Gegeten met je vrouw. Wat ze ook heeft gemaakt. Je kijkt het nieuws, kinderen naar bed, gaat slapen en de wekker gezet.
Wakker worden in je warme bed. Je zet koffie, belegt een toast met ham.
Of kipfilet, of wat dan ook. Rookt een sigaretje. Stapt in je opel corsa, op weg naar de rij
van het koffieapparaat. Waar je nog even kan vertellen wat je de avond er voor
hebt meegemaakt. Kan luisteren naar wat anderen hebben meegemaakt.
Wat iedereen heeft meegemaakt. En niemand elkaars verhaal belangrijk vind. En het misschien niet eens hebben gehoord.
En langzaam druipt iedereen af. Naar de plek die van ze wordt verwacht. De plek die hun huur betaalt. De plek waaruit 38 procent van hun dag uit bestaat.
Op weg in je open corsa naar huis. Iedereen heeft verteld dat ze weer blij zijn dat de dag er weer op zit; verlangen naar hun vrouw die weet ik veel wat heeft klaargemaakt.
Niemand die heeft gehoord wat dat ook maar moge zijn. Alleen heeft opgevangen ‘ fijne avond collega’ . Dat is waar je naar verlangt.
Je aanschuift aan tafel; je vrouw vraagt hoe de dag was. Jij vraagt hoe haar dag was. Jullie het allebei niet eens gehoord hebben. Knikken naar elkaar. Moe van de dag. Moe van hoe een dag hoort te zijn. Kinderen naar bed; nog even het journaal en gaat slapen.
Wakker worden in je warme bed. Je zet koffie, belegt een toast met ham.
Of kipfilet, of wat dan ook. Rookt een sigaretje. Stapt in je opel corsa, op weg naar de rij
van het koffieapparaat. Waar je nog even kan vertellen wat je de avond er voor
hebt meegemaakt. Kan luisteren naar wat anderen hebben meegemaakt.
Wat iedereen heeft meegemaakt. En niemand elkaars verhaal belangrijk vind. En het misschien niet eens hebben gehoord.
Da capo.