abonnement Unibet Coolblue
  woensdag 7 juli 2021 @ 13:52:12 #1
475382 TechnoCat
Be patient or become one
pi_200249140
Of beter gezegd, de singulariteit in het centrum van het zwarte gat, breekt deze ruimte tijd?

Een tijdje terug zag ik eens een documentaire over dat dit het geval zou zijn, dat door de immense massa in zo'n klein ruimte, feitelijk ruimte tijd wordt kapot gescheurd.

Maar als dat inderdaad zo is, en de massa 'scheurt' zich los van de ruimte, dan zou het toch ook geen gravitatie effecten meer moeten hebben op de omgeving? Aangezien we dit wel zien gebeuren zou je dus concluderen dat ruimte/tijd wel bestaan blijft IN een zwart gat.
  Forum Admin / Grootste Aanwinst 2022 woensdag 7 juli 2021 @ 13:58:48 #2
8731 crew  Netsplitter
#jesuisMasi
pi_200249212
Ruimte tijd als in spacetime?
Zo ja, dan klopt jouw aanname niet: A black hole is a region of spacetime where gravity is so strong that nothing—no particles or even electromagnetic radiation such as light—can escape from it.
https://en.wikipedia.org/wiki/Black_hole

Tenzij ik je aanname compleet verkeerd begrijp. :)
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
pi_200249606
We weten het gewoon niet.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
pi_200256293
Een singulariteit is waarschijnlijk de neergang van een theorie,in dit geval de algemene rel.theorie. Ruimtetijd zoals we die kennen gaat daarbij verloren, maar wat er precies voor in de plaats komt is niet duidelijk.

Wiskundig gaan de axioma's van de ART niet meer op 'in' een singulariteit. Zo'n punt behoort dan ook niet tot de ruimtetijd in de ART.
-
  donderdag 22 juli 2021 @ 00:35:17 #5
475382 TechnoCat
Be patient or become one
pi_200480857
quote:
0s.gif Op woensdag 7 juli 2021 21:16 schreef Haushofer het volgende:
Een singulariteit is waarschijnlijk de neergang van een theorie,in dit geval de algemene rel.theorie. Ruimtetijd zoals we die kennen gaat daarbij verloren, maar wat er precies voor in de plaats komt is niet duidelijk.

Wiskundig gaan de axioma's van de ART niet meer op 'in' een singulariteit. Zo'n punt behoort dan ook niet tot de ruimtetijd in de ART.
Toch heeft een zwart gat effecten op z'n omgeving. Meetbare effecten. Als zo'n zwart gat een begeleidende ster heeft of zelf om een ster draait dan kan zijn massa bepaald worden. In ieder geval, een zwart gat oefent een bepaald effect uit op z'n omgeving. Dus moet er wel iets fysieks nog aanwezig zijn om deze zwaartekrachtput in ruimtetijd te veroorzaken.

Het enige wat je dan kunt afvragen, hoe klein kan iets zijn, en waar ligt het onderscheidt tussen materie en energie. Als we steeds kleiner kijken, en we starten bij een waterstof atoom die ziet er (op een afstand uit als een bolletje). Dat bolletje is echter het effect van de gigantische snelheid waarmee 1 elektron rondom een centrale kern draait, namelijk het proton. De ruimte tussen deze twee 'deeltjes' is ontiegelijk groot en feitelijk leeg. Maar duik je nog verder het proton zelf in, dan kom je er achter dat het proton zelf is opgebouwd uit een drietal quarks is opgebouwd (soms ook wel eens 6 met verschillende 'smaken'.). Deze deeltjes worden omschreven als snel bewegende punten van energie. Dus het proton bestaat eigenlijk niet echt uit materie, maar uit energie. Materie bestaat eigenlijk niet eens. Wat wij om ons heen zien is tov een proton zo onmetelijk groot dat we deze kleine deeltjes niet kunnen zien. Een proton kunnen we niet zien. Zelfs een atoom is al erg moeilijk te zien. Maar wat ik dan vermoed dat in de kern van een zwart gat de zwaartekracht alle overige krachten te boven gaat en feitelijk alles in elkaar perst tot iets dat ik enkel kan omschrijving als een 5 tot 10 zonsmassa's wegende energie punt dat bijna oneindig klein is.
pi_200483031
quote:
0s.gif Op donderdag 22 juli 2021 00:35 schreef TechnoCat het volgende:

[..]

