Op vrijdag 16 april 2021 12:12 schreef DeVragensteller het volgende:Nou, aangezien ik de meest gehate persoon van de recentelijke tijd op het forum ben. En ik binnenkort toch weg ben op het forum, of door verbanning of omdat ik zelf geen zin meer heb om hier te posten. Aangezien op alles wat ik aanmaak toch een slotje komt, en er enkel zijn pisserig wordt gereageerd op mijn topics, met de meerderheid van de berichten beledigingen, leedvermaak of trollen is.
Zal een korte samenvatting geven met dingen die in mijn formatieve periode zijn gebeurt. Even kijken, gedurende mijn jeugd thuis. Ik groeide op in een 1-ouder gezin, met een oudere broer die mij op dagelijkse basis mishandelde en pesten. Een moeder die meer bij haar vriend dan thuis was, waardoor mijn broer dus lekker kon doen en laten wat hij wilde.
Mijn broer die alles van mij stal, dus zowel geld als spullen, en een moeder die daar geen enkele flikker aandeed. Ik sliep altijd met een mes onder de kussen, voor het geval hij mijn kamer binnen zou stormen wanneer ik lig te slapen.
Aanranding door de toenmalige vriend van mijn moeder, toen ik rond de 12 was boeide haar ook geen flikker.
Vervolgens wordt het hele gezin dankzij die broer op straat gegooid vanwege overlast, waardoor ik dakloos werd. Dat was een leuke ervaring, rondzwerven door de straat, met natte schoenen waardoor mijn hele onderkant van mijn voeten zo hard werden als leer en het pijn deed om te lopen. En ik vrijwel niet kon slapen, aangezien ik nergens een slaapplek kon vinden, Na een week kon ik terecht bij een daklozenopvang, ook niet echt denderend. Kreeg wel complimenten van een dakloze dat ik geen drugs of alcohol gebruik.
Na een jaar kreeg ik de kans om in een andere stad op kamers te wonen, en werd ik geplaatst in een woning met een junk, die mij vervolgens bestal.
Op de middelbare school werd ik extreem veel gepest, waardoor ik mij elke maan een week had ziek gemeld, zodat ik niet naar school hoefde. Dus vier jaar lang, elke schooldag gepest. En mijn eerste liefde vond ook plaats op die school. Ik vroeg haar uit, zij zei nee. En de volgende dag hoorde ik haar praten met een vriendin, met de mededeling waar ik het lef vandaan haalde om haar mee uit te vragen, waarop die vriendin zei dat ze dan wel gratis eten krijgt.
En het spaargeld waar ik tien jaar voor had gespaard was gestolen tijdens een inbraak, dus dat was ook leuk.
Maar is uiteraard allemaal mijn eigen schuld. Dus oplossing, verder gaan met sociale isolatie en me richten op hobby's. Al het menselijk contact kan ik virtueel onderhouden, hoeft geen fysiek contact aan te pas te komen.