit een soortgelijke situatie kom en ik geef eerlijk toe dat ik ook op verschillende gebieden verpest ben. Maar ik heb die boosheid niet, boosheid is een keuze. Ik heb wel eens verdriet en kan idd wel eens boos worden als ik terugdenk over sommige dingen die echt niet konden. Maar ik weiger hier in te blijven hangen. Ik wil leven, ik wil genieten (gewoon van hele simpele dingen) en ik ben superblij dat ik weg ben kunnen raken uit dat vorige leven. Misschien dat je contact kan zoeken bij lotgenoten? | |
loveli | woensdag 28 juli 2021 @ 00:37 |
Ik denk dat TS daarom naar Ierland is vertrokken en er daar achter kwam dat 'ie zichzelf en de problemen die daarbij horen heeft meegenomen. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 00:38 |
Ik kreeg een baan aangeboden van een vriend die hier al zat, dus zodoende. Het idee was eerst een jaar maar ja toen bleef ik plakken. Nu lijkt het steeds moeilijker om nog terug te komen omdat ik geen huis kan kopen in NL vanwege dat ik dan met de studieschuld zit, die heb ik hier tenminste niet. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 00:45 |
Alles was altijd mijn schuld, volgens mijn ouders. En mijn broer ging z'n eigen er dan tegenaan lopen bemoeien terwijl die daar niets mee te maken had. Het was altijd 3 tegen een. Ik had heel duidelijk altijd al zware problemen. In plaats van mij toegang te geven tot hulpverlening zeiden mijn ouders tegen de hulpverleners : 'nee wat jullie zeggen is onzin dat ons kind depressief zou zijn. Een kind kan namelijk helemaal niet depressief zijn'. Hulpverlening geweigerd, ook op christelijke gronden. Alles was altijd mijn schuld en de kerk deed daar dan nog eens een schepje bovenop door altijd de kant van mjin ouders te kiezen en te zeggen dat ik maar een ' moeilijk kind' was. Continu ben ik tegen mijn wil in gedwongen om naar de kerk te gaan, bijbelstudies en allerlei andere activiteiten waar ik geen zin in had. Ook buiten de religie om werd ik continu gedwongen om te gaan sporten. Ik heb soms ruzies gehad waarbij ik mijn moeder tot huilens toe zag smeken dat ik naar de kerk moest. Ze pakten me vast en dreigden mijn mond met zeep te spoelen vanwege spotternij (blasfemie, spotten met God). Ze hebben gedreigd om mij, als kind, buiten op straat te laten slapen vanwege spotternij. Mijn vader heeft mij nooit op ook maar enige wijze geholpen ondanks mijn fysieke chronische ziekte. Kreeg er geen cent van. Als ik dan uiteindelijk toch wat kreeg omdat ik bijvoorbeeld vrijwel niets meer kon zien omdat ik geen medische hulpmiddelen kon betalen dan moest ik daarna meteen elke cent terugbetalen. Geen enkel conflict kan ooit worden uitgepraat en alles wordt met de mantel der liefde bedekt. Als ik ergens over begin dan begint het weer van voor af aan. Tel daar nog bij op dat wij bij de ' verkeerde' kerk zaten volgens de rest van het dorp. Dus die dachten dat wij de duivel aanbidden en dat soort onzin en dat wij achterlijk waren. Dus het hele dorp was altijd tegen ons. Voorbeelden van mensen die de religie verlieten had ik niet. Of nou ja geen GOEDE voorbeelden dan. Die gingen allemaal keihard aan de drugs, de criminaliteit in of werden neonazi. | |
Lenny77 | woensdag 28 juli 2021 @ 01:00 |
Klopt, je kan er niet van weglopen. | |
Poem_ | woensdag 28 juli 2021 @ 01:01 |
Nou ja, dat klinkt allemaal weliswaar niet echt gezond, maar tegelijkertijd is dat - helaas - ook vrij normaal in die contreien. Ik ben zelf ook in de SGP-hoek opgegroeid en mijn 'ouders' hebben ook nogal bedenkelijke shit uit gehaald met kwalijke gevolgen. Niet dat ik dergelijk gedrag van ouders daarmee wil normaliseren, maar zo heel uitzonderlijk klinkt dit niet. Een toxic of zelfs emotioneel of erger mishandelende opvoeding komt vaker voor, zowel binnen de kerk als daarbuiten. Niet heel tof, maar dat hoeft niet de rest van je leven te bepalen. En als ik het goed begrijp ben je er nu uit gestapt en woon je elders. Je boosheid kan ik me ook wel voorstellen, want je gunt jezelf - nu achteraf - ongetwijfeld meer liefde enzo. Maar de boosheid die je voelt gaat je, zoals net al is opgemerkt, niet verder helpen. Niet zolang je het in ieder geval op deze manier gebruikt. En, even heel bot gezegd, er zijn mensen die van veel en veel dieper komen en ook nog wat hun leven maken danwel hebben gemaakt. Wat CoolGuy zegt lijkt dan misschien ook bot, maar ik denk dat-ie wel een punt heeft: je bent nu hier en het is aan jou om daar iets constructiefs mee te doen door in therapie te gaan bijvoorbeeld en jezelf gedachten- en gedragspatronen aan te leren die je helpen. En natuurlijk speelt je verleden een rol, maar zoals een wijs man ooit eens zei: niets is gebeiteld in steen. Wat je aan hebt geleerd kun je ook weer afleren. Wat je aan pijn is aan gedaan kun je ook weer helen. Dat begint alleen bij jou en bij de keuze om daar iets mee te doen. En met jezelf dat te gunnen. [ Bericht 0% gewijzigd door Poem_ op 28-07-2021 01:06:30 ] | |
Cupfighter | woensdag 28 juli 2021 @ 01:07 |
TS reageert op zijn manier op zijn situatie, ik weet niet of we hem daar gelijk op moeten afrekenen, ik zelf heb meerdere chronische ziektes, ik heb een ingewikkelde spierziekte,borderline en adhd en ook nog ptts maar die wordt nu behandeld. Ook ik kan wel eens vinnig reageren maar dat is meer op maatschappelijke issues niet op dingen die me direct persoonlijk raken | |
PieterCornelis | woensdag 28 juli 2021 @ 01:15 |
Maar maakt dat uit dan, wat jij meemaakt? Je oogst uitsluitend wat jezelf hebt gezaaid. Het maakt mij niet echt uit WAAROM je reageert zoals je kan regeren, zie quote, in "mijn universum" gaat het erom hoe het bij mij binnenkomt en dat bepaalt ook weer hoe ik reageer zoals ik ergens op reageer. (En ik denk dat dit wel voor het overgrote deel van jouw mede aardklootbewoners zo is?) Een wijs man zei ooit eens tegen mij: Je kan lelijk, dom, kreupel, gehandicapt, blind en/of doof zijn, maar zelfs dan kan je altijd nog lief zijn, of het op zijn minst proberen te zijn. Want wanneer je die tegenslagen allemaal mee krijgt in het leven, en daarnaast ben je ook nog eens vals en gemeen, waarom zouden andere mensen dan nog de interactie met je aan willen gaan? Kijk, ik snap het wel hoor, maar snap jij wat ik bedoel? | |
PieterCornelis | woensdag 28 juli 2021 @ 01:22 |
Ik denk dat jij dan een sterk vermogen hebt om te kunnen vergeven? En dat siert je! Want dat is een goede eigenschap, het duurt ook echt even voor je dat kan, en het scheelt je zoveel verspilde energie. | |
PabstBlueRibbon | woensdag 28 juli 2021 @ 03:16 |
Dat klopt. De meeste mensen om je heen hebben geen chronische ziekte en begrijpen het niet. En als je jouw frustraties op hen afreageert, willen ze ook geen moeite doen om het te begrijpen. Je maakt de situatie hiermee nog moeilijker voor jezelf. Behalve die oogziekte creëer je er ook eenzaamheid bij. Vooral negatieve emoties dragen ertoe bij dat je jouw aandoening nog moeilijker kan verdragen. Dat is wetenschappelijk bewezen, want dan wordt er minder dopamine aangemaakt. Tuurlijk mag je gefrustreerd zijn. Maar reageer dat niet af op anderen, want daarmee creëer je vijanden terwijl je juist vrienden nodig hebt. | |
#ANONIEM | woensdag 28 juli 2021 @ 07:14 |
Och vent, het enige wat jij doet is janken dat je in Ierland woont, geen huis kan kopen en verkondigen dat je boven modaal verdient. En zaniken over je afkomst en opvoeding. Misschien eens een keer in de spiegel kijken en aan jezelf gaan werken. Gelul, dat gebruik je gewoon als excuus om maar niets te ondernemen. | |
