Maandag 28 juni was een gedenkwaardige avond. 14 doelpunten, penalties en de grote verrassing: Frankrijk kon naar huis. Eerst genoten van Kroatië - Spanje, een rollercoaster van emoties. Kroatië kwam op 1-0 nadat ze nog NIETS hadden laten zien, maar Unai Simon een klassiek foutje maakte. Hij liet een terugspeelbal onder de voet door rollen. Oeps, ineens 1-0 voor Kroatië.
Daarna had Spanje het even moeilijk, maar de 1-1 viel toch, zij het wat gelukkig. Daarna was Spanje lange tijd beter en liep het uit naar 3-1. Dat was wel gespeeld, dus. Haha, nee, fout. Kroatië scoorde in de laatste 10 minuten nog 2 keer en zo moest er toch nog verlengd worden. Laporte en Pau hebben echt nul communicatie, dat duo ziet er defensief echt niet uit. Orsic mocht eindelijk een half uurtje ballen en je vraagt je af waarom de buitenspeler van Dinamo Zagreb niet het hele toernooi al heeft mogen spelen, hij brengt meer creativiteit dan alles wat geen Modric of Perisic heet.
Nouja, Kroatië sleepte de verlenging uit het vuur, maar nadat Kramaric een grote kans miste ging het alsnog mis. 4-3, 5-3 voor Spanje en het laatste kwartier was uitspelen, de Kroaten waren echt op. Nou, dit kon vast niet overtroffen worden door Frankrijk en Zwitserland. Gelukkig kweekten de Zwitsers in de eerste helft verrassende wedstrijdspanning. Zuber was weer fabuleus op links en gaf een mooie voorzet. Wel verdedigd als een jonge juffrouw door die Franse verdediger, maar de bal lag er in.
Was het klaar? Nee, nog lang niet. In de tweede helft kregen de Zwitsers een pingel. Die ging vervolgens mis en vijf minuten later vonden Griez en Benz elkaar eindelijk eens goed aan. 2-1, ook nog 3-1 na een fantastische knal van Pogba. Wát een goal. Dat is wel gespeeld dan? Nouja, misschien had Frankrijk even naar de wedstrijd in Kopenhagen kunnen kijken, want het kan altijd nog. Het werd toch nog ineens 3-2. Frankrijk bracht Sissoko voor Griezmann, toch een soort Advocaatje. Het onvermijdelijke gebeurde: 3-3. Aan beide kanten had de winnende ook nog kunnen vallen in de reguliere speeltijd, maar het was daar: Pingels.
5-4 na 9 pingels, Zwitserland mocht eerst. En wie laat je de laatste nemen? Uiteraard, Mbappe. Oh ja, die zat totaal niet in de wedstrijd, kende louter missers en mislukte dribbels. Eigenlijk is het totaal niet zijn toernooi. Echt bizar hoe tegenvallend hij is, zeker als je het vergelijkt met bijvoorbeeld zijn CL-wedstrijden tegen Bayern. Misschien ligt dat toch aan de tactiek. En toen die pingel. Nee. Hij zat niet. Gepakt door Yann Sommer, wat een doelman is dat. Einde tijdperk Frankrijk, einde tijdperk Mbappe. De kritiek van de Franse pers zal niet mals zijn, van Zwitserland verliezen mag niet.
Oke, dus waar mensen Frankrijk - Spanje of misschien een replay van de WK-finale hadden verwacht, is het Spanje - Zwitserland. Twee teams die pas laat zijn gaan draaien: Spanje scoorde in de eerste 2 wedstrijden pas 1 keer, maar daarna 10 keer in twee wedstrijden. Ook Zwitserland scoorde 6 van de 7 goals in de afgelopen twee wedstrijden. De Spaanse defensie moet ook veel incasseren, maar ook Zwitserland heeft het wat dat betreft niet gemakkelijk. Dan verwacht je toch spektakel. Beide ploegen spelen ook allerminst saai en defensief - Zwitserland wilde echt wel voetballen tegen Frankrijk en Spanje wil nog meer domineren dan Frank de Boer, dan weet je het wel.
Historisch gezien een makkelijke overwinning voor Spanje, want Zwitserland won pas 1 keer. Het was net voor de tijd van deze gouden generatie en een overwinning die WIJ van het vlaggetje ook maar graag hadden geboekt. Senderos en Inler speelden nog, maar die hebben inmiddels afgezwaaid. Zelfs Shaqiri en Xhaka waren er niet bij. Ja, het was het WK 2010 en Zwitserland won doordat zij de enige frommelgoal scoorden in die wedstrijd. Op weg naar, en Gelson Fernandes werd niet afgestopt door de teen van Casillas. In de afgelopen Nations League werd het 1-0 en 1-1, ook daar had Spanje het dus niet al te gemakkelijk.
Dit Spanje
moet zich nu toch echt een keer laten zien, om de critici definitief de mond te snoeren. Uiteindelijk hebben de meeste spelers nog wel een kans na dit EK, maar er zijn nog zoveel spelers die moeten laten zien dat ze het écht kunnen. Moratata, hij is misschien toch wel belangrijk, maar hij scoort toch zo moeizaam. Die kopbal recht op de rug en hand van de knipoogkroaat, dat kon toch niet. De defensie is al vaker lek gebleken en ook Gerard heeft zich nog niet kunnen bewijzen op dit EK. Unai mag zijn blunder ook nog wegpoetsen, al kwam hij ook met een paar mooie reddingen tegen Kroatië. Maar doe het alsjeblieft gewoon op het veld, en ga niet naderhand lopen roepen dat Raf een debiel is. Iets wat je ook voorafgaand aan het toernooi prima had kunnen roepen, trouwens.
Voor Zwitserland is het de laatste kans en voor een land dat steevast in de achtste finales sneuvelde is het toch mooi dat ze nu eindelijk een keer verder zijn. En dan ook nog tegen Frankrijk. Is dit het beste Zwitserse elftal van de laatste jaren? Ik vind van niet, maar defensief is het toch zeker wel beter dan ooit. Maar als Xhaka, Shaqiri en Seferovic afzwaaien is het aanvallend wel erg broos. Zuber is ook de jongste niet meer. Er zijn nog wel 1 of 2 toernooien, maar bij Shaqiri lijkt de conditie nu al op en Seferovic is nu ook al trager dan Daley Blind, ik vraag me af of die het nog 3 jaar volhouden. Misschien wel de laatste serieuze kans voor deze Zwitserse generatie. En het is ze wel gegund, zeker met hun spelopvatting.
Xhaka zal een groot gemis zijn voor de Zwitsers, ik verwacht dat dit wordt opgevangen door Zakaria. Zwitserland had nog niet genoeg spelers van Gladbach, kon er nog wel eentje bij. Met Zakaria speel je zeker iets defensiever, maar tegen Spanje verwacht je toch het spel niet te maken. Ik denk dat het geen probleem zal vormen.
Decor is Sint-Petersburg. Gaan we genieten? Laten we het hopen. Van de achtste finales hadden we het misschien niet direct verwacht, maar wat een topshow was het van Spanje en Zwitserland.