Toch heeft een zwart gat effecten op z'n omgeving. Meetbare effecten. Als zo'n zwart gat een begeleidende ster heeft of zelf om een ster draait dan kan zijn massa bepaald worden. In ieder geval, een zwart gat oefent een bepaald effect uit op z'n omgeving. Dus moet er wel iets fysieks nog aanwezig zijn om deze zwaartekrachtput in ruimtetijd te veroorzaken.
Uiteraard. Maar waarschijnlijk niet in de vorm van een "singulariteit", maar van een heel compacte kern.

quote:
Het enige wat je dan kunt afvragen, hoe klein kan iets zijn, en waar ligt het onderscheidt tussen materie en energie. Als we steeds kleiner kijken, en we starten bij een waterstof atoom die ziet er (op een afstand uit als een bolletje). Dat bolletje is echter het effect van de gigantische snelheid waarmee 1 elektron rondom een centrale kern draait, namelijk het proton
Elektronen "draaien" niet. Tenminste, niet als je de kwantummechanica aanneemt :P

quote:
Maar wat ik dan vermoed dat in de kern van een zwart gat de zwaartekracht alle overige krachten te boven gaat en feitelijk alles in elkaar perst tot iets dat ik enkel kan omschrijving als een 5 tot 10 zonsmassa's wegende energie punt dat bijna oneindig klein is.
Ja, zo zou je het wel kunnen omschrijven denk ik. Uiteindelijk is massa een "gecondenseerde vorm" van energie; Een hoeveelheid energie van m*c2 oefent net zoveel zwaartekracht uit als een hoeveelheid massa m.
-
pi_200483101
quote:
0s.gif Op woensdag 7 juli 2021 21:16 schreef Haushofer het volgende:
Een singulariteit is waarschijnlijk de neergang van een theorie,in dit geval de algemene rel.theorie. Ruimtetijd zoals we die kennen gaat daarbij verloren, maar wat er precies voor in de plaats komt is niet duidelijk.

Wiskundig gaan de axioma's van de ART niet meer op 'in' een singulariteit. Zo'n punt behoort dan ook niet tot de ruimtetijd in de ART.
Vreemde vraag misschien, maar bestaat de singulariteit fysiek? Het klompje aan massa temidden een zwart gat, zit daarin een punt waarop er daadwerkelijk wordt gebroken met ruimte en/of tijd? Of is het 'slechts' een richting oneindige vertraging, zonder ooit volledig los te komen van tijdsverstrijking (itt massaloze deeltjes).

Want een "neergang van een theorie" beschrijft meer ons gebrek aan begrip van zwarte gaten, dan de fysieke werkelijkheid, toch?

Edit: de eerste vraag beantwoord je hierboven; de singulariteit bestaat fysiek ws niet.
Extremistisch gematigd.
pi_200483154
quote:
0s.gif Op donderdag 22 juli 2021 10:01 schreef P8 het volgende:

[..]

Vreemde vraag misschien, maar bestaat de singulariteit fysiek?

Da's geen vreemde vraag, maar een hele goeie :P Waarschijnlijk niet, omdat singulariteiten vaak aanwijzingen zijn dat een theorie niet meer opgaat. Neem Newtons' zwaartekrachtstheorie, waarin de zwaartekracht tussen massa's m en M met afstand r gegeven wordt door

Fz = GMm/r2

Neem je nu 2 puntmassa's en leg je die in exact hetzelfde punt, dan is r=0 en wordt de zwaartekracht oneindig groot. Wat zegt dat? Wel, puntmassa's zijn idealizaties, en "twee puntmassa's in hetzelfde punt neerleggen" is ook dubieus, zeker gezien de kwantummechanica.

Dit lijkt een flauw voorbeeld, maar in de zogenaamde kwantumveldentheorie, zoals ons standaardmodel, komen singulariteiten op deze manier voor omdat je bij processen deeltjes alle mogelijke configuraties laat innemen en deze allemaal meeweegt. Soms kun je deze singulariteiten dan wegwerken, zoals in het standaardmodel; dat noemen we 'renormaliseren', waar Veltman en 't Hooft hun Nobelprijs 1999 voor hebben gekregen. In andere theorieėn kan dat echter niet, en dat blijkt een indicatie te zijn dat zo'n theorie hooguit tot een bepaalde energieschaal geldig is.

quote:
Want een "neergang van een theorie" beschrijft meer ons gebrek aan begrip van zwarte gaten, dan de fysieke werkelijkheid, toch?
Inderdaad :)
-
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')