WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Hoi iedereen,
Voordat ik de vraag ga stellen eerst wat uitleg.
Ik kom uit een gezin waar mijn moeder huisvrouw was en een hekel had aan haar huishoudelijke taken. Ik heb haar nooit een dag in haar leven zien werken en zij haalde werkende moeders door het slijk omdat zij hun kinderen aan het lot zouden overlaten. Mijn vader had een simpele baan bij een drukkerij, maar was niet een man die voor zichzelf opstond als er wat op zijn werk was. Ik had geen familie waar ik een ander voorbeels heb gehad, dus ik ben altijd met tegenzin gaan werken, puur omdat ik nooit een voorbeeld heb gezien waar iemand echt plezier uit zijn of haar werk haalde. Deze blauwdruk heeft mij al vele malen ontslag opgeleverd omdat ik nooit met plezier iets deed qua werk.
Ik ben nu op een leeftijd waarop ik me besef dat ik hier zelf iets aan moet doen, maar me ook net pas bewust ben van waar de negatieve gedachten en houding vandaan komen. Graag zou ik dan ook die negativiteit naar werk toe weg willen nemen en ik dacht: wellicht is er hier iemand die met een inzicht komt dat mij juist de positieve kant op kan duwen.
Vraag is dus: hoe kan ik werk een minder negatieve lading geven?
Voordat ik de vraag ga stellen eerst wat uitleg.
Ik kom uit een gezin waar mijn moeder huisvrouw was en een hekel had aan haar huishoudelijke taken. Ik heb haar nooit een dag in haar leven zien werken en zij haalde werkende moeders door het slijk omdat zij hun kinderen aan het lot zouden overlaten. Mijn vader had een simpele baan bij een drukkerij, maar was niet een man die voor zichzelf opstond als er wat op zijn werk was. Ik had geen familie waar ik een ander voorbeels heb gehad, dus ik ben altijd met tegenzin gaan werken, puur omdat ik nooit een voorbeeld heb gezien waar iemand echt plezier uit zijn of haar werk haalde. Deze blauwdruk heeft mij al vele malen ontslag opgeleverd omdat ik nooit met plezier iets deed qua werk.
Ik ben nu op een leeftijd waarop ik me besef dat ik hier zelf iets aan moet doen, maar me ook net pas bewust ben van waar de negatieve gedachten en houding vandaan komen. Graag zou ik dan ook die negativiteit naar werk toe weg willen nemen en ik dacht: wellicht is er hier iemand die met een inzicht komt dat mij juist de positieve kant op kan duwen.
Vraag is dus: hoe kan ik werk een minder negatieve lading geven?
With love :*
Het meest simpele antwoord: door iets te gaan doen wat je leuk vindt, en dat je voldoening geeft.
Waar ligt je interesse? Waar ben je goed in? Welke voorbeelden heb je, buiten je directe familie, die wel de goede kanten laten zien?
Waar ligt je interesse? Waar ben je goed in? Welke voorbeelden heb je, buiten je directe familie, die wel de goede kanten laten zien?
Opinion is the medium between knowledge and ignorance (Plato)
Het klinkt zweefteverig, maar kijk even waarvoor je het doet. En doe leuke dingen náást je werk (dat is nu moeilijk uiteraard...)
Momenteel vind ik mijn werk echt even niet meer tof. Corona is de boosdoener. Ik bedenk mij wel wat ik kan doen met mijn leven na elke 23e van de maand. Dat soort dingen. Zorg voor een uitdaging. Is je werk nu niet top? Ga dan iets doen wat je top lijkt. Durf dat. Zit je nu in de detailhandel maar je zou graag de zorg in willen? onderzoek hoe en durf het aan.
Momenteel vind ik mijn werk echt even niet meer tof. Corona is de boosdoener. Ik bedenk mij wel wat ik kan doen met mijn leven na elke 23e van de maand. Dat soort dingen. Zorg voor een uitdaging. Is je werk nu niet top? Ga dan iets doen wat je top lijkt. Durf dat. Zit je nu in de detailhandel maar je zou graag de zorg in willen? onderzoek hoe en durf het aan.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Je hebt ook geen voorbeeld aan vrienden? Dat is voor mij meer een bepalender voorbeeld dan hoe mijn ouders het op werkgebied hebben aangepakt. En kan ook inspiratie geven over wat voor een werk bij je zou kunnen passen en wat je wel leuk vindt.
Toen ik na mijn afstuderen ging solliciteren had ik daar namelijk nog geen idee van. Nu ben ik gelijk op een plek terecht gekomen waar de manier van werken (kleine projecten, veel analytisch denken, maar wel veel afwisseling) goed bij mij past waardoor ik er gelijk veel meer plezier in heb.
Zou het kunnen dat werk voor jou een negatieve lading heeft omdat je nog nooit werk hebt gedaan, wat je (iig grotendeels) leuk vond en je voldoening gaf?
Sommige dingen zijn prima voor een bijbaantje, maar het idee dat je dat je hele leven moet doen geeft het gelijk een negatieve lading. Als voor jou werk in het algemeen dat ene bijbaantje is, kan het ook in één klap een veel negatievere lading krijgen.
Toen ik na mijn afstuderen ging solliciteren had ik daar namelijk nog geen idee van. Nu ben ik gelijk op een plek terecht gekomen waar de manier van werken (kleine projecten, veel analytisch denken, maar wel veel afwisseling) goed bij mij past waardoor ik er gelijk veel meer plezier in heb.
Zou het kunnen dat werk voor jou een negatieve lading heeft omdat je nog nooit werk hebt gedaan, wat je (iig grotendeels) leuk vond en je voldoening gaf?
Sommige dingen zijn prima voor een bijbaantje, maar het idee dat je dat je hele leven moet doen geeft het gelijk een negatieve lading. Als voor jou werk in het algemeen dat ene bijbaantje is, kan het ook in één klap een veel negatievere lading krijgen.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Het gaat stom klinken, maar je bent zelf in controle over hoe je jezelf voelt. Dit is echt een goede talk.
Dus als je jezelf voorstelt dat iets leuker is, ga je het ook werkelijk leuker vinden. Dus ook s ochtends als je aan de dag gaat beginnen, is het gewoon belangrijk om positief te starten en je te uiten. Ook wanneer je dit eerst nog niet zo voelt. Je gaat je eigen brein beinvloeden.
Dus als je jezelf voorstelt dat iets leuker is, ga je het ook werkelijk leuker vinden. Dus ook s ochtends als je aan de dag gaat beginnen, is het gewoon belangrijk om positief te starten en je te uiten. Ook wanneer je dit eerst nog niet zo voelt. Je gaat je eigen brein beinvloeden.
Ik heb gemerkt dat wanneer ik bepaald werk initieel niet zo interessant vind, ik er eerst ervaring in op moet doen / er enigszins goed in moet worden, voordat ik er voldoening uit ga halen.
"Pools are perfect for holding water"
Je moet wel echt een beetje zwakzinnig zijn als je je brein kan manipuleren totdat je gelukkig bent door gewoon maar eerst te doen alsóf je gelukkig bent.quote:Op zaterdag 15 mei 2021 13:38 schreef snabbi het volgende:
Het gaat stom klinken, maar je bent zelf in controle over hoe je jezelf voelt. Dit is echt een goede talk.
Dus als je jezelf voorstelt dat iets leuker is, ga je het ook werkelijk leuker vinden. Dus ook s ochtends als je aan de dag gaat beginnen, is het gewoon belangrijk om positief te starten en je te uiten. Ook wanneer je dit eerst nog niet zo voelt. Je gaat je eigen brein beinvloeden.
-nee-
Ik zou zeggen, stap eens van het idee af dat dit komt doordat je een slecht rolmodel hebt gehad. Je hebt een redelijk beroerde werk ethiek en het ontbreekt ook aan zelfreflectie. Dat ligt niet aan je ouders. Je vader heeft blijkbaar zijn hele werkende leven zo'n beetje bij dezelfde werkgever gezeten (vermoedelijk tevreden in dezelfde rol), dát is het rolmodel dat je gehad hebt. Dus word volwassen en kijk naar jezelf. Je bent geen slachtoffer. Als je verantwoordelijkheid accepteert, dan kun je er wel degelijk iets aan doen.
Daarnaast: ga iets doen waar je plezier aan beleeft. Ik heb ook de nodige administratieve kutbaantjes gehad (slechts 1x ontslagen), en toen kwam ik toevallig terecht in mijn huidige sector. Sindsdien erg gemotiveerd, altijd op tijd, zelden tegenzin, zelden ziek. En nee, transport is niet iets waar ik inhoudelijk van geniet, maar het speelt wel in op mijn kwaliteiten, en daarom vind ik het fantastisch. Hopelijk is dat voor jou ook weggelegd.
Daarnaast: ga iets doen waar je plezier aan beleeft. Ik heb ook de nodige administratieve kutbaantjes gehad (slechts 1x ontslagen), en toen kwam ik toevallig terecht in mijn huidige sector. Sindsdien erg gemotiveerd, altijd op tijd, zelden tegenzin, zelden ziek. En nee, transport is niet iets waar ik inhoudelijk van geniet, maar het speelt wel in op mijn kwaliteiten, en daarom vind ik het fantastisch. Hopelijk is dat voor jou ook weggelegd.
Resistance is futile.
Meer kennis = meer de diepte in kunnen, herkenbaar. Maar ik denk niet dat TS noodzakelijkerwijs inhoudelijke diepgang zoekt.quote:
Ik heb gemerkt dat wanneer ik bepaald werk initieel niet zo interessant vind, ik er eerst ervaring in op moet doen / er enigszins goed in moet worden, voordat ik er voldoening uit ga halen.
Resistance is futile.
Wat voor werk doe je TS?
Is het lichamelijk zwaar, of zijn je collega's niet leuk?
Ik ken in mijn omgeving mensen die zwaar werk doen. Die beginnen vroeg, komen bekaf thuis, eten, douchen, even tv kijken en vroeg naar bed want vroeg op. Die hebben geen puf om 's avonds nog ergens een terrasje te pakken, op visite te gaan of te sporten.
Zaterdags soms nog extra werken, een halve dag. Dan zaterdagmiddag de noodzakelijke klusjes in en om het huis. Blijft alleen de zondag nog over om een keer uit te slapen en iets leuks te doen. Weer vroeg naar bed en de week begint weer opnieuw.
Op die manier is werken echt niet leuk, als jouw leven ook zo eruit ziet zou ik aanraden om werk te zoeken waarbij je energie over houdt voor leuke dingen. Dan werk je om te leven en weet je waar je het voor doet.
Is het lichamelijk zwaar, of zijn je collega's niet leuk?
Ik ken in mijn omgeving mensen die zwaar werk doen. Die beginnen vroeg, komen bekaf thuis, eten, douchen, even tv kijken en vroeg naar bed want vroeg op. Die hebben geen puf om 's avonds nog ergens een terrasje te pakken, op visite te gaan of te sporten.
Zaterdags soms nog extra werken, een halve dag. Dan zaterdagmiddag de noodzakelijke klusjes in en om het huis. Blijft alleen de zondag nog over om een keer uit te slapen en iets leuks te doen. Weer vroeg naar bed en de week begint weer opnieuw.
Op die manier is werken echt niet leuk, als jouw leven ook zo eruit ziet zou ik aanraden om werk te zoeken waarbij je energie over houdt voor leuke dingen. Dan werk je om te leven en weet je waar je het voor doet.
Zo hequote:Op zaterdag 15 mei 2021 21:42 schreef Seven. het volgende:
Ik zou zeggen, stap eens van het idee af dat dit komt doordat je een slecht rolmodel hebt gehad. Je hebt een redelijk beroerde werk ethiek en het ontbreekt ook aan zelfreflectie. Dat ligt niet aan je ouders. Je vader heeft blijkbaar zijn hele werkende leven zo'n beetje bij dezelfde werkgever gezeten (vermoedelijk tevreden in dezelfde rol), dát is het rolmodel dat je gehad hebt. Dus word volwassen en kijk naar jezelf. Je bent geen slachtoffer. Als je verantwoordelijkheid accepteert, dan kun je er wel degelijk iets aan doen.
Daarnaast: ga iets doen waar je plezier aan beleeft. Ik heb ook de nodige administratieve kutbaantjes gehad (slechts 1x ontslagen), en toen kwam ik toevallig terecht in mijn huidige sector. Sindsdien erg gemotiveerd, altijd op tijd, zelden tegenzin, zelden ziek. En nee, transport is niet iets waar ik inhoudelijk van geniet, maar het speelt wel in op mijn kwaliteiten, en daarom vind ik het fantastisch. Hopelijk is dat voor jou ook weggelegd.
Volgens mij heeft het ook met karakter te maken. Dat je snel stress hebt, perfectionistisch bent en confrontaties uit de weg gaat.
Ik loop er nu ook tegen aan en geen idee hoe dat op te lossen. Het is wel kut voor jezelf en je omgeving
Mwahmwahmwah… je wordt echt wel gevormd door je achterland Seven. Nu kan je wel zelf je huidige vangnet creëeren. Maar wanneer je geen goede rolmodellen hebt gehad sta je wel 2-0 achter.quote:
Ik zou zeggen, stap eens van het idee af dat dit komt doordat je een slecht rolmodel hebt gehad. Je hebt een redelijk beroerde werk ethiek en het ontbreekt ook aan zelfreflectie. Dat ligt niet aan je ouders. Je vader heeft blijkbaar zijn hele werkende leven zo'n beetje bij dezelfde werkgever gezeten (vermoedelijk tevreden in dezelfde rol), dát is het rolmodel dat je gehad hebt. Dus word volwassen en kijk naar jezelf. Je bent geen slachtoffer. Als je verantwoordelijkheid accepteert, dan kun je er wel degelijk iets aan doen.
Daarnaast: ga iets doen waar je plezier aan beleeft. Ik heb ook de nodige administratieve kutbaantjes gehad (slechts 1x ontslagen), en toen kwam ik toevallig terecht in mijn huidige sector. Sindsdien erg gemotiveerd, altijd op tijd, zelden tegenzin, zelden ziek. En nee, transport is niet iets waar ik inhoudelijk van geniet, maar het speelt wel in op mijn kwaliteiten, en daarom vind ik het fantastisch. Hopelijk is dat voor jou ook weggelegd.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Maar TS heeft wel degelijk een stabiel rolmodel gehad, tenzij haar vader tientallen baantjes gehad heeft en op verschillende plekken ontslagen is, maar dat meen ik toch niet te lezen uit de OP.. eerder het tegenovergestelde! Dus ik ben het niet met jou (en TS) eens dat ze met 2-0 achter staat. Het ontslaat haar dus niet van zelf de verantwoordelijkheid nemen voor de keuzes die ze maakt in haar werkende leven.quote:
[..]
Mwahmwahmwah… je wordt echt wel gevormd door je achterland Seven. Nu kan je wel zelf je huidige vangnet creëeren. Maar wanneer je geen goede rolmodellen hebt gehad sta je wel 2-0 achter.
Anyway, topic 23 van deze TS over dit onderwerp.. eigenlijk kom ik tot een conclusie dat ze vastloopt en er waarschijnlijk op eigen kracht niet uit kan komen. Vandaar ook het stuk zelfreflectie. Als je niet bij jezelf onderzoekt waarom je in een patroon vastzit, dan kom je er niet uit. En dat stukje zit 'm naar alle waarschijnlijkheid wel in de relatie met de rest van het gezin. In dat stukje staat ze mogelijk wel 2-0 achter, kan zijn dat TS zelf nog lang niet zover is om dat onder ogen te zien.
Resistance is futile.
Nouja, dat verleden is geweest en alleen de toekomst telt. Dus houd op met anderen de schuld geven van je situatie en begin vandaag met de verandering.
Een ander gaat het niet voor je doen. Zelfhulpboeken genoeg. Maar zelfs zonder enig talent kun je beginnen met:
1. Op tijd komen
2. Je aan de huisregels houden
3. Hard je best doen
En wil je verder komen:
4. Gedraag je zoals jij als klant of collega behandeld wilt worden
5. Wees proactief, dus los problemen op voordat ze plaatsvinden, wees voorbereid
6. Probeer op je werk zo veel mogelijk te leren.
Ongetwijfeld heb je talenten, zoek naar werk waar je die kunt gebruiken. En ga iets doen waar je ook plezier uit kunt halen. Ik heb echt honderd baantjes gehad en maar 1x vond ik het echt achterlijk en stompzinnig. Overal is wel wat leuks van te maken, terwijl je je werk goed doet.
Van vakkenvullen tot afwassen in een restaurant, van barman zijn tot vrachtwagens schoonmaken en verhuizen. Overal is wel iets leuks. Kwestie van zoeken.
Een ander gaat het niet voor je doen. Zelfhulpboeken genoeg. Maar zelfs zonder enig talent kun je beginnen met:
1. Op tijd komen
2. Je aan de huisregels houden
3. Hard je best doen
En wil je verder komen:
4. Gedraag je zoals jij als klant of collega behandeld wilt worden
5. Wees proactief, dus los problemen op voordat ze plaatsvinden, wees voorbereid
6. Probeer op je werk zo veel mogelijk te leren.
Ongetwijfeld heb je talenten, zoek naar werk waar je die kunt gebruiken. En ga iets doen waar je ook plezier uit kunt halen. Ik heb echt honderd baantjes gehad en maar 1x vond ik het echt achterlijk en stompzinnig. Overal is wel wat leuks van te maken, terwijl je je werk goed doet.
Van vakkenvullen tot afwassen in een restaurant, van barman zijn tot vrachtwagens schoonmaken en verhuizen. Overal is wel iets leuks. Kwestie van zoeken.
Whatever...
Ben jij veeleisend voor jezelf en je omgeving?quote:Op zaterdag 15 mei 2021 23:02 schreef Immerdebestebob het volgende:
[..]
Zo he
Volgens mij heeft het ook met karakter te maken. Dat je snel stress hebt, perfectionistisch bent en confrontaties uit de weg gaat.
Ik loop er nu ook tegen aan en geen idee hoe dat op te lossen. Het is wel kut voor jezelf en je omgeving
Resistance is futile.
Ik lees met interesse mee - ik heb een vergelijkbaar probleem.
Hoe denk je dat deze eigenschappen maken dat je er moeite mee hebt om voldoening uit je werk te halen?
Ik ben zelf circa drie jaar geleden aan een nieuwe carrière begonnen. Ik had een prima baan en heb nu ook een prima baan. Toch vind ik het nauwelijks vol te houden. Ik kan er niet goed de vinger op leggen wat het probleem is. Ik vind m'n huidige werk niet intellectueel uitdagend genoeg en heb voor m'n gevoel te veel met (politiek en kinderachtig) gezeur te maken. Maar ik denk dat het dieper zit, dat functioneren in een systeem niet geschikt is voor me.
Ik heb vrijheid en ruimte nodig. Het ligt voor de hand om te stoppen met werken in loondienst en voor mezelf te beginnen. Maar in wat dan? Bovendien ben ik ooit freelancer geweest en vond ik het toen weer een hoop gezeur om klanten te vinden en om om te gaan met wanbetalers.
Ik fantaseer wel eens over huisvrouw zijn, maar ik heb er te veel moeite mee om afhankelijk te zijn van het salaris van een ander. En zo blijf ik piekeren en mezelf vermannen om de dag erna maar weer aan het werk te gaan.
Hier weet je mijn karakter aardig samen te vatten.quote:
Volgens mij heeft het ook met karakter te maken. Dat je snel stress hebt, perfectionistisch bent en confrontaties uit de weg gaat.
Ik loop er nu ook tegen aan en geen idee hoe dat op te lossen. Het is wel kut voor jezelf en je omgeving
Hoe denk je dat deze eigenschappen maken dat je er moeite mee hebt om voldoening uit je werk te halen?Ik ben zelf circa drie jaar geleden aan een nieuwe carrière begonnen. Ik had een prima baan en heb nu ook een prima baan. Toch vind ik het nauwelijks vol te houden. Ik kan er niet goed de vinger op leggen wat het probleem is. Ik vind m'n huidige werk niet intellectueel uitdagend genoeg en heb voor m'n gevoel te veel met (politiek en kinderachtig) gezeur te maken. Maar ik denk dat het dieper zit, dat functioneren in een systeem niet geschikt is voor me.
Ik heb vrijheid en ruimte nodig. Het ligt voor de hand om te stoppen met werken in loondienst en voor mezelf te beginnen. Maar in wat dan? Bovendien ben ik ooit freelancer geweest en vond ik het toen weer een hoop gezeur om klanten te vinden en om om te gaan met wanbetalers.
Ik fantaseer wel eens over huisvrouw zijn, maar ik heb er te veel moeite mee om afhankelijk te zijn van het salaris van een ander. En zo blijf ik piekeren en mezelf vermannen om de dag erna maar weer aan het werk te gaan.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dit is zo herkenbaar en precies hoe ik me ook voel. Zelfs het gedeelte over dat functioneren in een systeem niet geschikt is voor mij en het fantaseren over huisvrouw zijn, is precies wat ik ook vaak denk.quote:
Ik lees met interesse mee - ik heb een vergelijkbaar probleem.
[..]
Hier weet je mijn karakter aardig samen te vatten.
Ik ben zelf circa drie jaar geleden aan een nieuwe carrière begonnen. Ik had een prima baan en heb nu ook een prima baan. Toch vind ik het nauwelijks vol te houden. Ik kan er niet goed de vinger op leggen wat het probleem is. Ik vind m'n huidige werk niet intellectueel uitdagend genoeg en heb voor m'n gevoel te veel met (politiek en kinderachtig) gezeur te maken. Maar ik denk dat het dieper zit, dat functioneren in een systeem niet geschikt is voor me.
Ik heb vrijheid en ruimte nodig. Het ligt voor de hand om te stoppen met werken in loondienst en voor mezelf te beginnen. Maar in wat dan? Bovendien ben ik ooit freelancer geweest en vond ik het toen weer een hoop gezeur om klanten te vinden en om om te gaan met wanbetalers.
Ik fantaseer wel eens over huisvrouw zijn, maar ik heb er te veel moeite mee om afhankelijk te zijn van het salaris van een ander. En zo blijf ik piekeren en mezelf vermannen om de dag erna maar weer aan het werk te gaan.
Aan de andere kant wil ik niet afhankelijk zijn van mijn partners inkomen. Ik ben het gewend om een eigen rekening te hebben en (een gedeelte van) mijn inkomen 'vrij' te besteden zonder verantwoording af te hoeven leggen.
Dan blijft er dus 1 optie over. Iets voor mezelf. Maar wat? Ik ben voor zover ik het weet niet creatief, wil het liefst flexibele uren werken en dat het liefst thuis doen.
Wordt coach.quote:
[..]
Dit is zo herkenbaar en precies hoe ik me ook voel. Zelfs het gedeelte over dat functioneren in een systeem niet geschikt is voor mij en het fantaseren over huisvrouw zijn, is precies wat ik ook vaak denk.
Aan de andere kant wil ik niet afhankelijk zijn van mijn partners inkomen. Ik ben het gewend om een eigen rekening te hebben en (een gedeelte van) mijn inkomen 'vrij' te besteden zonder verantwoording af te hoeven leggen.
Dan blijft er dus 1 optie over. Iets voor mezelf. Maar wat? Ik ben voor zover ik het weet niet creatief, wil het liefst flexibele uren werken en dat het liefst thuis doen.
Wat hij zegtquote:
Het gaat stom klinken, maar je bent zelf in controle over hoe je jezelf voelt. Dit is echt een goede talk.
Dus als je jezelf voorstelt dat iets leuker is, ga je het ook werkelijk leuker vinden. Dus ook s ochtends als je aan de dag gaat beginnen, is het gewoon belangrijk om positief te starten en je te uiten. Ook wanneer je dit eerst nog niet zo voelt. Je gaat je eigen brein beinvloeden.
Je kan deze oefening doen.Een 2e oplossing is om je overtuiging en je beeld over werk te herstellen.
Ga na wat voor gevoel en kerngedachten je hebt over werk en over vrouwen die werken. Plaats een tegenovergestelde gedachte of een kerngedachte die je wil hebben er tegenover en herhaal het elke keer weer totdat het diep verankerd ligt in je onderbewuste.
Hier een bron die het beter uitlegt hoe je je overtuigingen en attitudes over een bepaald onderwerp kan veranderen. In jou geval, vervang het onderwerp relaties door het onderwerp werk en vrouwen op het werk.
https://www.essence.com/h(...)-your-relationships/
Een ander manier, maar is eigenlijk precies hetzelfde is om Cognitieve Gedrags Therapie op het onderwerp werk toe te passen. Hier een link hoe het werkt en een formulier hoe je het thuis kan toepassen op jouw situatie: https://www.proud2bme.nl/(...)evoelens_onderzoeken
En hier nog een link met een heldere uitleg: https://www.leren.nl/cursus/persoonlijke-effectiviteit/ret/
Vul hier ook bij B(elief) het onderwerp werk en vrouwen die werken in.
En je kan ook kijken welke waarden je probeert te vervullen. Dus welke werkwaarden vind je belangrijk. Waarom wil je werken? Wat vind je leuk? En wat is je passie? Hier een link die je daar verder mee kan helpen: https://www.slideshare.ne(...)-baan-maar-je-passie
Je kan ook kijken wat voor werk je leuk zou vinden.
En als laatste nog een link met uitleg over waarden en passie, zodat je je werk leuker gaat vinden.https://treeeleven.nl/wp-(...)e-Tree-Eleven-v2.pdf
Dus samenvatting: je houding en overtuigen over werk veranderen en een leuke baan vinden die past bij jou en waar je passie ligt.
Succes. Ik hoop dat je er wat aan hebt
Hoewel ik op zich wel denk dat houding een rol speelt denk ik ook dat het weinig zin heeft om te ontkennen dat er externe factoren zijn waar je verder geen invloed op hebt, maar die het wel negatief kunnen beïnvloeden. Als je teveel gaat geloven in de maakbaarheid van je leven, dan gaat dat ook een hoop teleurstelling opleveren. Go with the flow is dan een veel betere filosofie. En stuur alleen bij waar je echt invloed hebt, een goede tip bijv. van Spanky78, zoek manieren om je werk leuk te maken.quote:
[..]
Maar TS heeft wel degelijk een stabiel rolmodel gehad, tenzij haar vader tientallen baantjes gehad heeft en op verschillende plekken ontslagen is, maar dat meen ik toch niet te lezen uit de OP.. eerder het tegenovergestelde! Dus ik ben het niet met jou (en TS) eens dat ze met 2-0 achter staat. Het ontslaat haar dus niet van zelf de verantwoordelijkheid nemen voor de keuzes die ze maakt in haar werkende leven.
Anyway, topic 23 van deze TS over dit onderwerp.. eigenlijk kom ik tot een conclusie dat ze vastloopt en er waarschijnlijk op eigen kracht niet uit kan komen. Vandaar ook het stuk zelfreflectie. Als je niet bij jezelf onderzoekt waarom je in een patroon vastzit, dan kom je er niet uit. En dat stukje zit 'm naar alle waarschijnlijkheid wel in de relatie met de rest van het gezin. In dat stukje staat ze mogelijk wel 2-0 achter, kan zijn dat TS zelf nog lang niet zover is om dat onder ogen te zien.
Nou jemig, ik wist niet neurolinguïstisch programmeren weer in de mode was.quote:
[..]
Hoewel ik op zich wel denk dat houding een rol speelt denk ik ook dat het weinig zin heeft om te ontkennen dat er externe factoren zijn waar je verder geen invloed op hebt, maar die het wel negatief kunnen beïnvloeden.
Dat 'fake it 'till you make it' kan bijzonder schadelijk zijn, een miskenning van een diepgevoeld ongenoegen. Ik zie telkens weer René Gude voor me aan tafel zitten bij De wereld draait door, Denker des Vaderlands, stervend, en volstrekt open over zijn angsten en de gedachten waarmee hij die angsten probeert te beteugelen. Die houding vind ik vele malen sympathieker en constructiever dan doen alsof.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik weet niet helemaal zeker of je me begreep. Ik bedoel juist ook te zeggen dat het oké is als dingen niet gaan zoals gepland, ik zeg niet voor niets dat je niet teveel zou moeten geloven in de maakbaarheid van het leven. De kunst is nou juist er een goede balans in te vinden.quote:
[..]
Nou jemig, ik wist niet neurolinguïstisch programmeren weer in de mode was.
Dat 'fake it 'till you make it' kan bijzonder schadelijk zijn, een miskenning van een diepgevoeld ongenoegen. Ik zie telkens weer René Gude voor me aan tafel zitten bij De wereld draait door, Denker des Vaderlands, stervend, en volstrekt open over zijn angsten en de gedachten waarmee hij die angsten probeert te beteugelen. Die houding vind ik vele malen sympathieker en constructiever dan doen alsof.
En het is best wel een thema in mijn leven. Ik wissel veel gedwongen van baan, soms vanwege reorganistie, soms vanwege niet zo'n lekkere match, maar ik krijg steevast uit allerlei hoeken terug dat er niets mankeert aan m'n werkhouding. Toch ben ik in de flexibele schil altijd degene die de rekening moet betalen als dingen even niet lekker gaan. Dat kan best heavy zijn, want je verliest wel je baan. Ik zie niet in hoe ik hier beter mee kan omgaan dan door ook positieve aspecten de juiste aandacht te geven en ook niet uit het oog te verliezen dat er ook aspecten zijn die ik wel zelf kan beïnvloeden.
[ Bericht 1% gewijzigd door Daboman op 17-05-2021 18:41:49 ]
Ik was het met je eens en ageerde vooral tegen @snabbi en @Twintig .quote:
[..]
Ik weet niet helemaal zeker of je me begreep.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Drink gewoon niet teveel koffie op kantoor. Je slaapt erg slecht op het werk als de koffie te sterk is.
Roses are red, violets are blue. Invalid character '}' at line 32
Stap van het idee af dat werk je passie moet zijn of dat je het fantastisch moet vinden. Sommige vinden dat idd, maar het gros werkt gewoon voor het geld en als het iets is dat ze aardig goed kunnen dan is het al prima.
Ik ben opgegroeid met ouders die hun werk leuk vonden en echt super betrokken waren, maar al zo lang ik me kan herinneren heb ik een hekel aan werk. Dat verplichte gedoe. Ondanks verschillende banen en sectoren. Ik heb gestudeerd, vrij lang, en ben ook wel goed in wat ik doe al zeg ik het zelf. Ik mag niet klagen over de baan an sich, maar mijn passie? Of het geweldig vinden? Mwah. Ja op de 25ste van de maand
Ik ben opgegroeid met ouders die hun werk leuk vonden en echt super betrokken waren, maar al zo lang ik me kan herinneren heb ik een hekel aan werk. Dat verplichte gedoe. Ondanks verschillende banen en sectoren. Ik heb gestudeerd, vrij lang, en ben ook wel goed in wat ik doe al zeg ik het zelf. Ik mag niet klagen over de baan an sich, maar mijn passie? Of het geweldig vinden? Mwah. Ja op de 25ste van de maand
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Oh dan begreep ik jou verkeerdquote:
[..]
Ik was het met je eens en ageerde vooral tegen @:snabbi en @:Twintig .
Ik dacht eigenlijk dat Claudia per ongeluk de verkeerde had gequote.quote:
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Ik had denk ik van 'nou jemig' 'nou inderdaad' moeten maken.quote:
[..]
Ik dacht eigenlijk dat Claudia per ongeluk de verkeerde had gequote.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:
[..]
Ik was het met je eens en ageerde vooral tegen @:snabbi en @:Twintig .
Uhm, ik bedoelde met mijn post niet meer dan dat je invloed hebt op je eigen lichaamshouding en je lichaamshouding invloed heeft op hoe je je voelt. Ik denk dat jij en twintig er meer uit lezen dan ik bedoel.quote:
[..]
Nou jemig, ik wist niet neurolinguïstisch programmeren weer in de mode was.
Dat 'fake it 'till you make it' kan bijzonder schadelijk zijn, een miskenning van een diepgevoeld ongenoegen. Ik zie telkens weer René Gude voor me aan tafel zitten bij De wereld draait door, Denker des Vaderlands, stervend, en volstrekt open over zijn angsten en de gedachten waarmee hij die angsten probeert te beteugelen. Die houding vind ik vele malen sympathieker en constructiever dan doen alsof.
Je kan je brein/ gevoelens o.a. beïnvloeden door de methode die jij postte.quote:
[..]
[..]
Uhm, ik bedoelde met mijn post niet meer dan dat je invloed hebt op je eigen lichaamshouding en je lichaamshouding invloed heeft op hoe je je voelt. Ik denk dat jij en twintig er meer uit lezen dan ik bedoel.
Maar ik denk dat in deze situatie het inderdaad niet van toepassing is op TS. Wel die andere methodes, namelijk je gedachten of attitudes over je werk positief beïnvloeden. Bovendien leuk werk vinden.
'Gewoon leuk werk vinden' - was het maar zo makkelijk. 't Wil hier nog niet zo van de grond komen met goede adviezen. Al heb je wel een imposante hoeveelheid zelfhulplinks gedeeld, @Twintig .
Had ik er maar iets aan. 'Maak van je werk een betaalde passie' is een aardig advies. Dan lees je over inspirerende mensen en dat zij zo goed kunnen benoemen wat hun doel is, hun roeping. Doe zoals zij, luidt het devies. Er is zelf een mooie cirkel voor:
Plato, eat your heart out. Met deze cirkel kunnen we de kern van ons bestaan ontrafelen!
Maar misschien zit het wel anders, misschien zijn er nu eenmaal mensen die duidelijker één roeping hebben en die roeping dus kunnen benoemen. Voor mensen als ik die niet een roeping hebben is het leven lastiger, minder overzichtelijk. Het 'waarom' is een vraag waarop ik geen antwoord heb. Waarom kom ik uit bed? Ja, waarom kom ik eigenlijk uit bed? Waarom blijf ik niet gewoon liggen? Dat is wat ik dan denk.
Had ik er maar iets aan. 'Maak van je werk een betaalde passie' is een aardig advies. Dan lees je over inspirerende mensen en dat zij zo goed kunnen benoemen wat hun doel is, hun roeping. Doe zoals zij, luidt het devies. Er is zelf een mooie cirkel voor:
Plato, eat your heart out. Met deze cirkel kunnen we de kern van ons bestaan ontrafelen!
Maar misschien zit het wel anders, misschien zijn er nu eenmaal mensen die duidelijker één roeping hebben en die roeping dus kunnen benoemen. Voor mensen als ik die niet een roeping hebben is het leven lastiger, minder overzichtelijk. Het 'waarom' is een vraag waarop ik geen antwoord heb. Waarom kom ik uit bed? Ja, waarom kom ik eigenlijk uit bed? Waarom blijf ik niet gewoon liggen? Dat is wat ik dan denk.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Mijn werk is niet mijn hobby maar het is wel interessant en uitdagend. En ik denk dat dat de sleutel is om niet met tegenzin te gaan.
Don't quote me boy, cause I ain't said shit!
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Heb je wel werk gehad wat je wel intellectueel voldoende uitdagend vond?quote:
Ik lees met interesse mee - ik heb een vergelijkbaar probleem.
[..]
Hier weet je mijn karakter aardig samen te vatten.
Ik ben zelf circa drie jaar geleden aan een nieuwe carrière begonnen. Ik had een prima baan en heb nu ook een prima baan. Toch vind ik het nauwelijks vol te houden. Ik kan er niet goed de vinger op leggen wat het probleem is. Ik vind m'n huidige werk niet intellectueel uitdagend genoeg en heb voor m'n gevoel te veel met (politiek en kinderachtig) gezeur te maken. Maar ik denk dat het dieper zit, dat functioneren in een systeem niet geschikt is voor me.
Ik heb vrijheid en ruimte nodig. Het ligt voor de hand om te stoppen met werken in loondienst en voor mezelf te beginnen. Maar in wat dan? Bovendien ben ik ooit freelancer geweest en vond ik het toen weer een hoop gezeur om klanten te vinden en om om te gaan met wanbetalers.
Ik fantaseer wel eens over huisvrouw zijn, maar ik heb er te veel moeite mee om afhankelijk te zijn van het salaris van een ander. En zo blijf ik piekeren en mezelf vermannen om de dag erna maar weer aan het werk te gaan.
Als ik de reacties in dit topic zie valt me op dat je werk uitdagend vinden wel een bepalende factor lijkt te zijn in hoeverre iemand zijn/haar werk ervaart.
Ik denk dat de factoren vrijheid, ruimte en intellectuele uitdaging maken dat ik behoorlijk tevreden ben met mijn werk. Ik ben dan wel loonslaaf, maar als ik vergelijkbaar werk voor mezelf zou doen zou dat qua vrijheid weinig uitmaken en de financieel administratieve dingen komen weer veel meer op mijn bordje terecht.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Jep. En ik vond de werkdruk te hoog en de arbeidscultuur immoreelquote:
[..]
Heb je wel werk gehad wat je wel intellectueel voldoende uitdagend vond?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja dan zijn wel factoren die het weer teniet kunnen doen.quote:
[..]
Jep. En ik vond de werkdruk te hoog en de arbeidscultuur immoreel
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Met elk werk is het natuurlijk wat. Dat maakt het ook lastig, vind ik: ligt het nu aan mij of ligt het aan het werk? Waarschijnlijk aan een combinatie van beide. Ik ben eenvoudigweg niet bereid te accepteren wat menig collega wel accepteert.quote:
[..]
Ja dan zijn wel factoren die het weer teniet kunnen doen.
Om een voorbeeld te geven: een leidinggevende verbiedt de hele afdeling vrije dagen op te nemen. Er moet namelijk een belangrijke deadline worden gehaald. Tegelijkertijd zijn de leidinggevenden van die leidinggevende (de absolute top, zeg maar) bezig met een campagne om de hoge werkdruk tegen te gaan, die mede door corona is ontstaan. Uitval van werknemers moet zoveel mogelijk worden voorkomen.
Ik zou die tegenstrijdigheid en hypocrisie niet kunnen accepteren. Als zoiets één keer voorkomt, dan spreek ik me uit. Het gaat me goed af om dat diplomatiek te doen. Als het voortdurend voorkomt, dan werk ik op een gegeven moment liever niet meer voor zo'n organisatie.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Geldt maar voor weinig mensen. En die droomwereld is gewoon niet haalbaar. Ik zou het praktischer aanpakken.quote:
'Gewoon leuk werk vinden' - was het maar zo makkelijk. 't Wil hier nog niet zo van de grond komen met goede adviezen. Al heb je wel een imposante hoeveelheid zelfhulplinks gedeeld, @:Twintig .
Had ik er maar iets aan. 'Maak van je werk een betaalde passie' is een aardig advies. Dan lees je over inspirerende mensen en dat zij zo goed kunnen benoemen wat hun doel is, hun roeping. Doe zoals zij, luidt het devies. Er is zelf een mooie cirkel voor:
[ afbeelding ]
Plato, eat your heart out. Met deze cirkel kunnen we de kern van ons bestaan ontrafelen!
Maar misschien zit het wel anders, misschien zijn er nu eenmaal mensen die duidelijker één roeping hebben en die roeping dus kunnen benoemen. Voor mensen als ik die niet een roeping hebben is het leven lastiger, minder overzichtelijk. Het 'waarom' is een vraag waarop ik geen antwoord heb. Waarom kom ik uit bed? Ja, waarom kom ik eigenlijk uit bed? Waarom blijf ik niet gewoon liggen? Dat is wat ik dan denk.
Zoek de stukjes in je werk die je wel oprecht leuk vindt en besteed daar wat extra aandacht aan. Meestal is wat je leuk vindt ook waar je wel talent voor hebt en zo kun je stapje voor stapje meer leuke dingen doen en minder leuke dingen horen er altijd bij maar kun je minimaliseren.
Whatever...
Waarom stel je zulke hoge eisen? Om maar even bij je why te blijvenquote:
'Gewoon leuk werk vinden' - was het maar zo makkelijk. 't Wil hier nog niet zo van de grond komen met goede adviezen. Al heb je wel een imposante hoeveelheid zelfhulplinks gedeeld, @:Twintig .
Had ik er maar iets aan. 'Maak van je werk een betaalde passie' is een aardig advies. Dan lees je over inspirerende mensen en dat zij zo goed kunnen benoemen wat hun doel is, hun roeping. Doe zoals zij, luidt het devies. Er is zelf een mooie cirkel voor:
[ afbeelding ]
Plato, eat your heart out. Met deze cirkel kunnen we de kern van ons bestaan ontrafelen!
Maar misschien zit het wel anders, misschien zijn er nu eenmaal mensen die duidelijker één roeping hebben en die roeping dus kunnen benoemen. Voor mensen als ik die niet een roeping hebben is het leven lastiger, minder overzichtelijk. Het 'waarom' is een vraag waarop ik geen antwoord heb. Waarom kom ik uit bed? Ja, waarom kom ik eigenlijk uit bed? Waarom blijf ik niet gewoon liggen? Dat is wat ik dan denk.
Resistance is futile.
Tja, waarom jaagt mijn kat op muizen? 't Is een gedomesticeerd beest, maar het blijft in z'n aard liggen.quote:
[..]
Waarom stel je zulke hoge eisen? Om maar even bij je why te blijven
Evenzeer ligt bij mij de lat altijd hoog - het is wie ik ben. Het maakt dat ik in een baan snel doorgroei (ik doe mijn werk goed) en ook dat ik hoge eisen stel aan mijn werk. Ik heb geprobeerd om minder van mijn werk te verwachten en zodra ik dat doe merk ik dat mijn motivatie afneemt. Ik ga ergens vol voor, of ik ga er niet voor.
Ik heb net te horen gekregen dat ik een nieuwe baan heb. Dat betekent voor mij het einde van mijn IT-carrière en een terugkeer naar de wetenschap, maar onder andere voorwaarden. Ik heb straks ruimte en intellectuele uitdaging. Nu zorgen dat de werkdruk behapbaar blijft en ik niet (te snel) doorgroei in een functie waarin ik allerlei verantwoordelijkheden krijg die ik niet wil hebben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
@girlnextdoor. wat vind je van de reacties tot nu toe?
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Je hoeft toch geen voorbeeld te hebben om plezier te hebben in je werk?quote:
Hoi iedereen,
Voordat ik de vraag ga stellen eerst wat uitleg.
Ik kom uit een gezin waar mijn moeder huisvrouw was en een hekel had aan haar huishoudelijke taken. Ik heb haar nooit een dag in haar leven zien werken en zij haalde werkende moeders door het slijk omdat zij hun kinderen aan het lot zouden overlaten. Mijn vader had een simpele baan bij een drukkerij, maar was niet een man die voor zichzelf opstond als er wat op zijn werk was. Ik had geen familie waar ik een ander voorbeels heb gehad, dus ik ben altijd met tegenzin gaan werken, puur omdat ik nooit een voorbeeld heb gezien waar iemand echt plezier uit zijn of haar werk haalde. Deze blauwdruk heeft mij al vele malen ontslag opgeleverd omdat ik nooit met plezier iets deed qua werk.
Ik ben nu op een leeftijd waarop ik me besef dat ik hier zelf iets aan moet doen, maar me ook net pas bewust ben van waar de negatieve gedachten en houding vandaan komen. Graag zou ik dan ook die negativiteit naar werk toe weg willen nemen en ik dacht: wellicht is er hier iemand die met een inzicht komt dat mij juist de positieve kant op kan duwen.
Vraag is dus: hoe kan ik werk een minder negatieve lading geven?
waarom verwachten? Ik maak mijn baan zelf. Altijd gedaan en inmiddels bepaal ik mede de strategie van een groot bedrijf.quote:
[..]
Tja, waarom jaagt mijn kat op muizen? 't Is een gedomesticeerd beest, maar het blijft in z'n aard liggen.
Evenzeer ligt bij mij de lat altijd hoog - het is wie ik ben. Het maakt dat ik in een baan snel doorgroei (ik doe mijn werk goed) en ook dat ik hoge eisen stel aan mijn werk. Ik heb geprobeerd om minder van mijn werk te verwachten en zodra ik dat doe merk ik dat mijn motivatie afneemt. Ik ga ergens vol voor, of ik ga er niet voor.
Ik heb net te horen gekregen dat ik een nieuwe baan heb. Dat betekent voor mij het einde van mijn IT-carrière en een terugkeer naar de wetenschap, maar onder andere voorwaarden. Ik heb straks ruimte en intellectuele uitdaging. Nu zorgen dat de werkdruk behapbaar blijft en ik niet (te snel) doorgroei in een functie waarin ik allerlei verantwoordelijkheden krijg die ik niet wil hebben.
Welke baan je ook hebt: je hebt altijd ruimte om ergens je werk op jouw manier in te richten. Maak dat leuk en je hebt altijd leuk werk. Ik zit nu in het hoger management van een multinational maar kan je eerlijk zeggen dat ik vakkenvullen bij ah ook serieus leuk vond. Tenminste, ik maakte er gewoon wat leuks van. Zelfde voor in de horeca, restaurants, barman, verhuizer, schoonmaker. Ik heb alles gedaan wat je maar kutweken kunt vinden. Maar overal was wel iets leuks van te maken.
Nu heb ik een eigen afdeling met sub teams en kan alles zelf maken. Daar kom je alleen als je uit je ‘verwachting’ weggaat en zelf bepaalt hoe het werk eruit ziet. En natuurlijk zitten er altijd klote dingen in werk. Ik haat het jaarlijkse budgetteren en operationele plannen en de systemen die de sadisten van finance, hr en kwaliteit bedenken.
De truc is de vervelende dingen slim te organiseren zodat het op orde is en zo min mogelijk afleidt van het echte werk. Ik doe bijna alleen wat ik leuk vind, of wat ik doe staat in het doel van dat mogelijk maken.
Kortom: iets minder achterover hangen en wachten tot de leuke dingen jouw kant op komen, maar ze zelf opzoeken.
Whatever...
Door te werken..heb je eten hoef je geen dorst te lijden kun je warm douchen...jaartje sparen en ga beleggen laat geld voor je werken zodat je eventueel 2/5 jaar eerder kan stoppen..maak een plan ga leuke dingen doen..zoek misschien eens een baan met onregelmatigheid, heb je niet zo dat 9 tot 5 gevoel misschien dat dat helpt..
En verdient vaak ook stukken meer ineens waardoor je weer leuke dingen kan doen of een keer dat ene ding kopen wat je altijd al wou..
En verdient vaak ook stukken meer ineens waardoor je weer leuke dingen kan doen of een keer dat ene ding kopen wat je altijd al wou..
Ik zwaai naar dieren.
Een concreet voorbeeld: ik vind dat ik een te groot deel van mijn tijd bezig ben met vergaderen en overtuigen. Ik kan accepteren dat een deel van mijn werk eruit bestaat. Dat deel probeer ik zo effectief en draaglijk mogelijk te maken. Zo heb ik elke week één vergaderloze dag. Ik beperk vergaderingen in de regel tot 30 minuten en ik cluster vergaderingen zoveel mogelijk in één dagdeel. In dat maakbare aspect van het werk ben ik handig.quote:
[..]
waarom verwachten? Ik maak mijn baan zelf. Altijd gedaan en inmiddels bepaal ik mede de strategie van een groot bedrijf.
Welke baan je ook hebt: je hebt altijd ruimte om ergens je werk op jouw manier in te richten. Maak dat leuk en je hebt altijd leuk werk. Ik zit nu in het hoger management van een multinational maar kan je eerlijk zeggen dat ik vakkenvullen bij ah ook serieus leuk vond. Tenminste, ik maakte er gewoon wat leuks van. Zelfde voor in de horeca, restaurants, barman, verhuizer, schoonmaker. Ik heb alles gedaan wat je maar kutweken kunt vinden. Maar overal was wel iets leuks van te maken.
Nu heb ik een eigen afdeling met sub teams en kan alles zelf maken. Daar kom je alleen als je uit je ‘verwachting’ weggaat en zelf bepaalt hoe het werk eruit ziet. En natuurlijk zitten er altijd klote dingen in werk. Ik haat het jaarlijkse budgetteren en operationele plannen en de systemen die de sadisten van finance, hr en kwaliteit bedenken.
De truc is de vervelende dingen slim te organiseren zodat het op orde is en zo min mogelijk afleidt van het echte werk. Ik doe bijna alleen wat ik leuk vind, of wat ik doe staat in het doel van dat mogelijk maken.
Kortom: iets minder achterover hangen en wachten tot de leuke dingen jouw kant op komen, maar ze zelf opzoeken.
Op den duur begint het steeds meer aan me te vreten dat mijn werk vooral bestaat uit vergaderen en overtuigen. Ik weet dat ik nuttig werk doe, maar het proces is frustrerend (stroperig, onvoorspelbaar) en ik heb het gevoel dat ik m'n intellect verspil. Ik bespreek met mijn leidinggevende hoe ik kan zorgen dat ik een substantieel deel van mijn tijd besteed aan activiteiten waar ik wel energie van krijg, maar ik ontkom er niet aan dat het vervelende werk moet gebeuren. Ik ben de enige die het kan. We zetten twee jaar lang vacatures uit om te zorgen dat we iemand vinden die me erbij kan ondersteunen, maar het lukt niet om zo iemand te vinden.
Na ruim 3 jaar kan ik wel concluderen dat ik alles heb gedaan wat ik kon om het werk leuk te maken. Ik heb niet bepaald achterover zitten leunen. Het is een prima baan, maar niet voor mij.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Prima. Andere baan. Maar je gaf aan dat je dit vaker hebt gehad. En bij een dergelijk patroon zit het hem echt niet alleen in de baan, hoezeer je jezelf daarvan overtuigt.quote:
[..]
Een concreet voorbeeld: ik vind dat ik een te groot deel van mijn tijd bezig ben met vergaderen en overtuigen. Ik kan accepteren dat een deel van mijn werk eruit bestaat. Dat deel probeer ik zo effectief en draaglijk mogelijk te maken. Zo heb ik elke week één vergaderloze dag. Ik beperk vergaderingen in de regel tot 30 minuten en ik cluster vergaderingen zoveel mogelijk in één dagdeel. In dat maakbare aspect van het werk ben ik handig.
Op den duur begint het steeds meer aan me te vreten dat mijn werk vooral bestaat uit vergaderen en overtuigen. Ik weet dat ik nuttig werk doe, maar het proces is frustrerend (stroperig, onvoorspelbaar) en ik heb het gevoel dat ik m'n intellect verspil. Ik bespreek met mijn leidinggevende hoe ik kan zorgen dat ik een substantieel deel van mijn tijd besteed aan activiteiten waar ik wel energie van krijg, maar ik ontkom er niet aan dat het vervelende werk moet gebeuren. Ik ben de enige die het kan. We zetten twee jaar lang vacatures uit om te zorgen dat we iemand vinden die me erbij kan ondersteunen, maar het lukt niet om zo iemand te vinden.
Na ruim 3 jaar kan ik wel concluderen dat ik alles heb gedaan wat ik kon om het werk leuk te maken. Ik heb niet bepaald achterover zitten leunen. Het is een prima baan, maar niet voor mij.
Als dit vaker voorkomt dan denk ik dat je je eigen verwachtingen van wat werken betekent eens beter moet bekijken en misschien aanpassen.
Zo niet dan is het natuurlijk geen gek idee gewoon wat anders te proberen.
Whatever...
En wat als het wel aan mij ligt, hoe ver reikt mijn macht dan om daar verandering in aan te brengen? Zelfhulpgoeroe's spiegelen ons maar wat graag voor dat we van ons leven kunnen maken wat we willen. Ik zie zelf juist in die maakbaarheidsgedachte een bron van depressie. Palahniuk heeft daar treffend over geschreven: "We are the middle children of history, raised by television to believe that someday we'll be millionaires and movie stars and rock stars, but we won't. And we are just learning this fact."quote:
[..]
Prima. Andere baan. Maar je gaf aan dat je dit vaker hebt gehad. En bij een dergelijk patroon zit het hem echt niet alleen in de baan, hoezeer je jezelf daarvan overtuigt.
Als dit vaker voorkomt dan denk ik dat je je eigen verwachtingen van wat werken betekent eens beter moet bekijken en misschien aanpassen.
Verwachtingen zijn interessante fenomenen. Ze zijn deels maatschappelijk bepaald. Je kunt ze aanpassen. Toch klinkt 'ik werk onvrijwillig op een plantage, maar keuzevrijheid geeft maar stress en wat is er lekkerder dan werken in de buitenlucht' niet echt bevredigend. Een gelukkige slaaf blijft een slaaf.
Da's dan meteen mijn innerlijke worsteling: wat mag ik verwachten van dit leven? Mijn verwachtingen maar eens beter bekijken is een complexere opdracht dan je misschien zou vermoeden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik ben zelf iemand die niet zo van extremen is wat dit betreft. Je hebt een deel helemaal niet onder controle. Daar zou je je dan wat mij betreft ook niet druk over moeten maken. Dat is lastig, maar wel mogelijk. Daarnaast is het makkelijk om de negatieve kanten daarvan te bezien, maar het feit dat je in Nederland woont en hier een opleiding hebt kunnen doen zijn zaken waar je zonder invloed op te hebben gehad best mooi zijn. Maar ook daar, mazzel gehad maar dat is gewoon iets waar je verder weinig aan kunt doen.quote:
[..]
En wat als het wel aan mij ligt, hoe ver reikt mijn macht dan om daar verandering in aan te brengen? Zelfhulpgoeroe's spiegelen ons maar wat graag voor dat we van ons leven kunnen maken wat we willen. Ik zie zelf juist in die maakbaarheidsgedachte een bron van depressie. Palahniuk heeft daar treffend over geschreven: "We are the middle children of history, raised by television to believe that someday we'll be millionaires and movie stars and rock stars, but we won't. And we are just learning this fact."
Verwachtingen zijn interessante fenomenen. Ze zijn deels maatschappelijk bepaald. Je kunt ze aanpassen. Toch klinkt 'ik werk onvrijwillig op een plantage, maar keuzevrijheid geeft maar stress en wat is er lekkerder dan werken in de buitenlucht' niet echt bevredigend. Een gelukkige slaaf blijft een slaaf.
Da's dan meteen mijn innerlijke worsteling: wat mag ik verwachten van dit leven? Mijn verwachtingen maar eens beter bekijken is een complexere opdracht dan je misschien zou vermoeden.
Een deel heb je wel degelijk invloed. Alleen als je verwachtingen dermate hoog zijn dat het nauwelijks nog realistisch/haalbaar is, dan loop je het grootste deel van de tijd ontevreden rond en raak je langzaam verzuurd.
Zelf dee ik zaken altijd een beetje in: 1. Waar ik geen invloed op heb en daar moet je dan ook. Iet te ver verwachtingen van hebben. 2. Waar ik we invloed op heb mag ik van mezelf niet over zeuren (Nouja, mag wel, zolang ik er dan maar we iets aan doe).
Nu blijkt 2 vaak veel groter dan ik dacht. Ook zaken die onveranderbaar lijken kun je soms indirect beïnvloeden. Of je moet eerst de zaken dichtbij aanpakken om daarmee de ruimte te creeeren om het wel te kunnen veranderen. Als
Je verwachtingen te hoog en/of te ver weg liggen leveren ze frustratie op. Houd ze klein en dichtbij, voor verder weg heb je hoop en visie, maar accepteer dat je dat niet direct kunt sturen.
Zo ben ik van stagiair nu toch echt een van de mensen die de toekomst van een groot bedrijf bepaalt geworden. De mogelijkheid die ik nu heb om zaken te veranderen is hee groot maar niet oneindig. Maar we groter dan voorheen. Ik was hier nooit gekomen als ik eerder niet was begonnen met mijn eigen hoekje/invloedssfeer helemaal in te richten.
Daarnaast zijn er soms dingen te accepteren. Ik heb soms te maken met Nederlandse wetgeving die achterlijke eisen stelt aan administratie en registratie. Het is van de pot gerukt idioot, voor mensen die zelden nuttig werk hebben gedaan en leven in een papieren werkelijkheid. Daar kan ik heel sacherijnig over worden, zou ook terecht zijn. Ik kies er echter voor dit werk zo slim mogelijk te organiseren zodat het me zo min mogelijk gedoe oplevert. Dat maakt ruimte voor zinvoller werk en scheelt mij zo veel mogelijk frustratie. Het dee dat verblijft: soms moet je dat gewoon slikken. Gedachten op oneindig en doorheen bijten.
Whatever...
Meerderheid van de loonslaven gaan ook gewoon met tegenzin naar werk hoor. Zie werk meer als iets dat een structuur in je leven brengt want een structuurloze leven maakt een mens lui en is depressie wekkend. Somberheid treedt op en je hebt al helemaal geen zin meer in leven.
Maar je vertelt ook weinig over jezelf. Ben je alleenstaande?
Maar je vertelt ook weinig over jezelf. Ben je alleenstaande?
Interessant topic en heb ik met veel interesse gevolgd.
Er zijn al best veel bruikbare en nuttige posts gedeeld. Maar ik zou ook mijn bijdrage willen leveren.
''In het leven moet je zelf de slingers ophangen''. Dit geldt ook goed voor werk. Je moet zelf proberen om het beste te maken van elke situatie, of in deze situatie, werk. Niemand ontkomt aan een negatief gevoel of emotie op of omtrent werk. Werk is, ook al is dat je hobby en je droom, het neemt niet weg dat ook dat soort werk negatieve emoties en momenten kan hebben. Ik ken er maar weinig die zeggen elke dag met 100% positiviteit naar werk te gaan. Mindere dagen heb je altijd en sommige onderdelen van je werk vind je ook wellicht minder leuk om te doen.
Maar dat is allemaal ''part of life''. We moeten werken om een dak boven ons hoofd te krijgen, eten op tafel te krijgen en ook nog eens sociale activiteiten ontplooien. Dit alles kunnen we niet zonder werk. Werk is dus iets wat we simpelweg ''moeten''. Het geeft betekenis aan ons leven en een dagbesteding. De hele dag niets doen leidt ook tot depressiviteit en de dagen lijken maar niet voorbij te gaan. Ook vond ik de opmerking dat je niet op alles invloed hebt een goede opmerking. Je kunt namelijk veel dingen niet beïnvloeden. Maar je hebt wel de keus om daar iets aan te doen (of niet). Als je een giftige werkplek hebt, dan is de keus om daar weg te gaan. Want een giftige werkplek geeft stress en negatieve gevoelens. Dat heeft ook weer invloed op je fysieke gesteldheid.
Vergeet ook niet om naar jezelf om te kijken. Kijk naar je eigen geestesgesteldheid, je mogelijkheden en kansen. Hard werken hoort erbij maar kijk ook goed naar je omgeving. Ik ken genoeg collega's die vertrokken. Dat heeft uiteraard uiteenlopende redenen, maar het feit dat ze weg zijn gegaan geeft mij wel aan dat het echt niet onoverkomelijk is om naar jouw eigen motivatie te kijken.
Stel nou dat je nooit meer hoeft te werken omdat je financieel onafhankelijk zou zijn. Hoe zou je je dan voelen? Verveel je je dan de hele dag of ga je toch weer aan het werk? Wellicht niet meer fulltime, maar paar dagen per week?
En vergeet niet te relativeren. We hebben het niet zo slecht met zijn allen. Je bent nergens aan gebonden wat je niet perse zou willen. Er zijn voldoende vacatures en carriéreswitches die ik heb gezien. Kijk om je heen, bedenk wat je wil en handel ernaar als je iets wil. De wereld ligt aan je voeten
Werk hard en doe je best. Laat zien dat je de wil hebt om te leren en dat je wil oppakken. Een opa van een vriend van mij zei toen een keer: ''als je hard werkt, je best doet en laat zien dat je wil leren, dan heb je al deuren geopend die je nu nog niet ziet. Al die open deuren leiden vervolgens tot nieuwe kansen, mogelijkheden en mentale en fysieke gezondheid''.
Er zijn al best veel bruikbare en nuttige posts gedeeld. Maar ik zou ook mijn bijdrage willen leveren.
''In het leven moet je zelf de slingers ophangen''. Dit geldt ook goed voor werk. Je moet zelf proberen om het beste te maken van elke situatie, of in deze situatie, werk. Niemand ontkomt aan een negatief gevoel of emotie op of omtrent werk. Werk is, ook al is dat je hobby en je droom, het neemt niet weg dat ook dat soort werk negatieve emoties en momenten kan hebben. Ik ken er maar weinig die zeggen elke dag met 100% positiviteit naar werk te gaan. Mindere dagen heb je altijd en sommige onderdelen van je werk vind je ook wellicht minder leuk om te doen.
Maar dat is allemaal ''part of life''. We moeten werken om een dak boven ons hoofd te krijgen, eten op tafel te krijgen en ook nog eens sociale activiteiten ontplooien. Dit alles kunnen we niet zonder werk. Werk is dus iets wat we simpelweg ''moeten''. Het geeft betekenis aan ons leven en een dagbesteding. De hele dag niets doen leidt ook tot depressiviteit en de dagen lijken maar niet voorbij te gaan. Ook vond ik de opmerking dat je niet op alles invloed hebt een goede opmerking. Je kunt namelijk veel dingen niet beïnvloeden. Maar je hebt wel de keus om daar iets aan te doen (of niet). Als je een giftige werkplek hebt, dan is de keus om daar weg te gaan. Want een giftige werkplek geeft stress en negatieve gevoelens. Dat heeft ook weer invloed op je fysieke gesteldheid.
Vergeet ook niet om naar jezelf om te kijken. Kijk naar je eigen geestesgesteldheid, je mogelijkheden en kansen. Hard werken hoort erbij maar kijk ook goed naar je omgeving. Ik ken genoeg collega's die vertrokken. Dat heeft uiteraard uiteenlopende redenen, maar het feit dat ze weg zijn gegaan geeft mij wel aan dat het echt niet onoverkomelijk is om naar jouw eigen motivatie te kijken.
Stel nou dat je nooit meer hoeft te werken omdat je financieel onafhankelijk zou zijn. Hoe zou je je dan voelen? Verveel je je dan de hele dag of ga je toch weer aan het werk? Wellicht niet meer fulltime, maar paar dagen per week?
En vergeet niet te relativeren. We hebben het niet zo slecht met zijn allen. Je bent nergens aan gebonden wat je niet perse zou willen. Er zijn voldoende vacatures en carriéreswitches die ik heb gezien. Kijk om je heen, bedenk wat je wil en handel ernaar als je iets wil. De wereld ligt aan je voeten
Werk hard en doe je best. Laat zien dat je de wil hebt om te leren en dat je wil oppakken. Een opa van een vriend van mij zei toen een keer: ''als je hard werkt, je best doet en laat zien dat je wil leren, dan heb je al deuren geopend die je nu nog niet ziet. Al die open deuren leiden vervolgens tot nieuwe kansen, mogelijkheden en mentale en fysieke gezondheid''.
quote:
@:girlnextdoor. wat vind je van de reacties tot nu toe?
quote:
[..]
Precies. In onze maatschappij is het zo dat je dan al snel als failure wordt gezien en dat is wat zij waarschijnlijk niet wil.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Naar mijn omgeving toe niet. Ik vind het al snel prima. Ik maak ook niemand kapot om de fouten die degene maakt.quote:
[..]
Ben jij veeleisend voor jezelf en je omgeving?
Enige wat ik verwacht is een bepaalde ethiek. En helaas is die wel eens ver te zoeken. Dat je normaal met werknemers om gaat en met respect naar de verantwoordelijkheden die ik heb.
Van mezelf verwacht ik dat ik de werkzaamheden uit kan voeren zodoende dat het bijdraagt aan het bedrijf en ik niet de kantjes er van af loop.
Op dit moment heb ik het zwaar met name door bedrijfspolitiek, waardoor ik regelmatig in conflicten kom.
Dan zul je wel veel herkennen in de posts van Claudia_x. Het standaard bedrijfsmodel kost jullie veel energie. Hiërarchisch, bureaucratisch, directief: het leidt tot zwakke werkethiek en teams die geen verantwoordelijkheid nemen.quote:
[..]
Naar mijn omgeving toe niet. Ik vind het al snel prima. Ik maak ook niemand kapot om de fouten die degene maakt.
Enige wat ik verwacht is een bepaalde ethiek. En helaas is die wel eens ver te zoeken. Dat je normaal met werknemers om gaat en met respect naar de verantwoordelijkheden die ik heb.
Van mezelf verwacht ik dat ik de werkzaamheden uit kan voeren zodoende dat het bijdraagt aan het bedrijf en ik niet de kantjes er van af loop.
Op dit moment heb ik het zwaar met name door bedrijfspolitiek, waardoor ik regelmatig in conflicten kom.
Resistance is futile.
Ja, haar verhaal is precies het mijne. Al was mijn fantasie om in een winkel te gaan werkenquote:
[..]
Dan zul je wel veel herkennen in de posts van Claudia_x. Het standaard bedrijfsmodel kost jullie veel energie. Hiërarchisch, bureaucratisch, directief: het leidt tot zwakke werkethiek en teams die geen verantwoordelijkheid nemen.
Ik ben continu aan het trekken om allerlei zaken gedaan te krijgen. En die bedrijfspolitiek maakt dat heel erg lastig. En dan krijg je ook nog kritiek dat alles langzaam gaat door mensen die geen respect hebben voor je verantwoordelijkheden.
Ik heb uiteindelijk ook een aantal dingen verneukt en dan kom je in een vicieuze cirkel dat je harder moet werken dan iemand anders om nog iets gedaan te krijgen, terwijl de motivatie na alle obstakels steeds minder wordt, waardoor je steeds harder moet werken, enz
Maar goed, what to do
Ik vraag me altijd af, is dit nou gespeelde naïviteit of wat?quote:
En vergeet niet te relativeren. We hebben het niet zo slecht met zijn allen. Je bent nergens aan gebonden wat je niet perse zou willen. Er zijn voldoende vacatures en carriéreswitches die ik heb gezien. Kijk om je heen, bedenk wat je wil en handel ernaar als je iets wil. De wereld ligt aan je voeten
De vraag is: waarom kies je er voor er aan mee te doen? Ik verkies dat niet te doen en gek genoeg maakt mij dat enorm succesvol in een flinke multinational. Echt - de meeste conventies zitten in ons hoofd. Bijna altijd is er veel meer ruimte dan mensen zelf denken.quote:
[..]
Dan zul je wel veel herkennen in de posts van Claudia_x. Het standaard bedrijfsmodel kost jullie veel energie. Hiërarchisch, bureaucratisch, directief: het leidt tot zwakke werkethiek en teams die geen verantwoordelijkheid nemen.
Onafhankelijk denkers worden door echte leiders gewaardeerd. En met wat geluk kun je zelf leider worden.
Be the change you want to see in the world.
Whatever...
Nee, dat is relativering.quote:
[..]
Ik vraag me altijd af, is dit nou gespeelde naïviteit of wat?
Née, maar iedereen kan er wel iets moois van maken. Dat geldt voor mensen in Nederland die niet de pech hebben een flinke beperking op te lopen oid gemiddeld gewoon wel.quote:
[..]
Ja want de wereld ligt aan iedereens voeten? Iedereen kan worden wat ie wil?
Wat ik zie is dat mensen heel vaak vanalles willen en verwachten, maar er zelden de moeite voor willen doen die het kost. Dat geldt voor inspanning door studie, training, oefening, maar net zo goed voor lef tonen, persoonlijk risico nemen, moeilijke gesprekken voeren, doorzetten als het tegen zit of echt gaan voor iets waar jij in gelooft. Dat is moeilijk. Soms extreem moeilijk.
En je hoeft al die moeite niet te doen, maar verwacht dan ook niet de resultaten. En zelfs als je alle moeite wel doet krijg je niet altijd het gewenste resultaat. Alleen de kans erop us groter.
Dat is het leven. Werk hard, zoek het mooie in alles en geniet een beetje. Zolang je gezond bent moet er iets moois can te maken zijn.
En ja, je bent in staat je gedachten te sturen en positiever te maken. Gedachten die je niet helpen moet je niet zo veel aandacht geven. Gedachten die je verder helpen, positief en negatief zijn degenen die je juist meer aandacht kunt geven. En als je dan klaar bent met werken hoef je ook even niets. Ik ga dan een uurtje hardlopen of naar de sportschool, iets doen waardoor ik even alleen aan het ‘doen’ ben om de ‘thought train’ even achter te laten.
Whatever...
Ja, ongeveer 0,001%.quote:
En je hoeft al die moeite niet te doen, maar verwacht dan ook niet de resultaten. En zelfs als je alle moeite wel doet krijg je niet altijd het gewenste resultaat. Alleen de kans erop us groter.
Ja je hebt theoretisch gelijk maar de overgrote meerderheid van de werkende mens is gewoon een inwisselbaar radertje in het geheel en zal dat altijd blijven, alle inspanningen ten spijt. De wereld is niet maakbaar.
Oneens. Het is niet helemaal maakbaar, maar zeker in Nederland zit bijna niemand vast, behalve in zijn eigen comfortabele hoekje.quote:
[..]
Ja, ongeveer 0,001%.
Ja je hebt theoretisch gelijk maar de overgrote meerderheid van de werkende mens is gewoon een inwisselbaar radertje in het geheel en zal dat altijd blijven, alle inspanningen ten spijt. De wereld is niet maakbaar.
je kunt door je gedrag te veranderen echt een heel eind komen. Dat fatalistisch gedoe helpt helemaal niets. Zelfs al zou er niets maakbaar zijn zou ik nog optimisme verkiezen.
Natuurlijk heb ik ‘survivor bias’. Maar uiteindelijk is accepteren waar je staat en van daaruit bouwen aan iets van een toekomst in Nederland gewoon prima mogelijk. Maar zolang jij zelf kiest om een inwisselbaar radertje te zijn, zul je dat worden, zijn en blijven, totdat je besluit dat niet meer te zijn.
Whatever...
Ja dat kan je willen, en heel lang heel hard proberen. Maar de kans dat het ook lukt, is vrij minimaal. Groter dan wanneer je niks probeert, ja uiteraard. Maar niet ook maar in de buurt komend bij iets van garanties. En zo wordt het altijd gebracht. "Als je wil kan je alles!" Dat is zulke totale bullcrap.quote:
Natuurlijk heb ik ‘survivor bias’. Maar uiteindelijk is accepteren waar je staat en van daaruit bouwen aan iets van een toekomst in Nederland gewoon prima mogelijk. Maar zolang jij zelf kiest om een inwisselbaar radertje te zijn, zul je dat worden, zijn en blijven, totdat je besluit dat niet meer te zijn.
Dat wordt alleen maar gedacht door hele naïeve mensen en/of mensen die proberen iets te verdienen aan het uitdragen van die boodschap.
Vergeet ook niet dat succesvolle mensen nog wel eens onterecht alles aan hun eigen inspanningen toekennen en beweren dat geluk uiteraard helemaal geen rol gespeeld heeft.
[ Bericht 3% gewijzigd door Modus op 24-05-2021 21:55:44 ]
Er zijn geen garanties, behalve dat je ooit zult sterven. Lekker belangrijk.quote:
[..]
Ja dat kan je willen, en heel lang heel hard proberen. Maar de kans dat het ook lukt, is vrij minimaal. Groter dan wanneer je niks probeert, ja uiteraard. Maar niet ook maar in de buurt komend bij iets van garanties. En zo wordt het altijd gebracht. "Als je wil kan je alles!" Dat is zulke totale bullcrap.
Dat wordt alleen maar gedacht door hele naïeve mensen en/of mensen die proberen iets te verdienen aan het uitdragen van die boodschap.
Vergeet ook niet dat succesvolle mensen nog wel eens onterecht alles aan hun eigen inspanningen toekennen en beweren dat geluk uiteraard helemaal geen rol gespeeld heeft.
Maak er het beste van - het feit dat je in Nederland woont an sich maakt je al tot een van de rijkste 2% ter wereld.
En ja, ik ben bekend met survivor bias.
Whatever...
Tuurlijk niet. Je hebt altijd uitzonderingen. Daar had ik het niet over. Het is niet zwart-wit. Niet iedereen krijgt dezelfde kansen. Buiten het feit dat er uitzonderingen zijn, heb je in Nederland allerlei kansen om wat van je leven te maken. Die kansen moet je pakken.quote:
[..]
Ja want de wereld ligt aan iedereens voeten? Iedereen kan worden wat ie wil?
En ja, als je er hard voor werkt dan kan je inderdaad worden wat je wil. Uiteraard heb je allerlei factoren dat niet voor iedereen geldt uiteraard.
Ik wil alleen zeggen dat werken iets is wat ons leven vult voor wat we kunnen doen. En dat je best een slechte dag mag hebben. Maar als je overal op gaat zeiken en het een anders schuld is kom je nergens. Je moet er zelf het beste van maken in het leven. Dat gaat niemand voor jou doen.
Geluk van de juiste plaats op het juiste moment speelt zeker een rol. Maar bedenk ook dat iemand op die juiste plaats moest komen. Ik kan in mijn loopbaan heel veel geluk momenten aanwijzen, maar kan ook heel eerlijk zeggen dat die momenten niet geweest waren als ik niet door hard werken op die plaats was gekomen.quote:
[..]
Ja dat kan je willen, en heel lang heel hard proberen. Maar de kans dat het ook lukt, is vrij minimaal. Groter dan wanneer je niks probeert, ja uiteraard. Maar niet ook maar in de buurt komend bij iets van garanties. En zo wordt het altijd gebracht. "Als je wil kan je alles!" Dat is zulke totale bullcrap.
Dat wordt alleen maar gedacht door hele naïeve mensen en/of mensen die proberen iets te verdienen aan het uitdragen van die boodschap.
Vergeet ook niet dat succesvolle mensen nog wel eens onterecht alles aan hun eigen inspanningen toekennen en beweren dat geluk uiteraard helemaal geen rol gespeeld heeft.
Nog steeds ben ik slechts een radertje die niet echt gemist zal worden als ik weg val. Maar toch heb ik het riant beter dan menig Nederlander. Maakbaar? Nee. Maar je berusten in je lot gaat het zeker niet beter maken.
Eens hiermee.quote:
[..]
Geluk van de juiste plaats op het juiste moment speelt zeker een rol. Maar bedenk ook dat iemand op die juiste plaats moest komen. Ik kan in mijn loopbaan heel veel geluk momenten aanwijzen, maar kan ook heel eerlijk zeggen dat die momenten niet geweest waren als ik niet door hard werken op die plaats was gekomen.
Nog steeds ben ik slechts een radertje die niet echt gemist zal worden als ik weg val. Maar toch heb ik het riant beter dan menig Nederlander. Maakbaar? Nee. Maar je berusten in je lot gaat het zeker niet beter maken.
Hard werken om iets te willen bereiken is een van de voorwaarden om iets te bereiken in het leven. Zonder ''hard'' te werken kom je ook nergens, zo simpel is het.
Het leven is ook niet in 100% maakbaar. Daar hoort geluk ook een beetje bij. Waar ben je opgegroeid, hoe was je jeugd, had je een dak boven je hoofd, etc. Dat speelt uiteraard allemaal mee. Maar het onderliggende principe dat hard werken uiteindelijk ertoe leidt dat je ergens komt en iets bereikt in het leven geldt voor iedereen. Maar de weg daar naartoe is niet voor iedereen gelijk.
Iedereen heeft dan ook bumps on the road. Dat hoort bij het leven, ook bij het werk. Je kan steeds bij een werkgever terechtkomen waar je het niet kunt uithouden. Dat is pech en je moet ook een beetje geluk hebben hiermee. Maar om dan de handdoek in de ring te gooien en anderen de schuld te geven is zo makkelijk. Je kunt ook die ervaringen meepikken en verder zoeken wat wel bij je past. Het zal niet makkelijk zijn, zeker niet. Sinds wanneer is het leven an sich makkelijk en eerlijk? Het ligt er ook aan hoe je met tegenslagen omgaat. Je kunt dat omzetten in kracht of je kunt de handdoek in de ring gooien en opgeven.
En natuurlijk, je mag balen en je moet zelfs balen als iets niet helemaal gaat zoals je wil. We zijn mensen. Balen en huilen is menselijk en dat hoort er ook bij. laat je ook nooit zeggen dat je ook niet even mag balen als je wat tegenslagen hebt in het leven of werk.
Probeer die negatieve energie, ervaringen etc. om in nieuwe energie om door te gaan waarbij het echt wel mag om even te balen en emotioneel te zijn. Dat maakt ons ook gewoon mensen.
En wat je wil bereiken kunnen soms kleine stappen zijn en niet eens altijd in geld. Maar ook in ontwikkelkanden etc.quote:
[..]
Eens hiermee.
Hard werken om iets te willen bereiken is een van de voorwaarden om iets te bereiken in het leven. Zonder ''hard'' te werken kom je ook nergens, zo simpel is het.
Het leven is ook niet in 100% maakbaar. Daar hoort geluk ook een beetje bij. Waar ben je opgegroeid, hoe was je jeugd, had je een dak boven je hoofd, etc. Dat speelt uiteraard allemaal mee. Maar het onderliggende principe dat hard werken uiteindelijk ertoe leidt dat je ergens komt en iets bereikt in het leven geldt voor iedereen. Maar de weg daar naartoe is niet voor iedereen gelijk.
Iedereen heeft dan ook bumps on the road. Dat hoort bij het leven, ook bij het werk. Je kan steeds bij een werkgever terechtkomen waar je het niet kunt uithouden. Dat is pech en je moet ook een beetje geluk hebben hiermee. Maar om dan de handdoek in de ring te gooien en anderen de schuld te geven is zo makkelijk. Je kunt ook die ervaringen meepikken en verder zoeken wat wel bij je past. Het zal niet makkelijk zijn, zeker niet. Sinds wanneer is het leven an sich makkelijk en eerlijk? Het ligt er ook aan hoe je met tegenslagen omgaat. Je kunt dat omzetten in kracht of je kunt de handdoek in de ring gooien en opgeven.
En natuurlijk, je mag balen en je moet zelfs balen als iets niet helemaal gaat zoals je wil. We zijn mensen. Balen en huilen is menselijk en dat hoort er ook bij. laat je ook nooit zeggen dat je ook niet even mag balen als je wat tegenslagen hebt in het leven of werk.
Probeer die negatieve energie, ervaringen etc. om in nieuwe energie om door te gaan waarbij het echt wel mag om even te balen en emotioneel te zijn. Dat maakt ons ook gewoon mensen.
werken is nooit leuk geweest?
Als er een manier is om dit fulltime thuis te doen is het nog draaglijk, in de bouw is het lastig...
Als er een manier is om dit fulltime thuis te doen is het nog draaglijk, in de bouw is het lastig...
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Alle goede dingen in het leven komen door hard werken of skills en bij alle slechte dingen zijn ze genaaid door iets of iemandquote:
Vergeet ook niet dat succesvolle mensen nog wel eens onterecht alles aan hun eigen inspanningen toekennen en beweren dat geluk uiteraard helemaal geen rol gespeeld heeft.
dat merk ik in ieder geval bij veel levensverhalen die ik hoor.
Facts don't care about your feelings
Interessante discussie. Ik sluit me volledig aan bij Spanky78, hard werken vergroot je kans op succes en je kan bijsturen om dingen net even leuker te maken. Zo heb ik het ook altijd gedaan. Maar een garantie op succes is er helaas niet. En zelfs al doet de kans zich voor, ik merk bij mezelf, je moet het ook durven. En je moet bereid zijn om offers te maken.
Erg cynisch. Er zullen er een paar zijn die zo denken, dat zijn absolute geluksvogels die in 2011 bitcoins hebben gekocht ofzo. Een beetje survivor bias heeft iedereen wel, inclusief ikzelf, maar types die jij beschrijft zullen meestal niet echt super succesvol zijn. Omdat zo'n houding namelijk echt niet helpt.quote:
[..]
Alle goede dingen in het leven komen door hard werken of skills en bij alle slechte dingen zijn ze genaaid door iets of iemand
Wat mij betreft gaat het hand in hand.
1. Je moet de dingen doen waarvan je weet dat ze 'goed' zijn, maar die vaak ook oncomfortabel, risicovol of sociaal niet altijd geaccepteerd worden (risico nemen om voor jezelf te beginnen als je een goede baan hebt bijvoorbeeld)
2. Als je kansen krijgt, moet je ze ook pakken en hard werken om kansen om te zetten in daadwerkelijk succes. En dat vergt soms lef, risico en is soms gewoon helemaal niet zo leuk. Heel veel mensen zijn niet bereid om 'embrace the suck' te doen. Doorbijten als het nodig is. Die geven op, blijven in hun veilige en comfortabele omgeving.
3. Geluk heeft iedereen een aantal keer in zijn/haar leven. Net als pech. Sommigen krijgen meer of minder van het een of ander en een deel kun je niets mee. Een dodelijke ziekte, oorlog, natuurrampen kun je niets aan doen. Echter hoe je met geluk en pech omgaat ligt wel in eigen hand. Geluk maak je deels zelf door op de plekken te zijn waar je geluk kunt hebben (vergelijk het met een goede spits, die staat op de goede plek om te scoren, dat is niet alleen maar mazzel). En pech kun je op diverse manieren mee om gaan. Als je slachtoffer wilt zijn van het leven dan helpt jou dat niet. En zul je altijd zuur naar anderen kijken.
De mensen die ik ken die echt succesvol zijn hebben altijd ergens een nederigheid mbt de hulp, kansen, geluk die ze gehad hebben. Maar ze hebben ook kansen gepakt, het geluk niet voorbij laten gaan en keihard gewerkt als het niet meezat. En ze zien dat zelf ook vrij goed in, dat je beiden nodig hebt, inclusief enige intelligentie en gezondheid.
Figuren die dat niet doen eindigen vrijwel altijd ellendig. Die hebben een paar jaar 'mazzel', maar meestal eindigen ze ongelukkig, alleen, berooid en/of verslaafd etc. Omdat hun houding ze niet in staat stelt succesvol te blijven, zelfs na enorm veel geluk.
Whatever...
Dat klopt, ik ken weinig succesvolle mensenquote:
[..]
Erg cynisch. Er zullen er een paar zijn die zo denken, dat zijn absolute geluksvogels die in 2011 bitcoins hebben gekocht ofzo. Een beetje survivor bias heeft iedereen wel, inclusief ikzelf, maar types die jij beschrijft zullen meestal niet echt super succesvol zijn. Omdat zo'n houding namelijk echt niet helpt.
Facts don't care about your feelings
Nee. AUB geen non-advies als deze. Is in dezelfde trant als 'wees jezelf' en 'geloof jezelf' en 'volg je hart' etc.quote:
Het meest simpele antwoord: door iets te gaan doen wat je leuk vindt, en dat je voldoening geeft.
Waar ligt je interesse? Waar ben je goed in? Welke voorbeelden heb je, buiten je directe familie, die wel de goede kanten laten zien?
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Mee eens.quote:
[..]
En wat je wil bereiken kunnen soms kleine stappen zijn en niet eens altijd in geld. Maar ook in ontwikkelkanden etc.
Het gaat meestal in kleine stappen. En soms voelt het niet zo. Maar ook daarom zijn secundaire voorwaarden belangrijk. Wat kan je leren en hoe kan je dat bereiken? Maar een goed werkcultuur is net zo belangrijk.
Ik kan hier niet zoveel mee omdat ik me niet aangesproken voel. Ik werk hard, doe m'n best, neem risico's, spreek me uit. In m'n werk ben ik dan ook succesvol, alleen maakt dat me niet (per definitie) gelukkig.quote:
[..]
Née, maar iedereen kan er wel iets moois van maken. Dat geldt voor mensen in Nederland die niet de pech hebben een flinke beperking op te lopen oid gemiddeld gewoon wel.
Wat ik zie is dat mensen heel vaak vanalles willen en verwachten, maar er zelden de moeite voor willen doen die het kost. Dat geldt voor inspanning door studie, training, oefening, maar net zo goed voor lef tonen, persoonlijk risico nemen, moeilijke gesprekken voeren, doorzetten als het tegen zit of echt gaan voor iets waar jij in gelooft. Dat is moeilijk. Soms extreem moeilijk.
En je hoeft al die moeite niet te doen, maar verwacht dan ook niet de resultaten. En zelfs als je alle moeite wel doet krijg je niet altijd het gewenste resultaat. Alleen de kans erop us groter.
Dat is het leven. Werk hard, zoek het mooie in alles en geniet een beetje. Zolang je gezond bent moet er iets moois can te maken zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Er zijn ook veel mensen die er op een gegeven moment achter komen dat ze dat niet uit werk kunnen halen. Die 'nemen dan genoegen' met een 6/10 baan ofzo, en halen hun bevrediging/uitdaging/anders uit dingen buiten werk.quote:
[..]
Ik kan hier niet zoveel mee omdat ik me niet aangesproken voel. Ik werk hard, doe m'n best, neem risico's, spreek me uit. In m'n werk ben ik dan ook succesvol, alleen maakt dat me niet (per definitie) gelukkig.
Da's niet altijd makkelijk want buiten fulltime werken om blijft er nou eenmaal niet zo heel veel tijd over voor andere dingen.
Vergeet ook niet dat werk niet in eerste instantie bestaat om leuk te zijn.
Spanky78 en jij hebben beiden gelijk.quote:
[..]
Ik kan hier niet zoveel mee omdat ik me niet aangesproken voel. Ik werk hard, doe m'n best, neem risico's, spreek me uit. In m'n werk ben ik dan ook succesvol, alleen maakt dat me niet (per definitie) gelukkig.
Het ligt allemaal in het midden en nog belangrijker, per persoon. Iedereen is uiteraard anders en heeft andere behoeften en ambitie.
Ik snap Spanky78 dat je hard moet werken om kansen en deuren te openen. Dat gaat niet gebeuren als je dat niet wil of dat je daar toch niet zoveel trek in hebt en dat niet bij je past. Dat kan allemaal is echt niet erg. Ik denk ook dat als je hard werkt, je goed je best doet en laat zien dat je wil, dat er dan deuren openen en je dan de resultaten kunt zien.
Maar ik begrijp Claudia ook erg goed! Ook zij heeft gelijk. Het is niet zo dat iemand hier de waarheid heeft. Iedereen moet dit voor zichzelf bedenken en uitvogelen. Als iemand totaal niet kan trekken om een kantoorbaan te hebben maar graag iets praktisch wil doen, dan is dat ook prima. Daar is ook niets mis mee. Je hebt ook mensen die ook dingen doen die ze oprecht leuk vinden, ook al kost het veel tijd en is de werkdruk hoog. Aan werkdruk ontkom je nergens. Maar het onderliggende plezier is er wel. Als je dat niet hebt, dan is het zwaar.
Ook gaan mensen iets anders doen dat minder goed verdient, maar wel echt veel leuker vinden dan wat ze nu doen. Dat is allemaal prima.
Wat je zegt zie ik ook in de praktijk.quote:
[..]
Er zijn ook veel mensen die er op een gegeven moment achter komen dat ze dat niet uit werk kunnen halen. Die 'nemen dan genoegen' met een 6/10 baan ofzo, en halen hun bevrediging/uitdaging/anders uit dingen buiten werk.
Da's niet altijd makkelijk want buiten fulltime werken om blijft er nou eenmaal niet zo heel veel tijd over voor andere dingen.
Vergeet ook niet dat werk niet in eerste instantie bestaat om leuk te zijn.
Mensen die veel verdienen zijn uiteindelijk iets anders gaan doen wat minder verdiende (maar echt niet slecht). Als je eenmaal een bepaalde salaris gewend bent, dan is het mentaal moeilijk om met minder genoegen te nemen. Maar alsnog zie ik veel mensen die uiteindelijk een 5 of 6/10 baan nemen. Verdient minder (niet slecht), net zoveel werkdruk en stress elke dag. Maar toch blijven de mensen bij deze baan. Ik hoor van die mensen dat zij de werkzaamheden gewoon erg leuk vinden.
Dat mensen zeggen dat je hart volgen bullshit is, dan is dat echt onzin. Je moet echt wel tot een bepaalde hoogte je werk leuk vinden. Zeker niet 10 uit 10. Waar de grens ligt, ligt per persoon.
Een tip voor iedereen hier: op Spotify heb je een podcast over jonge professionals die een carriereswitch hebben gedaan. Erg interessant en ook dat veel mensen met dit probleem rondloopt: Baanbrekers
Ik kan daar ook niks mee, het idee dat werk niet bestaat om leuk te zijn. Da's me te calvinistisch, alsof er een intentie achter zit en werk een straf is voor de zondeval. Ik voel me geen speelbal van god, geen slachtoffer van het kapitalisme, geen willoze werknemer.quote:
[..]
Er zijn ook veel mensen die er op een gegeven moment achter komen dat ze dat niet uit werk kunnen halen. Die 'nemen dan genoegen' met een 6/10 baan ofzo, en halen hun bevrediging/uitdaging/anders uit dingen buiten werk.
Da's niet altijd makkelijk want buiten fulltime werken om blijft er nou eenmaal niet zo heel veel tijd over voor andere dingen.
Vergeet ook niet dat werk niet in eerste instantie bestaat om leuk te zijn.
Een parttime baan nemen en de rest van de tijd met plezierige activiteiten vullen is een optie. Ik vind het alleen nogal wat om een groot deel van mijn tijd te vullen met iets wat me geen voldoening geeft. Ik denk ook niet dat mijn probleem zou zijn opgelost als ik morgen de loterij zou winnen en zou kunnen doen dat ik wil. Dan zou ik me waarschijnlijk nog steeds afvragen wat me dan precies voldoening brengt. De noodzaak om te werken zorgt in ieder geval nog voor de noodzaak om actief bezig te zijn met die vraag.
Ik vind dat de gevoelens over werk hier erg gerationaliseerd worden. Laat ik voorop stellen dat mijn twijfels over werk eenvoudigweg begonnen met het hebben van een rotgevoel. Ik had daar niet meteen een verklaring voor paraat. Misschien zijn anderen voor zichzelf een open boek. Ik vind het tamelijk lastig om vragen te beantwoorden als 'waar komen je verwachtingen vandaan?' en 'welk doel wil je in je leven bereiken'? Ik heb geen flauw idee. 't Leven is in feite zonder betekenis en zonder doel en hetgeen ik ervan verwacht is vermoedelijk een combinatie van nature en nurture.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dank voor de tip!quote:
Een tip voor iedereen hier: op Spotify heb je een podcast over jonge professionals die een carriereswitch hebben gedaan. Erg interessant en ook dat veel mensen met dit probleem rondloopt: Baanbrekers
Ik ben zelf gefascineerd door de levensloop van Wittgenstein: in een ontieglijk rijk nest geboren, afstand gedaan van z'n fortuin, meermalen gestopt met zijn academische carrière, vrijwillig in een oorlog gaan vechten. Een onaangename man maar ook een groot denker - en een dolende ziel.
Vanwege z'n levensloop heb ik ook de biografie van Gordon Ramsay gelezen. Want ook die vond ik fascinerend: een roeping hebben als voetballer, door een blessure moeten stoppen met je carrière en dan een tweede roeping 'vinden' en daar héél goed in worden. Ik vind dat van een groots doorzettingsvermogen getuigen en een bewonderenswaardige vindingrijkheid.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat ik bedoel is dat tegenwoordig heel erg gedaan wordt (en gestimuleerd van jongs af aan) alsof werken het hoogst bereikbare is, en dat het altijd top top leuk leuk is. Dat is gewoon niet zo, en kan ook niet zo zijn, omdat wat ik al zei, het doel van werk is niet leuk te zijn, het eerste doel van werk is op wat voor manier dan ook een bijdrage leveren aan de maatschappij. Als dat dan leuk is om te doen, is dat mooi meegenomen, maar voor heel veel mensen is werk helemaal niet leuk, of iig niet heel erg leuk. Snap je wat ik bedoel? Misschien heb je onbewust wel allerlei verwachtingen die minder realistisch (b)lijken te zijn.quote:
[..]
Ik kan daar ook niks mee, het idee dat werk niet bestaat om leuk te zijn. Da's me te calvinistisch, alsof er een intentie achter zit en werk een straf is voor de zondeval. Ik voel me geen speelbal van god, geen slachtoffer van het kapitalisme, geen willoze werknemer.
En als ik dit zo lees (en voorgaande posts), weet je gewoon niet zo goed wat je met het leven aanmoet, en niet pas sinds kort. Ms ook wel zo'n 'is dit het nou'-gevoel. Dan kan werk behoorlijk in de weg zitten, want mentaal tot rust komen om daar eens goed over na te denken is dan wel nodig, en werk dendert daar altijd maar overheen en kost simpelweg heel veel tijd van je leven, direct en indirect.quote:Een parttime baan nemen en de rest van de tijd met plezierige activiteiten vullen is een optie. Ik vind het alleen nogal wat om een groot deel van mijn tijd te vullen met iets wat me geen voldoening geeft. Ik denk ook niet dat mijn probleem zou zijn opgelost als ik morgen de loterij zou winnen en zou kunnen doen dat ik wil. Dan zou ik me waarschijnlijk nog steeds afvragen wat me dan precies voldoening brengt. De noodzaak om te werken zorgt in ieder geval nog voor de noodzaak om actief bezig te zijn met die vraag.
Ik vind dat de gevoelens over werk hier erg gerationaliseerd worden. Laat ik voorop stellen dat mijn twijfels over werk eenvoudigweg begonnen met het hebben van een rotgevoel. Ik had daar niet meteen een verklaring voor paraat. Misschien zijn anderen voor zichzelf een open boek. Ik vind het tamelijk lastig om vragen te beantwoorden als 'waar komen je verwachtingen vandaan?' en 'welk doel wil je in je leven bereiken'? Ik heb geen flauw idee. 't Leven is in feite zonder betekenis en zonder doel en hetgeen ik ervan verwacht is vermoedelijk een combinatie van nature en nurture.
Ik denk dat dat voor heel veel mensen geldt die geen 'roeping' voelen. Naarmate je ouder wordt, weet je beter waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Dat heb ik ook. In die zin ben ik verder dan toen ik 18 was en een studie moest kiezen. Mentale rust gaat mij niet ineens een geweldig inzicht geven. Ik geloof meer in dingen doen, niet blijven piekeren of bij de pakken neer gaan zitten. Probeer iets, kijk of je het leuk vindtquote:
En als ik dit zo lees (en voorgaande posts), weet je gewoon niet zo goed wat je met het leven aanmoet, en niet pas sinds kort. Ms ook wel zo'n 'is dit het nou'-gevoel. Dan kan werk behoorlijk in de weg zitten, want mentaal tot rust komen om daar eens goed over na te denken is dan wel nodig, en werk dendert daar altijd maar overheen en kost simpelweg heel veel tijd van je leven, direct en indirect.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oke maar het is je dus niet helemaal duidelijk wat voor baan hierbij hoort?quote:
[..]
Ik denk dat dat voor heel veel mensen geldt die geen 'roeping' voelen. Naarmate je ouder wordt, weet je beter waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Dat heb ik ook. In die zin ben ik verder dan toen ik 18 was en een studie moest kiezen. Mentale rust gaat mij niet ineens een geweldig inzicht geven. Ik geloof meer in dingen doen, niet blijven piekeren of bij de pakken neer gaan zitten. Probeer iets, kijk of je het leuk vindt
Ik noem een Bram Peper en een John de Beverquote:
[..]
Dank voor de tip!
Ik ben zelf gefascineerd door de levensloop van Wittgenstein: in een ontieglijk rijk nest geboren, afstand gedaan van z'n fortuin, meermalen gestopt met zijn academische carrière, vrijwillig in een oorlog gaan vechten. Een onaangename man maar ook een groot denker - en een dolende ziel.
Vanwege z'n levensloop heb ik ook de biografie van Gordon Ramsay gelezen. Want ook die vond ik fascinerend: een roeping hebben als voetballer, door een blessure moeten stoppen met je carrière en dan een tweede roeping 'vinden' en daar héél goed in worden. Ik vind dat van een groots doorzettingsvermogen getuigen en een bewonderenswaardige vindingrijkheid.
Ik kan wel een lijstje maken. En ik heb vrij serieuze tests gedaan om te kijken of ik iets over het hoofd zag. Maar het is de vraag of die banen in de praktijk zo goed uitpakken. Ik zou bijvoorbeeld een uitstekende consultant zijn, maar moet er niet aan denken om voor McKinsey te werken.quote:
[..]
Oke maar het is je dus niet helemaal duidelijk wat voor baan hierbij hoort?
Een optie die ik hier niet onbenoemd wil laten, is dat ik zelf nog heb gekeken naar een opleiding bij de Open Universiteit. Ik vind het prettig dat je per module betaalt zodat je geen fortuin kwijt bent als je gaandeweg ontdekt dat iets het toch niet is.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Die laatste vragen van jou, die worden ook in de podcast best vaak opgeworpen door mensen die uiteindelijk iets anders zijn gaan doen. Ze volgden het onderwijssysteem, kozen iets wat voor de hand leek maar uiteindelijk was het niets voor hun. Maar het is ook een bepaald gevoel dat je altijd wel heeft getrokken maar dat je daar niet voor koos omdat dat niet voor de hand lag.quote:
[..]
Ik kan daar ook niks mee, het idee dat werk niet bestaat om leuk te zijn. Da's me te calvinistisch, alsof er een intentie achter zit en werk een straf is voor de zondeval. Ik voel me geen speelbal van god, geen slachtoffer van het kapitalisme, geen willoze werknemer.
Een parttime baan nemen en de rest van de tijd met plezierige activiteiten vullen is een optie. Ik vind het alleen nogal wat om een groot deel van mijn tijd te vullen met iets wat me geen voldoening geeft. Ik denk ook niet dat mijn probleem zou zijn opgelost als ik morgen de loterij zou winnen en zou kunnen doen dat ik wil. Dan zou ik me waarschijnlijk nog steeds afvragen wat me dan precies voldoening brengt. De noodzaak om te werken zorgt in ieder geval nog voor de noodzaak om actief bezig te zijn met die vraag.
Ik vind dat de gevoelens over werk hier erg gerationaliseerd worden. Laat ik voorop stellen dat mijn twijfels over werk eenvoudigweg begonnen met het hebben van een rotgevoel. Ik had daar niet meteen een verklaring voor paraat. Misschien zijn anderen voor zichzelf een open boek. Ik vind het tamelijk lastig om vragen te beantwoorden als 'waar komen je verwachtingen vandaan?' en 'welk doel wil je in je leven bereiken'? Ik heb geen flauw idee. 't Leven is in feite zonder betekenis en zonder doel en hetgeen ik ervan verwacht is vermoedelijk een combinatie van nature en nurture.
Dit zijn ook vragen die heel valide zijn. Je moet namelijk nog erg lang tot je met pensioen bent. Als je iets doet wat je echt 100% niet leuk vindt, dan gaan die jaren wel zwaar worden. Ik ben dus van mening dat je je werk tot op zekere hoogte leuk moet vinden, want stress en minder leuke momenten krijg je met elk werk. Ook als je bij wijze van spreken een schoonmaker bent. Elk werk is zwaar en stressvol. Bij elk werk krijg je met mindere momenten te maken. Maar als je het werk in de basis leuk vindt, dan is dat al voldoende om lang te kunnen volhouden.
Niet alleen jij, maar in mijn vriendengroep ken ik ook een paar die hier tegen aan lopen. Ze hebben een studie afgerond, gingen werken, viel 100% tegen, gingen van baan wisselen, toch niet wat ze wilden en zijn nu nog steeds zoekende. Het punt is, zij stoppen niet met zoeken. Ze gooien de handdoek niet in de ring, ondanks ze al zo vaak tegenslagen hebben gehad. Dat vind ik wel mooi en dat bevestigt ook weer dat ik persoonlijk goed op mijn plek zit. Maar dat geldt niet voor iedereen en dat besef ik heel erg goed.
Als dat eenmaal in je opvoeding is meegegeven zul je werk nooit echt leuk vinden.
Maar je voorbeelden zijn nooit gestopt met werken of ontslagen. Dus werk eerst daar aan.
Maar je voorbeelden zijn nooit gestopt met werken of ontslagen. Dus werk eerst daar aan.
Vakman pur sang
Je hebt hier ook zeker een punt.quote:
[..]
Wat ik bedoel is dat tegenwoordig heel erg gedaan wordt (en gestimuleerd van jongs af aan) alsof werken het hoogst bereikbare is, en dat het altijd top top leuk leuk is. Dat is gewoon niet zo, en kan ook niet zo zijn, omdat wat ik al zei, het doel van werk is niet leuk te zijn, het eerste doel van werk is op wat voor manier dan ook een bijdrage leveren aan de maatschappij. Als dat dan leuk is om te doen, is dat mooi meegenomen, maar voor heel veel mensen is werk helemaal niet leuk, of iig niet heel erg leuk. Snap je wat ik bedoel? Misschien heb je onbewust wel allerlei verwachtingen die minder realistisch (b)lijken te zijn.
[..]
En als ik dit zo lees (en voorgaande posts), weet je gewoon niet zo goed wat je met het leven aanmoet, en niet pas sinds kort. Ms ook wel zo'n 'is dit het nou'-gevoel. Dan kan werk behoorlijk in de weg zitten, want mentaal tot rust komen om daar eens goed over na te denken is dan wel nodig, en werk dendert daar altijd maar overheen en kost simpelweg heel veel tijd van je leven, direct en indirect.
Werken is vaak ook afzien en is vaak ook niet perse ''leuk''. Dat heb je met elk werk dat je doet. Maar als je het onderliggende werk, buiten de mindere momenten, totaal niets vindt, dan snap ik best dat je zegt dat je iets leuks wil doen. Je hebt ook nog zo lang, waarom zou je je mentaal en fysiek kapotmaken als je er 100% geen voldoening uit kunt halen? En ook niet een beetje?
Niet echt. Dankzij bitcoins uit 2011 denk ik op m'n 50e met pensioen te kunnen.quote:
Dit zijn ook vragen die heel valide zijn. Je moet namelijk nog erg lang tot je met pensioen bent.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dan heb jij de loterij te pakken!quote:
[..]
Niet echt. Dankzij bitcoins uit 2011 denk ik op m'n 50e met pensioen te kunnen.
hoe oud ben je nu?
Ik ben 40. En ik zit totaal niet in de positie van velen die hun draai in de wereld van werk niet kunnen vinden. Ik heb het financieel goed dankzij hard werken, gezond verstand en het nemen van risico. En aanpassingen gaan me prima af (banen vinden, promotie maken, ruimte krijgen). Ik ben niet zielig, alleen zoekende.quote:
[..]
Dan heb jij de loterij te pakken!
hoe oud ben je nu?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Maar wat doe je nu? Ik kan het gemist hebben, maar werk je op dit moment ook? Of zit je nu zonder baan en zoekende?quote:
[..]
Ik ben 40. En ik zit totaal niet in de positie van velen die hun draai in de wereld van werk niet kunnen vinden. Ik heb het financieel goed dankzij hard werken, gezond verstand en het nemen van risico. En aanpassingen gaan me prima af (banen vinden, promotie maken, ruimte krijgen). Ik ben niet zielig, alleen zoekende.
Kun je lachen, ik heb in de zomer van 2010 bijna voor 50¤ Bitcoins gekocht. Maar omdat het gedoe was met shady betalen en wallets op het laatste moment toch niet gedaan …. Ik geloof dat 1 btc toen 7 cent was ofzo 😱quote:
[..]
Niet echt. Dankzij bitcoins uit 2011 denk ik op m'n 50e met pensioen te kunnen.
Ik zat echt al ergens in betaalscherm. M
Zal later nog wel reageren op de rest. Geloof niet dat mijn Posts helemaal begrepen worden. Iig niet zoals ik ze had bedoeld. Hint: het gaat niet perse over werk. Maar wel over verwachtingen en hoe je daarmee omgaat.
Whatever...
Maar waarom zou je dan persé door moeten groeien? Is dat dan niet de val waar men te snel intrapt?quote:
[..]
Ik heb net te horen gekregen dat ik een nieuwe baan heb. Dat betekent voor mij het einde van mijn IT-carrière en een terugkeer naar de wetenschap, maar onder andere voorwaarden. Ik heb straks ruimte en intellectuele uitdaging. Nu zorgen dat de werkdruk behapbaar blijft en ik niet (te snel) doorgroei in een functie waarin ik allerlei verantwoordelijkheden krijg die ik niet wil hebben.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik werk nu in de IT en heb net een nieuwe baan gevonden.quote:
[..]
Maar wat doe je nu? Ik kan het gemist hebben, maar werk je op dit moment ook? Of zit je nu zonder baan en zoekende?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
je bent niet de enige die niet is ingestapt.... ik was in 2010 16 jaarquote:
[..]
Kun je lachen, ik heb in de zomer van 2010 bijna voor 50¤ Bitcoins gekocht. Maar omdat het gedoe was met shady betalen en wallets op het laatste moment toch niet gedaan …. Ik geloof dat 1 btc toen 7 cent was ofzo 😱
Was ik maar toen ingestapt.
In mijn geval is dat inderdaad een val waar ik te snel intrap! En dat terwijl ik op de hoogte ben van het Peter Principle.quote:
[..]
Maar waarom zou je dan persé door moeten groeien? Is dat dan niet de val waar men te snel intrapt?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat ga je nu doen?quote:
[..]
Ik werk nu in de IT en heb net een nieuwe baan gevonden.
Yep.quote:
[..]
Maar waarom zou je dan persé door moeten groeien? Is dat dan niet de val waar men te snel intrapt?
Ik ga weer de wetenschap in. Daar kom ik ook vandaan. Ik ga wel voor een ander soort organisatie werken waardoor ik minder te maken hoop te krijgen met dat waardoor ik m'n wetenschappelijke carrière aan de wilgen heb gehangen. Maar ik moet ook uitkijken dat ik zelf niet in oude vallen trap zoals te snel promotie maken. (Dan krijg ik weer met allemaal politiek gezeur te maken.)quote:
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ga je nu bij dezelfde onderwijsinstelling werken of een andere?quote:
[..]
Ik ga weer de wetenschap in. Daar kom ik ook vandaan. Ik ga wel voor een ander soort organisatie werken waardoor ik minder te maken hoop te krijgen met dat waardoor ik m'n wetenschappelijke carrière aan de wilgen heb gehangen. Maar ik moet ook uitkijken dat ik zelf niet in oude vallen trap zoals te snel promotie maken. (Dan krijg ik weer met allemaal politiek gezeur te maken.)
Dat noem ik koninginnen gedrag.quote:
[..]
Ik ga weer de wetenschap in. Daar kom ik ook vandaan. Ik ga wel voor een ander soort organisatie werken waardoor ik minder te maken hoop te krijgen met dat waardoor ik m'n wetenschappelijke carrière aan de wilgen heb gehangen. Maar ik moet ook uitkijken dat ik zelf niet in oude vallen trap zoals te snel promotie maken. (Dan krijg ik weer met allemaal politiek gezeur te maken.)
Vakman pur sang
Het was dan ook een reactie op modus en niet perse op jou.quote:
[..]
Ik kan hier niet zoveel mee omdat ik me niet aangesproken voel. Ik werk hard, doe m'n best, neem risico's, spreek me uit. In m'n werk ben ik dan ook succesvol, alleen maakt dat me niet (per definitie) gelukkig.
Als je verwacht van werk gelukkig te worden dan vind ik ook wel dat je heel hoge verwachtingen hebt. Werk is niet altijd tof en gaaf en geweldig. Maar dat is leven in de natuur ook niet, daar ga je dood van honger of kou. Dus werken is minder erg. Je merkt - ik ben een onverbeterlijke positivo. Meestal ga ik zelf wel met plezier en eigenlijk nooit met tegenzin. Dat vind ik heel wat. Is natuurlijk persoonlijk.
Jouw verhaal klinkt ook wel een beetje ‘midlifecrisis’. Ik vraag me wel af wat je nu echt verwacht van werk. Behalve een enigszins nuttige indeling van je dag? En wat kun je realistisch gezien verwachten?
Als je weinig verwacht is het snel leuk en ok. Verwacht je tr veel dan valt alles tegen. Vind in het algemeen dat mensen van veel dingen echt te veel verwachten. En dan valt het altijd tegen. Omarm af en toe het ‘discomfort’ omdat het je straks ook weer laat genieten als je wel comfortable bent. Zonder dalen geen pieken. En ik ben er van overtuigd dat hoe je het ook indeelt, de dalen zullen even diep voelen, de pieken even hoog. Voor de een is dat de vraag of er te eten is die dag, de ander welke kleding je moet aantrekken. Het ergste is denk ik als er te weinig ups en downs zijn, dat is saai. Er is geen geluk en niet genoeg discomfort.
Geen vakantie zonder werk, geen lekker weer zonder kloteweer.
Whatever...
Maar ook geluk toch? Het is simpelweg niet iedereen gegeven ‘dat ene’ te hebben waarvan je dan uiteindelijk ook nog eens je werk kan maken.quote:
[..]
Dank voor de tip!
Ik ben zelf gefascineerd door de levensloop van Wittgenstein: in een ontieglijk rijk nest geboren, afstand gedaan van z'n fortuin, meermalen gestopt met zijn academische carrière, vrijwillig in een oorlog gaan vechten. Een onaangename man maar ook een groot denker - en een dolende ziel.
Vanwege z'n levensloop heb ik ook de biografie van Gordon Ramsay gelezen. Want ook die vond ik fascinerend: een roeping hebben als voetballer, door een blessure moeten stoppen met je carrière en dan een tweede roeping 'vinden' en daar héél goed in worden. Ik vind dat van een groots doorzettingsvermogen getuigen en een bewonderenswaardige vindingrijkheid.
Ik heb ook de ommezwaai gemaakt na 20 jaar en een bore out en ben nu echt superhappy met wat ik doe, maar ik realiseer me ook dat ik geluk heb gehad iets te willen wat heel duidelijk definieerbaar en haalbaar was. En zo ook Ramsay.
***
Ik kan en wil inderdaad niet tegen werk aankijken als 'ach, het is minder erg dan honger en kou' of 'het is een enigszins nuttige besteding van mijn tijd'. Het is niet alleen een kwestie van niet willen, maar ook van niet kunnen. Bij formuleringen als 'nuttig' vraag ik me onmiddellijk af: nuttig voor wat of wie? Dat zit in de aard van het beestje en die aard kan ik niet verloochenen zonder me miserabel te voelen.quote:
[..]
Het was dan ook een reactie op modus en niet perse op jou.
Als je verwacht van werk gelukkig te worden dan vind ik ook wel dat je heel hoge verwachtingen hebt. Werk is niet altijd tof en gaaf en geweldig. Maar dat is leven in de natuur ook niet, daar ga je dood van honger of kou. Dus werken is minder erg. Je merkt - ik ben een onverbeterlijke positivo. Meestal ga ik zelf wel met plezier en eigenlijk nooit met tegenzin. Dat vind ik heel wat. Is natuurlijk persoonlijk.
Maar goed, ik denk dat we zo niet vooruit komen. Ik heb inmiddels de boodschap wel begrepen dat ik gewoon minder hoge verwachtingen moet hebben en dat advies heb ik al beleefd naast me neergelegd. Wat mij betreft kunnen we verder gaan met het genegeerd worden door @girlnextdoor.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:
[..]
Ik kan en wil inderdaad niet tegen werk aankijken als 'ach, het is minder erg dan honger en kou' of 'het is een enigszins nuttige besteding van mijn tijd'. Het is niet alleen een kwestie van niet willen, maar ook van niet kunnen. Bij formuleringen als 'nuttig' vraag ik me onmiddellijk af: nuttig voor wat of wie? Dat zit in de aard van het beestje en die aard kan ik niet verloochenen zonder me miserabel te voelen.
Maar goed, ik denk dat we zo niet vooruit komen. Ik heb inmiddels de boodschap wel begrepen dat ik gewoon minder hoge verwachtingen moet hebben en dat advies heb ik al beleefd naast me neergelegd. Wat mij betreft kunnen we verder gaan met het genegeerd worden door @:girlnextdoor.
Humor heb je iig wel.
Zoals ik al zei: het is niet altijd fantastisch maar je kunt er we degelijk iets heel leuks van bouwen. Tenminste: ik ga echt met plezier naar mijn werk. Dat wil niet zeggen dat alles leuk is of dat ik blij ben als we met finance moeten bakkeleien over een operationeel plan. De algehele balans echter slaat door naar positief.
Whatever...
Ik heb zelf ook dat ik niet door de bureaucratie heen kom en dus zaken die ik wil regelen niet voor elkaar krijg, terwijl andere mensen dat wel lukt. Ik vraag veel advies hoe dit wel goed te doen en te slagen, maar het lukt amper. En iemand anders gaat het niet voor mij doen.
|
|
