Ik liep door tot een punt dichtbij een ruimte die met 1 muur was gescheiden van de openbare ruimte. Ik stond daarvoor stil omdat ik niet zeker wist of ik die ruimte moest ingaan waar meerdere mensen aan het wachten waren. Er stond bij de ingang van die ruimte een douaneambtenaar.
Een joodse israeliet die mij minutenlang roerloos met een strak gezicht constant bleef aanstaren met zijn grote blauwgrijze ogen.
Qua uiterlijk was het een knappe man, maar hij kwam echt ijskoud over. Ik vond het maar raar, hij wist helemaal niks over mij.
In plaats van mintenlang doelloos te blijven staan, liep ik naar hem toe om te vragen waar ik moest zijn. Ik liep zijn richting op en toen hij doorkreeg dat ik hem iets wilde vragen, draaide hij meteen zijn hoofd letterlijk 90 graden om
. Ik dus het volgende aan hem vragen....correctie: mezelf opdringen (want zo voelde dat op het moment) "can i ask you something?"
Toen ik dat zei, draaide hij wel zijn hoofd weer om en keek me aan. "Do i have to be here for an inspection?".
Hij deed echt ontzettend zijn best om zo strak en afstandelijk mogelijk te kijken en zo een minimale mogelijke reactie te geven. Ik heb nog nooit zo een ijskoude knik in mijn leven gehad. Het was niet eens een knik, meer een halve vage knik.
Volgens mij omdat hij dacht dat ik een Palestijnse was. En wat als ik een Palestijn was. Is dat alleen al een reden om me zo te behandelen? Nou enkele seconden later werd in die ruimte een Palestijn met flink wat kracht door 4 mannen in zijn hok gehouden. Ik kwam daar ook tussen zitten. Alle bekende Palestijnen kregen vieze blikken van de douaniers. Ik niet, ik kreeg nog steeds het ijskoud gestaar van die ene gast.
Er zaten Palestijnen uit Amerika die al 9 uur aan het wachten waren om het land binnen te komen. Een Palestijnse tweeling (vrouwen) die 2 uur aan het wachten waren om Israel binnen te mogen. Zij hebben familie in Jeruzalem wonen. En elk jaar moesten zij uren in die ruimte wachten.
Toen mijn naam werd geroepen, vroegen ze mij naar de voornamen van mijn vader en opa. Ik weet nog steeds niet waarom ze dat wilden weten. Maar dat leken ze heel belangrijk te vinden. Meer dan het feit wat ik in het land kwam doen.
Ik vond het echt jammer, want ik kwam daar niet om te haten of te oordelen. Ik wilde de dode zee en Jeruzalem zien. Maar ik werd verrast door een intense haat tussen Israelieten en Palestijnen en als "welkom" maakte ik ook nog eens mee hoe het was om die nijd te ervaren. Jammer was dat.
Wat zijn jullie gedachtes hierover?
[ Bericht 0% gewijzigd door Bleubell op 15-05-2021 22:58:58 ]
Lijkt me wel een hele intense/indrukwekkende ervaring die je inderdaad niet gauw doet vergeten en die je wereld mogelijk ook een beetje kleurt.
Krijgt hij tenminste serieuze reactiesquote:
"Heb je daarna nog joodse chickies geneukt"quote:Op zaterdag 15 mei 2021 22:54 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Krijgt hij tenminste serieuze reacties
Victim blamingquote:
Ik ben een vrouwquote:
[..]
Krijgt hij tenminste serieuze reacties
[ Bericht 91% gewijzigd door CoolGuy op 16-05-2021 10:09:20 ]
Wat ik verder van je verhaal vind? Een beetje twijfelachtig..
Daarom stempelen ze niet in je paspoort. Iedereen krijgt een briefje. Dus, in mijn paspoort is niets te zen.quote:
[..]
Ken je er ook eentje doen van hoe men in menig Arabisch land reageerde op je paspoort toen ze zagen dat je Israel bezocht had?
Of misschien interessanter als je een Israelisch paspoort toont.
Hou aub op met dit soort achterlijke specificaties van afkomst. We zijn geen Amerikanenquote:Op zaterdag 15 mei 2021 22:38 schreef Bleubell het volgende:
Nu ben ik zelf een mix met daarbij ongeveer 10% Joods
Zo vond ik Amerika ook een vreemde gewaarwording in de eerste instantie. Was gewoon een standaard controle, maar in de eerste instantie echt vrij koud en afstandelijk. Hier is dat veel losser, amicaler, iig zolang je nergens van verdacht wordt.
Ik had vooral het geluk dat ik keurig geregistreerd wat paardenspullen meenam. Dat brak het ijs omdat het kleinkind van de beambte ook iets met paarden had. Daarna was het wel gewoon vriendelijk en ging alles een stuk soepeler. Best wel gezellig zelfs.
Ik zou dus als ik jou was (ts) het niet te persoonlijk nemen. Zo zijn ze tegen vrijwel iedereen, dat is hoe zij hun werk doen en ook horen te doen daar. Ze zijn afstandelijk en autoritair. En dat wordt pas losser als alles keurig is afgevinkt en dan vaak ook nog niet echt bij die douane/grens bewaking, die zijn echt in functie dan.
Op best veel plekken gaan ze veel meer uit van is verdacht tot het tegendeel is bewezen en om eerlijk te zijn kunnen ze zich vaak ook niet veroorloven dat anders aan te pakken. Ze moeten wel algemeen zo handelen, anders krijg je gezeur over willekeur en wordt hun werk een stuk lastiger.
Het is een kwestie van even ja en amen zeggen, netjes doen wat je gezegd wordt, goed laten zien dat je meewerkt en netjes vragen als iets niet helemaal duidelijk is. En nogmaals, het niet persoonlijk nemen, want meestal is het echt niet persoonlijk.
Er word niet gesproken over andere bevolkingsgroepen.
Daarbij zien zij Palestijnen als dieren, tegenlicht of zembla whatever, liet dat eens mooi zien nog voor de “muur” bestond bij die controleposten, hoe de soldaten dachten over de Palestijnen die daar dagelijks moesten melden.
Israël is dan ook niets meer dan een wat beschaafdere versie van nazi duitsland.
Waar ze op zich hun best doen niet teveel burgerdoden te maken, maar als puntje bij paaltje komt, alleen ene reet geven om de jood dan om anderen.
Doen alsof dat niet zo is, is heel heel naïef en op zich moeten ze het allemaal zelf maar uitzoeken in die regio.
Palestijnen op hun beurt kunnen er ook voor kiezen niet steeds een extremistische groep de baas te laten spelen waardoor de ellende sowieso nooit kan ophouden.
Als je mensen wil beïnvloeden in hun mening over het Arabisch-Israelisch conflict, kan je beter in POL zijn. Of in NWS als je relevant nieuws hebt.quote:
Nu Israelieten en de Palestijnen de laatste dagen in het nieuws zijn, bracht het me terug naar mijn eerste ervaring op het vliegveld in Tel Aviv. Ik weet nog hoe ik bij de paspoortcontrole door een vrouw werd gestuurd naar een andere ruimte vanwege mijn afkomst. Wat die is, is even niet relevant. Nu ben ik zelf een mix met daarbij ongeveer 10% Joods, maar dat wisten zij niet. Mijn paspoort werd door de agenten naar achteren meegenomen. Ik ben een vrouw.
Ik liep door tot een punt dichtbij een ruimte die met 1 muur was gescheiden van de openbare ruimte. Ik stond daarvoor stil omdat ik niet zeker wist of ik die ruimte moest ingaan waar meerdere mensen aan het wachten waren. Er stond bij de ingang van die ruimte een douaneambtenaar.
Een joodse israeliet die mij minutenlang roerloos met een strak gezicht constant bleef aanstaren met zijn grote blauwgrijze ogen.
Qua uiterlijk was het een knappe man, maar hij kwam echt ijskoud over. Ik vond het maar raar, hij wist helemaal niks over mij.
In plaats van mintenlang doelloos te blijven staan, liep ik naar hem toe om te vragen waar ik moest zijn. Ik liep zijn richting op en toen hij doorkreeg dat ik hem iets wilde vragen, draaide hij meteen zijn hoofd letterlijk 90 graden om
Ik dus het volgende aan hem vragen....correctie: mezelf opdringen (want zo voelde dat op het moment) "can i ask you something?"
Toen ik dat zei, draaide hij wel zijn hoofd weer om en keek me aan. "Do i have to be here for an inspection?".
Hij deed echt ontzettend zijn best om zo strak en afstandelijk mogelijk te kijken en zo een minimale mogelijke reactie te geven. Ik heb nog nooit zo een ijskoude knik in mijn leven gehad. Het was niet eens een knik, meer een halve vage knik.
Volgens mij omdat hij dacht dat ik een Palestijnse was. En wat als ik een Palestijn was. Is dat alleen al een reden om me zo te behandelen? Nou enkele seconden later werd in die ruimte een Palestijn met flink wat kracht door 4 mannen in zijn hok gehouden. Ik kwam daar ook tussen zitten. Alle bekende Palestijnen kregen vieze blikken van de douaniers. Ik niet, ik kreeg nog steeds het ijskoud gestaar van die ene gast.
Er zaten Palestijnen uit Amerika die al 9 uur aan het wachten waren om het land binnen te komen. Een Palestijnse tweeling (vrouwen) die 2 uur aan het wachten waren om Israel binnen te mogen. Zij hebben familie in Jeruzalem wonen. En elk jaar moesten zij uren in die ruimte wachten.
Toen mijn naam werd geroepen, vroegen ze mij naar de voornamen van mijn vader en opa. Ik weet nog steeds niet waarom ze dat wilden weten. Maar dat leken ze heel belangrijk te vinden. Meer dan het feit wat ik in het land kwam doen.
Ik vond het echt jammer, want ik kwam daar niet om te haten of te oordelen. Ik wilde de dode zee en Jeruzalem zien. Maar ik werd verrast door een intense haat tussen Israelieten en Palestijnen en als "welkom" maakte ik ook nog eens mee hoe het was om die nijd te ervaren. Jammer was dat.
Wat zijn jullie gedachtes hierover?
Jerusalem >> parking lot (met zonnepanelen)
Oops verkeerde topic
Dit. Probeer het daar maar TS.quote:
[..]
Als je mensen wil beïnvloeden in hun mening over het Arabisch-Israelisch conflict, kan je beter in POL zijn. Of in NWS als je relevant nieuws hebt.