Helemaal mee eens. Maar dan heb je daarna gewoon weer een nieuwe situatie, waarin je opnieuw kunt besluiten om verder alleen door het leven te gaan of met een andere partner. Beide keuzes zijn prima, uiteraard.quote:Op donderdag 20 mei 2021 09:12 schreef gooddaddy het volgende:
[..]
Dat ben ik toch niet met je eens. Heet is een ouderwetse wijsheid. En dat is ook precies de reden waarom mijn ex en ik na 20 + jaar en 4 kinderen hebben besloten om uit elkaar te gaan. We zagen het echt niet zitten om zoals wij met elkaar omgingen dat tot het einde van ons leven vol te houden. Dan kun je beter op een goed moment uit elkaar gaan en de rest van je leven wel een plezierige tijd hebben.
Je kunt er ook voor kiezen om bij elkaar te blijven en elke dag op elkaar zitten te vitten en over elk punt discussieren. Nee bedankt. Daar hebben wij voor gepast
Zonde, na 20+ jaar zijn jullie eindelijk zo volwassen om te stoppen met op elkaar vitten en discussieren en dan ga je alsnog uit elkaarquote:Op donderdag 20 mei 2021 09:12 schreef gooddaddy het volgende:
Je kunt er ook voor kiezen om bij elkaar te blijven en elke dag op elkaar zitten te vitten en over elk punt discussieren. Nee bedankt. Daar hebben wij voor gepast
Hahah daar komt het in de kern wel op neer.quote:Op maandag 24 mei 2021 22:32 schreef goldback het volgende:
Voortplanting en uiteindelijk wacht de dood.
Lol same, toen ik 13 was durfde ik al diepe vragen te stellen over zaken als religie. En dat is echt niet makkelijk voor een kind dat vamaf zijn 4e hardcore is gebrainwashed met Islam en verkapte dreigementen over hel lol.quote:Op donderdag 13 mei 2021 18:23 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Wees blij dat je pas op je 30e dit gevoel kreeg. Ik was 12
Dat laatste klopt technisch gezien ook wel.quote:Op donderdag 13 mei 2021 15:22 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Deze vraag stel ik mezelf steeds vaker. Waarom zijn wij op aarde? Ineens ben je daar dan. Ik ben nu 30, heb een prima huis, baan, inkomen en spaargeld maar toch voel ik mij steeds minder verbonden met het leven en de samenleving terwijl ik het volgens mij nu juist moet 'leven' voordat je straks in de 50 bent... Heb geen relatie, misschien speelt dat ook mee en de mensen waar ik vroeger mee omging hebben nu een eigen leven opgeby maar het is steeds lastiger om zingeving te vinden in het leven merk ik... De dagen lijken steeds langer te duren en ik weet niet hoe ik de tijd moet doorkomen.
Waarom is de hemel geen optie in je verhaal?quote:Op donderdag 27 mei 2021 03:13 schreef Nederturk het volgende:
[..]
Lol same, toen ik 13 was durfde ik al diepe vragen te stellen over zaken als religie. En dat is echt niet makkelijk voor een kind dat vamaf zijn 4e hardcore is gebrainwashed met Islam en verkapte dreigementen over hel lol.
16 jaar later en ik besef dat de vragen die ik heb nooit beantwoord zullen worden. Enige waar ik achter ben gekomen is dat ik nooit van mijn leven een kind wil hebben. Ik wil een ander persoon dit leven niet aandoen. Bij de anime attack on titan komt het concept over het "sterilliseren" van humanity voor. Met de gedachte dat de mensen een laatste generatie leven en daarna uitsterven. Lijkt mij niet eens een heel gek idee. De opties die je worden voorgeschoteld zijn dat er niets is na de dood (dus alle kwaadaardigen komen overal mee weg en je moet daarmee leven als gemiddelde burger, lol..) of dat er hel is na de dood (geen uitleg nodig). Waarom zou ik een kind, een nieuw leven, zoiets aandoen door het op de wereld te brengen.
Vooral pessimisme denk ik ja. Ik vind het vaak moeilijk om optimistisch te zijn. Daarnaast volgen de meeste mensen de Abrahamitische religies en volgens alle 3 ben je de lul als agnost/atheïst of zelfs andersgelovige, eeuwig.quote:Op donderdag 27 mei 2021 18:17 schreef Naardegallemiezen het volgende:
[..]
Waarom is de hemel geen optie in je verhaal?
Ik ben ook wel pessimistisch maar ik ben iemand die alle opties nog open houdt.
Maar wat heeft het voor jou voor zin om de levensvragen niet te vermijden? Want als ze moeilijk zijn dan krijgt ook niemand er een enigszins bevredigend antwoord op. Ik vind het ook moeilijk om optimistisch te zijn, maar daardoor ben ik te “nihilistisch” geworden om uberhaupt nog over vragen waar toch nooit een antwoord op zal komen na te denken. Ik denk bij bijna alles tegenwoordig: whatever. Ben juist door het onrecht in de wereld grotendeels afgestompt. Sommige mensen komen dan in actie, maar daar heb ik geen energie meer voor.quote:Op donderdag 27 mei 2021 19:16 schreef Nederturk het volgende:
Vooral pessimisme denk ik ja. Ik vind het vaak moeilijk om optimistisch te zijn. Daarnaast volgen de meeste mensen de Abrahamitische religies en volgens alle 3 ben je de lul als agnost/atheïst of zelfs andersgelovige, eeuwig.
En als we andere religies bekijken maakt het alsnog niet uit. Als er een god is en hij vind de gang van zaken op de aarde met zoveel onrecht, leed en misbruik acceptabel, komen we er niet goed vanaf denk ik.
Mensen die blindelings kunnen geloven in een religie met hoop op iets moois zijn echt blessed. Het lukt ze om de moeilijkste levensvragen te vermijden.
Het liefst zou ik een gezin willen en leuke dingen doen naast de dagelijkse sleur van het werk. Maar ik denk ook dat dat er door mijn ambt niet in zit. Het is denk ik zo gelopen zoals het blijkbaar zou moeten lopen.quote:Op donderdag 13 mei 2021 15:22 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Deze vraag stel ik mezelf steeds vaker. Waarom zijn wij op aarde? Ineens ben je daar dan. Ik ben nu 30, heb een prima huis, baan, inkomen en spaargeld maar toch voel ik mij steeds minder verbonden met het leven en de samenleving terwijl ik het volgens mij nu juist moet 'leven' voordat je straks in de 50 bent... Heb geen relatie, misschien speelt dat ook mee en de mensen waar ik vroeger mee omging hebben nu een eigen leven opgeby maar het is steeds lastiger om zingeving te vinden in het leven merk ik... De dagen lijken steeds langer te duren en ik weet niet hoe ik de tijd moet doorkomen.
Het is geen keuze om continu met zulke vragen in mijn hoofd te zitten. Ik ben van nature een piekeraar en onbeantwoorde vragen die relevant zijn voor mijn bestaan blijven altijd in mijn hoofd spoken. Ondanks dat ik weet dat het useless is om erover na te denken.quote:Op donderdag 27 mei 2021 22:50 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Maar wat heeft het voor jou voor zin om de levensvragen niet te vermijden? Want als ze moeilijk zijn dan krijgt ook niemand er een enigszins bevredigend antwoord op. Ik vind het ook moeilijk om optimistisch te zijn, maar daardoor ben ik te “nihilistisch” geworden om uberhaupt nog over vragen waar toch nooit een antwoord op zal komen na te denken. Ik denk bij bijna alles tegenwoordig: whatever. Ben juist door het onrecht in de wereld grotendeels afgestompt. Sommige mensen komen dan in actie, maar daar heb ik geen energie meer voor.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |