Ik ben totaal verbijsterd, in rouw, in verdriet, ik weet niet waar ik het zoeken moet....
Ik kan het niet begrijpen....
sterkte.
quote:heb ik al gedaan, we zijn allemaal helemaal van de wereld, we hebben gehuild, we zijn emotioneel, het is niet te begrijpen....
Op maandag 27 januari 2003 17:21 schreef Hik het volgende:
Getsie, wat waardeloos! Heel veel sterkte!!
Misschien moet je wat mede-werkgroepers bellen ofzo...
allemaal bedankt voor jullie steun, dat doet me goed....
Heb het zelf al veels te vaak van dichtbij meegemaakt.
Sterkte.
quote:THX, beeb...I need it...
Op maandag 27 januari 2003 17:25 schreef SEMTEX het volgende:
*knuffel geeft*
Niet alleen geeft dit de ouders ontzettend veel steun, maar het doet jezelf ook goed om te praten
Ik weet niet of bekend is om welke reden ze het gedaan heeft, maar praat daar ook over
Vooral de ouders zitten op dit moment vast boordevol vragen
Een zelfmoord is iets wat vaak niemand kan bevatten (uitzonderingen daargelaten)
Ik weet dat sommige mensen niet van die praters zijn, maar je zult merken dat het je toch steun geeft
Al is het maar om weer een paar uur door te komen....
Deel je verdriet met anderen, simpele dingen als een mooie krans, boeket ofwat dan ook kopen,
mooie advertentie opzetten in de krant enzovoort zijn dingetjes waar je beetje steun uit kunt putten
Je kunt ook een afscheidsbrief schrijven of een gedicht en eventueel voorlezen straks op begrafenis
of crematie. Probeer nu niet om alleen thuis te zitten ofzo en te piekeren over het waarom
daar ga je werkelijk helemaal aan onderdoor en dat is nu even niet de bedoeling
Zijn maar paar dingetjes die ik je probeer aan te reiken, maar 't blijft moeilijk, ieder moet zijn
verdriet op zijn of haar eigen manier verwerken en dat kan helaas soms heel lang duren
Heel veel sterkte verder gewenst en pas vooral goed op jezelf
quote:Bij mij in de buurt heeft een 17 jarige Havo scholier zich vorige week voor de trein gegooid.
Op maandag 27 januari 2003 17:26 schreef Lucille het volgende:
Sterkte. Het is altijd zwaar klote om dit mee te maken. Blijkbaar is de studieperiode één van de momenten in iemands leven waarop het vaak misgaat. Heb zelf ook tijdens mijn studie 2 keer een zelfmoord meegemaakt van iemand in de vakgroep. En zelfs een docent die het niet meer zag zitten.
En mischien is het een idee om met veel studie genoten naar de begravenis te gaan. Dat doet echt onwijs veel voor de ouders.
En ook voor je zelf. nog maals. Heel erg veel sterkte.
[Dit bericht is gewijzigd door femmeChantal op 27-01-2003 17:39]
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |