De saxofoonsectie in het orkest van Stan Kenton stond bekend om haar uitmuntende kwaliteit. Er werd veel gerepeteerd om de kwaliteit hoog te houden en daarvoor schreef Stan Kenton speciale composities, die bedoeld waren om alle saxen in symbiose te laten spelen, zodat ze a.h.w. met z'n allen één instrument vormden.
Die stukjes waren niet bedoeld om op te voeren en haalden ook nooit het podium, behalve deze. Op aandringen van toehoorders die bij de repetities aanwezig waren heeft Kenton hier een uitvoeringsarrangement voor geschreven en dit zou uiteindelijk een van zijn classics blijken te worden.

1x alt, 2x tenor, 1x bariton, 1x bas