De magistrale roman: "The Prince of West End Avenue" van Alan Isler (1934-2010) beschrijft het schitterend. Een om een steen gewikkeld briefje wordt door het raam van de eetkamer van de chique joodse Berlijnse familie Korner geworpen. Op het briefje staat: 'Lafaards verdienen de dood'. Het is fictie. Het is maar een briefje, maar dat briefje was een voorbode en die steen was de welbekende steen in een vijver.
Na de steen door de ruit volgden golven van antisemitisme, de machtsovername van de nazi's op 3 april 1933, de Wannseeconferentie op 20 januari 1942 met de Endlösung der Judenfrage en de concentratiekampen als ultieme gruwel. Na de machtsovername slaat de paniek toe bij de Joodse gemeenschap in Duitsland.
In de roman van Alan Isler vinden er in Huize Korner verwoede discussies plaats over de vraag of ze moeten weggaan of blijven. Ze nemen achteraf gezien een fatale besluit om te blijven, immers Duitsland was in de woorden van de hoofdfiguur Otto Korner de bakermat van verlichting, de wieg van schrijvers als Johann Wolfgang von Goethe en Friedrich Schiller. Een land dat naar zijn mening nooit ten prooi zou vallen aan de duistere krachten van het nazisme.
Alan Isler is niet de enige die schreef over de onderschatting van antisemitisme door veel joden in het Duitsland van voor de oorlog. In zijn memoires 'Het verhaal van een Duitser 1914-1933' beschrijft Sebastian Haffner dat voor de oorlog bij veel mensen de mentale wil ontbrak om in te zien dat zelfs een super beschaafd land als Duitsland volstrekt kon ontsporen. Ze konden simpelweg niet geloven dat Duitsland met zijn eeuwenoude beschaving ten prooi zou vallen aan zoiets barbaars als antisemitisme. Het was voor velen niet voor te stellen dat één man met radicale ideeën zo veel macht zou krijgen, dat hij de Duitse beschaving om zeep kon helpen, toch gebeurde het na het aannemen van de Machtigingswet van 24 maart 1933. Het ging allemaal stap voor stap. Pas twee jaar later nadat hij op 30 januari 1933 Rijkskanselier was geworden, werden op 15 september 1935 de Neurenberger wetten ingevoerd en op 14 november 1935 de eerste verordeningen ter uitvoering van deze wetten vastgesteld. Drie jaar later vond op 9 en 10 november 1938 de Kristallnacht plaats.
De memoires van Haffner zijn actueler dan ooit. Zij vormen een indringende waarschuwing nu het sluipend gif van islamofobie zich steeds meer doet gelden. Geleidelijkheid zorgt ervoor dat abnormale zaken als antisemitisme en islamofobie op termijn als normaal gaan worden beschouwd en dus geaccepteerd. Na verloop van tijd treedt er gewenning op.
De memoires van Haffner zijn ook actueel omdat ze waarschuwen voor radicale politici die de macht grijpen. Een radicale politicus als Geert Wilders die zich niets aantrekt van belangrijke delen van de Grondwet en sommige constitutionele waarden en normen aan zijn laars lapt. Het had niet veel gescheeld of Geert Wilders was de grootste partij geworden bij de verkiezingen op 15 maart 2017.
Voorbeelden zijn er te over: de verplichte etnische registratie (strijdig met artikel 1 van de Grondwet - recht op gelijke behandeling), de immigratiestop voor mensen uit Islamitische landen (strijdig met artikel 1 van de Grondwet - recht op gelijke behandeling), het verbieden van nieuwe moskeeën (strijdig met artikel 6 van de Grondwet - vrijheid van godsdienst), het verbieden van de Koran (strijdig met artikel 6 van de Grondwet - vrijheid van godsdienst - en strijdig met artikel 7 van de Grondwet - vrijheid van meningsuiting) en het sluiten van Islamitsiche scholen (strijdig met artikel 23 van de Grondwet - vrijheid van onderwijs).
Als de PVV zijn zin krijgt dan wordt Nederlandse rechtstaat ondergraven, want deze is gebaseerd op grondrechten. Wanneer Moslims worden uitgesloten van deze grondrechten, dan zijn het niet langer grondrechten. Immers, de grondrechten gelden per definitie voor iedereen zonder onderscheid des persoons.
The best among you is the one who doesn’t harm others with his tongue and hands. - Prophet Muhammad (PBUH)