Mama Klarien, een hardwerkende controlfreak,
Lekker serietje kijken op de bank, kent ze niet.
Biosje pakken, kent ze niet.
Mama Klarien werkt(e) 32 uur per week, en daarnaast wast ze kleren, kookt ze, strijkt ze, ruimt ze op, doet ze de vaat, lapt ze ramen. Van het stilzitten is ze niet, dagje strand? Nee, ook niet. Naar India? Jawel, maar zelfs op vakantie probeert ze van de hotelkamers een huis te maken. Geen wasmachine? Geen probleem. Mama Klarien koopt een emmertje en doet de was met de hand. Ze organiseert voortdurend koffers. Tja, met mama Klarien op vakantie is vooral in het hotel zitten.
Op vrijdagavond 30 april begon het kuchje.
MAMA JE HEBT CORONA!!!!
Eigenwijze mam: Nee, gewoon droge keel.
Zaterdag kucht ze verder.
CORONA
Mama Klarien: Nee
Vervolgens volgde er een heftige smerige nacht op het toilet, waarna mama Klarien in de (zondag) ochtend belde met de huisartsenpost. Je bent overspannen. Klarien denkt dat ook, tja haar papa was 4 dagen geleden overleden.
Op mijn aandringen gaan papa Kleun en mama Klarien alsnog een Corona test doen.
Maandagochtend, beide POSITIEF.
Papa Kleun heeft 1,5 week flink gekucht, en zich ongetwijfeld beroerd gevoeld, maar als man klaag je niet. Hij kon verder gewoon alles, en vanaf maandag 10 mei (gisteren) werkt hij ook weer.
Mama Klarien is helaas toch een ander verhaal. En vandaar deze bezorgde post! Wie herkent dit:
Zondag 25 april: Contact met Coronist Opa
Vrijdag 30 april: Kuchje
Zondagnacht: Voortdurend naar het toilet
Maandag 3 april: Positief getest, en vanaf die dag ligt ze op de bank en gilt ze voortdurend AAAA AAAAA AAAAA AAAA
Wat is er toch mama?
Mama Klarien: Ik voel me heel beroerd
Kluun: Heb je pijj?
Mama Klarien: Nee, geen pijn , hele lichaam voelt beroerd.
Mama Klarien:
Sinds positief test: GEEN koorts, geen verhoging, ze zit standaard op 36,5
Klein kuchje, af en toe kriebeltje en dan hoest. Dus zeker niet voortdurend.
Geen loopneus
MAAR
Je zou denken, dat klinkt toch goed? Maar ondanks dat ze die veelvoorkomende symptonen niet heeft, is ze misselijk. Smaakt water naar gif. Bouillon te zout, frisdrank te zoet. Eten wil ze niet. Drinken ook niet. Ze durft nauwelijks te lopen, en ligt kreunend op de bank. Nu op dit onchristelijke tijdstip weer.
Douchen gaat niet, ze heeft het voortdurend heeel koud. Dus ze kan heel heet douchen, maar zodra ze klaar is met douchen, heeft ze het ijskoud.
Het gaat gewoon niet goed. Huisarts weigerde te komen (bang voor Corona + mama heeft geen koorts en is niet benauwd), dus vanochtend is ze op de een of andere manier schreeuwend van de bank afgekomen, ging allemaal heel traag, en toen heeft papa haar naar de huisarts gebracht. Die heeft mama geadviseerd 8 keer per dag paracetamol te nemen en te rusten. Wat een achterlijke mongool. Paracetamol helpt niet, ze heeft geen pijn, ze voelt zich gewoon heel beroerd! En rusten? Ze ligt al 8 dagen op de bank.
Mama Klarien zei zojuist tegen mij: Ik wil dood, ik kan dit niet verdragen.
Vandaar deze alarmerende post. Hoe gaat dit over? Kan dit over gaan? Of gaat dit inderdaad slecht eindigen? Papa en ik zijn hulpeloos. Want ze heeft dus eigenlijk niks? Ze voelt zich beroerd + misselijk + koud + eten en drinken smaakt niet + ze kotst alles er telkens uit + ze kreunt en schreeuwt voortdurend. Hier kunnen wij en die achterlijke huisarts niets aan doen. Ze heeft geen koorts die verminderd kan worden, ze heeft geen zuurstoftekort die middels zuurstof toediening verholpen kan worden, ze heeft geen pijn die weggemasseerd kan worden.
Iemand die Covid + is/was en dit herkent?
Niet doen