Het jaar is 2005. Sertab Erener en Ruslana hebben twee prachtige zeges behaald, beide met opzwepende popliedjes met etnische invloeden. En dan, in Kiev, lijkt opeens iedereen voor deze formule te gaan. In het jaar 2005 zijn er niet 1, of 2, maar liefst 7 liedjes met solo vrouwen en etnische invloeden. Dit is een formule die we na dit jaar natuurlijk nog versnipperd terug zullen zien, maar nooit zo sterk als in 2005. (Jammer voor Nexum
).
Dit is 1 van de vele kenmerken van de jaren 2000 op het Songfestival. Deze jaren staan over het algemeen bekend als zwak, en dan vooral tegen het einde van dat decennium. Landen leken het songfestival steeds minder serieus te nemen, en de magie van de jaren 90 leek ver te zoeken. Meer dan ooit begonnen landen zogehete ''kermisacts'' te sturen, met als beste voorbeeld natuurlijk de zingende Ierse kalkoen: Dustin the Turkey uit Ierland.
Vanaf 2009, opmerkelijk genoeg wanneer er weer een vakjury geïntroduceerd word, nemen de circusacts langzaam af. Natuurlijk zijn ze er nog wel, maar nooit zullen we zulke gekte kennen als die laatste jaren van het 2000 tijdperk.
Natuurlijk was het niet allemaal circus en festijn, want een aantal landen brachten pareltjes in de jaren 2000 die tot op de dag vandaag nog steeds als klassiekers klinken. Mijn favoriet is dan toch wel Lane moje van Servië en Montenegro. Een prachtige balkan ballade die wat mij betreft met kop en schouders boven Ruslana had moeten winnen. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik de live performance bekijk.
Al met al waren de 2000s een gekke tijd voor het songfestival. Het is voor sommigen een zwarte bladzijde in de geschiedenis van het festival, en juist anderen (hey hallo ik) missen soms wel de gekte dat het festival zo uniek maakte.
Wat zijn jouw favoriete inzendingen uit het 2000 tijdperk?
freedom comes when you learn to let go, creation comes when you learn to say no.