[OUD SC] Speeltuinbankje met crushes :9~

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 12:45 schreef exode het volgende:

[..]

Volledig out onze comfort ook, gewoon een lege loods huren. Echt alles moesten we regelen en huren tot aan de kapstokken aan toe.
De jubileum editie is mijn favoriete, op het Stadhuisplein. Met de bootjes tussen de locaties. Vergeet ik nooit meer, zeikte op een gegeven moment van de regen. 1 vriend was verantwoordelijk voor die bootjes, die was nat tot zijn onderbroek en wij maar grappen maken via de walkie talkie dingen vanuit warme backtages.

Altijd goeie herinneringen.
Ik kan me daar nauwelijks iets van herinneren, behalve dat ik geen boot heb gezien en dus ook vast op 1 locatie ben gebleven.
En er moet ook vast iemand uit zo'n boot zijn gedonderd, maar dat is heeeeeel vaag.
Volgens mij waren wij toen ook al wel aan de oude kant.

quote:

Op woensdag 23 juni 2021 21:26 schreef Leandra het volgende:

[..]

We waren vandaag in het oude appartement van mijn ouders bezig waar we letterlijk alles uit moesten slopen, dus ik begon met de rolgordijnen die op de aluminium draai-kiepramen geschroefd zaten, de ramen die in de kiepstand stonden deed ik eerst dicht voor ik met dat rolgordijn begon te klieren (duwen, trekken, niets ging normaal los, zelfs de Luxaflex rolgordijnen niet)

Dat raam stond niet in de kiepstand maar zat gewoon dicht, dus ik klim op het trappetje om niet boven mijn macht te werken, haal afdekdingetjes weg, geef een ruk aan het rolgordijn en het raam blijkt gewoon in de draaistand te staan en draait dus open, terwijl ik ongeveer op 70 cm boven de vloer sta en de valbeveiliging net iets hoger is dan mijn voeten...

Geen idee wie dat raam dicht heeft geduwd zonder het ook weer met de hendel vast te zetten, maar ik was overal wel even klaar mee, dus ik ben maar meuk naar de stort gaan brengen, lekker met twee benen op de grond, 0 hoog.

sorry voor de late reactie maar OMG!

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 12:59 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Altijd goeie herinneringen.
Ik kan me daar nauwelijks iets van herinneren, behalve dat ik geen boot heb gezien en dus ook vast op 1 locatie ben gebleven.
En er moet ook vast iemand uit zo'n boot zijn gedonderd, maar dat is heeeeeel vaag.
Volgens mij waren wij toen ook al wel aan de oude kant.

Ik voelde me er ook altijd oud, maar hing vooral backstage. Verloofde is ook kort vrijwilliger geweest zodat ze ook achter mocht hangen anders zagen we elkaar de hele avond niet.

Wel veel vriendschappen aan overgehouden (en veel OMG verhalen).

Kans is dan wel aannemelijk dat ik je ooit een flyer in je handen heb geduwd of zo

Haha @exode er zijn weinig gladde a la Ronaldo voetballers nu idd.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 13:13 schreef exode het volgende:
Kans is dan wel aannemelijk dat ik je ooit een flyer in je handen heb geduwd of zo

Zeker niet
Ik denk niet dat ik ooit een flyer heb aangenomen

_{en volgens mij ben jij nog wel wat jonger}

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 13:21 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Zeker niet
Ik denk niet dat ik ooit een flyer heb aangenomen

_{en volgens mij ben jij nog wel wat jonger}

Ik voel me wel superjong maar wordt toch echt bijna 41. 41! Klopt niets van natuurlijk.

Yeah, het historische archief in de gemeente is weer open op afspraak. Kan ik eindelijk verder onderzoek doen naar ons huisje. Ik heb inzicht in de aanvraag van de bouwvergunning uit 1923 en de aanvraag voor bouwpremie uit 1926 gevraagd. Lijkt me leuk om te lezen en hopelijk staan er mooie tekeningen in om te kopiëren.

En ze hebben nu een tentoonstelling die mij interessant lijkt: Met een koffer vol naar Brooklyn. Over de band tussen Breukelen en Brooklyn. Ga ik ook meteen even kijken.

Zo ben ik wel erg oud he, als ik dat soort dingen interessant vind.

Net met B een klein taartje gegeten. Ik weet niet wie het toen een beetje gevolgd heeft, maar hij heeft met zwemdiploma A een traumatje opgelopen met zwemmen met kleding aan. Hij heeft gisteren gewoon in vol ornaat voor C met kleding aan gezwommen, jas en al. Geen centje pijn, zo trots op onze doorzetter.

Ik ben dus onlangs 36 geworden maar voel me gewoon eeuwig 26 ofzo.
De laatste 10 jaar gingen zo snel.
Er zijn veel jonge guppies op werk (begin twintigers) en die zien mij vast als een oude taart of moeke.
Ik sprak vorige week iemand die uit 1994 was…dat is 9 jaar verschil.

Wat goed @exode Dan is een taartje wel dik verdiend.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 14:06 schreef vencodark het volgende:
Ik ben dus onlangs 36 geworden maar voel me gewoon eeuwig 26 ofzo.
De laatste 10 jaar gingen zo snel.
Er zijn veel jonge guppies op werk (begin twintigers) en die zien mij vast als een oude taart of moeke.
Ik sprak vorige week iemand die uit 1994 was…dat is 9 jaar verschil.

Als ik met mijn 40 jaar nog geen oude taart ben dan ben jij dat met je 36 ook nog niet hoor.
Tuurlijk, voor iemand van 16 klinkt 36 stokoud, maar ik ben maar wat blij dat ik geen 16 meer ben.

Ik zie om me heen juist veel moeders enorm opleven rond hun 50e, als de kinderen groot zat zijn om zichzelf in leven te houden, de carrièredruk een beetje van de ketel is enzo. Ik zou me er bijna op gaan verheugen

Ik ben ook 41 en alle jonge moeders die ik ken (tussen de 33-45 ongeveer) zijn continu moe en hebben nergens tijd voor. En idd ouders met wat oudere kinderen hebben veel meer tijd voor eigen werk en hobbies. Voor mij ook de reden om het bij 1 kind te laten, dan heb ik hopelijk sneller weer meer tijd voor mezelf.

Vanaf 40 is mijn leven echt alleen maar leuker en leuker aan het worden. 43 nu. En mijn jongsten zijn nu 8; ook stukken makkelijker. Moet nog even de puberteit met ze door maar 40 voor mij persoonlijk zeker beter dan 30!

Okay, één Pax van 50 breed en 35 diep in elkaar, die van 100 breed en 58 diep komt wel als ik mijn nietpistool terug heb want ik ga niet weer een miljoenmiljard spijkertjes in de achterwand slaan.

Inrichten komt ook wel, maar we gaan de goede kant op.

Grappig: mijn vader gooide vanmorgen in de 'Verhuizing" appgroep dat mijn oudste hem nog even moest helpen 2 kasten in de slaapkamer te verplaatsen en een kledingkast uit de studeerkamer uit elkaar halen.

Nou had ik zelf al 3 meter Pax maar in de inloopkast moest ik er nog wat bij hebben, omdat de kleur die ik heb niet meer leverbaar is zijn die 2 nieuwe witte geworden. En welke kleur heeft die Pax die nu bij mijn ouders uit elkaar moet? Juist

Als ze dat nou iets eerder bedacht hadden dan hadden hun verhuizers die ook gewoon hier kunnen bezorgen, net als de bank, een stoel, een tafel en een schilderij

Gefeliciteerd met C voor B @exode

Ik was net gaan wandelen met Aapie en wie kwam me opeens tegemoet lopen? Mijn oude crush waar ik gisteren over vertelde Ik zei "Hoi [insert naam]" en kreeg een afgemeten "hoi" terug. Ik weet nou niet of hij niet hoorde dat ik zijn naam zei (hij had oortjes in), dat hij me niet herkende of dat het hem niet boeide maar het was wel weer een ontnuchterende ervaring. Daarnaast is hij kalend Niet dat het ooit aan de orde is geweest maar wat ben ik dan blij dat ik gewoon nog met mijn sexy man ben met zijn mooie bos krullen

Ik vond midden jaren 30 heerlijk; zelfverzekerd genoeg om me niet meer druk te maken over dingen die er helemaal niet toe doen en fit genoeg om te doen wat ik wilde doen.
Dat laatste ging daarna in mijn geval snel over helaas, maar shit happens.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 14:46 schreef Leandra het volgende:
Gefeliciteerd met C voor B @:exode

Hij heeft hem nog niet hoor, wel bijna nu. Maar met kleding aan zwemmen is echt wel een ding.

Ik verheug me eerlijk gezegd wel op het moment dat Juul zo rond de 5 a 6 jaar is. Ik vind het reuze bewerkelijk zo'n peuter. B was altijd al makkelijk, maar nu met 7 heb je er echt amper een kind aan. Dus hoppa kom maar door met de 45+ jaren.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 15:06 schreef exode het volgende:

[..]

Hij heeft hem nog niet hoor, wel bijna nu. Maar met kleding aan zwemmen is echt wel een ding.

Ik verheug me eerlijk gezegd wel op het moment dat Juul zo rond de 5 a 6 jaar is. Ik vind het reuze bewerkelijk zo'n peuter. B was altijd al makkelijk, maar nu met 7 heb je er echt amper een kind aan. Dus hoppa kom maar door met de 45+ jaren.

Komt vast snel dan nu

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 14:22 schreef SQ het volgende:

[..]

Ik zie om me heen juist veel moeders enorm opleven rond hun 50e, als de kinderen groot zat zijn om zichzelf in leven te houden, de carrièredruk een beetje van de ketel is enzo. Ik zou me er bijna op gaan verheugen

Ik ben er in ieder geval niet een van.
Ik ben 50 en vond mijn leven toen de kinderen jonger was juist makkelijker.
Ook op mijn werk wordt de druk steeds hoger. Ik heb wel een zware baan van 40 uur maar de eisen worden zwaarder en zwaarder.

Nee, geef mij maar een jaar of 10/15 geleden. Stuk relaxter.

37 hier maar wel moe en moe en moe. En een pre puber dat vind ik wel lastig hoor.

28 en ook moe...

38 jaar en mijn leven lang al moe, ik weet helaas niet beter Gek genoeg lijk ik sinds Aapie er is minder moe te zijn

30 en nu soms wel moe maar zwanger dus dat vind ik wel terecht.
Meestal niet zo moe, iig niet iets wat een glaasje cola niet oplost. Ben benieuwd hoe dat straks is met gebroken nachten enzo.

Ben dus achteraf wel blij dat ik niet al veel jonger getrouwd en zwanger was, heb nu meer tijd gehad om mezelf te leren kennen en lekker in mijn vel te zitten. Daar heb ik nu echt wel profijt van.

Altijd moe. Ik wil slapen.

Op dagelijkse basis heb ik wel rete meer zelfvertrouwen en vaardigheden nu dan toen ik jonger was. Ik praat makkelijker met mensen, durf grappen te maken, kom veel meer voor mezelf op.
Vroeger zo’n bang muisje geweest.
Ik geef veel minder om andermans mening en ben ook eerlijker. Ik red mezelf dus beter.
Dát is mij zoveel waard momenteel.

Oh ik ben ook alleen maar zelfverzekerder en assertiever geworden de laatste jaren, dat herken ik wel @vencodark
Hoewel het lichamelijk verval dan weer niet per se had gehoeven. Ik werd vorig jaar 30 en POEF vanaf dat moment echt allerlei vage kwaaltjes . (Niks ernstigs, maar wel irritant).

Geen kinderen. De laatste maand wel erg moe, maar dat wijt ik aan een nieuwe baan (met 24/7 rooster).

En wat knap van hem @exode ! Taart is dan zeker welverdiend!

Ik ben gelukkig nooit echt moe. En ik drink niet eens koffie haha.
Maar kijk alsnog wel uit naar dat de meiden ouder zijn en ik dus ook ouder ben.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 16:25 schreef vencodark het volgende:
Op dagelijkse basis heb ik wel rete meer zelfvertrouwen en vaardigheden nu dan toen ik jonger was. Ik praat makkelijker met mensen, durf grappen te maken, kom veel meer voor mezelf op.
Vroeger zo’n bang muisje geweest.
Ik geef veel minder om andermans mening en ben ook eerlijker. Ik red mezelf dus beter.
Dát is mij zoveel waard momenteel.

Nou, dit inderdaad! Ik zie bij man dat hij nog veel meer geneigd is zich druk te maken over wat mensen ergens van denken, en dat dan ook daar waar het om volslagen vreemden gaat die je daarna nooit meer ziet. Ik vind het juist heerlijk dat ik daar vrijer in ben, dat maakt het leven zoveel makkelijker.

Ik ben mega zelfverzekerd nu. En ik zeg dat ook tegen mezelf. En tegen anderen..

Opsom

36 jaar, en ik kijk niet meer vooruit, verwacht of hoop op niets. Ik leef nu, en geniet nu. Ik wil niet vervallen in een 'Wat is het nu zwaar, later wordt het beter!' of 'Nu is het leuk, maar straks...'.

Oh, en ik ben niet zweverig of wat dan ook, daar hou ik zelf helemaal niet van

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 16:58 schreef amaranta het volgende:
Ik ben mega zelfverzekerd nu. En ik zeg dat ook tegen mezelf. En tegen anderen..

We hebben niet meer dezelfde naam.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 16:58 schreef amaranta het volgende:
Ik ben mega zelfverzekerd nu. En ik zeg dat ook tegen mezelf. En tegen anderen..

Ik ben inmiddels zo zelfverzekerd dat ik mijn ouders bij ons aan tafel op hun lazer heb gegeven over hun bende aan overbodige meuk
Dat is ook wel next level, dat je ouders tegenover je zitten als een stel pubers die gewoon hun kamer moeten opruimen ipv allerlei kutexcuses verzinnen om het maar niet te hoeven doen

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 16:57 schreef Vaiana het volgende:

[..]

Nou, dit inderdaad! Ik zie bij man dat hij nog veel meer geneigd is zich druk te maken over wat mensen ergens van denken, en dat dan ook daar waar het om volslagen vreemden gaat die je daarna nooit meer ziet. Ik vind het juist heerlijk dat ik daar vrijer in ben, dat maakt het leven zoveel makkelijker.

Mijn man geeft nog minder om wat anderen van hem vinden. Hart op de tong en heeft ook totaal geen angst of zenuwen bij confrontaties of mensen ‘op hun nummer zetten’.
Dat is iets dat ik wel van hem geleerd heb. Mensen lopen over je heen als je niets zegt en alles pikt.

Ik ben zelfverzekerd over wat ik kan en wie ik ben.

Helaas laat mijn lichaam me wel al 1,5 jaar in de steek. Daarvoor zorgde ik ook niet goed voor mijn lichaam overigens. Ik sportte altijd veel, deed alles op de fiets, ging met gemak even 10 kilometer wandelen etc. Dat 'moest' ook wel want ik kom snel aan en ben genetisch nou niet bepaald verwend met allerlei kwalen die potentieel levensbedreigend zijn. Na de geboorte van B is dat allemaal weg, door mezelf he, kan dat joch niets aan doen.
Dus ik baal vooral van wat mijn gewicht en gebrek aan beweging met mijn gezondheid doet. MAAR ik ben net op de fiets Juul van het KDV gaan halen en dat ging hartstikke goed! Gewoon 10 kilometer gefietst zonder naar adem te happen, zonder extra te puffen. Ik voel het de laatste tijd sowieso dat ik wat meer kan, dus dat ga ik doen ook.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:16 schreef vencodark het volgende:

[..]

Mijn man geeft nog minder om wat anderen van hem vinden. Hart op de tong en heeft ook totaal geen angst of zenuwen bij confrontaties of mensen ‘op hun nummer zetten’.
Dat is iets dat ik wel van hem geleerd heb. Mensen lopen over je heen als je niets zegt en alles pikt.

Ik hoop dus een beetje dat man van mij af gaat kijken dat het echt niet zo interessant is wat vreemden vinden van jou en/of je acties. Dat zou zo fijn zijn! Voor hem, maar ook wel een beetje voor mij.

Ik ben echt kei onzeker juist, nog steeds. Ik raak nog steeds mild in paniek als ik langs een groep popi jopie tieners moet lopen. Ik denk ook altijd dat ik niks kan. En het strookt helemaal niet met mijn imago

Dit jaar word ik 40.

Dat is best een ding, omdat ik door 2 keer HELLP inclusief opname op de IC lang heb geloofd dat ik de 40 niet zou halen. Helemaal niet reëel, want zonder zwangerschap ben ik kerngezond, maar zoiets laat diepe indruk achter. Maar het bevalt me goed, het ouder worden. De laatste jaren pas ben ik verliefd geworden op het leven, ben ik in staat mezelf en alles wat onderdeel van mij is te omarmen. Daarvoor was er veel schaamte, over alles. Als ik op mijn 20ste zou weten hoe zelfverzekerd en evenwichtig ik nu zou zijn, dat het dus allemaal goed zou komen, zou ik minder hebben geworsteld destijds. Dat had me een tijd en energie gescheeld zeg..

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:38 schreef SQ het volgende:
Ik ben echt kei onzeker juist, nog steeds. Ik raak nog steeds mild in paniek als ik langs een groep popi jopie tieners moet lopen. Ik denk ook altijd dat ik niks kan. En het strookt helemaal niet met mijn imago

Ik wilde net zeggen, dat is niet hoe je online overkomt.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:38 schreef Nanukerst het volgende:

[..]

Ik wilde net zeggen, dat is niet hoe je online overkomt.

Ook irl niet

Maar ik lees met bewondering al jullie verlichte verhalen en heb goede hoop dat mijn dag ook nog komt!

Het is wel beter dan het was hoor, dat wel maar er valt zeker nog veel winst te behalen.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 16:15 schreef Vaiana het volgende:
30 en nu soms wel moe maar zwanger dus dat vind ik wel terecht.
Meestal niet zo moe, iig niet iets wat een glaasje cola niet oplost. Ben benieuwd hoe dat straks is met gebroken nachten enzo.

Ben dus achteraf wel blij dat ik niet al veel jonger getrouwd en zwanger was, heb nu meer tijd gehad om mezelf te leren kennen en lekker in mijn vel te zitten. Daar heb ik nu echt wel profijt van.

Nu was mijn eerste zwangerschap niet gepland, maar zijn komst zorgde juist voor een mentale groei waarvan ik me nog steeds afvraag of die plaats had gevonden als die zwangerschap uit was gebleven.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:38 schreef SQ het volgende:
Ik ben echt kei onzeker juist, nog steeds. Ik raak nog steeds mild in paniek als ik langs een groep popi jopie tieners moet lopen. Ik denk ook altijd dat ik niks kan. En het strookt helemaal niet met mijn imago

Dat heb ik ook lang gehad. Maar ik werd gepest in mijn puberteit en op die momenten voelde ik me weer die afgewezen puber.
Naar is dat.

Ik ben jarenlang superonzeker geweest over wat ik kon, of beter dan, juist niet qua werk. Ik voerde geen fuck uit voor mijn gevoel maar kreeg wel steeds veren in mijn reet. Dus ik vond het allemaal niet zo bijzonder en dat hielp niet voor het zelfvertrouwen.
In wat ik nu doe groeit mijn zelfvertrouwen steeds een beetje meer met alle fijne feedback die ik van de families krijg.

Maar over mezelf... nope... nope...

Oh, en ik heb mezelf ook echt heel lang een waardeloze ouder gevonden (en nog soms).
En nu nog heb ik er moeite mee los te laten dat dat wat is door mij komt zeg maar.

[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 24-06-2021 18:52:07 ]

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:40 schreef SQ het volgende:
Maar ik lees met bewondering al jullie verlichte verhalen en heb goede hoop dat mijn dag ook nog komt!

Het is wel beter dan het was hoor, dat wel maar er valt zeker nog veel winst te behalen.

Nou, toevallig hadden mijn zusje en ik het pas nog over onze jeugd, en Soneal stond met zijn oren te klapperen, maar geloof mij, mijn vader is niet iemand die je tot de orde roept, zelfs nu hij op zijn 80ste flink gekrompen is, en niet meer de 1.91 die hij was, en door zijn diabetes ook graatmager is, dus voor mij was dit ook echt wel nieuw zeg maar, maar alle grenzen waren voor mij compleet overschreden op de dag van hun verhuizing (gisteren weer, maar dat was vooral door mijn balanceeract op 8 hoog, daar kon hij weinig aan doen, denk ik )

Hij was altijd meneer de directeur, dat heeft me tijdens mijn werk ook wel geholpen, want ik was opgegroeid bij een meneer de directeur in huis, dus toen ik een baan kreeg waar mijn collega helemaal van "de directeur" was, had ik zoiets van "maar thuis zal hij wel gewoon een eikel zijn, net als mijn vader" dus ik was niet onder de indruk. Werkte uitstekend trouwens, ik kon met zowel "de jonge directeur" als "de oude directeur" prima overweg, die vonden het wel prettig dat ik niet onder de indruk was.

Maar mijn vader tegenspreken, laat staan op z'n lazer geven was van een andere orde, N zat geloof ik ook te kijken van "wat zeg jij nou tegen je ouders?!? "

@BE heeft hem vorig jaar gezien en fysiek is hij nog een schim van de lange slanke sterke man die hij was, maar ook in al zijn fragiliteit zie je nog wel dat het een man was waar je geen woorden mee wilde hebben, want hij stampte je in 3 zinnen 2 meter onder de grond.

Ik heb niks bijgelezen want de afgelopen twee dagen was werk de hellllll op aarde maar IK BEN KLAAR.
Zo blij.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:08 schreef Ama het volgende:

[..]

We hebben niet meer dezelfde naam.

Aw…. Toch niet voor mij gedaan he?

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 18:27 schreef amaranta het volgende:

[..]

Aw…. Toch niet voor mij gedaan he?

Beetje

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 18:28 schreef Ama het volgende:

[..]

Beetje

Lief! Dankje.

Oh je bent klaar @oh-oh wat fijn! Wat een hel met die Janssen stormloop moet dat zijn geweest…

@SQ en dat terwijl je zo leuk bent

Ik probeer minder hard te zijn voor mezelf, ik vind mezelf soms nog wel een slechte moeder vooral voor Melba. Maar het gaat beter dan het ging.

Alleen moet ik ooit weer uit mijn bubbel en aan het werk.

Dit vind ik zo tof aan Fok!/OUD: het ene moment slap geouwehoer en dan ineens gaat het over 'levenszaken'. Daar heb ik het niet zomaar met iemand over, maar dit bankje laat me dan wel nadenken.

Dat had ik inderdaad niet verwacht @SQ , je komt hier op Fok! altijd enorm zelfverzekerd, relativerend en met een fijne dosis humor over.

