R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben recentelijk aan rijlessen begonnen en merk dat ik in toenemende mate nerveus ben.
Ik heb nu ongeveer 12 uur gereden (6x een blokuur). Eigenlijk gaat het prima en de instructeur is ook echt prima. Hij is rustig, legt goed uit, altijd vriendelijk etc.
Mijn lessen zijn meestal op donderdag, maar ik merk dat ik dan op zaterdag of zondag al nerveus begin te worden en aan niets anders meer kan denken. De hele tijd flitsen er beelden door mijn hoofd van afgelopen rijlessen en van situaties die op de weg kunnen ontstaan. Meestal paniekbeelden van dat ik het allemaal niet meer weet, niet weet welke pedalen ik in moet drukken of dat ik op een rotonde of verkeerslicht toe kom rijden ofzo. Tijdens de rijlessen zelf gaat het meestal prima en ben ik ook niet extreem gespannen. Ik heb geprobeerd wat ontspanningsoefeningen te doen en mediteren maar dan komen er nog meer beelden die door mijn hoofd flitsen en wordt het nog erger.
Het gaat nu zo ver dat de rijlessen mijn hele leven beheersen. Elke week is er een moment vóór en een moment ná de rijlessen. Na de rijles ben ik meestal helemaal kapot en moet ik echt even bijkomen. De volgende dag is lekker ontspannen, maar de dag dáárna begin ik alweer aan de rijles van de week erna te denken. Inmiddels beheersen de gedachten mijn hele leven.
Ik heb de rijlessen tijdelijk gepauzeerd en dat heeft me even wat ademruimte gegeven, maar nu er weer een les aankomt begin ik weer last te krijgen van klachten. Ik heb er ook een soort hartkloppingen bij en heb zelfs een onderzoek gehad om te zien of alles met mijn hart in orde was. Dat was het, dus het komt waarschijnlijk van spanning.
Waarom heb ik dit soort angstgevoelens, ook al gaat het rijden prima? En hoe kom ik ervan af, of hoe kan ik ermee leren omgaan?
Ik heb nu ongeveer 12 uur gereden (6x een blokuur). Eigenlijk gaat het prima en de instructeur is ook echt prima. Hij is rustig, legt goed uit, altijd vriendelijk etc.
Mijn lessen zijn meestal op donderdag, maar ik merk dat ik dan op zaterdag of zondag al nerveus begin te worden en aan niets anders meer kan denken. De hele tijd flitsen er beelden door mijn hoofd van afgelopen rijlessen en van situaties die op de weg kunnen ontstaan. Meestal paniekbeelden van dat ik het allemaal niet meer weet, niet weet welke pedalen ik in moet drukken of dat ik op een rotonde of verkeerslicht toe kom rijden ofzo. Tijdens de rijlessen zelf gaat het meestal prima en ben ik ook niet extreem gespannen. Ik heb geprobeerd wat ontspanningsoefeningen te doen en mediteren maar dan komen er nog meer beelden die door mijn hoofd flitsen en wordt het nog erger.
Het gaat nu zo ver dat de rijlessen mijn hele leven beheersen. Elke week is er een moment vóór en een moment ná de rijlessen. Na de rijles ben ik meestal helemaal kapot en moet ik echt even bijkomen. De volgende dag is lekker ontspannen, maar de dag dáárna begin ik alweer aan de rijles van de week erna te denken. Inmiddels beheersen de gedachten mijn hele leven.
Ik heb de rijlessen tijdelijk gepauzeerd en dat heeft me even wat ademruimte gegeven, maar nu er weer een les aankomt begin ik weer last te krijgen van klachten. Ik heb er ook een soort hartkloppingen bij en heb zelfs een onderzoek gehad om te zien of alles met mijn hart in orde was. Dat was het, dus het komt waarschijnlijk van spanning.
Waarom heb ik dit soort angstgevoelens, ook al gaat het rijden prima? En hoe kom ik ervan af, of hoe kan ik ermee leren omgaan?
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Mag je daarmee rijden?quote:Op maandag 26 juli 2021 10:41 schreef OxygeneFRL het volgende:
Probeer eens een kalmerend middel zoals Propanolol
Het probleem is, zoals ik al schreef, dat ik tijdens het rijden helemaal niet zó gespannen ben en dat het prima gaat. Maar ik begin 5 a 6 dagen voor de lessen gespannen te worden. Ik ben dus de hele week gespannen.quote:
Probeer eens een kalmerend middel zoals Propanolol
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Ik snap dat je nerveus bent. En het wordt nog erger als je geslaagd bent en straks alleen in de auto zit. Ik kan daar over meepraten. Ik kreeg mijn rijbewijs en niet kort daarna kreeg ik mijn eerste leasebak: een splinternieuwe Ford Sierra, die was net geintroduceerd. Indrukwekkende auto met jaloerse blikken van de familje,
Toen kwam het moment dat ik er voor het eerst de snelweg mee op moest. Ik weet het nog precies. Grote bak en ik zweette peentjes. Durfde niet harder dan 70. Het was vreselijk. Claxonnerende auto's haalden me vliegend in.
Maar goed, dit is een serieus probleem, want het betekent dat je zenuwachtig zal zijn voor zo'n beetje alles, ook wat je werk betreft. Bijvoorbeeld voor een functioneringsgesprek of dat je een rapport af moet leveren.
Dus je zult hier iets aan moeten doen. Een pilletje gaat niet helpen, daar los je niets mee op. Je kunt beter een training volgen om dit te voorkomen, zodat je rustiger wordt.
Toen kwam het moment dat ik er voor het eerst de snelweg mee op moest. Ik weet het nog precies. Grote bak en ik zweette peentjes. Durfde niet harder dan 70. Het was vreselijk. Claxonnerende auto's haalden me vliegend in.
Maar goed, dit is een serieus probleem, want het betekent dat je zenuwachtig zal zijn voor zo'n beetje alles, ook wat je werk betreft. Bijvoorbeeld voor een functioneringsgesprek of dat je een rapport af moet leveren.
Dus je zult hier iets aan moeten doen. Een pilletje gaat niet helpen, daar los je niets mee op. Je kunt beter een training volgen om dit te voorkomen, zodat je rustiger wordt.
en dan moet je je examen nog doen ook, dat is helemaal stressen .... ga er maar aan staanquote:
[..]
Het probleem is, zoals ik al schreef, dat ik tijdens het rijden helemaal niet zó gespannen ben en dat het prima gaat. Maar ik begin 5 a 6 dagen voor de lessen gespannen te worden. Ik ben dus de hele week gespannen.
Waar denk je zelf dat het vandaan komt? Je zegt zelf dat de lessen goed gaan. Welke situatie ben je bang voor?quote:
[..]
Het probleem is, zoals ik al schreef, dat ik tijdens het rijden helemaal niet zó gespannen ben en dat het prima gaat. Maar ik begin 5 a 6 dagen voor de lessen gespannen te worden. Ik ben dus de hele week gespannen.
Bedankt voor de uitgebreide reactie! Soms heb ik echter juist het idee dat ik zo nerveus ben omdat er iemand naast me zit in de auto. Ik heb in Azië wel veel op 125cc scooters en ook een motor gereden in veel gevaarlijkere omstandigheden (en zonder rijbewijs) en dan ben ik eigenlijk een prima chauffeur, en geniet ik enorm van het rijden. Nou is een motor/scooter wel een ander verhaal dan een auto, maar toch. Ik heb over het algemeen moeite met situaties waar iemand naar me kijkt terwijl ik iets doe en ben echt iemand die in zijn eentje het beste dingen doet. Ik kan er niet tegen als mensen me op de vingers kijken.quote:
Ik snap dat je nerveus bent. En het wordt nog erger als je geslaagd bent en straks alleen in de auto zit. Ik kan daar over meepraten. Ik kreeg mijn rijbewijs en niet kort daarna kreeg ik mijn eerste leasebak: een splinternieuwe Ford Sierra, die was net geintroduceerd. Indrukwekkende auto met jaloerse blikken van de familje,
Toen kwam het moment dat ik er voor het eerst de snelweg mee op moest. Ik weet het nog precies. Grote bak en ik zweette peentjes. Durfde niet harder dan 70. Het was vreselijk. Claxonnerende auto's haalden me vliegend in.
Maar goed, dit is een serieus probleem, want het betekent dat je zenuwachtig zal zijn voor zo'n beetje alles, ook wat je werk betreft. Bijvoorbeeld voor een functioneringsgesprek of dat je een rapport af moet leveren.
Dus je zult hier iets aan moeten doen. Een pilletje gaat niet helpen, daar los je niets mee op. Je kunt beter een training volgen om dit te voorkomen, zodat je rustiger wordt.
In mijn werk speelt dit ook natuurlijk, zoals je al aangeeft. Daarom heb ik er ook voor gekozen om thuis te werken als ZZP-er. Dit is voor mij het enige haalbare. Zo ben ik weinig verantwoording verschuldigd en kan ik grotendeels flexibel en alleen mijn werk doen. Ik heb vroeger lesgegeven, maar merkte dat dit ook niet meer haalbaar was, door angst dat ik niet genoeg voorbereid was en door de stress dat mensen naar me keken. Ik haalde wel altijd prima beoordelingen als leraar en mijn studenten liepen met me weg, dus realistisch was dat gevoel niet.
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
vermoedelijk gewoon verwerking van het geleerde, of juist een vooorbereiding op de rijles..quote:
Waarom heb ik dit soort angstgevoelens, ook al gaat het rijden prima? En hoe kom ik ervan af, of hoe kan ik ermee leren omgaan?
zeker als je aangeeft dat de rijlessen prima gaan en je dan geconcentreerd bent, is het goed mogelijk dat je angst vooraf gewoon een vorm van fixatie en concentratie zijn die je helpen tijdens die rijles het goed te doen
ervanaf komen lijkt me juist niet wenselijk, beter dat je vooraf angsten hebt en tijdens de rijles goed presteert dan andersom.
Bedenk dat bv veel mensen in zeer moeilijke beroepen juist bewust potentiele panieksituaties trainen en exact doorlopen wat ze precies moeten doen als het misgaat, juist omdat dat een essentiele kennis is..
Het vooraf beleven van die noodsituaties helpt hen rustig te blijven als ze werkelijk moeten presteren.
Ook veel mensen die vaak voor veel publiek moeten optreden hebben vaker zelf ook plankenkoorts of zijn van nature vaker nerveus vooor optredens.... juist die nerveusiteit kan je helpen te concentreren (zolang het niet tot blokkades leid, maar dat geef je ook niet aan).
de truc is dus zoals je zelf ook aangeeft: "hoe kan ik ermee leren omgaan?"
en volgens mij is het antwoord daarrop dat precies wat je nu al doet gewoon de juiste manier is.
Wees je bewust van deze angsten en apprecieer ook je vooraf-gedachtes. Ze zijn behulpzaam en helpen je.
Ga ze zeker niet onderdrukken, maar zie het zelf als een nuttige 'voorbereiding' en onderdeel van het hele 'les-principe'..... Juist hierdoor leer je ook beter met potentiele risico-situaties omgaan
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Er schieten veel beelden door mijn hoofd waarin ik niet goed weet wanneer ik welke pedalen moet gebruiken (vooral de koppeling) en dat ik niet snel genoeg diverse handelingen na elkaar kan uitvoeren (bijv. bij een stoplicht of rotonde). In de praktijk gaat dat echter wel goed.quote:
[..]
Waar denk je zelf dat het vandaan komt? Je zegt zelf dat de lessen goed gaan. Welke situatie ben je bang voor?
Ik heb ook moeite met het feit dat er iemand naast me zit en zegt wat ik moet doen en constant ziet wat ik aan het doen ben, dat maakt me ontzettend nerveus.
