Mixed feelings nadat mijn vriend een huis heeft gekocht

quote:

Op woensdag 7 april 2021 09:30 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Dus omdat jij geen geld hebt en dus helemaal niks kunt kopen maar je vriend wel, die het huis heeft gekocht wat jullie samen hebben uitgezocht, in voorbereiding op, en jouw vriendinnen wel hun handtekening konden zetten en jij niet, heb jij twijfels gekregen over de hele situatie?

Ik denk zomaar dat die twijfel er stiekem al een beetje was, en als dat niet zo ben je wel een ont-zet-tend over het paard getilde prinses hoor.

Maar je ziet nu wel direct waarom het een verstandig was van je vriend om in zijn eentje een huis te kopen.

Jij drukt het nu wel erg die kant op.

TS reageerde instemmend op deze analyse:

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 22:01 schreef loveli het volgende:

[..]

Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.

Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 21:45 schreef mcvdp het volgende:
Nog even wat achtergrondinformatie:

Hij heeft me op een gegeven moment inderdaad betrokken in het proces van een huis zoeken, en het uiteindelijke huis hebben we ook min of meer samen uitgekozen, met het oog op de toekomst samen. Niks aan de hand zou je denken. Het punt is alleen dat mijn gevoel gedurende het hele proces steeds op en neer bleef gaan. Het ene moment wist ik niet meer waar ik me eigenlijk druk om maakte en het andere moment zat ik weer met m'n hart in m'n keel als ik eraan dacht. Dit merkte hij ook aan mij, en we hebben er ook vaak over gesproken, ik ben altijd eerlijk geweest dat mijn gevoelens over de hele situatie op en neer gingen. Dit soort gesprekken liepen vaak uit op ruzies, waardoor ik het gevoel kreeg niet eerlijk te kunnen zijn over mijn gevoelens zonder een vervelende sfeer te creëren. Maargoed, het huis was dus min of meer samen uitgekozen (nog steeds niet helemaal, want de locatie stond bijvoorbeeld al min of meer vast) en ik had eigenlijk gehoopt dat ik op een gegeven moment anders tegen de situatie zou gaan aankijken. Ik kom er nu achter, nu het huis over een paar dagen af is, dat dit niet het geval is, en dat ik soms nog steeds met m'n hart in m'n keel zit als ik denk aan hoe het allemaal gaat. Ik weet niet hoe ik dit had kunnen voorkomen, aangezien hij heel stellig was in zijn wens om een huis te gaan kopen. Je kunt het zien als lief, en dit is het natuurlijk ook wel, maar het blijft voor mij moeilijk om te beseffen dat mijn vriend zonder mijn volledige goedkeuring deze keuze voor mij heeft gemaakt. En ik heb het gevoel dat ik het nu niet meer kan maken om tegen hem te zeggen dat ik me er nog steeds niet goed bij voel.

Dus om het duidelijk te krijgen, jullie kijken samen naar een huis, en vinden een leuk huis dat binnen de wensen van jullie valt. omdat jij niets kan lenen neemt hij de hypotheek volledig op hem zodat jullie een eigen stekkie hebben.

En het feit dat je geen inspraak hebt gehad op de locatie is een van zijn wensen, er is een reden waarom hij heel graag daar wil wonen. heb je hem gevraagd wat hiervoor de reden is? en wil je zelf uberhaupt op deze locatie wonen? zo niet heb je dit ook ervoor aan hem kenbaar gemaakt?

Je kan natuurlijk niet verwachten dat hij zich volledig aan jou wensen gaat houden en omgedraaid, jullie hebben op sommige dingen een andere kijk, hier moet je dus een compromie kunnen sluiten, en samen eruit komen en rekening kunnen houden met de ander.

Ook geef je hierboven aan dat gesprekken die jullie over het huis hadden en jou gevoel erover vaker op ruzie uit zou lopen en dat je daarom je gevoel niet meer kenbaar durfde te maken, this is a whole other can of wurms! dit is een serieus probleem waar dit hele huis gevoel een resultaat van is, en iets waar je als eerste heel duidelijk naar moet gaan kijken. Het is fundamenteel dat je dit kan uiten naar je partner, als je dit niet durft om welke reden dan ook dan is het zorg om na te gaan waarom je dit niet durft en of het probleem aan jou kant of aan zijn kant zit. besluit je hier niets mee te doen op dit moment zie ik deze relatie heel somber in!

quote:

Op woensdag 7 april 2021 09:41 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Jij drukt het nu wel erg die kant op.

TS reageerde instemmend op deze analyse:
[..]

Ja, dat is wat ze zegt, maar ik geloof dat niet. Dat zal ongetwijfeld mijn manco zijn, maar iets jeukt me aan dit verhaal. In de 2e post van TS in dit topic refereert ze aan haar vriendinnen, die wél op manier X een huis kopen, ik heb gewoon het gevoel dat dát veel meer meespeelt dan TS misschien wil toegeven.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 09:43 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Ja, dat is wat ze zegt, maar ik geloof dat niet. Dat zal ongetwijfeld mijn manco zijn, maar iets jeukt me aan dit verhaal. In de 2e post van TS in dit topic refereert ze aan haar vriendinnen, die wél op manier X een huis kopen, ik heb gewoon het gevoel dat dát veel meer meespeelt dan TS misschien wil toegeven.

Als bij jou het lampje ‘prinsessengedrag’ gaat branden, zie je verder niks meer.

Het probleem van TS lijkt me breder dan dat. Ze is meegaand geweest terwijl ze dit eigenlijk niet wilde (om welke reden dan ook) en is nu op een punt aangeland dat ze een stap gaat zetten (samenwonen in zijn huis) waar ze het Spaans benauwd van krijgt.

Door de zure appel heen bijten en wegwezen.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 09:52 schreef mcvdp het volgende:

[..]

Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.

Maar wat was er dan eerder, de kip of het ei? Maw, leidt deze situatie tot twijfel, of was die twijfel er stiekem al en versterkt dit het alleen maar?

Nou, het IS ook niet echt jouw huis, en als jouw vriendinnen allemaal in dezelfde situatie zitten als jij, en daarmee bedoel ik dan dat zij ook geen inkomen hebben en effectief niet aan de hypotheek mee gaan betalen maar wél hun handtekening hebben gezet, dan zijn allemaal hun vriendjes niet goed bij hun hoofd.

Kijk, hij heeft een huis gekocht waar jij niets aan hoeft te betalen, wat betekent dat jij je kunt richten op je studie, en als jij straks klaar bent kun jij in principe dik sparen in plaats van dat je dan ineens meer moet gaan bijdragen (aan de hypotheek), want als jij je handtekening zet ben jij ook aansprakelijk voor de hypotheekschuld.

Het is niet alleen maar dat romantische idee van samen een huis gekocht hebben he, en in de praktijk kopen jullie ook niet samen een huis. Ja, op papier, en dat is waar het jou om gaat, maar degene die ervoor mag betalen is je vriend, en niet jij. Ik zou dat ook niet willen en zou dat dus ook, net als je vriend, niet doen.

Sterker nog, ik héb dat dan ook niet gedaan.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 10:08 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar wat was er dan eerder, de kip of het ei? Maw, leidt deze situatie tot twijfel, of was die twijfel er stiekem al en versterkt dit het alleen maar?

Nou, het IS ook niet echt jouw huis, en als jouw vriendinnen allemaal in dezelfde situatie zitten als jij, en daarmee bedoel ik dan dat zij ook geen inkomen hebben en effectief niet aan de hypotheek mee gaan betalen maar wél hun handtekening hebben gezet, dan zijn allemaal hun vriendjes niet goed bij hun hoofd.

Kijk, hij heeft een huis gekocht waar jij niets aan hoeft te betalen, wat betekent dat jij je kunt richten op je studie, en als jij straks klaar bent kun jij in principe dik sparen in plaats van dat je dan ineens meer moet gaan bijdragen (aan de hypotheek), want als jij je handtekening zet ben jij ook aansprakelijk voor de hypotheekschuld.

Het is niet alleen maar dat romantische idee van samen een huis gekocht hebben he, en in de praktijk kopen jullie ook niet samen een huis. Ja, op papier, en dat is waar het jou om gaat, maar degene die ervoor mag betalen is je vriend, en niet jij. Ik zou dat ook niet willen en zou dat dus ook, net als je vriend, niet doen.

Sterker nog, ik héb dat dan ook niet gedaan.

Je veegt BookFreak hier het topic uit met zijn vrouwonvriendelijke posts, maar zelf kun je er ook wat van. TS moet maar blij in haar handjes knijpen met een vriend die een huis koopt waar ze goedkoop kan wonen.

Als ik haar was zou ik ook liever eerst een eigen inkomen hebben en dan samen dat huis kopen. Dat vind ik een heel normale wens.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 10:18 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je veegt BookFreak hier het topic uit met zijn vrouwonvriendelijke posts, maar zelf kun je er ook wat van. TS moet maar blij in haar handjes knijpen met een vriend die een huis koopt waar ze goedkoop kan wonen.

Als ik haar was zou ik ook liever eerst een eigen inkomen hebben en dan samen dat huis kopen. Dat vind ik een heel normale wens.

Dit heeft niets met feminisme te maken, en ik zeg ook niet dat ze blij moet zijn ermee, wat ik probeer aan te geven is dat er 2 kanten zijn aan dit verhaal;

Ja, het klopt dat het vervelend kan voelen voor haar, maar er zit tegelijkertijd ook een voordeel aan die situatie, dat is wat ik duidelijk probeer te maken. Zij belicht natuurlijk de negatieve kant (want die is er), maar er is ook een positieve kant, en daar wijs ik dan in dit geval op.

Dat kan inderdaad. Wat ook kan is dat ze zich hier niét aan stoort. Dat is makkelijk gezegd en moeilijk gedaan, I know, er is niet alleen maar of samen kopen of relatie beëindigen natuurlijk. Er is ook nog een middenweg. Daarom stel ik ook de vraag over de kip of het ei.

Kijk, zij wil iets wat momenteel niet realiseerbaar is, want ze heeft geen inkomen. Dan probeert hij iets te realiseren, zoals ik het lees voor hun samen, en zij gaat daar in mee maar is niet eerlijk over haar emoties/gevoelens daarbij. Dat is natuurlijk niet handig.

Hij wil een huis kopen om praktische redenen, zo lijkt het (gescheiden ouders-verhaal), en neemt haar daar in mee. Zij geeft niet aan 'ho stop, dit voelt niet lekker voor mij'. Tenminste ,ik lees nergens dat ze dat zo duidelijk zegt maar ik kan daar volledig overheen gelezen hebben. Nou, dan dendert die trein natuurlijk gewoon voort.

Kijk, als ze het wél gezegd heeft en hij veegt dat aan de kant, tja, dát zou ik ook niet leuk vinden, maar ik lees/las het als 'al mijn vriendinnen kopen op manier X een huis en wij niet en dat stoort me'.
Een huis kopen is wel heel leuk en romantisch en zo, en dan is dat vaak 'ohhh we zetten samen de handtekening en we nemen samen de sleutels van ONS huisje in ontvangst' maar terug in de realiteit is het vooral een zakelijke deal om heel veel geld, dat is niet een lichtzinnig iets, en als je krap aan een jaar een relatie hebt, géén geld hebt en hij vooral uit praktische overwegingen een huis koopt, dan kán ik me ergens, hoe niet leuk ook, wel voorstellen dat de mening van diegene die niets inbrengt er niet toe doet. Maar hij betrekt haar er wél in.

Kijk, als hij koste wat kost doordrijft en haar aan de kant zet en daarmee haar gevoelens ook aan de kant zet, ja dan moet ze zich inderdaad eens achter haar oor krabben en moet die relatie misschien ophouden te bestaan. Als het zo is 'ik wil dit per se maar ik kan het niet betalen maar dat maakt me niet uit want ik wil het toch per se' dan moet hij zich eens achter zijn oor krabben.

Als de waarheid ergens in het midden ligt dan moeten ze om tafel gaan zitten.

Man man man, iedereen is er als de kippen bij om TS eens goed op haar plaats te zetten.
Dat ze over een paar maanden afgestudeerd is, wordt straal genegeerd.

Dat gezegd hebbende, wees maar blij dat je dat huis niet samen koopt joh. Je bent nog jong en de relatie is nog pril. Neem de tijd om te zien of jullie een beetje compatibel zijn op de lange termijn. Ik snap je zorgen wb afhankelijkheid (en geen mandaat of veilige plek oid) wel, maar wees blij dat je zo meer over elkaar kunt leren terwijl je niet te erg aan elkaar vast hangt. Samen een huis kopen, is ook afhankelijk zijn van elkaar.

En kijk gewoon hoe het gaat en of je je er echt thuis kan voelen. Al lijkt het me ook wel verstandig om gewoon lekker te latten eerst, maargoed da’s misschien ook door mijn eigen ervaringen.

Ik kan verder niet oordelen over jullie relatie, en hoe communicatie tussen jullie verloopt, maar er zou imo wel ruimte moeten zijn om je gedachten en zorgen te uiten zonder dat dat regelmatig uitmondt in ruzies. Andersom ook natuurlijk.

[ Bericht 0% gewijzigd door jerney op 07-04-2021 10:44:26 ]

Ik zou er ook niet blij van worden van deze situatie. Als het even niet lekker loopt in de relatie kan hij haar zo eruit knikkeren omdat het zijn huis is. Daar zou ik ook ongerust over zijn.
Dus TS, je hebt groot gelijk. Maar bespreek het, of hak de knoop door en blijf op je studentenkamer zitten.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 09:52 schreef mcvdp het volgende:

[..]

Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.

Weet je wat nog veel leuker is? Bij sommige stellen regelt een van beiden dat hele traject zonder de ander op het zetten van de handtekeningen na...

Maar nu vind je het dus eigenlijk raar dat je niet bij zijn hypotheekgesprekken mocht zijn, hoezo zou jij daar wel bij moeten zijn? Het zou je een volledig inzicht in zijn financiën hebben gegeven, misschien heeft hij wel X bedrag van zijn ouders gehad, wat jou vooralsnog helemaal niet aangaat.

Je vriendinnen kopen echt samen een huis omdat ze ook echt hoofdelijk aansprakelijk zijn voor het volledige hypotheekbedrag, waar jij geen enkele verantwoordelijkheid voor de hypotheek hebt en het aanwezig zijn daarbij je alleen maar een totaal-inzicht in zijn financiën zou geven, jij zou de enige zijn die daar wat bij te winnen had en dat zonder enige vorm van verantwoordelijkheid.

Ik denk dat je (onbewust) weet dat hij het niet voor je is en je wil eigenlijk gewoon helemaal niet samenwonen met hem.

Of: hij is het echt wel voor je maar doordat hij het huis enkel op zijn naam heeft, weet je dat hij je er elk moment zomaar uit kan schoppen (schept onzekerheid) en dan ben jij ondertussen je kamertje kwijt en kan je nergens heen.

Ik snap TS helemaal. Het enige dat ze verkeerd heeft gedaan is dat ze aan het begin van dit hele proces op haar strepen had moeten staan.

Als ik haar was, was ik hier nooit mee akkoord gegaan. Ze heeft geen invloed gehad op de hypotheek (hoogte, rente, type, duur, etc.). En ze heeft geen invloed gehad op de locatie (en dan ga ik ervan uit dat zij liever ergens anders had willen wonen). Deze twee beslissingen die hij heeft gemaakt hebben een behoorlijk grote invloed op de rest van haar financiële en sociale leven (ervan uitgaande dat ze bij elkaar blijven en zij ooit ook op die hypotheekakte komt).

Als haar vriend tot na de zomer had gewacht met een huis kopen, hadden ze het gewoon samen kunnen doen. Nu is het alleen te laat om er nog iets aan te veranderen vrees ik.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 10:29 schreef CoolGuy het volgende:
Ja, het klopt dat het vervelend kan voelen voor haar, maar er zit tegelijkertijd ook een voordeel aan die situatie, dat is wat ik duidelijk probeer te maken. Zij belicht natuurlijk de negatieve kant (want die is er), maar er is ook een positieve kant, en daar wijs ik dan in dit geval op.

quote:

Dat kan inderdaad. Wat ook kan is dat ze zich hier niét aan stoort. Dat is makkelijk gezegd en moeilijk gedaan, I know, er is niet alleen maar of samen kopen of relatie beëindigen natuurlijk. Er is ook nog een middenweg. Daarom stel ik ook de vraag over de kip of het ei.

quote:

Kijk, zij wil iets wat momenteel niet realiseerbaar is, want ze heeft geen inkomen. Dan probeert hij iets te realiseren, zoals ik het lees voor hun samen, en zij gaat daar in mee maar is niet eerlijk over haar emoties/gevoelens daarbij. Dat is natuurlijk niet handig.

quote:

Hij wil een huis kopen om praktische redenen, zo lijkt het (gescheiden ouders-verhaal), en neemt haar daar in mee. Zij geeft niet aan 'ho stop, dit voelt niet lekker voor mij'. Tenminste ,ik lees nergens dat ze dat zo duidelijk zegt maar ik kan daar volledig overheen gelezen hebben. Nou, dan dendert die trein natuurlijk gewoon voort.

Je legt erg goed uit wat de vriend van TS fout doet. Ons uitleggen waarom TS zich anders moet voelen dan ze zich voelt.

Als de vriend van TS vanaf nu begrijpt dat haar gevoel zich niet door argumenten laat wegredeneren, kan hij in de toekomst rekening met haar houden. Of niet. En als hij dat doet kan de relatie beter worden. Of niet. En dan kan TS besluiten dat ze samen een toekomst hebben. Of niet.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:10 schreef Skjor het volgende:
Ik snap TS helemaal. Het enige dat ze verkeerd heeft gedaan is dat ze aan het begin van dit hele proces op haar strepen had moeten staan.

Als ik haar was, was ik hier nooit mee akkoord gegaan. Ze heeft geen invloed gehad op de hypotheek (hoogte, rente, type, duur, etc.). En ze heeft geen invloed gehad op de locatie (en dan ga ik ervan uit dat zij liever ergens anders had willen wonen). Deze twee beslissingen die hij heeft gemaakt hebben een behoorlijk grote invloed op de rest van haar financiële en sociale leven (ervan uitgaande dat ze bij elkaar blijven en zij ooit ook op die hypotheekakte komt).

Als haar vriend tot na de zomer had gewacht met een huis kopen, hadden ze het gewoon samen kunnen doen. Nu is het alleen te laat om er nog iets aan te veranderen vrees ik.

Waarom zou TS in hemelsnaam inspraak in de hypotheek moeten hebben gehad? Omdat ze zich ooit misschien kan inkopen in het huis?

Waarom zou zij nu wel invloed op zijn financiële situatie moeten hebben kunnen uitoefenen terwijl zij vooralsnog helemaal geen verantwoordelijkheid krijgt in die situatie? En wellicht wel nooit krijgt, want als TS straks een baan heeft en wat gespaard heeft willen ze misschien wel ergens anders wonen.

Hij wilde nu een koophuis en had de mogelijkheid dat te doen op de plek en de manier die hij wilde, maar kennelijk had hij daarbij zijn verkering het vetorecht moeten geven, ondanks het feit dat ze voorlopig nog helemaal niet samen eigenaar van het huis zullen worden.

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 17:21 schreef Fcu030 het volgende:

[..]

Snap ik wel, maar ik krijg bij dit soort verhalen altijd erg sterk het idee dat zij hem dan ongelofelijk zwart zit te maken bij vrienden en familie, maar naar hem toe mooi weer speelt.

Zal wel een eigen onverwerkt trauma zijn.

Daar sta je niet alleen in.

Ik gok trouwens dat de verkering van TS een X-bedrag van zijn vader heeft gehad voor de koop van het huis en dat dat TS voorlopig niets aangaat.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:26 schreef Leandra het volgende:
Ik gok trouwens dat de verkering van TS een X-bedrag van zijn vader heeft gehad voor de koop van het huis en dat dat TS voorlopig niets aangaat.

En de familie van de vriend heeft hem waarschijnlijk ook wel aangemoedigd om nu een huis te kopen. En daar is op zich ook niks mis mee.

In deze (toch nog best prille) verkering komen de belangen nog niet echt samen. Het kan jammer zijn als daardoor blijkt dat er geen toekomst meer in zit.

Maar het hoeft niet zo te lopen.

Een huis kopen moet je in principe altijd op één inkomen willen doen, ik snap TS haar beweegredenen niet zo, en haar weerstand tegen afhankelijk zijn lijkt mij ook scheef. Ik heb zelf een huis, en er is helemaal niks onafhankelijks aan. Toen ik huurde en nog niet eens samenwoonde, toen was ik pas echt onafhankelijk.

En als je samen een huis hebt, en die samen bezit, dan is uit elkaar gaan vooral een drama. Dan ben je ook weer blij dat je gewoon de deur achter je kan dichttrekken en niet aan die papierwinkel vastzit.

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 22:01 schreef loveli het volgende:

[..]

Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.

Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.

Ik denk ook dat dit de crux is. De manier waarop dit hele proces is verlopen zit TS dwars en niet de uitkomst.

Dat het praktisch gezien misschien wel degelijk een topplan is staat er los van. Dit is niet hoe ze aan een gezamenlijke toekomst wil bouwen.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:32 schreef Marsenal het volgende:
Een huis kopen moet je in principe altijd op één inkomen willen doen, ik snap TS haar beweegredenen niet zo, en haar weerstand tegen afhankelijk zijn lijkt mij ook scheef. Ik heb zelf een huis, en er is helemaal niks onafhankelijks aan. Toen ik huurde en nog niet eens samenwoonde, toen was ik pas echt onafhankelijk.

En als je samen een huis hebt, en die samen bezit, dan is uit elkaar gaan vooral een drama. Dan ben je ook weer blij dat je gewoon de deur achter je kan dichttrekken en niet aan die papierwinkel vastzit.

Ja, dit komt vaker voorbij. Maar ‘op één inkomen kopen’ was vaak het advies zodat je als stel de lasten ook nog zou kunnen dragen als één inkomen weg zou vallen of er om een andere reden minder binnen zou komen. Het wil niet per se zeggen dat er dan ook maar één eigenaar is.

Inmiddels zou op één inkomen kopen voor veel stellen betekenen dat ze geen hypotheek kunnen krijgen die voor een starterswoning toereikend is.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:17 schreef loveli het volgende:
Als de vriend van TS vanaf nu begrijpt dat haar gevoel zich niet door argumenten laat wegredeneren, kan hij in de toekomst rekening met haar houden. Of niet. En als hij dat doet kan de relatie beter worden. Of niet. En dan kan TS besluiten dat ze samen een toekomst hebben. Of niet.

Als het om een gezamenlijke toekomst gaat weegt het emotionele aspect minstens zo zwaar als het praktische aspect. Ik denk dat TS aan dezelfde uitkomst een heel ander gevoel had kunnen overhouden als ze zich niet langs de kant gezet had gevoeld.

En daarmee bedoel ik niet dat ze een soort veto had moeten hebben, maar dat haar vriend haar het gevoel had moeten geven dat haar gevoelens en mening er ook toe doen. Dat kan een wereld van verschil maken. Ook als hij ondanks haar twijfels deze stap had gezet, maar dan die twijfels wel serieus had genomen en TS zich ook serieus genomen had gevoeld.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:41 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ja, dit komt vaker voorbij. Maar ‘op één inkomen kopen’ was vaak het advies zodat je als stel de lasten ook nog zou kunnen dragen als één inkomen weg zou vallen of er om een andere reden minder binnen zou komen. Het wil niet per se zeggen dat er dan ook maar één eigenaar is.

Inmiddels zou op één inkomen kopen voor veel stellen betekenen dat ze geen hypotheek kunnen krijgen die voor een starterswoning toereikend is.

Nee, dat snap ik, maar TS haar vriend heeft blijkbaar die mogelijkheid wel, en dan denk ik, tel je zegeningen. Ik heb een gezin met bijna drie kinderen, wij zitten hier financieel dusdanig aan elkaar vast dat ik bij mezelf denk, zo vroeg in je relatie, zo weinig verantwoordelijkheden, wees toch blij met iemand die zo veel te bieden heeft. Samen iets materieels bezitten heeft geen enkele meerwaarde vind ik.

Dat het proces ernaartoe voor TS niet fijn verloopt is een ander verhaal wel, dat zie ik nu ook in.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 09:52 schreef mcvdp het volgende:

[..]

Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.

Met andere woorden: voor je goede gevoel verwacht je van je vriend dat hij net zolang bij jou in het studentenhuis blijft wonen tot je klaar bent met je studie, je een baan hebt gevonden en genoeg verdient om zo ongeveer voor de helft een huis mee te kunnen financieren.

En als je vriend er zich kennelijk niet goed bij voelt om, met een voor de rest volstrekt onzekere toekomst, in een studentenhuis (!) op jouw gratie te blijven wonen, dan telt dat niet. Voor hetzelfde geld blief je hem over een half jaar echt niet meer en staat hij op straat. Maar dat moet hij dan kennelijk maar voor jou over hebben. Uit de OP:

quote:

Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn

Als jij het liefst ziet dat hij momenteel geen koophuis neemt totdat jij dit ook kan, ben jij juist degene die hem dwingt een bepaalde kant op te gaan in het leven.

[ Bericht 10% gewijzigd door Zelva op 07-04-2021 12:05:51 ]

Als TS en haar vriend een goed gesprek weten te hebben over hoe zij het gevoelsmatig heeft ervaren en haar vriend kan zich daarin in leven zie ik het helemaal goed komen trouwens.

Ze moet zich vooral niet bezwaard voelen dat ze daar nu 'pas' meekomt, want dat is nu eenmaal zo gelopen en pas toen dingen definitief waren kwam ze erachter waarom ze zich er niet senang bij voelt. Dat kan gebeuren.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 12:05 schreef Stepperoller het volgende:
Als TS en haar vriend een goed gesprek weten te hebben over hoe zij het gevoelsmatig heeft ervaren en haar vriend kan zich daarin in leven zie ik het helemaal goed komen trouwens.

Ze moet zich vooral niet bezwaard voelen dat ze daar nu 'pas' meekomt, want dat is nu eenmaal zo gelopen en pas toen dingen definitief waren kwam ze erachter waarom ze zich er niet senang bij voelt. Dat kan gebeuren.

Dit klopt dus niet, ze geeft in een eerder bericht al aan dat dit gevoel al de hele tijd speelt en dat ze het er al eerder over gehad hebben en dat dit al meerdere malen op ruzie is uitgelopen waardoor ze niet meer durfde dit aan te geven.

Het lijkt me voor TS nu eerst zaak om dit probleem op te lossen, en van daaruit zal dit probleem ook al een stuk opgelost zijn naar mijn mening. dit probleem is een resultaat van een onderliggend probleem dat er speelt, lost ze het onderliggende probleem niet op zal een issue als dit maar dan met een ander onderwerp terug blijven komen, dit keer is het een huis, volgende keer trouwen, daarna een kind en ga zo maar door.

Dat klopt dus wel. TS geeft zelf aan dat ze zich bezwaard voelt aangaande haar gevoelens.

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 18:21 schreef mcvdp het volgende:

[..]

In principe heb ik geen moeite met mijn gevoelens delen met hem, ik heb dit ook altijd gedaan. Maar nu het huis helemaal gekocht is en we zijn begonnen met verbouwen kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten. Ik weet dat dat hem pijn zou doen, en hij het ook niet zou begrijpen omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten en het echt een plek voor ons samen wordt. Mijn gevoelens gaan nog steeds heel erg op en neer en dat zou ik wel willen delen met hem, maar voor mijn gevoel kan ik dat niet meer maken.

En ik maak nergens uit op dat er een gesprek is geweest waarbij ze samen tot de kern van TS' haar gevoelens zijn gekomen en er sprake was van wederzijds begrip.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:59 schreef Zelva het volgende:

[..]

Met andere woorden: voor je goede gevoel verwacht je van je vriend dat hij net zolang bij jou in het studentenhuis blijft wonen tot je klaar bent met je studie, je een baan hebt gevonden en genoeg verdient om zo ongeveer voor de helft een huis mee te kunnen financieren.

En als je vriend er zich kennelijk niet goed bij voelt om, met een voor de rest volstrekt onzekere toekomst, in een studentenhuis (!) op jouw gratie te blijven wonen, dan telt dat niet. Voor hetzelfde geld blief je hem over een half jaar echt niet meer en staat hij op straat. Maar dat moet hij dan kennelijk maar voor jou over hebben. Uit de OP:
[..]

Als jij het liefst ziet dat hij momenteel geen koophuis neemt totdat jij dit ook kan, ben jij juist degene die hem dwingt een bepaalde kant op te gaan in het leven.

Allemaal prima dat haar vriend zijn stappen zet ondanks haar bezwaren. Hij gaat dus gewoon zijn gang.

Maar zij voelt zich dus niet gelukkig met dit proces.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 12:53 schreef Stepperoller het volgende:
En ik maak nergens uit op dat er een gesprek is geweest waarbij ze samen tot de kern van TS' haar gevoelens zijn gekomen en er sprake was van wederzijds begrip.

TS heeft wel aangegeen dat haar vriend moeite gedaan heeft haar bij het proces te betrekken, maar dat haar 'gevoel daarbij niet klopt'.
Het kan natuurlijk zijn dat haar vriend domweg zeer snel zijn eigen ideeen doordrukt, en misschien te weinig aandacht voor haar gevoelens heeft.

Anderszijds, evenmin is uit te sluiten dat TS zelf degenen is die haar eigen wensen helemaal (nog) niet op een rijtje heeft en ook te weinig zelf in te brengen heeft en haar 'gevoel' voortkomt uit haar eigen onvermogen te communiceren.
Iig een aantal van haar eigen uitspraken versterken dat idee (vooral waar ze aangeeft zelf problemen te hebben zich te uitten tegenover haar vriend).

Imho is het echter onmogelijk hier zomaar vast te stellen waar de schuld zou liggen (ook of die bij slechts één an de partners in die relatie ligt).
Dat is een taak die TS en haar vriend uiteindelijk samen moeten doen.
en helaas gaat dat enkel door er samen over te praten.

Wel moet TS dan over haar angst heenkomen dat haar eigen gevoelens te uitten gelijk 'negatief' zou zijn.
samen praten in een relatie is volgens mij iets dat je ook kunt leren door het gewoon vaker te doen en langzaam ook het vertrouwen in elkaar te leren hebben.

Belangrijkste is volgens mij vooral dat TS blijft praten met haar vriend

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 17:07 schreef mcvdp het volgende:
Hi allemaal,

Ik zou graag wat objectieve meningen horen (vrijwel mijn hele familie en vriendenkring geven mij min of meer gelijk, maar die zijn dus niet zo objectief) over het volgende:

Ik ben nu iets langer dan een jaar samen met mijn vriend. In het begin van de relatie woonden we allebei nog thuis, na ongeveer een half jaar nam ik een studentenkamer en daar woonden we min of meer samen. Ging super goed, hartstikke happy en niks aan de hand. Een paar maanden later gaf hij aan dat hij een koophuis wilde gaan zoeken. Hij werkt al een tijdje en ik studeer dus nog. Vanaf het begin af aan had ik geen goed gevoel bij de situatie van het huis kopen. Ten eerste omdat hij het huis in zijn eentje ging kopen, want ik kan dat nog niet betalen als student. Het zou dan op papier dus 0,0% mijn huis zijn, ondanks dat ik er wel bij mag komen wonen. Dat voelt voor mij als afhankelijk zijn, en dat is juist iets wat ik absoluut niet wil. Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb. Dat klopt natuurlijk, maar het blijft voor mij gewoon pijnlijk dat het huis straks feitelijk niet van mij is, ondanks dat we alle spullen samen hebben uitgezocht etc. Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn. We zijn momenteel bezig met klussen in het huis en na deze week zal het huis bewoonbaar zijn, en gaat het dus allemaal echt beginnen, en zit ik nogal in een tweestrijd. Ik wil zijn enthousiasme niet wegnemen en hem geen kutgevoel geven door steeds maar te herhalen dat ik me er niet goed bij voel, maar ik wil ook mijn gevoelens niet wegstoppen en altijd maar nepvrolijk doen, ook op momenten dat ik het weer even allemaal niet zo goed vind voelen. Hebben mensen in een zelfde soort situatie gezeten en tips hiervoor? Ik hoor het graag.

Dus liever wil je dat hij niet vooruit gaat in zijn leven omdat jij daar nog niet aan toe bent? Nogal egoïstisch. Daarbuiten, je hebt pas een jaar een relatie, dat is niks. Daarbij ben je waarschijnlijk ook nog redelijk jong van leeftijd (aanname omdat je studeert). Kans is zeker aanwezig dat deze relatie niet voor het leven is. Ik geef hem al met al groot gelijk.

Misschien is het bespreekbaar dat jij je inkoopt als je een baan hebt? Heb je daar al eens met hem over gehad?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:26 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Imho is het echter onmogelijk hier zomaar vast te stellen waar de schuld zou liggen (ook of die bij slechts één an de partners in die relatie ligt).

Oh ja hier vreesde ik al voor. Mensen die per se willen dat iemand schuld heeft en de situatie ook op basis van schuld gaan lopen analyseren en andere posts ook interpreteren als het aanwijzen van een soort schuldige. De disclaimer die ik overwoog had ik gewoon moeten opnemen.

Zowel TS' als haar vriend hebben waarschijnlijk beiden hun best gedaan om dit proces gezamenlijk te doorlopen. Meer dan je best kan je niet doen. En het zal ook nooit zo zijn dat je elke communicatieve hobbel kan voorkomen.

TS' verwijt haar vriend op zich ook niets, maar heeft er ondertussen desondanks helemaal geen gezamenlijk gevoel meer bij en zit daarmee in haar maag, omdat ze daarmee haar vriend waarschijnlijk ook kwetst. Dat is best een worsteling, dus ik snap dat dat aanleiding kan vormen voor een topic om het zelf ook even op een rijtje te krijgen.

[ Bericht 8% gewijzigd door Stepperoller op 07-04-2021 13:48:28 (quote ingekort voor de duidelijkheid) ]

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:30 schreef Stepperoller het volgende:
Oh ja hier vreesde ik al voor. Mensen die per se willen dat iemand schuld heeft

op welke post reageer je nu weer?

of heb ik weer eens te lang en moeilijk geschreven?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:43 schreef RM-rf het volgende:

[..]

op welke post reageer je nu weer?

of heb ik weer eens te lang en moeilijk geschreven?

Jij vindt de schuldvraag toch relevant? Waarom zou er überhaupt sprake moeten zijn van schuld?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:26 schreef RM-rf het volgende:
Imho is het echter onmogelijk hier zomaar vast te stellen waar de schuld zou liggen (ook of die bij slechts één an de partners in die relatie ligt).

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:47 schreef Stepperoller het volgende:

[..]

Jij vindt de schuldvraag toch relevant? Waarom zou er überhaupt sprake moeten zijn van schuld?
[..]

misschien die zin gewoon eerst lezen?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:48 schreef RM-rf het volgende:

[..]

misschien die zin gewoon eerst lezen?

Gedaan? Je stelt dat de schuld niet vast te stellen is. Blijkbaar is dat voor jou een relevant aspect in situaties als deze en daar reageer ik op.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 11:21 schreef Leandra het volgende:

[..]

Waarom zou TS in hemelsnaam inspraak in de hypotheek moeten hebben gehad? Omdat ze zich ooit misschien kan inkopen in het huis?

Waarom zou zij nu wel invloed op zijn financiële situatie moeten hebben kunnen uitoefenen terwijl zij vooralsnog helemaal geen verantwoordelijkheid krijgt in die situatie? En wellicht wel nooit krijgt, want als TS straks een baan heeft en wat gespaard heeft willen ze misschien wel ergens anders wonen.

Hij wilde nu een koophuis en had de mogelijkheid dat te doen op de plek en de manier die hij wilde, maar kennelijk had hij daarbij zijn verkering het vetorecht moeten geven, ondanks het feit dat ze voorlopig nog helemaal niet samen eigenaar van het huis zullen worden.

Ze had juist wel verantwoordelijkheid moeten krijgen. Als ze ook op de hypotheekakte staat is ze gewoon aansprakelijk voor de schuld. Dat ze het eerste half jaar nauwelijks meebetaalt aan de hypotheek moet haar vriend dan voor lief nemen (of vastleggen bij de notaris). Of hij had gewoon even moeten wachten tot zij ook een baan had (maar misschien wil hij dat wel helemaal niet en vindt ie het fijn om de enige eigenaar te zijn, kan natuurlijk ook).

En ik zeg niet dat het moet hè. Ik zeg alleen wat ik zou doen (en waarom ik TS dus begrijp). Voor die vriend is het prima zo, en bovendien lekker makkelijk mocht het uitgaan. En er zijn vast mensen die het ook prima vinden om zo bij iemand in te wonen - geen kosten, geen afhankelijkheid. Maar ik vind het belangrijk om een eigen huis te hebben, om vermogen op te bouwen. En ook om inspraak te hebben over de plek waar ik ga wonen. Het idee dat mijn vriend het huis uitkiest waar we samen gaan wonen, en de hypotheek ff met zijn vader overlegt en dan zelf regelt staat mijlenver af van hoe ik zoiets aan zou pakken. Ik zou mezelf nooit in zo'n machteloze positie laten brengen. Brrr.

Ik zie dit helemaal niet als een schuld-verhaal, de enige schuld in dit verhaal is zijn hypotheekschuld.

Ze zijn jong, hebben een jaar verkering, hoezo moet je bij je keuzes dan goedkeuring van je verkering hebben?

En met dat scheidingsverhaal van zijn ouders snap ik zijn beweegredenen helemaal goed, ik denk dat hij gewoon een plek wil hebben waar hij dingen kan vieren en waar beide ouders naartoe kunnen komen, ipv iedere keer van de een naar de ander op zijn eigen verjaardag omdat hij zelf geen plek heeft waar ze naartoe kunnen (de studentenkamer van TS zal waarschijnlijk ook niet voldoen).

En echt, het is heel leuk voor ze als ze nu een partner hebben gevonden voor de komende 20 jaar, maar die kans is gezien de leeftijden vrij klein, maar als TS bij hem weg wil gaan omdat hij een huis heeft gekocht dat haar op een of andere manier niet bevalt moet ze dat natuurlijk vooral doen.

Ik vraag me af hoe TS hierin gestaan had als hij een huis gehuurd had op de plek waar hij nu gekocht heeft.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 13:55 schreef Skjor het volgende:

[..]

Ze had juist wel verantwoordelijkheid moeten krijgen. Als ze ook op de hypotheekakte staat is ze gewoon aansprakelijk voor de schuld. Dat ze het eerste half jaar nauwelijks meebetaalt aan de hypotheek moet haar vriend dan voor lief nemen (of vastleggen bij de notaris). Of hij had gewoon even moeten wachten tot zij ook een baan had (maar misschien wil hij dat wel helemaal niet en vindt ie het fijn om de enige eigenaar te zijn, kan natuurlijk ook).

En ik zeg niet dat het moet hè. Ik zeg alleen wat ik zou doen (en waarom ik TS dus begrijp). Voor die vriend is het prima zo, en bovendien lekker makkelijk mocht het uitgaan. En er zijn vast mensen die het ook prima vinden om zo bij iemand in te wonen - geen kosten, geen afhankelijkheid. Maar ik vind het belangrijk om een eigen huis te hebben, om vermogen op te bouwen. En ook om inspraak te hebben over de plek waar ik ga wonen. Het idee dat mijn vriend het huis uitkiest waar we samen gaan wonen, en de hypotheek ff met zijn vader overlegt en dan zelf regelt staat mijlenver af van hoe ik zoiets aan zou pakken. Ik zou mezelf nooit in zo'n machteloze positie laten brengen. Brrr.

Na een jaar verkering samen een huis kopen? Geen kinderen, geen huwelijk of geregistreerd partnerschap?

En wat als hij voor de koop bedrag X heeft gekregen van zijn ouders, dan wordt het een hele ingewikkelde constructie bij een notaris en een hoop gedoe als de verkering over nog een jaar over is.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:02 schreef Leandra het volgende:

[..]

Na een jaar verkering samen een huis kopen? Geen kinderen, geen huwelijk of geregistreerd partnerschap?

En wat als hij voor de koop bedrag X heeft gekregen van zijn ouders, dan wordt het een hele ingewikkelde constructie bij een notaris en een hoop gedoe als de verkering over nog een jaar over is.

True, maar ik blijf erbij dat dit dingen zijn waar TS niet over heeft nagedacht of terzijde heeft geschoven, want 'samen huis kopen' = romantisch, en wat de praktische invulling daarvan is is van minder belang, want ze kan tegen haar vriendinnen zeggen dat ze samen een huis hebben gekocht.

Ik vind na een jaartje verkering (zeker als ze nog wat jonger zijn want zij studeert nog dus ik doe de aanname dat ze nog jong is) samen een huis willen kopen een enorme stap. Dan kunnen we wel zeggen 'ja maar over een paar maanden is ze klaar' maar dan moet je dus eerst nog een baan vinden en dan is dat meestal ook nog een jaarcontract ofzo, dus hoeveel financiële toegevoegde waarde gaat TS dan leveren aan de situatie?

Daar komt dan nog bij dat je dat dan ook vast zou moeten leggen wat haar inbreng gaat zijn want die zal misschien wel niet 50% zijn, dus dat wil je vast laten leggen, daarvoor moet je naar de notaris etc, dus daar is de romantiek dan ook weg en een hele hoop meer gedoe (die ook geld kost).

Nee, ik blijf toch het gevoel hebben dat het hier gaat om het romantische beeld + 'vriendinnen doen het ook', maar die vriendinnen doen het ook gaat alleen maar op als die in exact dezelfde situatie zitten, want als die vriendinnen dat ook doen maar die werken ook allemaal fulltime etc, dan is het vergelijk tussen TS en vriendinnen al helemaal niet meer eerlijk.

Er is echt niets romantisch aan een hypotheek regelen trouwens

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:17 schreef Leandra het volgende:
Er is echt niets romantisch aan een hypotheek regelen trouwens

Jawel, gezellig bij de open haart met een wijntje, kaasje en romantisch muziek folders van allerlei hypotheekverstrekkers doornemen.

Daarna hand in hand naar een verstrekkers gaan, samen een pen vasthoudend jezelf in een hypotheekschuld steken en daarna samen de taart aansnijden.

Echt romantisch.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:17 schreef Leandra het volgende:
Er is echt niets romantisch aan een hypotheek regelen trouwens

Dat klopt, maar dat is de zakelijke kant van een huis kopen. De meeste mensen denken vooral aan de romantische kant daarvan, en die is er zeker wel, maar uiteindelijk gebeurt er niets zonder dat er grof geld wordt betaald, en dat is de andere, net zo, zo niet veel realistischere kant.

Ach. Als TS zelf eens een hypotheek heeft gehad met de bijbehorende rompslomp dan zal ze vast enigszins lachend terugkijken toen ze nog zo jong en heerlijk onnozel was met dat ex-vriendje dat dat huis kocht.

Zal ik dan maar zeggen dat ik getrouwd ben en IK het huis heb gekocht waar mijn vrouw 0 voor betaald (wat ook terecht is want IK heb het gekocht) ?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:35 schreef CoolGuy het volgende:
Zal ik dan maar zeggen dat ik getrouwd ben en IK het huis heb gekocht waar mijn vrouw 0 voor betaald (wat ook terecht is want IK heb het gekocht) ?

Dan zal ik wel zeggen dat ik de hypotheek volledig geregeld heb en mijn man alleen maar een paar keer een handtekening gezet heeft, het is uiteraard wel het huis en de hypotheekschuld van ons beiden, maar de overwaarde is zeker niet 50/50 van ons beiden.
Maar goed, samen een kind, huwelijkse voorwaarden waar de gemiddelde echtscheidingsadvocaat jaloers op is, enz. enz.

En we kunnen het ons geen van beiden permitteren er te blijven wonen als we uit elkaar zouden gaan, maar dat komt onder andere door de verhouding van de overwaarde.
We zijn dus tot elkaar veroordeeld en moeten het er maar mee doen

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:35 schreef CoolGuy het volgende:
Zal ik dan maar zeggen dat ik getrouwd ben en IK het huis heb gekocht waar mijn vrouw 0 voor betaald (wat ook terecht is want IK heb het gekocht) ?

Als je vrouw daar gelukkig mee is, dikke prima.

TS is niet gelukkig met de situatie, dus werk aan de winkel.

En het gaat niet om de romantiek, maar de wetenschap dat de partner van TS erom geeft hoe zij er tegenaan kijkt en het laat meewegen in zijn keuzes. Een huis is een grote stap, maar meestal zijn dit soort mechanismes terug te vinden in meer gedragingen. En dat lijkt voor TS niet te werken in de relatie.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:30 schreef HSG het volgende:

[..]

Jawel, gezellig bij de open haart met een wijntje, kaasje en romantisch muziek folders van allerlei hypotheekverstrekkers doornemen.

Daarna hand in hand naar een verstrekkers gaan, samen een pen vasthoudend jezelf in een hypotheekschuld steken en daarna samen de taart aansnijden.

Echt romantisch.

Kleddernat na het lezen van deze post.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:46 schreef loveli het volgende:

[..]

Als je vrouw daar gelukkig mee is, dikke prima.

Dat is ze, want ze is er 1000% op vooruit gegaan t.o.v. waar ze van af kwam, maar als TS niet tevreden is moet ze haar mond open trekken tegen haar vriend en dat aangeven.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:49 schreef CoolGuy het volgende:
maar als TS niet tevreden is moet ze haar mond open trekken tegen haar vriend en dat aangeven.

Dat doet ze en dan krijgt ze een betoog over de praktische kant en hoe goed dat in elkaar zit alsof ze een naïeve veeleisende prinses zonder realiteitszin die geen recht doet aan haar gevoel over het proces.