notturna | woensdag 28 juli 2021 @ 08:27 |
Tja sinds de pandemie heb ik meer werk dan ooit. Jij wil de WAO in ( nu zul je wel heel boos worden), maar je bent dus te lui om te werken. [ Bericht 0% gewijzigd door notturna op 28-07-2021 08:44:45 ] | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 09:56 |
Ik werk nou toch? Dus klaarblijkelijk ben ik niet te lui om te werken. Maar het liefst ga ik met pensioen ja. Of dood. (en nee ik ben niet suicidaal, als je dat bent bel 113) | |
-marz- | woensdag 28 juli 2021 @ 10:02 |
Kan je een sabbatical nemen? Een paar weken vakantie op zn minst? Ff de rust opzoeken in de natuur. Lange wandelingen. Ierland is prachtig wat dat betreft. Misschien helpt het ook om je levensverhaal eens op te schrijven. Je kan ook online therapie volgen of wat gesprekken met een coach. Je hebt wel wat geld voor zoiets toch? Dat ongerichte spuien op zoek naar erkenning hier maakt je zo overstuur en verbitterd. | |
notturna | woensdag 28 juli 2021 @ 10:05 |
Tja als je een huis wil kopen, zul je wel moeten werken. | |
Sodeknetters | woensdag 28 juli 2021 @ 10:06 |
De WAO is niet bedoeld als gratis geldvoorziening voor mensen die niet (meer) willen werken he. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 10:07 |
Ik kan altijd nog een sociale huurwoning krijgen en dan bijstand trekken inderdaad, maar zelfs de sociale huurwoningen zijn dan erg lastig te betalen tegenwoordig. | |
Sodeknetters | woensdag 28 juli 2021 @ 10:09 |
Hoezo, je kan toch werken? Met een baan heb je altijd een riantere positie dan in een uitkering. | |
CoolGuy | woensdag 28 juli 2021 @ 10:15 |
Die zal je vast kunnen krijgen ja, maar daarmee ben je geen stap dichter bij je doel van een KOOPwoning, en dát is waar dit alles toch om draait? | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 10:31 |
Klopt maar mocht mijn mentale gesteldheid nog verder achteruit gaan dan heb ik wel een backup plan. Vooralsnog blijf ik hier gewoon werken. | |
AToontje87 | woensdag 28 juli 2021 @ 10:35 |
Leuk, al-weer een topic van koning-slachtofferrol! | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 10:36 |
Heb jij een chronische ziekte? | |
AToontje87 | woensdag 28 juli 2021 @ 10:37 |
Ja. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 10:38 |
Sterkte ermee. Wat maakt jou wel gelukkig? | |
Cupfighter | woensdag 28 juli 2021 @ 12:30 |
Beste TS, ik vind in tegenstelling tot vele je niet vervelend, ik begrijp wel dat je zo reageert, iedereen uit zich op een andere manier. Ik heb ook een manier van uiten, ik heb hier ook een topic lopen in relaties en psychologie, mijn verhaal trekt veel minder aandacht maar dat vind ik niet erg, ik zit niet op negatieve aandacht te wachten want dat is wat hier gebeurd jouw verhaal wekt weinig empathie op en dat komt toch helaas toch door de manier op hoe je het brengt en de manier hoe je reageert, zover ik begrijp is dit ook niet de eerste keer. Mijn tip is laat eens zien dat je van dingen geniet, hoe klein ze ook zijn, ik weet dat chronische ziektes kut zijn maar buiten dat is er zoveel om te genieten | |
NightDancert | woensdag 28 juli 2021 @ 12:52 |
Dus als je chronisch ziek bent mag je je als een idioot gedragen? | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 13:00 |
Ik kan wel intens genieten van een kopje koffie en een peuk 's ochtends ja. Misschien moet ik inderdaad wat positievere zaken posten. Blijft lastig als het glas altijd halfleeg is, maar ik doe mijn best. | |
Pinnenmutske | woensdag 28 juli 2021 @ 13:01 |
Hashimoto. Schildklier te groot. | |
CoolGuy | woensdag 28 juli 2021 @ 13:09 |
Een glas dat half leeg is is tegelijkertijd ook een glas dat half vol is. Het is maar hoe je het wil zien. | |
RetepV | woensdag 28 juli 2021 @ 13:15 |
Lezen is interpreteren. En een mens interpreteert altijd vanuit zijn eigen context. Wat jij als 'grote bek' ervaart, is vaak helemaal geen grote bek. Jij interpreteert het alleen als een grote bek, jij leest het als dat het met een 'grote bek' geschreven zou zijn. Dus het is in feite je eigen 'grote bek' die je er in leest. En vervolgens reageer jij met een 'grote bek' terug. En daarmee reageer jij dus met een 'grote bek' op je eigen 'grote bek'. Besef de spiegel die voor je neus zit. Besef dat jijzelf degene bent die die spiegel voor je neus houdt, door je niet bewust te zijn van je eigen interpretaties van wat er geschreven wordt. Ik ben geneigd het met CoolGuy eens te zijn. En ik zal je een tip geven: als jij met een chronische ziekte zit die nooit meer over gaat, en jij zo veel boosheid in jezelf hebt zitten, zoek dan psychische hulp. Praten met een psycholoog zal jouw chronische ziekte totaal niet beter maken. Maar het zal WEL je leven beter maken. 100% zeker. Geen twijfel mogelijk. Geen discussie over nodig. En als je voelt dat je toch met mij in discussie wil gaan over mijn tip voor het zoeken naar psychische hulp, dan bewijs je alleen maar dat ik helemaal gelijk heb. Je zal van een discussie met mij daarover alleen maar ongelukkiger worden, dat kan ik je nu al voorspellen. En als je ondanks dat ik dit schrijf TOCH in discussie met me gaat, dan ben je duidelijk op zoek naar ongelukkigheid. En iemand die zoiets doet heeft psychische hulp nodig. | |
sirdanilot | woensdag 28 juli 2021 @ 13:27 |
Oei, dat is niet best Hoe ga je ermee om in het leven en waar haal je je geluk uit? Ik ben inderdaad aan het zoeken naar psychologische hulp momenteel ja. Waarom zou ik daarover in discussie gaan. Het lijkt me wel evident dat ik dat nodig heb. | |
Pinnenmutske | woensdag 28 juli 2021 @ 13:58 |
Best goed. Goede medicatie. Af en toe kriebelkeel. | |
PabstBlueRibbon | woensdag 28 juli 2021 @ 14:56 |
Ik ben blij dat je dit zegt. Dan zit het dus wel in je. Niemand hier vindt het leuk dat je die chronische ziekte hebt. Het punt is dat het er nou eenmaal is. Het enige wat je kan doen, is je aanpassen aan de situatie en alsnog het beste van jouw leven maken. Het leven gaat nooit perfect worden. Altijd zullen er wel dingen gebeuren die het jou moeilijker maken. Als je je vooral daarop gaat richten, dan word je doodongelukkig. Zoals je je nu ook voelt. Leren om meer van de positieve dingen te genieten, is een proces. Het elke keer proberen en elke keer zal je op je bek gaan. En dan is de verleiding groot om te denken "Wat heeft het voor zin?" En uiteindelijk ga je beseffen dat je toch als persoon gegroeid bent | |
RetepV | woensdag 28 juli 2021 @ 16:26 |
Well, je had me met je eerdere reacties al helemaal in de mindset gezet dat je vinnig naar me zou antwoorden. Dus ik verwachtte een ontkenning en een discussie. En ik ben ook niet immuun voor het verkeerd interpreteren vanuit mijn eigen context van de toon van posts van andere mensen. Ieder mens heeft af en toe een spiegel nodig die hem de spiegel toont die hij ongeweten zichzelf voorhoudt. Of populairder gezegd: ieder mens is in de eerste plaats zijn eigen grootste vijand, en het helpt als iemand je dat laat inzien. | |
vannelle | woensdag 28 juli 2021 @ 18:25 |
Be careful what you wish for..... Dus je zit liever thuis na te denken over wat je vroeger nog wél kon en nu niet meer? Herinneringen ophalen aan (kleine) successen die je nooit meer kunt evenaren? Je weet niet half hoe het is om in de WAO te zitten, dat is echt een compleet achterlijke wens. Klinkt een beetje vinnig maar ik heb een chronische ziekte en dan mag dat begrijp ik. | |
colivo | zaterdag 14 augustus 2021 @ 17:26 |
Ziekmelden en na 4 jaar krijg je een wia wat 75% van je loon is. |