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Ah dus dat is het probleem, kan me er zeker iets bij voorstellen. Ik kreeg bij autorijlessen vaak op mijn kop van de leraar, maar toch ging ik door en slaagde bij de eerste keer, misschien wel dankzij die leraar. Zo moet je het ook zien. Als een leraar alleen maar vriendelijk is en lacht, heb je er ook niet zoveel aan. Maar als hij roept van dingen als (zoals bij mij): je let niet goed op, opletten, zie je die fietser? Nee je kijkt niet goed, opletten! Draaien nu, iets sneller reageren jongen!quote:
[..]
Bedankt voor de uitgebreide reactie! Soms heb ik echter juist het idee dat ik zo nerveus ben omdat er iemand naast me zit in de auto. Ik heb in Azië wel veel op 125cc scooters en ook een motor gereden in veel gevaarlijkere omstandigheden (en zonder rijbewijs) en dan ben ik eigenlijk een prima chauffeur, en geniet ik enorm van het rijden. Nou is een motor/scooter wel een ander verhaal dan een auto, maar toch. Ik heb over het algemeen moeite met situaties waar iemand naar me kijkt terwijl ik iets doe en ben echt iemand die in zijn eentje het beste dingen doet. Ik kan er niet tegen als mensen me op de vingers kijken.
In mijn werk speelt dit ook natuurlijk, zoals je al aangeeft. Daarom heb ik er ook voor gekozen om thuis te werken als ZZP-er. Dit is voor mij het enige haalbare. Zo ben ik weinig verantwoording verschuldigd en kan ik grotendeels flexibel en alleen mijn werk doen. Ik heb vroeger lesgegeven, maar merkte dat dit ook niet meer haalbaar was, door angst dat ik niet genoeg voorbereid was en door de stress dat mensen naar me keken. Ik haalde wel altijd prima beoordelingen als leraar en mijn studenten liepen met me weg, dus realistisch was dat gevoel niet.
daar heb je wat aan.
En als mensen naar je kijken, ze denken niks hoor. Zorg dat je goed bent voorbereid en weet waar je over praat.
Nou, hij corrigeert me wel hoor als ik echt iets over het hoofd zie of fout doe. En hij zegt me dat ik in de binnenspiegel moet kijken etc. Maar wel altijd met een vriendelijke toon. En dat is denk ik maar beter ook. Want tegen mensen die me afsnauwen ofzo kan ik echt niet. Dus dat zou het alleen nog maar erger maken denk ik. Maar gewoon naast hem zitten en het gevoel hebben dat ik het voor hem goed moet doen ofzo, dat maakt me echt bloednerveus.quote:
[..]
Ah dus dat is het probleem, kan me er zeker iets bij voorstellen. Ik kreeg bij autorijlessen vaak op mijn kop van de leraar, maar toch ging ik door en slaagde bij de eerste keer, misschien wel dankzij die leraar. Zo moet je het ook zien. Als een leraar alleen maar vriendelijk is en lacht, heb je er ook niet zoveel aan. Maar als hij roept van dingen als (zoals bij mij): je let niet goed op, opletten, zie je die fietser? Nee je kijkt niet goed, opletten! Draaien nu, iets sneller reageren jongen!
daar heb je wat aan.
En als mensen naar je kijken, ze denken niks hoor. Zorg dat je goed bent voorbereid en weet waar je over praat.
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Misschien kan wat Valeriaan idd geen kwaadquote:
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Het is echt geen wondermiddel, maar alles beetjes helpen natuurlijk. Niet geschoten is altijd misquote:
[..]
Misschien kan wat Valeriaan idd geen kwaad
Kun je dan je gedachten niet daar naar ombuigen?quote:
Zet na de les je succesjes op een rij en herinner jezelf daar aan.
"Wat als ik bij het invoegen op de snelweg geen plek kan vinden?" >> "Vorige les zag ik op de oprit al een gaatje en wist ik mijn snelheid precies goed aan te passen."
"Wat als ik bij het verlaten van een rotonde een fietser niet zie?" >> "Ik heb de kijkroutine al goed onder de knie en zie altijd of er iemand fietst."
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Ik weet niet of je iets hebt met homeopathie, maar je zou Bach bloesem rescue spray kunnen proberen.
Ik vind het zelf geen wondermiddel, maar bij mijn jongste dochter werkt het verbazingwekkend goed tegen spanning. Het is er nog wel, maar lang niet zo op de voorgrond.
Zou het je helpen om het uit te spreken naar de rij-instructeur? Zou dat je spanning minder maken?
Je zou ook kunnen overwegen om naar een psycholoog te gaan, als het je erg hindert.
Het klinkt wel vervelend.
Ik vind het zelf geen wondermiddel, maar bij mijn jongste dochter werkt het verbazingwekkend goed tegen spanning. Het is er nog wel, maar lang niet zo op de voorgrond.
Zou het je helpen om het uit te spreken naar de rij-instructeur? Zou dat je spanning minder maken?
Je zou ook kunnen overwegen om naar een psycholoog te gaan, als het je erg hindert.
Het klinkt wel vervelend.
Mama van 2 lieve meiden :)
Succes. de rijlessen zelf was ik nooit nerveus voor. Dat rijexamen was een ander verhaal 
Ben letterlijk nooit van m'n leven zo nerveus geweest als toen
Ben letterlijk nooit van m'n leven zo nerveus geweest als toen
Scooter rijden in Azië (ligt er nog een beetje aan waar, Japan is heel anders dan een armer en rommeliger land) is aanzienlijk gevaarlijker dan autorijden in Nederland.quote:
Bedankt voor de uitgebreide reactie! Soms heb ik echter juist het idee dat ik zo nerveus ben omdat er iemand naast me zit in de auto. Ik heb in Azië wel veel op 125cc scooters en ook een motor gereden in veel gevaarlijkere omstandigheden (en zonder rijbewijs) en dan ben ik eigenlijk een prima chauffeur, en geniet ik enorm van het rijden. Nou is een motor/scooter wel een ander verhaal dan een auto, maar toch. Ik heb over het algemeen moeite met situaties waar iemand naar me kijkt terwijl ik iets doe en ben echt iemand die in zijn eentje het beste dingen doet. Ik kan er niet tegen als mensen me op de vingers kijken.
Als je straks je papiertje hebt, rijd je waarschijnlijk zo het hele land door.
Ja klopt. Ik heb onder andere door de bergen gereden in Vietnam met mist en regen. Meestal niet op hele drukke wegen, maar als je de bocht mist, ben je er ook geweest ... dus ja veel gevaarlijker. Ik ben ook niet zo heel bang dat ik een ongeluk ga krijgen ofzo met de auto. Ik ben eerder bang dat ik niet meer weet wat ik moet doen of dat ik in paniek raak.quote:
[..]
Scooter rijden in Azië (ligt er nog een beetje aan waar, Japan is heel anders dan een armer en rommeliger land) is aanzienlijk gevaarlijker dan autorijden in Nederland.
Als je straks je papiertje hebt, rijd je waarschijnlijk zo het hele land door.
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Ik kom uit een familie waar meerdere mensen geen auto durven te rijden. Vooral aan mijn vaders kant. Dus het lijkt me ook iets met genen te maken te hebben. Sommigen in de familie hebben er ook geen last van en rijden zo het land door. Anderen hebben hun rijbewijs niet gehaald, of durven bijvoorbeeld de snelweg niet op, zoals wijlen mijn vader. Terwijl een auto juist zo handig is voor de grotere afstanden.quote:
Waarom heb ik dit soort angstgevoelens, ook al gaat het rijden prima? En hoe kom ik ervan af, of hoe kan ik ermee leren omgaan?
Hoe je er vanaf komt? Jezelf confronteren met de angst, en het heel veel doen. Als je straks je rijbewijs hebt zal de eerste keer ook vrij eng zijn. Dan doe je het tien keer en valt het wel mee. Vervolgens rijd je meer dan honderd keer en denk je er nauwelijks nog bij na.
Of je kiest er voor om niet te rijden en bepaalde dingen niet te doen, dan maar meerijden met anderen en reizen met de trein...
Dit hoeft niet zo te zien. Als je goed bent in het maken van rapporten, zal je daar geen last van hebben. Het heeft ook te maken waar je goed in bent en wat je leuk vindt.quote:
Maar goed, dit is een serieus probleem, want het betekent dat je zenuwachtig zal zijn voor zo'n beetje alles, ook wat je werk betreft. Bijvoorbeeld voor een functioneringsgesprek of dat je een rapport af moet leveren.
Dus je zult hier iets aan moeten doen. Een pilletje gaat niet helpen, daar los je niets mee op. Je kunt beter een training volgen om dit te voorkomen, zodat je rustiger wordt.
Autorijden is weer een andere tak van sport, vaak zijn mensen bang voor de snelheid en het maken van ongelukken. Die angst hoeft niet per se op andere gebieden terug te komen.
Heel herkenbaar... ik scheet me altijd 3 dagen van te voor helemaal leeg... tijdens het lessen was ik veel minder/niet zenuwachtig. Bij mij kwam het omdat ik een hork van een rij- instructeur had, een man met 2 persoonlijkheden. Tijdens het examen (2x) nergens last van gehad. Voor het laatste examen kreeg ik een andere instructeur, het voelde als de hemel.
Maar zoals hierboven al aangegeven werd, zal het niet alleen bij het rijlessen zijn, dus ik vermoed op een angststoornis.
Maar zoals hierboven al aangegeven werd, zal het niet alleen bij het rijlessen zijn, dus ik vermoed op een angststoornis.
Een goede instructeur kan een wereld van verschil maken ja. De eerste paar weken had ik ook een zwaar onbeschofte kerel die volgens mij geen zin meer had in het leven. En het ergste was dat die vent ook nog eens onmogelijk hard uit z'n bek stonk, je rook het door de hele autoquote:
Heel herkenbaar... ik scheet me altijd 3 dagen van te voor helemaal leeg... tijdens het lessen was ik veel minder/niet zenuwachtig. Bij mij kwam het omdat ik een hork van een rij- instructeur had, een man met 2 persoonlijkheden. Tijdens het examen (2x) nergens last van gehad. Voor het laatste examen kreeg ik een andere instructeur, het voelde als de hemel.
Maar zoals hierboven al aangegeven werd, zal het niet alleen bij het rijlessen zijn, dus ik vermoed op een angststoornis.
Vrij snel weggevlucht naar een andere rijschool en god op m'n blote knietjes bedankt dat ik geen pakket had aangeschaft maar gewoon per losse les betaalde.
In mijn familie is het helaas ook zo. Ik heb een vrij kleine familie, maar in mijn hele familie heeft maar 1 persoon op latere leeftijd een rijbewijs gehaald. Mijn moeder heeft lessen gehad maar is vrij snel gestopt. Mijn tante is 3 keer gezakt voor het examen en heeft het nooit meer geprobeerd.quote:
[..]
Ik kom uit een familie waar meerdere mensen geen auto durven te rijden. Vooral aan mijn vaders kant. Dus het lijkt me ook iets met genen te maken te hebben. Sommigen in de familie hebben er ook geen last van en rijden zo het land door. Anderen hebben hun rijbewijs niet gehaald, of durven bijvoorbeeld de snelweg niet op, zoals wijlen mijn vader. Terwijl een auto juist zo handig is voor de grotere afstanden.
Hoe je er vanaf komt? Jezelf confronteren met de angst, en het heel veel doen. Als je straks je rijbewijs hebt zal de eerste keer ook vrij eng zijn. Dan doe je het tien keer en valt het wel mee. Vervolgens rijd je meer dan honderd keer en denk je er nauwelijks nog bij na.
Of je kiest er voor om niet te rijden en bepaalde dingen niet te doen, dan maar meerijden met anderen en reizen met de trein...
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Volgens mij trekt dit wereldje ook ontzettend veel krankzinnige aan.quote:
[..]
