Discussie over vreemdgaan gehad

Wilde hem niet in r en p plaatsen.

Het ging erom dat er een stel is dat weer bij elkaar gekomen is na een breuk.
De vrouw heeft een drankprobleem en verwaarloosd zichzelf etc.
De man heeft trauma's van vroeger maar heeft zich nooit laten behandelen.

Beiden hebben een kind van 3-5 jaar (weet niet precies).

Voor de man is de vrouw zo onaantrekkelijk geworden, dat de man vreemd is gegaan.
Na een periode zijn ze weer bij elkaar gekomen en heeft de vrouw hem vergeven.

Eind goed al goed zou je zeggen, maar is dit wel goed??

Is er een legitieme reden om vreemd te gaan (asking for a friend)?

Mijn stelling hierin is: nee. Als je vreemd gaat zonder het erover te hebben met je partner, zonder jezelf of de partner te laten behandelen, met een kind, in een langdurige relatie. Dan is vreemdgaan onvergefelijk.
De stelling van vriend: ja. Als men door psychische redenen dit doet en later beseft hoe fout het was, en daarmee je huidige relatie nog te redden is, dan is het legitiem. Onder de noemer van vergeven maar niet vergeten. En met een kind erbij is weer bij elkaar komen in dat geval de beste oplossing.
De vrouw heeft het op zichzelf afgeroepen door de manier hoe ze leefde.

Bij welke stelling kunnen jullie het meest bij vinden?
En anders de vraag hoe staan jullie hierin?

Dit betreft overigens niet mijn eigen relatie, daar pleurt ik haar dr zo uit als ze dit soort geintjes flikt, en dat weet ze ook.