Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #6

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2021 14:40 schreef Kyara het volgende:
Blinde citovlek check. Oudste komt daardoor waarschijnlijk niet in aanmerking voor de plusklas. Intern was het geen probleem maar nu is de plusklas extern geworden. Hij weet het zelf nog niet want nog niet officieel maar ik vrees dat het wel een flinke dreun zal zijn.

Er worden andere eisen gesteld aan de externe plusklas? Dat is toch ook opmerkelijk te noemen.

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2021 21:10 schreef Nanukerst het volgende:

[..]
Er worden andere eisen gesteld aan de externe plusklas? Dat is toch ook opmerkelijk te noemen.

Ja, het aantal plekken is nu beperkt.

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2021 21:17 schreef Kyara het volgende:

[..]
Ja, het aantal plekken is nu beperkt.

Via een andere weg nog een andere plusklas te bereiken? De plusklas van Sticker wordt hier vanuit de HB-praktijk georganiseerd.

Die zijn hier niet in beeld. Hij is niet HB (getest) dus in die zin "kunnen" we niet zoveel. Ik hoop dat hij wat meer "in beeld" komt doordat hij nu in een klein klasje zit. Maar vooralsnog valt iedereen over rekenen omdat hij daar minder goed op scoort.

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2021 12:37 schreef Nanukerst het volgende:

[..]
Krijgt hij begeleiding bij Rekenmeesters, of verwachten ze dat hij er zelfstandig in werkt? Dat van die cito vind ik echt een blinde vlek van scholen. Is daar geen gesprek nog over mogelijk?

De bedoeling was wel dat hij begeleiding zou krijgen, maar het zijn een beetje rare weken geweest. Eerst klas in quarantaine, toen kamp & studiedag en de week erna was de juf 2 dagen ziek.

En wat betreft de cito, de IB'er regelt alles rondom de plusklas en heeft dat zo aangegeven. Voor nu heb ik ook liever dat de juf in de klas even alles uit de kast trekt en wie weet wat dat ook voor de cito oplevert. Maar als het spaak loopt, ga ik wel weer mailen met het HB bureau voor bemiddeling. Zij krijgen waarschijnlijk meer voor elkaar dan wij zelf.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 13% gewijzigd door Phaidra op 04-10-2021 17:11:52 ]

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2021 21:51 schreef Kyara het volgende:
Die zijn hier niet in beeld. Hij is niet HB (getest) dus in die zin "kunnen" we niet zoveel. Ik hoop dat hij wat meer "in beeld" komt doordat hij nu in een klein klasje zit. Maar vooralsnog valt iedereen over rekenen omdat hij daar minder goed op scoort.

Het HB bureau waar wij nu contact mee hebben, organiseert wel peergroup meetings onder schooltijd. Ze lieten doorschemeren dat deelname ook zonder test een mogelijkheid was. Dus wellicht de moeite waard om te informeren bij jullie in de buurt?

Wauw, voortvarend bezig, @MevrouwCactus Hopelijk biedt het perspectief voor de toekomst.

@MevrouwCactus, wat fijn dat je gewoon 2 opties hebt!

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2021 11:13 schreef Nanukerst het volgende:

[..]
Ja, dit klinkt geweldig Deze school kan dat niet bieden. Dat is echt geen onwil, ze hebben gewoon niet de mankracht om dat goed te begeleiden. De IB'er is geweldig, maar staat dit schooljaar ook 2 dagen per week voor de klas omdat er een vacature niet werd ingevuld. Zij moet haar IB-taken van 4 dagen in 2 dagen proppen, er is gewoon geen ruimte. Daarnaast zijn we nu natuurlijk al bezig met flexi-onderwijs (wat geweldig goed aansluit) dus school is al heel erg flexibel gebleken richting ons. De vraag wat ze dan nog wel kunnen bieden dit schooljaar hebben we gesteld, daar gaan ze met elkaar over in gesprek, ik ben benieuwd of daar nog iets uit komt. Maar gezien het feit dat de voorsprong van Sticker erg uitzonderlijk is, verwacht ik niet dat ze een passend plan kunnen bieden. Er is gewoon nu niemand bij betrokken die dit vaker heeft meegemaakt. (Zelfs de HB-specialist niet..)

Sticker is niet perse emotioneel zwak, maar wel echt een jongetje van 8 in veel opzichten. En gezien de snelheid waarmee hij alles wat wordt aangeboden onder de knie krijgt (voor de beeldvorming: een jaar geleden is hij op deze school ingestroomd in groep 4.. nu bezig met groep 8) is het niet reëel om te denken dat langer op de basisschool goed voor hem zou zijn. Eigenlijk is al onze hoop gevestigd op de groep 9, fingers crossed!

Je had nog een reactie tegoed via DM stuur ik ook zo

De RT’er die dit doet is extern en vanuit een arrangement ingehuurd. Ik heb er zelf (helaas) ook geen tijd voor.
Groep 9 is een fijn initiatief, ze zijn hier er ook mee bezig. Ik zit wel eens te twijfelen of ik er ga solliciteren
We hebben ook pre-gymnasiums in de buurt. 1 dag per week naar het gymnasium, ik weet alleen niet precies wat ze daar doen. Die belafspraak staat nog op mijn (lange) to do werklijst.

En Cactus, klinkt super die twee scholen. En ik wil ook zeggen dat ik het fijn vind dat de eerste school eerlijk zegt dat het niet past. Bij hoe je schrijft lees en voel ik duidelijk voorkeur inderdaad voor de tweede school. Ben je ook al fysiek wezen kijken?

Groep 3 is ook echt stom voor hb’ers. Js heeft echt geluk gehad met een specialist excellentie als juf en de lockdown, dus thuisonderwijs van ons. Maar Phaidra, ik zou er toch een mailtje naar de leerkracht aan wagen.

En verder, ik ben absoluut niet tegen versnellen, maar het moet wel bij je kind passen. Voorlopig vind ik voor Js versnellen qua sociaal emotioneel, taalgebruik en motoriek absoluut geen optie, maar het kan altijd zo zijn dat ik daar over een half jaar anders over denk
Ik was trouwens wel even een trotse moeder, wij kregen een mail om de hulpvraag voor het onderzoek goed te keuren. En hij doet het cognitief beter dan ik dacht en vooral zijn zijn executieve functies ook best sterk ontwikkeld. Daar word ik wel blij van

Die executieve functies worden hier bij de externe plusklas ook wel benoemd. Maar dan wel als de start van die ontwikkeling. Dingen als plannen, emotieregulatie, taakinitiatie etc. Dat is ook mede de reden dat die klas pas vanaf groep 5 start, eerder heeft weinig zin. Voor die kinderen is er een andere klas met gewone extra werkjes. Ze geven ook aan dat het echt nooit af is bij hun. Maar als je de zwakke punten alvast wat extra steun kunt geven, dan heb je wel minder kans op uitval. Dat sommige kinderen al goed kunnen plannen van nature is hun mazzel, maar als je dat niet kunt en je ziet het 4 jaar bij die klas, dan steek je er altijd iets van op.

Als ik de leerlingenlijst zo zie, is D de jongste van zijn groep, en die heeft gewoon kort gekleuterd (eind december jarig). Dat was vorig jaar ook al zo. De andere kinderen zitten in de anderhalf jaar die ouder is. Dus dan zit je niet echt met veel leeftijdsvariatie.

Hm, ik denk dat je bij jonge kinderen ook niet te veel moet voorstellen bij de term executieve functies. Ergens aan beginnen, niet compleet afgeleid zijn als je iets hoort, dat soort dingen zijn de start voor de latere vaardigheden. Die ontwikkeling begint naar mijn idee als kind en het groeit dan uit tot grotere en complexere vaardigheden.

Executieve functies waren mijn afstudeerproject
Maar inderdaad je moet ze wel aanpassen naar de leeftijd
Ik heb toevallig nu hier naast me een boek “breinhelden” liggen, werken aan de executieve functies en dan afgestemd naar leeftijd. Ik kom wel door met mijn mening als deze uit is.

Ik moest net 9 pagina’s over mijn kind invullen, dat was toch lastig! En ook wel een beetje confronterend ofzo..

Inmiddels zijn wij in gesprek gegaan met de middelbare school van de groep 9. Klinkt veelbelovend, het is echt een school die de boel op orde heeft en dit goed neer kan zetten. Het laatste euvel is nog de financiering: als die wordt toegekend gaan ze komend schooljaar starten. We hebben in januari weer contact: dan weten ze definitief of ze kunnen starten.

Ook hadden we gisteren een gesprek op een HB-school (die te ver is voor ons). De IB'er had dit geïnitieerd, om 'met elkaar van gedachten te wisselen over deze casus', omdat ze daar veel HB-kennis hebben. Helemaal prima natuurlijk. Het werd een gesprek dat bij aanvang vrij normaal verliep, maar toen wij vertelden dat Sticker een deel van de week thuisonderwijs krijgt vond de directeur van de school het nodig uitgebreid te orakelen over hoe 'schadelijk' flexi-onderwijs is voor een kind, hoe een kind 'gewoon vijf dagen naar school MOET', en ik checkte helemaal uit toen hij zei 'Ik heb wel eens een melding gedaan bij jeugdzorg wegens flexi-onderwijs omdat er dan sprake is van sociale verwaarlozing'.

Nouja zeg Nanukerst, lekker ouderwets... gelukkig hoef je daar als het goed is niet naartoe

Hebben jullie tips voor faalangst?
N heeft altijd de neiging om makkelijker werk te doen dan ze kan. De ouders mogen nu elke ochtend op school komen lezen en dan zie ik vaak dat ze een heel simpel boekje pakt (kern 2 zegmaar) terwijl ze al veel moeilijkere boeken kan lezen, als ze haar best doet. De juf ziet dat dan ook wel en geeft haar een moeilijker boek, maar dan gaat ze soms zitten draaien en niet eens proberen te lezen. Ook met rekenen mag ze verrijkingsstof doen, maar dan vindt ze het ook prima om juist de makkelijkste oefeningen te doen. De juf heeft dus wel door dat ze meer aankan, maar die kan er natuurlijk niet altijd bovenop zitten.

Ook thuis pakt ze zelden een uitdaging aan, bijv. (zoals MwCactus weet) ze had eerst een gratis versie van een piano-app en toen wilde ze de betaalde. Na maanden zeuren kreeg ze die, maar toen ze doorhad dat er nog veel meer bij kwam kijken dan een paar liedjes spelen, heeft ze het ding niet meer aangeraakt.

Ik heb het idee dat het niet zozeer aanpassen is naar wat andere kinderen doen (want daarvoor is ze veel te onafhankelijk qua karakter), maar gewoon faalangst. Ze neemt geen uitdaging aan, want dan kan ze niet falen. Natuurlijk wil ik haar geen onveilig gevoel geven door haar steeds dingen te laten doen die ze eng vindt, maar ik vind het zo jammer dat ze zichzelf leuke dingen ontzegt door ze niet te durven. Tips?

Wat fijn die groep 9! Duimen dat het doorgaat!!

Heeft diegene ook ooit eens melding gedaan, omdat een kind doodongelukkig is in de 5-dagen-school stramien en daardoor depressief wordt?

Het zou gewoon mooi zijn als er voor elk kind een plek is, waar ze 5 dagen per week blij kunnen ontwikkelen. Maar met al die plofklassen is dat gewoon lastig. En dan is het mooi als het flexibel kan!

HB scholen klinken leuk voor een deel van de kinderen, maar hoor net zo vaak ook dat ze te strikt zijn en ook daar geen ruimte is voor eigenwijzigheden van HB-ers. Bijv teveel verwachten van planningsvaardigheden, of juist heel klassikaal lesgeven op hoger niveau, waar sommige kinderen toch meer niveau nodig hebben of juist ondersteuning bij de verwerking.

Maandag gaan we hier naar de eerste middelbare school kijken. Eentje met een HB-profiel en veel sport. Precies iets voor D. Afgelopen maandag is hij met een monday-morning-blues-from-hell vertrokken. Dat hij ipv zelf fietsend, ik hem maar bij de klas heb afgeleverd. Hij was zo verdrietig dat hij weer moest. Gelukkig ging het gisteren al weer beter. Ik heb echt de angst dat we dit jaar niet gaan halen zonder vrijwillige lockdown, dat heeft hem de afgelopen 2 jaar ook gered qua negatieve gevoelens over school. Maar mijn angst moet niet zorgen dat het ook echt gaat gebeuren. Maar ik moet toch ook wel naar hem luisteren. Lastig evenwicht..

@SaskiaR, dat blijft lastig.. D heeft er ook wel een handje van. En die heeft ook vrij sterke emoties, waardoor het voor hem heel moeilijk is om door te pakken (echt paniekbuien, huilend vastlopen). Iets moet in 1 keer kunnen lukken, anders begint hij er niet eens aan. Hij is bang om te falen, omdat hij bang is voor de emoties die ermee los komen. Daarvoor zijn we nu met PMT bezig.

Wat hier wel een beetje hielp is pianoles. Daar zie je heel mooi die leerkuil: maandag les, dinsdag en woensdag gefrustreerd omdat het niet lukt, donderdag en vrijdag matig en het weekend speelt hij het perfect voor iedereen die het wil horen. Na een jaar les zag je wel dat die eerste dagen beter gaan omdat hij weet dat het toch wel gaat lukken. Dat kunnen we nu ook bij andere dingen gebruiken.

Maar het blijft wel een beetje zoeken naar een grens tussen pushen en goede ervaringen opdoen.

Hij wil nu voor sint een arduino-robotarm. Dat kan hij best naar mijn idee, maar ik ga dan vooraf al even kletsen over het doorzetten. Dat ik hem ga helpen om door moeilijke punten heen te komen. Dat vertrouwen geven van een back-up helpt ook wel bij hem.

Oudste vond dat makkelijke ook wel best trouwens, maar die is niet HB, gewoon slim. En daar past dat ook beter bij het karakter. Die heeft ook niet die wil om meer te doen dan nodig, maar hobbelt wel door op zijn niveau (vwo met 6-jes). Jongste wil het wel, maar wil de weg naar het einddoel niet lopen (=kans op falen/paniekbui).

Dat klinkt bekend Deepfreeze!

Ik vind het lastig omdat ik het niet herken van mezelf... ik had ook faalangst, maar dat loste ik op door zo hard mogelijk te leren zodat ik niet kon falen. Niet door uitdagingen uit de weg te gaan...

N leert vooral als het 'automatisch' gaat. Dus zwemles: je gaat elke week, doet wat de badmeester zegt en dan krijg je vanzelf wel een diploma (ze mag zaterdag afzwemmen). Ze zit nu ook op koorles, dan zingen ze met een groepje wat liedjes en dan kan je die na een tijdje. Maar een instrument waarvoor geoefend moet worden, dat werkt niet, want dan oefent ze dus gewoon niet.

Op school kan je natuurlijk ook wel leren door gewoon mee te doen met wat de rest doet (ze zit op de vrije school, dus erg klassikaal), maar dan haal je er dus niet meer uit en dat vind ik dan jammer. Er komt als het goed is binnenkort wel een soort plusklasje met een paar andere kinderen uit dezelfde klas, misschien dat dat wat oplevert. Of misschien moet ik de juf er nog eens op aanspreken dat ze N wat meer moet uitdagen? Als de juf zegt dat iets moet, dan doet ze het namelijk wel, als ik het zeg niet

quote:

Op woensdag 3 november 2021 10:17 schreef SaskiaR het volgende:
N leert vooral als het 'automatisch' gaat. Dus zwemles: je gaat elke week, doet wat de badmeester zegt en dan krijg je vanzelf wel een diploma (ze mag zaterdag afzwemmen). Ze zit nu ook op koorles, dan zingen ze met een groepje wat liedjes en dan kan je die na een tijdje. Maar een instrument waarvoor geoefend moet worden, dat werkt niet, want dan oefent ze dus gewoon niet.

D deed ook wat de badjuf zei, maar alleen als die er bovenop stond. 80% van de les deed hij maar wat met zijn benen.. Dan duurt het best lang voor je eindelijk je diploma hebt.

Piano zit wel een stukje pushen van ons achter.. De oudste gaat na het avondeten huiswerk maken. En dan kan D mooi zijn piano doen. We zijn niet zo streng dat het echt elke dag moet, maar wel de meeste dagen. Net als het Chinese huiswerk van de plusklas. Het moet gewoon gebeuren. En als het eenmaal in het ritme zit, dan gebeurd het ook zonder teveel moeite.

quote:

Op woensdag 3 november 2021 09:46 schreef SaskiaR het volgende:
Nouja zeg Nanukerst, lekker ouderwets... gelukkig hoef je daar als het goed is niet naartoe

Hebben jullie tips voor faalangst?
N heeft altijd de neiging om makkelijker werk te doen dan ze kan. De ouders mogen nu elke ochtend op school komen lezen en dan zie ik vaak dat ze een heel simpel boekje pakt (kern 2 zegmaar) terwijl ze al veel moeilijkere boeken kan lezen, als ze haar best doet. De juf ziet dat dan ook wel en geeft haar een moeilijker boek, maar dan gaat ze soms zitten draaien en niet eens proberen te lezen. Ook met rekenen mag ze verrijkingsstof doen, maar dan vindt ze het ook prima om juist de makkelijkste oefeningen te doen. De juf heeft dus wel door dat ze meer aankan, maar die kan er natuurlijk niet altijd bovenop zitten.

Ook thuis pakt ze zelden een uitdaging aan, bijv. (zoals MwCactus weet) ze had eerst een gratis versie van een piano-app en toen wilde ze de betaalde. Na maanden zeuren kreeg ze die, maar toen ze doorhad dat er nog veel meer bij kwam kijken dan een paar liedjes spelen, heeft ze het ding niet meer aangeraakt.

Ik heb het idee dat het niet zozeer aanpassen is naar wat andere kinderen doen (want daarvoor is ze veel te onafhankelijk qua karakter), maar gewoon faalangst. Ze neemt geen uitdaging aan, want dan kan ze niet falen. Natuurlijk wil ik haar geen onveilig gevoel geven door haar steeds dingen te laten doen die ze eng vindt, maar ik vind het zo jammer dat ze zichzelf leuke dingen ontzegt door ze niet te durven. Tips?

Onderpresteren is zo'n complex iets wat zich zo subtiel ontwikkelt dat ik niet te snel zou zijn met zeggen dat dit geen aanpassen is. Hier bleek werkelijk alle 'faalangst' een vorm van (onbewust) aanpassen. Het verdween hier eigenlijk pas toen kind in kwestie passend onderwijs werd geboden: op niveau aangesproken worden kan wonderen doen voor je zelfvertrouwen. Overigens ben ik ook van mening dat het helemaal niet erg is om af en toe dat 'onveilige' gevoel op te zoeken, alleen buiten je comfortzone kun je groeien.

quote:

Op woensdag 3 november 2021 15:42 schreef Nanukerst het volgende:

[..]
Onderpresteren is zo'n complex iets wat zich zo subtiel ontwikkelt dat ik niet te snel zou zijn met zeggen dat dit geen aanpassen is. Hier bleek werkelijk alle 'faalangst' een vorm van (onbewust) aanpassen. Het verdween hier eigenlijk pas toen kind in kwestie passend onderwijs werd geboden: op niveau aangesproken worden kan wonderen doen voor je zelfvertrouwen. Overigens ben ik ook van mening dat het helemaal niet erg is om af en toe dat 'onveilige' gevoel op te zoeken, alleen buiten je comfortzone kun je groeien.

Er wordt dus wel (deels) passend onderwijs aangeboden, maar ze pakt dat niet uit zichzelf op. Maarja, wat is aanpassen? Aanpassen aan wat de andere kinderen doen? Of aan wat de juf blijkbaar verwacht, dus het gemiddelde niveau? Of aan haar eigen idee van wat ze kan, wat lager is dan wat ze in werkelijkheid kan?
Dwingen om iets te doen wat ze niet wil/denkt dat ze niet kan (wat haar dus een onveilig gevoel geeft) werkt sowieso niet, dan wordt ze boos en doet ze het dus niet. Dus hoe krijg je haar uit de comfortzone?

quote:

Op woensdag 3 november 2021 16:50 schreef SaskiaR het volgende:

[..]
Er wordt dus wel (deels) passend onderwijs aangeboden, maar ze pakt dat niet uit zichzelf op. Maarja, wat is aanpassen? Aanpassen aan wat de andere kinderen doen? Of aan wat de juf blijkbaar verwacht, dus het gemiddelde niveau? Of aan haar eigen idee van wat ze kan, wat lager is dan wat ze in werkelijkheid kan?
Dwingen om iets te doen wat ze niet wil/denkt dat ze niet kan (wat haar dus een onveilig gevoel geeft) werkt sowieso niet, dan wordt ze boos en doet ze het dus niet. Dus hoe krijg je haar uit de comfortzone?

Meestal is dat aanpassen aan de groep, aan de ander. Uit die comfortzone kom je door dingen aan te gaan die heel moeilijk worden gevonden, waarbij begeleiding wel wenselijk is. Want dan is er inderdaad veel paniek en frustratie en Dit Is Heel Stom en alles, dan is het helpend als er iemand is die het kind daar doorheen kan helpen. In het geval van Sticker (die dus deels thuisonderwijs krijgt) staan er wekelijks dingen op het programma waar hij niet goed in is. Expres, om te leren dat je soms ergens je best voor moet doen om er beter in te worden.

Dan gaan we bijvoorbeeld samen tekenen (meestal naar een filmpje op YouTube van heel getalenteerde tekenaars, de lat ligt dan hoog) en ik loop dan - net als hij - tegen mijn onvermogen aan. Want het lukt niet allemaal in 1 keer, en het is ook frustrerend als het tijd en energie kost, maar we gaan het wel afmaken. We kunnen onderweg stoppen, even flink huilen om hoe erg het is, we kunnen ons papier verscheuren en erna opnieuw beginnen, maar we maken het wel af. En aan het eind heeft hij dan iets gemaakt waar hij tevreden mee is, en is hij ook nog eens door die leerkuil heen gegaan. Dat is een mooi en waardevol proces. Er zijn ook allerhande trainingen op het gebied van faalangst en comfortzone, gericht op deze doelgroep. Wellicht ook iets om te onderzoeken.