Toch heeft een zwart gat effecten op z'n omgeving. Meetbare effecten. Als zo'n zwart gat een begeleidende ster heeft of zelf om een ster draait dan kan zijn massa bepaald worden. In ieder geval, een zwart gat oefent een bepaald effect uit op z'n omgeving. Dus moet er wel iets fysieks nog aanwezig zijn om deze zwaartekrachtput in ruimtetijd te veroorzaken.quote:Op woensdag 7 juli 2021 21:16 schreef Haushofer het volgende:
Een singulariteit is waarschijnlijk de neergang van een theorie,in dit geval de algemene rel.theorie. Ruimtetijd zoals we die kennen gaat daarbij verloren, maar wat er precies voor in de plaats komt is niet duidelijk.
Wiskundig gaan de axioma's van de ART niet meer op 'in' een singulariteit. Zo'n punt behoort dan ook niet tot de ruimtetijd in de ART.
Uiteraard. Maar waarschijnlijk niet in de vorm van een "singulariteit", maar van een heel compacte kern.quote:Op donderdag 22 juli 2021 00:35 schreef TechnoCat het volgende:
[..]
Toch heeft een zwart gat effecten op z'n omgeving. Meetbare effecten. Als zo'n zwart gat een begeleidende ster heeft of zelf om een ster draait dan kan zijn massa bepaald worden. In ieder geval, een zwart gat oefent een bepaald effect uit op z'n omgeving. Dus moet er wel iets fysieks nog aanwezig zijn om deze zwaartekrachtput in ruimtetijd te veroorzaken.
Elektronen "draaien" niet. Tenminste, niet als je de kwantummechanica aanneemtquote:Het enige wat je dan kunt afvragen, hoe klein kan iets zijn, en waar ligt het onderscheidt tussen materie en energie. Als we steeds kleiner kijken, en we starten bij een waterstof atoom die ziet er (op een afstand uit als een bolletje). Dat bolletje is echter het effect van de gigantische snelheid waarmee 1 elektron rondom een centrale kern draait, namelijk het proton
Ja, zo zou je het wel kunnen omschrijven denk ik. Uiteindelijk is massa een "gecondenseerde vorm" van energie; Een hoeveelheid energie van m*c2 oefent net zoveel zwaartekracht uit als een hoeveelheid massa m.quote:Maar wat ik dan vermoed dat in de kern van een zwart gat de zwaartekracht alle overige krachten te boven gaat en feitelijk alles in elkaar perst tot iets dat ik enkel kan omschrijving als een 5 tot 10 zonsmassa's wegende energie punt dat bijna oneindig klein is.
Vreemde vraag misschien, maar bestaat de singulariteit fysiek? Het klompje aan massa temidden een zwart gat, zit daarin een punt waarop er daadwerkelijk wordt gebroken met ruimte en/of tijd? Of is het 'slechts' een richting oneindige vertraging, zonder ooit volledig los te komen van tijdsverstrijking (itt massaloze deeltjes).quote:Op woensdag 7 juli 2021 21:16 schreef Haushofer het volgende:
Een singulariteit is waarschijnlijk de neergang van een theorie,in dit geval de algemene rel.theorie. Ruimtetijd zoals we die kennen gaat daarbij verloren, maar wat er precies voor in de plaats komt is niet duidelijk.
Wiskundig gaan de axioma's van de ART niet meer op 'in' een singulariteit. Zo'n punt behoort dan ook niet tot de ruimtetijd in de ART.
Da's geen vreemde vraag, maar een hele goeie Waarschijnlijk niet, omdat singulariteiten vaak aanwijzingen zijn dat een theorie niet meer opgaat. Neem Newtons' zwaartekrachtstheorie, waarin de zwaartekracht tussen massa's m en M met afstand r gegeven wordt doorquote:Op donderdag 22 juli 2021 10:01 schreef P8 het volgende:
[..]
Vreemde vraag misschien, maar bestaat de singulariteit fysiek?
Inderdaadquote:Want een "neergang van een theorie" beschrijft meer ons gebrek aan begrip van zwarte gaten, dan de fysieke werkelijkheid, toch?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |