Je mooiste spontane ontdekking onderweg

Ooh, reisherinneringen

Egypte, 2003.
Al jaaaaren mijn droom om eens naar Egypte te gaan, de pyramides te zien, het land van de farao's. We gingen in maart, het prille begin van het toeristenseizoen, dus het was niet druk. We hadden een Nijlcruise geboekt waarmee we van Luxor afzakten naar Aswan en dan weer terug zouden varen naar Luxor. Onderweg legden we op verschillende plekken aan en bezochten tempels en andere bezienswaardigheden.

Vanuit Aswan deden we een dagtocht naar Abu Simbel. 's Avonds aten we op de boot. Iedereen was moe, want de dag was erg vroeg begonnen met de bustocht naar Abu Simbel, en men ging dus vroeg naar bed. Ik hing dus nog even in mijn eentje op het dek over de reiling. Het werd donker en in de heuvels tegenover me ontstaken lichtjes in de opening van de grotten waar oude graven van edelen waren. Achter mij fonkelden de lichtjes van de moderne Egyptenaren in Aswan. Boven mij zag ik de sterren van Orion schitteren.

En ik voelde me helemaal gelukkig, kijkend naar de lichtjes van de moderne, de oude en de eeuwige Egyptenaren

quote:

Op woensdag 14 april 2021 19:41 schreef miss_sly het volgende:
Ooh, reisherinneringen

Egypte, 2003.
Al jaaaaren mijn droom om eens naar Egypte te gaan, de pyramides te zien, het land van de farao's. We gingen in maart, het prille begin van het toeristenseizoen, dus het was niet druk. We hadden een Nijlcruise geboekt waarmee we van Luxor afzakten naar Aswan en dan weer terug zouden varen naar Luxor. Onderweg legden we op verschillende plekken aan en bezochten tempels en andere bezienswaardigheden.

Vanuit Aswan deden we een dagtocht naar Abu Simbel. 's Avonds aten we op de boot. Iedereen was moe, want de dag was erg vroeg begonnen met de bustocht naar Abu Simbel, en men ging dus vroeg naar bed. Ik hing dus nog even in mijn eentje op het dek over de reiling. Het werd donker en in de heuvels tegenover me ontstaken lichtjes in de opening van de grotten waar oude graven van edelen waren. Achter mij fonkelden de lichtjes van de moderne Egyptenaren in Aswan. Boven mij zag ik de sterren van Orion schitteren.

En ik voelde me helemaal gelukkig, kijkend naar de lichtjes van de moderne, de oude en de eeuwige Egyptenaren

Mooi verhaal, ik kan me helemaal voorstellen hoe dat geweest moet zijn!
Egypte staat ook nog op mijn lijstje om te bezoeken...

In 2017 met mijn vriendin een reis gemaakt door Cambodja.
Op een dag hadden we scooters gehuurd in het stadje Battambang en gingen daarmee de omgeving verkennen.
Niet echt een plan gemaakt, gewoon rijden, het groen opzoeken en kijken waar het schip strandt.
Uiteindelijk ergens langs de kant van de weg gestopt bij een kraampje om iets te eten en te drinken.
Worden we opeens gewenkt door een (denk ik) doof jongetje hij praatte namelijk niet maar gebaarde alleen maar.
Of we achter hem aan wilden komen, want hij wilde ons iets laten zien blijkbaar.
Wij dus een minuut of 10 achter hem aan, het bos in.
Wij natuurlijk op den duur een beetje skeptisch, maar vonden het ook zielig om heel bot opeens weer om te draaien.
Gelukkig hadden we dat ook niet gedaan, want opeens kwamen we bij een paar grotten met een een prachtig booddha altaar erin gebouwd.
De grot stond helemaal vol met kaarsjes en verder was het doodstil.
We hoorden alleen maar het geluid van wat dieren in het bos op de achtergrond, voor de rest helemaal niets.
Was echt een magisch moment.
Verder ook geen toerist gezien en achteraf ook nergens kunnen vinden op internet, dus was echt een authentieke ervaring

quote:

Op woensdag 14 april 2021 19:41 schreef miss_sly het volgende:
Boven mij zag ik de sterren van Orion schitteren.

Vorig jaar augustus was ik nog in Zuid-Duitsland, bijna Oostenrijk. Het logeeradres was een verbouwde boerderij aan de rand van een klein dorp. Geen straatverlichting, tussen heuvels, stikdonker.
Daar zag ik de sterrenhemel weer zoals ik 'm 50 jaar geleden in m'n jeugd ook zag toen Nederland nog donker was. Letterlijk miljoenen afzonderlijke sterren en de Melkweg duidelijk herkenbaar. Nooit meer aan gedacht dat dit nog bestond.

quote:

Op woensdag 14 april 2021 16:56 schreef Cat-astrophe het volgende:
We kunnen nu niet (ver) reizen. Maar ik weet zeker dat menig TRVeller terugdenkt aan de reizen die in het verleden gemaakt zijn.

Ik ben iemand die een vakantie vrij gedetailleerd plant. Wil graag verzekerd zijn van de ‘beste’ overnachtingsplek, geen bezienswaardigheid willen missen en -op een relaxete manier- zoveel mogelijk doen en zien. En... voorbereiding betekent ook voorpret

Maar daar gaat dit topic juist niet om!

Ik ben benieuwd naar jullie meest verrassende activiteit, bezienswaardigheid, gebeurtenis etc die je in je vakantie meemaakte. Spontaan dus, waar je zomaar tegenaan liep.

In de traditie van TS begint heb ik er twee.

Twee jaar geleden deden we een road trip Duitsland/Oostenrijk/Hongarije. Thema: Sisi.
Uiteraard hadden we, vanuit een gezamenlijk geplande grove route, inmiddels alle overnachtingen vooraf geregeld.

En zo kwamen we uit in Füssen. Mooi dicht gelegen bij het sprookjesachtige slot Neuschwanstein wat we wilden bezoeken. Gebouwd door Koning Ludwig (die weer een neef van Sisi was).
Stomtoevallig bleek in die periode een musical over zijn leven in Füssen te draaien. Waar we achter kwamen op ons logeeradres.
Linkje: https://das-festspielhaus.de/ludwig2/
Aangezien wij musicalfan zijn, was dat wel erg verleidelijk. Maja, hebben we wel tijd, zijn er kaarten, zou het een goede produktie zijn enzovoort.
Dus uiteindelijk (toch beetje gepland) op onze vrije avond langs het opera huis gereden. Er waren kaartjes. En het was een geweldige produktie
Met als toetje een prachtig gebouw aan het water om in rond te kijken. En de rest van de trip zoeken en vinden van verwijzingen naar zijn leven. En dood trouwens. Want een goede musical heeft altijd de dood in zich.

Tweede verrassing heeft een minder lange inleiding.
We deden een weekje Friesland met een bootje. Heerlijk weer, mooie route.
Dit keer minder gepland, op de dag zelf kijken waar we uitkwamen. Want ons huis hadden we immers bij ons.
En zo belandden we op een stuk kanaal tussen twee sluizen bij een klein aanmeerplekje. Samen met twee andere bootjes.
Natuurlijk even de omgeving bekijken. Wat bleek: we hadden aangelegd IN een openluchtmuseum.

https://www.museum.frl/musea/aldfaers-erf/

En, omdat we na openingstijd aanmeerden en voor opening weer vertrokken, hadden we het voor onszelf. Leuk door de ramen in huisjes loeren. En zonder gêne de kabelbaan en schommels in het speeltuintje gebruiken.

En dawast

Disclaimer: als er al zo’n topic is, dan merge maar.

Met die musical had je best een gok genomen! Wat fijn dat die zo goed uitpakte.

Dat rustige plekje, wat klinkt dat heerlijk Zo bijzonder als je daar toevallig tegenaan loopt vaart.

quote:

Op woensdag 14 april 2021 20:54 schreef Noisecontrollers het volgende:
In 2017 met mijn vriendin een reis gemaakt door Cambodja.
Op een dag hadden we scooters gehuurd in het stadje Battambang en gingen daarmee de omgeving verkennen.
Niet echt een plan gemaakt, gewoon rijden, het groen opzoeken en kijken waar het schip strandt.
Uiteindelijk ergens langs de kant van de weg gestopt bij een kraampje om iets te eten en te drinken.
Worden we opeens gewenkt door een (denk ik) doof jongetje hij praatte namelijk niet maar gebaarde alleen maar.
Of we achter hem aan wilden komen, want hij wilde ons iets laten zien blijkbaar.
Wij dus een minuut of 10 achter hem aan, het bos in.
Wij natuurlijk op den duur een beetje skeptisch, maar vonden het ook zielig om heel bot opeens weer om te draaien.
Gelukkig hadden we dat ook niet gedaan, want opeens kwamen we bij een paar grotten met een een prachtig booddha altaar erin gebouwd.
De grot stond helemaal vol met kaarsjes en verder was het doodstil.
We hoorden alleen maar het geluid van wat dieren in het bos op de achtergrond, voor de rest helemaal niets.
Was echt een magisch moment.
Verder ook geen toerist gezien en achteraf ook nergens kunnen vinden op internet, dus was echt een authentieke ervaring

Geweldig als je zo'n cadeautje krijgt

quote:

Op woensdag 14 april 2021 23:29 schreef Nieuwschierig het volgende:

[..]

Vorig jaar augustus was ik nog in Zuid-Duitsland, bijna Oostenrijk. Het logeeradres was een verbouwde boerderij aan de rand van een klein dorp. Geen straatverlichting, tussen heuvels, stikdonker.
Daar zag ik de sterrenhemel weer zoals ik 'm 50 jaar geleden in m'n jeugd ook zag toen Nederland nog donker was. Letterlijk miljoenen afzonderlijke sterren en de Melkweg duidelijk herkenbaar. Nooit meer aan gedacht dat dit nog bestond.

De sterrenhemel
Ik kan er echt van genieten als er weinig tot geen lichtvervuiling is en je je daarin kunt verliezen

mijn vrouw.

tegengekomen tijdens een reis in Kazakhstan in 2015. Aangezien het een Russisch groepje was waar ik mee onderweg was, had de organisator iemand gevraagd die in ieder geval een beetje Engels sprak om ook mee te gaan. Zij mocht dus alles vertalen.

We moeten alleen nog een keertje terug naar dat gebied want ik heb de helft van de reis niet naar buiten zitten kijken maar naar haar

quote:

Op woensdag 14 april 2021 23:29 schreef Nieuwschierig het volgende:

[..]

Vorig jaar augustus was ik nog in Zuid-Duitsland, bijna Oostenrijk. Het logeeradres was een verbouwde boerderij aan de rand van een klein dorp. Geen straatverlichting, tussen heuvels, stikdonker.
Daar zag ik de sterrenhemel weer zoals ik 'm 50 jaar geleden in m'n jeugd ook zag toen Nederland nog donker was. Letterlijk miljoenen afzonderlijke sterren en de Melkweg duidelijk herkenbaar. Nooit meer aan gedacht dat dit nog bestond.

Inderdaad prachtig. we zien het regelmatig als we in de bergen zijn hier in Altai. en ik moet er nog steeds een keertje foto's van maken

Lastig! Maar leuke vraag

In 2014 gingen wij voor de eerste keer naar de VS. Heel veel steden en natuurparken aangedaan. Op een gegeven moment kwamen we in LA aan. Waar we best een aantal dagen waren, dus in veel buurten gewoon random rondgelopen.

Op een bepaald moment herkende we de buurt waar we liepen. Wisten alleen niet zo snel waarvan. Op intuïtie een bepaalde route gekozen omdat we die specifieke route dus ergens van herkenden. Toen zagen we opeens een lading mooie huizen staan, waarvan er ééntje wel heel erg uitsprong. Dat was het huis wat in de serie ''Charmed'' gebruikt werd. Op dat moment realiseerde ik me dat ik wist dat die in LA stond, maar was ik helemaal vergeten. Charmed is echt een van onze favoriete series, dus toen kwam de fan in ons naar boven

Toen google gebruikt om snel te achterhalen of er nog meer bekende huizen in de buurt stonden. Uit series. Nog wel een paar gevonden. Maar die van Charmed bleef het leukste

Verder maar weinig echte spontane dingetjes; we plannen best wel veel en we weten wat we aantreffen in bepaalde gebieden/steden. Wel een keer heel mooi bliksem gezien vanaf de Tower Bridge in Londen. Het was avond, was erg goed zichtbaar en de lucht was daardoor erg mooi.

In 2010 maakte ik een reis door Iran. In Yazd was ik met twee andere Nederlanders 's avonds op zoek naar een restaurant dat we in de LP Bradt Guide hadden zien staan maar het bleek niet meer op het aangegeven adres te zijn. Dus besloten we het te vragen aan een dame op straat. Ze was heel aardig en wees ons niet alleen de weg naar het nieuwe adres, maar gaf ons ook een lekker stuk cake die ze toevallig bij zich had.

We vonden het restaurant en zaten lekker te eten, toen opeens de dame langskwam, samen met haar man. Ze vond het zo leuk dat wij als buitenlanders haar de weg had gevraagd en ze boden aan om ons de stad te laten zien. We kregen een superleuke rondleiding waar we langs alle mooie en onbekende plekken van Yazd werden geloodsd. De volgende dag werden we ook nog eens uitgenodigd om langs te komen in het vakantieverblijf van een van hun ouders, in de bergen net buiten de stad. We werden daar supergastvrij ontvangen met het allerbeste en lekkerste feestmaal dat ik gedurende de hele reis heb gegeten. Knus met zijn allen op de grond zittend gegeten, totdat we geen pap meer konden zeggen. Naderhand hebben we nog een mooie wandeling door de bergen gemaakt, en later lieten ze ons hun eigen (prachtige) huis ook nog zien.

Echt geweldig om mee te maken, al was het soms ook wel een beetje overweldigend, die gastvrijheid, je ging je er bijna schuldig over voelen. Misschien was het die beroemde/beruchte Iraanse taarof, de etiquette-regels die lastig te vatten zijn voor buitenlanders. Maar de hartelijkheid voelde echt en ik denk er nog steeds met mooie herinneringen aan terug.

Een spontane ontdekking was het niet echt, maar we waren in 2008 op Ijsland, en zaten ergens in een heetwaterbadje bij een (nogal oud en aftands) zwembad. Het water was heerlijk warm, maar we hadden gehoopt op zo'n mooi natuurlijk poeltje ipv een gemetselde betonnen bak.

Dus meer dit


dan dit


Bij het lelijke badje kwamen we wat ijslanders tegen, en die tipten ons over een fantastische verborgen plek, midden in die grote barst (rift) die door het midden van het eiland loopt. Je moest er een hele schatkaart-speurtocht voor volgen, dus ze hebben onze kaart volgetekend met allemaal aanwijzingen, gps coordinaten, bij welk hekje en welk mos polletje je linksaf moest.
En uiteindelijk vonden we het ! We voelden ons net een stel piraten die een schat hadden bemachtigd.

Jammer dat het vervolgens te heet bleek te zijn. Iets van 45 graden dus je kon er net 1 teen in steken. Dat hadden ze er dan weer niet bij verteld

Leuk topic! De dobbelsteenavonturen waren natuurlijk één grote spontane ontdekkingen-trip. Dus ik moet die buiten beschouwing laten. Ik moet hier maar eens goed over nadenken. .

quote:

Op zaterdag 8 mei 2021 13:22 schreef Cat-astrophe het volgende:
Ben je er al uit?

Ja, het was nog knap lastig. .

Eerst dacht ik aan restaurants en maaltijden op reis die mij verrassend bevielen en waar ik later naar terugkeerde. Maar hoe bijzonder is een goede maaltijd of een gezellig restaurant?

Vervolgens dacht ik aan activiteiten die mij verrasten, zoals dat ik snorkelen geweldig vind. Daar kwamen we bij 'toeval' achter in Indonesië en sindsdien is het iets waar we actief naar op zoek gaan bij het kiezen van een bestemming.
Of wildspotten, maar dan trek je er bewust op uit om een bepaald dier te zien. Hoe verrassend is het dan om een luipaard (zeer kleine kans, dat wel), olifanten, zeekoeien, krokodillen, manta's, blauwe vinvissen, komodovaranen, beren, etc. te zien?

Een echte verrassing is dus behoorlijk lastig, maar ik heb er één:

Eind 2014 / begin 2015 maakten mijn toekomstige vrouw en ik onze eerste reis naar Indonesië. Zoals de meeste Indonesië-beginners begon onze reis op Bali, maar we hadden nog een ander doel:
In de voetsporen treden van de voorouders van mijn vrouw. Haar moeder is geboren in Malang op Java en met de Indonesië-memoires van haar grootmoeder gingen we op zoek naar diverse plekken waar familiegeschiedenis geschreven was.

Het stadhuis (aangezien ik ook ambtenaar ben, kregen we een uitgebreide rondleiding, mochten in de trouwzaal, op het bordes en in de kamer van de burgermeester; had onze lokale gids ook nog nooit meegemaakt ) en de kerk waar ze trouwden was simpel. Het ziekenhuis dat door haar overgrootvader gesticht was en waar haar moeder geboren is, was ook zo gevonden. Het staat er nog steeds en functioneert ook nog als ziekenhuis. Toen wij daar rondstruinden kregen we spontaan een rondleiding door de klantenservice en nadat bekend werd dat overgrootvader één van de stichters was, mochten we op de koffie bij de huidige directeur in zijn kantoor.

Aangezien op de kaart van Malang die wij hadden een 'Old Dutch Cemetary' stond, maakten we een berekende gok en gingen daar kijken. Op eigen houtje niets gevonden natuurlijk, maar de tuinmannen brachten ons naar het 'kantor' waar ze in de oude en uit elkaar vallende archiefboeken de graflocaties van overgrootvader en een tante ontdekten. De graven zelf waren niet meer leesbaar, maar we hebben ze gevonden.

Wat we echter niet konden vinden, was het voorouderlijk huis. In de memoires van overgrootmoeder stond wel een adres, maar dat was de Nederlandse straatnaam. Na de onafhankelijkheid zijn al die straatnamen logischerwijs veranderd en op onze hedendaagse kaarten prijkten uiteraard alleen de Indonesische straatnamen. We hadden wel een beschrijving van het huis, maar daar heb je nu weinig meer aan. Uiteindelijk zochten we niet meer bewust verder en gingen we voor de lol naar het Tempo Doeloe (geschiedenis) Museum van Malang. Tot onze verbazing hing daar in de sectie over de Nederlandse tijd een oude kaart met de Nederlandse straatnamen. .
De straat van het voorouderlijk huis was snel gevonden en tot onze nog grotere verbazing was dat de straat waar we op dat moment waren. .
Tja, dan bekijk je natuurlijk ook de huisnummers. Het voorouderlijk huis stond op nummer 2. Laat dat nou ook het nummer van het Tempo Doeloe Museum zijn. .

quote:

Op zondag 9 mei 2021 13:45 schreef Cat-astrophe het volgende:


Het wachten waard

Wij stonden daar ook stomverbaasd te zijn. En dan kijk je opeens met hele andere ogen naar het gebouw waar je op dat moment in rondloopt. De voorkant van het gebouw was volledig aangepast om de ingang van het museum wat klantvriendelijker te maken, maar de achterkant en het uitzicht daar kwamen overeen met de beschrijving van overgrootmoeder (op een rots met uitzicht over de rivier die door Malang stroomt). De oude villa staat er dus nog wel, maar van de ingebouwde dokterspraktijk en andere interne zaken uit de beschrijving is helaas niets meer te zien.

De ervaring was zo bijzonder dat we nog een tijdje met het idee hebben gespeeld om een reisbureau te beginnen voor Nederlanders met Indische roots en hen dan mee te nemen langs oude Nederlandse herkenningspunten en eventueel zaken uit hun familiegeschiedenis. Daar zouden we dan vooronderzoek naar kunnen doen.

quote:

Het snorkelen herken ik trouwens. Bij mij is dat paardrijden geworden. Totaal geen rij ervaring, maar als het even kan (en ik een goed gevoel heb bij de rijstal) bleef ik het land graag een uurtje of twee vanaf de rug van een paard. Al zoek ik de bestemmingen er niet actief op uit.

Het is nu niet zo dat we alleen nog maar naar bestemmingen kijken waar we kunnen snorkelen, maar als we weer eens naar een (sub)tropisch land gaan, kijken we wel naar de beste snorkelplaatsen. Voor Indonesië heb ik inmiddels een aardig lijstje met moeilijk bereikbare plekken waar het fantastisch snorkelen zou moeten zijn.

Paardrijden heb ik één keer gedaan in Guatemala, maar dat was ik na een half uurtje al meer dan zat. Mijn vader, met wie ik toen een rondreis maakte, had gelukkig hetzelfde gevoel.

[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 11-05-2021 10:39:34 ]

Heel IJsland was voor mij een grote spontane ontdekking. Wat een fantastisch mooi land is dat.

quote:

Op maandag 10 mei 2021 13:52 schreef Netsplitter het volgende:
Heel IJsland was voor mij een grote spontane ontdekking. Wat een fantastisch mooi land is dat.

Ik hoor vaker dat het een schitterend land is. Was het een spontane actie om daar een reis naar toe te boeken?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2021 10:40 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ik hoor vaker dat het een schitterend land is. Was het een spontane actie om daar een reis naar toe te boeken?

Ja. Out of the blue besloten om daar heen te gaan. Helaas wilde mijn ex geen 4x4 huren, dus werd het een normale sedan. Wat ze na 50km al berouwde.