Ik raakte volledig in paniek maar aangezien ik veel vaker slaapverlamming heb gehad, weet ik dat dit hallucinaties zijn en dat ik moet proberen mijn tenen en vingers of tong te bewegen. Het duurt even en mislukt vaak enkele keren, maar uiteindelijk lukt het en kan ik me op mijn zij draaien en word ik wakker.
Ik denk dus dat daar al die Amerikaanse Alien Abduction stories vandaan komen. Van dit soort hallucinaties. Want het lijkt heel echt. En ik dacht vannacht: de volgende keer wil ik proberen minder angstig te zijn en de hallucinatie gewoon door laten gaan, kijken hoe ver ik kom. Net zoals met lucide dreaming.
Denken jullie dat dat mogelijk is?
Ik denk zelf eigenlijk dat de droom dan al snel over gaat in een droom die je brein kan snappen..quote:
Ik heb nog nooit iets gehallucineerd dat ook dusdanig echt leek dat ik geen onderscheid kon maken tussen wat er wel of niet was. Niet met dromen, niet met drugs. Nooit. Hoe kunnen die alien abduction mensen dan zo overtuigd zijn van hun ervaringen?
Ik beleef het in ieder geval 100% realistisch, dus op dat moment er niet van bewust zijn dat het een droom of hallucinatie betreft, het is een uiterst heldere ervaring. Als ik er uit wakker word dan is dat wel even eng omdat je nog verlamd bent maar je weet uit ervaring dat de controle snel terug komt. Het overkomt me maar af en toe helaas, het zijn tot op heden altijd fascinerende roller coasters geweest. Het zou mij ook niet verbazen als die Alien Abduction stories hier inderdaad vandaan komen.quote:Op maandag 17 mei 2021 17:27 schreef Discombobulate het volgende:
Hoe ervaar je zoiets? Ik ben nog steeds heel benieuwd. Als ik droom, heb ik echt wel een soort van onbewust door dat ik droom, een soort wazig onderbewustzijn, droom-logica, je ziet alles niet écht. Zo'n slaapverlamming ervaar je wel als daily life? In de zin van hoe jij nu naar je beeldscherm kijkt, op zo'n manier werkelijk? Of is het ook zoiets als dromen?
Ik heb nog nooit iets gehallucineerd dat ook dusdanig echt leek dat ik geen onderscheid kon maken tussen wat er wel of niet was. Niet met dromen, niet met drugs. Nooit. Hoe kunnen die alien abduction mensen dan zo overtuigd zijn van hun ervaringen?
Maar dus je ervaart het met een bepaalde 'veracity' die je ook ervaart als je gewoon dingen doet in het dagelijks leven? Als ik droom, ben ik me wellicht niet bewust van het feit dat het een droom is, maar ik ervaar het nooit als zoiets in een wakker bewustzijn, het is altijd een soort van wazige mindscape. Slaapverlamming is dus wél zo realistisch?quote:
[..]
Ik beleef het in ieder geval 100% realistisch, dus op dat moment er niet van bewust zijn dat het een droom of hallucinatie betreft, het is een uiterst heldere ervaring. Als ik er uit wakker word dan is dat wel even eng omdat je nog verlamd bent maar je weet uit ervaring dat de controle snel terug komt. Het overkomt me maar af en toe helaas, het zijn tot op heden altijd fascinerende roller coasters geweest. Het zou mij ook niet verbazen als die Alien Abduction stories hier inderdaad vandaan komen.
Op het moment dat ik het droom lijkt het ontzettend echt. Vooral de allereerste keer. Toen heb ik een week lang met de lamp aan geslapen omdat ik doodsbang was. Maar toen ik het vaker kreeg, kreeg ik na enkele seconden tot minuten door dat het niet echt was en leerde ik hoe ik eruit kwam.quote:
Hoe ervaar je zoiets? Ik ben nog steeds heel benieuwd. Als ik droom, heb ik echt wel een soort van onbewust door dat ik droom, een soort wazig onderbewustzijn, droom-logica, je ziet alles niet écht. Zo'n slaapverlamming ervaar je wel als daily life? In de zin van hoe jij nu naar je beeldscherm kijkt, op zo'n manier werkelijk? Of is het ook zoiets als dromen?
Ik heb nog nooit iets gehallucineerd dat ook dusdanig echt leek dat ik geen onderscheid kon maken tussen wat er wel of niet was. Niet met dromen, niet met drugs. Nooit. Hoe kunnen die alien abduction mensen dan zo overtuigd zijn van hun ervaringen?
De laatste paar keer dat ik slaapverlamming had, had ik al redelijk snel door dat het niet echt was. Ook deze hallucinatie duurde maar 10 seconden ofzo. Maar eruit komen duurde wel een minuut of 2. En ik heb nog minstens een uur hartkloppingen en een warm hoofd gehad door de adrenaline.
De angst is niet heel goed te omschrijven. Waarvoor ik precies bang ben? Ik denk voor het feit dat er 'iets' bij me in de buurt is wat me iets aan kan doen, maar ik kan me niet verdedigen. Zo voelt het ongeveer.
Ja op dat moment voelt het wel heel realistisch. Snel daarna heb je - net zoals met een droom - wel door dat het niet echt was. Maar soms zou ik echt zweren dat ik in mijn woonkamer stond of dat er iemand in mijn huis was. Of dat iemand me aan raakte of op me drukte. Of dat er iemand in mijn bed lag, terwijl ik alleen woon. En ook deze wezens leken me afgelopen nacht weer echt aan te kijken en al een heel plan in hun hoofd te hebben om me uit bed te halen. En ik dacht: nee het gaat ze niet lukken, ik MOET wakker worden zodat niets me kan overkomen.quote:
[..]
Maar dus je ervaart het met een bepaalde 'veracity' die je ook ervaart als je gewoon dingen doet in het dagelijks leven? Als ik droom, ben ik me wellicht niet bewust van het feit dat het een droom is, maar ik ervaar het nooit als zoiets in een wakker bewustzijn, het is altijd een soort van wazige mindscape. Slaapverlamming is dus wél zo realistisch?
Klinkt ontzettend stom hahaha!
Dikgedrukte, ervaar je het dan ook als heel realistisch? Persoonlijk ervaar ik een droom nooit als heel realistisch, maar een soort wazige 'mindscape'. Zeg maar zo realistisch als hoe jij nu uit het raam kijkt? Een slaapverlamming is dat dus wél?quote:
[..]
Ja op dat moment voelt het wel heel realistisch. Snel daarna heb je - net zoals met een droom - wel door dat het niet echt was. Maar soms zou ik echt zweren dat ik in mijn woonkamer stond of dat er iemand in mijn huis was. Of dat iemand me aan raakte of op me drukte. Of dat er iemand in mijn bed lag, terwijl ik alleen woon. En ook deze wezens leken me afgelopen nacht weer echt aan te kijken en al een heel plan in hun hoofd te hebben om me uit bed te halen. En ik dacht: nee het gaat ze niet lukken, ik MOET wakker worden zodat niets me kan overkomen.
Klinkt ontzettend stom hahaha!
Ik heb wel eens hallucinaties gehad net voordat ik in slaap val. Ineens overal spinnen, je schrikt overeind uit een reflex, en it's gone.
Iemand die het nooit eerder heeft ervaren zou idd kunnen geloven dat hij ontvoerd is door aliens of bezocht is door geesten, wezens of entiteiten.
Het is ook vaak cultureel gebonden, de Romeinen hadden het over de incubus/succubus die het leven uit je zoog.
Het begrip 'nachtmerrie' komt er ook vandaan, want er stond plots een kwaadaardig paard in de gang.
Precies dit dus. Nu weet ik het snel dat het niet echt is. De eerste keer absoluut niet. Ik dacht: mij zien ze nooit meer terug!quote:Op donderdag 20 mei 2021 22:04 schreef The_Emotion het volgende:
Slaapverlammingen kunnen heel realistisch en intens zijn, maar de ervaren slaapverlammer heeft het snel genoeg door dat het niet echt is.
Iemand die het nooit eerder heeft ervaren zou idd kunnen geloven dat hij ontvoerd is door aliens of bezocht is door geesten, wezens of entiteiten.
Het is ook vaak cultureel gebonden, de Romeinen hadden het over de incubus/succubus die het leven uit je zoog.
Het begrip 'nachtmerrie' komt er ook vandaan, want er stond plots een kwaadaardig paard in de gang.
Ooit geslapen. Wakker geworden, kleren aangetrokken. Ontbeten. Tanden gepoetst. In de file gestaan. Aangekomen op mijn werk. En toen werd ik wakker. Heb toen nagenoeg exact hetzelfde gedaan. Maar was wel vaag want de droom dat ik naar mijn werk ging was zo realistisch.quote:
Hoe ervaar je zoiets? Ik ben nog steeds heel benieuwd. Als ik droom, heb ik echt wel een soort van onbewust door dat ik droom, een soort wazig onderbewustzijn, droom-logica, je ziet alles niet écht. Zo'n slaapverlamming ervaar je wel als daily life? In de zin van hoe jij nu naar je beeldscherm kijkt, op zo'n manier werkelijk? Of is het ook zoiets als dromen?
Ik heb nog nooit iets gehallucineerd dat ook dusdanig echt leek dat ik geen onderscheid kon maken tussen wat er wel of niet was. Niet met dromen, niet met drugs. Nooit. Hoe kunnen die alien abduction mensen dan zo overtuigd zijn van hun ervaringen?
Maar zelfs al zouden er ook echte alienontvoeringen zijn (ga er niet van uit), dan nog zouden er veel meldingen voorkomen met andere oorzaken.
Nou, ik ervaar het dus nooit op zo'n realistische manier. Zoals ik zei: Een droom is bij mij altijd een soort van vage mindscape, een soort onderbewuste wereld die ik niet ervaar op een 'realistische' manier.quote:Op vrijdag 21 mei 2021 17:18 schreef TserrofEnoch het volgende:
[..]
Ooit geslapen. Wakker geworden, kleren aangetrokken. Ontbeten. Tanden gepoetst. In de file gestaan. Aangekomen op mijn werk. En toen werd ik wakker. Heb toen nagenoeg exact hetzelfde gedaan. Maar was wel vaag want de droom dat ik naar mijn werk ging was zo realistisch.
Ik werd wel eens keer wakker, wekker ging (althans, dacht ik ), aangekleed, ging naar beneden, alles was donker, keek op de klok, was het 4 uur ofzo. En toen ging ik weer naar m'n slaapkamer en toen waren m'n dekens en kussen ineens weg. Lagen blijkbaar in de kast. Nul komma nul herinnering daarvan.
En heb ook wel eens een night terror gehad, gedesoriënteerd schreeuwen, om je heen slaan, extreme angst en toen zwaaide ik met m'n arm een stuk gordijn weg en er kwam wat licht binnen en binnen 1 seconde kristalliseerde de werkelijkheid zich weer en vroeg ik me af waar was ik mee bezig?
Oorzaken zoals psychoses bedoel je dan?quote:
Inhoudelijk op TS. Nee, ik denk niet dat dergelijke meldingen hier aan toe te schrijven zijn. Zal best deels de oorzaak kunnen zijn. Maar dergelijke meldingen hebben denk ik vaak ook andere oorzaken.
Maar zelfs al zouden er ook echte alienontvoeringen zijn (ga er niet van uit), dan nog zouden er veel meldingen voorkomen met andere oorzaken.
Haha die night terror zo eng! Ik heb wel eens gehad dat ik ben gaan slapen in ondergoed en een shirt en dat ik dat allemaal in mijn slaap uit heb getrokken en bij mijn voeteneinde had gelegd. Ik snapte er echt niets van de volgende ochtend!quote:
[..]
Nou, ik ervaar het dus nooit op zo'n realistische manier. Zoals ik zei: Een droom is bij mij altijd een soort van vage mindscape, een soort onderbewuste wereld die ik niet ervaar op een 'realistische' manier.
Ik werd wel eens keer wakker, wekker ging (althans, dacht ik ), aangekleed, ging naar beneden, alles was donker, keek op de klok, was het 4 uur ofzo. En toen ging ik weer naar m'n slaapkamer en toen waren m'n dekens en kussen ineens weg. Lagen blijkbaar in de kast. Nul komma nul herinnering daarvan.
En heb ook wel eens een night terror gehad, gedesoriënteerd schreeuwen, om je heen slaan, extreme angst en toen zwaaide ik met m'n arm een stuk gordijn weg en er kwam wat licht binnen en binnen 1 seconde kristalliseerde de werkelijkheid zich weer en vroeg ik me af waar was ik mee bezig?
Onder andere ja. Dromen, psychoses, na-aapgedrag, trauma's, overactieve fantasie, hallucinaties, moedwillig liegen voor aandacht, drogeringsmiddelen, slaapstoornis, verhoogde stress en soms wordt het door derden opgedrongen en gaat de persoon het zelf ook geloven.quote:
[..]
Oorzaken zoals psychoses bedoel je dan?
(En daarnaast eventueel daadwerkelijke ontvoeringen, maar dan nog berusten dan de meerderheid van de meldingen op bovenstaande zaken.)
Er zijn genoeg figuren die helemaal opgaan in communiceren met buitenaards leven.
Een vrouw die het als normaal brengt is Eva van Zeeland. Ze heeft tientallen video's over onder andere ontvoeringen door buitenaardsen en heeft 't continu over "buitenaards contact".
Deze dame is echt niet helemaal lekker in haar bovenkamer maar best vermakelijk hoor.
"vertrouw op je eigen waarheid". Hmmmja
https://missnatural.nl/talkshow/