Een goede instructeur kan een wereld van verschil maken ja. De eerste paar weken had ik ook een zwaar onbeschofte kerel die volgens mij geen zin meer had in het leven. En het ergste was dat die vent ook nog eens onmogelijk hard uit z'n bek stonk, je rook het door de hele auto
Vrij snel weggevlucht naar een andere rijschool en god op m'n blote knietjes bedankt dat ik geen pakket had aangeschaft maar gewoon per losse les betaalde.
Herkenbaar. Mijn vader durft ook niet te rijden... Genen? Kan.. Maar het kan ook gebrek aan stimulatie zijn die je vader niet heeft meegekregen vanuit huis en dit kopieert op jou.quote:
[..]
Ik kom uit een familie waar meerdere mensen geen auto durven te rijden. Vooral aan mijn vaders kant. Dus het lijkt me ook iets met genen te maken te hebben. Sommigen in de familie hebben er ook geen last van en rijden zo het land door. Anderen hebben hun rijbewijs niet gehaald, of durven bijvoorbeeld de snelweg niet op, zoals wijlen mijn vader. Terwijl een auto juist zo handig is voor de grotere afstanden.
Hoe je er vanaf komt? Jezelf confronteren met de angst, en het heel veel doen. Als je straks je rijbewijs hebt zal de eerste keer ook vrij eng zijn. Dan doe je het tien keer en valt het wel mee. Vervolgens rijd je meer dan honderd keer en denk je er nauwelijks nog bij na.
Of je kiest er voor om niet te rijden en bepaalde dingen niet te doen, dan maar meerijden met anderen en reizen met de trein...
Maar als ik het goed begrijp heeft het niet zozeer met het rijden te maken, maar met angst voor het meekijken en het oordeel van de ander?quote:
[..]
In mijn familie is het helaas ook zo. Ik heb een vrij kleine familie, maar in mijn hele familie heeft maar 1 persoon op latere leeftijd een rijbewijs gehaald. Mijn moeder heeft lessen gehad maar is vrij snel gestopt. Mijn tante is 3 keer gezakt voor het examen en heeft het nooit meer geprobeerd.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Ach denk maar zo: als je al zo gespannen bent voor je rijlessen, dan wordt het straks voor je rijexamen nog 10x erger.
Dus wat je nu voelt aan spanning valt nog wel mee. Geniet ervan.
Dus wat je nu voelt aan spanning valt nog wel mee. Geniet ervan.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Voor wat betreft jou angst om bepaalde handelingen te vergeten of te traag te doen kan ik je wel geruststellen want je hebt nu nog "maar" 12 uurtjes les gehad.
Al de handelingen gaan een automatisme worden zodat je meer aandacht kan hebben voor het verkeer om je heen én het geeft je dan ook de mogelijkheid om te relaxen, lekker ontspannen te rijden.
De bediening van de auto komt wel, dat kun je zelfs een aap nog leren. Nou ja, de meeste apen dan.
Veilig rijden is meer dan dat, het is vooral kijken en anticiperen want zoals gezegd: De bediening zal op een bepaald moment automatisch gaan.
En jouw instructeur kijkt niet op jouw vingers, hij helpt jou een doel te bereiken namelijk het halen van JOUW rijbewijs en dat doen jullie samen. Als team. En daarbij moeten soms verbeterpuntjes genoemd worden, het zou een slechte instructeur zijn als hij dat níet deed toch?
Dus probeer het niet als "op de vingers kijken" te zien maar als hulp. Daar is die man voor.
Al de handelingen gaan een automatisme worden zodat je meer aandacht kan hebben voor het verkeer om je heen én het geeft je dan ook de mogelijkheid om te relaxen, lekker ontspannen te rijden.
De bediening van de auto komt wel, dat kun je zelfs een aap nog leren. Nou ja, de meeste apen dan.
Veilig rijden is meer dan dat, het is vooral kijken en anticiperen want zoals gezegd: De bediening zal op een bepaald moment automatisch gaan.
En jouw instructeur kijkt niet op jouw vingers, hij helpt jou een doel te bereiken namelijk het halen van JOUW rijbewijs en dat doen jullie samen. Als team. En daarbij moeten soms verbeterpuntjes genoemd worden, het zou een slechte instructeur zijn als hij dat níet deed toch?
Dus probeer het niet als "op de vingers kijken" te zien maar als hulp. Daar is die man voor.
Waarom ga je niet tijdelijk automaat rijden? Ik ben zelf jaren geleden overgestapt naar automaat en het maakt het autorijden zoveel meer ontspannen.quote:
[..]
Er schieten veel beelden door mijn hoofd waarin ik niet goed weet wanneer ik welke pedalen moet gebruiken (vooral de koppeling) en dat ik niet snel genoeg diverse handelingen na elkaar kan uitvoeren (bijv. bij een stoplicht of rotonde). In de praktijk gaat dat echter wel goed.
Ik heb ook moeite met het feit dat er iemand naast me zit en zegt wat ik moet doen en constant ziet wat ik aan het doen ben, dat maakt me ontzettend nerveus.
ROBODEMONS..................|:(
Lijkt mij niet echt een goed plan tenzij TS er mee kan leven om alleen een automaatrijbewijs te hebben.quote:Op donderdag 29 juli 2021 17:54 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Waarom ga je niet tijdelijk automaat rijden? Ik ben zelf jaren geleden overgestapt naar automaat en het maakt het autorijden zoveel meer ontspannen.
De bedoeling van rijlessen is juist om mensen iets te leren en dat lukt niet echt als de bestaande moeilijkheden worden vermeden of omzeild.
Doorzetten. Dát moet er gebeuren. Geen aai over de bol met de opmerking "wat naar voor je, kom maar, ik bescherm je wel."
Lessen zijn bedoeld iemand iets te leren, niet om ze te pamperen.
Al zijn er mensen die het schakelen nooit zullen leren, ik had een leerlinge die na 50 lessen nog steeds een beginneling leek en verwoede pogingen deed mijn versnellingsbak te slopen alsof het haar 1e les was.
Maar zij was echt een uitzondering en ik denk serieus dat TS té snel té veel wil en zo werkt het nou eenmaal niet.
Leren verdragen is wat je te doen staat.quote:
De hele tijd flitsen er beelden door mijn hoofd van afgelopen rijlessen en van situaties die op de weg kunnen ontstaan. Meestal paniekbeelden van dat ik het allemaal niet meer weet, niet weet welke pedalen ik in moet drukken of dat ik op een rotonde of verkeerslicht toe kom rijden ofzo.
Ik heb geprobeerd wat ontspanningsoefeningen te doen en mediteren maar dan komen er nog meer beelden die door mijn hoofd flitsen en wordt het nog erger.
En hoe kom ik ervan af, of hoe kan ik ermee leren omgaan?
Mediteren kan heel goed helpen. Laat die beelden maar komen en laat je hart maar tekeer gaan. Het is maar angst.
Verdragen en ondergaan = leren leven met angst.
Vermijding = meer angst.
Het is ok als je lichaam of geest je wil waarschuwen. Kalmeer dan je geest door het gevoel er te laten zijn. Zeg tegen jezelf: het is maar angst, het is ok.
Valeriaan kan ook goed helpen om de scherpe randjes eraf te halen.
Je weet nu dat je hart goed is dus je lichaam kan het hebben.
Onthoud dat elk gevoel sterker wordt als je het wegdrukt, en vanzelf uitdooft als je het er laat zijn.
What's the name of the game?
Ik heb dit ook gehad, zelfs soms dat ik uren voor de les zat te kokhalsen boven het toilet van de spanning.
Ook pauzes ingelast om een tijdje bij te komen. Had zelf nooit problemen met rijden en kon het makkelijk, ook tijdens het rijden vond ik het leuk.
Heb nu al jaren mijn rijbewijs en heb dit gevoel ook nooit meer gehad vanaf dat ik mijn rijbewijs had.
Zelfs gebruikte ik toen regelmatig valeriaan om rustiger te worden.
Ook pauzes ingelast om een tijdje bij te komen. Had zelf nooit problemen met rijden en kon het makkelijk, ook tijdens het rijden vond ik het leuk.
Heb nu al jaren mijn rijbewijs en heb dit gevoel ook nooit meer gehad vanaf dat ik mijn rijbewijs had.
Zelfs gebruikte ik toen regelmatig valeriaan om rustiger te worden.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Ik heb dit overwogen en het zou me zeker mentaal rustiger maken, maar uiteindelijk is het niet de juiste oplossing denk ik. Het schakelen gaat bij mij namelijk eigenlijk prima, ook al maak ik me er altijd wel zorgen over. Verder wil ik ook in het buitenland eenvoudig een auto kunnen huren en als je ook een schakelbak kunt huren dan heb je wel veel meer mogelijkheden.quote:
[..]
Waarom ga je niet tijdelijk automaat rijden? Ik ben zelf jaren geleden overgestapt naar automaat en het maakt het autorijden zoveel meer ontspannen.
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Goede tips, dank je wel.quote:Op donderdag 29 juli 2021 19:54 schreef -marz- het volgende:
[..]
Leren verdragen is wat je te doen staat.
Mediteren kan heel goed helpen. Laat die beelden maar komen en laat je hart maar tekeer gaan. Het is maar angst.
Verdragen en ondergaan = leren leven met angst.
Vermijding = meer angst.
Het is ok als je lichaam of geest je wil waarschuwen. Kalmeer dan je geest door het gevoel er te laten zijn. Zeg tegen jezelf: het is maar angst, het is ok.
Valeriaan kan ook goed helpen om de scherpe randjes eraf te halen.
Je weet nu dat je hart goed is dus je lichaam kan het hebben.
Onthoud dat elk gevoel sterker wordt als je het wegdrukt, en vanzelf uitdooft als je het er laat zijn.
Ik gebruik inmiddels sinds een paar dagen valeriaan (gewoon valeriaanwortel gehaald en ik trek daar 1 à 2 keer per dag thee van) en ik merk dat mijn nervositeit sindsdien wel erg is afgenomen!
Verder mediteer ik al regelmatig. Het probleem is dat er tijdens de meditatie juist beelden op komen zetten, maar je hebt gelijk als je zegt dat ik die vooral ook moet durven laten bestaan en dat wegdrukken het alleen maar erger maakt.
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Vraag je eens af, waarom is het een probleem dat er tijdens meditatie nare beelden op komen zetten?quote:
Het probleem is dat er tijdens de meditatie juist beelden op komen zetten,
Je gevoel kan je zien als een paard en jij zit erop als ruiter. In jouw geval is het een angstig en verwilderd, paniekerig paard dat om zich heen schopt.
Zolang je geen contact maakt met het paard, gaat het zich niet gedragen zoals je wil. Geef je onderbewuste de ruimte om aan te geven wat er speelt. In jouw geval is dat angst. Oordeel er niet over.
Mag het er zijn van jou? Of wijs je het af?
Ik ben ook zo'n angstlijer. Dat onderdrukken en ervoor vluchten is mijn patroon. Ik gebruik meditaties om deze gevoelens ruimte te geven in mijn lijf. Door te onderzoeken, voelen waar het zit in mijn lichaam, nagaan of het een bepaalde vorm heeft, of kleuren, merk ik dat de angst in mijn geval meestal angst is voor een ander gevoel. Bijvoorbeeld intense boosheid, over iets heel anders. Het is iig nooit wat het lijkt, zelfs verre van.
Mijn onderbewuste wil mij een waarheid vertellen, iets waar ik nog wat mee moet, door beelden aan me op te dringen die soms heel heftig en bedreigend zijn. Maar er zit altijd iets achter. Het gaat bij jou waarschijnlijk in het geheel niet over autorijden. Als je daar naar gaat kijken, staat angst niet meer centraal maar het vinden van de waarheid in jezelf, waardoor je verder kan in het leven.
Een quick fix is het helaas niet, maar die is er sowieso niet behalve allerlei pillen en verdovende middelen maar daar mag je niet mee autorijden. Valeriaan hielp mij idd ook altijd goed! En geen cafeine mocht je dat gebruiken.
What's the name of the game?
Ik quote even deze (verder niet alles gelezen, even vlug tussendoor aan het Fok!enquote:
[..]
Bedankt voor de uitgebreide reactie! Soms heb ik echter juist het idee dat ik zo nerveus ben omdat er iemand naast me zit in de auto. Ik heb in Azië wel veel op 125cc scooters en ook een motor gereden in veel gevaarlijkere omstandigheden (en zonder rijbewijs) en dan ben ik eigenlijk een prima chauffeur, en geniet ik enorm van het rijden. Nou is een motor/scooter wel een ander verhaal dan een auto, maar toch. Ik heb over het algemeen moeite met situaties waar iemand naar me kijkt terwijl ik iets doe en ben echt iemand die in zijn eentje het beste dingen doet. Ik kan er niet tegen als mensen me op de vingers kijken.
In mijn werk speelt dit ook natuurlijk, zoals je al aangeeft. Daarom heb ik er ook voor gekozen om thuis te werken als ZZP-er. Dit is voor mij het enige haalbare. Zo ben ik weinig verantwoording verschuldigd en kan ik grotendeels flexibel en alleen mijn werk doen. Ik heb vroeger lesgegeven, maar merkte dat dit ook niet meer haalbaar was, door angst dat ik niet genoeg voorbereid was en door de stress dat mensen naar me keken. Ik haalde wel altijd prima beoordelingen als leraar en mijn studenten liepen met me weg, dus realistisch was dat gevoel niet.
) want dit is een probleem dat ik herken en wat bij mij tijdens de rijlessen alsmaar groter werd en daarnaast een steeds grotere rol begon te spelen in mijn leven, ook bij heel andere zaken (muzieklessen werden een drama, handelingen op het werk uitvoeren terwijl iemand keek verliepen met trillende handen...etc.) Het nekte echt volledig mijn zelfvertrouwen, en dan wordt de angst enkel groter. Uiteindelijk ben ik er voor in therapie gegaan. Klinkt heel dramatisch, was het niet
, maar het heeft me wel geholpen. Ik heb niet veel sessies gehad en eigenlijk zou ik denk ik wel baat hebben bij nog wat meer handvatten op dit gebied, want ik loop er nog steeds wel eens tegenaan, maar het was wel net even dat zetje om rustiger mijn examen te kunnen doen. Belangrijkste les die ik daar leerde, terwijl ik op een of ander matje stond en me moest verplaatsen in mijzelf en de examinator naast mij; NIVEA. Niet Invullen Voor Een Ander Klinkt buitengewoon vanzelfsprekend en eenvoudig, maar dat écht toepassen kost wat oefening. Misschien voor jou ook een idee. Ik ging naar een erkende coach die ook trainingen gaf aan werknemers van een grotere overheidsinstantie, (dat was via via), maar ik kan me voorstellen dat je via de HA ook best iemand (coach danwel pyscholoog) kan vinden.
Damn, het is net alsof ik hier mijn eigen levensverhaal zit te lezen. Ik werd ook altijd bloednerveus als iemand op mijn vingers mee zat te kijken. Helaas is dat nou eenmaal nodig als je je papiertje wilt halen als docent. Tot jaren daarna last van gehouden.quote:
[..]
Bedankt voor de uitgebreide reactie! Soms heb ik echter juist het idee dat ik zo nerveus ben omdat er iemand naast me zit in de auto. Ik heb in Azië wel veel op 125cc scooters en ook een motor gereden in veel gevaarlijkere omstandigheden (en zonder rijbewijs) en dan ben ik eigenlijk een prima chauffeur, en geniet ik enorm van het rijden. Nou is een motor/scooter wel een ander verhaal dan een auto, maar toch. Ik heb over het algemeen moeite met situaties waar iemand naar me kijkt terwijl ik iets doe en ben echt iemand die in zijn eentje het beste dingen doet. Ik kan er niet tegen als mensen me op de vingers kijken.
In mijn werk speelt dit ook natuurlijk, zoals je al aangeeft. Daarom heb ik er ook voor gekozen om thuis te werken als ZZP-er. Dit is voor mij het enige haalbare. Zo ben ik weinig verantwoording verschuldigd en kan ik grotendeels flexibel en alleen mijn werk doen. Ik heb vroeger lesgegeven, maar merkte dat dit ook niet meer haalbaar was, door angst dat ik niet genoeg voorbereid was en door de stress dat mensen naar me keken. Ik haalde wel altijd prima beoordelingen als leraar en mijn studenten liepen met me weg, dus realistisch was dat gevoel niet.
Echter, ik heb ongeveer twee jaar geleden één of andere coach gehad (geregeld via het werk) die mij mijn negatieve gedachtes die ik op zulke momenten ervoer op liet schrijven. Ik moest ook opschrijven wat ik dan deed/wat er gebeurde. Vervolgens moest ik daar een positieve gedachte bij verzinnen/opschrijven waaraan ik vast moest houden als ik weer die zenuwen op voelde komen. Het is misschien wat zweverig, maar het heeft mij zeker wel geholpen om die zenuwen "opzij te zetten" en er een positief beeld bij te krijgen.
Ik zeg niet dat ik er helemaal vanaf ben, maar het helpt wel om me niet meer zo druk te maken over bepaalde dingen. Probeer het eens. Wellicht helpt het jou ook.
Hij moet gewoon doen zoals ik. Een enorme blunder maken terwijl je het terrein van het CBR afrijdt; besluiten dat je dus gezakt bent. Alle zenuwen smolten weg als sneeuw voor de zon en ik heb heel ontspannen de rest van het examen gedaan denkend dat het een oefening voor mijn volgende examen was. In één keer geslaagdquote:
Succes. de rijlessen zelf was ik nooit nerveus voor. Dat rijexamen was een ander verhaal
Ben letterlijk nooit van m'n leven zo nerveus geweest als toen
Overigens tijdens rijlessen nooit zenuwachtig geweest. Begrijp ook niet heel goed hoe ik daarna aan rij-angst ben gekomen, want inmiddels rij ik al zeker 8 jaar niet meer en durf domweg niet. Maar ik heb wel een rijbewijs hoor
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Werkt goed dus.quote:
[..]
Hij moet gewoon doen zoals ik.
want inmiddels rij ik al zeker 8 jaar niet meer en durf domweg niet.
What's the name of the game?
De gevoelens heb je omdat je bepaalde gedachtes hebt over mogelijke "rampscenario's" die je als reëel acht. De vraag is waarom je die scenario's als een gevaar ziet... bang voor het oordeel van de instructeur, bang om jezelf of anderen wat aan te doen, angst voor materiële/financiele schade?
Helaas heb ik geen tips voor je, maar het is wel heel herkenbaar.
Ik heb hetzelfde. Ik word erg nerveus van ‘kijkers’ en mensen die me beoordelen. Heb het met de gekste dingen al, zoals simpel gamen. Niemand mag kijken. Ook tentamens/examens op school altijd grote problemen. Zodra er iets ‘verwacht’ wordt loop ik vast. Ik heb een erg hoog iq, maar nooit school kunnen afmaken. Gelukkig ging de middelbare school met twee vingers in m’n neus, daarna werd het problematisch.
Ben ook al vaak aan rijlessen begonnen om met dezelfde vaart weer te stoppen. Net als jij, geniet ik juist enorm van het rijden. Geen angst, niks van dat, maar ik wordt al ziek van de gedachte aan een theorie examen. Vreselijk vervelende eigenschap om te hebben. Ik ben met een ondernemer getrouwd, dus ik heb veel vrijheid in werk en dat is, net als jij het enige wat ik mogelijk acht. Ik hou het op bizarre faalangst, ontwikkeld in mijn jeugd en opgroeien met een narcistische moeder met enorm hoge eisen. Ik zou er als ik jou was proberen achter te komen waar de oorsprong ligt zodat je daarmee aan de slag kunt.
Ik heb hetzelfde. Ik word erg nerveus van ‘kijkers’ en mensen die me beoordelen. Heb het met de gekste dingen al, zoals simpel gamen. Niemand mag kijken. Ook tentamens/examens op school altijd grote problemen. Zodra er iets ‘verwacht’ wordt loop ik vast. Ik heb een erg hoog iq, maar nooit school kunnen afmaken. Gelukkig ging de middelbare school met twee vingers in m’n neus, daarna werd het problematisch.
Ben ook al vaak aan rijlessen begonnen om met dezelfde vaart weer te stoppen. Net als jij, geniet ik juist enorm van het rijden. Geen angst, niks van dat, maar ik wordt al ziek van de gedachte aan een theorie examen. Vreselijk vervelende eigenschap om te hebben. Ik ben met een ondernemer getrouwd, dus ik heb veel vrijheid in werk en dat is, net als jij het enige wat ik mogelijk acht. Ik hou het op bizarre faalangst, ontwikkeld in mijn jeugd en opgroeien met een narcistische moeder met enorm hoge eisen. Ik zou er als ik jou was proberen achter te komen waar de oorsprong ligt zodat je daarmee aan de slag kunt.
Herkenbaar. Daarom heb ik mijn rijbewijs ook nooit gehaald. Kreeg ook nog epilepsie en toen had ik al helemaal geen zin meer, ondanks dat ik het wel weer mag proberen.quote:
Helaas heb ik geen tips voor je, maar het is wel heel herkenbaar.
Ik heb hetzelfde. Ik word erg nerveus van ‘kijkers’ en mensen die me beoordelen. Heb het met de gekste dingen al, zoals simpel gamen. Niemand mag kijken. Ook tentamens/examens op school altijd grote problemen. Zodra er iets ‘verwacht’ wordt loop ik vast. Ik heb een erg hoog iq, maar nooit school kunnen afmaken. Gelukkig ging de middelbare school met twee vingers in m’n neus, daarna werd het problematisch.
Ben ook al vaak aan rijlessen begonnen om met dezelfde vaart weer te stoppen. Net als jij, geniet ik juist enorm van het rijden. Geen angst, niks van dat, maar ik wordt al ziek van de gedachte aan een theorie examen. Vreselijk vervelende eigenschap om te hebben. Ik ben met een ondernemer getrouwd, dus ik heb veel vrijheid in werk en dat is, net als jij het enige wat ik mogelijk acht. Ik hou het op bizarre faalangst, ontwikkeld in mijn jeugd en opgroeien met een narcistische moeder met enorm hoge eisen. Ik zou er als ik jou was proberen achter te komen waar de oorsprong ligt zodat je daarmee aan de slag kunt.
soooo, da's mooi!
Ja dat kan ik me voorstellen. Faalangst op zich is al geen kattenpis en met epilepsie daarbovenop krijg je er helemaal van langs.quote:
[..]
Herkenbaar. Daarom heb ik mijn rijbewijs ook nooit gehaald. Kreeg ook nog epilepsie en toen had ik al helemaal geen zin meer, ondanks dat ik het wel weer mag proberen.
Het is wel fijn (al klinkt dat heel lullig, maar hoe moet je het anders zeggen) te weten dat ik niet alleen ben in deze levenslange struggle. Misschien moeten we een club oprichten om elkaar te steunen
Verzin maar een clubnaam.quote:
[..]
Ja dat kan ik me voorstellen. Faalangst op zich is al geen kattenpis en met epilepsie daarbovenop krijg je er helemaal van langs.
Het is wel fijn (al klinkt dat heel lullig, maar hoe moet je het anders zeggen) te weten dat ik niet alleen ben in deze levenslange struggle. Misschien moeten we een club oprichten om elkaar te steunen
soooo, da's mooi!
|
|
