[Giro] Etappe 2: Stupinigi (Nichelino) - Novara #1

Tappa 2: Stupinigi (Nichelino) - Novara, 179 km

Zo, de Giro is begonnen. Met een lichtelijk nutteloze tijdrit, maar Turijn werd wel mooi in beeld gebracht. Filippo Ganna won, wat ondanks zijn prestaties van vorig jaar toch verrassend te noemen is. Zijn laatste drie tijdritten waren voor zijn doen heel matig, maar nu stond hij er ineens weer. Het blijft een merkwaardige, onvoorspelbare sport. De nummer twee is ook een merkwaardige, want Edoardo Affini scoorde dit jaar tot nu toe 5 DNF's en hij werd 13e in de tijdrit in de Tirreno. Pieken op het juiste moment voor de Italianen, blijkbaar. Wel leuk voor ze, de roze trui is ook meteen voor een Italiaan dus. Was alweer even geleden, vooruit dan maar. Foss met z'n blubberkop deed het ook goed, daarnaast was Almeida meteen op de afspraak. Hij was zelfs ploeggenoot Cavagna te snel af, nog een daverende verrassing. De ene week is de andere niet. Er was ook de terugkeer van Evenepoel, tenminste, zoiets heb ik vernomen. Een 7e plaats, moeten we daar nu enorm van onder de indruk zijn of juist teleurgesteld? Ik vind het indrukwekkend, in ieder geval. Verder, tja. Vlasov deed het goed. De rest bleef vrij dicht bij elkaar. Je zou kunnen zeggen dat iemand als Landa het slecht heeft gedaan, maar het scheelt maar 10 seconden met Yates en Bernal. Allemaal klein bier. Op zich is het leuk dat Sivakov net wat sneller was dan Bernal en Almeida net wat sneller dan Evenepoel, maar dit is geen tijdrit waar we over drie weken nog aan terug gaan denken. Net zoals we ook niet terug gaan denken aan de volgende rit. Een volledig vlakke rit op zondag, blijft minachting van de kijker. De enige die terug gaat denken aan deze dagen is naast Ganna uiteraard Neilands, uitvallen onderweg naar het hotel. Ik verbaas me er soms wel over dat dit soort incidenten niet vaker voorkomen. Wel lullig voor Kristststs, en Dan Martin. Maar goed, door met de volgende rit. Sprinten in Novara, naar wij denken.




De rit begint niet ver van Turijn, op het grondgebied van Nichelino. De renners worden wel getrakteerd op een prachtige startlocatie, bij het jachtslot Stupinigi (uitspraak: Stoepiniedjie). Stupinigi is een Rococo-paleis, ontworpen door de Spaanse architect Filippo Juvarra. Het "slot" is gebouwd voor het huis Savoye tien kilometer buiten Turijn. Het staat sinds 1997 op de UNESCO-lijst van werelderfgoed en is toegankelijk voor publiek. Hier heb je nog meer informatie van Wikipedia:
De bouw begon in 1729 onder koning Victor Amadeus II van Sardinië. Juvarra, een architect met een theaterachtergrond, had het oorspronkelijke slot zo opgezet dat het als een 'surprise' aan de horizon moest verschijnen. Voor dit omgekeerde-verrekijkereffect had hij een rechte oprijlaan met aan weerskanten coulissen van populieren bedacht. Een fundamenteel, maar voor die tijd nieuwe aspect was dat de tuin zich ook voortzette in het interieur, dankzij het handwerk van diverse kunstenaars. In 1734 was de bouw gereed en Juvarra vertrok naar Madrid. Onder het bewind van Karel Emanuel III van Sardinië en Victor Amadeus III van Sardinië werd tot aan het einde van de 18e eeuw aan de verfraaiing en uitbreiding van het paleis gewerkt. Slot Stupinigi bestaat uit 137 kamers en de meeste zijn op koninklijke wijze gedecoreerd. Op de plafonds zijn jachttaferelen aangebracht. Het paleis herbergt een belangrijke collectie meubelen. In de grote hal van het paleis hangt een 400 kg zware kroonluchter uit 1773. Verwarming was oorspronkelijk niet gepland, maar in de 2e helft van de 19e eeuw werd een heteluchtsysteem aangelegd. Buiten het paleis zijn woningen gebouwd, voor ongeveer 300 man personeel. Het paleis ligt aan de rand van een bosreik gebied, het Parco Naturale di Stupinigi. In het verleden is er blijkbaar wel eens een koers geëindigd bij het jachtslot. Vorig jaar nog. Toen eindigde Milaan-Turijn niet bij Superga maar dus bij het jachtslot. In plaats van een aankomst bergop werd het een volledig vlakke koers, die eindigde in een sprint. Arnaud Demare won, voor Caleb Ewan en Wout van Aert. In 2018 eindigde Gran Piemonte dan weer bij Stupinigi. Sonny Colbrelli won de sprint voor Florian Senechal en Davide Ballerini. Veel sprintgeweld dus, in de buurt van Stupinigi.




Imponerende startlocatie, dat valt niet te ontkennen. Helaas imponeert de etappe niet. Blijkbaar staat deze rit deels in het teken van de eenwording van Italië 160 jaar geleden, maar je zou zeggen dat zo'n feit op een iets leukere manier gevierd kan worden. Hoe dan ook, in het begin van de rit rijden de renners een stukje naar het zuiden terwijl ze eigenlijk naar het oosten moeten. Extra kilometers verzamelen, terwijl ze over brede en behoorlijk rechte wegen dwars door de Povlakte fietsen. Het is vooral vrij leeg hier, deze rit wordt echt enorm bedroevend. En integraal uitgezonden, he. Jeroen. Ik heb zoveel medelijden met Karsten Kroon, niet te doen. Om Karsten een steuntje in de rug te geven zal ik tijdens iedere break ook wel een paar push ups doen. Maar goed, beetje crossen tussen de weilanden en akkers door, af en toe een passage in een dorpje. Casalgrasso, Carmagnola, het zal wel. In de buurt van deze dorpjes en stadjes wel wat meer rotondes, buiten dat kan het niet slaapverwekkender. De wegen worden ook alleen maar breder en rechter tussen de dorpen in. Na een kilometer of 55 rijdt het peloton door Santena, de plaats waar Camillo Benso di Cavour, kortweg Cavour, begraven ligt. Hij speelde een belangrijke rol in de Italiaanse eenmaking, was de architect van de Italiaanse grondwet en werd de eerste premier van het eengemaakte Italië. Ja, ze zijn er maar druk mee. Er is ook een kasteeltje in Santena vernoemd naar Cavour, maar daar had ik eigenlijk meer van verwacht.



Goed, na Santena rijden de renners over een rotonderijke weg verder. Met een boog rijden ze om Chieri heen, onderwijl genietend van de eindeloze leegte van de Povlakte. Daar komt pas in de buurt van Castelnuovo Don Bosco verandering in, er verschijnen zowaar een paar bomen in beeld, de weg wordt iets bochtiger en er komt binnenkort zelfs een klimmetje aan! Castelnuovo Don Bosco is, zoals je misschien zou kunnen vermoeden, vernoemd naar Giovanni Bosco. Beter bekend als Don Bosco. Een paar kilometer verderop, waar de renners niet gaan komen, ligt Becchi. Daar is deze heilig verklaarde priester geboren en daar woonde hij ook. Een kicken basiliek vormt het hoogtepunt van dit dorpje. De renners rijden door het bos, waar de weg nog steeds breed is maar wel iets bochtiger. In de buurt van Cortanze gaat het een keer kort omhoog, waarna men even later de doorgaande weg verlaat voor een korte klim naar Montechiaro d'Asti. Boven in het dorp zal er voor het eerst gevochten gaan worden om de bergtrui, de eerste punten liggen hier voor het oprapen. Een leuk doel voor de totaal nutteloze vlucht van de dag. Eolo, Androni en Bardiani, we kijken naar jullie. Twee kilometer aan 5%, vierde categorie. Voor de leuk, niet om de koers daadwerkelijk boeiender te maken. In de korte en totaal niet lastige afdaling fietsen de renners langs een willekeurig kerkje dat een beetje plompverloren in een weiland ligt te liggen. Zielig voor dat kerkje. Zielig voor ons dat dit een van de weinige hoogtepunten van de rit is.



Na het afdalinkje fietst het peloton weer een tijd over een brede weg verder, voor er in de buurt van Murisengo nog een keer kort geklommen moet worden. Al is klimmen veel gezegd, het gaat een paar meter omhoog. Hierna gaat het ook weer een paar meter naar beneden, waarna we weer een extreem brede weg bereiken. Die weg is ook vrij recht. Enorm lang gaat deze weg gevolgd worden, de parcoursbouwers hebben hun creativiteit bewaard voor andere momenten. In de buurt van Pontestura rijden we over de Po, moet toch een keer gebeuren. Niet eens een leuke brug, jammer. Aan de andere kant van de brug gaat het weer vooral rechtdoor over de brede weg, pas in de buurt van Tricerro komen de renners weer wat tegen. Rotondes! Ja, dat gaat wel zo'n beetje het meest enerverende onderdeel zijn van deze rit. Twee rotondes in tien kilometer tijd, vrouwen en kinderen eerst. Bij de tweede rotonde verlaten we de grote weg even, laten we de eindeloze akkers tijdelijk voor wat ze zijn en volgt er een passage in Tricerro. Een gigantisch belangrijke passage, want hier ligt de eerste tussensprint. De Italianen zullen vast weer iets bedacht hebben dat je bij de eerste tussensprint voor iets anders sprint dan bij de tweede, maar Jeroen moet morgen meer dan vier uur vol zien te lullen dus dit laat ik even liggen voor hem. Heeft ie ook wat te doen. Goed, na een kleine 140 kilometer volgt dus die tussensprint in Tricerro. Een piepklein dorpje, voor het eerst dat er daar wat te doen is. Buiten Tricerro zijn de renners weer even terug op de grote weg, waarna ze een paar rotondes later ook nog even dwars door Desana rijden. Via een kaarsrechte weg, die alleen af en toe wordt onderbroken door een rotonde, rijden we vervolgens richting Vercelli. Eerst rijden ze over het industrieterrein en wanneer ze op het punt staan de stad zelf binnen te rijden volgt er een bocht naar rechts. Via de rondweg rijden we voornamelijk om Vercelli heen, de passage in de stad zelf blijft vrij beperkt. Coronadingetje, zal wel weer. Enfin, tijdens het kleine stukje in de stad zelf volgt na 153 kilometer de tweede tussensprint van de dag.



Vercelli is natuurlijk wel een bekende stad. Met Pro Vercelli is er ook een voetbalclub die op vrij hoog niveau actief is. We bevinden ons hier op het grondgebied van de risotto, die rijst wordt in deze omgeving verbouwd. Kunnen we het tijdens de rit prima over gaan hebben, er is verder toch niets te doen. Tijdens de Giro van 2017 reden we door Vercelli, onderweg naar Oropa. Wie won daar? Een willekeurige toeschouwer van de Amstel Gold Race. Maar goed, snel door. Na de tussensprint in Vercelli is het nog maar een kilometer of 25 tot de finish, gelukkig. Want beter wordt het niet, eerder slechter. Van Vercelli gaat het naar Borgo Vercelli, op een paar rotondes na is het vooral weer rechtdoor over een brede en vlakke weg. Langs eindeloze, eindeloze, eindeloze velden zonder eind. Zo kabbelt deze rit richting het eind. De renners fietsen nog door een paar dorpjes, maar de weg blijft bijna ongeëvenaard recht. Niks te zien, niks te beleven. Alleen leuk als het waait, wat het uiteraard niet gaat doen. Akker na akker werken we de kilometers af, waarna we op een kilometer of zeven van het eind de buitenrand van finishplaats Novara bereiken. Bij een rotonde gaat het naar links, waarna het behoorlijk rechtdoor gaat tot op vier kilometer van het eind. Eén keer een bocht in een dorpje, daarna is de brede weg tussen de rijstvelden in weer recht. De renners rijden vervolgens een industrieterrein binnen, waar de weg nog breder wordt. Op vier kilometer van de finish komt het peloton uit bij een rotonde, waar een bocht naar rechts volgt. Na deze bocht is het ongeveer 2,5 kilometer weer zo goed als recht. Op een paar flauwe bochten na ligt er weinig op het parcours. Vlak, behoorlijk recht, vrij breed. Met anderhalve kilometer te gaan moet er bij de volgende rotonde rechtsaf geslagen worden, vervolgens wordt het toch nog even een beetje technisch. De renners rijden onder een viaduct door, het gaat een paar meter naar beneden. Geen rechte weg, er volgt een soort van chicane. Voorbij het viaduct komen we vrij snel de volgende rotonde tegen, we zitten inmiddels al in de laatste kilometer. Deze rotonde moet aan de rechterkant genomen worden, waarna het over een brede weg rechtdoor gaat tot aan de finish. Alhoewel, het loopt nog een beetje flauw naar rechts in de laatste meters. Desondanks een redelijk simpele aankomst, al wil je bij die rotonde op een meter of 700 van het eind wel goed zitten.




De eerste rit in lijn eindigt aan de buitenkant van Novara, niet ver van het stadion van de lokale voetbalclub. We bevinden ons halverwege Milaan en Turijn, in een stad waar ongeveer 103.000 mensen wonen. Novara is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en bevindt zich ook in Piëmont. De opsteller van het artikel op Wikipedia is ietwat oorlogszuchtig, de tekst bestaat uit een opsomming van allerlei veldslagen. Vanwege de strategische ligging heeft men hier vaak geknokt, naar het zich laat aanzien. De Fransen versloegen hier in 1500 bijvoorbeeld hertog Ludovico Sforza van Milaan, amai. De Zwitsers versloegen als bondgenoten van Milaan 13 jaar later dan weer de Fransen, dat was een straffe stoot. We slaan 300 jaar over en zien dan dan ineens een gevecht tussen Oostenrijkers en Sardijnen, ofzo. Karel Albert van Savoye heeft hier ook een potje lopen te knokken, maar in de Slag bij Novara werd hij op een verpletterende manier verslagen. Jawadde. De bezienswaardigheden van Novara bestaan uit een kathedraal uit de 19e eeuw, met daarnaast liggend een baptisterium uit ongeveer het jaar 1000 en de basiliek van Gaudenzio uit ongeveer 1700, met een koepeltoren uit de 19de eeuw, die een hoogte heeft van 112 meter. Als corona verleden tijd is moet je meteen naar Novara, dat lijkt me duidelijk. In het kader van de unificatie kunnen we niet onvermeld laten dat Novara de geboorteplaats is van Oscar Luigi Scalfaro. Hij was van 1992 tot 1999 de negende president van Italië. Novara heeft ook een officieuze president, Giuseppe Saronni. Een van de grote vedetten van het Italiaanse wielrennen. Twee keer de Giro gewonnen, wereldkampioen, Milaan-San Remo, noem het allemaal maar op. Een erelijst om bang van te worden. Hij won meer dan 20 ritten in de Giro, best ziek. Tegenwoordig doet hij dingetjes bij UAE, zoals het afzeiken van renners. Aru wordt nog badend in het zweet wakker. De Giro is overigens al lang niet meer in Novara geweest. In 2015 reden we nog eens door de stad, maar de laatste keer dat men hier vertrok was in 2010. Van een aankomst is al helemaal lang geen sprake meer geweest.



Op zich werd het dus wel weer eens tijd om Novara te bezoeken, alleen is de manier waar op een beetje jammer. De aankomstlocatie is dat ook wel, ver weg van het centrum waar de basiliek van San Gaudenzo het beeld domineert. De tweede rit van deze Giro begint om 12:55, al is de echte start pas om 13:10. Eurosport 1 is er blijkbaar al meteen om 12:35 bij, lol. Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was 20 minuten extra voor Karsten, arme drommel. De PLAYER en de GCN APP zijn ook meteen live, uiteraard. Maar ga alsjeblieft niet de hele dag voor de tv hangen morgen. In Nederland krijgen we zowaar met hoge temperaturen te maken, dus slinger direct de barbecue aan en pak de aardappelsalade van Johma erbij. De aankomst wordt verwacht tussen 17:04 en 17:26. Als je pas kijkt rond 16:30 zie je meer dan genoeg. Lekker laten gaan die onzin. In Novara gaat het 's middags overigens een graad of 23 worden, prima temperatuurtje. Geen kans op regen en bijzonder weinig wind. Het beetje wind dat er zal staan staat in de slotkilometer wel tegen, dan weet u ook meteen wie er gaat winnen.



Dit wordt een massasprint. Het enige interessante aan deze sprint is dat we wel wat vraagtekens hebben. Gaat Groenewegen meteen een poging wagen? Of moet hij eerst een paar dagen warmdraaien en gaan ze in eerste instantie voor Dekker? Komt er ooit nog een opleving van Gaviria? Kan Elia Viviani laten zien dat het een verstandige beslissing is van Cofidis om nóg meer geld in de ploeg te stoppen? Kan Filippo Fiorelli 9e worden? Wat kan Tim Merlier op dit niveau? Krijgen we een prachtige duosprint van Wanty met Pasqualon en Minali? Ik word eigenlijk alleen al droevig van dit soort overwegingen. De creme de la creme is niet aanwezig. De lamme tegen de blinde tegen de tyfusproleten.
1. Ewan. Ik overweeg bijna om hem een keer te sparen, maar toen zag ik ineens dat deze circusartiest inmiddels z'n hele arm onder heeft laten kalken. Alsof het allemaal nog niet onsympathiek genoeg was. Maar goed, hij gaat alsnog gewoon winnen. Want tegenwind in de slotkilometer, de ultieme succesformule voor Ewan. Lekker in het wiel van een andere ploeg kruipen en op vijf meter van het eind is het weer zover. En dan iedereen weer zo van wat ging ie hard he ja nouja nee ik kijk hier niet naar uit.
2. Merlier. Ik sta volledig achter Merlier. Gaat deze Giro minstens één rit winnen. Maar nog niet meteen deze rit, het zal toch even wennen zijn. Een sprint in een grote ronde is toch net weer anders. Rickaert ontbreekt ook nog eens, het wordt even wennen aan zijn nieuwe loodsen. Maar dat komt wel goed, uiteindelijk. Met zoveel snelheid is het een kwestie van tijd voor ie wat wint.
3. Nizzolo. Op papier toch een van de betere sprinters hier. Misschien lukt het hem zelfs wel een keer om een rit te winnen in de Giro. Zal moeilijk genoeg worden, met Merlier en Ewan in de buurt. Die zijn in principe sneller. Al kan Nizzolo dan wel weer zeggen dat hij eerder een sleeve had, toch nog op een bepaald vlak gewonnen van die Australiaanse schoffelgnoom.
4. Sagan. Altijd vierde gewoon. Dat paars komt er.
5. Viviani. Alles wat hier had kunnen staan is lood om oud ijzer. Ik verwacht niet direct dat Groenewegen gaat meesprinten, dus kom je uit bij figuren als Viviani en Gaviria. Of iemand als Moschetti ofzo. Nee, dat boeit eigenlijk allemaal niet zo. Het zal wel.

Eolo, Androni en Bardiani in de vlucht van de dag, dat verwacht je toch ook niet zeg.

Zou Vegni nu aan het schuimbekken zijn?

Rolf Aldag, rechtstreeks uit Ruinerwold.

Jeetje, veel random Engels commentaar.