Het kleutertopic deel 31

Kevin: “meisjes zijn niet leuk. De meisjes uit mijn klas willen niet praten tegen mij”
Ik: “zeg je dan nog steeds stinksok of poepiedrol tegen ze?”
Kevin: “ik zei tegen Fleur dat ze mooie ogen had, maar ze zei nog steeds niks”

Mijn casanova

Klinkt pittig Lemijn. Ik herken het van mijn meiden niet, maar mijn zoon heeft ook heel erg aan school moeten wennen, en was daardoor ook echt moe elke dag. En moe staat hier vrijwel altijd gelijk aan strontvervelend. Ik zou proberen om het verder even zo rustig mogelijk voor Jacob te houden, hier ging het na de kerstvakantie heel veel beter (en daarvoor ook al geleidelijk). Het is een flinke verandering, naar school èn een broertje erbij. Misschien kun je een keer bewust 1 op 1 tijd met hem plannen, kijken of dat verbetering brengt? En dan niet als zijn broertje slaapt, maar bewust iemand op zijn broertje laten passen (en dat ook benoemen) zodat het niet lijkt dat het nu wel even kan omdat broertje slaapt oid. En dat hoeft ook niet iets heel bijzonders te zijn overigens, mijn 1 op 1 tijd bestaat grotendeels uit boodschappen doen (waarbij ze wel altijd avondeten of een toetje mogen kiezen), of samen koken. En ik merk bij alle drie dat ze daar enorm van genieten. En doe dit dus niet op een schooldag

Wat lief Adrian! Maar niet van Fleur uiteraard

Goeie FF, ik had zoiets bedacht voor zondag maar nog niet geregeld, ik ga er gelijk achteraan.
Overigens lijkt dit een grotere overgang dan het broertje. Die is al 3 maanden en zijn komst was natuurlijk wel een enorme verandering maar daar werd hij niet zo uitgeput van, denk ik. En hij zegt dat de baby er altijd moet zijn, mee moet etc, maar ik realiseer me ook wel dat hij de impact daarvan niet geheel kan overzien.

quote:

Op woensdag 29 september 2021 13:16 schreef Lemijn het volgende:
Leuk en zo, die school, maar het heeft mijn gezellige redelijke Jacob wel in een draak veranderd . Ik geloof dat hij daar zich wel gedraagt maar hier echt niet. Het lijkt een beetje op wat SQ laatst schreef, met totaal niet luisteren, maar ook veel en hard huilen om niks (in zijn ogen niet niks trouwens, want hij wou eerst naar de wc maar meldde dat pas toen ik al bezig was). Dat in combinatie met dat je zo weinig weet van school maakt dat ik me een beetje een facilitator voel van zijn leven. Ik haal en breng hem, voed hem, jut hem op voor van alles en nog wat en probeer te voorkomen dat hij hard met auto's over zijn broertje heen rijdt. Oh ja en soms tussendoor hebben we als vanouds tijd om een spelletje te doen of een beetje te kletsen. Maar hij wil dat continu en dat kan en wil ik niet. Dan wordt hij boos en gaat verveeld niks doen. Ondersteboven op de bank. Hoort dit zo? Ga je ze op een gegeven moment dan wel weer leuker vinden? . Komt het gevoel dat we hier gezellig samen wonen ooit weer terug of ben ik vanaf nu voornamelijk agent en hulpje?

Lemijn, bij ons het precies hetzelfde met Simon (op dat kleine broertje na dan ). Weinig gezelligheid, huilen om van alles, gooien met van alles, niet luisteren en inderdaad bij ons het gevoel dat we alleen maar agentje aan het spelen zijn. Weinig leuks aan op het moment, dus je verhaal is heel erg herkenbaar.

Simon vertelt verder erg weinig over school ( voor de verslagjes van de juffen, dan weet je in ieder geval nog iets ), maar gister vertelde hij wel dat hij zijn beste vriendje (die op een fietsje reed op het schoolplein) tijdens het buitenspelen omver had geduwd, omdat hij op het fietsje wilde. Het vriendje had heel erg moeten huilen, maar had er verder niets aan over gehouden. Simon had volgens eigen zeggen wel sorry gezegd.

Dit kennen we helemaal niet van hem en we voelen ons ook naar dat andere jongetje toe rot. Is het gebruikelijk om in dit soort gevallen contact op te nemen met de ouders van het vriendje? Aan de ene kant voelt dat een beetje overdreven (want het blijven jonge kinderen en dan kunnen dit soort dingen gebeuren), aan de andere kant willen we ook niet dat die ouders denken dat Simon een vreselijk kind is en wij loederouders omdat we niks laten horen....

Deze week voor het eerst een 10-minuteen gesprek met de juf gehad. Simon doet het goed, hij doet leuk mee, kan al goed tellen en zijn naam schrijven en kent al veel liedjes. Hij kopieert echter ook wel eens negatief gedrag van andere kindjes in de klas. Dat deed hij op de psz ook wel eens, een veilige manier voor hem om (samen met een wat brutaler kindje) de grenzen te verkennen.

Volgende week Kinderboekenweek, ik ga dan op een ochtend voorlezen in de klas van Simon Stiekem vind ik het ook wel een beetje spannend

Ik zou op school laten wat op school gebeurd, Tolstoi. Alleen als de juf het ook groots aanpakt zou ik er wat mee doen, anders zou ik er van uit gaan dat de leraren op school de autoriteit hebben, en alle incidenten voldoende afhandelen. Pas als de leraar aangeeft dat er structureel iets fout loopt zou ik gaan nadenken over acties.

@ Lemijn: heel herkenbaar, hier zijn sowieso de eerste weken van een nieuw schooljaar moeilijk. T is nu naar groep 3, en had het daar heel erg moeilijk mee de eerste paar weken. Nu is het weer wat genormaliseerd. Woedeaanvallen, niet luisteren, hard schreeuwen, z'n broertje duwen, etc. Na een tijd trekt het weer bij.

Voor een keertje duwen waar een kind niks aan over houdt zou ik ook niet meteen de ouders gaan bellen, nee. Wie weet is het kind in kwestie het allang vergeten en weten die ouders van niks joh.

Lemijn, mijn meiden zijn het liefst ook altijd samen (en oudste ook btw), maar ik haal ze dus bewust af en toe uit elkaar. Maar ik vermoed dat vermoeidheid nu het grootste probleem is, dus geef hem lekker wat rust na school en dan zou het na een paar weken vanzelf weer gezelliger moeten worden. Houd hem desnoods soms een dagje thuis van school indien haalbaar. Maar dat de juf meer tijd doorbrengt met je (gezellige) kind is iets waar je aan zal moeten wennen.

Tolstoj, ik zou het gewoon laten zitten. School is een andere dynamiek van opvang en elkaar duwen gebeurt veel vaker, zeker bij jonge kleuters. In dit geval gewoon iets te hard. Mijn kind is ook wel eens geduwd, heeft zand in zijn gezicht gegooid gekregen en van een vriendje een klap in zijn gezicht gekregen. Als het echt ernstig is bellen ze vanuit school wel, ook naar de andere ouder. Over de klap in het gezicht werd ik door school gebeld (vooral omdat kinderen berichten niet altijd goed overbrengen), en van de moeder, die ik regelmatig op school spreek, niets gehoord. Was ook niet nodig imo, de moeder heeft niets gedaan en school heeft het voorval afgehandeld. Pas als het regelmatig voorkomt zou ik het, met de kinderen erbij, even bespreken.

Fijn dat hij het verder goed doet in de klas, en leuk dat je in de klas mag voorlezen. Ik vind het altijd wel even leuk, bij hen binnen kijken. Dan krijg je pas echt een goede indruk van wat ze doen en de dynamiek in de klas. Hier worden de kijkochtenden ook weer opgestart!

Ik vond het zelf ook wel wat overdreven om meteen die ouders te contacten, maar twijfelde toch een beetje. En wat @Jägertrut zegt, ik ga er ook vanuit dat ze er op school mee hebben gedeald. Van de juf hebben we in ieder geval niets gehoord. Wellicht hebben de juffen het niet eens opgemerkt, want het gebeurde tijdens het buitenspelen van 3 kleuterklassen tegelijk, dus dan lopen er zo'n 70 kleuters rond te rennen.

Omdat Simon het zelf vertelde, hebben we het er wel even kort met hem over gehad. Dan is het gewoon klaar nu

Grappig, hier is de kijkochtend juist geannuleerd en wordt er komende week bekeken of het mogelijk toch nog door gaat of in een andere vorm of helemaal niet.

@Lemijn: Agos, het is ook allemaal wat voor zo’n beginnende kleuter. Het kost die kleintjes veel energie, nieuwe omgeving, nieuwe indrukken. Hopelijk is hij snel weer wat gezelliger thuis!

@TolstoiFan: Lastig is dat hè maar inderdaad, zolang de juf er niet speciaal iets van zegt, ga ik er altijd maar vanuit dat ik niets hoef te doen.

@Quoi: Naar school geweest na vier keer spugen vannacht? Humz, ik geloof ook niet dat ik dat gedaan had om heel eerlijk te zijn. Hopelijk geen buikgriep.

quote:

Op donderdag 30 september 2021 16:52 schreef Quoi het volgende:

[..]
Hij stond vanmorgen op, dook onder de douche en at een boterham met vlokken Alles fit en wel. Het kon natuurlijk zo zijn dat er iets verkeerd was gevallen. Daar ging ik ook vanuit. Ach ja, en dan geef ik de juf een seintje dat ze me mag bellen

Beterschap voor Max!

Vandaag was weer een zeer pittige dag met veel drama huilbuien, maar hij eindigde wel met een gouden randje.
Ik bracht Simon net naar bed en toen ik zijn kamertje uit wilde lopen zei hij "Mama?". Ik vroeg wat er was. Toen zei hij "Ik vind jou heel erg lief"
Je kon me opdweilen en heb hem nog even flink wat knuffels en kusjes gegeven

Haha, VSO spelen! Goed dat jullie dat deden.

En Tolstoi, herkenbaar hoe fijn het is als je kind spontaan zoiets liefs zegt. Ik heb dat nu ook wat meer nodig maar gelukkig krijg ik dat ook wel af en toe.

Ik heb nieuw beleid tav Jacob: zo min mogelijk van hem verwachten en zoveel mogelijk overnemen. Dus ik bied weer aan om hem aan te kleden, zijn brood te smeren, ik ruim het grootste deel van zijn zooi op, et cetera. Dus eigenlijk ga ik conflicten gewoon even uit de weg. Dan komt de gezelligheid weer bovendrijven en dat is wel heel veel waard. En hij gaat niet totaal in regressie want hij veegt tegenwoordig wel zelf zijn billen af . Vanavond hadden we allebei vroeg honger dus we zaten om 5 uur te eten en om half 7 lag hij in bed . Handig zo'n kind dat nog niet kan klokkijken.

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2021 21:05 schreef Lemijn het volgende:
Haha, VSO spelen! Goed dat jullie dat deden.

En Tolstoi, herkenbaar hoe fijn het is als je kind spontaan zoiets liefs zegt. Ik heb dat nu ook wat meer nodig maar gelukkig krijg ik dat ook wel af en toe.

Ik heb nieuw beleid tav Jacob: zo min mogelijk van hem verwachten en zoveel mogelijk overnemen. Dus ik bied weer aan om hem aan te kleden, zijn brood te smeren, ik ruim het grootste deel van zijn zooi op, et cetera. Dus eigenlijk ga ik conflicten gewoon even uit de weg. Dan komt de gezelligheid weer bovendrijven en dat is wel heel veel waard. En hij gaat niet totaal in regressie want hij veegt tegenwoordig wel zelf zijn billen af . Vanavond hadden we allebei vroeg honger dus we zaten om 5 uur te eten en om half 7 lag hij in bed . Handig zo'n kind dat nog niet kan klokkijken.

Dat doen wij hier momenteel ook even er komt vanzelf weer een moment waarop " dat kan ik zelf hoor mam" weer de kop opsteekt. Hij moet al genoeg nieuws en onder meer tijdsdruk dan voorheen, dus waar dingen met minder strijd gaan als we een beetje meer helpen en een beetje meer schermtijd toestaan, fine by me

Toevallig ben ik deze week wel benaderd door een andere ouder na een voorval.

De juf had ons laten weten dat N door een kindje met een schep was geraakt en nu een wondje op haar lip had.

Gisteren op de BSO vertelden ze bij het ophalen dat haar vriendinnetje de beker had geraakt toen N aan het drinken was en ze de lip weer kapot had.
Niet veel later kreeg ik bericht van de moeder van het meisje. Dat ze thuis had verteld dat ze N pijn had gedaan met een beker, maar dat ze het verhaal niet helder kregen en sorry wilden zeggen.

Zelf denk ik dat het meisje vooral is geschrokken van N haar reactie en het bloed. Vond het voor het vriendinnetje net zo sneu eigenlijk.

Dus nee, berichtje vind ik niet nodig, maar ik vond dit wel heel attent en lief. Scheelt ook dat we al contact hadden rondom speeldates met elkaar.

Lief zo'n berichtje Nolita, ik zou daar als ik zo'n verhaal van Jewel kreeg ook wel een berichtje achteraan hebben gestuurd. Kreeg in groep 1 vorig jaar ook een appje van een moeder dat haar dochter met een eenhoorn ring van Jewel was thuis gekomen. Of doe vrijwillig was afgestaan (was wel het geval, maar vond het lief dat ze het checkte).

Hier ook een dochter die van de gemakken is. Helpt enerzijds graag mee en doet anderzijds het liefst zo min mogelijk. Ik merk dat ik dan ook liever confrontaties uit de weg ga en het maar van haar overneemt. Geen zin in nog meer strijd en het scheelt gewoon zeeën van tijd. Zo kleed ik Jewel nog steeds vaak aan s ochtends, ze vertikt gewoon om het zelf te doen en de ochtenden zijn sowieso vaak al hels dus soit. Als ze 18 is doet ze het vast wel zelf

Jewel heeft vanmiddag haar 1e echte kinderfeestje. Ik vind het spannender dan zij, Jewel maakte zich vooral zorgen over het vervoer (maar mama, ze hebben een bakfiets en daar passen maar 4 kinderen in). Over een maand wordt Jewel zelf 5, ze heeft er zo'n zin in maar beseft volgens mij nog niet helemaal dat ze dan zelf ook een kinderfeestje mag geven. Of het boeit haar gewoon niks, dat kan natuurlijk ook

quote:

Op donderdag 14 oktober 2021 21:46 schreef Quoi het volgende:
En hoe was het kinderfeestje @:Schanu?

Tevens een kickje om te vragen hoe met de soms nog onzindelijke kleuters is. @:nazil al verder bij de poep-poli? Wij hadden best een steady periode waarin het goed ging, alleen dat verslofte weer in combinatie met niet fit/moeheid/drukte en toe zijn aan vakantie. Als we er bovenop zitten, plashorloge weer omdoen en behalve alle naschoolse activiteiten en BSO alles vrij rustig houden, gaat het best goed. Dus: toe aan vakantie, dat sowieso.

Hier het zelfde, hij ging logeren vorig weekend en het ging daarna gelijk weer dagen mis. Nu dus streng regime en dan komt het langzaam weer goed, maar duidelijk dus dat de komende tijd even geen gekke dingen gaan gebeuren vooral 's avonds. Hij moet na het avondeten gewoon thuis poepen zo tussen 6 en 7, is hij dan niet thuis, gebeurt het niet en dan is het de dagen erna drama.

Poeppoli hebben we binnenkort afsluitend gesprek. Ik kan niet zeggen dat we er veel verder mee gekomen zijn. Ja de 5 minuten met een timer na de maaltijd op de wc, maar dat hadden ze ons zo ook wel kunnen vertellen. Ze blijven maar hameren op verstopping (is het niet) en bijbehorende zakjes Macrogol, wat we niet gaan doen omdat hij toen vreselijke diarree kreeg en dat gewoon echt zielig was. En elke keer begint die arts er weer over, of we die zakjes nog gebruiken. Lees dat dossier toch, denk ik elke keer. Mocht het nu weer mis gaan, dan ga ik naar een bekkenbodemfysio ipv zh. Overigens hielp een probiotica op eigen initiatief nog het beste.

Geen problemen met poepen hier maar wel met héél erg toe zijn aan vakantie. .

Al denk ik ook: zou dat ene weekje nou echt verschil maken?

Nazil, misschien is pruimen eten ook nog een idee? Dat werkt ook laxerend, maar niet zo extreem. Hier hielp dat vaak wel het moeten poepen een beetje, maar niet dusdanig dat het diaree werd. Maar mijn zoon reageerde totaal niet op die zakjes. Hier is het overigens vooral het nachtelijk plassen dat nog drama oplevert bij de 6-jarige. De meiden doen dat al 1,5 jaar vrijwel zonder ongelukjes.

Ik was vandaag met de kleuterklas mee naar de bieb in het kader van de kinderboekenweek. Ging de mevrouw van de bieb een voor een de kinderen af met wat ze willen worden. Heel veel politie's (geen agent, nee politie willen ze worden) en zelfs een politiebakker. Em wil ook graag bakker worden, en Lala aarzelde even en vertelde daarna dat ze graag schoonmaakster wil worden. Dat heb ik dus later nog een keer gevraagd en gefilmd, dat komt vast ooit nog eens van pas Op de vraag waarom er vlaggetjes in de bibliotheek hingen gaf een van de kinderen het antwoord "omdat het bijna vakantie is", vond ik ook een goed antwoord!

Fijne vakantie Quoi! Gaan jullie met de camper weg? Wij blijven lekker thuis, al gaan alle kinderen volgende week vrijdag een nachtje logeren (vooral zodat ik die dag de kozijnen rustig kan verven en ze niet in die lucht hoeven te slapen), en dat voelt ook een beetje als vakantie _{en verder mogen we überhaupt niet klagen, we zijn net 2 weken terug van vakantie}