... Niet dat je als je onzeker bent geen humor kan hebben trouwens... ik kom weer lekker uit mijn woorden

Dat gezegd hebbende, ik ben zelfverzekerder en assertiever geworden. Maar het kan echt nog heel veel beter. Ik ben een pleaser, conflictvermijder, en een perfectionist. Dat is niet altijd de beste combi, zwak uitgedrukt. En anderen ruiken dat op km's afstand.
En over mijn uiterlijk (gezicht met name) ben ik ook niet zo zeker hoor. Ik heb wel eens overwogen om het onderwijs in te gaan qua beroep, maar nevernooitniet in het middelbare dan. Ik word nu ook nog onzeker van groepjes populaire pubers

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 18:43 schreef Hupje het volgende:
Dit vind ik zo tof aan Fok!/OUD: het ene moment slap geouwehoer en dan ineens gaat het over 'levenszaken'. Daar heb ik het niet zomaar met iemand over, maar dit bankje laat me dan wel nadenken.

Ik dacht exact hetzelfde toen ik SQ’s post las over haar onzekerheid. Ik wilde het ook al zeggen!

Omg zo kom je zeker niet over SQ

Wel extra lastig, dat je je niet zo voelt als je overkomt...

Oh-oh klaar met de belhel

Onzekerheid ken ik ook wel trouwens. Ook vroeger gepest dus dat helpt ook niet...

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 17:38 schreef SQ het volgende:
Ik ben echt kei onzeker juist, nog steeds. Ik raak nog steeds mild in paniek als ik langs een groep popi jopie tieners moet lopen. Ik denk ook altijd dat ik niks kan. En het strookt helemaal niet met mijn imago

*boks*

Onzekerheid, ja, dat is wel een ding. Mijn lief is fotograaf en fotografeert met name naakte dames. Tsjaa, dat doet me niet altijd even goed.. vooral omdat ik, heel lullig gezegd, mezelf nooit goed uit de verf vind komen op zijn foto’s van mij.

Werk technisch denk ik ook altijd dat ik niet goed genoeg ben, maar kreeg gelukkig bij mijn beoordeling de bevestiging dat dat zeker niet zo is. Maar ja, ik wil ZELF ook wel eens die bevestiging voelen voor mezelf zeg maar.

Toevallig dacht ik er vanochtend nog aan dat ik altijd zo onzeker was en bang voor nieuwe dingen.
Maar toen we als bedrijfsuitje gingen karten (had ik nog nooit gedaan) verzon ik een smoesje om niet mee te hoeven doen en op schoolkamp inn groep 8 gingen ze ook iets doen wat ik niet durfde en eindigde ik met de leiding te aardappels schillen.
Ik heb het mezelf zo moeilijk gemaakt met zulke dingen. Zo jammer achteraf.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 19:13 schreef Debsterr het volgende:
Onzekerheid, ja, dat is wel een ding. Mijn lief is fotograaf en fotografeert met name naakte dames. Tsjaa, dat doet me niet altijd even goed.. vooral omdat ik, heel lullig gezegd, mezelf nooit goed uit de verf vind komen op zijn foto’s van mij.

Werk technisch denk ik ook altijd dat ik niet goed genoeg ben, maar kreeg gelukkig bij mijn beoordeling de bevestiging dat dat zeker niet zo is. Maar ja, ik wil ZELF ook wel eens die bevestiging voelen voor mezelf zeg maar.

En je bent zo mooi

Onzeker ben ik totaal niet meer. Met niks. Vroeger wel maar dat is in de loop der tijd compleet over gegaan.

Super onzeker op bepaalde vlakken. Afgelopen jaar leek dat beter te gaan maar ik merk nu alle coronamaatregelen worden opgeheven dat ik een flinke drempel over moet om weer dingen te ondernemen en sociaal te zijn.
Zo erg als jaren geleden met complete paniekaanvallen is het gelukkig niet en ik weet dat het beter wordt door gewoon te doen maar ik kom mezelf wel flink tegen.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 18:58 schreef Candaasje het volgende:
Ik ben een pleaser, conflictvermijder, en een perfectionist.

Fijne combi is dat he.. same hier.

Het is nogal een lap tekst geworden, sorry.
Ik ben de hele basisschool en halve middelbare school gepest, maar had eind middelbare school wel echt mezelf en mijn plekje gevonden. En degenen om me heen daardoor ook de grens tot waar het leuk dollen was, en wanneer het te ver ging. En toen ging ik studeren, had ik het een half jaar waanzinnig naar m'n zin op de studievereniging (en erg niet naar m'n zin bij de studentenvereniging, maar door studievereniging maakte dat niet zo uit), maar toen werd ik ziek en kreeg ik een angststoornis (die ik nog steeds heb). Als ik nu terug kijk heb ik zo veel gemist in die tijd, ik heb eigenlijk nauwelijks een studentenleven gehad. Ik kan daar wel echt verdrietig van worden. Ik had mezelf net gevonden, en toen raakte ik mezelf een half jaar later al weer kwijt.

En hoewel ik echt wel veel stappen heb gezet sinds toen, en ook nog steeds stappen aan het zetten ben, heb ik mezelf nog steeds niet echt teruggevonden. Ik was vroeger heel spontaan, overal voor in, heel sociaal, ook echt goed in sociaal contact met dingen aanvoelen etc, en met jongens ook echt zelfverzekerd. Ik tongde met iedereen waar ik zin in had en het kon me geen fuck schelen als die vier jaar jonger waren , en wat anderen daarvan vonden zou me al helemaal een worst wezen. En als ik echt m'n zinnen op iemand had gezet, lukte dat ook bijna altijd wel. De enige momenten waarop ik dat sinds m'n 19e nog heb gehad, waren tijdens hockeykamp leiden, waar ik me om de een of andere reden toch het meeste op m'n gemak voelde en in m'n element was, en daarmee ook wat meer m'n "leuke zelf".

Dat zelfverzekerde gevoel, van als ik iemand wil dan lukt dat wel, heb ik sinds de zomer voor ik met m'n ex kreeg (2013..) niet meer gehad. Ik zit wel op dating apps, maar durf niet eens met iemand op date. En het gevoel dat ik leuk ben, of iemand iets te bieden heb (niet eens per se in een relatie, ook gewoon in een vriendschap), heb ik al nog veel langer niet meer gevoeld. En als ik dat zo opschrijf vind ik dat best verdrietig . Ik heb best dingen waarvan ik denk dat ik er goed in ben, voornamelijk in m'n werk, met onderzoek en studenten begeleiden, maar het gevoel dat ik een leuk persoon ben, zoals ik vroeger wel was, dat niet. Zoveel effect als dat half jaar ziek zijn en met name de daardoor ontstane angststoornis heeft gehad, ik vind het echt heel erg. Ik zou zo graag weer dat spontane meisje zijn die gewoon doet wat ze wil, altijd mensen om zich heen heeft en echt blij is met zichzelf.. en ik kom er gelukkig steeds weer iets dichter bij, maar na 12 jaar worstelen ben ik er nog steeds niet. Met daten etc loop ik daar ook echt tegenaan, los van het op date gaan doodeng vinden, maar ook de hardnekkige gedachten wat iemand nou in mij zou zien, ik hou niet van reizen, wil alles altijd plannen en onder controle hebben, niks kan spontaan, een heleboel dingen wil ik liever überhaupt niet doen, de meest simpele dingen zijn een struggle.. waarom zou iemand dat nou als vriendin willen?

Behalve met kinderen, dan voel ik me wel in m'n element en vind ik mezelf een leuk persoon. Zorgzaam, lief, voel ze goed aan ofzo, dan voel ik me dus wel echt mezelf. Maar ja. Die heb ik dan weer niet

[ Bericht 3% gewijzigd door vlindertje89 op 25-06-2021 10:55:04 ]

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 19:13 schreef Debsterr het volgende:
Werk technisch denk ik ook altijd dat ik niet goed genoeg ben, maar kreeg gelukkig bij mijn beoordeling de bevestiging dat dat zeker niet zo is. Maar ja, ik wil ZELF ook wel eens die bevestiging voelen voor mezelf zeg maar.

Dit is zo herkenbaar. Voor mezelf voelt het alsof ik niks goed kan doen. Maar op werk wordt daar anders over gedacht. Ik wil die bevestiging graag ook zelf voelen.

En qua uiterlijk voel ik me meer dan onzeker op dit moment, maar dat komt ook door m’n post partum lichaam. Voel me er niet fijn bij.

Over m’n moederschap ga ik me wel weer zekerder voelen. Dat was tijdens de tweede zwangerschap zo goed als verwoest.

Hoi! Ik ben al jaren een enorme meelezer, maar niet de fut om te schrijven. Tijdens zwangerschap en eerste jaren kinderen wel meeschreven als Solagratia. Nu zijn ze alweer bijna 11 en 8. Ik vind het wel leuk om her en der weer aan te haken. Ik heb ondertussen zoveel geleerd van alle opsoms

Ik ben voor in de dertig en krijg nu pas wat meer zelfvertrouwen. Vooral sinds ik een studie doe die me genoeg uitdaagt. Eerste jaar schreef ik m'n papers huilend maar dat gaat stukken beter. Al slaat de onzekerheid soms toe bij de praktijkkant. En vooral dat ik dan niet de complimenten kan geloven.

Als moeder was ik vroeger heel erg onzeker. Vooral toen het zo slecht ging met oudste. Maar tegenwoordig heb ik alleen nog wat last van schuldgevoel als ik teveel werk/studeer/weg ben.

Volgens mij herinner ik me jouw oudste nog zelfs.
Hi

Hoi Sola!

Hoi Sola! Ik herinner me jouw verhaal nog, geloof ik...

Hier ook onzeker en schuldgevoel... vooral nu ik een kind heb. Nu heb ik gewoon nergens meer genoeg tijd voor, waardoor ik niet tevreden ben over het werk dat ik aflever, niet genoeg tijd en aandacht heb voor kind en man, geen tijd om te sporten, geen tijd voor hobbies voor mezelf... het is alleen maar werken, slapen en een beetje tijd met kind doorbrengen en repeat... En dan heb ik maar 1 kind, laat staan als je er meer hebt... Op zich ben ik niet onzeker over mijn kwaliteiten, maar ik weet dat ik niet genoeg tijd heb om alles te doen naar mijn volle kwaliteit en dat leidt dus tot onzekerheid.

Ik ben echt veel ouder dan de meesten hier geloof ik. En ik heb me lang een faler gevoeld hoor, geen kinderen, geen normale relaties, geen fatsoenlijke baan , geen opleiding afgemaakt.
Maar tbh ik geef echt niks meer om wat mensen denken tegenwoordig.
En ik ben echt heel gelukkig omdat ik weinig eisen stel

Ik ben dus wel onzeker wanneer het gaat over mensen die ik ken/waar ik om geef, dan wil ik heel graag aardig gevonden worden. Op mijn werk heb ik ook vaak het gevoel dat ik het niet zo goed doe als dat ik zou kunnen. Maar als ik iets wel goed doe ben ik daar ook wel weer heel content mee, haha.

Dus nouja, bij onbekenden vind ik hun mening niet meer zo relevant, maar bij bekenden moet ik vrij zeker weten dat je me leuk vindt voordat ik onbezorgd mezelf durf te zijn.

En ik heb dus een nieuwe rimpel in mijn gezicht en daar ben ik ook heel onzeker over. Sinds man 4x benadrukt heeft dat hij het juist mooi vindt gaat het iets beter, maar ik vind het nog steeds een ding.

Onzeker present over alles wel eigenlijk.

Over mijn werk ben ik absoluut niet onzeker, ik ben er gewoon goed in en het is specialistisch dus good luck als ze mij eruit zouden donderen.

In mijn vriendschappen heb ik ook geen twijfels. Ik heb jarenlang een enorme vriendengroep gehad. Maar dat was gewoon teveel en achteraf waren het vooral veel kennissen. Dus ik heb nogal gefilterd en nu heb ik een aantal goede vrienden. Ik ken ze al jaren en we staan altijd voor elkaar klaar maar ik kan ook zo ontzettend met ze lachen.

Op de basisschool viel ik overal altijd buiten. Ik was nogal een Tomboy en dat viel niet in de smaak in het katholieke dorp. Vanaf de middelbare school ging dat veel beter. Gepest ben ik gelukkig nooit dat lijkt me echt zo naar.

oh-oh het zit erop. Op naar een nieuwe uitdaging
Goed gedaan van B

Dit topic

Oh wat fijn dat het klaar is oh-oh! Heb je nu een paar dagen vrij?

Ik heb ook nog iets leuks te melden zondag komen Pleun en Dibbes bij ons wonen. 2 maine coons van een jaar of 4. Arme Pleun is een grote rode kater van rond de 10 kilo.

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 21:25 schreef exode het volgende:
Oh wat fijn dat het klaar is oh-oh! Heb je nu een paar dagen vrij?

5 hele dagen voor het eerst in langer dan een jaar, woohooo!

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 21:29 schreef oh-oh het volgende:

[..]

5 hele dagen voor het eerst in langer dan een jaar, woohooo!

Yes! Leuke dingen gepland of gewoon even lekker niets?

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 21:27 schreef F_r het volgende:
Ik heb ook nog iets leuks te melden zondag komen Pleun en Dibbes bij ons wonen. 2 maine coons van een jaar of 4. Arme Pleun is een grote rode kater van rond de 10 kilo.

Leuk! Hoeveel heb je er dan in totaal?

quote:

Op donderdag 24 juni 2021 21:29 schreef oh-oh het volgende:

[..]

Leuk! Hoeveel heb je er dan in totaal?

4
3x maine coon en 1x iets dubieus