quote:Op zondag 20 juni 2021 10:33 schreef Sarahhh__98 het volgende:
Hoi, Mijn naam is Sarah, ik ben 22 en heb nog nooit een relatie gehad doordat ik last heb van chronische slapeloosheid en hierdoor ook soms paniekaanvallen. De laatste tijd denk ik wel steeds vaker van oh het zou toch wel fijn zijn om iemand te hebben waarbij je jezelf kan zijn en bij wie je je veilig voelt.
Echter doordat ik heel vaak moe ben en dan niet veel energie heb om dingen te ondernemen, zou ik het gevoel hebben dat ik mijn eventuele partner tekort zou schieten. Hierdoor waag ik me maar überhaupt niet aan daten oid. Er zijn wel veel jongens die ik tegenkom die interesse in me hebben maar dat kap ik dan maar meestal af om deze rede. Dit vind ik heel lastig want ik wil ook niet altijd alleen blijven.
Zijn er misschien mensen met psychische problemen/slapeloosheid die hier ook last van hebben of zich hierin herkennen? Zou heel graag in contact komen met mensen die een beetje mijn leeftijd zijn die een soortgelijke situatie hebben.
Sarah
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ben je al naar de huisarts geweest? Wat zei die over je slaapproblemen?
Vroeger toen ik nog wel aan het daten was, hadden die jongens ook altijd meer energie dan ik en dacht ik al snel ik ga liever naar bed dan nog lang in deze uitgaansgelegenheid rond te hangen. Terwijl ik het wel leuk vond maar ik was te moe.
Daarnaast is het ook psychische vermoeidheid en weinig dingen leuk vinden. Hun hobbies en interesses enz deelde ik bijna nooit. Zij ook niet de mijne, dus waarschijnlijk was de match ook nirt goed. Maar omdat ik vaak zo moe ben heb ik ook weinig interesses en een lage algemene kennis.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nog even en het leven van alle andere singles is zo totaal anders dan het mijne (met carrieres, scheidingen, kinderen, koophuizen enz) dat bijna alle singles van mijn leeftijd net zo goed van een totaal andere planeet hadden kunnen komen qua levenservaring. En ik wil me ten opzichte van een ander ook niet aan de lopende band minderwaardig voelen qua levenservaring. Ik heb dus geaccepteerd dat wederzijdse romantische liefde in de realiteit er voor mij nooit meer inzit. Het scheelt dat het leven uit meer bestaat dan alleen uit romantishe liefde. Het is heel vervelend, maar zo lang je nog een andere vorm van liefde in je leven hebt valt ermee te leven. Ik ben daar ook door schade en schande wijzer mee geworden.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 21-06-2021 13:22:01 ]❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Vraag jezelf af of je überhaupt een partner wil die je problemen niet begrijpt of hier begripvol mee om wil gaan.quote:Op zondag 20 juni 2021 10:33 schreef Sarahhh__98 het volgende:
Echter doordat ik heel vaak moe ben en dan niet veel energie heb om dingen te ondernemen, zou ik het gevoel hebben dat ik mijn eventuele partner tekort zou schieten. Hierdoor waag ik me maar überhaupt niet aan daten oid.
https://news.harvard.edu/(...)y-sleep-deprivation/quote:Op maandag 21 juni 2021 08:18 schreef Twintig het volgende:
Waar heb je last van dan van slapeloosheid?
Wat je kan doen en wat ik gemerkt heb mij bij mij zelf is leuke dingen doen overdag, ondanks dat je niet kunt slapen. Als je begint met leuke dingen te doen dan krijg je vanzelf meer energie. Je energie hangt af van wat je wil en wat je leuk vindt om te doen. Ik slaap soms heel weinig en toch heb ik wel energie, omdat ik leuke dingen doe voor mijzelf.
Wat je ook kan doen is de slaapdruk verhogen. Kijk of dat je helpt.
Misschien kun je zoeken naar een site met mensen die gelijksoortige problemen hebben, misschien vind je daar lotgenoten van je leeftijd, jongeren die dit niet herkennen zullen helaas hier moeite mee hebbenquote:Op zondag 20 juni 2021 10:33 schreef Sarahhh__98 het volgende:
Hoi, Mijn naam is Sarah, ik ben 22 en heb nog nooit een relatie gehad doordat ik last heb van chronische slapeloosheid en hierdoor ook soms paniekaanvallen. De laatste tijd denk ik wel steeds vaker van oh het zou toch wel fijn zijn om iemand te hebben waarbij je jezelf kan zijn en bij wie je je veilig voelt.
Echter doordat ik heel vaak moe ben en dan niet veel energie heb om dingen te ondernemen, zou ik het gevoel hebben dat ik mijn eventuele partner tekort zou schieten. Hierdoor waag ik me maar überhaupt niet aan daten oid. Er zijn wel veel jongens die ik tegenkom die interesse in me hebben maar dat kap ik dan maar meestal af om deze rede. Dit vind ik heel lastig want ik wil ook niet altijd alleen blijven.
Zijn er misschien mensen met psychische problemen/slapeloosheid die hier ook last van hebben of zich hierin herkennen? Zou heel graag in contact komen met mensen die een beetje mijn leeftijd zijn die een soortgelijke situatie hebben.
Sarah
Nee mannen, vrouwen willen niet een man voor seks.quote:Op maandag 21 juni 2021 14:10 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Dan hou je de relatie simpeler, niet puur lichamelijk natuurlijk maar de nadruk kan er prima opgelegd worden, af en toe er op uit gaan samen en slaap je apart. (Desnoods in aparte woningen)
Vinden een hoop mannen nog prettig ook.
En nee vrouwen, mannen willen niet een vrouw om mee te praten.
Vrouwen willen een man voor de (financiële) zekerheid wat dat brengt.quote:Op maandag 21 juni 2021 16:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Nee mannen, vrouwen willen niet een man voor seks.
Dan zou jouw reactie toch ook zijn: nou dan hoef ik zo’n vrouw niet.
Een relatie draait niet alleen om wat 1 iemand wil en dat de ander zich maar moet aanpassen.
Dit. Wel eerlijk zijn in het begin, ik had hier ook moeite mee om mezelf direct open te stellen. Maar dit doe ik de laatste jaren steeds meer en het is uiteindelijk beter om zo snel mogelijk open kaart te spelen als je het contact naar een hoger level wilt brengen dan alleen maar casual (dus je contact promoveren naar vriendschap, daten, relatie etc.).quote:Op maandag 21 juni 2021 13:46 schreef 2NutZ het volgende:
Ik zou gewoon eens proberen te gaan daten en ook al vroeg zeggen dat je hier last van hebt. In deze tijd moeten we niet meer zo panisch doen over mentale issues.
Een beetje vent zal hier zeker begrip voor hebben lijkt meen niet gelijk afkeurend zijn. Zo niet? nou dan weet je dat ook weer wat voor persoon het is.
Zoals naardegalemiezen ook al zegt, je gaat uit van je eigen beeld en gedachten maar wellicht kijkt een ander persoon er wel heel anders naar en is het niet gelijk een issue.
Wat een kolder. Althans in Nederland anno 2021. Ik weet niet met wat voor golddiggers jij hebt gedatet, maar dat soort slag volk filter ik er al zo snel mogelijk uit.quote:Op maandag 21 juni 2021 16:51 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
[..]
Vrouwen willen een man voor de (financiële) zekerheid wat dat brengt.
Liefde en seks is voor vrouwen een bijzaak.
Seks is voor mannen, vaker dan bij vrouwen, praktisch een levensbehoefte.
Niet zo vreemd ook gezien de biologische rol van beide.
Bedankt voor deze toelichting waar ik het mee eens benquote:Op maandag 21 juni 2021 16:53 schreef Erasmus het volgende:
Wat een kolder. Althans in Nederland anno 2021. Ik weet niet met wat voor golddiggers jij hebt gedatet, maar dat soort slag volk filter ik er al zo snel mogelijk uit.
Niet alle vrouwen zijn empathieloze golddiggers en niet alle mannen zijn kwijlende dekhengsten.
Dit is al even kort door de bocht als het: vrouwen willen geen man voor de seks.quote:Op maandag 21 juni 2021 16:51 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
[..]
Vrouwen willen een man voor de (financiële) zekerheid wat dat brengt.
Liefde en seks is voor vrouwen een bijzaak.
Seks is voor mannen, vaker dan bij vrouwen, praktisch een levensbehoefte.
Niet zo vreemd ook gezien de biologische rol van beide.
Huh hoe moet ik dat dan voor me zien dat mensen die niet eens meer hun bed uit willen komen een relatie hebben? Wat voor relatie is dat? Zeker mensen met verlamming die via internet daten? Want van depressieve mensen kan ik me dat niet voorstellen.quote:Op maandag 21 juni 2021 18:03 schreef -marz- het volgende:
Zou ook checken bij jezelf of je je niet verschuilt achter je problemen terwijl je eigenlijk angst voor intimiteit hebt.
De eerste persoon die vrij is van problemen in het leven moet ik nog tegenkomen namelijk. Je ziet in programma's als "je zal het maar hebben" ook dat mensen die niet eens uit bed kunnen komen relaties hebben. Blijkbaar zijn zelfs ernstige mentale of fysieke problemen geen obstakel voor intimiteit.
quote:Op maandag 21 juni 2021 03:12 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ben je al naar de huisarts geweest? Wat zei die over je slaapproblemen?
Vroeger toen ik nog wel aan het daten was, hadden die jongens ook altijd meer energie dan ik en dacht ik al snel ik ga liever naar bed dan nog lang in deze uitgaansgelegenheid rond te hangen. Terwijl ik het wel leuk vond maar ik was te moe.
Daarnaast is het ook psychische vermoeidheid en weinig dingen leuk vinden. Hun hobbies en interesses enz deelde ik bijna nooit. Zij ook niet de mijne, dus waarschijnlijk was de match ook nirt goed. Maar omdat ik vaak zo moe ben heb ik ook weinig interesses en een lage algemene kennis.Vind je niet dat je nu TS te makkelijk aanpraat dat ze de hoop op romantische liefde maar moet laten varen? Er zijn jongens die interesse in haar tonen, dus de stap om het daten uit te proberen lijkt me niet al te moeilijk te nemen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nog even en het leven van alle andere singles is zo totaal anders dan het mijne (met carrieres, scheidingen, kinderen, koophuizen enz) dat bijna alle singles van mijn leeftijd net zo goed van een totaal andere planeet hadden kunnen komen qua levenservaring. En ik wil me ten opzichte van een ander ook niet aan de lopende band minderwaardig voelen qua levenservaring. Ik heb dus geaccepteerd dat wederzijdse romantische liefde in de realiteit er voor mij nooit meer inzit. Het scheelt dat het leven uit meer bestaat dan alleen uit romantishe liefde. Het is heel vervelend, maar zo lang je nog een andere vorm van liefde in je leven hebt valt ermee te leven. Ik ben daar ook door schade en schande wijzer mee geworden.
Wat jouw eigen situatie betreft, weet ik niet goed waar ik moet beginnen. Je bent zo negatief over jezelf, dus na je posting kan ik alleen maar concluderen dat een relatie voor jou er inderdaad niet in zit. Maar je bent vast meer dan de opsomming van negatieve eigenschappen die je geeft.
En het idee dat je 'weinig te bieden hebt' vind ik zo verknipt. Relaties worden niet op een markt gesmeed en liefde is geen kille optelsom van sociaal wenselijke eigenschappen. Mensen zijn wonderlijke wezens met uiteenlopende voorkeuren die voor henzelf vaak moeilijk te doorgronden zijn. Ik wil niet ontkennen dat er eigenschappen zijn die door veel mensen begeerlijk worden gevonden, maar er is een grote minderheid die zich niet naar zo'n norm voegt en die houdt van dikke vrouwen, vrouwen die onderdanig zijn, vrouwen met mannelijke trekjes, et cetera.
Ik denk wel dat er weinig mensen zijn die het aantrekkelijk vinden als iemand negatief is over zichzelf en weinig interesse in hen toont. Misschien is er op deze vlakken meer ruimte voor verandering dan je jezelf doet geloven. Als je daar geen behoefte aan hebt is dat natuurlijk oké, maar het zou jammer zijn als je onnodig in stilte lijdtI make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Mooi gezegd hoor, fijn genuanceerd.quote:Op dinsdag 22 juni 2021 09:42 schreef Claudia_x het volgende:
...En het idee dat je 'weinig te bieden hebt' vind ik zo verknipt. Relaties worden niet op een markt gesmeed en liefde is geen kille optelsom van sociaal wenselijke eigenschappen. Mensen zijn wonderlijke wezens met uiteenlopende voorkeuren die voor henzelf vaak moeilijk te doorgronden zijn. Ik wil niet ontkennen dat er eigenschappen zijn die door veel mensen begeerlijk worden gevonden, maar er is een grote minderheid die zich niet naar zo'n norm voegt en die houdt van dikke vrouwen, vrouwen die onderdanig zijn, vrouwen met mannelijke trekjes, et cetera.
Ik denk wel dat er weinig mensen zijn die het aantrekkelijk vinden als iemand negatief is over zichzelf en weinig interesse in hen toont. Misschien is er op deze vlakken meer ruimte voor verandering dan je jezelf doet geloven. Als je daar geen behoefte aan hebt is dat natuurlijk oké, maar het zou jammer zijn als je onnodig in stilte lijdt
Hoi Sarah, welkom op FOK!quote:Op zondag 20 juni 2021 10:33 schreef Sarahhh__98 het volgende:
Hoi, Mijn naam is Sarah, ik ben 22 en heb nog nooit een relatie gehad doordat ik last heb van chronische slapeloosheid en hierdoor ook soms paniekaanvallen. De laatste tijd denk ik wel steeds vaker van oh het zou toch wel fijn zijn om iemand te hebben waarbij je jezelf kan zijn en bij wie je je veilig voelt.
Dat kan, maar wie bepaalt wat tekort schieten nou eigenlijk is? Wil jij zelf graag vaak de hort op of denk je dat de ander dat wil? Dat laatste geldt niet voor iedereen, dus daar kun je op (leren) selecteren. Een lotgenoot of huismus zal het minder snel zien als tekortschieten en juist passender kunnen vinden.quote:Echter doordat ik heel vaak moe ben en dan niet veel energie heb om dingen te ondernemen, zou ik het gevoel hebben dat ik mijn eventuele partner tekort zou schieten. Hierdoor waag ik me maar überhaupt niet aan daten oid. Er zijn wel veel jongens die ik tegenkom die interesse in me hebben maar dat kap ik dan maar meestal af om deze rede. Dit vind ik heel lastig want ik wil ook niet altijd alleen blijven.
Slapeloosheid heb ik wel, maar ik ben er niet zo beperkt door. Verder ben ik geen leeftijdsgenoot, dus echt soortgelijk is het niet. Toch zou ik je graag nog wat mee willen geven, omdat ik denk dat het nuttig kan zijn.quote:Zijn er misschien mensen met psychische problemen/slapeloosheid die hier ook last van hebben of zich hierin herkennen? Zou heel graag in contact komen met mensen die een beetje mijn leeftijd zijn die een soortgelijke situatie hebben.
Sarah
Het grootste probleem ben jij zelf dus. Jij beslist al voor een ander voordat deze überhaupt al in je leven is.quote:Op zondag 20 juni 2021 10:33 schreef Sarahhh__98 het volgende:
Hoi, Mijn naam is Sarah, ik ben 22 en heb nog nooit een relatie gehad doordat ik last heb van chronische slapeloosheid en hierdoor ook soms paniekaanvallen. De laatste tijd denk ik wel steeds vaker van oh het zou toch wel fijn zijn om iemand te hebben waarbij je jezelf kan zijn en bij wie je je veilig voelt.
Echter doordat ik heel vaak moe ben en dan niet veel energie heb om dingen te ondernemen, zou IK het gevoel hebben dat ik mijn eventuele partner tekort zou schieten. Hierdoor waag ik me maar überhaupt niet aan daten oid. Er zijn wel veel jongens die ik tegenkom die interesse in me hebben maar dat kap ik dan maar meestal af om deze rede. Dit vind ik heel lastig want ik wil ook niet altijd alleen blijven.
Zijn er misschien mensen met psychische problemen/slapeloosheid die hier ook last van hebben of zich hierin herkennen? Zou heel graag in contact komen met mensen die een beetje mijn leeftijd zijn die een soortgelijke situatie hebben.
Sarah
Ja, misschien wel. Misschien was het een verkeerde vergelijking. Want die donkere wolk wat je zo mooi omschrijft die heb ik wel en zij hopelijk niet. Maar dat anderen interesse in je hebben betekent nog niet dat de stap automatisch klein is om een relatie te beginnen. Er kan sprake zijn van bindingsangst of een te laag zelfvertrouwen.quote:Op dinsdag 22 juni 2021 09:42 schreef Claudia_x het volgende:
Vind je niet dat je nu TS te makkelijk aanpraat dat ze de hoop op romantische liefde maar moet laten varen? Er zijn jongens die interesse in haar tonen, dus de stap om het daten uit te proberen lijkt me niet al te moeilijk te nemen.
Wat jouw eigen situatie betreft, weet ik niet goed waar ik moet beginnen. Je bent zo negatief over jezelf, dus na je posting kan ik alleen maar concluderen dat een relatie voor jou er inderdaad niet in zit. Maar je bent vast meer dan de opsomming van negatieve eigenschappen die je geeft.
En het idee dat je 'weinig te bieden hebt' vind ik zo verknipt. Relaties worden niet op een markt gesmeed en liefde is geen kille optelsom van sociaal wenselijke eigenschappen. Mensen zijn wonderlijke wezens met uiteenlopende voorkeuren die voor henzelf vaak moeilijk te doorgronden zijn. Ik wil niet ontkennen dat er eigenschappen zijn die door veel mensen begeerlijk worden gevonden, maar er is een grote minderheid die zich niet naar zo'n norm voegt en die houdt van dikke vrouwen, vrouwen die onderdanig zijn, vrouwen met mannelijke trekjes, et cetera.
Ik denk wel dat er weinig mensen zijn die het aantrekkelijk vinden als iemand negatief is over zichzelf en weinig interesse in hen toont. Misschien is er op deze vlakken meer ruimte voor verandering dan je jezelf doet geloven. Als je daar geen behoefte aan hebt is dat natuurlijk oké, maar het zou jammer zijn als je onnodig in stilte lijdt
Het betekent niet per se dat ze op al je negatieve eigenschappen moeten vallen. In dit verband vind ik het sowieso vervelend om over negatieve eigenschappen te praten. Vaak zit er aan negatieve eigenschappen een positieve keerzijde (en vice versa). In een ander topic gaf ik bijvoorbeeld aan slecht tegen onverwachte gebeurtenissen te kunnen. Het is een aspect van een lichte vorm van (zelfgediagnosticeerde) OCD die me in staat stelt om met het leven om te gaan en er orde in te schappen. De ander grijpt naar de fles, sport obsessief of heeft medicatie nodig - ik heb m'n ordeningsmechanismen. In de loop der jaren heb ik er beter mee om leren gaan. Tegelijk maakt dit aspect van m'n persoonlijkheid dat ik buitengewoon georganiseerd ben en dingen gedaan krijg.quote:Op donderdag 24 juni 2021 02:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ja misschien ben ik inderdaad meer dan die negatieve eigenschappen. Maar zo voelt het voor mij op het gebied van relaties nog steeds niet. Je hebt inderdaad mensen die afwijken van de norm qua voorkeuren, maar als zoiets zeldzaam is dan moet je ze maar net tegenkomen. En dan zijn er nog zoveel verschillende componenten. Bijvoorbeeld: ja oke ze vallen op een negatieve eigenschap van mij. Maar vallen ze dan ook op meerdere negatieve eigenschappen? Of zijn een aantal alsnog afknappers? En in welke gradatie, gewoon van “het boeit mij niet zo” zonder echt heel veel enthousiasme of zijn ze wel echt enthousiast? En dat staat dan nog helemaal los van of ze single zijn, of ik hen ook leuk vind, etc. De liefde is voor 99% geluk hebben, als je kijkt naar wat er allemaal voor nodig is om een beetje duurzame match te kunnen hebben die ervoor zorgt dat het uit te houden is met elkaar. Kortom, het feit dat zulke types weliswaar bestaan stelt me bij lange na nog niet vrolijk (excuses).
Het klinkt mij in de oren als een zelfbeschermingsmechanisme: omdat je iets niet kunt krijgen, praat je jezelf aan dat je het niet wilt. Maar uiteindelijk bepaal je zelf waar je vrede mee hebt. Ik geloof niet dat je geen vol en bevredigend leven kunt hebben zonder een vaste partner.quote:Dat laatste, voor sommigen zijn het echt diepgewortelde karaktereigenschappen. Ik weet zelf ook niet meer of ik er nog behoefte aan heb ze te veranderen, het voelt onmogelijk. Bedankt, ja als het vermijdbaar is dan is het zonde inderdaad, anders dan niet.
Dus dat betekend dat je een eigenlijk een partner moet hebben. Dit is lastig voor mij, en er komt veel meer bij kijken dan alleen maar iemand naast je hebben. (Ik praat hier niet over seksuele voorkeur, seks, uiterlijk, werk of scholing.)quote:Op donderdag 24 juni 2021 11:28 schreef Claudia_x het volgende:
Ik geloof niet dat je geen vol en bevredigend leven kunt hebben zonder een vaste partner.
Eindelijk iemand die meer ziet door verder proberen te kijken naar de persoon achter "geeninspiratie1235", dan meteen ondoordacht met "ze is gek" te oordelen.quote:Op donderdag 24 juni 2021 11:28 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het betekent niet per se dat ze op al je negatieve eigenschappen moeten vallen. In dit verband vind ik het sowieso vervelend om over negatieve eigenschappen te praten. Vaak zit er aan negatieve eigenschappen een positieve keerzijde (en vice versa). In een ander topic gaf ik bijvoorbeeld aan slecht tegen onverwachte gebeurtenissen te kunnen. Het is een aspect van een lichte vorm van (zelfgediagnosticeerde) OCD die me in staat stelt om met het leven om te gaan en er orde in te schappen. De ander grijpt naar de fles, sport obsessief of heeft medicatie nodig - ik heb m'n ordeningsmechanismen. In de loop der jaren heb ik er beter mee om leren gaan. Tegelijk maakt dit aspect van m'n persoonlijkheid dat ik buitengewoon georganiseerd ben en dingen gedaan krijg.
Je kunt jezelf niet ontleden en zeggen: houd van al deze stukken van me. Ik denk althans niet dat liefde zo werkt. Ik heb wel eens dates gehad met mannen die als ik ze zou ontleden perfect waren: knap, slim, gemeenschappelijke politieke voorkeur en muzieksmaak. Het waren leuke afspraakjes, maar bij m'n vriend voelde ik me meteen volstrekt op mijn gemak. Ik kan niet uitleggen waar dat in zat. Z'n schoenen vond ik indertijd een afknapper, maar dat interesseerde me niet.
Ik denk dat je erop moet vertrouwen dat wie je bent leuk genoeg is voor iemand, zonder eraan kapot te gaan als het niet lukt om zo iemand te vinden. Ik herken wel het een en ander in wat je schrijft. Zo zijn er niet zoveel mannen die ik aantrekkelijk vind, maar als ik dan verliefd word ben ik hartstochtelijk verliefd. Met name m'n tienerjaren waren zwaar omdat één hevige liefde niet wederzijds was. Angst voor afwijzing maakte het moeilijk voor me om het initiatief te nemen bij mannen die ik leuk vond en m'n kritische houding maakte dat ik mannen die ik niet meteen heel leuk vond geen kans gaf. Zo heb ik mezelf aardig klem gezet.
Ik ben eruit gekomen door minder na te denken, meer te daten en niet zo zwaar aan dat proces te tillen. Maar ik weet niet of ik dit op had kunnen brengen met een chronisch slaaptekort. Ik geloof dat ik me er eerst op zou richten om daarmee om te gaan. Ik heb ooit last gehad van insomnia en ben bij vlagen radeloos geweest, maar uiteindelijk heb ik toch leefregels kunnen vinden waardoor ik ervan afkwam. Voor mij was het krijgen van kinderen het laatste zetje om er definitief vanaf te komen.
[..]
Het klinkt mij in de oren als een zelfbeschermingsmechanisme: omdat je iets niet kunt krijgen, praat je jezelf aan dat je het niet wilt. Maar uiteindelijk bepaal je zelf waar je vrede mee hebt. Ik geloof niet dat je geen vol en bevredigend leven kunt hebben zonder een vaste partner.
Nee, juist niet. Ik had geen drie ontkenningen in één zin moeten stoppen, dat is vragen om misverstanden!quote:Op donderdag 24 juni 2021 19:24 schreef SixSixOne het volgende:
[..]
Dus dat betekend dat je een eigenlijk een partner moet hebben. Dit is lastig voor mij, en er komt veel meer bij kijken dan alleen maar iemand naast je hebben. (Ik praat hier niet over seksuele voorkeur, seks, uiterlijk, werk of scholing.)
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Maar ja, als er bij zitten die echt totale afknappers zijn, dan wordt het ook niks toch? Dat is meer wat ik bedoelde. Er hoeft er maar 1 bij te zitten die wel echt een afknapper is en alles is al verpest.quote:Op donderdag 24 juni 2021 11:28 schreef Claudia_x het volgende:
Het betekent niet per se dat ze op al je negatieve eigenschappen moeten vallen. In dit verband vind ik het sowieso vervelend om over negatieve eigenschappen te praten. Vaak zit er aan negatieve eigenschappen een positieve keerzijde (en vice versa). In een ander topic gaf ik bijvoorbeeld aan slecht tegen onverwachte gebeurtenissen te kunnen. Het is een aspect van een lichte vorm van (zelfgediagnosticeerde) OCD die me in staat stelt om met het leven om te gaan en er orde in te schappen. De ander grijpt naar de fles, sport obsessief of heeft medicatie nodig - ik heb m'n ordeningsmechanismen. In de loop der jaren heb ik er beter mee om leren gaan. Tegelijk maakt dit aspect van m'n persoonlijkheid dat ik buitengewoon georganiseerd ben en dingen gedaan krijg.
Wel gek dat die “op papier perfect lijkende mannen” juist het net niet waren. Misschien heeft het iets te maken met zo’n soort effect wat uit onderzoek blijkt dat perfectie als minder ideaal wordt gezien dan wanneer iemand ook imperfecties heeft. Omdat ze dan benaderbaarder zijn en meer vertrouwen opwekken. Dan moet zeg maar het minpunt echter niet een te groot minpunt zijn. Dus groot genoeg om de ander benaderbaar en betrouwbaar te maken maar niet groot genoeg om echt afkeer te veroorzaken. Als zijn schoenen echt de enige afknapper waren kwalificeert dat wel haha. Misschien dat dat het ook was, dat je om zijn slechte smaak kon lachen en bij die andere mannen niet? Of dat hij gewoon meer sociale skills had en je beter op je gemak stelde (misschien ter compensatie van de eerdere afwijzingen die hij al had gehad. Nu ben ik wel benieuwd aangezien ik me er niks bij voor kan stellen wat was er precies zo lelijk aan dat het een afknapper was??)quote:Je kunt jezelf niet ontleden en zeggen: houd van al deze stukken van me. Ik denk althans niet dat liefde zo werkt. Ik heb wel eens dates gehad met mannen die als ik ze zou ontleden perfect waren: knap, slim, gemeenschappelijke politieke voorkeur en muzieksmaak. Het waren leuke afspraakjes, maar bij m'n vriend voelde ik me meteen volstrekt op mijn gemak. Ik kan niet uitleggen waar dat in zat. Z'n schoenen vond ik indertijd een afknapper, maar dat interesseerde me niet.
Ja, dat is een positieve instelling en die probeer ik ook zo veel mogelijk te hebben. Ja wij begrijpen elkaar praat me er niet van middelbare schooltijd verliep bij mij ook hetzelfde. En dat klem zetten ja… ik vind mezelf ook geen beter mens als ik heel erg verliefd ben. Ik haat mezelf dan echt in vergelijking met die ander, wat raar is omdat ik normaal gesproken nu eindelijk wel gewoon zelfvertrouwen heb. Angst voor afwijzing ken ik aan de ene kant niet, ik vind afwijzing begrijpelijk, accepteer het (er is altijd een reden voor die interessant is) en omdat ik afwijzing en door kunnen gaan met het leven beter vind dan te lang in onzekerheid zitten houdt het mij niet tegen. Echter de algemene angst dat anderen negatief over mij denken herken ik wel heel erg. Maar wat zorgde er dan voor dat dit bij je huidige vriend anders was of nam hij het initiatief?quote:Ik denk dat je erop moet vertrouwen dat wie je bent leuk genoeg is voor iemand, zonder eraan kapot te gaan als het niet lukt om zo iemand te vinden. Ik herken wel het een en ander in wat je schrijft. Zo zijn er niet zoveel mannen die ik aantrekkelijk vind, maar als ik dan verliefd word ben ik hartstochtelijk verliefd. Met name m'n tienerjaren waren zwaar omdat één hevige liefde niet wederzijds was. Angst voor afwijzing maakte het moeilijk voor me om het initiatief te nemen bij mannen die ik leuk vond en m'n kritische houding maakte dat ik mannen die ik niet meteen heel leuk vond geen kans gaf. Zo heb ik mezelf aardig klem gezet.
Mooi dat je je aan die leefregels kon houden. Wat waren die dan? Huh je zou verwachten dat het krijgen van kinderen dit probleem alleen maar erger maakt of bedoel je dat je er daardoor snel aan wende en het niet meer als probleem zag?quote:Ik ben eruit gekomen door minder na te denken, meer te daten en niet zo zwaar aan dat proces te tillen. Maar ik weet niet of ik dit op had kunnen brengen met een chronisch slaaptekort. Ik geloof dat ik me er eerst op zou richten om daarmee om te gaan. Ik heb ooit last gehad van insomnia en ben bij vlagen radeloos geweest, maar uiteindelijk heb ik toch leefregels kunnen vinden waardoor ik ervan afkwam. Voor mij was het krijgen van kinderen het laatste zetje om er definitief vanaf te komen.
Tja dat is het ook wel. Ik denk dat ik gelukkiger zou zijn als ik iemand was geweest voor wie het aangaan van een bevredigende relatie makkelijk was geweest of iig niet onmogelijk had gevoeld. Een aantrekkelijker persoon misschien. Maar aangezien dat niet zo is en ik het met deze situatie moet doen, denk ik dat de keuze die ik hierin zelf gemaakt heb voor dit leven wel de beste is. Want ik denk inderdaad ook dat het leven uit veel meer bestaat dan uit het hebben van een vaste partner en ik ben juist heel blij met de ontwikkeling die ik doormaak hierin. Vroeger had ik een paar keer het punt bereikt waarop ik in een hele diepe depressie kwam na het uitgaan van een relatie. Achteraf ben ik hier blij om, want het heeft mij juist veel geleerd over mezelf en wat ik in de toekomst niet meer wil.quote:Het klinkt mij in de oren als een zelfbeschermingsmechanisme: omdat je iets niet kunt krijgen, praat je jezelf aan dat je het niet wilt. Maar uiteindelijk bepaal je zelf waar je vrede mee hebt. Ik geloof niet dat je geen vol en bevredigend leven kunt hebben zonder een vaste partner.
Ik las het ook in eerste instantie verkeerd. Waar praat je nu dan wel over, wat er nog meer bij komt kijken?quote:Op donderdag 24 juni 2021 19:24 schreef SixSixOne het volgende:
Dus dat betekend dat je een eigenlijk een partner moet hebben. Dit is lastig voor mij, en er komt veel meer bij kijken dan alleen maar iemand naast je hebben. (Ik praat hier niet over seksuele voorkeur, seks, uiterlijk, werk of scholing.)
Dat vind ik erg mooi dat je dat schrijft, bedankt.quote:Op donderdag 24 juni 2021 20:04 schreef Gruj0 het volgende:
Eindelijk iemand die meer ziet door verder proberen te kijken naar de persoon achter "geeninspiratie1235", dan meteen ondoordacht met "ze is gek" te oordelen.
Ik vind het wel komisch om te lezen hoe je weer een perspectief weet te vinden van waaruit liefde schier onmogelijk is. Als je het zo formuleert, dan is liefde inderdaad maar lastig te vinden (en te behouden): één afknapper en het is gedaan. Maar als je om je heen kijkt, zie je volop mensen met relaties. Hoe kan dat dan?quote:Op zaterdag 26 juni 2021 08:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Maar ja, als er bij zitten die echt totale afknappers zijn, dan wordt het ook niks toch? Dat is meer wat ik bedoelde. Er hoeft er maar 1 bij te zitten die wel echt een afknapper is en alles is al verpest.
Mensen kunnen het ook verfrissend vinden. Dat verklaart de populariteit van Maarten van Rossem en Johan Derksen. Mensen hebben de boeken van Hendrik Groen verslonden en ook Frans Bromet heeft een vrouw die van hem houdt. Als de negativiteit samengaat met humor of scherpzinnigheid, dan kan het een aantrekkelijke eigenschap worden. Ik houd zelf niet zo van mensen die altijd blij zijn. Op mij komt die blijmoedigheid ongeloofwaardig over.quote:Maar neem bijvoorbeeld wat jij zei over negativiteit. Negatief denken of als je het als kwaliteit wil benaderen:realistisch zijn en geen dingen over het hoofd zien wordt toch wel universeel als grootste afknapper gezien ofzo.
Mijn vriend en kinderen hebben er absoluut last van. Als er iets onverwachts gebeurt, ben ik uit mijn doen. Ik ga dan bijvoorbeeld stressen. Of als ik moe ben, kan ik rommel in huis slecht verdragen. Dan ga ik mopperen. Daar kom ik nooit vanaf, maar ik heb wel geleerd om vaker te denken 'het is niet zo belangrijk' of 'het komt wel goed'. En als ik moe ben, trek ik me even terug. Dan nog word ik overweldigd door een enorm chagrijn als ik net het hele huis schoon heb gemaakt (moe!) en er iemand een spoor van gras door het huis trekt.quote:Goed dat je geen verslavingen hebt om met het leven om te gaan. Je zou zeggen dat die ordeningsmechanismen alleen maar goed zijn dan. Of merk je ook dat anderen er last van hebben zoals je vriend en zo ja op welke manier? Zou je het zelf willen veranderen? Wat doe je dan concreet als er zich een onverwachte situatie voordoet?
Die mannen waren niet te perfect. De liefde komt bij mij gewoon nogal nauw. Ik knap bijvoorbeeld af op onzekerheid en behaagzucht. Ik heb een vrij afwijkende en uitgesproken politieke voorkeur. In mijn datingtijd hadden mannen er een handje van om me naar de mond te praten en dat vond ik niet sexy. Ik houd ook niet van ijdelheid, tatoeages, spelfouten, overmatig alcoholgebruik, dikke vingers... ik kan nog wel even doorgaan.quote:Wel gek dat die “op papier perfect lijkende mannen” juist het net niet waren. Misschien heeft het iets te maken met zo’n soort effect wat uit onderzoek blijkt dat perfectie als minder ideaal wordt gezien dan wanneer iemand ook imperfecties heeft. Omdat ze dan benaderbaarder zijn en meer vertrouwen opwekken. Dan moet zeg maar het minpunt echter niet een te groot minpunt zijn. Dus groot genoeg om de ander benaderbaar en betrouwbaar te maken maar niet groot genoeg om echt afkeer te veroorzaken. Als zijn schoenen echt de enige afknapper waren kwalificeert dat wel haha. Misschien dat dat het ook was, dat je om zijn slechte smaak kon lachen en bij die andere mannen niet? Of dat hij gewoon meer sociale skills had en je beter op je gemak stelde (misschien ter compensatie van de eerdere afwijzingen die hij al had gehad. Nu ben ik wel benieuwd aangezien ik me er niks bij voor kan stellen wat was er precies zo lelijk aan dat het een afknapper was??)
Als ik erg verliefd was op iemand, deed ik wat ik maar kon om in zijn buurt te zijn zoals plekken opzoeken waar hij vaak kwam. En ik legde mezelf een spreekverbod op: niemand mocht het weten. Zo werd ik verteerd door verlangen. Er heeft zich op een bepaald moment iets voorgedaan wat me aan het denken heeft gezet. Ik heb een vakantieliefde gehad en ontdekte later dat iemand die ik als een goede vriend beschouwde in die tijd verliefd was op me en in stilte leed. Stel je eens voor dat iedereen zo zou handelen als hij en ik, hoe zouden mensen dan ooit tot elkaar moeten komen? Ik nam mezelf voor om voortaan het stille lijden voor te zijn en me uit te spreken voor m'n liefde een duizelingwekkende diepte had bereikt.quote:En dat klem zetten ja… ik vind mezelf ook geen beter mens als ik heel erg verliefd ben. Ik haat mezelf dan echt in vergelijking met die ander, wat raar is omdat ik normaal gesproken nu eindelijk wel gewoon zelfvertrouwen heb.
Bij m'n vriend ging de fantasie niet vooraf aan de relatie. Dat was voor mij bevrijdend. Hoe kun je weten of je iemand leuk vindt als je diegene geen kans geeft? Toen we gewoon wat gingen drinken samen, ontdekte ik dat ik die Nikes toch niet zo erg vond. Je denkt er te veel over na, net zoals ik deed.quote:Echter de algemene angst dat anderen negatief over mij denken herken ik wel heel erg. Maar wat zorgde er dan voor dat dit bij je huidige vriend anders was of nam hij het initiatief?
Ik ben misschien een uitzondering en bevestig het prinses stereotype hiermee, maar ik vind eerlijk gezegd niet dat je mensen die je niet heel erg leuk vind een kans moet geven in de zin van er gelijk romantisch mee op date te gaan.
Er was indertijd een cursus van de Teleac over slapen, gestoeld op wetenschappelijke inzichten. Die heb ik eindeloos bestudeerd. In mijn slaapkamer staat bijvoorbeeld alleen een bed, geen televisie (de slaapkamer is voor rust). De slaapkamer is 's nachts goed donker en goed geventileerd. Ik ga zoveel mogelijk op een vaste tijd naar bed en op een vaste tijd eruit. Als ik niet kan slapen, blijf ik niet woelen en piekeren maar ga ik eruit en probeer ik het later nog eens. Daar til ik niet zwaar aan. Piekergedachten schrijf ik meteen op in een notitie zodat ik er vanaf ben. En in het algemeen probeer ik een gezond en actief leven te leiden. Ik wijk hier wel eens vanaf, maar het vormt nog steeds mijn basis.quote:Mooi dat je je aan die leefregels kon houden. Wat waren die dan? Huh je zou verwachten dat het krijgen van kinderen dit probleem alleen maar erger maakt of bedoel je dat je er daardoor snel aan wende en het niet meer als probleem zag?
Kijk je wel eens naar First dates? Gisteren was er een voormalig model, inmiddels op leeftijd. Ze vond het verschrikkelijk om ouder en minder mooi te worden en zocht naar iemand om haar van haar obsessie daarmee af te brengen. Triest. Je ziet het vaker, mooie mensen die kampen met onzekerheid en minderwaarheidsgevoelens. Er is altijd iemand anders mooier/slanker/slimmer/succesvoller en we worden allemaal ouder en rimpeliger.quote:Tja dat is het ook wel. Ik denk dat ik gelukkiger zou zijn als ik iemand was geweest voor wie het aangaan van een bevredigende relatie makkelijk was geweest of iig niet onmogelijk had gevoeld. Een aantrekkelijker persoon misschien.
Zo had ik het nog niet bekeken. Wat voor eigenschap was dat bij jou dan bijvoorbeeld? En op welke manier kan zoiets omslaan?quote:Op zaterdag 26 juni 2021 10:46 schreef Claudia_x het volgende:
Ik vind het wel komisch om te lezen hoe je weer een perspectief weet te vinden van waaruit liefde schier onmogelijk is. Als je het zo formuleert, dan is liefde inderdaad maar lastig te vinden (en te behouden): één afknapper en het is gedaan. Maar als je om je heen kijkt, zie je volop mensen met relaties. Hoe kan dat dan?
Er zijn ook andere perspectieven: iedereen heeft wel wat en liefde is vergevingsgezinder dan je voor doet komen. Net zoals één eigenschap iets is om op af te knappen, kan één eigenschap al genoeg zijn om verliefd te worden en al het overige te vergeten. Daar zit alleen geen garantie voor het leven op; dat wat je aantrekkelijk vindt aan iemand, kan zelfs een afknapper worden.
Hm, dat is wel iets om aan te werken ja.quote:Mensen kunnen het ook verfrissend vinden. Dat verklaart de populariteit van Maarten van Rossem en Johan Derksen. Mensen hebben de boeken van Hendrik Groen verslonden en ook Frans Bromet heeft een vrouw die van hem houdt. Als de negativiteit samengaat met humor of scherpzinnigheid, dan kan het een aantrekkelijke eigenschap worden. Ik houd zelf niet zo van mensen die altijd blij zijn. Op mij komt die blijmoedigheid ongeloofwaardig over.
Dat klinkt heel vervelend. Oke, misschien is het een probleem wat veel mensen hebben en waarvan psychologen daardoor zouden zeggen “negeer het gewoon”. Maar als jij er last van hebt, dan is het wel jammer dat er niets aan te doen valt. Wat zorgt ervoor dat je soms wel kunt denken dat het goed komt en soms niet? Waarom bij dat gras niet? Goed dat je je soms afzondert als dat nodig is. In een gezin zit je de hele dag bij elkaar. Kan me voorstellen dat dit heftig kan zijn omdat je zo eigenlijk nooit kan ontspannen.quote:Mijn vriend en kinderen hebben er absoluut last van. Als er iets onverwachts gebeurt, ben ik uit mijn doen. Ik ga dan bijvoorbeeld stressen. Of als ik moe ben, kan ik rommel in huis slecht verdragen. Dan ga ik mopperen. Daar kom ik nooit vanaf, maar ik heb wel geleerd om vaker te denken 'het is niet zo belangrijk' of 'het komt wel goed'. En als ik moe ben, trek ik me even terug. Dan nog word ik overweldigd door een enorm chagrijn als ik net het hele huis schoon heb gemaakt (moe!) en er iemand een spoor van gras door het huis trekt.
Oke bedankt voor de verduidelijkingquote:Die mannen waren niet te perfect. De liefde komt bij mij gewoon nogal nauw. Ik knap bijvoorbeeld af op onzekerheid en behaagzucht. Ik heb een vrij afwijkende en uitgesproken politieke voorkeur. In mijn datingtijd hadden mannen er een handje van om me naar de mond te praten en dat vond ik niet sexy. Ik houd ook niet van ijdelheid, tatoeages, spelfouten, overmatig alcoholgebruik, dikke vingers... ik kan nog wel even doorgaan.
Wat de schoenen betreft: het waren kleurrijke Nikes en ik ben een ingetogen Adidasmeisje.
Dat is ook zo, daarom is het inderdaad ook heel goed om er eerlijk over te zijn.quote:Als ik erg verliefd was op iemand, deed ik wat ik maar kon om in zijn buurt te zijn zoals plekken opzoeken waar hij vaak kwam. En ik legde mezelf een spreekverbod op: niemand mocht het weten. Zo werd ik verteerd door verlangen. Er heeft zich op een bepaald moment iets voorgedaan wat me aan het denken heeft gezet. Ik heb een vakantieliefde gehad en ontdekte later dat iemand die ik als een goede vriend beschouwde in die tijd verliefd was op me en in stilte leed. Stel je eens voor dat iedereen zo zou handelen als hij en ik, hoe zouden mensen dan ooit tot elkaar moeten komen? Ik nam mezelf voor om voortaan het stille lijden voor te zijn en me uit te spreken voor m'n liefde een duizelingwekkende diepte had bereikt.
Er zit nog een andere dimensie aan liefhebben in stilte en dat is dat je de ander perfecter maakt dan hij is. Geen wonder dat je je dan steeds slechter gaat voelen over jezelf.
Maar hoe zat het dan bij hem? Ging bij hem de fantasie ook niet vooraf aan de relatie? En sorry als dit een te persoonlijke vraag is maar hadden jullie in het begin dan met tegenzin seks met elkaar? Want meestal bedoelen mannen met een kans geven al bijna direct ook intimiteit. En die Nikes zijn natuurlijk wel een heel klein dingetje. Ik kan me niet voorstellen dat dit echt de aantrekkingskracht drastisch kan doen afnemen, maar goed dat ben ik.quote:Bij m'n vriend ging de fantasie niet vooraf aan de relatie. Dat was voor mij bevrijdend. Hoe kun je weten of je iemand leuk vindt als je diegene geen kans geeft? Toen we gewoon wat gingen drinken samen, ontdekte ik dat ik die Nikes toch niet zo erg vond. Je denkt er te veel over na, net zoals ik deed.
Oke dat is wel goed van je, goede gewoontesquote:Er was indertijd een cursus van de Teleac over slapen, gestoeld op wetenschappelijke inzichten. Die heb ik eindeloos bestudeerd. In mijn slaapkamer staat bijvoorbeeld alleen een bed, geen televisie (de slaapkamer is voor rust). De slaapkamer is 's nachts goed donker en goed geventileerd. Ik ga zoveel mogelijk op een vaste tijd naar bed en op een vaste tijd eruit. Als ik niet kan slapen, blijf ik niet woelen en piekeren maar ga ik eruit en probeer ik het later nog eens. Daar til ik niet zwaar aan. Piekergedachten schrijf ik meteen op in een notitie zodat ik er vanaf ben. En in het algemeen probeer ik een gezond en actief leven te leiden. Ik wijk hier wel eens vanaf, maar het vormt nog steeds mijn basis.
Oke dat is wel prettig. Dan kom je ten minste echt tot rust.quote:Toen ik kinderen kreeg, sliep ik zoals zoveel jonge ouders schrikbarend weinig. Het is alsof in die tijd mijn lichaam werd geherprogrammeerd en het inslapen opnieuw leerde. Ik gaf borstvoeding en werd 's nachts vaak wakker, maar m'n hormonen stelden me in staat om de borstvoeding in een roes te geven en daarna weer verder te slapen. Ik sliep wanneer ik maar kon. Dat vermogen ben ik daarna niet meer kwijtgeraakt. Ik ben inmiddels 10 jaar verder en slaap super.
Niet zo vaak. Ik ben nu wel benieuwd. Ik ga het eens terugkijken.quote:Kijk je wel eens naar First dates? Gisteren was er een voormalig model, inmiddels op leeftijd. Ze vond het verschrikkelijk om ouder en minder mooi te worden en zocht naar iemand om haar van haar obsessie daarmee af te brengen. Triest. Je ziet het vaker, mooie mensen die kampen met onzekerheid en minderwaarheidsgevoelens. Er is altijd iemand anders mooier/slanker/slimmer/succesvoller en we worden allemaal ouder en rimpeliger.
Bedankt voor deze reminderquote:Op maandag 21 juni 2021 18:03 schreef -marz- het volgende:
Zou ook checken bij jezelf of je je niet verschuilt achter je problemen terwijl je eigenlijk angst voor intimiteit hebt.
De eerste persoon die vrij is van problemen in het leven moet ik nog tegenkomen namelijk. Je ziet in programma's als "je zal het maar hebben" ook dat mensen die niet eens uit bed kunnen komen relaties hebben. Blijkbaar zijn zelfs ernstige mentale of fysieke problemen geen obstakel voor intimiteit.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |