The Ex-Files: Moeten omgaan met de ex van je partner

Is het gezien jullie sociaal verkeer moeilijk om niet meer met hem in contact te komen?

Van mijn huidige en vorige partner heb ik de ex'en niet ontmoet en heeft zij daar ook geen contact meer mee. Ik heb wel sporadisch contact met mijn ex, maar eigenlijk alleen voor praktische dingen (post die nog hier binnenkomt enzo). Kan dus niet echt zeggen hoe het bij mij gaat, maar ik zou er hetzelfde in staan als jij als ik het zo lees.

Tja, ik snap je wel, maar je beweegreden geloof ik niet helemaal als ik eerlijk ben. Het lijkt er op dat jouw ex nog heel erg met hem bezig is, en nog heel erg in haar leven is, te meer ook omdat bij haar familie nog foto's waar hij op staat aan de muur hangen, veel gezamenlijke foto's op social media, etc etc.

Is het niet stiekem een beetje zo dat jij helemaal niet zo'n zin hebt om continue met hem geconfronteerd te worden, maar omdat je nou eenmaal hebt gezegd dat je met het contact op zich geen issues hebt je nu vindt dat je daar niet op kunt terug komen, en het dus nu maar gooit op een of andere gebeurtenis waardoor je 'gerechtvaardigd' dit onderwerp kunt aanspreken?

Ik kan er 100% naast zitten hoor, maar dit gevoel krijg ik als ik je bericht lees

quote:

Op maandag 17 mei 2021 17:09 schreef Dido19 het volgende:

[..]

Ik heb oprecht geen probleem met die vriendschap tussen mijn partner en hem, wel met het feit dat ik steeds mee moet opdraven. Als ik dat dan probeer te verwoorden is het van 'Ja maar je hebt hem al ontmoet, hoezo is dit nog steeds een issue?'

Ja dit zou ik ook niet doen, en ook niet van mijn eigen vriend vragen. Dat exen nog met elkaar om willen blijven gaan is één ding, maar 'verplicht' je nieuwe partner dan niet om mee te gaan. Beetje raar imho.

quote:

Op maandag 17 mei 2021 17:09 schreef Dido19 het volgende:

[..]

Je hebt een punt.

Van al mijn relaties is hij de meest aanwezige ex tot nu toe. Soms vind ik het eigenlijk een beetje ongepast.
Ik betrap mezelf op de gedachte dat zijn (inmiddels ex) vriendin er nooit bij was bij gezamenlijke dingen, maar dat ik er dan wel mee naartoe moet.

Ik heb oprecht geen probleem met die vriendschap tussen mijn partner en hem, wel met het feit dat ik steeds mee moet opdraven. Als ik dat dan probeer te verwoorden is het van 'Ja maar je hebt hem al ontmoet, hoezo is dit nog steeds een issue?'

Nou ja, volgens mij is dan het onderliggende issue niet zo zeer dat jij ergens wel of niet mee heen moet, maar het feit dat hij nog steeds in haar leven is, in de mate waarop dat nu is, want je zegt dan wel die vriendschap 'prima' te vinden, maar de realiteit is dat je, als jij het voor het kiezen had, die vriendschap een heel stuk minder intensief zou zijn, of wellicht helemaal niet bestaand zou zijn, toch? Dat kun je nu echter niet meer echt zeggen, want ja, dan ben jij het jaloerse vriendje, en je hébt al aangegeven er geen issues mee te hebben.

Ik zou dit ook wel wat veel vinden hoor, als ik in jouw schoenen stond.

Zoals je het beschrijft namelijk komt het over alsof Ex belangrijker is in haar leven dan jij. Nu weet ik niet of ik dat denk, of dat dat jouw schrijfwijze is, of wat dan ook, maar áls dat zo is, dan is dat wel een onderwerp wat ik aan zou spreken. Dat hoeft helemaal niet aanvallend te zijn, want als je het hebt over wat voor gevoel JIJ krijgt in plaats van over wat zij zou moeten doen volgens jou, ja, dan hou je het bij jezelf.

Kijk, zij zal ook niet achterlijk zijn. Sure, je hebt gezegd dat je het prima vindt etc etc, en zij maakt daar natuurlijk dankbaar gebruik van, maar ook zij zal heus wel snappen dat dit érgens toch wel een beetje een aparte situatie is. Als zij dan merkt dat jij dit onderwerp probeert aan te spreken, maar dan doet alsof ze dat niet snapt, zodat ze dit kan blijven doen, dan zou mij dat ook wel wat storen.

Ik zou zeggen dat als ik iets wilde doen/deed wat mijn vrouw gewoon niet prettig vindt, en mijn vrouw staat bij mij op plek 1, dan denk ik niet dat ik met wat ik deed door zou gaan, als ik duidelijk zou merken dat zij zich er niet prettig bij voelt, of ze dat nou onder woorden kan brengen of niet. Zeker als dat iets dan met een ex is. Andersom verwacht ik dat ook.

Als ik daar moeite mee heb om dat <whatever> dan niet/minder te doen, dan moet ik me toch eens gaan afvragen waarom ik dat <whatever> zo enorm belangrijk lijk te vinden. Maar misschien is het wel heel vreemd wat ik denk, dat kan

Elke keer die ex overal bij, wat vermoeiend zeg.

Je moet niks. Mooi negeren die exen.

Ik ben zo'n ex.:P Nou ja, niet zo'n ex uit jouw voorbeeld.

Ben echt beste vrienden met mijn ex-vriendin, Is nu zo'n 3 jaar geleden denk ik dat we uit elkaar gingen. We zien elkaar gewoon af en toe nog, maar videobellen of chatten nog wel vaak. Het ligt echt aan TS of je er een probleem van maakt. Mijn relatie met mijn ex-vriendin is gewoon puur en puur vriendschappelijk geworden. Nooit meer andere gevoelens ofzo. En dat zal ook nooit zo zijn. Jaloezie is echt iets waar je niks aan hebt, maar dan moet je er wel zeker van zijn.

Het is alleen een probleem als zij hem overal mee naartoe neemt met jou. Waarom spreekt ze niet alleen af? Doe ik ook met mijn ex, gewoon even lunchen met z'n tweeën om de 2-3 maand ofzo. Het kan allemaal heel normaal, maar voorbeeld van TS lijkt me wel vervelend.

quote:

Op maandag 17 mei 2021 17:09 schreef Dido19 het volgende:

[..]

Je hebt een punt.

Van al mijn relaties is hij de meest aanwezige ex tot nu toe. Soms vind ik het eigenlijk een beetje ongepast.
Ik betrap mezelf op de gedachte dat zijn (inmiddels ex) vriendin er nooit bij was bij gezamenlijke dingen, maar dat ik er dan wel mee naartoe moet.

Ik heb oprecht geen probleem met die vriendschap tussen mijn partner en hem, wel met het feit dat ik steeds mee moet opdraven. Als ik dat dan probeer te verwoorden is het van 'Ja maar je hebt hem al ontmoet, hoezo is dit nog steeds een issue?'

De kans is vrij groot dat zij je er juist bij wil betrekken omdat ze duidelijk wil hebben dat het ok is. Jou juist wil bevestigen als zijnde haar partner. En graag wil dat je deel van haar leven bent en dus ook van dat stukje. Bevestig ik hem (weer jij dus) als mijn partner, naar jou en de buitenwereld toe.

De oplossing is praat met elkaar hierover. Er is geen makkelijke oplossing, jullie zullen beiden echt open moeten zijn over jullie gevoelens en die van de anderen kunnen begrijpen/respecteren.

Om eerlijk te zijn lees ik in jouw woorden dat jij je beter zou voelen als zij dat contact op een wat lager pitje zet. Het hoeft niet echt weg, maar de mate ervan benauwd je. En dat je er zo mee geconfronteerd wordt.
Zij denkt juist als ik hem (jou dus) erbij betrek kan hij zien er ervaren dat het ok is, geen bedreiging is.
Ik kan het fout hebben hoor, het is enkel wat ik uit wat beperkte woorden haal.

Probeer samen tot een evenwicht te komen die werkt tussen jullie. Zover ik kan zien hebben jullie beiden de wil om elkaar tegemoet te komen. Zit het tussen jullie qua gevoel gewoon goed, maar is er onzin omheen.
Erg makkelijk gezegd, maar haal de onzin weg.

Verman jezelf. Er is een relatie en iedere volwassene maakt z'n eigen keuzes gedurende de dag en in het algemeen. Het is het recht niet aan de ander om jou te besturen en andersom ook niet. Teveel controle maakt dat het verstikkend kan werken en dat men juist 'lucht' kan gaan zoeken in een andere affaire.

Mocht ze bepaalde grenzen oversteken dan kun je achteraf wel beslissen, voor de rest.. chill.

Hoe wij dat zien is egaal, maar jij moet gewoon tegen je vriendin zeggen, luister, ik heb geen zin om met die man om te gaan, ik heb mijn eigen vrienden. Dus als je erheen wilt gaan of met hem wilt afspreken, dan kan ik je niet tegenhouden maar ik niet meer dus. Vraagt ze, waarom niet. Dan herhaal je gewoon, .. ik heb mijn eigen vrienden, hij is geen vriend van mij.

Dat geldt voor veel. Naar jouw gevoel overmatig bezoeken brengen aan haar ouders, broes, zussen, vriendinnen, hoef jij allemaal niet aan mee te doen. Af en toe eens maar bv iedere week de schoonouders bezoeken en dergelijke is niet nodig als je dat niet wilt.
Drijft ze het op de spits, dan is het duidelijk, deze ex is dan blijkbaar belangrijker voor haar dan jij, dan moet jij of toegeven of haar de keus geven tussen de ex en jou. Of gewoon helemaal kappen.

Er hoeft niets achter te zitten, sommige mensen, vrouwen, hebben dat, zijn heel sociaal, is toch allemaal leuk en gezellig en die ex is nu een vriend en hoort ook bij mijn wereldje net als jij en mijn broer en moeder. Dat is toch niet erg, daar is niks bij. Het ligt aan jou tot hoever je het laat komen. Als ze van jou erheen mag, is dat toch wel heel tolerant. Waarom wil zij nou persé dat jij er ook heen gaat. Don't stick your dick in sick. Zeker nu niet, je bent nu en komt in de leeftijd (30 - 45) dat je als man het voor het uitzoeken hebt.
Verspil hier geen goede tijd aan !!

[ Bericht 21% gewijzigd door LeesFoknl op 18-05-2021 03:22:29 ]

Ik zou er geen zin in hebben.

Na meer dan 20 jaar samen en vier kinderen zie ik mijn ex nog regelmatig. Maar het is niet zo dat ik haar voor de gezelligheid opzoek. Maar moet ik daar zijn vanwege één van de kinderen dan drink ik ook rustig een kopje koffie mee.
Mijn huidige vriendin snapt dat gelukkig.

Ik snap het wel. Nu heb ik zelf met een ex te maken maar dat is de vader van haar dochter en die is prima te pruimen maar die accepteer ik eigenlijk alleen omdat hij de vader is. Ik zou moe worden van een ex die heel de tijd aanwezig is. Vooral die foto's bij haar ouders vind ik op z'n minst apart.

Zoals ik dit lees kan jij dit niet los laten en gaat dit gewoon een issue worden. Kom voor jezelf op of kap ermee. Zij zal hem niet laten vallen en dat is voor mij eigenlijk al een teken aan de wand.

quote:

Op maandag 17 mei 2021 17:09 schreef Dido19 het volgende:

[..]

Je hebt een punt.

Van al mijn relaties is hij de meest aanwezige ex tot nu toe. Soms vind ik het eigenlijk een beetje ongepast.
Ik betrap mezelf op de gedachte dat zijn (inmiddels ex) vriendin er nooit bij was bij gezamenlijke dingen, maar dat ik er dan wel mee naartoe moet.

Ik heb oprecht geen probleem met die vriendschap tussen mijn partner en hem, wel met het feit dat ik steeds mee moet opdraven. Als ik dat dan probeer te verwoorden is het van 'Ja maar je hebt hem al ontmoet, hoezo is dit nog steeds een issue?'

Ehm... Is je probleem dan niet vooral je huidige vriendin die je daartoe zit te manipuleren?

Als ik je posts lees komt dat wel een beetje zo over, dat je huidige vriendin ook heel bewust dat opzoekt en kennelijk ook graag stookt.
Zeker ook als ze jou dan 'slechte verhalen over hem' gaat vertellen, die schijnbaar ook de gewenste werking op jou hebben.

Alsof ze allemaal gedragsregels aan jou gaat opleggen, die je dan te volgen heb; en jij doet dat ook wel erg braaf.
Waarom laat je dat voor jou beslissen?
Ben je bang net als die 'andere ex' ook terzijde geschoven te worden wegens 'jaloers gedrag' , wat ook weer een verhaaltje is dat je vriendin je verteld heeft over een 'andere' ex van haar.

quote:

Op maandag 17 mei 2021 16:23 schreef Dido19 het volgende:
Onlangs vertelde mijn vriendin een verhaal over die ex waardoor ik eigenlijk besloten heb dat ik hem niet meer wil zien. Hij werd door iedereen altijd omschreven als een 'feminist' etc, maar er is een situatie geweest waarin hij mijn partner héél erg onrespectvol heeft behandeld. (Seksuele intimidatie, een vriend van hem haar seksueel laten intimideren en niet ingrijpen etc).

Ik heb het gevoel dat de vrienden van mijn partner en mijn partner niet echt begrijpen dat ik hem niet wil zien. Voor mijn partner is het gewoon 'een vriend met wie ze ooit heeft gedate', maar voor mij ligt dat iets moeilijker.

Waarom ligt dat moeilijker voor jou? Weten zij allemaal niet wat jij wel weet? Of gaan mensen er wat makkelijker aan voorbij, aangezien je vriendin er zelf kennelijk geen probleem mee heeft om het contact in stand te houden?

Gegeven eerder advies

Ik spreek niet voor ts maar persoonlijk had ik zo'n relatie al lang in de kiem gesmoord.

Ik snap dat iemand zn ex nog ziet voor de kinderen etc. Maar dit ligt wat anders.

Als je een relatie aangaat moet je een beetje grenzen stellen of het op zn beloop laten en jezelf vermannen. Dat kan hier ook wel. Geen enkele harde garanties te geven over of de factoren werken of niet.

Maar het hele 'de gezelligheid opzoeken met exen' zou ik in mijn eigen beleving van een dusdanig onnodig soapniveau vinden dat iemand anders dat van mij zou mogen invullen.

Hypothetisch voorbeeld. Lig je straks met Covid op bed omdat zo'n ex bij je vriendin is geweest. Dan ben je met uitleg naar anderen toe wel het lulletje rozenwater van de drie. Ook al is het niet allemaal wat het lijkt.

Zou zulke onzin skippen.

quote:

Op dinsdag 18 mei 2021 13:20 schreef Beathoven het volgende:
Maar het hele 'de gezelligheid opzoeken met exen' zou ik in mijn eigen beleving van een dusdanig onnodig soapniveau vinden dat iemand anders dat van mij zou mogen invullen.

Ik (video-)bel nog wel eens met mijn ex, we appen wat, lunchen een keer per drie á vier maand. We zijn ontzettend goede vrienden. Op zich totaal geen probleem. Zijn er zelfs heel blij mee.

Voorbeeld van TS lijkt wel veel extremer tho. Het is wel een ander verhaal.

Het is een soort van masochisme volgens mij om je relatie toe staan om doorlopend zijn/haar ex in jouw ponem te wrijven..
Het getuigt vanuit je wederhelft niet echt van enig empathisch vermogen, en jij moet gewoon grenzen aangeven.

my 2cts.

No offence, maar bij de eerste paar zinnen wist ik al dat het dramatique zou worden.

quote:

Hoe zit dat bij jullie? Moeten jullie soms omgaan met ex'en van jullie partners? Hoe gaat dat dan, komen jullie overeen?

Ik vind dat jij een Beta bent die zichzelf verneukt.
Ex hoort exit te zijn anders heb ik geen interesse.

Weet je wat het is met types als jij? Jullie vinden het goed als stront een entree maakt in jullie leven maar klagen over leven met de stank.

Succes!

quote:

Op maandag 17 mei 2021 16:23 schreef Dido19 het volgende:
Dus, mijn partner en ik zijn een jaar samen en net gaan samenwonen.
Zij is biseksueel en had in het verleden relaties met mannen en vrouwen, met één van haar ex'en komt ze nog heel goed overeen. Ze waren 4 jaar samen en gingen 2,5 jaar geleden uit elkaar.

Op zich stoort het me niet dat ze elkaar zien. Ze gaan vaak iets drinken met elkaar, zien elkaar nog in groep (veel gemeenschappelijke vrienden). Ik heb altijd het idee gehad: 'Mijn partner mag absoluut bevriend zijn met een ex maar ik moet niet met deze persoon gaan optrekken en leuke activiteiten mee doen.'

Ik heb haar ex een paar keer ontmoet, ondanks het feit dat we heel vriendelijk tegen elkaar waren had ik niet echt een comfortabel gevoel bij hem. Op sociale media staan er ook nog enorm veel foto's van hen samen, bij de familie van mijn vriendin hingen nog foto's met hem aan de muur. In het verleden had mijn vriendin een relatie met iemand die heel jaloers was op die ex en toen ging hij uithuilen bij haar vrienden zodat ze zijn kant zouden kiezen.

Onlangs vertelde mijn vriendin een verhaal over die ex waardoor ik eigenlijk besloten heb dat ik hem niet meer wil zien. Hij werd door iedereen altijd omschreven als een 'feminist' etc, maar er is een situatie geweest waarin hij mijn partner héél erg onrespectvol heeft behandeld. (Seksuele intimidatie, een vriend van hem haar seksueel laten intimideren en niet ingrijpen etc).

Ik heb het gevoel dat de vrienden van mijn partner en mijn partner niet echt begrijpen dat ik hem niet wil zien. Voor mijn partner is het gewoon 'een vriend met wie ze ooit heeft gedate', maar voor mij ligt dat iets moeilijker.

Er zijn geen kinderen ofzo en we zijn beiden eind de 20.

Hoe zit dat bij jullie? Moeten jullie soms omgaan met ex'en van jullie partners? Hoe gaat dat dan, komen jullie overeen?

Ikzelf had daar ooit in de begin van mijn datejaren wel wat over meegemaakt. Zo een meid zag me wel zitten maar ze zei dat ze nog 'iets moest afhandelen' met haar 'ex'. Ik zei toen tegen haar dat ze dat eerst maar moest doen. Toen bleek dat ze het hadden bijgelegd en weer bij elkaar waren. Gelukkig had ik nog niet te veel energie besteed hieraan dus was de schade voor mij beperkt.

Ikzelf zou in het vervolg gewoon aangeven dat zaken die zij moet afhandelen afgehandeld moeten zijn en niet dat ik daarmee wordt geconfronteerd. Ik moet niet in zaken betrokken raken waar ik niks mee te maken heb of niks mee te maken wil hebben.