Nee, het dure tijdverlies van Remco Evenepoel heeft Patrick Lefevere niet uit zijn slaap gehouden. Hijzelf heeft nooit meegedaan aan de roze euforie rond Evenepoel, zegt de manager van Deceuninck – Quick-Step die weer in de Giro is neergestreken. Maar hij trekt er wel lessen uit. “Normaal hadden we deze winter al een Amerikaanse MotoGP-rijder ingeschakeld om Remco stuurvaardigheid bij te brengen. Dat wordt nu iets voor na dit seizoen.”
Dag Patrick, hoe kijk jij terug op wat Evenepoel woensdag is overkomen?
“Ach, de mensen verwachten veel. Maar ik ben altijd realistisch gebleven. Twee jaar geleden had hij al zo’n rit gereden (in de Adriatica Ionica Race, red.). Een dag eerder had hij nog gewonnen, maar in die ene rit zaten amper drie grindstroken en hij verloor direct minuten. Je mag niet vergeten dat die jongen vier, vijf jaar geleden nog een voetballer was. Terwijl die Colombianen alle dagen op zulke wegen trainen. Die hebben zo veel stuurvaardigheid. Bovendien zat onze ploeg veel te vroeg vooraan voor die eerste strook. Vol stress. Ik zag Cavagna indraaien en Remco was al dertig plaatsen weg. En intussen was de helikopter Remco voortdurend aan het zoeken. Die mannen van Ineos kijken ook tv. Natuurlijk laten die dan the beast Ganna de gas opentrekken. Als je dan achter iedere bocht moet optrekken, en weer optrekken… Op een gegeven moment knapt de rekker.”
Je wijt het tijdverlies dus eerder aan een gebrek aan stuurvaardigheid dan aan een offday.
“Het is misschien een combinatie. Bovendien weten we ook niet honderd procent hoe Remco reageert op een rustdag. Mijn vriend zaliger Claude Criquielion moest op de rustdag bijna een koers simuleren om ’s anderendaags niet geblokkeerd te zijn. Louter om in het ritme te blijven. Heeft dat een rol gespeeld? Maar stuurvaardigheid speelt zeker een rol. Daarom waren we ook van plan om Remco afgelopen winter al lessen te laten nemen bij een piloot in de MotoGP. Een Amerikaan die Cavendish en Boonen goed kent, zelf fietst en zot is van Specialized. Kwestie van na zijn val weer te kunnen afdalen. Maar door die hapering in zijn revalidatie was er geen tijd meer. Dat zal dus iets voor na dit seizoen worden.”
En nu? Wat mogen we deze Giro nog verwachten?
“Vandaag (donderdag, red.) was hij er alleszins nog bij vooraan. Dat is al een goed teken. Laten we eerst zien hoe hij zaterdag en maandag verteert. Dat zijn de twee zwaarste etappes. Hopelijk kan hij dan zonder schade in Milaan geraken. Het zou mooi zijn als hij daar de tijdrit kan winnen.”
Liever een ritzege dan een topvijfplaats in het klassement?
“Zolang Remco staat waar hij nu staat, gaan ze hem nog niet laten rijden. Maar misschien staat hij na maandag op een half uur en kan hij wel eens iets proberen voor een ritzege. En dan nog moet je er altijd de benen voor hebben. Het is altijd afwachten in welke staat van ontbinding je Milaan haalt.”
Je tilt er allemaal niet te zwaar aan?
“Nee. Eddy Merckx is ook maar negende geworden in zijn eerste Giro. En Remco staat zelfs nog zevende. Kalm blijven is de boodschap. Voor mij is het simpel. Als hij echt op is, halen we hem uit koers. Als niet op is, gaan we ermee naar Milaan. Dan hopen we dat hij veel geleerd heeft.”
Gezien wat Almeida in de Portugese pers gezegd heeft?
“Ik heb woensdag lang bij Almeida gestaan. Hij vond het vooral jammer wat er gebeurd is, want hij had superbenen. Maar uiteindelijk heeft hij zelf vijf minuten verloren in de eerste lastige rit. Gebeurt dat niet, dan had hij niet moeten wachten, hè? Nu, ik vond de hele ploeg niet zo sterk woensdag. Ik had er meer van verwacht. “
Ook een les?
“Misschien. Maar ik ga mij niet laten opjagen. We hebben zelf al goede renners. En anders zijn er genoeg die zichzelf aanbieden. Misschien moeten we eens een oude rat pakken, iemand die veel ervaring heeft in een grote ronde en bereid is Evenepoel bij te staan.”
Tot slot, heb jij even gedacht in die eerste week: ‘Misschien kan het toch, direct in zijn eerste grote ronde…’?
“Eerlijk? Nee, ik heb nooit meegedaan aan die euforie. (lacht) Maar bon, het was schoon zolang het duurde, toch? Eigenlijk heeft hij maar één kans gehad om het roze pakken. Die eerste lastige rit, toen hij elf seconden verloor op Bernal. Het was toen of nooit, denk ik.”
Put these foolish ambitions to rest.