Als ik nu op school ben heb ik nergens last van, gewoon sociaal bezig en vrolijk..
Maar als ik dan weer thuiskom dan ga ik ineens over allemaal kleine dingetjes van die dag nadenken en dan echt heel lang door.. en dan wil ik elk woord herinneren wat iemand gezegd heeft enzo..
Op moment dat het gebeurt denk ik er niet bij na en gaat het vanzelf.. vlak erna ook niet.. maar als ik dan weer thuis zit dan zit ik me helemaal gek te denken
Vaak nu nog over dingen die 4 maanden geleden gebeurt zijn.. vooral veel over dingen die me niet duidelijk zijn. En niet over het leven ofzo.. nee vooral mensen waarop ik een goede indruk wil maken.
point is dus dat zodra ik weer thuis ben ik over allemaal dingen ga denken en dan amper kan stoppen terwijl als ik mensen om me heen heb er helemaal geen last van heb.
Muziek luisteren of computeren helpt niet.. komen toch de gedachtes weer en vaak zet ik de muziek zelfs op pauze omdat ik de situatie waaraan ik denk helemaal uit wil vogelen..
Meer mensen die last hebben van zulke dwang-gedachtes of ben ik de enige?
Greetzzz
heel herkenbaar 
Misschien moet je dan jezelf een schop geven en aan wat anders gaan denken, klinkt misschien makkelijker dan het is, maar het werkt wel, heb het helemaal zelf uitgeprobeerd. 
Ik begon altijd allerlei verhaaltjes te verzinnen, als je maar hard genoeg aan het verzinnen bent gaan alle nare dingen vanzelf weg 
quote:Buiten school heb ik geen echte vrienden meer sinds een tijdje dus..
Op dinsdag 28 januari 2003 12:59 schreef zwaaibaai het volgende:
Mischien een botte vraag, maar waar zijn je vrienden nu?
Tot vorig jaar ging ik elke dag met groepje voetballen doordeweeks en weekend wat drinken..
maar 10 jaar zelfde vrienden gehad en vooral met 1 dezelfde gast opgetrokken dus maak ook niet echt makkelijk vrienden buiten school. was nooit nodig want was toch hele dag al bezig.
Maar zit nu dus zo lang thuis dat zodra ik thuis kom ik alleen nog maar denk aan allemaal kleine dingen.. ook vooral omdat ik niet echt dingen heb om naar vooruit te denken.. wat ik vanavond ga doen ofzo want dat is toch weer hetzelfde als elke dag... niks
klinkt heel zielig enzo maar zo heel erg vindt ik het niet alleen laatste maand ofzo denk ik zoveel dat het abnormaal wordt.. en goeie vrienden van school hebben hun eigen vrienden waar ze ook elke dag net zoals ik eerder mee optrekken en de meeste mag ik niet echt.
ga begin volgende maand op fitness maar dat scheelt maar 3 uurtjes per week ofzo.. en werk voor doordeweeks kan ik nergens vinden omdat ik geen enkele middag vrij ben
quote:grappemaker. . . denk je nou echt dat men dat niet zou doen . . ALS MEN DAT KON !!!!!
Misschien moet je dan jezelf een schop geven en aan wat anders gaan denken
quote:ja zo was het tijdje terug dus bij mij ook.. savonds voor het slapen gaan.. nu heb ik het dus overdag de hele dag..
Op dinsdag 28 januari 2003 13:00 schreef AngelBabe het volgende:
Overdag heb ik er geen last van.Wel als ik in bed lig dan ga ik wel nadenken over alles wat er is gebeurd die dag of wat je zegt van maamnden geleden.En soms moet ik van ellende weer opstaan omdat het van kwaad naar erger gaat.Na verloop van tijd ga ik wazige dingen denken.Bijv. wat als het zo was gegaan dan hadden we tegen een boom gezeten enz enz.Denk dat de meeste dat wel hebben het op een rijtje zetten van een dag.De ene erger als de ander natuurlijk.Greetzzz
quote:gesprekken die ik voer met vrienden denk ik niet over na.. daar hoef ik geen goede indruk op te maken.. daar heb ik idd meer zekerheid..
Op dinsdag 28 januari 2003 13:05 schreef Kogando het volgende:
Piekeren is het broertje van faalangst, je bent niet zeker van jezelf.. Piekeren heeft echt geen enkele zin. Dus ik denk dat je daar de oplossing moet zoeken.
En bij mensen waarop ik goede indruk wil maken maar die mij nog niet echt kennen en een gesprek met hun loopt niet helemaal soepel dan baal ik daarvan en kan ik hele lang over nadenken. pas ook gooide iemand mn dop weg (irritant kind) en meisje die ik wel leuk vindt had die dop ineens later en gooide ;m terug.. zit ik daarna helemaal te denken van hoe kwam ze aan die dop? hij gooide daar helemaal niet heen.. zou de leraar m opgepakt hebben en heel toevallig daar neergelegd hebben? etc etc..
en toen het gebeurde liet ik het gewoon gaan, anders had ik wel meteen gevragad hoe zij aan die dop kwam.. maar nee pas als ik dus thuis zit begin ik er over te denken en tis niet iets wat je de volgende dag nog gaat vragen dus blijft het onbeantwoord.. waardoor ik er vaker aan denk.
quote:Herkenbaar hoor. Alleen voor mij dan 10 jaar geleden. Dat dingen "helemaal uit willen vogelen" komt om dat je zo onzeker als de pest bent. Zo te lezen ben je hooguit begin 20, dus die onzekerheid past prima bij je leeftijd.
Op dinsdag 28 januari 2003 13:16 schreef Hertog_Martin het volgende:
[..]
ja zo was het tijdje terug dus bij mij ook.. savonds voor het slapen gaan.. nu heb ik het dus overdag de hele dag..
Twee simpele adviezen.
Een: bedenk dat het er echt allemaal niet zoveel toe doet, al die details. Het kan voor jou heel belangrijk lijken wat je toen en toen gezegd hebt, maar de anderen die erbij waren die denken NOOIT meer over die "gebeurtenis" . Misschien zouden ze het zich niet eens kunnen herinneren!
Dus: gun jezelf wat lucht, wat vrijheid. Wees jezelf, je hoéft niet voortdurend een goede indruk te maken.
Twee: ga wat doén. Klinkt heel simpel, maar dat ís het dus ook! Zodra je wat te doen hebt, verdwijnt dat gemaal in je hoofd vanzelf. Vooral iets fysieks werkt goed. Ga niet alleen fitnessen, maar nóg twee dingen erbij per week. Kies nog een sport uit, neem een avondbaantje in de horeca, ga 1x per week vrijwilligerswerk doen (er is zat te doen), maar doe iets.
Door al dat gemaal lijkt het misschien alsof je daar helemaal de energie niet voor hebt, maar dat is slechts schijn. Je moet het gewoon gaan doen, punt.
O ja, en niet gaan zitten blowen, sprak hij vaderlijk. 
quote:dat heb ik zelf ookal tegen mij gezegd... en idd misschien herinneren hun het al niet meer maar elk klein dingetje maakt toch een indruk.. ookal wordt de gebeurtenis vergeten de indruk (raar woord eigenlijk) blijft.
Op dinsdag 28 januari 2003 13:32 schreef Gert het volgende:Een: bedenk dat het er echt allemaal niet zoveel toe doet, al die details. Het kan voor jou heel belangrijk lijken wat je toen en toen gezegd hebt, maar de anderen die erbij waren die denken NOOIT meer over die "gebeurtenis" . Misschien zouden ze het zich niet eens kunnen herinneren!
Dus: gun jezelf wat lucht, wat vrijheid. Wees jezelf, je hoéft niet voortdurend een goede indruk te maken.
En ik ben heus wel mezelf.. zoals ik al zei als ik met mensen omga dan denk ik niet er bij na wat ik doe en ben ik gewoon mezelf.. thuis komen de problemen pas.
Je doet niks anders als denken
Een vriendin zoeken is inderdaad ook af te raden, dat was een hele mooie
...Een vriendin geeft je nog meer aanleiding om te piekeren omdat je dan ook onzeker bent/wordt. T'is gewoon kut, ik heb dus exact hetzelfde, en weet ook nie heo ik er van af moet komen (verhaaltjes bedenken werkt ook niet.....gitaar spelen ook niet, ik heb alles geprobeerd). Ik weet niet hoe lang je dit al hebt, ik in ieder geval een jaar...en het wordt alleen maar erger, het gaat niet zomaar weg....het begint met onder de douche of op de wc nadenken (rustige plekken).....en voordat je het weet doe je het zelfs als je bezig bent met de moeilijkste wiskunde som! (niet bevoorderlijk voor je tentamens )......in ieder geval.....veel sterkte ermee...ik hoop dat je er ooit van af komt.....en ik ook eigenlijk 
Groetjesssssssss
Vaak word ik er zelf niet eens goed van,ga je dingen denken, van dingen die zijn gebeurd, hoe het zou zijn als het anders was gelopen, maar dat ik allemaal achteraf. Of van die gebeurtenissen waar je nu nog steeds spijt van hebt en dat je wou dat je het 4 maanden geleden nooit had gedaan of zo. Ik heb het nu minder, maar ik heb het nog steeds.
quote:Inderdaad.....dat ga ik ook proberen..zat bij The Truth Is In Here forum te lezen over buitenlichamelijke ervaringen (eigenlijk gewoon dromen naar mijn mening).....en hoe je dat kan "oproepen"...dan moet je eerst ontspannen zijn en dan kan je erna of in slaap vallen (als je pech hebt) of uit je lichaam treden.........het maakt mij niet uitr wat ik doe......met beide ben ik meer dan tevreden
Op dinsdag 28 januari 2003 22:09 schreef -eline- het volgende:
Heb zelf daar helemaal geen last van alleen als ik slapen wil eens duurt dan vaak een uur voordat ik slaap maar kortom klinkt misschien een beetje stom maar misschien werkt meditatie wel. Als ik niet kan slape probeer ik gewoon nergens aan te denken en dan slaap ik zo
