R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hi allemaal,
Ik zou graag wat objectieve meningen horen (vrijwel mijn hele familie en vriendenkring geven mij min of meer gelijk, maar die zijn dus niet zo objectief) over het volgende:
Ik ben nu iets langer dan een jaar samen met mijn vriend. In het begin van de relatie woonden we allebei nog thuis, na ongeveer een half jaar nam ik een studentenkamer en daar woonden we min of meer samen. Ging super goed, hartstikke happy en niks aan de hand. Een paar maanden later gaf hij aan dat hij een koophuis wilde gaan zoeken. Hij werkt al een tijdje en ik studeer dus nog. Vanaf het begin af aan had ik geen goed gevoel bij de situatie van het huis kopen. Ten eerste omdat hij het huis in zijn eentje ging kopen, want ik kan dat nog niet betalen als student. Het zou dan op papier dus 0,0% mijn huis zijn, ondanks dat ik er wel bij mag komen wonen. Dat voelt voor mij als afhankelijk zijn, en dat is juist iets wat ik absoluut niet wil. Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb. Dat klopt natuurlijk, maar het blijft voor mij gewoon pijnlijk dat het huis straks feitelijk niet van mij is, ondanks dat we alle spullen samen hebben uitgezocht etc. Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn. We zijn momenteel bezig met klussen in het huis en na deze week zal het huis bewoonbaar zijn, en gaat het dus allemaal echt beginnen, en zit ik nogal in een tweestrijd. Ik wil zijn enthousiasme niet wegnemen en hem geen kutgevoel geven door steeds maar te herhalen dat ik me er niet goed bij voel, maar ik wil ook mijn gevoelens niet wegstoppen en altijd maar nepvrolijk doen, ook op momenten dat ik het weer even allemaal niet zo goed vind voelen. Hebben mensen in een zelfde soort situatie gezeten en tips hiervoor? Ik hoor het graag.
Ik zou graag wat objectieve meningen horen (vrijwel mijn hele familie en vriendenkring geven mij min of meer gelijk, maar die zijn dus niet zo objectief) over het volgende:
Ik ben nu iets langer dan een jaar samen met mijn vriend. In het begin van de relatie woonden we allebei nog thuis, na ongeveer een half jaar nam ik een studentenkamer en daar woonden we min of meer samen. Ging super goed, hartstikke happy en niks aan de hand. Een paar maanden later gaf hij aan dat hij een koophuis wilde gaan zoeken. Hij werkt al een tijdje en ik studeer dus nog. Vanaf het begin af aan had ik geen goed gevoel bij de situatie van het huis kopen. Ten eerste omdat hij het huis in zijn eentje ging kopen, want ik kan dat nog niet betalen als student. Het zou dan op papier dus 0,0% mijn huis zijn, ondanks dat ik er wel bij mag komen wonen. Dat voelt voor mij als afhankelijk zijn, en dat is juist iets wat ik absoluut niet wil. Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb. Dat klopt natuurlijk, maar het blijft voor mij gewoon pijnlijk dat het huis straks feitelijk niet van mij is, ondanks dat we alle spullen samen hebben uitgezocht etc. Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn. We zijn momenteel bezig met klussen in het huis en na deze week zal het huis bewoonbaar zijn, en gaat het dus allemaal echt beginnen, en zit ik nogal in een tweestrijd. Ik wil zijn enthousiasme niet wegnemen en hem geen kutgevoel geven door steeds maar te herhalen dat ik me er niet goed bij voel, maar ik wil ook mijn gevoelens niet wegstoppen en altijd maar nepvrolijk doen, ook op momenten dat ik het weer even allemaal niet zo goed vind voelen. Hebben mensen in een zelfde soort situatie gezeten en tips hiervoor? Ik hoor het graag.
Ik vind het van beide kanten niet gek. Hij wil jou er niet mee opzadelen en ziet het als zijn keuze, zijn huis en dus ook zijn kosten. Jij wil graag samen zijn en niet afhankelijk, maar feit is natuurlijk dat dit wel zo is. Kan me wel voorstellen dat het zo voelt, maar ik denk dat je misschien wat afstand moet nemen en je in hem verplaatsen. Jij kunt het niet betalen en hij wil wél een huis. Het is uiteindelijk gewoon zijn keuze - dus wat had je gehoopt, dat hij braaf zou wachten tot jij klaar was met studeren en hij fulltime werkend vanuit jouw studentenkamer gaat wonen? Ik kan je vertellen dat dat ook niet werkt 
Daarnaast - realistisch, het is gewoon mogelijk dat jullie straks een keer uit elkaar gaan en dan is het tenminste duidelijk van wie wat is. En stiekem denk ik dat hij jou juist wil ontlasten, jij kunt het niet betalen en hij wil jou er dus wel bij hebben. Een mooie plek dus, heeft hij blijkbaar voor je over. En natuurlijk is het jouw keuze om daar wel of niet te gaan wonen.
En aan de andere kant... wees blij, jij zit er dus ook niet aan vast. Stel dat het misloopt. En als het wel goed blijft gaan dan stap je er straks toch gewoon bij in als je het kunt betalen?
Daarnaast - realistisch, het is gewoon mogelijk dat jullie straks een keer uit elkaar gaan en dan is het tenminste duidelijk van wie wat is. En stiekem denk ik dat hij jou juist wil ontlasten, jij kunt het niet betalen en hij wil jou er dus wel bij hebben. Een mooie plek dus, heeft hij blijkbaar voor je over. En natuurlijk is het jouw keuze om daar wel of niet te gaan wonen.
En aan de andere kant... wees blij, jij zit er dus ook niet aan vast. Stel dat het misloopt. En als het wel goed blijft gaan dan stap je er straks toch gewoon bij in als je het kunt betalen?
Whatever...
@ babylon Opzich wel, alleen had ik het graag anders gezien. Om me heen zie ik vriendinnen die echt samen een huis kopen met hun vriend, en dus ook helemaal samen het huis uitzoeken (was bij ons niet helemaal het geval, omgeving stond al min of meer vast door mijn vriend) en het echt samen kopen. Zo had ik deze nieuwe fase niet willen beginnen, ook al wil ik wel samenwonen
[ Bericht 1% gewijzigd door mcvdp op 06-04-2021 17:18:23 (mistte tag) ]
[ Bericht 1% gewijzigd door mcvdp op 06-04-2021 17:18:23 (mistte tag) ]
Persoonlijk vind ik het totaal niet chique en eigenlijk gewoon not done om dit soort dingen met de hele goegemeente te bespreken, maar niet met je vriend zelf.
Ik begrijp zijn keuze heel goed en ik begrijp jouw bezwaren heel goed, maar bespreek dit met je vriend.
Ik begrijp zijn keuze heel goed en ik begrijp jouw bezwaren heel goed, maar bespreek dit met je vriend.
Appletje-Ez houdt van soep
Shine sight on the eternal darkness of the shadow people!
Shine sight on the eternal darkness of the shadow people!
Ja weet je, als je van het begin af aan duidelijk bent geweest dat je je hier niet goed bij voelt en hij is toch gaan doen wat hij wil, dan zou je daar je conclusies aan moeten verbinden.quote:Op dinsdag 6 april 2021 17:15 schreef mcvdp het volgende:
Opzich wel, alleen had ik het graag anders gezien. Om me heen zie ik vriendinnen die echt samen een huis kopen met hun vriend, en dus ook helemaal samen het huis uitzoeken (was bij ons niet helemaal het geval, omgeving stond al min of meer vast door mijn vriend) en het echt samen kopen. Zo had ik deze nieuwe fase niet willen beginnen, ook al wil ik wel samenwonen
Ik zou, als ik jou was, voorlopig nog gewoon je eigen kamer houden als waar je woont. En dan over een tijdje verder zien.
The love you take is equal to the love you make.
Babylon?quote:
@ babylon Opzich wel, alleen had ik het graag anders gezien. Om me heen zie ik vriendinnen die echt samen een huis kopen met hun vriend, en dus ook helemaal samen het huis uitzoeken (was bij ons niet helemaal het geval, omgeving stond al min of meer vast door mijn vriend) en het echt samen kopen. Zo had ik deze nieuwe fase niet willen beginnen, ook al wil ik wel samenwonen
The love you take is equal to the love you make.
Je hebt liever dat hij afhankelijk blijft van jouw studie- en spaartempo? Dat jullie beide geld weg blijven gooien aan huren, wat afhankelijk van zijn mogelijke hypotheek hoogstwaarschijnlijk stukken duurder gaat zijn?quote:
Hi allemaal,
Ik zou graag wat objectieve meningen horen (vrijwel mijn hele familie en vriendenkring geven mij min of meer gelijk, maar die zijn dus niet zo objectief) over het volgende:
Ik ben nu iets langer dan een jaar samen met mijn vriend. In het begin van de relatie woonden we allebei nog thuis, na ongeveer een half jaar nam ik een studentenkamer en daar woonden we min of meer samen. Ging super goed, hartstikke happy en niks aan de hand. Een paar maanden later gaf hij aan dat hij een koophuis wilde gaan zoeken. Hij werkt al een tijdje en ik studeer dus nog. Vanaf het begin af aan had ik geen goed gevoel bij de situatie van het huis kopen. Ten eerste omdat hij het huis in zijn eentje ging kopen, want ik kan dat nog niet betalen als student. Het zou dan op papier dus 0,0% mijn huis zijn, ondanks dat ik er wel bij mag komen wonen. Dat voelt voor mij als afhankelijk zijn, en dat is juist iets wat ik absoluut niet wil.
Of zou je je beter voelen als jouw naam er ook op komt?
Het is geen dwang van jouw kant uit dat hij dan maar niet gaat kopen?quote:Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb. Dat klopt natuurlijk, maar het blijft voor mij gewoon pijnlijk dat het huis straks feitelijk niet van mij is, ondanks dat we alle spullen samen hebben uitgezocht etc. Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn.
Dit is R&P.quote:Op dinsdag 6 april 2021 17:18 schreef Fcu030 het volgende:
Persoonlijk vind ik het totaal niet chique en eigenlijk gewoon not done om dit soort dingen met de hele goegemeente te bespreken, maar niet met je vriend zelf.
Ik begrijp zijn keuze heel goed en ik begrijp jouw bezwaren heel goed, maar bespreek dit met je vriend.
Het hele bestaansrecht van R&P is dat je hier over dit soort dingen spreekt.
Snap ik wel, maar ik krijg bij dit soort verhalen altijd erg sterk het idee dat zij hem dan ongelofelijk zwart zit te maken bij vrienden en familie, maar naar hem toe mooi weer speelt.quote:
[..]
Dit is R&P.
Het hele bestaansrecht van R&P is dat je hier over dit soort dingen spreekt.
Zal wel een eigen onverwerkt trauma zijn.
Appletje-Ez houdt van soep
Shine sight on the eternal darkness of the shadow people!
Shine sight on the eternal darkness of the shadow people!
Nee ik heb zeker geen mooi weer gespeeld naar hem toe, ben vanaf het begin wel eerlijk geweest. Mijn gevoel ging alleen nogal op en neer. Het ene moment leek het me weer niet zo'n probleem, terwijl ik het andere moment weer wakker werd met hartkloppingen omdat het me stress gaf. Ik denk zelf ook wel dat het te maken heeft met een onverwerkt trauma maar ik weet niet wat.quote:
Snap ik wel, maar ik krijg bij dit soort verhalen altijd erg sterk het idee dat zij hem dan ongelofelijk zwart zit te maken bij vrienden en familie, maar naar hem toe mooi weer speelt.
Zal wel een eigen onverwerkt trauma zijn.
Wat anderen doen is natuurlijk niet zo relevant, het gaat erom of / dat je zelf al dan niet kan accepteren dat de gingen gaan zoals ze nu gaan.quote:
@ babylon Opzich wel, alleen had ik het graag anders gezien. Om me heen zie ik vriendinnen die echt samen een huis kopen met hun vriend, en dus ook helemaal samen het huis uitzoeken (was bij ons niet helemaal het geval, omgeving stond al min of meer vast door mijn vriend) en het echt samen kopen. Zo had ik deze nieuwe fase niet willen beginnen, ook al wil ik wel samenwonen
Ik kan me voorstellen dat het niet fijn is als je partner min of meer de piketpalen van je leven al heeft uitgezet door iets vrij definitiefs als een woning te kopen. Je staat dan voor een voldongen feit en hij houdt op die manier weinig rekening met jouw wensen en eventuele toekomstplannen (als die er waren).
Aan de andere kant kan je natuurlijk ook een partner treffen die al een woning heeft en dan heb je die keuze ook niet.
Het belangrijkste is denk ik dat hij voor jullie samen een best wel belangrijke keuze heeft doorgedrukt en of je dat accepteert is aan jou. Het is niet ondenkbaar dat hij dat later in je relatie nog eens zal doen.
Wat zou dit nou te maken moeten hebben met een onverwerkt trauma?quote:Op dinsdag 6 april 2021 17:24 schreef mcvdp het volgende:
[..]
Nee ik heb zeker geen mooi weer gespeeld naar hem toe, ben vanaf het begin wel eerlijk geweest. Mijn gevoel ging alleen nogal op en neer. Het ene moment leek het me weer niet zo'n probleem, terwijl ik het andere moment weer wakker werd met hartkloppingen omdat het me stress gaf. Ik denk zelf ook wel dat het te maken heeft met een onverwerkt trauma maar ik weet niet wat.
Voor het eerst gaan samenwonen is best een stap. En als je niet assertief genoeg bent en/of niet zeker weet of je dat wel echt wilt op deze manier: geen wonder dat je stress voelt.
The love you take is equal to the love you make.
Ik had het met dat laatste eigenlijk over mezelf 😅 zolang je hetzelfde verhaal verteld tegen je vriend als tegen je vrienden en familie is het sowieso goed.quote:
[..]
Nee ik heb zeker geen mooi weer gespeeld naar hem toe, ben vanaf het begin wel eerlijk geweest. Mijn gevoel ging alleen nogal op en neer. Het ene moment leek het me weer niet zo'n probleem, terwijl ik het andere moment weer wakker werd met hartkloppingen omdat het me stress gaf. Ik denk zelf ook wel dat het te maken heeft met een onverwerkt trauma maar ik weet niet wat.
Ik begrijp heel goed dat het dubbel aanvoelt, maar in dit stadium lijkt mij rationeel gezien zijn manier van doen de beste.
Appletje-Ez houdt van soep
Shine sight on the eternal darkness of the shadow people!
Shine sight on the eternal darkness of the shadow people!
Het probleem in deze is dat het op dit moment voelt alsof je afhankelijk van hem gaat zijn door bij hem in te trekken. waarom maak je geen "huur" regeling met hem?
Jij betaald een X bedrag aan hem voor onkosten e.d. (zou je ook op je studentenkamer hebben) en daarvoor in ruil woon jij samen met hem in dat huis.
Op deze manier leeft je niet op zijn geld en heb je meer een gevoel dat het gelijk is ipv afhankelijkheid.
Jij betaald een X bedrag aan hem voor onkosten e.d. (zou je ook op je studentenkamer hebben) en daarvoor in ruil woon jij samen met hem in dat huis.
Op deze manier leeft je niet op zijn geld en heb je meer een gevoel dat het gelijk is ipv afhankelijkheid.
Ik denk niet dat het daarom gaat in deze discussie.quote:
Het probleem in deze is dat het op dit moment voelt alsof je afhankelijk van hem gaat zijn door bij hem in te trekken. waarom maak je geen "huur" regeling met hem?
Jij betaald een X bedrag aan hem voor onkosten e.d. (zou je ook op je studentenkamer hebben) en daarvoor in ruil woon jij samen met hem in dat huis.
Op deze manier leeft je niet op zijn geld en heb je meer een gevoel dat het gelijk is ipv afhankelijkheid.
Hij heeft een woning gekocht, iets wat je in een relatie normaal gesproken toch het liefst samen doet / kiest waarbij je rekening houdt met elkaar, met plannen, met locatie, etc.
Nu heeft hij op zijn inkomen een woning gekocht, daarmee een voorschot genomen op hun toekomst en staat TS voor een voldongen feit.
Ach lieverd, dan betaal je toch 200 euro per maand aan hem, op een aparte bankrekening die jullie dan same ngebruiken om leuke spulletjes te kopen voor het huis, boodschappen etc.
En dan kan je vriend dus op die manier bijhouden hoeveel je uiteindelijk hebt betaald. Zodra je bent afgestudeerd kunnen jullie dan samen een nieuw huis kopen als je daar aan toe bent.
En dan kan je vriend dus op die manier bijhouden hoeveel je uiteindelijk hebt betaald. Zodra je bent afgestudeerd kunnen jullie dan samen een nieuw huis kopen als je daar aan toe bent.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
In dat geval is het belangrijk om een paar dingen te weten.quote:
[..]
Ik denk niet dat het daarom gaat in deze discussie.
Hij heeft een woning gekocht, iets wat je in een relatie normaal gesproken toch het liefst samen doet / kiest waarbij je rekening houdt met elkaar, met plannen, met locatie, etc.
Nu heeft hij op zijn inkomen een woning gekocht, daarmee een voorschot genomen op hun toekomst en staat zij voor een voldongen feit.
Hoelang duurt de huidige studie nog?
Gaat ze verder nog door met studeren?
Wat is de intentie achter de aankoop van het huis?
Het kan ook zijn dat hij het huis nu gekocht heeft vanwege de lage rente standen en met de intentie om er nu te wonen en daarna te verhuren als hun beide een baan hebben om samen te gaan kopen.
Daarbij is het prive huren van een normale woning op 1 salaris bijna niet te doen en lijkt me samenwonen in een studentenhuis ook niet het beste.
Ben het er mee eens dat de communicatie tussen beide op het gebied van welk huis wel wat beter had gekund, maar daar hebben beide in dit geval schuld aan, of door niet duidelijk genoeg te zijn of door niet goed te luisteren naar je partner.
Maar uit het verhaal is duidelijk dat het huis al gekocht is dus daar kun je niet meer onderuit, nu moet het gevoel er wat meer komen vandaar de eerder genoemde optie.
Uiteraard zien familie het zoals jij dat doet.
Zijn familie zullen het zien zoals hij het ziet.
Tot dusver Captain Obvious.
Maar uh, moet het huis dan voor de helft van jouw zijn om er in te willen wonen?
Sowieso al na een jaar plus extra, samen een huis kopen is om ellende vragen.
Ik heb dat maar zelden goed zien aflopen.
Dit lijkt mij juist de meest gunstige situatie, op deze manier zijn jullie niet helemaal gebonden aan elkaar.
Mocht dat later veranderen in een zeer goeie solide hechte relatie, kan je altijd nog samen een huis kopen en verkoopt hij de huidige zeg maar. (waar jij dan opeens onevenredig meer van profiteert in die zin)
Mocht het spaak lopen, dan zit je sowieso met de ellende van iemand moet het huis uit en dan alle rompslomp er omheen van verkoop of uitkopen of overwaarde verdelen etc.
Dus wat is er feitelijk anders behalve "ja maar dan koop ik spullen voor een huis".. die kun je later altijd nog meenemen he wat je ook doet of wat er ook gebeurd.
Zijn familie zullen het zien zoals hij het ziet.
Tot dusver Captain Obvious.
Maar uh, moet het huis dan voor de helft van jouw zijn om er in te willen wonen?
Sowieso al na een jaar plus extra, samen een huis kopen is om ellende vragen.
Ik heb dat maar zelden goed zien aflopen.
Dit lijkt mij juist de meest gunstige situatie, op deze manier zijn jullie niet helemaal gebonden aan elkaar.
Mocht dat later veranderen in een zeer goeie solide hechte relatie, kan je altijd nog samen een huis kopen en verkoopt hij de huidige zeg maar. (waar jij dan opeens onevenredig meer van profiteert in die zin)
Mocht het spaak lopen, dan zit je sowieso met de ellende van iemand moet het huis uit en dan alle rompslomp er omheen van verkoop of uitkopen of overwaarde verdelen etc.
Dus wat is er feitelijk anders behalve "ja maar dan koop ik spullen voor een huis".. die kun je later altijd nog meenemen he wat je ook doet of wat er ook gebeurd.
als ik dit goed begrijp durf je tegen je vriend niet je gevoelens te vertellen?quote:
vrijwel mijn hele familie en vriendenkring geven mij min of meer gelijk, ....
... maar ik wil ook mijn gevoelens niet wegstoppen en altijd maar nepvrolijk doen
waarom niet? kennelijk heb je geen problemen er met anderen over te praten...
Het lijkt me essentieel als je wel gewoon over je gevoelens kan praten met je partner.
Het is verder niet zo belangrijk of die gevoelens een 'goede' grond hebben, als je dat zo voelt is dat gewoon zo en zodra je daarover kunt praten leer je elkaar ook kennen en beter met elkaar om te gaan. (het betekent ook lang niet altijd dat hij vervolgens dingen anders moet doen... ik heb een vermoeden dat in de basis het gewoon een soort van onzekerheid is)
wat betreft je klacht "Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven" Juist dat ligt vooral aan jezelf en heeft er juist mee te maken dat je zelf moeten leren je mond open te trekken en niet een rol te spelen en te doen alsof je alles leuk meedoet...
Hij dwingt je voorlopig helemaal niet daartoe, dat doe je zelf door je mond dicht te houden tegenover hem.
[ Bericht 6% gewijzigd door RM-rf op 06-04-2021 17:59:51 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Trek vooral niet bij hem in. Dit soort onderhuidse gevoelens gaan straks plaatsmaken voor echte haat.
Als je uit elkaar gaat, is dit alleen maar handig.
Als jullie bij elkaar blijven, boeit het niet.
In principe is het altijd wenselijk om een huis op één inkomen te kopen. De meesten kunnen dit niet, dus vandaar dat iedereen samen koopt. Als hij in z'n eentje dat huis kan veroorloven, zou ik juist blij zijn.
Je wilt niet afhankelijk zijn, maar met z'n tweeën een huis hebben, daar is niks onafhankelijks aan.
Je moet juist blij zijn in jouw situatie. Je kan over inboedel en andere financien altijd afspraken maken. Als je straks zelf ook een inkomen hebt, wordt de situatie weer anders. Maar voor nu, zit je best goed.
Als jullie bij elkaar blijven, boeit het niet.
In principe is het altijd wenselijk om een huis op één inkomen te kopen. De meesten kunnen dit niet, dus vandaar dat iedereen samen koopt. Als hij in z'n eentje dat huis kan veroorloven, zou ik juist blij zijn.
Je wilt niet afhankelijk zijn, maar met z'n tweeën een huis hebben, daar is niks onafhankelijks aan.
Je moet juist blij zijn in jouw situatie. Je kan over inboedel en andere financien altijd afspraken maken. Als je straks zelf ook een inkomen hebt, wordt de situatie weer anders. Maar voor nu, zit je best goed.
-nee-
Dat inderdaad ja. Het voelt alsof er een levensverandering gaat gebeuren waar ik zelf gewoon geen controle over heb. En ik ben bang dat als ik dit allemaal maar prima vind dit soort dingen vaker gaan gebeuren, alsof hij vaker direct of indirect op eigen houtje keuzes maakt die ook veel invloed op mij hebben. Ik weet dat hij het beste met mij voor heeft maar soms lijkt het alsof hij vooral denkt dat dingen goed voor mij zijn terwijl dit eigenlijk niet zo is. Hij is enig kind en ik ben de oudste van 3 en we zijn allebei wel gewend om de dingen te doen zoals we het zelf willen, wellicht dat dat ook meespeelt.quote:
Ik kan me voorstellen dat het niet fijn is als je partner min of meer de piketpalen van je leven al heeft uitgezet door iets vrij definitiefs als een woning te kopen. Je staat dan voor een voldongen feit en hij houdt op die manier weinig rekening met jouw wensen en eventuele toekomstplannen (als die er waren).
Jouw grootste zorg is waarschijnlijk dadelijk kopen wij samen inboedel, gaan we uit elkaar en is er niet van mij want niet meegefinancierd aan het huis.
Ik zou zoiets dan gewoon vastleggen bij de notaris. Het is beter om zulke dingen nu vast te leggen nu alles koek en ei is dan dat het dadelijk gebeurd als de relatie kut is.
Heb jij je zekerheid dat je nog waarde terug krijgt en niet alles van hem is in het geval dat jullie uit elkaar gaan.
Prima toch.
Ik zou zoiets dan gewoon vastleggen bij de notaris. Het is beter om zulke dingen nu vast te leggen nu alles koek en ei is dan dat het dadelijk gebeurd als de relatie kut is.
Heb jij je zekerheid dat je nog waarde terug krijgt en niet alles van hem is in het geval dat jullie uit elkaar gaan.
Prima toch.
-Er valt elke dag wel wat te klagen. :)
Wat wil je dan, op je kamertje blijven? Waarom zou je dat niet doen, lekker huren tot jij eens afgestudeerd bent?
Dus je hebt volkomen ongelijk.
Dus je hebt volkomen ongelijk.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
De studie duurt nog een paar maanden, ik studeer deze zomer af en ga dan een baan zoeken. De intentie achter de aankoop van het huis is dat mijn vriend een eigen plek wilde, omdat hij al zijn leven lang consequent pendelt tussen zijn gescheiden ouders. En daarnaast ziet hij het wel echt als een plekje voor ons samen, om een toekomst te beginnen. Super lief, maar de manier waarop het gaat staat me gewoon erg tegen.quote:
In dat geval is het belangrijk om een paar dingen te weten.
Hoelang duurt de huidige studie nog?
Gaat ze verder nog door met studeren?
Wat is de intentie achter de aankoop van het huis?
Maar dit heeft ook geen consequenties voor hem, want begrijp ik het goed dat de koop al rond is en jullie er al bijna in kunnen?quote:
[..]
Dat inderdaad ja. Het voelt alsof er een levensverandering gaat gebeuren waar ik zelf gewoon geen controle over heb. En ik ben bang dat als ik dit allemaal maar prima vind dit soort dingen vaker gaan gebeuren, alsof hij vaker direct of indirect op eigen houtje keuzes maakt die ook veel invloed op mij hebben. Ik weet dat hij het beste met mij voor heeft maar soms lijkt het alsof hij vooral denkt dat dingen goed voor mij zijn terwijl dit eigenlijk niet zo is. Hij is enig kind en ik ben de oudste van 3 en we zijn allebei wel gewend om de dingen te doen zoals we het zelf willen, wellicht dat dat ook meespeelt.
Terwijl je vriend jouw gevoel niet begrijpt of erkent.
Zoals hierboven werd gezegd, als je er niet achter kan staan hoe dit gegaan is kan je misschien beter niet gaan samenwonen in deze woning. Het feit dat hij het doordrukt ondanks dat het voor jou niet goed voelt is een probleem wat jij niet eenzijdig kan oplossen zonder jezelf tekort te doen.
Weet hij wel hoe je je voelt, is dit besproken?
What's the name of the game?
In principe heb ik geen moeite met mijn gevoelens delen met hem, ik heb dit ook altijd gedaan. Maar nu het huis helemaal gekocht is en we zijn begonnen met verbouwen kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten. Ik weet dat dat hem pijn zou doen, en hij het ook niet zou begrijpen omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten en het echt een plek voor ons samen wordt. Mijn gevoelens gaan nog steeds heel erg op en neer en dat zou ik wel willen delen met hem, maar voor mijn gevoel kan ik dat niet meer maken.quote:
als ik dit goed begrijp durf je tegen je vriend niet je gevoelens te vertellen?
waarom niet? kennelijk heb je geen problemen er met anderen over te praten...
Het lijkt me essentieel als je wel gewoon over je gevoelens kan praten met je partner.
Of de lening aanpassen..quote:
Ach lieverd, dan betaal je toch 200 euro per maand aan hem, op een aparte bankrekening die jullie dan same ngebruiken om leuke spulletjes te kopen voor het huis, boodschappen etc.
En dan kan je vriend dus op die manier bijhouden hoeveel je uiteindelijk hebt betaald. Zodra je bent afgestudeerd kunnen jullie dan samen een nieuw huis kopen als je daar aan toe bent.
Ik zwaai naar dieren.
Waarom is je eigen reactie daarop om tegenover je vriend: "mijn gevoelens (..) wegstoppen en altijd maar nepvrolijk doen"quote:
Het voelt alsof er een levensverandering gaat gebeuren waar ik zelf gewoon geen controle over heb.
je vriend kan er weinig aan doen als jij kiest je zo te gedragen... Als je dan de controle 'weggeeft' doe je dat zelf door 'je gevoelens weg te stoppen' en zeker dat 'nepvrolijk' doen komt op mij erg verlogen over.
niemand verbied jou om controle te nemen, maar dat moet je dan zelf doen...
niet opeens an hem gaan verwachten dat hij je 'controle geeft' of bij alles wat hij doet jouw toestemming te gaan vragen.
als dat je instelling is tegenover hem, gaat je relatie nooit wat worden..quote:
... kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten.
het is een teken an een verschrikkelijk kwalijk gebrek aan vertrouwen in je partner als je denkt je eigen gevoelens niet tegenover hem te kunnen uitten...
Hoe zou hij ooit kunnen weten dat dat misschien niet zo is?quote:... omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten
Waarom vind je je eigen gevoelens trouwens 'negatief'? als jij bepaalde wensen hebt of controle over je leven wilt hebben, is daaraan toch niks negatiefs.... of ben je gewoon bang vor de mogelijkheid dat er soms ook afgewogen moet worden tussen wensen en/of belangen van twee partners in een relatie?
Nuja, welkom bij het leven in een partnerschap... dat is dagelijkse kost
[ Bericht 17% gewijzigd door RM-rf op 06-04-2021 18:31:08 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Juist in een relatie zou je dat moeten kunnen maken.quote:
[..]
In principe heb ik geen moeite met mijn gevoelens delen met hem, ik heb dit ook altijd gedaan. Maar nu het huis helemaal gekocht is en we zijn begonnen met verbouwen kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten. Ik weet dat dat hem pijn zou doen, en hij het ook niet zou begrijpen omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten en het echt een plek voor ons samen wordt. Mijn gevoelens gaan nog steeds heel erg op en neer en dat zou ik wel willen delen met hem, maar voor mijn gevoel kan ik dat niet meer maken.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Waar ben je nou boos over? Dat hij zich niet naar jouw wensen schikte en toch een huis ging kopen, of dat hij een huis ging kopen dat hem beviel en waar jij geen inspraak in had, of had je jullie relatie zelfs al zo officeel willen maken dat je niets kon inbrengen maar wel deels eigenaar zou worden?
Des te meer reden om eerst nog wat langer te verkeren en een tijd samen te wonen voor je zo een grote aanschaf samen gaat doen, als jullie daar beide nog trek in hebben..quote:
[..]
Dat inderdaad ja. Het voelt alsof er een levensverandering gaat gebeuren waar ik zelf gewoon geen controle over heb. En ik ben bang dat als ik dit allemaal maar prima vind dit soort dingen vaker gaan gebeuren, alsof hij vaker direct of indirect op eigen houtje keuzes maakt die ook veel invloed op mij hebben. Ik weet dat hij het beste met mij voor heeft maar soms lijkt het alsof hij vooral denkt dat dingen goed voor mij zijn terwijl dit eigenlijk niet zo is. Hij is enig kind en ik ben de oudste van 3 en we zijn allebei wel gewend om de dingen te doen zoals we het zelf willen, wellicht dat dat ook meespeelt.
En je hoeft er niet te gaan wonen hè, heel simpel.
Hij heeft een keuze gemaakt voor zijn leven, ik vind het een beetje makkelijk om te doen alsof hij een keuze voor jullie heeft gemaakt, jullie zijn waarschijnlijk in de twintig en hebben een jaar een relatie... niet om het een of ander, maar in die situatie zou ik mijn keuzes ook niet laten afhangen van wat mijn verkering wil.
Hij heeft een keuze gemaakt voor zijn leven, ik vind het een beetje makkelijk om te doen alsof hij een keuze voor jullie heeft gemaakt, jullie zijn waarschijnlijk in de twintig en hebben een jaar een relatie... niet om het een of ander, maar in die situatie zou ik mijn keuzes ook niet laten afhangen van wat mijn verkering wil.
Dan bespreek je toch met hem of je niet op een later moment mede-eigenaar kan worden, op het moment dat je afgestudeerd en een baan hebt? Ik weet niet precies hoe dit helemaal financieel en fiscaal werkt, maar het lijkt me dat dit gewoon mogelijk moet zijn te regelen met een notaris.
Als hij dit niet ziet zitten om wat voor reden dan ook, dan heb je een ander vraag die je moet beantwoorden.
Als hij dit niet ziet zitten om wat voor reden dan ook, dan heb je een ander vraag die je moet beantwoorden.
It says on your chart that you're fucked up. You talk like a fag, and your shit's all retarded.
Hoe lang moet je nog studeren? Want ik kan mij nl. voorstellen dat als hij student af is en werkt niet in een studentenhuis wil wonen.
Ikzelf had vroeger een huurappartement en mijn vriendin een kamer in een studentenhuisje met gedeelde badkamer en keuken uiteraard. Dat gedeelde is echt verschrikkelijk hoor als je de stap van studentenkamer naar je eigen stekje al eens gemaakt hebt. Uiteindelijk zijn we op een gegeven moment samen gaan wonen in mijn huurappartement en hebben binnen een jaar samen een eengezinswoning gezocht en gehuurd.
Ik weet niet uit welke situatie je vriend komt, maar ik kan kan voorstellen dat hij een studentenhuis niet ziet zitten om in te leven, ligt een beetje in welke levensfase hij verkeerd.
Ikzelf had vroeger een huurappartement en mijn vriendin een kamer in een studentenhuisje met gedeelde badkamer en keuken uiteraard. Dat gedeelde is echt verschrikkelijk hoor als je de stap van studentenkamer naar je eigen stekje al eens gemaakt hebt. Uiteindelijk zijn we op een gegeven moment samen gaan wonen in mijn huurappartement en hebben binnen een jaar samen een eengezinswoning gezocht en gehuurd.
Ik weet niet uit welke situatie je vriend komt, maar ik kan kan voorstellen dat hij een studentenhuis niet ziet zitten om in te leven, ligt een beetje in welke levensfase hij verkeerd.
Duidelijker dan dit kan haast niet.quote:
En je hoeft er niet te gaan wonen hè, heel simpel.
Hij heeft een keuze gemaakt voor zijn leven, ik vind het een beetje makkelijk om te doen alsof hij een keuze voor jullie heeft gemaakt, jullie zijn waarschijnlijk in de twintig en hebben een jaar een relatie... niet om het een of ander, maar in die situatie zou ik mijn keuzes ook niet laten afhangen van wat mijn verkering wil.
soooo, da's mooi!
Dekt wel eigenlijk de lading inderdaad.quote:
[..]
Duidelijker dan dit kan haast niet.
God, wat een sneeuwvlok weerquote:
[..]
In principe heb ik geen moeite met mijn gevoelens delen met hem, ik heb dit ook altijd gedaan. Maar nu het huis helemaal gekocht is en we zijn begonnen met verbouwen kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten. Ik weet dat dat hem pijn zou doen, en hij het ook niet zou begrijpen omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten en het echt een plek voor ons samen wordt. Mijn gevoelens gaan nog steeds heel erg op en neer en dat zou ik wel willen delen met hem, maar voor mijn gevoel kan ik dat niet meer maken.
Het moet weer zoals ZIJ wil, net als haar vriendinnen
Want anders hoort ze er niet bij. Je zit niet op de basis school!Hoe dan ook, als je nu zei, ik wil het samen inrichten, dan snap ik het.
Maar er is geen vuiltje aan de lucht:
-hij nodigt je uit bij hem in te trekken. Lief, je bent niet verplicht dit te doen. Leg uit waarom: je wil een echte gezamenlijke stek waar jouw smaak ook in zit.
-dus blijf lekker zitten waar je zit.
-als jij straks advocaat of hr-manager bent of wat dan ook, dan kopen jullie met zijn 2en een nieuw huis, of je trekt alsnog in, maar koopt jezelf in door hypotheek over te sluiten op een gezamenlijke hypotheek. Heeft hij alles al in 1x afbetaald, dan betaal je jouw deel af. Zo nodig kan je nog een verbouwing overwegen om het meer naar jouw smaak in te richten.
Verder niet zuur doen, je hebt een oudere vent gekozen, dan krijg je logischerwijs dit. Anders ga voor een dekhengst van 21, dan kan je dit soort gezeur vermijden.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Hij heeft je uitgelegd waarom jouw gevoel niet klopt en dat het zo het beste is voor jullie allebei.quote:
Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb. Dat klopt natuurlijk, maar het blijft voor mij gewoon pijnlijk dat het huis straks feitelijk niet van mij is, ondanks dat we alle spullen samen hebben uitgezocht etc. Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn.
Als hij al zijn beslissingen zo neemt, succes in de toekomst. En als jij om hem niet te kwetsen dit niet uitspreekt, dan ook succes in de toekomst.
Als je met elkaar samen een toekomst ziet, dan zou het fijn zijn als beslissingen zo worden genomen, dat het niet ten koste van een van beiden gaat. Ook al kun je de ander duidelijk uitleggen waarom hij/zij zich niet zo moet voelen/zich niet zo moet aanstellen. Als jullie niet allebei enthousiast worden van de gekozen oplossing, dan is er misschien een betere oplossing te vinden.
crap in = crap out
Ik vind het niet raar hoor. Jullie zijn een jaar samen, in compleet andere fases van jullie leven...
Tegen dat jij ook werkt kunnen jullie kijken wat jullie verder doen, desnoods samen iets anders kopen.
Tegen dat jij ook werkt kunnen jullie kijken wat jullie verder doen, desnoods samen iets anders kopen.
Tjah, das wel een lastige situatie.
Eigenlijk beter om voortaan even te wachten voordat iemand zo'n beslissing maakt en de ander daarin mee ''moet''.
Als je echt twijfelt kun je beter de knoop doorhakken en nee zeggen. Negatieve gevoelens hebben in zo'n geval nog wel eens de neiging om te wortelen en uit te groeien. Hoe pijnlijk het ook nu al lijkt; geloof me, hoe langer het duurt hoe pijnlijk het wordt.
Eigenlijk beter om voortaan even te wachten voordat iemand zo'n beslissing maakt en de ander daarin mee ''moet''.
Als je echt twijfelt kun je beter de knoop doorhakken en nee zeggen. Negatieve gevoelens hebben in zo'n geval nog wel eens de neiging om te wortelen en uit te groeien. Hoe pijnlijk het ook nu al lijkt; geloof me, hoe langer het duurt hoe pijnlijk het wordt.
''I challange you to a game of paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker!''
En wáárom moet het perse gelijk zijn???quote:
Het probleem in deze is dat het op dit moment voelt alsof je afhankelijk van hem gaat zijn door bij hem in te trekken. waarom maak je geen "huur" regeling met hem?
Jij betaald een X bedrag aan hem voor onkosten e.d. (zou je ook op je studentenkamer hebben) en daarvoor in ruil woon jij samen met hem in dat huis.
Op deze manier leeft je niet op zijn geld en heb je meer een gevoel dat het gelijk is ipv afhankelijkheid.
Waarom ga je ermee akkoord als je het eigenlijk niet oké vindt?quote:
[..]
De studie duurt nog een paar maanden, ik studeer deze zomer af en ga dan een baan zoeken. De intentie achter de aankoop van het huis is dat mijn vriend een eigen plek wilde, omdat hij al zijn leven lang consequent pendelt tussen zijn gescheiden ouders. En daarnaast ziet hij het wel echt als een plekje voor ons samen, om een toekomst te beginnen. Super lief, maar de manier waarop het gaat staat me gewoon erg tegen.
Dit doe je min of meer jezelf (en je vriend) aan. Je had ook gewoon kunnen zeggen dat je liever je eigen plek wilt of een huis wil dat van jou is. Maar om nu naderhand hiermee nog te komen is wel vreemd. Klinkt alsof je moeite hebt om aan te geven wat je wil en alsof je jezelf niet zo heel goed kent. Hoe oud zijn jullie?
quote:Op dinsdag 6 april 2021 19:08 schreef Godshand het volgende:
[..]
God, wat een sneeuwvlok weer
Het moet weer zoals ZIJ wil, net als haar vriendinnen
Hoe dan ook, als je nu zei, ik wil het samen inrichten, dan snap ik het.
Maar er is geen vuiltje aan de lucht:
-hij nodigt je uit bij hem in te trekken. Lief, je bent niet verplicht dit te doen. Leg uit waarom: je wil een echte gezamenlijke stek waar jouw smaak ook in zit.
-dus blijf lekker zitten waar je zit.
-als jij straks advocaat of hr-manager bent of wat dan ook, dan kopen jullie met zijn 2en een nieuw huis, of je trekt alsnog in, maar koopt jezelf in door hypotheek over te sluiten op een gezamenlijke hypotheek. Heeft hij alles al in 1x afbetaald, dan betaal je jouw deel af. Zo nodig kan je nog een verbouwing overwegen om het meer naar jouw smaak in te richten.
Verder niet zuur doen, je hebt een oudere vent gekozen, dan krijg je logischerwijs dit. Anders ga voor een dekhengst van 21, dan kan je dit soort gezeur vermijden.
Dit dus.quote:
Waar ben je nou boos over? Dat hij zich niet naar jouw wensen schikte en toch een huis ging kopen, of dat hij een huis ging kopen dat hem beviel en waar jij geen inspraak in had, of had je jullie relatie zelfs al zo officeel willen maken dat je niets kon inbrengen maar wel deels eigenaar zou worden?
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Ik vrees dat dit het evolutionaire 'sociale zekerheidsrecht' reflex is van de vrouw. Voor de iets jongere generatie ook wel het gold fever syndroom.quote:
[..]
God, wat een sneeuwvlok weer
Het moet weer zoals ZIJ wil, net als haar vriendinnen
Hoe dan ook, als je nu zei, ik wil het samen inrichten, dan snap ik het.
Maar er is geen vuiltje aan de lucht:
-hij nodigt je uit bij hem in te trekken. Lief, je bent niet verplicht dit te doen. Leg uit waarom: je wil een echte gezamenlijke stek waar jouw smaak ook in zit.
-dus blijf lekker zitten waar je zit.
-als jij straks advocaat of hr-manager bent of wat dan ook, dan kopen jullie met zijn 2en een nieuw huis, of je trekt alsnog in, maar koopt jezelf in door hypotheek over te sluiten op een gezamenlijke hypotheek. Heeft hij alles al in 1x afbetaald, dan betaal je jouw deel af. Zo nodig kan je nog een verbouwing overwegen om het meer naar jouw smaak in te richten.
Verder niet zuur doen, je hebt een oudere vent gekozen, dan krijg je logischerwijs dit. Anders ga voor een dekhengst van 21, dan kan je dit soort gezeur vermijden.
Eigendomsrechten verwerven zonder tegenprestatie oftewel liefde.
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Dit.quote:
Persoonlijk vind ik het totaal niet chique en eigenlijk gewoon not done om dit soort dingen met de hele goegemeente te bespreken, maar niet met je vriend zelf.
Ik begrijp zijn keuze heel goed en ik begrijp jouw bezwaren heel goed, maar bespreek dit met je vriend.
Dat kan als een flinke deuk in de vertrouwen van je vriend werken.
Verder vind ik het een kut verhaal. Er zal vast meer spelen maar je geeft aan dat je niks zal betalen, je vriend geeft aan dat je kan sparen en verder is het verhaal dat het zijn huis wordt.
Je kan ook aangeven dat je wilt meebetalen, een contract opstellen desnoods onderhands dat hij je moet uitkopen en dat het ook een investering van jouw is. Case closed.
Als het verder een huis is waar jij ook voor zou kunnen kiezen zou ik na je studie en wanneer je je carrière ben begonnen inkopen in het huis en officieel meebetalen aan de hypotheek, zou wel mogelijk moeten zijn denk ik?
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Waarom moet je uberhaupt samen een koopwoning kopen wat burgerlijk.
Heb je dan ook een keer per week seks? En wordt dit in de agenda genoteerd?
wat burgerlijk.Heb je dan ook een keer per week seks? En wordt dit in de agenda genoteerd?
Geef gewoon aan dat je jezelf kunt voorstellen dat je wellicht ook in vastgoed wil investeren, samen met hem, als de relatie zich goed blijft ontwikkelen. Stel nu al vragen hoe hij dat financieel ziet, want hij heeft door kapitaalopbouw evt overwaarde en meer werkervaring wellicht ook dan andere mogelijkheden. Beter nu over nadenken dan later ruzie over maken. Misschien heeft hij over enkele jaren die zorgen niet meer, maar dat weet je niet.
Dan bij hem intrekken, inschrijven en alles. Mocht de relatie zich niet goed ontwikkelen heb je vast nog wel wat rechten als medebewoner van de woning. Misschien kun je aangeven dat je denkt huurder te zijn op basis van niet op papier staande afspraken mbt boodschappen waarmee je je inkocht. Dan jezelf laten uitkopen!
Dan bij hem intrekken, inschrijven en alles. Mocht de relatie zich niet goed ontwikkelen heb je vast nog wel wat rechten als medebewoner van de woning. Misschien kun je aangeven dat je denkt huurder te zijn op basis van niet op papier staande afspraken mbt boodschappen waarmee je je inkocht. Dan jezelf laten uitkopen!
Die Scheiße bleibt gleich, nur die Fliegen ändern sich| Kurt Cobain sagte mir, Ich soll kommen wie ich bin
en de kikker zei: "Je moet me nog kussen!" en ik stak de kikker terug in mijn binnenzak en zei: "Nee, ik heb veel liever een babbelende kikker!"
en de kikker zei: "Je moet me nog kussen!" en ik stak de kikker terug in mijn binnenzak en zei: "Nee, ik heb veel liever een babbelende kikker!"
Waarom zou hij dat doen? Voor het extra gezeik mocht het misgaan?quote:Op dinsdag 6 april 2021 20:15 schreef jogy het volgende:
Als het verder een huis is waar jij ook voor zou kunnen kiezen zou ik na je studie en wanneer je je carrière ben begonnen inkopen in het huis en officieel meebetalen aan de hypotheek, zou wel mogelijk moeten zijn denk ik?
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Hoe woonden jullie samen op je studentenkamertje? Betaalde hij mij? Heeft hij geld gespaard en daarmee de hypotheek aanbetaald?
Edit: Een gezamelijke hypotheek kan trouwens alleen als je getrouwd bent of in partnerschap bent.
Edit: Een gezamelijke hypotheek kan trouwens alleen als je getrouwd bent of in partnerschap bent.
Wáárom moet ze perse meebetalen aan dat huis??? Om alleen maar tegen hem te kunnen zeggen:quote:
Als het verder een huis is waar jij ook voor zou kunnen kiezen zou ik na je studie en wanneer je je carrière ben begonnen inkopen in het huis en officieel meebetalen aan de hypotheek, zou wel mogelijk moeten zijn denk ik?
"Hey luister kerel, dit is ook MIJN huis ja! Wie denk je wel dat je bent?"
Als de relatie goed is, boeit het weinig. Blijkbaar kan hij het goed zelf betalen dus haar ook weer uitkopen mocht het allemaal mis gaan.quote:
[..]
Waarom zou hij dat doen? Voor het extra gezeik mocht het misgaan?
Ik begrijp wel dat ze zich nu eigenlijk in een soort van ongelijkwaardige situatie gedrukt voelt. En dit zou het oplossen.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Ah ja, dat is wel een dingetje idd.quote:
Edit: Een gezamelijke hypotheek kan trouwens alleen als je getrouwd bent of in partnerschap bent.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Hoezo? Ze is toch niet verplicht daar te gaan wonen? Hij heeft duidelijk een huis voor zichzelf gekocht, niet voor hen.quote:Op dinsdag 6 april 2021 20:25 schreef jogy het volgende:
[..]
Als de relatie goed is, boeit het weinig. Blijkbaar kan hij het goed zelf betalen dus haar ook weer uitkopen mocht het allemaal mis gaan.
Ik begrijp wel dat ze zich nu eigenlijk in een soort van ongelijkwaardige situatie gedrukt voelt. En dit zou het oplossen.
Ze kan de situatie gewoon laten zoals die is, behalve dat hij dan niet meer op haar studentenkamer woont, maar daar kan ze prima alleen blijven wonen.
Dat heet nou een gentleman. Een leider. De man van het gezin. Je wil toch echt geen 'man' tegenkomen die zegt: "Hey maareh, jij gaat ook betalen toch?"quote:
En daarnaast ziet hij het wel echt als een plekje voor ons samen, om een toekomst te beginnen. Super lief, maar de manier waarop het gaat staat me gewoon erg tegen.
Samen een huis kopen na pas een jaar een relatie zou ik ook niet doen hoor. Snap hem wel.
Your beauty never ever scared me.
Dat lijkt me de enige juiste conclusie.quote:
[..]
Ja weet je, als je van het begin af aan duidelijk bent geweest dat je je hier niet goed bij voelt en hij is toch gaan doen wat hij wil, dan zou je daar je conclusies aan moeten verbinden.
Ik zou, als ik jou was, voorlopig nog gewoon je eigen kamer houden als waar je woont. En dan over een tijdje verder zien.
De TS kan altijd nog bij hem intrekken op een later tijdstip, als het op dat moment wél goed voelt.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Hoe kom je daar nou weer bij? Je kunt prima samen een huis kopen en een hypotheek afsluiten zonder getrouwd te zijn of een geregistreerd partnerschap te hebben.quote:
Hoe woonden jullie samen op je studentenkamertje? Betaalde hij mij? Heeft hij geld gespaard en daarmee de hypotheek aanbetaald?
Edit: Een gezamelijke hypotheek kan trouwens alleen als je getrouwd bent of in partnerschap bent.
Ja ik begrijp het eigenlijk helemaal niet. Het is allemaal een papieren oplossing. Zodat zij het als eerlijk "voelt". Of ze nu inkoopt of niet, zij zal toch moeten wieberen want zijn huis. En dan krijg je dat gezeik over uitkopen weer.quote:
[..]
Als de relatie goed is, boeit het weinig. Blijkbaar kan hij het goed zelf betalen dus haar ook weer uitkopen mocht het allemaal mis gaan.
Ik begrijp wel dat ze zich nu eigenlijk in een soort van ongelijkwaardige situatie gedrukt voelt. En dit zou het oplossen.
Misschien een samenlevingscontract opstellen zodat ze nog wat krijgt voor haar gekochte spullen. Maar dat is toch mooi zat?
En dan een eventueel volgend huis samen kopen.
[ Bericht 2% gewijzigd door inslagenreuring op 06-04-2021 21:28:33 (Aanvulling) ]
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Verhoudingen in autoriteit...quote:
[..]
Ja ik begrijp het eigenlijk helemaal niet. Het is allemaal een papieren oplossing. Zodat zij het als eerlijk "voelt". Of ze nu inkoopt of niet, zij zal toch moeten wieberen want zijn huis. En dan krijg je dat gezeik over uitkopen weer.
Misschien een samenlevingscontract opstellen zodat ze nog wat krijgt voor haar gekochte spullen. Maar dat is toch mooi zat?
Dat zou geen thema moeten zijn.quote:
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Hoe kan het dat hij denkt dat jullie het samen besloten hebben, hij heeft je dus wel betrokken voordat hij het huis kocht? Heb je dan niet duidelijk gecommuniceerd dat jij het huis niet zag zitten? Of vind je het wel een mooi huis, maar is het alleen het idee dat je nu zelf niets kan kiezen?quote:
[..]
In principe heb ik geen moeite met mijn gevoelens delen met hem, ik heb dit ook altijd gedaan. Maar nu het huis helemaal gekocht is en we zijn begonnen met verbouwen kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten. Ik weet dat dat hem pijn zou doen, en hij het ook niet zou begrijpen omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten en het echt een plek voor ons samen wordt. Mijn gevoelens gaan nog steeds heel erg op en neer en dat zou ik wel willen delen met hem, maar voor mijn gevoel kan ik dat niet meer maken.
Ik snap wel dat hij nu een huis koopt, samenleven op een studentenkamer is niet ideaal en denk dat de woningmarkt er de komende maanden ook niet beter op wordt. Als dit zijn eerste woning is sinds zijn ouderlijk huis, zou ik het juist positief vinden dat hij eerst nog even alleen woont.
Samen een woning kopen kan altijd nog, maar ik denk dat je dat ook niet moet romantiseren. Eigenlijk klinkt hij wel heel lief, hij denkt dat jullie het samen besloten hebben, hij betaalt alles, maar jij mag al wel mee de inrichting bepalen en jij kan dan straks in een kant-en-klaar huis gaan wonen, klinkt niet verkeerd! En als je dat niet wil, je bent op zich ook niet verplicht om direct na je studie te gaan samenwonen.
Woorden zijn een zeldzaam iets
Wie teveel zegt
Zegt niets 🎶
Wie teveel zegt
Zegt niets 🎶
Is het ook niet, tenzij je vindt dat vrouwen zich altijd moeten onderwerpen aan mannen en al begint te zeveren over "feministische onzin" en "klassieke huisvrouw" als het over een gelijkwaardige situatie gaat.quote:
[..]
Dat zou geen thema moeten zijn.
In feit vind je vrouwen dan dus niet gelijkwaardig... tegen zulke kortzichtigheid valt niet op te boksen.
dit topic misbruiken om onderbuikgevoeletjes over 'feministen' te ventileren is klaar.
Breitling - Instruments for Professionals
Nog even wat achtergrondinformatie:
Hij heeft me op een gegeven moment inderdaad betrokken in het proces van een huis zoeken, en het uiteindelijke huis hebben we ook min of meer samen uitgekozen, met het oog op de toekomst samen. Niks aan de hand zou je denken. Het punt is alleen dat mijn gevoel gedurende het hele proces steeds op en neer bleef gaan. Het ene moment wist ik niet meer waar ik me eigenlijk druk om maakte en het andere moment zat ik weer met m'n hart in m'n keel als ik eraan dacht. Dit merkte hij ook aan mij, en we hebben er ook vaak over gesproken, ik ben altijd eerlijk geweest dat mijn gevoelens over de hele situatie op en neer gingen. Dit soort gesprekken liepen vaak uit op ruzies, waardoor ik het gevoel kreeg niet eerlijk te kunnen zijn over mijn gevoelens zonder een vervelende sfeer te creëren. Maargoed, het huis was dus min of meer samen uitgekozen (nog steeds niet helemaal, want de locatie stond bijvoorbeeld al min of meer vast) en ik had eigenlijk gehoopt dat ik op een gegeven moment anders tegen de situatie zou gaan aankijken. Ik kom er nu achter, nu het huis over een paar dagen af is, dat dit niet het geval is, en dat ik soms nog steeds met m'n hart in m'n keel zit als ik denk aan hoe het allemaal gaat. Ik weet niet hoe ik dit had kunnen voorkomen, aangezien hij heel stellig was in zijn wens om een huis te gaan kopen. Je kunt het zien als lief, en dit is het natuurlijk ook wel, maar het blijft voor mij moeilijk om te beseffen dat mijn vriend zonder mijn volledige goedkeuring deze keuze voor mij heeft gemaakt. En ik heb het gevoel dat ik het nu niet meer kan maken om tegen hem te zeggen dat ik me er nog steeds niet goed bij voel.
Hij heeft me op een gegeven moment inderdaad betrokken in het proces van een huis zoeken, en het uiteindelijke huis hebben we ook min of meer samen uitgekozen, met het oog op de toekomst samen. Niks aan de hand zou je denken. Het punt is alleen dat mijn gevoel gedurende het hele proces steeds op en neer bleef gaan. Het ene moment wist ik niet meer waar ik me eigenlijk druk om maakte en het andere moment zat ik weer met m'n hart in m'n keel als ik eraan dacht. Dit merkte hij ook aan mij, en we hebben er ook vaak over gesproken, ik ben altijd eerlijk geweest dat mijn gevoelens over de hele situatie op en neer gingen. Dit soort gesprekken liepen vaak uit op ruzies, waardoor ik het gevoel kreeg niet eerlijk te kunnen zijn over mijn gevoelens zonder een vervelende sfeer te creëren. Maargoed, het huis was dus min of meer samen uitgekozen (nog steeds niet helemaal, want de locatie stond bijvoorbeeld al min of meer vast) en ik had eigenlijk gehoopt dat ik op een gegeven moment anders tegen de situatie zou gaan aankijken. Ik kom er nu achter, nu het huis over een paar dagen af is, dat dit niet het geval is, en dat ik soms nog steeds met m'n hart in m'n keel zit als ik denk aan hoe het allemaal gaat. Ik weet niet hoe ik dit had kunnen voorkomen, aangezien hij heel stellig was in zijn wens om een huis te gaan kopen. Je kunt het zien als lief, en dit is het natuurlijk ook wel, maar het blijft voor mij moeilijk om te beseffen dat mijn vriend zonder mijn volledige goedkeuring deze keuze voor mij heeft gemaakt. En ik heb het gevoel dat ik het nu niet meer kan maken om tegen hem te zeggen dat ik me er nog steeds niet goed bij voel.
Werkelijk? Hij heeft een keuze voor zijn leven en zijn geld zonder jouw volledige goedkeuring gemaakt?
Je bent in de twintig en hebt net een jaar verkering
Vind je nou echt dat hij zijn keuze voor een huis helemaal naar jou had moeten schikken?
Als jij een Audi wilt kopen en hij een schijthekel heeft aan alles wat VAG is, laat je die Audi dan ook zitten en wordt het een Renault?
Je bent in de twintig en hebt net een jaar verkering
Vind je nou echt dat hij zijn keuze voor een huis helemaal naar jou had moeten schikken?
Als jij een Audi wilt kopen en hij een schijthekel heeft aan alles wat VAG is, laat je die Audi dan ook zitten en wordt het een Renault?
Hij heeft geen huis met jouw geld gekocht, hij is geen schuld op jouw naam aangegaan, hij heeft zijn eigen geld gebruikt en is persoonlijk een schuld aangegaan, niet voor jou, voor zichzelf.
Hoezo zou hij bij de keuzes daarin jouw goedkeuring moeten hebben? Omdat je verkering hebt?
Hoezo zou hij bij de keuzes daarin jouw goedkeuring moeten hebben? Omdat je verkering hebt?
Ik vraag me af waar je nou bang voor bent. Denk je dat je ongelukkig gaat worden als jullie in zijn huis gaan samenwonen? Waarom dan?
The love you take is equal to the love you make.
Ik vind dat je een beetje loopt te miepen, met je 'volledige goedkeuring'.quote:
Nog even wat achtergrondinformatie:
Hij heeft me op een gegeven moment inderdaad betrokken in het proces van een huis zoeken, en het uiteindelijke huis hebben we ook min of meer samen uitgekozen, met het oog op de toekomst samen. Niks aan de hand zou je denken. Het punt is alleen dat mijn gevoel gedurende het hele proces steeds op en neer bleef gaan. Het ene moment wist ik niet meer waar ik me eigenlijk druk om maakte en het andere moment zat ik weer met m'n hart in m'n keel als ik eraan dacht. Dit merkte hij ook aan mij, en we hebben er ook vaak over gesproken, ik ben altijd eerlijk geweest dat mijn gevoelens over de hele situatie op en neer gingen. Dit soort gesprekken liepen vaak uit op ruzies, waardoor ik het gevoel kreeg niet eerlijk te kunnen zijn over mijn gevoelens zonder een vervelende sfeer te creëren. Maargoed, het huis was dus min of meer samen uitgekozen (nog steeds niet helemaal, want de locatie stond bijvoorbeeld al min of meer vast) en ik had eigenlijk gehoopt dat ik op een gegeven moment anders tegen de situatie zou gaan aankijken. Ik kom er nu achter, nu het huis over een paar dagen af is, dat dit niet het geval is, en dat ik soms nog steeds met m'n hart in m'n keel zit als ik denk aan hoe het allemaal gaat. Ik weet niet hoe ik dit had kunnen voorkomen, aangezien hij heel stellig was in zijn wens om een huis te gaan kopen. Je kunt het zien als lief, en dit is het natuurlijk ook wel, maar het blijft voor mij moeilijk om te beseffen dat mijn vriend zonder mijn volledige goedkeuring deze keuze voor mij heeft gemaakt. En ik heb het gevoel dat ik het nu niet meer kan maken om tegen hem te zeggen dat ik me er nog steeds niet goed bij voel.
Wat is er dan mis aan het huis?
De locatie?
Zijn er ook punten waar je je wel tevreden bent doordat je daar wel inbreng kon geven over de inrichting e.d.?
De locatie?
Zijn er ook punten waar je je wel tevreden bent doordat je daar wel inbreng kon geven over de inrichting e.d.?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.quote:
Ik vraag me af waar je nou bang voor bent. Denk je dat je ongelukkig gaat worden als jullie in zijn huis gaan samenwonen? Waarom dan?
Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.
crap in = crap out
Hij denkt niet mee, hij is belerend en daar kunnen de meeste vrouwen niet tegen.quote:
Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen
(als ik dit mis heb, laat ik me graag door TS corrigeren)
crap in = crap out
Als ze dat niet wil moet ze haar kamer vooral niet opzeggen en zeker niet bij hem intrekken.quote:
[..]
Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.
Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.
Dat verandert niets aan het feit dat hij gewoon een huis mag kopen op een plek waar hij wil wonen.
Ik denk dat TS het niet zo goed kan hebben dat haar naam niet op het contract erbij staat want ook al heeft ze geen rooie cent, zij wil kunnen zeggen 'dat zij samen een huis hebben gekocht' tegen haar vriendinnen want die hebben dat ook gedaan.
Ik denk dat heel ordinair daar op neerkomt.
Ik denk dat heel ordinair daar op neerkomt.
Breitling - Instruments for Professionals
100% mee eensquote:
[..]
Als ze dat niet wil moet ze haar kamer vooral niet opzeggen en zeker niet bij hem intrekken.
Dat verandert niets aan het feit dat hij gewoon een huis mag kopen op een plek waar hij wil wonen.
Hier komt het inderdaad op neerquote:
Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.
Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.
Plus dat ze dan natuurlijk ook wel inspraak in de locatie zou moeten hebben gehadquote:
Ik denk dat TS het niet zo goed kan hebben dat haar naam niet op het contract erbij staat want ook al heeft ze geen rooie cent, zij wil kunnen zeggen 'dat zij samen een huis hebben gekocht' tegen haar vriendinnen want die hebben dat ook gedaan.
Ik denk dat heel ordinair daar op neerkomt.
Klopt. En daarom kan ze beter niet meegesleurd worden door haar vriendinnen maar haar eigen keuzes moeten kunnen maken. Als zij in zijn huis wil wonen moet ze gewoon sterk zijn tegen de mogelijk komende kritiek van haar vriendinnen.quote:
Ik denk dat TS het niet zo goed kan hebben dat haar naam niet op het contract erbij staat want ook al heeft ze geen rooie cent, zij wil kunnen zeggen 'dat zij samen een huis hebben gekocht' tegen haar vriendinnen want die hebben dat ook gedaan.
Ik denk dat heel ordinair daar op neerkomt.
- laat dat verkapte feminisme gelul achterwege -
[ Bericht 93% gewijzigd door CoolGuy op 06-04-2021 22:19:32 ]
[ Bericht 93% gewijzigd door CoolGuy op 06-04-2021 22:19:32 ]
Dus hij had geen huis mogen kopen? Tenzij het helemaal aan jouw wensen voldeed?quote:
Op basis waarvan zou jij die inspraak moeten hebben?
Er staat wel in haar posts dat het gekocht is met de intentie om er samen te wonen en een toekomst verder op te bouwen.quote:
[..]
Hoezo? Ze is toch niet verplicht daar te gaan wonen? Hij heeft duidelijk een huis voor zichzelf gekocht, niet voor hen.
Ze kan de situatie gewoon laten zoals die is, behalve dat hij dan niet meer op haar studentenkamer woont, maar daar kan ze prima alleen blijven wonen.
Maaaaar uiteraard kan het idd heel makkelijk dat ze vriendelijk bedankt en in haar studentenwoning blijft zitten. Heb alleen niet het idee dat het haar of zijn uitgangspunt is stiekem. Alleen de manier waarop vindt ze kut.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Dat lijkt me opgeklopt drama om gewicht in de schaal te gooien over waarom dat ze dit niet prettig vindt omdat 'mijn vriendinnen doen het ook niet zo' een beetje te kinderachtig klinkt, want dat huis hebben ze samen uitgezocht (of heb ik dat fout gelezen?) en dus is het huis en de locatie prima.quote:
[..]
Plus dat ze dan natuurlijk ook wel inspraak in de locatie zou moeten hebben gehad
Wat er aan schort is dat zij het niet samen kopen. Tenminste, dat denk ik.
Breitling - Instruments for Professionals
Het is een beetje lastig om te roepen dat ze er niet welkom is, maar jong, een jaar verkering, hoezo zou je een huis kopen dat aan de eisen van een ander voldoet, of... geen huis kopen omdat de ander dat niet wil.quote:
[..]
Er staat wel in haar posts dat het gekocht is met de intentie om er samen te wonen en een toekomst verder op te bouwen.
Maaaaar uiteraard kan het idd heel makkelijk dat ze vriendelijk bedankt en in haar studentenwoning blijft zitten. Heb alleen niet het idee dat het haar of zijn uitgangspunt is stiekem. Alleen de manier waarop vindt ze kut.
Hij wil een huis kopen, prima, doet hij dat toch lekker?! Hij zou wel gek zijn zich te laten weerhouden door een student die amper kan bijdragen en waar hij een jaar verkering mee heeft.
Wat als hij morgen een geweldige baan in Hong Kong kan krijgen, moet hij dan ook in NL blijven omdat TS nog niet met haar studie klaar is?
First world problems. Wat een gezeik. Eerlijk gezegd denk ik dat je twijfelt aan je relatie, nu het “officiëler” wordt. Je krijgt niet voor niets “hartkloppingen van de stress”.
Je hoeft niet samen te gaan wonen. Wanneer jij financieel ook stabiel bent, kunnen jullie samen opzoek naar een huis voor jullie beiden.
Tot die tijd moet je het hier mee doen en dit ook accepteren.
Je hoeft niet samen te gaan wonen. Wanneer jij financieel ook stabiel bent, kunnen jullie samen opzoek naar een huis voor jullie beiden.
Tot die tijd moet je het hier mee doen en dit ook accepteren.
Protège moi de mes désirs.
Omdat het dasr in dit topic niet om gaat en jij gewoon je onderbuikgevoeletjes wil ventileren. Daar is dit topic niet voor. Daarom haal ik het weg. Daar hoef je het niet mee eens te zijn of het leuk te vinden en daar gaan we verder ook niet in dit topic over verder discussiëren.quote:
Hey CoolGuy...hoezo wordt kritiek op feminisme (wat relevant hier is) op dit forum gecensureerd???
Breitling - Instruments for Professionals
ik zei dus dat dit topic daar niet voor was. Daar is het R&P FB topic voor en ik ben geenszins van plan om met jou te gaan discussiëren of het feminisme is of niet, en dus ga ik dat ook niet doen, niet hier en niet in het FB topic.
[ Bericht 42% gewijzigd door CoolGuy op 06-04-2021 22:44:15 ]
[ Bericht 42% gewijzigd door CoolGuy op 06-04-2021 22:44:15 ]
Dus omdat jij geen geld hebt en dus helemaal niks kunt kopen maar je vriend wel, die het huis heeft gekocht wat jullie samen hebben uitgezocht, in voorbereiding op, en jouw vriendinnen wel hun handtekening konden zetten en jij niet, heb jij twijfels gekregen over de hele situatie?quote:
[..]
Die twijfel is er door de hele situatie wel gekomen
Ik denk zomaar dat die twijfel er stiekem al een beetje was, en als dat niet zo ben je wel een ont-zet-tend over het paard getilde prinses hoor.
Maar je ziet nu wel direct waarom het een verstandig was van je vriend om in zijn eentje een huis te kopen.
Breitling - Instruments for Professionals
Jij drukt het nu wel erg die kant op.quote:
[..]
Dus omdat jij geen geld hebt en dus helemaal niks kunt kopen maar je vriend wel, die het huis heeft gekocht wat jullie samen hebben uitgezocht, in voorbereiding op, en jouw vriendinnen wel hun handtekening konden zetten en jij niet, heb jij twijfels gekregen over de hele situatie?
Ik denk zomaar dat die twijfel er stiekem al een beetje was, en als dat niet zo ben je wel een ont-zet-tend over het paard getilde prinses hoor.
Maar je ziet nu wel direct waarom het een verstandig was van je vriend om in zijn eentje een huis te kopen.
TS reageerde instemmend op deze analyse:
quote:
[..]
Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.
Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.
The love you take is equal to the love you make.
Dus om het duidelijk te krijgen, jullie kijken samen naar een huis, en vinden een leuk huis dat binnen de wensen van jullie valt. omdat jij niets kan lenen neemt hij de hypotheek volledig op hem zodat jullie een eigen stekkie hebben.quote:
Nog even wat achtergrondinformatie:
Hij heeft me op een gegeven moment inderdaad betrokken in het proces van een huis zoeken, en het uiteindelijke huis hebben we ook min of meer samen uitgekozen, met het oog op de toekomst samen. Niks aan de hand zou je denken. Het punt is alleen dat mijn gevoel gedurende het hele proces steeds op en neer bleef gaan. Het ene moment wist ik niet meer waar ik me eigenlijk druk om maakte en het andere moment zat ik weer met m'n hart in m'n keel als ik eraan dacht. Dit merkte hij ook aan mij, en we hebben er ook vaak over gesproken, ik ben altijd eerlijk geweest dat mijn gevoelens over de hele situatie op en neer gingen. Dit soort gesprekken liepen vaak uit op ruzies, waardoor ik het gevoel kreeg niet eerlijk te kunnen zijn over mijn gevoelens zonder een vervelende sfeer te creëren. Maargoed, het huis was dus min of meer samen uitgekozen (nog steeds niet helemaal, want de locatie stond bijvoorbeeld al min of meer vast) en ik had eigenlijk gehoopt dat ik op een gegeven moment anders tegen de situatie zou gaan aankijken. Ik kom er nu achter, nu het huis over een paar dagen af is, dat dit niet het geval is, en dat ik soms nog steeds met m'n hart in m'n keel zit als ik denk aan hoe het allemaal gaat. Ik weet niet hoe ik dit had kunnen voorkomen, aangezien hij heel stellig was in zijn wens om een huis te gaan kopen. Je kunt het zien als lief, en dit is het natuurlijk ook wel, maar het blijft voor mij moeilijk om te beseffen dat mijn vriend zonder mijn volledige goedkeuring deze keuze voor mij heeft gemaakt. En ik heb het gevoel dat ik het nu niet meer kan maken om tegen hem te zeggen dat ik me er nog steeds niet goed bij voel.
En het feit dat je geen inspraak hebt gehad op de locatie is een van zijn wensen, er is een reden waarom hij heel graag daar wil wonen. heb je hem gevraagd wat hiervoor de reden is? en wil je zelf uberhaupt op deze locatie wonen? zo niet heb je dit ook ervoor aan hem kenbaar gemaakt?
Je kan natuurlijk niet verwachten dat hij zich volledig aan jou wensen gaat houden en omgedraaid, jullie hebben op sommige dingen een andere kijk, hier moet je dus een compromie kunnen sluiten, en samen eruit komen en rekening kunnen houden met de ander.
Ook geef je hierboven aan dat gesprekken die jullie over het huis hadden en jou gevoel erover vaker op ruzie uit zou lopen en dat je daarom je gevoel niet meer kenbaar durfde te maken, this is a whole other can of wurms! dit is een serieus probleem waar dit hele huis gevoel een resultaat van is, en iets waar je als eerste heel duidelijk naar moet gaan kijken. Het is fundamenteel dat je dit kan uiten naar je partner, als je dit niet durft om welke reden dan ook dan is het zorg om na te gaan waarom je dit niet durft en of het probleem aan jou kant of aan zijn kant zit. besluit je hier niets mee te doen op dit moment zie ik deze relatie heel somber in!
Ja, dat is wat ze zegt, maar ik geloof dat niet. Dat zal ongetwijfeld mijn manco zijn, maar iets jeukt me aan dit verhaal. In de 2e post van TS in dit topic refereert ze aan haar vriendinnen, die wél op manier X een huis kopen, ik heb gewoon het gevoel dat dát veel meer meespeelt dan TS misschien wil toegeven.quote:
[..]
Jij drukt het nu wel erg die kant op.
TS reageerde instemmend op deze analyse:
[..]
Breitling - Instruments for Professionals
Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.quote:
Ja, dat is wat ze zegt, maar ik geloof dat niet. Dat zal ongetwijfeld mijn manco zijn, maar iets jeukt me aan dit verhaal. In de 2e post van TS in dit topic refereert ze aan haar vriendinnen, die wél op manier X een huis kopen, ik heb gewoon het gevoel dat dát veel meer meespeelt dan TS misschien wil toegeven.
quote:
[..]
Ja, dat is wat ze zegt, maar ik geloof dat niet. Dat zal ongetwijfeld mijn manco zijn, maar iets jeukt me aan dit verhaal. In de 2e post van TS in dit topic refereert ze aan haar vriendinnen, die wél op manier X een huis kopen, ik heb gewoon het gevoel dat dát veel meer meespeelt dan TS misschien wil toegeven.
Als bij jou het lampje ‘prinsessengedrag’ gaat branden, zie je verder niks meer.Het probleem van TS lijkt me breder dan dat. Ze is meegaand geweest terwijl ze dit eigenlijk niet wilde (om welke reden dan ook) en is nu op een punt aangeland dat ze een stap gaat zetten (samenwonen in zijn huis) waar ze het Spaans benauwd van krijgt.
Door de zure appel heen bijten en wegwezen.
The love you take is equal to the love you make.
Maar wat was er dan eerder, de kip of het ei? Maw, leidt deze situatie tot twijfel, of was die twijfel er stiekem al en versterkt dit het alleen maar?quote:
[..]
Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.
Nou, het IS ook niet echt jouw huis, en als jouw vriendinnen allemaal in dezelfde situatie zitten als jij, en daarmee bedoel ik dan dat zij ook geen inkomen hebben en effectief niet aan de hypotheek mee gaan betalen maar wél hun handtekening hebben gezet, dan zijn allemaal hun vriendjes niet goed bij hun hoofd.
Kijk, hij heeft een huis gekocht waar jij niets aan hoeft te betalen, wat betekent dat jij je kunt richten op je studie, en als jij straks klaar bent kun jij in principe dik sparen in plaats van dat je dan ineens meer moet gaan bijdragen (aan de hypotheek), want als jij je handtekening zet ben jij ook aansprakelijk voor de hypotheekschuld.
Het is niet alleen maar dat romantische idee van samen een huis gekocht hebben he, en in de praktijk kopen jullie ook niet samen een huis. Ja, op papier, en dat is waar het jou om gaat, maar degene die ervoor mag betalen is je vriend, en niet jij. Ik zou dat ook niet willen en zou dat dus ook, net als je vriend, niet doen.
Sterker nog, ik héb dat dan ook niet gedaan.
Breitling - Instruments for Professionals
Je veegt BookFreak hier het topic uit met zijn vrouwonvriendelijke posts, maar zelf kun je er ook wat van. TS moet maar blij in haar handjes knijpen met een vriend die een huis koopt waar ze goedkoop kan wonen.quote:
[..]
Maar wat was er dan eerder, de kip of het ei? Maw, leidt deze situatie tot twijfel, of was die twijfel er stiekem al en versterkt dit het alleen maar?
Nou, het IS ook niet echt jouw huis, en als jouw vriendinnen allemaal in dezelfde situatie zitten als jij, en daarmee bedoel ik dan dat zij ook geen inkomen hebben en effectief niet aan de hypotheek mee gaan betalen maar wél hun handtekening hebben gezet, dan zijn allemaal hun vriendjes niet goed bij hun hoofd.
Kijk, hij heeft een huis gekocht waar jij niets aan hoeft te betalen, wat betekent dat jij je kunt richten op je studie, en als jij straks klaar bent kun jij in principe dik sparen in plaats van dat je dan ineens meer moet gaan bijdragen (aan de hypotheek), want als jij je handtekening zet ben jij ook aansprakelijk voor de hypotheekschuld.
Het is niet alleen maar dat romantische idee van samen een huis gekocht hebben he, en in de praktijk kopen jullie ook niet samen een huis. Ja, op papier, en dat is waar het jou om gaat, maar degene die ervoor mag betalen is je vriend, en niet jij. Ik zou dat ook niet willen en zou dat dus ook, net als je vriend, niet doen.
Sterker nog, ik héb dat dan ook niet gedaan.
Als ik haar was zou ik ook liever eerst een eigen inkomen hebben en dan samen dat huis kopen. Dat vind ik een heel normale wens.
The love you take is equal to the love you make.
Dit heeft niets met feminisme te maken, en ik zeg ook niet dat ze blij moet zijn ermee, wat ik probeer aan te geven is dat er 2 kanten zijn aan dit verhaal;quote:
[..]
Je veegt BookFreak hier het topic uit met zijn vrouwonvriendelijke posts, maar zelf kun je er ook wat van. TS moet maar blij in haar handjes knijpen met een vriend die een huis koopt waar ze goedkoop kan wonen.
Als ik haar was zou ik ook liever eerst een eigen inkomen hebben en dan samen dat huis kopen. Dat vind ik een heel normale wens.
Ja, het klopt dat het vervelend kan voelen voor haar, maar er zit tegelijkertijd ook een voordeel aan die situatie, dat is wat ik duidelijk probeer te maken. Zij belicht natuurlijk de negatieve kant (want die is er), maar er is ook een positieve kant, en daar wijs ik dan in dit geval op.
Dat kan inderdaad. Wat ook kan is dat ze zich hier niét aan stoort. Dat is makkelijk gezegd en moeilijk gedaan, I know, er is niet alleen maar of samen kopen of relatie beëindigen natuurlijk. Er is ook nog een middenweg. Daarom stel ik ook de vraag over de kip of het ei.
Kijk, zij wil iets wat momenteel niet realiseerbaar is, want ze heeft geen inkomen. Dan probeert hij iets te realiseren, zoals ik het lees voor hun samen, en zij gaat daar in mee maar is niet eerlijk over haar emoties/gevoelens daarbij. Dat is natuurlijk niet handig.
Hij wil een huis kopen om praktische redenen, zo lijkt het (gescheiden ouders-verhaal), en neemt haar daar in mee. Zij geeft niet aan 'ho stop, dit voelt niet lekker voor mij'. Tenminste ,ik lees nergens dat ze dat zo duidelijk zegt maar ik kan daar volledig overheen gelezen hebben. Nou, dan dendert die trein natuurlijk gewoon voort.
Kijk, als ze het wél gezegd heeft en hij veegt dat aan de kant, tja, dát zou ik ook niet leuk vinden, maar ik lees/las het als 'al mijn vriendinnen kopen op manier X een huis en wij niet en dat stoort me'.
Een huis kopen is wel heel leuk en romantisch en zo, en dan is dat vaak 'ohhh we zetten samen de handtekening en we nemen samen de sleutels van ONS huisje in ontvangst' maar terug in de realiteit is het vooral een zakelijke deal om heel veel geld, dat is niet een lichtzinnig iets, en als je krap aan een jaar een relatie hebt, géén geld hebt en hij vooral uit praktische overwegingen een huis koopt, dan kán ik me ergens, hoe niet leuk ook, wel voorstellen dat de mening van diegene die niets inbrengt er niet toe doet. Maar hij betrekt haar er wél in.
Kijk, als hij koste wat kost doordrijft en haar aan de kant zet en daarmee haar gevoelens ook aan de kant zet, ja dan moet ze zich inderdaad eens achter haar oor krabben en moet die relatie misschien ophouden te bestaan. Als het zo is 'ik wil dit per se maar ik kan het niet betalen maar dat maakt me niet uit want ik wil het toch per se' dan moet hij zich eens achter zijn oor krabben.
Als de waarheid ergens in het midden ligt dan moeten ze om tafel gaan zitten.
Breitling - Instruments for Professionals
Man man man, iedereen is er als de kippen bij om TS eens goed op haar plaats te zetten. 
Dat ze over een paar maanden afgestudeerd is, wordt straal genegeerd.
Dat gezegd hebbende, wees maar blij dat je dat huis niet samen koopt joh. Je bent nog jong en de relatie is nog pril. Neem de tijd om te zien of jullie een beetje compatibel zijn op de lange termijn. Ik snap je zorgen wb afhankelijkheid (en geen mandaat of veilige plek oid) wel, maar wees blij dat je zo meer over elkaar kunt leren terwijl je niet te erg aan elkaar vast hangt. Samen een huis kopen, is ook afhankelijk zijn van elkaar.
En kijk gewoon hoe het gaat en of je je er echt thuis kan voelen. Al lijkt het me ook wel verstandig om gewoon lekker te latten eerst, maargoed da’s misschien ook door mijn eigen ervaringen.
Ik kan verder niet oordelen over jullie relatie, en hoe communicatie tussen jullie verloopt, maar er zou imo wel ruimte moeten zijn om je gedachten en zorgen te uiten zonder dat dat regelmatig uitmondt in ruzies. Andersom ook natuurlijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door jerney op 07-04-2021 10:44:26 ]
Dat ze over een paar maanden afgestudeerd is, wordt straal genegeerd.
Dat gezegd hebbende, wees maar blij dat je dat huis niet samen koopt joh. Je bent nog jong en de relatie is nog pril. Neem de tijd om te zien of jullie een beetje compatibel zijn op de lange termijn. Ik snap je zorgen wb afhankelijkheid (en geen mandaat of veilige plek oid) wel, maar wees blij dat je zo meer over elkaar kunt leren terwijl je niet te erg aan elkaar vast hangt. Samen een huis kopen, is ook afhankelijk zijn van elkaar.
En kijk gewoon hoe het gaat en of je je er echt thuis kan voelen. Al lijkt het me ook wel verstandig om gewoon lekker te latten eerst, maargoed da’s misschien ook door mijn eigen ervaringen.
Ik kan verder niet oordelen over jullie relatie, en hoe communicatie tussen jullie verloopt, maar er zou imo wel ruimte moeten zijn om je gedachten en zorgen te uiten zonder dat dat regelmatig uitmondt in ruzies. Andersom ook natuurlijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door jerney op 07-04-2021 10:44:26 ]
Ik zou er ook niet blij van worden van deze situatie. Als het even niet lekker loopt in de relatie kan hij haar zo eruit knikkeren omdat het zijn huis is. Daar zou ik ook ongerust over zijn.
Dus TS, je hebt groot gelijk. Maar bespreek het, of hak de knoop door en blijf op je studentenkamer zitten.
Dus TS, je hebt groot gelijk. Maar bespreek het, of hak de knoop door en blijf op je studentenkamer zitten.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Weet je wat nog veel leuker is? Bij sommige stellen regelt een van beiden dat hele traject zonder de ander op het zetten van de handtekeningen na...quote:
[..]
Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.
Maar nu vind je het dus eigenlijk raar dat je niet bij zijn hypotheekgesprekken mocht zijn, hoezo zou jij daar wel bij moeten zijn? Het zou je een volledig inzicht in zijn financiën hebben gegeven, misschien heeft hij wel X bedrag van zijn ouders gehad, wat jou vooralsnog helemaal niet aangaat.
Je vriendinnen kopen echt samen een huis omdat ze ook echt hoofdelijk aansprakelijk zijn voor het volledige hypotheekbedrag, waar jij geen enkele verantwoordelijkheid voor de hypotheek hebt en het aanwezig zijn daarbij je alleen maar een totaal-inzicht in zijn financiën zou geven, jij zou de enige zijn die daar wat bij te winnen had en dat zonder enige vorm van verantwoordelijkheid.
Ik denk dat je (onbewust) weet dat hij het niet voor je is en je wil eigenlijk gewoon helemaal niet samenwonen met hem.
Of: hij is het echt wel voor je maar doordat hij het huis enkel op zijn naam heeft, weet je dat hij je er elk moment zomaar uit kan schoppen (schept onzekerheid) en dan ben jij ondertussen je kamertje kwijt en kan je nergens heen.
Of: hij is het echt wel voor je maar doordat hij het huis enkel op zijn naam heeft, weet je dat hij je er elk moment zomaar uit kan schoppen (schept onzekerheid) en dan ben jij ondertussen je kamertje kwijt en kan je nergens heen.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik snap TS helemaal. Het enige dat ze verkeerd heeft gedaan is dat ze aan het begin van dit hele proces op haar strepen had moeten staan.
Als ik haar was, was ik hier nooit mee akkoord gegaan. Ze heeft geen invloed gehad op de hypotheek (hoogte, rente, type, duur, etc.). En ze heeft geen invloed gehad op de locatie (en dan ga ik ervan uit dat zij liever ergens anders had willen wonen). Deze twee beslissingen die hij heeft gemaakt hebben een behoorlijk grote invloed op de rest van haar financiële en sociale leven (ervan uitgaande dat ze bij elkaar blijven en zij ooit ook op die hypotheekakte komt).
Als haar vriend tot na de zomer had gewacht met een huis kopen, hadden ze het gewoon samen kunnen doen. Nu is het alleen te laat om er nog iets aan te veranderen vrees ik.
Als ik haar was, was ik hier nooit mee akkoord gegaan. Ze heeft geen invloed gehad op de hypotheek (hoogte, rente, type, duur, etc.). En ze heeft geen invloed gehad op de locatie (en dan ga ik ervan uit dat zij liever ergens anders had willen wonen). Deze twee beslissingen die hij heeft gemaakt hebben een behoorlijk grote invloed op de rest van haar financiële en sociale leven (ervan uitgaande dat ze bij elkaar blijven en zij ooit ook op die hypotheekakte komt).
Als haar vriend tot na de zomer had gewacht met een huis kopen, hadden ze het gewoon samen kunnen doen. Nu is het alleen te laat om er nog iets aan te veranderen vrees ik.
quote:
Ja, het klopt dat het vervelend kan voelen voor haar, maar er zit tegelijkertijd ook een voordeel aan die situatie, dat is wat ik duidelijk probeer te maken. Zij belicht natuurlijk de negatieve kant (want die is er), maar er is ook een positieve kant, en daar wijs ik dan in dit geval op.
quote:Dat kan inderdaad. Wat ook kan is dat ze zich hier niét aan stoort. Dat is makkelijk gezegd en moeilijk gedaan, I know, er is niet alleen maar of samen kopen of relatie beëindigen natuurlijk. Er is ook nog een middenweg. Daarom stel ik ook de vraag over de kip of het ei.
quote:Kijk, zij wil iets wat momenteel niet realiseerbaar is, want ze heeft geen inkomen. Dan probeert hij iets te realiseren, zoals ik het lees voor hun samen, en zij gaat daar in mee maar is niet eerlijk over haar emoties/gevoelens daarbij. Dat is natuurlijk niet handig.
Je legt erg goed uit wat de vriend van TS fout doet. Ons uitleggen waarom TS zich anders moet voelen dan ze zich voelt.quote:Hij wil een huis kopen om praktische redenen, zo lijkt het (gescheiden ouders-verhaal), en neemt haar daar in mee. Zij geeft niet aan 'ho stop, dit voelt niet lekker voor mij'. Tenminste ,ik lees nergens dat ze dat zo duidelijk zegt maar ik kan daar volledig overheen gelezen hebben. Nou, dan dendert die trein natuurlijk gewoon voort.
crap in = crap out
Als de vriend van TS vanaf nu begrijpt dat haar gevoel zich niet door argumenten laat wegredeneren, kan hij in de toekomst rekening met haar houden. Of niet. En als hij dat doet kan de relatie beter worden. Of niet. En dan kan TS besluiten dat ze samen een toekomst hebben. Of niet.
crap in = crap out
Waarom zou TS in hemelsnaam inspraak in de hypotheek moeten hebben gehad? Omdat ze zich ooit misschien kan inkopen in het huis?quote:
Ik snap TS helemaal. Het enige dat ze verkeerd heeft gedaan is dat ze aan het begin van dit hele proces op haar strepen had moeten staan.
Als ik haar was, was ik hier nooit mee akkoord gegaan. Ze heeft geen invloed gehad op de hypotheek (hoogte, rente, type, duur, etc.). En ze heeft geen invloed gehad op de locatie (en dan ga ik ervan uit dat zij liever ergens anders had willen wonen). Deze twee beslissingen die hij heeft gemaakt hebben een behoorlijk grote invloed op de rest van haar financiële en sociale leven (ervan uitgaande dat ze bij elkaar blijven en zij ooit ook op die hypotheekakte komt).
Als haar vriend tot na de zomer had gewacht met een huis kopen, hadden ze het gewoon samen kunnen doen. Nu is het alleen te laat om er nog iets aan te veranderen vrees ik.
Waarom zou zij nu wel invloed op zijn financiële situatie moeten hebben kunnen uitoefenen terwijl zij vooralsnog helemaal geen verantwoordelijkheid krijgt in die situatie? En wellicht wel nooit krijgt, want als TS straks een baan heeft en wat gespaard heeft willen ze misschien wel ergens anders wonen.
Hij wilde nu een koophuis en had de mogelijkheid dat te doen op de plek en de manier die hij wilde, maar kennelijk had hij daarbij zijn verkering het vetorecht moeten geven, ondanks het feit dat ze voorlopig nog helemaal niet samen eigenaar van het huis zullen worden.
Daar sta je niet alleen in.quote:
[..]
Snap ik wel, maar ik krijg bij dit soort verhalen altijd erg sterk het idee dat zij hem dan ongelofelijk zwart zit te maken bij vrienden en familie, maar naar hem toe mooi weer speelt.
Zal wel een eigen onverwerkt trauma zijn.
En de familie van de vriend heeft hem waarschijnlijk ook wel aangemoedigd om nu een huis te kopen. En daar is op zich ook niks mis mee.quote:
Ik gok trouwens dat de verkering van TS een X-bedrag van zijn vader heeft gehad voor de koop van het huis en dat dat TS voorlopig niets aangaat.
In deze (toch nog best prille) verkering komen de belangen nog niet echt samen. Het kan jammer zijn als daardoor blijkt dat er geen toekomst meer in zit.
Maar het hoeft niet zo te lopen.
The love you take is equal to the love you make.
Een huis kopen moet je in principe altijd op één inkomen willen doen, ik snap TS haar beweegredenen niet zo, en haar weerstand tegen afhankelijk zijn lijkt mij ook scheef. Ik heb zelf een huis, en er is helemaal niks onafhankelijks aan. Toen ik huurde en nog niet eens samenwoonde, toen was ik pas echt onafhankelijk.
En als je samen een huis hebt, en die samen bezit, dan is uit elkaar gaan vooral een drama. Dan ben je ook weer blij dat je gewoon de deur achter je kan dichttrekken en niet aan die papierwinkel vastzit.
En als je samen een huis hebt, en die samen bezit, dan is uit elkaar gaan vooral een drama. Dan ben je ook weer blij dat je gewoon de deur achter je kan dichttrekken en niet aan die papierwinkel vastzit.
-nee-
Ik denk ook dat dit de crux is. De manier waarop dit hele proces is verlopen zit TS dwars en niet de uitkomst.quote:
[..]
Ik denk dat ze ongelukkig wordt omdat hij beslissingen neemt waar hij wel en zij niet vrolijk van wordt.
Hoi, ik ga een huis kopen, jij kunt je kamer opzeggen en bij mij intrekken, dat is verstandig. En hier, ik leg je even uit dat jouw gevoel niet klopt, dus dat is ook afgehandeld.
Dat het praktisch gezien misschien wel degelijk een topplan is staat er los van. Dit is niet hoe ze aan een gezamenlijke toekomst wil bouwen.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Ja, dit komt vaker voorbij. Maar ‘op één inkomen kopen’ was vaak het advies zodat je als stel de lasten ook nog zou kunnen dragen als één inkomen weg zou vallen of er om een andere reden minder binnen zou komen. Het wil niet per se zeggen dat er dan ook maar één eigenaar is.quote:
Een huis kopen moet je in principe altijd op één inkomen willen doen, ik snap TS haar beweegredenen niet zo, en haar weerstand tegen afhankelijk zijn lijkt mij ook scheef. Ik heb zelf een huis, en er is helemaal niks onafhankelijks aan. Toen ik huurde en nog niet eens samenwoonde, toen was ik pas echt onafhankelijk.
En als je samen een huis hebt, en die samen bezit, dan is uit elkaar gaan vooral een drama. Dan ben je ook weer blij dat je gewoon de deur achter je kan dichttrekken en niet aan die papierwinkel vastzit.
Inmiddels zou op één inkomen kopen voor veel stellen betekenen dat ze geen hypotheek kunnen krijgen die voor een starterswoning toereikend is.
The love you take is equal to the love you make.
Als het om een gezamenlijke toekomst gaat weegt het emotionele aspect minstens zo zwaar als het praktische aspect. Ik denk dat TS aan dezelfde uitkomst een heel ander gevoel had kunnen overhouden als ze zich niet langs de kant gezet had gevoeld.quote:
Als de vriend van TS vanaf nu begrijpt dat haar gevoel zich niet door argumenten laat wegredeneren, kan hij in de toekomst rekening met haar houden. Of niet. En als hij dat doet kan de relatie beter worden. Of niet. En dan kan TS besluiten dat ze samen een toekomst hebben. Of niet.
En daarmee bedoel ik niet dat ze een soort veto had moeten hebben, maar dat haar vriend haar het gevoel had moeten geven dat haar gevoelens en mening er ook toe doen. Dat kan een wereld van verschil maken. Ook als hij ondanks haar twijfels deze stap had gezet, maar dan die twijfels wel serieus had genomen en TS zich ook serieus genomen had gevoeld.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Nee, dat snap ik, maar TS haar vriend heeft blijkbaar die mogelijkheid wel, en dan denk ik, tel je zegeningen. Ik heb een gezin met bijna drie kinderen, wij zitten hier financieel dusdanig aan elkaar vast dat ik bij mezelf denk, zo vroeg in je relatie, zo weinig verantwoordelijkheden, wees toch blij met iemand die zo veel te bieden heeft. Samen iets materieels bezitten heeft geen enkele meerwaarde vind ik.quote:
[..]
Ja, dit komt vaker voorbij. Maar ‘op één inkomen kopen’ was vaak het advies zodat je als stel de lasten ook nog zou kunnen dragen als één inkomen weg zou vallen of er om een andere reden minder binnen zou komen. Het wil niet per se zeggen dat er dan ook maar één eigenaar is.
Inmiddels zou op één inkomen kopen voor veel stellen betekenen dat ze geen hypotheek kunnen krijgen die voor een starterswoning toereikend is.
Dat het proces ernaartoe voor TS niet fijn verloopt is een ander verhaal wel, dat zie ik nu ook in.
-nee-
Met andere woorden: voor je goede gevoel verwacht je van je vriend dat hij net zolang bij jou in het studentenhuis blijft wonen tot je klaar bent met je studie, je een baan hebt gevonden en genoeg verdient om zo ongeveer voor de helft een huis mee te kunnen financieren.quote:
[..]
Waarom ik refereerde naar vriendinnen was puur om aan te geven dat dit mijn gevoel alleen maar versterkt. Zij kopen echt echt samen een huis, gaan samen door het hele proces heen, vanaf de gesprekken met hypotheekverstrekkers tot het tekenen bij de notaris, ik heb dit allemaal niet meegemaakt, dit heeft hij allemaal alleen of samen met zijn vader gedaan. Dat versterkt het gevoel dat het straks niet echt mijn huis is alleen maar meer. Het is niet dat ik per se altijd alles hetzelfde wil als mijn vriendinnen. Het versterkt mijn vervelende gevoel in deze situatie alleen.
En als je vriend er zich kennelijk niet goed bij voelt om, met een voor de rest volstrekt onzekere toekomst, in een studentenhuis (!) op jouw gratie te blijven wonen, dan telt dat niet. Voor hetzelfde geld blief je hem over een half jaar echt niet meer en staat hij op straat. Maar dat moet hij dan kennelijk maar voor jou over hebben. Uit de OP:
Als jij het liefst ziet dat hij momenteel geen koophuis neemt totdat jij dit ook kan, ben jij juist degene die hem dwingt een bepaalde kant op te gaan in het leven.quote:Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn
[ Bericht 10% gewijzigd door Zelva op 07-04-2021 12:05:51 ]
Als TS en haar vriend een goed gesprek weten te hebben over hoe zij het gevoelsmatig heeft ervaren en haar vriend kan zich daarin in leven zie ik het helemaal goed komen trouwens.
Ze moet zich vooral niet bezwaard voelen dat ze daar nu 'pas' meekomt, want dat is nu eenmaal zo gelopen en pas toen dingen definitief waren kwam ze erachter waarom ze zich er niet senang bij voelt. Dat kan gebeuren.
Ze moet zich vooral niet bezwaard voelen dat ze daar nu 'pas' meekomt, want dat is nu eenmaal zo gelopen en pas toen dingen definitief waren kwam ze erachter waarom ze zich er niet senang bij voelt. Dat kan gebeuren.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Dit klopt dus niet, ze geeft in een eerder bericht al aan dat dit gevoel al de hele tijd speelt en dat ze het er al eerder over gehad hebben en dat dit al meerdere malen op ruzie is uitgelopen waardoor ze niet meer durfde dit aan te geven.quote:
Als TS en haar vriend een goed gesprek weten te hebben over hoe zij het gevoelsmatig heeft ervaren en haar vriend kan zich daarin in leven zie ik het helemaal goed komen trouwens.
Ze moet zich vooral niet bezwaard voelen dat ze daar nu 'pas' meekomt, want dat is nu eenmaal zo gelopen en pas toen dingen definitief waren kwam ze erachter waarom ze zich er niet senang bij voelt. Dat kan gebeuren.
Het lijkt me voor TS nu eerst zaak om dit probleem op te lossen, en van daaruit zal dit probleem ook al een stuk opgelost zijn naar mijn mening. dit probleem is een resultaat van een onderliggend probleem dat er speelt, lost ze het onderliggende probleem niet op zal een issue als dit maar dan met een ander onderwerp terug blijven komen, dit keer is het een huis, volgende keer trouwen, daarna een kind en ga zo maar door.
Dat klopt dus wel. TS geeft zelf aan dat ze zich bezwaard voelt aangaande haar gevoelens.
En ik maak nergens uit op dat er een gesprek is geweest waarbij ze samen tot de kern van TS' haar gevoelens zijn gekomen en er sprake was van wederzijds begrip.quote:
[..]
In principe heb ik geen moeite met mijn gevoelens delen met hem, ik heb dit ook altijd gedaan. Maar nu het huis helemaal gekocht is en we zijn begonnen met verbouwen kan ik het (vind ik) niet maken om mijn negatieve gevoelens nog te uiten. Ik weet dat dat hem pijn zou doen, en hij het ook niet zou begrijpen omdat hij juist het idee heeft dat we het echt samen hebben besloten en het echt een plek voor ons samen wordt. Mijn gevoelens gaan nog steeds heel erg op en neer en dat zou ik wel willen delen met hem, maar voor mijn gevoel kan ik dat niet meer maken.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Allemaal prima dat haar vriend zijn stappen zet ondanks haar bezwaren. Hij gaat dus gewoon zijn gang.quote:
[..]
Met andere woorden: voor je goede gevoel verwacht je van je vriend dat hij net zolang bij jou in het studentenhuis blijft wonen tot je klaar bent met je studie, je een baan hebt gevonden en genoeg verdient om zo ongeveer voor de helft een huis mee te kunnen financieren.
En als je vriend er zich kennelijk niet goed bij voelt om, met een voor de rest volstrekt onzekere toekomst, in een studentenhuis (!) op jouw gratie te blijven wonen, dan telt dat niet. Voor hetzelfde geld blief je hem over een half jaar echt niet meer en staat hij op straat. Maar dat moet hij dan kennelijk maar voor jou over hebben. Uit de OP:
[..]
Als jij het liefst ziet dat hij momenteel geen koophuis neemt totdat jij dit ook kan, ben jij juist degene die hem dwingt een bepaalde kant op te gaan in het leven.
Maar zij voelt zich dus niet gelukkig met dit proces.
The love you take is equal to the love you make.
TS heeft wel aangegeen dat haar vriend moeite gedaan heeft haar bij het proces te betrekken, maar dat haar 'gevoel daarbij niet klopt'.quote:
En ik maak nergens uit op dat er een gesprek is geweest waarbij ze samen tot de kern van TS' haar gevoelens zijn gekomen en er sprake was van wederzijds begrip.
Het kan natuurlijk zijn dat haar vriend domweg zeer snel zijn eigen ideeen doordrukt, en misschien te weinig aandacht voor haar gevoelens heeft.
Anderszijds, evenmin is uit te sluiten dat TS zelf degenen is die haar eigen wensen helemaal (nog) niet op een rijtje heeft en ook te weinig zelf in te brengen heeft en haar 'gevoel' voortkomt uit haar eigen onvermogen te communiceren.
Iig een aantal van haar eigen uitspraken versterken dat idee (vooral waar ze aangeeft zelf problemen te hebben zich te uitten tegenover haar vriend).
Imho is het echter onmogelijk hier zomaar vast te stellen waar de schuld zou liggen (ook of die bij slechts één an de partners in die relatie ligt).
Dat is een taak die TS en haar vriend uiteindelijk samen moeten doen.
en helaas gaat dat enkel door er samen over te praten.
Wel moet TS dan over haar angst heenkomen dat haar eigen gevoelens te uitten gelijk 'negatief' zou zijn.
samen praten in een relatie is volgens mij iets dat je ook kunt leren door het gewoon vaker te doen en langzaam ook het vertrouwen in elkaar te leren hebben.
Belangrijkste is volgens mij vooral dat TS blijft praten met haar vriend
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Dus liever wil je dat hij niet vooruit gaat in zijn leven omdat jij daar nog niet aan toe bent? Nogal egoïstisch. Daarbuiten, je hebt pas een jaar een relatie, dat is niks. Daarbij ben je waarschijnlijk ook nog redelijk jong van leeftijd (aanname omdat je studeert). Kans is zeker aanwezig dat deze relatie niet voor het leven is. Ik geef hem al met al groot gelijk.quote:
Hi allemaal,
Ik zou graag wat objectieve meningen horen (vrijwel mijn hele familie en vriendenkring geven mij min of meer gelijk, maar die zijn dus niet zo objectief) over het volgende:
Ik ben nu iets langer dan een jaar samen met mijn vriend. In het begin van de relatie woonden we allebei nog thuis, na ongeveer een half jaar nam ik een studentenkamer en daar woonden we min of meer samen. Ging super goed, hartstikke happy en niks aan de hand. Een paar maanden later gaf hij aan dat hij een koophuis wilde gaan zoeken. Hij werkt al een tijdje en ik studeer dus nog. Vanaf het begin af aan had ik geen goed gevoel bij de situatie van het huis kopen. Ten eerste omdat hij het huis in zijn eentje ging kopen, want ik kan dat nog niet betalen als student. Het zou dan op papier dus 0,0% mijn huis zijn, ondanks dat ik er wel bij mag komen wonen. Dat voelt voor mij als afhankelijk zijn, en dat is juist iets wat ik absoluut niet wil. Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb. Dat klopt natuurlijk, maar het blijft voor mij gewoon pijnlijk dat het huis straks feitelijk niet van mij is, ondanks dat we alle spullen samen hebben uitgezocht etc. Het voelt gewoon alsof hij me een beetje dwingt om een bepaalde kant op te gaan in het leven, en dat voelt niet fijn. We zijn momenteel bezig met klussen in het huis en na deze week zal het huis bewoonbaar zijn, en gaat het dus allemaal echt beginnen, en zit ik nogal in een tweestrijd. Ik wil zijn enthousiasme niet wegnemen en hem geen kutgevoel geven door steeds maar te herhalen dat ik me er niet goed bij voel, maar ik wil ook mijn gevoelens niet wegstoppen en altijd maar nepvrolijk doen, ook op momenten dat ik het weer even allemaal niet zo goed vind voelen. Hebben mensen in een zelfde soort situatie gezeten en tips hiervoor? Ik hoor het graag.
Misschien is het bespreekbaar dat jij je inkoopt als je een baan hebt? Heb je daar al eens met hem over gehad?
Oh ja hier vreesde ik al voor. Mensen die per se willen dat iemand schuld heeft en de situatie ook op basis van schuld gaan lopen analyseren en andere posts ook interpreteren als het aanwijzen van een soort schuldige. De disclaimer die ik overwoog had ik gewoon moeten opnemen.quote:
[..]
Imho is het echter onmogelijk hier zomaar vast te stellen waar de schuld zou liggen (ook of die bij slechts één an de partners in die relatie ligt).
Zowel TS' als haar vriend hebben waarschijnlijk beiden hun best gedaan om dit proces gezamenlijk te doorlopen. Meer dan je best kan je niet doen. En het zal ook nooit zo zijn dat je elke communicatieve hobbel kan voorkomen.
TS' verwijt haar vriend op zich ook niets, maar heeft er ondertussen desondanks helemaal geen gezamenlijk gevoel meer bij en zit daarmee in haar maag, omdat ze daarmee haar vriend waarschijnlijk ook kwetst. Dat is best een worsteling, dus ik snap dat dat aanleiding kan vormen voor een topic om het zelf ook even op een rijtje te krijgen.
[ Bericht 8% gewijzigd door Stepperoller op 07-04-2021 13:48:28 (quote ingekort voor de duidelijkheid) ]
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
quote:Op woensdag 7 april 2021 13:30 schreef Stepperoller het volgende:
Oh ja hier vreesde ik al voor. Mensen die per se willen dat iemand schuld heeft
op welke post reageer je nu weer?of heb ik weer eens te lang en moeilijk geschreven?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Jij vindt de schuldvraag toch relevant? Waarom zou er überhaupt sprake moeten zijn van schuld?quote:
[..]
of heb ik weer eens te lang en moeilijk geschreven?
quote:
Imho is het echter onmogelijk hier zomaar vast te stellen waar de schuld zou liggen (ook of die bij slechts één an de partners in die relatie ligt).
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
misschien die zin gewoon eerst lezen?quote:
[..]
Jij vindt de schuldvraag toch relevant? Waarom zou er überhaupt sprake moeten zijn van schuld?
[..]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Gedaan? Je stelt dat de schuld niet vast te stellen is. Blijkbaar is dat voor jou een relevant aspect in situaties als deze en daar reageer ik op.quote:
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Ze had juist wel verantwoordelijkheid moeten krijgen. Als ze ook op de hypotheekakte staat is ze gewoon aansprakelijk voor de schuld. Dat ze het eerste half jaar nauwelijks meebetaalt aan de hypotheek moet haar vriend dan voor lief nemen (of vastleggen bij de notaris). Of hij had gewoon even moeten wachten tot zij ook een baan had (maar misschien wil hij dat wel helemaal niet en vindt ie het fijn om de enige eigenaar te zijn, kan natuurlijk ook).quote:
[..]
Waarom zou TS in hemelsnaam inspraak in de hypotheek moeten hebben gehad? Omdat ze zich ooit misschien kan inkopen in het huis?
Waarom zou zij nu wel invloed op zijn financiële situatie moeten hebben kunnen uitoefenen terwijl zij vooralsnog helemaal geen verantwoordelijkheid krijgt in die situatie? En wellicht wel nooit krijgt, want als TS straks een baan heeft en wat gespaard heeft willen ze misschien wel ergens anders wonen.
Hij wilde nu een koophuis en had de mogelijkheid dat te doen op de plek en de manier die hij wilde, maar kennelijk had hij daarbij zijn verkering het vetorecht moeten geven, ondanks het feit dat ze voorlopig nog helemaal niet samen eigenaar van het huis zullen worden.
En ik zeg niet dat het moet hè. Ik zeg alleen wat ik zou doen (en waarom ik TS dus begrijp). Voor die vriend is het prima zo, en bovendien lekker makkelijk mocht het uitgaan. En er zijn vast mensen die het ook prima vinden om zo bij iemand in te wonen - geen kosten, geen afhankelijkheid. Maar ik vind het belangrijk om een eigen huis te hebben, om vermogen op te bouwen. En ook om inspraak te hebben over de plek waar ik ga wonen. Het idee dat mijn vriend het huis uitkiest waar we samen gaan wonen, en de hypotheek ff met zijn vader overlegt en dan zelf regelt staat mijlenver af van hoe ik zoiets aan zou pakken. Ik zou mezelf nooit in zo'n machteloze positie laten brengen. Brrr.
Ik zie dit helemaal niet als een schuld-verhaal, de enige schuld in dit verhaal is zijn hypotheekschuld.
Ze zijn jong, hebben een jaar verkering, hoezo moet je bij je keuzes dan goedkeuring van je verkering hebben?
En met dat scheidingsverhaal van zijn ouders snap ik zijn beweegredenen helemaal goed, ik denk dat hij gewoon een plek wil hebben waar hij dingen kan vieren en waar beide ouders naartoe kunnen komen, ipv iedere keer van de een naar de ander op zijn eigen verjaardag omdat hij zelf geen plek heeft waar ze naartoe kunnen (de studentenkamer van TS zal waarschijnlijk ook niet voldoen).
En echt, het is heel leuk voor ze als ze nu een partner hebben gevonden voor de komende 20 jaar, maar die kans is gezien de leeftijden vrij klein, maar als TS bij hem weg wil gaan omdat hij een huis heeft gekocht dat haar op een of andere manier niet bevalt moet ze dat natuurlijk vooral doen.
Ik vraag me af hoe TS hierin gestaan had als hij een huis gehuurd had op de plek waar hij nu gekocht heeft.
Ze zijn jong, hebben een jaar verkering, hoezo moet je bij je keuzes dan goedkeuring van je verkering hebben?
En met dat scheidingsverhaal van zijn ouders snap ik zijn beweegredenen helemaal goed, ik denk dat hij gewoon een plek wil hebben waar hij dingen kan vieren en waar beide ouders naartoe kunnen komen, ipv iedere keer van de een naar de ander op zijn eigen verjaardag omdat hij zelf geen plek heeft waar ze naartoe kunnen (de studentenkamer van TS zal waarschijnlijk ook niet voldoen).
En echt, het is heel leuk voor ze als ze nu een partner hebben gevonden voor de komende 20 jaar, maar die kans is gezien de leeftijden vrij klein, maar als TS bij hem weg wil gaan omdat hij een huis heeft gekocht dat haar op een of andere manier niet bevalt moet ze dat natuurlijk vooral doen.
Ik vraag me af hoe TS hierin gestaan had als hij een huis gehuurd had op de plek waar hij nu gekocht heeft.
Na een jaar verkering samen een huis kopen? Geen kinderen, geen huwelijk of geregistreerd partnerschap?quote:
[..]
Ze had juist wel verantwoordelijkheid moeten krijgen. Als ze ook op de hypotheekakte staat is ze gewoon aansprakelijk voor de schuld. Dat ze het eerste half jaar nauwelijks meebetaalt aan de hypotheek moet haar vriend dan voor lief nemen (of vastleggen bij de notaris). Of hij had gewoon even moeten wachten tot zij ook een baan had (maar misschien wil hij dat wel helemaal niet en vindt ie het fijn om de enige eigenaar te zijn, kan natuurlijk ook).
En ik zeg niet dat het moet hè. Ik zeg alleen wat ik zou doen (en waarom ik TS dus begrijp). Voor die vriend is het prima zo, en bovendien lekker makkelijk mocht het uitgaan. En er zijn vast mensen die het ook prima vinden om zo bij iemand in te wonen - geen kosten, geen afhankelijkheid. Maar ik vind het belangrijk om een eigen huis te hebben, om vermogen op te bouwen. En ook om inspraak te hebben over de plek waar ik ga wonen. Het idee dat mijn vriend het huis uitkiest waar we samen gaan wonen, en de hypotheek ff met zijn vader overlegt en dan zelf regelt staat mijlenver af van hoe ik zoiets aan zou pakken. Ik zou mezelf nooit in zo'n machteloze positie laten brengen. Brrr.
En wat als hij voor de koop bedrag X heeft gekregen van zijn ouders, dan wordt het een hele ingewikkelde constructie bij een notaris en een hoop gedoe als de verkering over nog een jaar over is.
True, maar ik blijf erbij dat dit dingen zijn waar TS niet over heeft nagedacht of terzijde heeft geschoven, want 'samen huis kopen' = romantisch, en wat de praktische invulling daarvan is is van minder belang, want ze kan tegen haar vriendinnen zeggen dat ze samen een huis hebben gekocht.quote:
[..]
Na een jaar verkering samen een huis kopen? Geen kinderen, geen huwelijk of geregistreerd partnerschap?
En wat als hij voor de koop bedrag X heeft gekregen van zijn ouders, dan wordt het een hele ingewikkelde constructie bij een notaris en een hoop gedoe als de verkering over nog een jaar over is.
Ik vind na een jaartje verkering (zeker als ze nog wat jonger zijn want zij studeert nog dus ik doe de aanname dat ze nog jong is) samen een huis willen kopen een enorme stap. Dan kunnen we wel zeggen 'ja maar over een paar maanden is ze klaar' maar dan moet je dus eerst nog een baan vinden en dan is dat meestal ook nog een jaarcontract ofzo, dus hoeveel financiële toegevoegde waarde gaat TS dan leveren aan de situatie?
Daar komt dan nog bij dat je dat dan ook vast zou moeten leggen wat haar inbreng gaat zijn want die zal misschien wel niet 50% zijn, dus dat wil je vast laten leggen, daarvoor moet je naar de notaris etc, dus daar is de romantiek dan ook weg en een hele hoop meer gedoe (die ook geld kost).
Nee, ik blijf toch het gevoel hebben dat het hier gaat om het romantische beeld + 'vriendinnen doen het ook', maar die vriendinnen doen het ook gaat alleen maar op als die in exact dezelfde situatie zitten, want als die vriendinnen dat ook doen maar die werken ook allemaal fulltime etc, dan is het vergelijk tussen TS en vriendinnen al helemaal niet meer eerlijk.
Breitling - Instruments for Professionals
Jawel, gezellig bij de open haart met een wijntje, kaasje en romantisch muziek folders van allerlei hypotheekverstrekkers doornemen.quote:
Er is echt niets romantisch aan een hypotheek regelen trouwens
Daarna hand in hand naar een verstrekkers gaan, samen een pen vasthoudend jezelf in een hypotheekschuld steken en daarna samen de taart aansnijden.
Echt romantisch.
Ô mon citoyens vous serez unis.
Dat klopt, maar dat is de zakelijke kant van een huis kopen. De meeste mensen denken vooral aan de romantische kant daarvan, en die is er zeker wel, maar uiteindelijk gebeurt er niets zonder dat er grof geld wordt betaald, en dat is de andere, net zo, zo niet veel realistischere kant.quote:
Er is echt niets romantisch aan een hypotheek regelen trouwens
Breitling - Instruments for Professionals
Ach. Als TS zelf eens een hypotheek heeft gehad met de bijbehorende rompslomp dan zal ze vast enigszins lachend terugkijken toen ze nog zo jong en heerlijk onnozel was met dat ex-vriendje dat dat huis kocht.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Zal ik dan maar zeggen dat ik getrouwd ben en IK het huis heb gekocht waar mijn vrouw 0 voor betaald (wat ook terecht is want IK heb het gekocht) ?
?
Breitling - Instruments for Professionals
quote:
Zal ik dan maar zeggen dat ik getrouwd ben en IK het huis heb gekocht waar mijn vrouw 0 voor betaald (wat ook terecht is want IK heb het gekocht)
Dan zal ik wel zeggen dat ik de hypotheek volledig geregeld heb en mijn man alleen maar een paar keer een handtekening gezet heeft, het is uiteraard wel het huis en de hypotheekschuld van ons beiden, maar de overwaarde is zeker niet 50/50 van ons beiden.
Maar goed, samen een kind, huwelijkse voorwaarden waar de gemiddelde echtscheidingsadvocaat jaloers op is, enz. enz.
En we kunnen het ons geen van beiden permitteren er te blijven wonen als we uit elkaar zouden gaan, maar dat komt onder andere door de verhouding van de overwaarde.
We zijn dus tot elkaar veroordeeld en moeten het er maar mee doen
Als je vrouw daar gelukkig mee is, dikke prima.quote:
Zal ik dan maar zeggen dat ik getrouwd ben en IK het huis heb gekocht waar mijn vrouw 0 voor betaald (wat ook terecht is want IK heb het gekocht)
TS is niet gelukkig met de situatie, dus werk aan de winkel.
En het gaat niet om de romantiek, maar de wetenschap dat de partner van TS erom geeft hoe zij er tegenaan kijkt en het laat meewegen in zijn keuzes. Een huis is een grote stap, maar meestal zijn dit soort mechanismes terug te vinden in meer gedragingen. En dat lijkt voor TS niet te werken in de relatie.
crap in = crap out
Kleddernat na het lezen van deze post.quote:
[..]
Jawel, gezellig bij de open haart met een wijntje, kaasje en romantisch muziek folders van allerlei hypotheekverstrekkers doornemen.
Daarna hand in hand naar een verstrekkers gaan, samen een pen vasthoudend jezelf in een hypotheekschuld steken en daarna samen de taart aansnijden.
Echt romantisch.
-nee-
Dat is ze, want ze is er 1000% op vooruit gegaan t.o.v. waar ze van af kwam, maar als TS niet tevreden is moet ze haar mond open trekken tegen haar vriend en dat aangeven.quote:
[..]
Als je vrouw daar gelukkig mee is, dikke prima.
Breitling - Instruments for Professionals
Dat doet ze en dan krijgt ze een betoog over de praktische kant en hoe goed dat in elkaar zit alsof ze een naïeve veeleisende prinses zonder realiteitszin die geen recht doet aan haar gevoel over het proces.quote:
maar als TS niet tevreden is moet ze haar mond open trekken tegen haar vriend en dat aangeven.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
1) Ja, dat is snel. Dat argument zou haar vriend dan ook moeten gebruiken: ik wil nog niet samen een hypotheek, want we hebben maar kort verkering en ik vind dat te onzeker. Maar volgens mij heeft hij dat argument helemaal niet gebruikt.quote:
[..]
Na een jaar verkering samen een huis kopen? Geen kinderen, geen huwelijk of geregistreerd partnerschap?
En wat als hij voor de koop bedrag X heeft gekregen van zijn ouders, dan wordt het een hele ingewikkelde constructie bij een notaris en een hoop gedoe als de verkering over nog een jaar over is.
2) Dat is toch niet zo heel ingewikkeld? Ongelijke inbreng laat je gewoon vastleggen bij de notaris.
Waar ik bang voor zou zijn is dit scenario: In ze zomer krijgt TS een baan met een prima salaris. Ze leggen vanaf dat moment allebei 50% in in de 'huishoudpot' voor de rente op de hypotheek (omdat ze er toch woont), renovaties en andere dingen voor het huis, en de boodschappen. De aflossing betaalt TS niet aan mee (hoop ik). Omdat de huizenprijzen door blijven stijgen, is het huis na drie jaar 30.000 meer waard geworden. Na drie jaar gaat de verkering helaas uit. TS is geen eigenaar van het huis, dus moet weg. Ze heeft wel een spaarpotje van 5.000 euro. De huizenprijzen zijn inmiddels nog hoger, dus het is lastig iets te vinden. Huren in de vrije sector is nog moeilijker. Haar ex-vriend blijft in het huis wonen, heeft ondertussen de hypotheek met 10.000 afgelost, heeft een huis dat 30.000 meer waard is geworden, en leeft nog lang en gelukkig.
Ik vind een hypotheek niet romantisch, maar zakelijk. Je geeft jezelf een slechte financiële start door bij iemand te gaan inwonen i.p.v. samen huiseigenaar te worden. Voordelig voor vriend indien het uitgaat, nadelig voor TS als het uitgaat (of dat hij doodgaat).
Dat gezegd hebbende: als je niet heel zeker bent van je relatie, zou ik natuurlijk nooit aanraden samen een huis te kopen.
De liefkozendere variant van de reacties in dit topic zeg maar.quote:
[..]
Dat doet ze en dan krijgt ze een betoog over de praktische kant en hoe goed dat in elkaar zit alsof ze een naïeve veeleisende prinses zonder realiteitszin die geen recht doet aan haar gevoel over het proces.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Mensen schijnen wel eens te vergeten dat ze zelf ook ooit hebben moeten leren om voor zichzelf te bepalen wat ze willen en dan voor zichzelf op te komen.
The love you take is equal to the love you make.
Dat is niet eerlijk als TS minder verdient dan haar vriend, want dan zou je verwachten dat je dat doet naar rato. Daarbij, waarom zou zij aan aflossing of rente betalen als de hypotheek niet op haar naam staat? Dan kun je zeggen 'ja, als ze ergens moet huren is ze dat geld ook kwijt' en dat klopt op zich wel, maar ik zou me er niet prettig bij voelen geld te vragen voor het feit dát ze er woont, als ze niet op de hypotheekakte erbij staat. En als TS zijnde zou ik die ook niet betalen (mede vanwege de twijfel over de situatie).quote:
[..]
1) Ja, dat is snel. Dat argument zou haar vriend dan ook moeten gebruiken: ik wil nog niet samen een hypotheek, want we hebben maar kort verkering en ik vind dat te onzeker. Maar volgens mij heeft hij dat argument helemaal niet gebruikt.
2) Dat is toch niet zo heel ingewikkeld? Ongelijke inbreng laat je gewoon vastleggen bij de notaris.
Waar ik bang voor zou zijn is dit scenario: In ze zomer krijgt TS een baan met een prima salaris. Ze leggen vanaf dat moment allebei 50% in in de 'huishoudpot' voor de rente op de hypotheek (omdat ze er toch woont), renovaties en andere dingen voor het huis, en de boodschappen. De aflossing betaalt TS niet aan mee (hoop ik). Omdat de huizenprijzen door blijven stijgen, is het huis na drie jaar 30.000 meer waard geworden. Na drie jaar gaat de verkering helaas uit. TS is geen eigenaar van het huis, dus moet weg. Ze heeft wel een spaarpotje van 5.000 euro. De huizenprijzen zijn inmiddels nog hoger, dus het is lastig iets te vinden. Huren in de vrije sector is nog moeilijker. Haar ex-vriend blijft in het huis wonen, heeft ondertussen de hypotheek met 10.000 afgelost, heeft een huis dat 30.000 meer waard is geworden, en leeft nog lang en gelukkig.
Ik vind een hypotheek niet romantisch, maar zakelijk. Je geeft jezelf een slechte financiële start door bij iemand te gaan inwonen i.p.v. samen huiseigenaar te worden. Voordelig voor vriend indien het uitgaat, nadelig voor TS als het uitgaat (of dat hij doodgaat).
Dat gezegd hebbende: als je niet heel zeker bent van je relatie, zou ik natuurlijk nooit aanraden samen een huis te kopen.
Breitling - Instruments for Professionals
Waarom kan op het moment dat TS' een baan heeft niet alsnog worden nagedacht over manieren om vermogen op te bouwen en of dat gezamenlijk moet zijn of niet? En waarom verwacht je een situatie waarin TS' wel bijdraagt aan andermans vermogen, maar zelf per definitie niets meer opbouwt? Vind ik nogal onlogisch.quote:
[..]
1) Ja, dat is snel. Dat argument zou haar vriend dan ook moeten gebruiken: ik wil nog niet samen een hypotheek, want we hebben maar kort verkering en ik vind dat te onzeker. Maar volgens mij heeft hij dat argument helemaal niet gebruikt.
2) Dat is toch niet zo heel ingewikkeld? Ongelijke inbreng laat je gewoon vastleggen bij de notaris.
Waar ik bang voor zou zijn is dit scenario: In ze zomer krijgt TS een baan met een prima salaris. Ze leggen vanaf dat moment allebei 50% in in de 'huishoudpot' voor de rente op de hypotheek (omdat ze er toch woont), renovaties en andere dingen voor het huis, en de boodschappen. De aflossing betaalt TS niet aan mee (hoop ik). Omdat de huizenprijzen door blijven stijgen, is het huis na drie jaar 30.000 meer waard geworden. Na drie jaar gaat de verkering helaas uit. TS is geen eigenaar van het huis, dus moet weg. Ze heeft wel een spaarpotje van 5.000 euro. De huizenprijzen zijn inmiddels nog hoger, dus het is lastig iets te vinden. Huren in de vrije sector is nog moeilijker. Haar ex-vriend blijft in het huis wonen, heeft ondertussen de hypotheek met 10.000 afgelost, heeft een huis dat 30.000 meer waard is geworden, en leeft nog lang en gelukkig.
Ik vind een hypotheek niet romantisch, maar zakelijk. Je geeft jezelf een slechte financiële start door bij iemand te gaan inwonen i.p.v. samen huiseigenaar te worden. Voordelig voor vriend indien het uitgaat, nadelig voor TS als het uitgaat (of dat hij doodgaat).
Dat gezegd hebbende: als je niet heel zeker bent van je relatie, zou ik natuurlijk nooit aanraden samen een huis te kopen.
Zelf wil ik geen situatie waar ik eigenlijk maximaal profiteer van een ander (en dan ook nog eens mijn liefdespartner die ik het beste gun) en dat diegene er onderaan de streep bekaaid vanaf komt als er een scenario intrede doet waarin onze wegen weer scheiden.
Momenteel is de huizenmarkt er niet naar om rustig af te wachten tot je prille vriendinnetje ook een baan heeft en ben je als starter blij om voet tussen de deur te krijgen. Die praktische kant snap ik heel goed .
Verder vind ik niks mis met het samenwonen nog even uitstellen en TS' haar kamer laten aanhouden en de lijn volgen die ze had gevolgd als zij nog alleen geweest zou zijn. Als haar stap was geweest om voorlopig nog op kamers te blijven wonen en te sparen voor de aankoop van een eigen huis, dan kan dat nog steeds en uiteindelijk ook samen met haar vriend als ze het eens worden over de locatie.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Nee inderdaad. En ook niet meebetalen aan renovaties, gek zeg. Hij wilde het toch alleen doen.quote:
[..]
Dat is niet eerlijk als TS minder verdient dan haar vriend, want dan zou je verwachten dat je dat doet naar rato. Daarbij, waarom zou zij aan aflossing of rente betalen als de hypotheek niet op haar naam staat? Dan kun je zeggen 'ja, als ze ergens moet huren is ze dat geld ook kwijt' en dat klopt op zich wel, maar ik zou me er niet prettig bij voelen geld te vragen voor het feit dát ze er woont, als ze niet op de hypotheekakte erbij staat. En als TS zijnde zou ik die ook niet betalen (mede vanwege de twijfel over de situatie).
Dat hij zichzelf beschermt tegen een eventuele breakup, fine! Maar dat moet zij ook doen. Het kost veel om alles weer van 0 op te bouwen.
Klopt, ook niet aan renovaties. Maar ze zit al op 0. Ze moet nog beginnen. Omdat ze niet mee hoeft te betalen aan de hypotheek kan ze dat geld dus fijn op de spaarrekening zetten (of uitgeven, moet ze zelf weten, maar keuzes hebben consequenties) wat ze anders wel aan de hypotheek had betaald.quote:
[..]
Nee inderdaad. En ook niet meebetalen aan renovaties, gek zeg. Hij wilde het toch alleen doen.
Dat hij zichzelf beschermt tegen een eventuele breakup, fine! Maar dat moet zij ook doen. Het kost veel om alles weer van 0 te bouwen.
Dat is hoe het hier ook gaat al is het verhaal hier dan weer anders, dus de startsituatie hier is heel anders dan bij TS
Breitling - Instruments for Professionals
Misschien ligt dat ook aan de stijl van communiceren, dat hij zich geroepen voelt om haar uit te leggen dat hij wel degelijk rekening probeert te houden met haar? We krijgen hier alleen haar verhaal mee en meerdere mensen pikken de verwoording zo op, dus hij hoeft niet per se een denigrerende lul te zijn die vooral aan zichzelf denkt. Verder reageert ze ook selectief, dus dat geeft te denken over hoe je dan tot de kern zou kunnen komen.quote:
[..]
Dat doet ze en dan krijgt ze een betoog over de praktische kant en hoe goed dat in elkaar zit alsof ze een naïeve veeleisende prinses zonder realiteitszin die geen recht doet aan haar gevoel over het proces.
Misschien kan ze eens nadenken over wat ze nou graag als oplossing zou zien en dit aangeven? Bevestiging krijgen van haar gevoelens heeft ze via haar eigen kring en hier gedeeltelijk ook weer gehad. Dat lijkt niet afdoende. Maar zijn huis en hun communicatieproblemen gaan niet zo maar weg. Daar zal ze dus iets over moeten gaan verwoorden en ik denk dat het voor hem ook wat duidelijker is als het wat concreter gaat zijn dan ik voel me kut over de gang van zaken.
Ja, eens.quote:
[..]
Klopt, ook niet aan renovaties. Maar ze zit al op 0. Ze moet nog beginnen. Omdat ze niet mee hoeft te betalen aan de hypotheek kan ze dat geld dus fijn op de spaarrekening zetten (of uitgeven, moet ze zelf weten, maar keuzes hebben consequenties) wat ze anders wel aan de hypotheek had betaald.
Dat is hoe het hier ook gaat al is het verhaal hier dan weer anders, dus de startsituatie hier is heel anders dan bij TS
Best op haar eigen spaarrekening inderdaad, want de kans is nu eenmaal aanwezig dat het op een gegeven moment weer uit gaat. En dan wil je comfortabel zelf iets kunnen opbouwen. Niet dat ze er gratis moet wonen ofzo, maar 50/50 investeren in een huis van een ander in deze situatie lijkt me niet echt tof.
Precies. Kijk, er wordt wel de hele tijd geroepen van 'ja, als het uit gaat dan heb ik niks'. Dat klopt wel, maar voor de tijd dat het niet uit is en je woont er heb je ook wel je voordeel gehad natuurlijk he (indien je niets betaald aan die hypotheek that is). Dat geld wat je daarmee bespaard, daar kun je een feestje mee bouwen of opzij zetten voor 'what if'.quote:
[..]
Ja, eens.
Niet dat ze er gratis moet wonen ofzo, maar 50/50 investeren in een huis van een ander in deze situatie lijkt me niet echt tof.
Nee, 0 investeren in het huis van een ander. Hier betaald mijn vrouw niets aan de hypotheek. 0,0. Zij betaald het eten voor ons 3 (dochtertje), that's it, en dat kan ze zo gek maken als ze zelf wil (of niet) en haar telefoonabo. De rest betaal ik.
Breitling - Instruments for Professionals
Ja ok, dat zou dan het beste idee zijn ja. Niets meebetalen, ook niet aan rente en onderhoud. En zelf een spaarpotje opbouwen.quote:
[..]
Dat is niet eerlijk als TS minder verdient dan haar vriend, want dan zou je verwachten dat je dat doet naar rato. Daarbij, waarom zou zij aan aflossing of rente betalen als de hypotheek niet op haar naam staat? Dan kun je zeggen 'ja, als ze ergens moet huren is ze dat geld ook kwijt' en dat klopt op zich wel, maar ik zou me er niet prettig bij voelen geld te vragen voor het feit dát ze er woont, als ze niet op de hypotheekakte erbij staat. En als TS zijnde zou ik die ook niet betalen (mede vanwege de twijfel over de situatie).
Ik denk dat je achtergrond gewoon veel invloed heeft op hoe je hierover denkt (en dan niet dat een hypotheek romantisch is). Mij werd altijd ingeprent: zorg dat je snel een huis koopt; dat is de manier om vermogen te vergaren. ("Kijk naar tante Ans en ome Jaap, die hebben altijd gehuurd en hebben nu niks.")
Oh da’s wel een gunstige regeling voor mevrouw Coolgalquote:
[..]
Precies. Kijk, er wordt wel de hele tijd geroepen van 'ja, als het uit gaat dan heb ik niks'. Dat klopt wel, maar voor de tijd dat het niet uit is en je woont er heb je ook wel je voordeel gehad natuurlijk he (indien je niets betaald aan die hypotheek that is). Dat geld wat je daarmee bespaard, daar kun je een feestje mee bouwen of opzij zetten voor 'what if'.
Nee, 0 investeren in het huis van een ander. Hier betaald mijn vrouw niets aan de hypotheek. 0,0. Zij betaald het eten voor ons 3 (dochtertje), that's it, en dat kan ze zo gek maken als ze zelf wil (of niet) en haar telefoonabo. De rest betaal ik.
Mm ik heb zelf niet het gevoel gekregen dat haar bezwaar echt in die hoek ligt. Maar ik kan ook alleen maar interpreteren.
Ik denk dat het een combinatie is van de plotselinge sneltreinvaart, het gevoel alle controle uit handen te moeten geven en haar toekomstperspectief dat onverwachts opeens aan diggelen was. En dan nog de ruzies wanneer ze aangeeft hoe ze zich erbij voelt. Ik kan me wel voorstellen dat je dan even gaat twijfelen aan intenties oid. Of dat terecht is, kan ik niet inschatten verder.
Een jaar samen is niet superlang nee, maar toch ook wel lang genoeg dat je dit soort dingen even rustig kan bespreken met elkaar zonder dat er eentje meteen pats boem alle beslissingen neemt. Ik snap dat dat even hard aan kan komen. Helemaal op die leeftijd.
Ja, misschien dat ze dat ook bedoelt met dat ze vindt dat hij nu voor haar bepaalt hoe ze haar leven invult. Misschien keek ze er naar uit om na haar studie ook iets beginnen op te bouwen. En dat is nu wel wat geboycot, gesteld dat ze er van uit gaan dat ze de komende jaren samen gaan wonen.quote:
[..]
Ik denk dat je achtergrond gewoon veel invloed heeft op hoe je hierover denkt (en dan niet dat een hypotheek romantisch is). Mij werd altijd ingeprent: zorg dat je snel een huis koopt; dat is de manier om vermogen te vergaren. ("Kijk naar tante Ans en ome Jaap, die hebben altijd gehuurd en hebben nu niks.")
Ik vind dat iedereen wat rap was met er bovenop te springen om de vriend meteen te gaan verdedigen, maar dit is ook wel een puntje. Los van het feit dat ik het persoonlijk niet zou aanraden om meteen samen een huis te kopen.
Nou ja, mijn vrouw kwam uit een situatie waar er aan het eind van het geld maand over was. Als tiener het huis uit gemoeten, en meer van dat soort fraais. Combineer dat met een 'geen zin in school' en een slecht financieel voorbeeld thuis, en dan snap je dat dat alles samen niet gaat leiden tot een financieel succesverhaal ineens.quote:
[..]
Oh da’s wel een gunstige regeling voor mevrouw Coolgal
Mm ik heb zelf niet het gevoel gekregen dat haar bezwaar echt in die hoek ligt. Maar ik kan ook alleen maar interpreteren.
Ik kan me wel voorstellen dat je dan even gaat twijfelen aan intenties oid. Of dat terecht is, kan ik niet inschatten verder.
Een jaar samen is niet superlang nee, maar toch ook wel lang genoeg dat je dit soort dingen even rustig kan bespreken met elkaar zonder dat er eentje meteen pats boem alle beslissingen neemt. Ik snap dat dat even hard aan kan komen. Helemaal op die leeftijd.
Toen wij elkaar leerden kennen had ik mijn vorige huis al jaren, dus zij kwam erbij, en daar heb ik toen wel wat regels voor gesteld, want wij gingen relatief snel (binnen een jaar ook) samenwonen, maar toen kwam natuurlijk ook het 'hoe doen we dit financieel' vraagstuk om de hoek kijken, en ik ging natuurlijk niet alles wat ik had opgebouwd zomaar riskeren.
Het verschil met deze situatie is denk ik dat mijn (inmiddels) vrouw en ik daar prima over konden praten. Sure, dat waren geen makkelijke gesprekken, maar ze dienen wel gevoerd te worden. Zo geschiedde. Inmiddels is ze bezig met een opleiding (deeltijd) in de medische sector en werkt ze daar ook al in, dus nu betaal ik haar telefoon en haar auto (benzine, want vaste lasten betaalde ik al) ook for the time being.
Voor wat hoort wat.
Het gaat denk ik wat te ver hoe wij dat destijds hebben geregeld, want andere situatie dus TS heeft daar verder niets aan
Breitling - Instruments for Professionals
Dankjulliewel allemaal voor het reageren, ik vind het echt heel mooi om te zien dat overweldigend veel mensen zich over mijn situatie buigen en me van advies voorzien, echt heel veel dank daarvoor. Nog een paar puntjes die ik op basis van de reacties nog even wil delen:
1. Mijn vriendinnen die samen met hun vriend een huis kopen betalen ook echt mee aan het huis, en zetten dus niet alleen een handtekening. Dit is in mijn situatie natuurlijk nog niet mogelijk. Daarom had persoonlijk liever eerst een tijdje de huidige situatie willen aanhouden met mijn studentenkamer of samen iets anders huren. Mijn vriend was vanaf het moment dat ik hem leerde kennen al duidelijk hierover: hij ging nooit van zijn leven huren. Punt. Want is weggegooid geld. Klopt natuurlijk ook wel, maar voor mijn gemoedsrust was dat toch beter geweest. Maar was dus geen optie. Wellicht als ik hierover heel erg had doorgedramd was hij overstag gegaan, maar die kans was klein. En dit was ook een van de dingen waar hij over ging betogen en me duidelijk ging maken dat mijn gevoelens niet terecht waren.
2. Wat betreft de verdeling van de kosten wanneer ik definitief bij hem zou intrekken, daar had hij ook al zelf een plan voor bedacht: ik hoef dan alleen de boodschappen te betalen, waardoor ik weinig kosten heb en veel kan sparen. Wat ik hier lastig aan vind is dat ik dan dus wel maandelijks een paar honderd euro 'investeer' in ons leven samen, maar alsnog niks opbouw, en dan komen we dus bij punt 3:
3. Wat ik bedoel met afhankelijk worden is inderdaad het feit dat wanneer ik bij hem kom inwonen en het gaat mis tussen ons ik meteen mijn biezen mag pakken en met lege handen sta. Ik heb dan weliswaar een spaarpotje opgebouwd, maar voor hem is het helemaal geen probleem omdat hij nergens naartoe hoeft en hij niet een tijd lang voor niets geld in ons huishouden samen heeft gestopt. Wanneer we samen een huurwoning zouden hebben zouden we waarschijnlijk allebei de pineut zijn als het uit zou gaan. Dat vind ik dan toch een ander verhaal, want dan ga je allebei door hetzelfde heen, en is het niet zo dat de een er bekaaid vanaf komt terwijl het leven van de ander compleet overhoop ligt.
[ Bericht 4% gewijzigd door mcvdp op 07-04-2021 18:47:26 (aanvullen) ]
1. Mijn vriendinnen die samen met hun vriend een huis kopen betalen ook echt mee aan het huis, en zetten dus niet alleen een handtekening. Dit is in mijn situatie natuurlijk nog niet mogelijk. Daarom had persoonlijk liever eerst een tijdje de huidige situatie willen aanhouden met mijn studentenkamer of samen iets anders huren. Mijn vriend was vanaf het moment dat ik hem leerde kennen al duidelijk hierover: hij ging nooit van zijn leven huren. Punt. Want is weggegooid geld. Klopt natuurlijk ook wel, maar voor mijn gemoedsrust was dat toch beter geweest. Maar was dus geen optie. Wellicht als ik hierover heel erg had doorgedramd was hij overstag gegaan, maar die kans was klein. En dit was ook een van de dingen waar hij over ging betogen en me duidelijk ging maken dat mijn gevoelens niet terecht waren.
2. Wat betreft de verdeling van de kosten wanneer ik definitief bij hem zou intrekken, daar had hij ook al zelf een plan voor bedacht: ik hoef dan alleen de boodschappen te betalen, waardoor ik weinig kosten heb en veel kan sparen. Wat ik hier lastig aan vind is dat ik dan dus wel maandelijks een paar honderd euro 'investeer' in ons leven samen, maar alsnog niks opbouw, en dan komen we dus bij punt 3:
3. Wat ik bedoel met afhankelijk worden is inderdaad het feit dat wanneer ik bij hem kom inwonen en het gaat mis tussen ons ik meteen mijn biezen mag pakken en met lege handen sta. Ik heb dan weliswaar een spaarpotje opgebouwd, maar voor hem is het helemaal geen probleem omdat hij nergens naartoe hoeft en hij niet een tijd lang voor niets geld in ons huishouden samen heeft gestopt. Wanneer we samen een huurwoning zouden hebben zouden we waarschijnlijk allebei de pineut zijn als het uit zou gaan. Dat vind ik dan toch een ander verhaal, want dan ga je allebei door hetzelfde heen, en is het niet zo dat de een er bekaaid vanaf komt terwijl het leven van de ander compleet overhoop ligt.
[ Bericht 4% gewijzigd door mcvdp op 07-04-2021 18:47:26 (aanvullen) ]
Een vriendin van mij heeft precies hetzelfde verhaal, ook qua tijdlijn. Of ben jij mijn vriendin? Haha het is toevallig.
Ik vind dit niet goed, maar ik denk echt dat je dit goed en eerlijk bespreekbaar moet maken met hem.
Ik vind dit niet goed, maar ik denk echt dat je dit goed en eerlijk bespreekbaar moet maken met hem.
Alleen de boodschappen doen vind je een forse investering in jullie relatie?
Je doucht met koud water en hebt ook geen stroom en internet nodig enzo?
Je lijkt geen idee te hebben wat een huishouden kost, ik zou vooral lekker je studentenkamer blijven huren, die zal wel incl nutsvoorzieningen zijn en dan hoef je alleen maar boodschappen voor jezelf te doen.
Je doucht met koud water en hebt ook geen stroom en internet nodig enzo?
Je lijkt geen idee te hebben wat een huishouden kost, ik zou vooral lekker je studentenkamer blijven huren, die zal wel incl nutsvoorzieningen zijn en dan hoef je alleen maar boodschappen voor jezelf te doen.
En toch vind ik dit een beetje onbegrijpelijk. Je hebt samen een kind en dan weiger je jouw huis op naam van je partner te zetten. Ik mag toch aannemen dat je dan wél zeker van elkaar bent en iemand door en door kan vertrouwen (goed, ik ga er vanuit dat je verstandig bent en een kind hebt met iemand waar je echt van houdt), dus dat een huis dan ook op naam van je partner komt - en laat haar dan ook meebetalen ipv boodschappen.quote:
[..]
Precies. Kijk, er wordt wel de hele tijd geroepen van 'ja, als het uit gaat dan heb ik niks'. Dat klopt wel, maar voor de tijd dat het niet uit is en je woont er heb je ook wel je voordeel gehad natuurlijk he (indien je niets betaald aan die hypotheek that is). Dat geld wat je daarmee bespaard, daar kun je een feestje mee bouwen of opzij zetten voor 'what if'.
Nee, 0 investeren in het huis van een ander. Hier betaald mijn vrouw niets aan de hypotheek. 0,0. Zij betaald het eten voor ons 3 (dochtertje), that's it, en dat kan ze zo gek maken als ze zelf wil (of niet) en haar telefoonabo. De rest betaal ik.
Mijn ouders zijn gescheiden. Hebben beide een koophuis en beide nieuwe partners. Hun huizen hebben ze niet op naam van hun nieuwe partners gezet omdat wij (de kinderen) er zijn en ze die huizen allebei alleen hebben gekocht. Dat begrijp ik dan weer wel.
Ik snap wel dat hij zich geroepen voelt om zich te verdedigen als dit je overweging is. Zo te horen maakt het je dus niet uit of er een voor jou positief verschil is tussen het betalen van eigen huur en boodschappen vs intrekken en alleen gezamenlijke boodschappen hoeven betalen. Je voelt je sowieso achtergesteld, ongeacht wat hij wel heeft geprobeerd voor je. Ik acht de kans vrij groot dat hij jou emoties niet begrijpt en de boosheid uit onmacht komt, omdat hij niet meer snapt wat hij nou nog wel zou kunnen doen.quote:
Dankjulliewel allemaal voor het reageren, ik vind het echt heel mooi om te zien dat overweldigend veel mensen zich over mijn situatie buigen en me van advies voorzien, echt heel veel dank daarvoor. Nog een paar puntjes die ik op basis van de reacties nog even wil delen:
1. Mijn vriendinnen die samen met hun vriend een huis kopen betalen ook echt mee aan het huis, en zetten dus niet alleen een handtekening. Dit is in mijn situatie natuurlijk nog niet mogelijk. Daarom had persoonlijk liever eerst een tijdje de huidige situatie willen aanhouden met mijn studentenkamer of samen iets anders huren. Mijn vriend was vanaf het moment dat ik hem leerde kennen al duidelijk hierover: hij ging nooit van zijn leven huren. Punt. Want is weggegooid geld. Klopt natuurlijk ook wel, maar voor mijn gemoedsrust was dat toch beter geweest. Maar was dus geen optie. Wellicht als ik hierover heel erg had doorgedramd was hij overstag gegaan, maar die kans was klein. En dit was ook een van de dingen waar hij over ging betogen en me duidelijk ging maken dat mijn gevoelens niet terecht waren.
2. Wat betreft de verdeling van de kosten wanneer ik definitief bij hem zou intrekken, daar had hij ook al zelf een plan voor bedacht: ik hoef dan alleen de boodschappen te betalen, waardoor ik weinig kosten heb en veel kan sparen. Wat ik hier lastig aan vind is dat ik dan dus wel maandelijks een paar honderd euro 'investeer' in ons leven samen, maar alsnog niks opbouw, en dan komen we dus bij punt 3:
3. Wat ik bedoel met afhankelijk worden is inderdaad het feit dat wanneer ik bij hem kom inwonen en het gaat mis tussen ons ik meteen mijn biezen mag pakken en met lege handen sta. Ik heb dan weliswaar een spaarpotje opgebouwd, maar voor hem is het helemaal geen probleem omdat hij nergens naartoe hoeft en hij niet een tijd lang voor niets geld in ons huishouden samen heeft gestopt. Wanneer we samen een huurwoning zouden hebben zouden we waarschijnlijk allebei de pineut zijn als het uit zou gaan. Dat vind ik dan toch een ander verhaal, want dan ga je allebei door hetzelfde heen, en is het niet zo dat de een er bekaaid vanaf komt terwijl het leven van de ander compleet overhoop ligt.
Nogmaals, wat zou je nu het liefste concreet van hem willen?
Jij hebt gevoelsmatig een probleem. Gevoel is niet terecht of onterecht, gevoel is.quote:
Dankjulliewel allemaal voor het reageren, ik vind het echt heel mooi om te zien dat overweldigend veel mensen zich over mijn situatie buigen en me van advies voorzien, echt heel veel dank daarvoor. Nog een paar puntjes die ik op basis van de reacties nog even wil delen:
1. Mijn vriendinnen die samen met hun vriend een huis kopen betalen ook echt mee aan het huis, en zetten dus niet alleen een handtekening. Dit is in mijn situatie natuurlijk nog niet mogelijk. Daarom had persoonlijk liever eerst een tijdje de huidige situatie willen aanhouden met mijn studentenkamer of samen iets anders huren. Mijn vriend was vanaf het moment dat ik hem leerde kennen al duidelijk hierover: hij ging nooit van zijn leven huren. Punt. Want is weggegooid geld. Klopt natuurlijk ook wel, maar voor mijn gemoedsrust was dat toch beter geweest. Maar was dus geen optie. Wellicht als ik hierover heel erg had doorgedramd was hij overstag gegaan, maar die kans was klein. En dit was ook een van de dingen waar hij over ging betogen en me duidelijk ging maken dat mijn gevoelens niet terecht waren.
De uitleg over de rationele 'juistheid' van zijn keuze gaat dan ook niks helpen. Jij moet je gevoel in lijn krijgen met wat je doet.
Hou je van hem en wil je met hem een toekomst bouwen? Wel, hij komt met huis en al. Leef ermee.
Ben je eigenlijk nog niet toe aan een man met huis en tuin en baan en auto en grotemensenleven? Neem afscheid. Zoek, @Godshand indachtig, een 21-jarige stud en leef je studentenleven ten volle.
Sorry hoor, maar dit is echt problemen zoeken. Als jullie uit elkaar gaan is zijn schade niet vergelijkbaar met de jouwe? Wahahahaquote:2. Wat betreft de verdeling van de kosten wanneer ik definitief bij hem zou intrekken, daar had hij ook al zelf een plan voor bedacht: ik hoef dan alleen de boodschappen te betalen, waardoor ik weinig kosten heb en veel kan sparen. Wat ik hier lastig aan vind is dat ik dan dus wel maandelijks een paar honderd euro 'investeer' in ons leven samen, maar alsnog niks opbouw, en dan komen we dus bij punt 3:
3. Wat ik bedoel met afhankelijk worden is inderdaad het feit dat wanneer ik bij hem kom inwonen en het gaat mis tussen ons ik meteen mijn biezen mag pakken en met lege handen sta. Ik heb dan weliswaar een spaarpotje opgebouwd, maar voor hem is het helemaal geen probleem omdat hij nergens naartoe hoeft en hij niet een tijd lang voor niets geld in ons huishouden samen heeft gestopt. Wanneer we samen een huurwoning zouden hebben zouden we waarschijnlijk allebei de pineut zijn als het uit zou gaan. Dat vind ik dan toch een ander verhaal, want dan ga je allebei door hetzelfde heen, en is het niet zo dat de een er bekaaid vanaf komt terwijl het leven van de ander compleet overhoop ligt.
. Voor de zekerheid moet je 'm misschien gewoon keihard bedriegen dan, dan heeft hij lekker extra emotionele schade en jij minder, lekker puh.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Ik neem aan dat je bedoelt wat ik zou willen in de huidige situatie waar ik het nu mee moet doen. Afgaande op alle reacties en adviezen, waardoor ik het zelf allemaal wat beter op een rijtje heb kunnen zetten, is voor mij denk ik het belangrijkst dat mijn vriend gaat snappen dat ik een eventuele zelfde soort situatie echt niet nog een keer wil meemaken. Aan de ene kant zou ik ook willen dat het voor hem duidelijk is dat ik deze situatie achteraf gezien ook echt niet als prettig heb ervaren. Aan de andere kant wil ik dat juist weer niet, omdat ik ook niet wil dat er de komende jaren een soort donkere wolk boven het huis hangt. Als ik hem heel duidelijk vertel dat ik zijn aanpak in deze situatie vervelend heb ervaren gebeurt dit misschien wel. Maar eerlijk zijn lijkt me wel belangrijker. En wat daarnaast al door anderen is gezegd: hij moet weten dat ondanks dat er rationeel soms hele goede redenen zijn om iets wel of niet te doen, mijn gevoel niet zomaar verdwijnt, en emotionele redenen minstens zo belangrijk zijn. Ik denk dat dat op dit moment hetgene is dat ik graag zou willen van hem.quote:
Nogmaals, wat zou je nu het liefste concreet van hem willen?
Probeer nog eens om concreet te beschrijven wat je van hem wil, want hier zeg je dat je wil dat hij weet dat jij het anders had gewild. Dat is niet iets wat jij wil van hem, dat is iets wat jij wil doen ofzo. Doe wat je wil, maar wat zou jij hij kunnen doen waarna jij tevreden zou zijn?quote:
[..]
Ik neem aan dat je bedoelt wat ik zou willen in de huidige situatie waar ik het nu mee moet doen. Afgaande op alle reacties en adviezen, waardoor ik het zelf allemaal wat beter op een rijtje heb kunnen zetten, is voor mij denk ik het belangrijkst dat mijn vriend gaat snappen dat ik een eventuele zelfde soort situatie echt niet nog een keer wil meemaken. Aan de ene kant zou ik ook willen dat het voor hem duidelijk is dat ik deze situatie achteraf gezien ook echt niet als prettig heb ervaren. Aan de andere kant wil ik dat juist weer niet, omdat ik ook niet wil dat er de komende jaren een soort donkere wolk boven het huis hangt. Als ik hem heel duidelijk vertel dat ik zijn aanpak in deze situatie vervelend heb ervaren gebeurt dit misschien wel. Maar eerlijk zijn lijkt me wel belangrijker. En wat daarnaast al door anderen is gezegd: hij moet weten dat ondanks dat er rationeel soms hele goede redenen zijn om iets wel of niet te doen, mijn gevoel niet zomaar verdwijnt, en emotionele redenen minstens zo belangrijk zijn. Ik denk dat dat op dit moment hetgene is dat ik graag zou willen van hem.
Bijvoorbeeld: nadat jij hem heeeeeeeeel duidelijk hebt gemaakt hoe jij er precies over denkt wil jij "dat hij om zijn knieën valt en smeekt om vergeving". Dat is concreet. Of "dat hij het huis direct weer te koop zet". Dat is concreet. Of "dat hij me bij kop en kont de deur uit zet". Ook heel concreet.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Ja in het hier en nu, want het verleden kunnen jullie niet meer veranderen. En wat sigme zegt.quote:
[..]
Ik neem aan dat je bedoelt wat ik zou willen in de huidige situatie waar ik het nu mee moet doen. Afgaande op alle reacties en adviezen, waardoor ik het zelf allemaal wat beter op een rijtje heb kunnen zetten, is voor mij denk ik het belangrijkst dat mijn vriend gaat snappen dat ik een eventuele zelfde soort situatie echt niet nog een keer wil meemaken. Aan de ene kant zou ik ook willen dat het voor hem duidelijk is dat ik deze situatie achteraf gezien ook echt niet als prettig heb ervaren. Aan de andere kant wil ik dat juist weer niet, omdat ik ook niet wil dat er de komende jaren een soort donkere wolk boven het huis hangt. Als ik hem heel duidelijk vertel dat ik zijn aanpak in deze situatie vervelend heb ervaren gebeurt dit misschien wel. Maar eerlijk zijn lijkt me wel belangrijker. En wat daarnaast al door anderen is gezegd: hij moet weten dat ondanks dat er rationeel soms hele goede redenen zijn om iets wel of niet te doen, mijn gevoel niet zomaar verdwijnt, en emotionele redenen minstens zo belangrijk zijn. Ik denk dat dat op dit moment hetgene is dat ik graag zou willen van hem.
Eigenlijk zeg jij, ik kan niet aan hem merken dat hij begrijpt dat ik me vervelend voel. Je slaat dus alles wat hij geprobeerd heeft af als onbegrip en bent niet helder in wat je nu wel van hem verwacht. Als je dan wel door blijft gaan, dan druk je hem in een hoek want hij weet denk ik geen andere manier meer om dat weg te nemen en dan lijkt het alsof jullie plaat blijft hangen. Dat is niet per se dat hij vindt dat jij je niet zo mag voelen, maar hij weet gewoon niet wat ermee te doen. Omdat als je iets zegt, hij denk ik verwacht dat ie daar iets mee moet.
Dat kun je dus doorbreken door jouw emoties proberen te concretiseren, zodat hij makkelijker aan kan haken vanuit zijn kant. Ik denk dat je een heel ander gesprek gaat hebben als je zegt, schat ik snap dat jij je best hebt gedaan, maar in de toekomst zou ik het graag anders willen aanpakken. Dan zou ik graag samen de locatie overleggen, en dit zo willen doen etc. Dan erken je hem in de moeite die hij wel gedaan heeft en kun je hem uitnodigen om samen een betere manier te vinden. Dat gaat hem denk ik veel meer zeggen en door zelf actiever deel te nemen aan het proces, voel jij je denk ik ook gelijkwaardiger.
Als je emotionele bezwaren telkens presenteert als praktische bezwaren snap ik wel dat er nog geen bevredigend gesprek van de grond is gekomen.
Heb ook het idee dat de onvrede daardoor is gegroeid en die ook vertroebelt waar je nu echt mee zit, want je slaat nogal door qua achtergesteld zijn. Jouw vriend is eerder aan het werkende leven begonnen dan jij en is zo te lezen bij zijn ouders blijven wonen en heeft daardoor ten aanzien van bepaalde aspecten een voorsprong, maar jij lijkt je inmiddels al achtergesteld te voelen als hij niet bereid is volledig afstand te doen van die voorsprong, want dan ben jij slechter af als jullie uit elkaar gaan. Tja als jullie nu los van elkaar leefden als singles ben jij ook degene die slechter af is in termen van vermogen.
Wie weet is je vriend wel bereid om op termijn dit huis te verkopen en alsnog echt samen samen met jou een huis te kopen. Ik heb het gevoel dat als hij daartoe bereid is en dat richting jou zou uitspreken dat voor jou de lucht al een heel stuk zou klaren. En als hij zichzelf per definitie de komende 10 jaar alleen maar in dezelfde specifieke plaats ziet wonen dat de kous voor jou ook wel beetje af is. Is er misschien ook sprake van een stukje vrees van jouw kant dat hij zijn leven voor de komende 10 jaar al redelijk vast ziet staan en dat je dat eigenlijk niet wilt horen?
Heb ook het idee dat de onvrede daardoor is gegroeid en die ook vertroebelt waar je nu echt mee zit, want je slaat nogal door qua achtergesteld zijn. Jouw vriend is eerder aan het werkende leven begonnen dan jij en is zo te lezen bij zijn ouders blijven wonen en heeft daardoor ten aanzien van bepaalde aspecten een voorsprong, maar jij lijkt je inmiddels al achtergesteld te voelen als hij niet bereid is volledig afstand te doen van die voorsprong, want dan ben jij slechter af als jullie uit elkaar gaan. Tja als jullie nu los van elkaar leefden als singles ben jij ook degene die slechter af is in termen van vermogen.
Wie weet is je vriend wel bereid om op termijn dit huis te verkopen en alsnog echt samen samen met jou een huis te kopen. Ik heb het gevoel dat als hij daartoe bereid is en dat richting jou zou uitspreken dat voor jou de lucht al een heel stuk zou klaren. En als hij zichzelf per definitie de komende 10 jaar alleen maar in dezelfde specifieke plaats ziet wonen dat de kous voor jou ook wel beetje af is. Is er misschien ook sprake van een stukje vrees van jouw kant dat hij zijn leven voor de komende 10 jaar al redelijk vast ziet staan en dat je dat eigenlijk niet wilt horen?
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Bij de weg; je had ook zo'n vriendje kunnen treffen:
https://www.theguardian.c(...)him-what-should-i-do
Tel je knopen. En je zegeningen.
https://www.theguardian.c(...)him-what-should-i-do
Tel je knopen. En je zegeningen.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Hoe is boodschappen betalen een investering?
Je financiële argument snap ik sowieso niet. Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten, studeerde nog en gaan samenwonen in een huis wat niet op mijn naam stond. Ik heb bijgedragen aan alle kosten toen ik ging werken.
Als het leven draait om overal financieel het maximale uit te slepen was dat niet handig, maar eerlijk gezegd voel ik er niets van. Je bent nog super jong, tijd zat nog om iets op te bouwen in je leven.
Wat wil je zelf? Daar gaat het om.
Je financiële argument snap ik sowieso niet. Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten, studeerde nog en gaan samenwonen in een huis wat niet op mijn naam stond. Ik heb bijgedragen aan alle kosten toen ik ging werken.
Als het leven draait om overal financieel het maximale uit te slepen was dat niet handig, maar eerlijk gezegd voel ik er niets van. Je bent nog super jong, tijd zat nog om iets op te bouwen in je leven.
Wat wil je zelf? Daar gaat het om.
What's the name of the game?
Ik zie het probleem ook niet. Mijn vriendin studeerde, ik kocht een flatje, want we moesten ergens wonen. Toen ze afstudeerde en een baan had ging ze meebetalen. Gewoon afgesproken vantevoren, niet zo moeilijk dus.quote:
Hoe is boodschappen betalen een investering?
Je financiële argument snap ik sowieso niet. Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten, studeerde nog en gaan samenwonen in een huis wat niet op mijn naam stond. Ik heb bijgedragen aan alle kosten toen ik ging werken.
Als het leven draait om overal financieel het maximale uit te slepen was dat niet handig, maar eerlijk gezegd voel ik er niets van. Je bent nog super jong, tijd zat nog om iets op te bouwen in je leven.
Wat wil je zelf? Daar gaat het om.
Als je dat niet wil, spreek je iets anders af. Maar je kunt ook problemen maken.
You can sleep in a racecar, but you can't race a house!
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Ja maar wat is dan je alternatief? In feite forceer je dan de situatie naar de status quo dat als het leven kut is, jullie allebei het even kut hebben. Maar hij werkt, hij heeft een inkomen, hij voorziet zichzelf van zijn goede recht om zijn schaapjes op het droge te krijgen. En dan geeft hij jou ook nog de gelegenheid om mee te liften totdat jijzelf ook een inkomen kan creëren. Ik snap dat je ontzettend verdrietig zou zijn als jij opeens voor de deur van zijn woning staat en technisch dakloos raakt omdat jullie relatie kan klappen, maar jullie zijn eigenlijk nog niet eens lang bij elkaar, dus het is voor hem simpelweg waarschijnlijk niet reëel om grote financiële beslissingen te nemen waarbij jij evenveel inspraak geniet als hij. Je vraagt dan echt te veel van hem, denk ik.quote:
3. Wat ik bedoel met afhankelijk worden is inderdaad het feit dat wanneer ik bij hem kom inwonen en het gaat mis tussen ons ik meteen mijn biezen mag pakken en met lege handen sta. Ik heb dan weliswaar een spaarpotje opgebouwd, maar voor hem is het helemaal geen probleem omdat hij nergens naartoe hoeft en hij niet een tijd lang voor niets geld in ons huishouden samen heeft gestopt. Wanneer we samen een huurwoning zouden hebben zouden we waarschijnlijk allebei de pineut zijn als het uit zou gaan. Dat vind ik dan toch een ander verhaal, want dan ga je allebei door hetzelfde heen, en is het niet zo dat de een er bekaaid vanaf komt terwijl het leven van de ander compleet overhoop ligt.
Een huishouden voeren bouw je financieel niks mee op, dat moet je loslaten, het idee dat je daar wat anders aan over wilt houden dan goede herinneringen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Marsenal op 07-04-2021 21:37:45 ]
-nee-
Het gaat wel iedere keer over opbouwen, maar als de huizenmarkt instort en zijn huis over 5 jaar ¤ 30.000 onderwater staat dan is de drang de "investering" te delen ineens een stuk minder groot.
Ook het idee dat jullie met een gezamenlijke huurwoning allebei een probleem zouden hebben bij het eind van de relatie is vrij naïef, ook dan heeft er 1 een probleem en niet allebei, het enige verschil is dat TS dan een 50/50 kans heeft dat zij niet degene met het probleem is.
Ook het idee dat jullie met een gezamenlijke huurwoning allebei een probleem zouden hebben bij het eind van de relatie is vrij naïef, ook dan heeft er 1 een probleem en niet allebei, het enige verschil is dat TS dan een 50/50 kans heeft dat zij niet degene met het probleem is.
Wat me ook niet heel realistisch lijkt, aangezien hij eerder begonnen is met werken en al een huis aan heeft kunnen schaffen. Dat kan ook een voorsprong geven bij het weer op zoek moeten gaan naar een nieuwe woonruimte, dus het lijkt me een beetje naïef om dat wel als gelijkwaardig te willen zien. Het is nog steeds niet dezelfde zoektocht na het uit elkaar gaan.quote:
Het gaat wel iedere keer over opbouwen, maar als de huizenmarkt instort en zijn huis over 5 jaar ¤ 30.000 onderwater staat dan is de drang de "investering" te delen ineens een stuk minder groot.
Ook het idee dat jullie met een gezamenlijke huurwoning allebei een probleem zouden hebben bij het eind van de relatie is vrij naïef, ook dan heeft er 1 een probleem en niet allebei, het enige verschil is dat TS dan een 50/50 kans heeft dat zij niet degene met het probleem is.
Tevens is hij vanaf het begin heel duidelijk geweest over hoe hij over huren denkt. Als je echt zoveel waarde hecht aan een gelijk tempo, moet ts zich misschien ook niet willen vastklampen aan iemand die daar een andere waarde aan hecht en hem afrekenen op iets waar hij al die tijd stabiel over uitgesproken heeft.
Overigens snap ik de opmerking ook niet dat hij niet geïnvesteerd zou hebben in jullie gezamelijke huishouden als jij de boodschappen betaalt en hij de rest.
Denk je dat een huis alleen maar boodschappen en hypotheek kost?
Nutsvoorzieningen, gemeentelijke belastingen, waterschap, verzekeringen.
Denk je dat een huis alleen maar boodschappen en hypotheek kost?
Nutsvoorzieningen, gemeentelijke belastingen, waterschap, verzekeringen.
Het is allemaal al gezegd feitelijk. Jij zit met een emotioneel bezwaar wat je in praktische zaken wil verwoorden, zelfs wil verwijten naar je vriend. En je financiële redenatie klopt niet.quote:
Dankjulliewel allemaal voor het reageren, ik vind het echt heel mooi om te zien dat overweldigend veel mensen zich over mijn situatie buigen en me van advies voorzien, echt heel veel dank daarvoor. Nog een paar puntjes die ik op basis van de reacties nog even wil delen:
1. Mijn vriendinnen die samen met hun vriend een huis kopen betalen ook echt mee aan het huis, en zetten dus niet alleen een handtekening. Dit is in mijn situatie natuurlijk nog niet mogelijk. Daarom had persoonlijk liever eerst een tijdje de huidige situatie willen aanhouden met mijn studentenkamer of samen iets anders huren. Mijn vriend was vanaf het moment dat ik hem leerde kennen al duidelijk hierover: hij ging nooit van zijn leven huren. Punt. Want is weggegooid geld. Klopt natuurlijk ook wel, maar voor mijn gemoedsrust was dat toch beter geweest. Maar was dus geen optie. Wellicht als ik hierover heel erg had doorgedramd was hij overstag gegaan, maar die kans was klein. En dit was ook een van de dingen waar hij over ging betogen en me duidelijk ging maken dat mijn gevoelens niet terecht waren.
2. Wat betreft de verdeling van de kosten wanneer ik definitief bij hem zou intrekken, daar had hij ook al zelf een plan voor bedacht: ik hoef dan alleen de boodschappen te betalen, waardoor ik weinig kosten heb en veel kan sparen. Wat ik hier lastig aan vind is dat ik dan dus wel maandelijks een paar honderd euro 'investeer' in ons leven samen, maar alsnog niks opbouw, en dan komen we dus bij punt 3:
3. Wat ik bedoel met afhankelijk worden is inderdaad het feit dat wanneer ik bij hem kom inwonen en het gaat mis tussen ons ik meteen mijn biezen mag pakken en met lege handen sta. Ik heb dan weliswaar een spaarpotje opgebouwd, maar voor hem is het helemaal geen probleem omdat hij nergens naartoe hoeft en hij niet een tijd lang voor niets geld in ons huishouden samen heeft gestopt. Wanneer we samen een huurwoning zouden hebben zouden we waarschijnlijk allebei de pineut zijn als het uit zou gaan. Dat vind ik dan toch een ander verhaal, want dan ga je allebei door hetzelfde heen, en is het niet zo dat de een er bekaaid vanaf komt terwijl het leven van de ander compleet overhoop ligt.
Als jullie gaan samenwonen, hoef jij geen huur te betalen of een deel van de rente, maar alleen het eten van jezelf en je vriend, dan kun je echt wel een spaarpotje opbouwen. Eten moet jij toch, dus het enige wat ‘extra’ van je rekening gaat is het eten voor je vriend. En ik kan me niet voorstellen dat hij meer eet dan je aan huur betaalt nu.
Nee, jij bouwt niks op in de bakstenen. Maar dat doe je met huren ook niet. Je bouwt wel op op de bank (of andere manier van investeren).
Hij is ouder, staat een stukje verder in het leven. Jij verwijt hem dat hij je een bepaalde richting in dwingt, maar jij doet hetzelfde. Want je zou het liefste willen (spreek je niet uit naar hem, besef begint te komen nu) dat hij de koop afzei, bij jou op je kamertje bleef wonen en bleef pendelen tussen zijn gescheiden ouders. En dat is heel wat om van een ander te vragen. Teveel, imo.
Punt 3 is gewoon egoïstisch en naar. Hij heeft nu het kapitaal en kan iets opbouwen, en jij zou hem dat misgunnen omdat je in een ‘stel dat het mis gaat’ situatie graag wil dat hij net zo hard weer onderaan moet starten als jij dat zou moeten (als je inkomen niet groeit)? Wow, ware liefde
Door je angst zie je alleen maar nadelen, en niet de voordelen.
Veiligste oplossing is om te blijven huren en maandelijks geld aan de huurbaas te betalen. De financiële schade voor je vriend is dat hij zijn eigen eten moet betalen. Komt hij vast overheen. Jij kunt veel minder sparen want je betaalt je eigen eten en de huur. Maar woont wel in ‘jouw’ huis.
De zwarte piet ligt niet alleen bij jou denk ik. Je vriend heeft wellicht wat weinig oog gehad voor je gevoelens. En dramde in zijn enthousiasme teveel door. Al denk ik dat het ook lastig was voor hem om te herkennen als jij veel twijfel voor je hield. En volgens mij ook niet echt in beeld hebt/had wat je nu écht dwars zit.
En, in tegenstelling tot jou, was hij vanaf het begin duidelijk over wat voor hem belangrijk is en hoe hij dat wilde inrichten.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Topic verder niet gelezen, maar ik vind het uitermate merkwaardig dat je loopt te bitchen terwijl je aan het klussen bent. Had dat dan gedaan voordat hij een huis kocht. Nu is het een beetje mosterd na de maaltijd.
Godsgruwelijk het is ook nooit goed
Als een man na welgeteld een jaar verkering zelf een keuze maakt dan had het met volledige goedkeuring moeten gebeuren, maar een man moet wel weten wat hij wil en niet teveel afhankelijk zijn en naar goedkeuring vissen
Als je mee moet betalen dan heeft hij geen begrip voor het feit dat je inkomen minder is dan dat van hem en als hij aanbied om je gratis te laten wonen zodat je lekker kunt sparen valt er weer wat te janken
Echt als mijn huidige relatie ooit op de klippen loopt moet ik toch maar eens gaan experimenteren met mannen
Als een man na welgeteld een jaar verkering zelf een keuze maakt dan had het met volledige goedkeuring moeten gebeuren, maar een man moet wel weten wat hij wil en niet teveel afhankelijk zijn en naar goedkeuring vissen
Als je mee moet betalen dan heeft hij geen begrip voor het feit dat je inkomen minder is dan dat van hem en als hij aanbied om je gratis te laten wonen zodat je lekker kunt sparen valt er weer wat te janken
Echt als mijn huidige relatie ooit op de klippen loopt moet ik toch maar eens gaan experimenteren met mannen
Ik zou in elk geval op kamers blijven wonen tot je je studie af hebt gemaakt en na je studie rustig te bekijken waar je wil gaan werken, en dan zien of je al samen gaat wonen met je vriend of nog even niet. Er is echt niks met een poosje LAT-ten als dat je wat meer ademruimte geeft.
Maar dan heb je, zeker de komende maanden, wel in het weekend een fijne plek om met hem samen te kunnen zijn. Kun je eens kijken hoe dat bevalt. Want er klinkt een enorme hoop twijfel door je posts heen.
Maar dan heb je, zeker de komende maanden, wel in het weekend een fijne plek om met hem samen te kunnen zijn. Kun je eens kijken hoe dat bevalt. Want er klinkt een enorme hoop twijfel door je posts heen.
Mijn gedachte over deze setup is dat je vrouw en dus ook je dochter, niets heeft als het mis zou gaan. Zorgen dat je vrouw financieel niet totaal afhankelijk is, is ook zorgen voor je kind.quote:
[..]
Precies. Kijk, er wordt wel de hele tijd geroepen van 'ja, als het uit gaat dan heb ik niks'. Dat klopt wel, maar voor de tijd dat het niet uit is en je woont er heb je ook wel je voordeel gehad natuurlijk he (indien je niets betaald aan die hypotheek that is). Dat geld wat je daarmee bespaard, daar kun je een feestje mee bouwen of opzij zetten voor 'what if'.
Nee, 0 investeren in het huis van een ander. Hier betaald mijn vrouw niets aan de hypotheek. 0,0. Zij betaald het eten voor ons 3 (dochtertje), that's it, en dat kan ze zo gek maken als ze zelf wil (of niet) en haar telefoonabo. De rest betaal ik.
Om dan terug te komen op de situatie van TS: ik snap heel goed dat zij ergens het gevoel heeft dat hij haar de pas afsnijdt met zelf iets opbouwen.
Maar na een jaar verkering als je begin 20 bent, is het niet reëel om te verwachten dat je vriendje zijn leven volledig in dienst van de relatie stelt.
Hij heeft de juiste beslissing genomen. En haar gevoel daarover is zeker niet misplaatst, ze had er alleen veel handiger mee om moeten gaan.
Resistance is futile.
Ik snap jouw vriend wel. Dit heeft die waarschijnlijk al voor jij in beeld was gepland (of Pa moet bijspringen qua geld). En gaat die niet opgeven voor een prille relatie.
Aan jou de keuze of je trekt bij hem in, of blijft de rest van je studententijd in je huidige woning wonen en trekt bij hem in zodra je een baan hebt. Bevalt dan het samenwonen na een tijdje, kun je alsnog samen iets kopen waar jij gelijke inbreng hebt in de hypotheek. Maar ik vraag mij af of jullie relatie op dit moment stabiel genoeg is om samen te gaan wonen. Je geeft aan dat je nu al vaak ruzie hierover hebt. Gaat hij dit als argument gebruiken in een ruzie dat het van hem is en jij op hem teert?
Aan jou de keuze of je trekt bij hem in, of blijft de rest van je studententijd in je huidige woning wonen en trekt bij hem in zodra je een baan hebt. Bevalt dan het samenwonen na een tijdje, kun je alsnog samen iets kopen waar jij gelijke inbreng hebt in de hypotheek. Maar ik vraag mij af of jullie relatie op dit moment stabiel genoeg is om samen te gaan wonen. Je geeft aan dat je nu al vaak ruzie hierover hebt. Gaat hij dit als argument gebruiken in een ruzie dat het van hem is en jij op hem teert?
Die conclusie heb je al eens getrokken, toen was ie ook al fout, dat heb ik je toen ook uitgelegd, en nu trek je die conclusie weer. Ben je dat alweer vergeten of wíl je die conclusie vooral trekken?quote:Op donderdag 8 april 2021 10:00 schreef Seven. het volgende:
[..]
Mijn gedachte over deze setup is dat je vrouw en dus ook je dochter, niets heeft als het mis zou gaan. Zorgen dat je vrouw financieel niet totaal afhankelijk is, is ook zorgen voor je kind.
Om dan terug te komen op de situatie van TS: ik snap heel goed dat zij ergens het gevoel heeft dat hij haar de pas afsnijdt met zelf iets opbouwen.
Maar na een jaar verkering als je begin 20 bent, is het niet reëel om te verwachten dat je vriendje zijn leven volledig in dienst van de relatie stelt.
Hij heeft de juiste beslissing genomen. En haar gevoel daarover is zeker niet misplaatst, ze had er alleen veel handiger mee om moeten gaan.
Breitling - Instruments for Professionals
Zie wel vaker bij vrouwen dat ze deze conclusie graag willen trekken. De man te veroordelen op het feit dat hij dan de kostwinnaar is.quote:
[..]
Die conclusie heb je al eens getrokken, toen was ie ook al fout, dat heb ik je toen ook uitgelegd, en nu trek je die conclusie weer. Ben je dat alweer vergeten of wíl je die conclusie vooral trekken?
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Maar hoe staat ze niet met lege handen? Bouwt ze ook op de een of andere manier vermogen op? En is dat naar rato van uurtarief vergelijkbaar met jouw vermogensopbouw?quote:
[..]
Die conclusie heb je al eens getrokken, toen was ie ook al fout, dat heb ik je toen ook uitgelegd, en nu trek je die conclusie weer. Ben je dat alweer vergeten of wíl je die conclusie vooral trekken?
Volgens mij las ik iets over niet woonachtig zijn in Nederland, dus dan is het qua kinderopvang alweer makkelijker om bijv. beiden fulltime te werken (zoals ieder voor zich ook had gedaan in een situatie zonder elkaar en zonder kind) en dat zorgt al gelijk weer voor een gelijkere uitgangssituatie.
In Nederland is het namelijk al gauw financieel onaantrekkelijk om beiden fulltime te blijven werken, maar dat zorgt wel voor het risico dat als een van de twee significant meer onbetaald werk gaat verrichten meeste in de vorm van zorg voor het kind diegene op onevenredige achterstand raakt als dat niet wordt meegewogen. Die onbetaalde uren moeten dan ook worden meegenomen in het opbouwen van vermogen naar rato van beider betaald uurtarief om tot een eerlijke verdeling te komen.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Ja, natuurlijk bouwt ze vermogen op, want in haar oude situatie had ze maand over aan het eind van haar geld, nu spaart ze elke maand minstens 500 euro. Dat was voorheen 400 euro, maar, ja, dingen veranderen en nu is het 500 euro per maand. Dat is naast wat ik zelf spaar, naast wat we beiden voor onze dochter sparen, en we zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden, maar alle vermogensopbouw vanaf trouwdatum is wel van beiden en moet dus gedeeld worden. Daar ik 1200 euro per maand spaar zou daarvan dan dus ook nog een deel naar haar gaan want immers, we zijn al een paar jaar getrouwd.quote:
[..]
Maar hoe staat ze niet met lege handen? Bouwt ze ook op de een of andere manier vermogen op? En is dat naar rato van uurtarief vergelijkbaar met jouw vermogensopbouw?
Volgens mij las ik iets over niet woonachtig zijn in Nederland, dus dan is het qua kinderopvang alweer makkelijker om bijv. beiden fulltime te werken (zoals ieder voor zich ook had gedaan in een situatie zonder elkaar en zonder kind) en dat zorgt al gelijk weer voor een gelijkere uitgangssituatie.
In Nederland is het namelijk al gauw financieel onaantrekkelijk om beiden fulltime te blijven werken, maar dat zorgt wel voor het risico dat als een van de twee significant meer onbetaald werk gaat verrichten meeste in de vorm van zorg voor het kind diegene op onevenredige achterstand raakt als dat niet wordt meegewogen. Die onbetaalde uren moeten dan ook worden meegenomen in het opbouwen van vermogen naar rato van beider betaald uurtarief om tot een eerlijke verdeling te komen.
Wat ik niét ga doen is een huis waar zij niet voor kon betalen en dus ook niks voor betaald heeft, geen onderhoud, als de wasmachine stuk gaat koop ík die nieuw, etc etc, dat betaal ik allemaal, en dan zou ik omdat ik haar nu heel lief vind het risico moeten lopen dat als we trouwden in gemeenschap van goederen zij bij wijze van morgen de stekker er uit kan trekken en dan zou ik eventueel het huis dat ik al had lang voor ik haar kende moeten verkopen omdat zij besluit dat ze er tussen uit gaat?
Dat denk ik niet.
Wel degelijk woonachtig in Nederland, maar ze is Duits en ze werkt ook in Duitsland. Toen ik haar leerde kennen had ze helemaal niets. Sparen was er niet bij en als de auto kapot was gegaan had ze een probleem gehad. Vanaf het moment dat wij samenwonen is zij 400 euro gaan sparen, want waarom zou ik aan haar geld vragen als ik dat geld niet nodig heb?
Ik heb gezegd, spaar dat geld liever, dat kun je nu, dus doe dat aub. We hebben om tafel gezeten en een plan gemaakt. Daar houdt ze zich strak aan en heeft ze altijd volgehouden. Let wel, we zijn samen gaan wonen januari 2015, dus dat is inmiddels 75 maanden, waarvan sinds 2019 500 euro per maand, daarvoor 400 euro per maand als ik het goed heb.
Dan komen we dus op 27 maanden a 500 euro en 48 maanden 400 euro. Dat maakt inmiddels dus zo'n 13.500 + 19.200 euro = 32.700 euro give or take, puur en alleen aan wat ze kán sparen sinds wij samenwonen tegenover de situatie waar ze uit kwam.
Onze dochter heeft daarnaast als ze 18 wordt ruim 40.000 euro op haar spaarrekening.
Dan betaal ik verder alles, muv ons eten en haar mobiel en haar brandstof, normaal gesproken. Maar, omdat zij geen toekomst zag in haar werk (dat klopte ook) wilde ze al heel lang wat anders. Ze kreeg de kans geboden om betaald een opleiding te gaan doen in de medische sector, en dat doet ze nu dus ook. Dus nu betaal ik ook haar mobiel en brandstof want omdat opleiding (in duitsland) krijgt ze minder betaald. Als die opleiding klaar is wordt ze in dienst genomen en krijgt ze 'normaal betaald' wat een stuk meer is dan haar oude baan. -> gaat ze meer sparen.
Omdat ze die opleiding doet brengen we onze dochter naar de opvang, 2x per week. Dat betaal ik, zodat het haar financieel niet raakt. Haar auto heeft reparaties nodig? Die betaal ik. Iets voor onze dochter nodig? Dat betaal ik. Onze vakanties (nu niet want corona) betaal ik. Whatever...betaal ik.
Als ik morgen een ongeluk krijg is de hypotheek direct vrijwel volledig afbetaald. Daarnaast heb ik nog een levensverzekering die in dat geval 100.000 euro uitkeert. Dan is er nog zoiets als kinderalimentatie en partner alimentatie, en dan zou ik haar naast dat alles óók nog de helft van mijn huis moeten geven waar ze nooit iets aan betaald heeft en waar ze in haar eentje nooit van haar leven had kunnen wonen (maar inmiddels wel als ik weg zou vallen)?
Mag het even? Ergens is het genoeg.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik had ervoor getekend hoor, ipv samen een huis te kopen. Had ik nu nog veel meer op mijn spaarrekening gehad en zit er nu al warmpjes bij
Je voelt je buitengesloten omdat je niet mee op kan bouwen. En als jullie uit elkaar gaan sta je met lege handen aldus jezelf. Terwijl je gratis bij hem kunt wonen. Want dat vertegenwoordigt blijkbaar geen waarde ofzo.
Laat ik het heel duidelijk zeggen: je kunt niet eens kopen. Zonder hem ook niet dus je zou in deze periode sowieso niets opbouwen qua overwaarde. Dat kun je nu indirect wel doen omdat je en goedkoop woont, en je vriend wel kan opbouwen en als je samenblijft heb jij daar ook gemak van.
Als jullie samen blijven en over een paar jaar samen een huis kopen dan kan zijn overwaarde best cruciaal zijn, want zonder smak geld is dat gewoon weg niet te doen. (En nee die overwaarde is niet van jou, maar indirect profiteer je er van mee)
Nu komt het over van: ik kan niet opbouwen, dus hij moet in hetzelfde schuitje zitten als ik.
De wereld is groter dan jou mevrouw.
Laat ik het heel duidelijk zeggen: je kunt niet eens kopen. Zonder hem ook niet dus je zou in deze periode sowieso niets opbouwen qua overwaarde. Dat kun je nu indirect wel doen omdat je en goedkoop woont, en je vriend wel kan opbouwen en als je samenblijft heb jij daar ook gemak van.
Als jullie samen blijven en over een paar jaar samen een huis kopen dan kan zijn overwaarde best cruciaal zijn, want zonder smak geld is dat gewoon weg niet te doen. (En nee die overwaarde is niet van jou, maar indirect profiteer je er van mee)
Nu komt het over van: ik kan niet opbouwen, dus hij moet in hetzelfde schuitje zitten als ik.
De wereld is groter dan jou mevrouw.
Het gaat mij er niet om dat je iemand wiens eigen uitgangssituatie al niet al te weelderig was per se zou moeten verrijken hoor. Was gewoon nieuwsgierig, omdat nu ik er zelf mee bezig ben het nog best lastig is.quote:
Zoals ik het lees is er bij jullie wel degelijk goed over de lange termijn nagedacht (ook elkaar de kans geven te investeren in een opleiding bijv.) terwijl het best vaak voorkomt dat men zich blindstaart op de korte termijn en de huidige status quo. En mocht zich dan een ander scenario voordoen (heb ik het niet eens per se over uit elkaar gaan, iemand kan ook deels arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.) gaat dat gelijk knellen.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Oh nee, nee zo vatte ik het ook niet op, maar dat hele (niet van jou) 'ja maar zij heeft dan niets' is gewoon gelul.quote:
[..]
Het gaat mij er niet om dat je iemand wiens eigen uitgangssituatie al niet al te weelderig was per se zou moeten verrijken hoor. Was gewoon nieuwsgierig, omdat nu ik er zelf mee bezig ben het nog best lastig is.
Zoals ik het lees is er bij jullie wel degelijk goed over de lange termijn nagedacht (ook elkaar de kans geven te investeren in een opleiding bijv.) terwijl het best vaak voorkomt dat men zich blindstaart op de korte termijn en de huidige status quo. En mocht zich dan een ander scenario voordoen (heb ik het niet eens per se over uit elkaar gaan, iemand kan ook deels arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.) gaat dat gelijk knellen.
Het ís ook lastig. Kijk, ik heb het financieel heel goed, dus ik snap prima dat wat wij doen niet heel gangbaar is. Dit zijn hele serieuze dingen, want het is wel even een stap die je zet. Ik heb bij zoveel mensen om me heen gezien, op 2 salarissen een huis gekocht, maximaal gegaan, de relatie ging fout....probleem.
Daar pas ik voor. Ik heb te veel en te hard gewerkt om te komen waar ik nu ben, om vervolgens iemand die dan bij wijze van 'toevallig voorbij komt' alle macht te geven en met niks te komen en alleen maar winst te kunnen maken, linksom f rechtsom terwijl ik op zijn best niets kwijt raak van wat ik zelf in mijn eentje opgebouwd heb ALS de relatie goed blijft gaan.
Want dat is het he, een relatie blijft bestaan of houdt op te bestaan. Om dan alles in te zetten op de positieve 50% vind ik nogal een gok, zeker na wat ik om me heen heb zien gebeuren, dus ik koos ervoor om dat anders te doen. Wat iedereen doet en wil moet hij/zij zelf weten, wij doen het op deze manier, zij is tevreden, ik ben tevreden, en dat is wat voor ons uiteindelijk telt natuurlijk.
Ik kan alleen maar adviseren, denk goed na over wat je doet, ga niet over 1 nacht ijs.
Edit: terugcirkelend naar TS, TS staat aan het begin, de vergelijking 'ja maar als het fout gaat heb ik veel minder dan jij', daar krijg ik echt kromme tenen van. Je hebt NU ook al minder dan hij, dat komt omdat hij wat ouder is, al werkt, evt spaargeld heeft, etc etc.
Dat is de realiteit, deal with it. Jij kunt niet wat hij kan, net als dat hij niet kan wat zijn buurman bijvoorbeeld kan. Maar als je startsituatie 0 is, heb je alleen maar te winnen, zowel in woon- en relatiegenot, als financieel, want je kunt dan dik sparen in die situatie. Kijk naar jezelf, wat heb jíj te winnen bij deze situatie, maar wat je doet is er vanuit gaan dat het mis gaat en dan zeggen 'ja maar in dat geval heb ik minder dan jij en dat kan ik niet zo goed hebben'.
Echt, wat ben je aan het doen? Vervolgens geef je dan ook nog dat je vriendinnen allemaal wél werken en dus ook gewoon mee betalen, dus je bent appels met peren aan het vergelijken, want de situatie van jou is niet vergelijkbaar met die van je vriendinnen, maar daar denk je niet over na, nee, je wil gewoon wat je vriendinnen ook hebben, of dat eerlijk of terecht is of niet.
Kom ik toch terug op wat ik in het begin dacht, en nu nog steeds; jij wil gewoon tegen je vriendinnen kunnen zeggen 'ik ook', en dát is wat telt voor jou, maar dat sluit niet aan op wat in jouw situatie de realiteit is.
[ Bericht 22% gewijzigd door CoolGuy op 08-04-2021 13:45:11 ]
Breitling - Instruments for Professionals
Ik ga niet meedoen met OP bash, want ookal is 1 jaar nog pril voor het kopen van haar huis, ik snap heel goed waar haar gevoel vandaan komt.
Kijk als hij al een tijd werkt en jij begint net met je studie, dan moet je accepteren dat jullie in verschillende levensfases zitten, en daar verschillende bestedingspatronen bij horen. Dan kan het zijn dat je een tijdje bij hem in gaat wonen en zodra jij ook gaat gaat werken kun je het erover hebben of je je inkoopt of dat jullie naar iets anders verhuizen.
In dit geval tacklet hij je eigenlijk vlak voor de doellijn. Misschien heeft hij het niet zo bedoeld maar het klinkt heel berekenend. Het was natuurlijk veel beter geweest als hij nog een paar maandjes had gewacht met het kopen van een huis (toch een verbindtenis voor dertig jaar meestal), zodat jullie meer financiele ruimte hadden voor een groter huis. Hij heeft het moment vlak voordat jij ook zeggenschap over de financien krijgt gebruikt om nog net even zijn zin door te drukken en jou voor een fait accompli te stellen. Je gaat het huis niet gelijk weer verkopen voor een nieuw huis, dus hij heeft de volledige keus gehad voor wat hij wil, en jou rest enkel nog de mogelijkheid in te kopen in zijn huis, of huisvrouwtje te spelen.
Ik vind je zorgen over wat dit zegt over je relatie en hoe hij erin staat volkomen terecht. (aangenomen dat je echt weinig zeggenschap had over de aankoop van het huis en niet alleen maar oh fantastisch schat ik wil wat jij wil hebt gezegd)
Dit is wel essentiele informatie die je in de openingspost had moeten plaatsen.quote:
De studie duurt nog een paar maanden, ik studeer deze zomer af en ga dan een baan zoeken.
Kijk als hij al een tijd werkt en jij begint net met je studie, dan moet je accepteren dat jullie in verschillende levensfases zitten, en daar verschillende bestedingspatronen bij horen. Dan kan het zijn dat je een tijdje bij hem in gaat wonen en zodra jij ook gaat gaat werken kun je het erover hebben of je je inkoopt of dat jullie naar iets anders verhuizen.
In dit geval tacklet hij je eigenlijk vlak voor de doellijn. Misschien heeft hij het niet zo bedoeld maar het klinkt heel berekenend. Het was natuurlijk veel beter geweest als hij nog een paar maandjes had gewacht met het kopen van een huis (toch een verbindtenis voor dertig jaar meestal), zodat jullie meer financiele ruimte hadden voor een groter huis. Hij heeft het moment vlak voordat jij ook zeggenschap over de financien krijgt gebruikt om nog net even zijn zin door te drukken en jou voor een fait accompli te stellen. Je gaat het huis niet gelijk weer verkopen voor een nieuw huis, dus hij heeft de volledige keus gehad voor wat hij wil, en jou rest enkel nog de mogelijkheid in te kopen in zijn huis, of huisvrouwtje te spelen.
Ik vind je zorgen over wat dit zegt over je relatie en hoe hij erin staat volkomen terecht. (aangenomen dat je echt weinig zeggenschap had over de aankoop van het huis en niet alleen maar oh fantastisch schat ik wil wat jij wil hebt gezegd)
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Dit ja, niet zozeer de exacte verdeling, maar dat je er samen over praat en gezamenlijk tot een plan komt waar je beide achter staatquote:
[..]
Oh nee, nee zo vatte ik het ook niet op, maar dat hele (niet van jou) 'ja maar zij heeft dan niets' is gewoon gelul.
Het ís ook lastig. Kijk, ik heb het financieel heel goed, dus ik snap prima dat wat wij doen niet heel gangbaar is. Dit zijn hele serieuze dingen, want het is wel even een stap die je zet. Ik heb bij zoveel mensen om me heen gezien, op 2 salarissen een huis gekocht, maximaal gegaan, de relatie ging fout....probleem.
Daar pas ik voor. Ik heb te veel en te hard gewerkt om te komen waar ik nu ben, om vervolgens iemand die dan bij wijze van 'toevallig voorbij komt' alle macht te geven en met niks te komen en alleen maar winst te kunnen maken, linksom f rechtsom terwijl ik op zijn best niets kwijt raak van wat ik zelf in mijn eentje opgebouwd heb ALS de relatie goed blijft gaan.
Want dat is het he, een relatie blijft bestaan of houdt op te bestaan. Om dan alles in te zetten op de positieve 50% vind ik nogal een gok, zeker na wat ik om me heen heb zien gebeuren, dus ik koos ervoor om dat anders te doen. Wat iedereen doet en wil moet hij/zij zelf weten, wij doen het op deze manier, zij is tevreden, ik ben tevreden, en dat is wat voor ons uiteindelijk telt natuurlijk.
Ik kan alleen maar adviseren, denk goed na over wat je doet, ga niet over 1 nacht ijs.
Het verschil is natuurlijk, als je er beiden voor gaat en het gaat mis, zijn jullie beide genaaid (niet echt in deze markt, maar hypothetisch). Als het bij jullie misgaat is alleen je vrouw genaaid.quote:
[..]
Oh nee, nee zo vatte ik het ook niet op, maar dat hele (niet van jou) 'ja maar zij heeft dan niets' is gewoon gelul.
Het ís ook lastig. Kijk, ik heb het financieel heel goed, dus ik snap prima dat wat wij doen niet heel gangbaar is. Dit zijn hele serieuze dingen, want het is wel even een stap die je zet. Ik heb bij zoveel mensen om me heen gezien, op 2 salarissen een huis gekocht, maximaal gegaan, de relatie ging fout....probleem.
Daar pas ik voor. Ik heb te veel en te hard gewerkt om te komen waar ik nu ben, om vervolgens iemand die dan bij wijze van 'toevallig voorbij komt' alle macht te geven en met niks te komen en alleen maar winst te kunnen maken, linksom f rechtsom terwijl ik op zijn best niets kwijt raak van wat ik zelf in mijn eentje opgebouwd heb ALS de relatie goed blijft gaan.
Want dat is het he, een relatie blijft bestaan of houdt op te bestaan. Om dan alles in te zetten op de positieve 50% vind ik nogal een gok, zeker na wat ik om me heen heb zien gebeuren, dus ik koos ervoor om dat anders te doen. Wat iedereen doet en wil moet hij/zij zelf weten, wij doen het op deze manier, zij is tevreden, ik ben tevreden, en dat is wat voor ons uiteindelijk telt natuurlijk.
Ik kan alleen maar adviseren, denk goed na over wat je doet, ga niet over 1 nacht ijs.
Edit: terugcirkelend naar TS, TS staat aan het begin, de vergelijking 'ja maar als het fout gaat heb ik veel minder dan jij', daar krijg ik echt kromme tenen van. Je hebt NU ook al minder dan hij, dat komt omdat hij wat ouder is, al werkt, evt spaargeld heeft, etc etc.
Dat is de realiteit, deal with it. Jij kunt niet wat hij kan, net als dat hij niet kan wat zijn buurman bijvoorbeeld kan. Maar als je startsituatie 0 is, heb je alleen maar te winnen, zowel in woon- en relatiegenot, als financieel, want je kunt dan dik sparen in die situatie. Kijk naar jezelf, wat heb jíj te winnen bij deze situatie, maar wat je doet is er vanuit gaan dat het mis gaat en dan zeggen 'ja maar in dat geval heb ik minder dan jij en dat kan ik niet zo goed hebben'.
Echt, wat ben je aan het doen? Vervolgens geef je dan ook nog dat je vriendinnen allemaal wél werken en dus ook gewoon mee betalen, dus je bent appels met peren aan het vergelijken, want de situatie van jou is niet vergelijkbaar met die van je vriendinnen, maar daar denk je niet over na, nee, je wil gewoon wat je vriendinnen ook hebben, of dat eerlijk of terecht is of niet.
Kom ik toch terug op wat ik in het begin dacht, en nu nog steeds; jij wil gewoon tegen je vriendinnen kunnen zeggen 'ik ook', en dát is wat telt voor jou, maar dat sluit niet aan op wat in jouw situatie de realiteit is.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Dan eindigt ze nog steeds met véél meer dan voor wij elkaar kenden.quote:
[..]
Het verschil is natuurlijk, als je er beiden voor gaat en het gaat mis, zijn jullie beide genaaid (niet echt in deze markt, maar hypothetisch). Als het bij jullie misgaat is alleen je vrouw genaaid.
Breitling - Instruments for Professionals
Die hele mentaliteit van "Ik wil dat hij net zo slecht eindigt als ik mocht het uitgaan" is heel kinderachtig, TS.
Misschien het anders gewoon uitmaken en een poosje niet daten als je er nog niet volwassen genoeg in kan staan
Misschien het anders gewoon uitmaken en een poosje niet daten als je er nog niet volwassen genoeg in kan staan
Moeten Nou nouquote:
[..]
Ja weet je, als je van het begin af aan duidelijk bent geweest dat je je hier niet goed bij voelt en hij is toch gaan doen wat hij wil, dan zou je daar je conclusies aan moeten verbinden.
Ik zou, als ik jou was, voorlopig nog gewoon je eigen kamer houden als waar je woont. En dan over een tijdje verder zien.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Oh, is dat zo? Nou ja, blijkbaar vond ik je destijds niet bijster overtuigend.quote:
[..]
Die conclusie heb je al eens getrokken, toen was ie ook al fout, dat heb ik je toen ook uitgelegd, en nu trek je die conclusie weer. Ben je dat alweer vergeten of wíl je die conclusie vooral trekken?
Resistance is futile.
Dat kan, maar de realiteit is niet afhankelijk van wat jij wel of niet van wat dan ook vindt.quote:
[..]
Oh, is dat zo? Nou ja, blijkbaar vond ik je destijds niet bijster overtuigend.
Breitling - Instruments for Professionals
200 euro is veel te weinig. Hoe zit het met bijdrage internet, eventueel telefoon, gas water en licht (deels zijn dat ook directe kosten dus per persoon of gebruiker. Meerpersoonshuishoudens betalen ook bij bepaalde belastingen een hoger tarief. Afvalstoffen en riolering. Nog los van de kosten van eten en drinken.quote:
Ach lieverd, dan betaal je toch 200 euro per maand aan hem, op een aparte bankrekening die jullie dan same ngebruiken om leuke spulletjes te kopen voor het huis, boodschappen etc.
En dan kan je vriend dus op die manier bijhouden hoeveel je uiteindelijk hebt betaald. Zodra je bent afgestudeerd kunnen jullie dan samen een nieuw huis kopen als je daar aan toe bent.
Ik zie de ts-er als een prinsesje dat nu met de volwassen wereld in aanraking komt en dan verwonderd en teleurgesteld is dat ze geen prinsesje meer is maar gewoon een (bijna) volwassene. Natuurlijk zet ie niet zijn huis deels op naam van jou!
Ts-er zou blij moeten zijn dat haar vriend een huis heeft. Een buitenkansje! Ze mag / kan bij hem wonen en het geld van de huur uitsparen. Wil ze liever een sterke onafhankelijke student zijn (wel straks met een hogere studieschuld), kan ook. Betaal een fatsoenlijke huur aan die man of hou je kamer aan of zoek een nieuwe vriend die niks heeft en dan kun je met die lekker samen iets zoeken, kopen en hem een deel van het huis op zijn naam zetten. Of wil je dan opeens wel zelf een huis kiezen en wil je dan opeens wel dat huis ook volledig en alleen op jouw naam zetten? Vreemd toch, die man ook.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Ik geloof niet dat mensen begrijpen wat een financiele val het is voor vrouwen (of mannen vice versa, maar het gebeurt vaker bij vrouwen) om in het huis op naam van een man te wonen en geld in de inboedel en boodschappen te stoppen. Je kunt zo evenveel investeren, en aan het einde met niets overblijven omdat al jouw investeringen geconsumeerd zijn, terwijl de investering van je partner zelfs nog meer waard is dan hij erin heeft gestopt. Ik snap wel dat wat mannen hier claimen dat dit een gouden deal is, want je maakt de ander financieel afhankelijk van je.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Zo voelt het inderdaad ja, en dat voelt niet echt als een fijne start van ons volwassen leven samen in een relatie. Ik heb weliswaar voor een deel mogen meebeslissen, maar het feit blijft dat het zijn koop is, en dat geeft hem toch wel iets meer zeggenschap, wat ook logisch is. Als hij gewoon nog even iets langer had gewacht, dan hadden we echt samen iets kunnen kopen, en had ik logischerwijs ook meer zeggenschap gehad over bijvoorbeeld de locatie. Met de locatie van het huis nu is opzich niks mis, en vergeleken met de andere mogelijke woningen die we hadden bekeken ook wel een van de beste, maar als ik echt echt samen met hem naar een huis was gaan zoeken had ik deze locatie niet gekozen. Ik wil geen rupsje nooitgenoeg lijken, maar het voelt af en toe een beetje alsof mijn vriend nogal makkelijk heeft gedacht van 'nou, ik heb haar heel veel zeggenschap gegeven want ze heeft mogen meebeslissen welk huis het is geworden', terwijl dit niet helemaal eerlijk is aangezien een heel groot deel van de opties al van tafel waren geveegd omdat voor hem al vaststond in welke omgeving het huis moest komen te staan.quote:
In dit geval tacklet hij je eigenlijk vlak voor de doellijn. Misschien heeft hij het niet zo bedoeld maar het klinkt heel berekenend. Het was natuurlijk veel beter geweest als hij nog een paar maandjes had gewacht met het kopen van een huis (toch een verbindtenis voor dertig jaar meestal), zodat jullie meer financiele ruimte hadden voor een groter huis. Hij heeft het moment vlak voordat jij ook zeggenschap over de financien krijgt gebruikt om nog net even zijn zin door te drukken en jou voor een fait accompli te stellen. Je gaat het huis niet gelijk weer verkopen voor een nieuw huis, dus hij heeft de volledige keus gehad voor wat hij wil, en jou rest enkel nog de mogelijkheid in te kopen in zijn huis, of huisvrouwtje te spelen.
Het is en blijft een discussieforum, hè? Jij hebt goed voor jezelf gezorgd en dat is je goed recht. Dat jij het presenteert alsof eerlijkheid een feit is in deze, maakt nog niet dat dat zo is natuurlijk. Mag jij het laatste woord door te zeggen dat het jou niet interesseert wat mijn mening is.quote:
[..]
Dat kan, maar de realiteit is niet afhankelijk van wat jij wel of niet van wat dan ook vindt.
Ontopic: ik snap dus wel waarom TS zich niet kan vinden in een vergelijkbare regeling, want ik zou daar ook nooit meer mee akkoord gaan. Al snap ik ook dat de vriend van TS (nog) niet bereid is om all in te gaan.
Resistance is futile.
Want? Dat huis is onverkoopbaar en ze kunnen nooit meer verhuizen?quote:
[..]
Ik denk niet dat het daarom gaat in deze discussie.
Hij heeft een woning gekocht, iets wat je in een relatie normaal gesproken toch het liefst samen doet / kiest waarbij je rekening houdt met elkaar, met plannen, met locatie, etc.
Nu heeft hij op zijn inkomen een woning gekocht, daarmee een voorschot genomen op hun toekomst en staat TS voor een voldongen feit.
Ik snap je wel maar ik zou sowieso kenbaar maken dat jijzelf dit huis nooit gekocht zou hebben als jij de kans had gehad om mee te delen in het opbouwen van het vermogen.quote:
[..]
Zo voelt het inderdaad ja, en dat voelt niet echt als een fijne start van ons volwassen leven samen in een relatie. Ik heb weliswaar voor een deel mogen meebeslissen, maar het feit blijft dat het zijn koop is, en dat geeft hem toch wel iets meer zeggenschap, wat ook logisch is. Als hij gewoon nog even iets langer had gewacht, dan hadden we echt samen iets kunnen kopen, en had ik logischerwijs ook meer zeggenschap gehad over bijvoorbeeld de locatie. Met de locatie van het huis nu is opzich niks mis, en vergeleken met de andere mogelijke woningen die we hadden bekeken ook wel een van de beste, maar als ik echt echt samen met hem naar een huis was gaan zoeken had ik deze locatie niet gekozen. Ik wil geen rupsje nooitgenoeg lijken, maar het voelt af en toe een beetje alsof mijn vriend nogal makkelijk heeft gedacht van 'nou, ik heb haar heel veel zeggenschap gegeven want ze heeft mogen meebeslissen welk huis het is geworden', terwijl dit niet helemaal eerlijk is aangezien een heel groot deel van de opties al van tafel waren geveegd omdat voor hem al vaststond in welke omgeving het huis moest komen te staan.
Mijn ervaring is dat intrekken bij het huis van een partner ook nooit echt als thuis gaat voelen.
Resistance is futile.
Maar TS waarom maak je je druk om dit soort als je een jaar een relatie hebt? Dan zijn dingen als samen een huis kopen enz toch nog niet aan de orde lijkt mij?
Your beauty never ever scared me.
Ik denk echter (nouja dat hoop ik dan maar) dat iedereen dit ook als een tijdelijke situatie ziet, zolang ze nog een student is en niet iemand met al werk een inkomen waarbij ze ook daadwerkelijk de lasten kan dragen die horen bij samen een huis/hypotheek delen.quote:
Ik geloof niet dat mensen begrijpen wat een financiele val het is voor vrouwen (of mannen vice versa, maar het gebeurt vaker bij vrouwen) om in het huis op naam van een man te wonen en geld in de inboedel en boodschappen te stoppen. Je kunt zo evenveel investeren, en aan het einde met niets overblijven omdat al jouw investeringen geconsumeerd zijn, terwijl de investering van je partner zelfs nog meer waard is dan hij erin heeft gestopt. Ik snap wel dat wat mannen hier claimen dat dit een gouden deal is, want je maakt de ander financieel afhankelijk van je.
Is ook al de reden waarom ik opperde om met hem te bespreken of ze zich bij hem mag inkopen mocht het eenmaal zo ver is.
En wat nog vaker gebeurt, is dat je samen na een paar jaar later een nieuwe fase samen ingaat waarbij je samen kijkt naar een nieuw stekkie en opnieuw begint en dan wél samen investeert in dat nieuwe huis.
Voordeel is dat je relatie als het goed is ook wat verder, stabieler, en 'bewezen'.
Nu kun je natuurlijk al wel afspraken maken over hoe dat meerjarenplan er evt uit kan zien. Een optie kan dus zijn dat zodra ze een baan en steady inkomen heeft, dat ze zich al in kan kopen. Een andere optie kan zijn dat ze bepaalde boodschappenkosten etc betaalt en de rest spaart. Dat spaarpotje kan ze dan later in die fase bij een nieuw huis samen dan weer inbrengen als eigen vermogen in de hypotheek.
Ik snap trouwens het 'emotionele' aspect van TS ook heus wel. Toen ik mijn vriendin ontmoette, was zij ook nog niet helemaal klaar met haar opleiding (maar verdiende verder al heel goed aangezien ze AIOS was). Zij huurde een appartement, ik had al 10 jaar een koopappartement. We zagen het allebei niet zitten om bij elkaar in te trekken in een van onze toenmalige woningen, juist omdat we allebei al in de verdere fase zaten, Allebei al behoorlijk lang op onszelf, wat ouder, en eigenlijk al klaar voor die volgende fase.
Wij konden wel samen naar een nieuw huis kijk en een nieuwe fase en zo geschiedde. Maar andere situatie. Ik heb wel gezien bij vrienden van me waarbij de een haar appartementje verkocht, en introk bij een goede gezinswoning van een vriend, maar zij had niet het gevoel dat het háár huis was. En dat kan ik me voorstellen als je intrekt in een nieuwe omgeving in het huis van je vriend (die het toen nog met zijn ex had gekocht) en me de inrichting van de spullen die ie ook met zijn ex had gekocht). Zelfs de inrichting alleen al kon dat gevoel nooit wegnemen en dat emotionele aspect snap ik ook.
Een jaar daar gezeten en alsnog samen een nieuw huis gekocht, het hele proces doorlopen en nu helemaal happy. Dus dat aspect snap ik voor ts maar al te goed ik denk alleen dat ze niet beseft dat die timing in deze situatie misschien niet de optimale is voor dat sentiment.
It says on your chart that you're fucked up. You talk like a fag, and your shit's all retarded.
Eens maar dat doe je natuurlijk niet binnen een jaar of 2. En TS had ongetwijfeld wel een verwachting dat ze na 2 jaar samen ook wel samen op zoek zouden gaan maar een gezamenlijke koopwoning. De vraag is of dat plan ooit besproken is met haar vriend, want die kan dat ook niet ruiken.quote:
[..]
Want? Dat huis is onverkoopbaar en ze kunnen nooit meer verhuizen?
Resistance is futile.
Boodschappen als investering zien...quote:
Ik geloof niet dat mensen begrijpen wat een financiele val het is voor vrouwen (of mannen vice versa, maar het gebeurt vaker bij vrouwen) om in het huis op naam van een man te wonen en geld in de inboedel en boodschappen te stoppen. Je kunt zo evenveel investeren, en aan het einde met niets overblijven omdat al jouw investeringen geconsumeerd zijn, terwijl de investering van je partner zelfs nog meer waard is dan hij erin heeft gestopt. Ik snap wel dat wat mannen hier claimen dat dit een gouden deal is, want je maakt de ander financieel afhankelijk van je.
Ga dan ook nooit meer samen uit eten of leuke dingen doen. Want ja, als het dan uit gaat dan is al dat geld voor niks geweest.
Kijk, er zijn véél meer vrouwen dan huizen. En met een huis krijg je ook nog veel makkelijker een vrouw. En dat wordt steeds duidelijker naarmate de tijd schrijdt.quote:
En je hoeft er niet te gaan wonen hè, heel simpel.
Hij heeft een keuze gemaakt voor zijn leven, ik vind het een beetje makkelijk om te doen alsof hij een keuze voor jullie heeft gemaakt, jullie zijn waarschijnlijk in de twintig en hebben een jaar een relatie... niet om het een of ander, maar in die situatie zou ik mijn keuzes ook niet laten afhangen van wat mijn verkering wil.
Ts-er is erg berekenend. Wil meespreken over locatie, over het huis, vermoedelijk de verbouwing, de tuin, de kleuren, de inrichting en dan graag ook nog het huis voor de helft op haar naam. En anders, "voelt" het niet goed.
Wat brengt zij in? Zichzelf. Wat brengt hij in? Zichzelf en het geld. Waar heb je dan recht op als het misgaat? Zij, op zichzelf. Hij op zichzelf en het ingebrachte geld en eventueel winst die door de investering in het huis gemaakt is.
Wil ts-er een deel van het huis op haar naam, raad ik haar aan te gaan sparen, straks een baan te zoeken en dan 6 jaar lang te sparen en dan met dat bedrag een naar ratio bepaald percentage van het huis op haar te zetten. Dan kennen ze elkaar veel beter, hebben ze dat verdomde en moeilijke zevende jaar achter de rug en dan is het ook verantwoord om samen een huis te bezitten. Gaat het mis, dan kan ze met het gespaard geld zelf iets kopen.
[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 08-04-2021 15:55:44 ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Het komt er heel simpel op neer dat TS het kut vind dat haar vriend momenteel in een iets betere positie zit dan haar.quote:
[..]
Kijk, er zijn véél meer vrouwen dan huizen. En met een huis krijg je ook nog veel makkelijker een vrouw. En dat wordt steeds duidelijker naarmate de tijd schrijdt.
Ts-er is erg berekenend. Wil meespreken over locatie, over het huis, vermoedelijk de verbouwing, de tuin, de kleuren, de inrichting en dan graag ook nog het huis voor de helft op haar naam. En naders, "voelt" het niet goed.
Wat brengt zij in? Zichzelf. Wat brengt hij in? Zichzelf en het geld. Waar heb je dan recht op als het misgaat? Zij, op zichzelf. Hij op zichzelf en het ingebrachte geld en eventueel winst die door de investering in het huis gemaakt is.
Wil ts-er een deel van het huis op haar naam, raad ik haar aan te gaan sparen, straks een baan te zoeken en dan 6 jaar lang te sparen en dan met dat bedrag een naar ratio bepaald percentage van het huis op haar te zetten. Dan kennen ze elkaar veel beter, hebben ze dat verdomde en moeilijke zevende jaar achter de rug en dan is het ook verantwoord om samen een huis te bezitten. Gaat het mis, dan kan ze met het gespaard geld zelf iets kopen.
Klinkt echt als een geweldige relatie, dat je daar over aan het denken bent
Als het aan mij had gelegen was het inderdaad nog helemaal niet aan de orde geweest, en ik heb ook vanaf het begin duidelijk gemaakt dat ik er niet om stond te springen. Maar hij wilde het per se, en aangezien het wel zijn intentie was om een huis te kopen waar ik vroeg of laat toch bij zou komen wonen, leek het hem en mij dan wel een goed idee om iets uit te kiezen waar ook ik me wel thuis zou kunnen voelen. Mijn vriend hield, berekenend als hij is, zelfs al rekening met een eventueel toekomstig kind, er moest dus sowieso een extra slaapkamer in het huis zitten, dat was echt een eis. Hieruit kan je wel opmaken dat hij echt een toekomst voor zich ziet met mij. Tijdens het proces, en nu achteraf helemaal nu ik alles een beetje op een rijtje heb, kom ik erachter dat de manier waarop dit allemaal is gegaan me erg tegenstaat. Het had voor mij zoveel fijner geweest als hij nog gewoon even een aantal maanden had gewacht en we gewoon verder waren gegaan in de huidige situatie, en wanneer ook ik afgestudeerd was en een baan had we eens hadden kunnen gaan kijken naar een koophuisje samen. Maar om terug te komen op waar ik mee begon: ik had nog helemaal niet bezig willen zijn met een koophuis nu.quote:
Maar TS waarom maak je je druk om dit soort als je een jaar een relatie hebt? Dan zijn dingen als samen een huis kopen enz toch nog niet aan de orde lijkt mij?
Maar waarom wil je dit al na een jaar? Natuurlijk wil je zeggenschap en onafhankelijkheid, maar de realiteit is er gewoon niet naar. Ik zit ook in een soortgelijke situatie en natuurlijk wil je meebetalen, maar dat kan je ook doen door inderdaad mee te betalen aan de boodschappen. Ik snap dat jij je een beetje gepasseerd voelt doordat hij het voorstelt, maar kom dan met jouw eigen voorstel. Waarom leg jij niet het geld in wat je normaal gesproken aan de studentenkamer zou betalen om een deel van de hypotheeklasten te betalen? Dan laat je bij de notaris vastleggen dat je investeert en dat jou ook een deel toekomt mocht de situatie veranderen.quote:
[..]
Zo voelt het inderdaad ja, en dat voelt niet echt als een fijne start van ons volwassen leven samen in een relatie. Ik heb weliswaar voor een deel mogen meebeslissen, maar het feit blijft dat het zijn koop is, en dat geeft hem toch wel iets meer zeggenschap, wat ook logisch is. Als hij gewoon nog even iets langer had gewacht, dan hadden we echt samen iets kunnen kopen, en had ik logischerwijs ook meer zeggenschap gehad over bijvoorbeeld de locatie. Met de locatie van het huis nu is opzich niks mis, en vergeleken met de andere mogelijke woningen die we hadden bekeken ook wel een van de beste, maar als ik echt echt samen met hem naar een huis was gaan zoeken had ik deze locatie niet gekozen. Ik wil geen rupsje nooitgenoeg lijken, maar het voelt af en toe een beetje alsof mijn vriend nogal makkelijk heeft gedacht van 'nou, ik heb haar heel veel zeggenschap gegeven want ze heeft mogen meebeslissen welk huis het is geworden', terwijl dit niet helemaal eerlijk is aangezien een heel groot deel van de opties al van tafel waren geveegd omdat voor hem al vaststond in welke omgeving het huis moest komen te staan.
Je moet het maar willen, maar het feit dat je zo’n grote onrust voelt doet mij afvragen waar het nu echt om gaat. Je hebt het over de locatie die al vastgesteld was, maar het huis hoeft niet voor altijd te zijn toch? Jij bent vrij om te doen wat jij wil, je kan vermogen op bouwen en samen een huis kopen, jij kan vertrekken wanneer het jou zint?
Ik had ook een bepaalde onrust over het afhankelijk zijn, maar als je een lieve vriend hebt die het niet tegen je gebruikt en jou als gelijke ziet, dan komt dat echt wel goed!
-
Mwah... dat TS over een paar maanden afgestudeerd is wil niet zeggen dat ze een paar maanden later ook bij de bank kan aankloppen voor een hypotheek, ze moet eerst maar eens een vaste baan zien te krijgen lijkt me, en dan zijn we waarschijnlijk minstens anderhalf jaar verder.quote:
Ik ga niet meedoen met OP bash, want ookal is 1 jaar nog pril voor het kopen van haar huis, ik snap heel goed waar haar gevoel vandaan komt.
[..]
Dit is wel essentiele informatie die je in de openingspost had moeten plaatsen.
Kijk als hij al een tijd werkt en jij begint net met je studie, dan moet je accepteren dat jullie in verschillende levensfases zitten, en daar verschillende bestedingspatronen bij horen. Dan kan het zijn dat je een tijdje bij hem in gaat wonen en zodra jij ook gaat gaat werken kun je het erover hebben of je je inkoopt of dat jullie naar iets anders verhuizen.
In dit geval tacklet hij je eigenlijk vlak voor de doellijn. Misschien heeft hij het niet zo bedoeld maar het klinkt heel berekenend. Het was natuurlijk veel beter geweest als hij nog een paar maandjes had gewacht met het kopen van een huis (toch een verbindtenis voor dertig jaar meestal), zodat jullie meer financiele ruimte hadden voor een groter huis. Hij heeft het moment vlak voordat jij ook zeggenschap over de financien krijgt gebruikt om nog net even zijn zin door te drukken en jou voor een fait accompli te stellen. Je gaat het huis niet gelijk weer verkopen voor een nieuw huis, dus hij heeft de volledige keus gehad voor wat hij wil, en jou rest enkel nog de mogelijkheid in te kopen in zijn huis, of huisvrouwtje te spelen.
Ik vind je zorgen over wat dit zegt over je relatie en hoe hij erin staat volkomen terecht. (aangenomen dat je echt weinig zeggenschap had over de aankoop van het huis en niet alleen maar oh fantastisch schat ik wil wat jij wil hebt gezegd)
Huizen wellicht nog duurder, je weet niet wat de hypotheekrente doet, en dat is in het geval dat TS maar 1 jaarcontract krijgt voor het een vast contract is.
Even los van het gegeven dat de ouders van haar vriend wellicht een schenking gedaan hebben en die dat misschien niet zouden doen als TS mede-eigenaar zou worden en ze samen wel genoeg konden lenen.
Ik vind "net voor de eindstreep getackeld" een beetje makkelijk, dat TS over een paar maanden afstudeert is geen garantie dat ze op korte termijn een vaste baan heeft.
Ja, welke conclusies staat dan nog te bezien.quote:
The love you take is equal to the love you make.
Waar wil jij nu zelf het liefste wonen TS? Samen met je vriend, of gewoon nog een paar maanden op je eigen stek op kamers? Als het antwoord het laatste is, dan doe je dat toch? Is je goed recht.
Net zoals dat het je vriend zijn goed recht is een huis te kopen, maar jullie kunnen beide niet van elkaar eisen om bij de ander te gaan wonen. Daarvoor zou ik echt eerst beter op één lijn willen zitten.
(Kan er gezegd worden dat het enorme winst is om bij een ander in te trekken, maar financieel zo afhankelijk worden van een ander heeft ook wel (emotionele) gevolgen. Ik merkte dat ik er zelf andere keuzes door ben gaan maken, wat minder 'vrij'. )
Net zoals dat het je vriend zijn goed recht is een huis te kopen, maar jullie kunnen beide niet van elkaar eisen om bij de ander te gaan wonen. Daarvoor zou ik echt eerst beter op één lijn willen zitten.
(Kan er gezegd worden dat het enorme winst is om bij een ander in te trekken, maar financieel zo afhankelijk worden van een ander heeft ook wel (emotionele) gevolgen. Ik merkte dat ik er zelf andere keuzes door ben gaan maken, wat minder 'vrij'. )
Berekenend dat een huis groot genoeg is voor een gezin? Darnquote:
[..]
Als het aan mij had gelegen was het inderdaad nog helemaal niet aan de orde geweest, en ik heb ook vanaf het begin duidelijk gemaakt dat ik er niet om stond te springen. Maar hij wilde het per se, en aangezien het wel zijn intentie was om een huis te kopen waar ik vroeg of laat toch bij zou komen wonen, leek het hem en mij dan wel een goed idee om iets uit te kiezen waar ook ik me wel thuis zou kunnen voelen. Mijn vriend hield, berekenend als hij is, zelfs al rekening met een eventueel toekomstig kind, er moest dus sowieso een extra slaapkamer in het huis zitten, dat was echt een eis. Hieruit kan je wel opmaken dat hij echt een toekomst voor zich ziet met mij. Tijdens het proces, en nu achteraf helemaal nu ik alles een beetje op een rijtje heb, kom ik erachter dat de manier waarop dit allemaal is gegaan me erg tegenstaat. Het had voor mij zoveel fijner geweest als hij nog gewoon even een aantal maanden had gewacht en we gewoon verder waren gegaan in de huidige situatie, en wanneer ook ik afgestudeerd was en een baan had we eens hadden kunnen gaan kijken naar een koophuisje samen. Maar om terug te komen op waar ik mee begon: ik had nog helemaal niet bezig willen zijn met een koophuis nu.
Echt, ga bij hem weg want je zit niet alleen in een andere levensfase, ook in een ander tempo en hij is een stuk beter in lange termijn plannen dan jij.
Hoezo zou je over een paar maanden wel samen een huis kunnen kopen? Dat wil je niet eens, maar de kans is groot dat de bank je ook uitlacht, met je verse jaarcontract terwijl je net afgestudeerd bent.
En dan is het te hopen dat je een studierichting hebt waarin goed werk te vinden is, anders ben je zo 3 jaarcontracten verder voor je zicht hebt op een vast contract.
Dit vind ik trouwens wel lief van hem.quote:
Hij denkt wel met mij mee door me uit te leggen dat ik in de periode dat ik bij hem woon en weinig kosten maak veel kan sparen als ik straks een baan heb.
Your beauty never ever scared me.
Leandra toch! Je hoeft haar toch niet zo de grond in te stampen?quote:
[..]
Berekenend dat een huis groot genoeg is voor een gezin? Darn
Echt, ga bij hem weg want je zit niet alleen in een andere levensfase, ook in een ander tempo en hij is een stuk beter in lange termijn plannen dan jij.
Hoezo zou je over een paar maanden wel samen een huis kunnen kopen? Dat wil je niet eens, maar de kans is groot dat de bank je ook uitlacht, met je verse jaarcontract terwijl je net afgestudeerd bent.
En dan is het te hopen dat je een studierichting hebt waarin goed werk te vinden is, anders ben je zo 3 jaarcontracten verder voor je zicht hebt op een vast contract.
Het is al eerder gezegd: TS heeft het over haar gevoel bij de hele gang van zaken en dat gevoel gaat dus kennelijk niet weg met rationele argumenten.
The love you take is equal to the love you make.
Nah, als ze dit als "berekenend" gedrag van hem bestempelt dan snap ik niet wat ze nog bij hem doet, en dat van iemand die het oneerlijk vindt als ze niet beiden op straat staan als het mis gaat.quote:
[..]
Leandra toch! Je hoeft haar toch niet zo de grond in te stampen?
Het is al eerder gezegd: TS heeft het over haar gevoel bij de hele gang van zaken en dat gevoel gaat dus kennelijk niet weg met rationele argumenten.
Ach ik snap beide kanten wel. Voor jou is het een rot gevoel (hij heeft alles alleen beslist!) en hij denkt ze heeft geen geld, we zijn net een jaar samen dus ook nog (geen) inspraak.
Praktisch was het geweest als je inderdaad een jaartje of 2 samen had gehuurd, een duurzame relatie had opgebouwd en allebei je had kunnen inkopen in iets maar goed, dat wilde je vriend niet en dat snap ik ook wel weer.
Het is nu inderdaad zijn huis, zijn aankoop en ook zijn schuld. Mijn advies aan jou zijn om er iets minder emotioneel in te zitten (het is toch al gebeurd) en er praktisch er naar te kijken:
- Wil je nog wel samen blijven?
- Zo ja, ga je dan bij hem wonen of blijf je in die studenten woning?
- Als je bij hem gaat wonen, zie het dan ook als zijn huis. Nergens aan mee betalen wat bij het huis hoort (hypotheek, onderhoud etc) en wel aan boodschappen, internet etc (dus de dingen die je gebruikt).
- Spaar.
- Leg goed vast wie welke meubels koopt
Mocht het mis gaan, dan koop je zelf wat (of je gaat huren) en neem je, je eigen spullen mee. Blijft het goed gaan: Zorg dat je bij een volgende aankoop meer eigen geld heb en ook dan: Laat alles goed vast leggen.
Een relatie is naast een mooi romantisch iets ook vaak gewoon een praktisch contract waarin je voor je zelf moet op komen.
Praktisch was het geweest als je inderdaad een jaartje of 2 samen had gehuurd, een duurzame relatie had opgebouwd en allebei je had kunnen inkopen in iets maar goed, dat wilde je vriend niet en dat snap ik ook wel weer.
Het is nu inderdaad zijn huis, zijn aankoop en ook zijn schuld. Mijn advies aan jou zijn om er iets minder emotioneel in te zitten (het is toch al gebeurd) en er praktisch er naar te kijken:
- Wil je nog wel samen blijven?
- Zo ja, ga je dan bij hem wonen of blijf je in die studenten woning?
- Als je bij hem gaat wonen, zie het dan ook als zijn huis. Nergens aan mee betalen wat bij het huis hoort (hypotheek, onderhoud etc) en wel aan boodschappen, internet etc (dus de dingen die je gebruikt).
- Spaar.
- Leg goed vast wie welke meubels koopt
Mocht het mis gaan, dan koop je zelf wat (of je gaat huren) en neem je, je eigen spullen mee. Blijft het goed gaan: Zorg dat je bij een volgende aankoop meer eigen geld heb en ook dan: Laat alles goed vast leggen.
Een relatie is naast een mooi romantisch iets ook vaak gewoon een praktisch contract waarin je voor je zelf moet op komen.
The cake is a lie!
Ik heb denk ik een verkeerd woord gebruikt in deze. Ik bedoelde berekenend in de zin van dat hij er al rekening mee hield. Gewoon een kwestie van verkeerd woordgebruik dus.quote:
Nah, als ze dit als "berekenend" gedrag van hem bestempelt dan snap ik niet wat ze nog bij hem doet, en dat van iemand die het oneerlijk vindt als ze niet beiden op straat staan als het mis gaat.
Is het ook, en vanbinnen weet ik wel dat hij echt wel het beste met mij voor heeft. Het voelt alleen soms vervelend dat ik hier nu min of meer mee te dealen heb als ik een toekomst met hem wil opbouwen, terwijl ik een toekomst samen niet op deze manier voor me had gezien. Is misschien nogal een principe kwestie, maar ik heb van huis uit wel meegekregen om er ten alle tijde voor te zorgen dat ik niet afhankelijk word, en heb ook altijd vastgehouden aan het idee dat dat me nooit zou overkomen.quote:
Dit vind ik trouwens wel lief van hem.
Ookal zijn er talloze argumenten die onderschrijven dat ik helemaal niet zo afhankelijk ben als ik denk (dankzij de mogelijkheid om te sparen etc.) het voelt toch een beetje alsof ik m'n eigen principes overboord gooi. Ik kom zelf ook uit een thuissituatie waarin ik zelf absoluut niet terecht zou willen komen (mijn moeder staat er sinds de scheiding van m'n ouders min of meer financieel alleen voor met 3 kinderen). Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
[ Bericht 0% gewijzigd door mcvdp op 08-04-2021 17:05:08 (verduidelijking) ]
En ondertussen staat zijn leven dan ook nog 3 jaar min of meer on hold terwijl hij er al wel aan toe is om een eigen plekje op te bouwen samen met TS. Zonder ouders (hij woont officieel nog thuis begrijp ik?) en logeerpartijtjes.quote:
[..]
Berekenend dat een huis groot genoeg is voor een gezin? Darn
Echt, ga bij hem weg want je zit niet alleen in een andere levensfase, ook in een ander tempo en hij is een stuk beter in lange termijn plannen dan jij.
Hoezo zou je over een paar maanden wel samen een huis kunnen kopen? Dat wil je niet eens, maar de kans is groot dat de bank je ook uitlacht, met je verse jaarcontract terwijl je net afgestudeerd bent.
En dan is het te hopen dat je een studierichting hebt waarin goed werk te vinden is, anders ben je zo 3 jaarcontracten verder voor je zicht hebt op een vast contract.
En heb je dit al met je vriend besproken?quote:
[..]
Is het ook, en vanbinnen weet ik wel dat hij echt wel het beste met mij voor heeft. Het voelt alleen soms vervelend dat ik hier nu min of meer mee te dealen heb als ik een toekomst met hem wil opbouwen, terwijl ik een toekomst samen niet op deze manier voor me had gezien. Is misschien nogal een principe kwestie, maar ik heb van huis uit wel meegekregen om er ten alle tijde voor te zorgen dat ik niet afhankelijk word, en heb ook altijd vastgehouden aan het idee dat dat me nooit zou overkomen.
Ookal zijn er talloze argumenten die onderschrijven dat ik helemaal niet zo afhankelijk ben als ik denk (dankzij de mogelijkheid om te sparen etc.) het voelt toch een beetje alsof ik m'n eigen principes overboord gooi. Ik kom zelf ook uit een thuissituatie waarin ik zelf absoluut niet terecht zou willen komen (mijn moeder staat er sinds de scheiding van m'n ouders min of meer financieel alleen voor met 3 kinderen). Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Leuk verhaal, maar had dat eerder met je vriend besproken. Je bent er gewoon vrij laat mee, nu alles al in kannen en kruiken is.quote:
[..]
Is het ook, en vanbinnen weet ik wel dat hij echt wel het beste met mij voor heeft. Het voelt alleen soms vervelend dat ik hier nu min of meer mee te dealen heb als ik een toekomst met hem wil opbouwen, terwijl ik een toekomst samen niet op deze manier voor me had gezien. Is misschien nogal een principe kwestie, maar ik heb van huis uit wel meegekregen om er ten alle tijde voor te zorgen dat ik niet afhankelijk word, en heb ook altijd vastgehouden aan het idee dat dat me nooit zou overkomen.
Ookal zijn er talloze argumenten die onderschrijven dat ik helemaal niet zo afhankelijk ben als ik denk (dankzij de mogelijkheid om te sparen etc.) het voelt toch een beetje alsof ik m'n eigen principes overboord gooi. Ik kom zelf ook uit een thuissituatie waarin ik zelf absoluut niet terecht zou willen komen (mijn moeder staat er sinds de scheiding van m'n ouders min of meer financieel alleen voor met 3 kinderen). Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
Je kan toch over een paar jaar ook nog samen kijken naar een huisje? Ik begrijp de haast niet zo goed. Ik zou eerst maar gewoon bij hem in gaan wonen of nog gewoon helemaal niet (wat ook geen ramp is lijkt me).quote:
[..]
Is het ook, en vanbinnen weet ik wel dat hij echt wel het beste met mij voor heeft. Het voelt alleen soms vervelend dat ik hier nu min of meer mee te dealen heb als ik een toekomst met hem wil opbouwen, terwijl ik een toekomst samen niet op deze manier voor me had gezien. Is misschien nogal een principe kwestie, maar ik heb van huis uit wel meegekregen om er ten alle tijde voor te zorgen dat ik niet afhankelijk word, en heb ook altijd vastgehouden aan het idee dat dat me nooit zou overkomen.
Ookal zijn er talloze argumenten die onderschrijven dat ik helemaal niet zo afhankelijk ben als ik denk (dankzij de mogelijkheid om te sparen etc.) het voelt toch een beetje alsof ik m'n eigen principes overboord gooi. Ik kom zelf ook uit een thuissituatie waarin ik zelf absoluut niet terecht zou willen komen (mijn moeder staat er sinds de scheiding van m'n ouders min of meer financieel alleen voor met 3 kinderen). Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
Your beauty never ever scared me.
Ze mag altijd van gedachten veranderen.quote:
[..]
Leuk verhaal, maar had dat eerder met je vriend besproken. Je bent er gewoon vrij laat mee, nu alles al in kannen en kruiken is.
Hij wilde sowieso een eigen plek neem ik aan. Los van haar. Ik vind niet dat ze nu verplicht is om erin mee te blijven gaan, omdat het nu in kannen en kruiken is.
Ik vind ook niet dat je per se meteen de handdoek in de ring moet gooien, maar denk na over wat je wil, wat je echt dwars zit en praat.
Het is niet zozeer vergezocht, als meer ontzettend onpraktisch hoe je ermee om bent gegaan en ook nu nog mee om lijkt te gaan. Je kan nog uren vol gaan lullen over je gevoel, maar je kan er moeilijk mee leren werken samen als je a. het niet zo goed kan concretiseren wat je dan nu wel wil en wat haalbaar is. Omdat je daarmee de vertaling kan (leren) maken naar hoe je meer gehoord te voelen en actiever deel te nemen aan zo een proces.quote:
[..]
Is het ook, en vanbinnen weet ik wel dat hij echt wel het beste met mij voor heeft. Het voelt alleen soms vervelend dat ik hier nu min of meer mee te dealen heb als ik een toekomst met hem wil opbouwen, terwijl ik een toekomst samen niet op deze manier voor me had gezien. Is misschien nogal een principe kwestie, maar ik heb van huis uit wel meegekregen om er ten alle tijde voor te zorgen dat ik niet afhankelijk word, en heb ook altijd vastgehouden aan het idee dat dat me nooit zou overkomen.
Ookal zijn er talloze argumenten die onderschrijven dat ik helemaal niet zo afhankelijk ben als ik denk (dankzij de mogelijkheid om te sparen etc.) het voelt toch een beetje alsof ik m'n eigen principes overboord gooi. Ik kom zelf ook uit een thuissituatie waarin ik zelf absoluut niet terecht zou willen komen (mijn moeder staat er sinds de scheiding van m'n ouders min of meer financieel alleen voor met 3 kinderen). Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
En b. door je "verkeerde" bewoording leg je extra de nadruk op de scheve balans die jij ervaart en dat kan beschuldigend overkomen. Jij verwijt hem dat jij je niet zo zou mogen voelen en dat hij zijn plan heeft doorgezet, maar omgekeerd verwijt je hem ook het nodige. Je bent niet per se een beter mens, omdat jij zijn plezier niet wilde verpesten en hij is niet per se een lul, omdat hij best rationele stappen heeft gezet of omdat hij enig kind is.
Weet niet of deze modus operandi zo op meer vlakken bij je speelt, maar misschien is RET interessant om naar te kijken. Er is bijvoorbeeld een werkboek RET jezelf van Jan Verhulst.
Ze is ook niks verplicht. Maar ik vind het niet bepaald snugger om nu ineens met die gevoelens aan te komen, terwijl ze al wist dat ze er zo over dacht.quote:
[..]
Ze mag altijd van gedachten veranderen.
Hij wilde sowieso een eigen plek neem ik aan. Los van haar. Ik vind niet dat ze nu verplicht is om erin mee te blijven gaan, omdat het nu in kannen en kruiken is.
Ik vind ook niet dat je per se meteen de handdoek in de ring moet gooien, maar denk na over wat je wil, wat je echt dwars zit en praat.
Tuurlijk mag ze dat, maar ze zal wel realistisch moeten zijn dat het huis, nu het er eenmaal is, niet meer zomaar weg gaat. Ik denk dat TucoRamirez dat bedoelt. Blijven herhalen dat ze het graag anders had gezien gaat denk ik vooral meer frustratie aan beide zijdes opleveren, omdat het niet de gewenste reactie op kan leveren nu de aankoop geschiedt is.quote:
[..]
Ze mag altijd van gedachten veranderen.
Hij wilde sowieso een eigen plek neem ik aan. Los van haar. Ik vind niet dat ze nu verplicht is om erin mee te blijven gaan, omdat het nu in kannen en kruiken is.
Ik vind ook niet dat je per se meteen de handdoek in de ring moet gooien, maar denk na over wat je wil, wat je echt dwars zit en praat.
Idem met de communicatieproblemen, die gaan ook niet zomaar weg. Meer van hetzelfde roepen gaat niks nieuws opleveren. Daar ligt echt een aandeel wat ts zelf op moet (leren) pakken, als ze door wil met deze man. Daar is het wellicht nog niet te laat voor, maar dan moet ze haar focus verleggen naar wat ze nu realistisch gezien wel van deze man kan en mag verwachten. Samen terug gaan naar een huurwoning is dat denk ik in ieder geval niet. Zij kan best in haar eigen stek blijven, maar dan boet het argument van iets willen bouwen denk ik wel aan kracht in.
Vandaar dat het ook een enorme fout van haar vriend geweest is om haar enige zeggenschap te geven.quote:
[..]
Ze mag altijd van gedachten veranderen.
Hij wilde sowieso een eigen plek neem ik aan. Los van haar. Ik vind niet dat ze nu verplicht is om erin mee te blijven gaan, omdat het nu in kannen en kruiken is.
Ik vind ook niet dat je per se meteen de handdoek in de ring moet gooien, maar denk na over wat je wil, wat je echt dwars zit en praat.
Ah ja, daar ben ik het wel mee eens.quote:
[..]
Tuurlijk mag ze dat, maar ze zal wel realistisch moeten zijn dat het huis, nu het er eenmaal is, niet meer zomaar weg gaat. Ik denk dat TucoRamirez dat bedoelt. Blijven herhalen dat ze het graag anders had gezien gaat denk ik vooral meer frustratie aan beide zijdes opleveren, omdat het niet de gewenste reactie op kan leveren nu de aankoop geschiedt is.
Idem met de communicatieproblemen, die gaan ook niet zomaar weg. Meer van hetzelfde roepen gaat niks nieuws opleveren. Daar ligt echt een aandeel wat ts zelf op moet (leren) pakken, als ze door wil met deze man. Daar is het wellicht nog niet te laat voor, maar dan moet ze haar focus verleggen naar wat ze nu realistisch gezien wel van deze man kan en mag verwachten. Samen terug gaan naar een huurwoning is dat denk ik in ieder geval niet. Zij kan best in haar eigen stek blijven, maar dan boet het argument van iets willen bouwen denk ik wel aan kracht in.
Ik ben sowieso van plan om mijn studentenkamer voorlopig nog aan te houden, maar ik denk inderdaad dat er op het gebied van communicatie tussen ons nog veel te winnen valt. Maar hoe kan ik daarover beginnen zonder hem het gevoel te geven dat hij dingen fout heeft gedaan? Ik denk dat we er beide schuld aan hebben. Ik denk dat ik aan het begin niet duidelijk genoeg heb aangegeven dat het me niet lekker zat en ik denk dat hij te weinig aandacht had voor mijn gevoelens. Hoe pak ik zo'n gesprek aan? Als ik de situatie rondom het huis erin ga betrekken ben ik namelijk bang dat hij zoiets gaat hebben van 'daar gaan we weer'.quote:
Tuurlijk mag ze dat, maar ze zal wel realistisch moeten zijn dat het huis, nu het er eenmaal is, niet meer zomaar weg gaat. Ik denk dat TucoRamirez dat bedoelt. Blijven herhalen dat ze het graag anders had gezien gaat denk ik vooral meer frustratie aan beide zijdes opleveren, omdat het niet de gewenste reactie op kan leveren nu de aankoop geschiedt is.
Idem met de communicatieproblemen, die gaan ook niet zomaar weg. Meer van hetzelfde roepen gaat niks nieuws opleveren. Daar ligt echt een aandeel wat ts zelf op moet (leren) pakken, als ze door wil met deze man. Daar is het wellicht nog niet te laat voor, maar dan moet ze haar focus verleggen naar wat ze nu realistisch gezien wel van deze man kan en mag verwachten. Samen terug gaan naar een huurwoning is dat denk ik in ieder geval niet. Zij kan best in haar eigen stek blijven, maar dan boet het argument van iets willen bouwen denk ik wel aan kracht in.
Zodra jij het kan betalen kun je toch samen een nieuw huis kopenquote:
@ babylon Opzich wel, alleen had ik het graag anders gezien. Om me heen zie ik vriendinnen die echt samen een huis kopen met hun vriend, en dus ook helemaal samen het huis uitzoeken (was bij ons niet helemaal het geval, omgeving stond al min of meer vast door mijn vriend) en het echt samen kopen. Zo had ik deze nieuwe fase niet willen beginnen, ook al wil ik wel samenwonen
Dan heb je toch een huis van samen en het huis wat hij nu heeft zal alleen in waarde stijgen dus een win/win
Mits hij er voor open staat om over een paar jaar weer te verhuizen zeg maar, maar wel iets groters en mooiers kan kopen.
Ik snap zijn motivatie maar de jouwe niet echt aangezien je al samen woont op je kamer.
Als je dat nog niet deed zou ik snappen dat het een grote stap is om te zetten en hij het op dringt aan je.
Maar nu verhuis je alleen naar een ander adres en het enige verschil is dat niet jouw naam op het huur contract staat maar zijn naam op de hypotheek akte.
Tenzij je de locatie echt niks vind maar dan zou je voor kunnen stellen om later wel echt iets van samen te kopen.
Daarnaast snap ik de drang niet om je naam erbij op te hebben staan, kan overigens wel als je dat echt wil.
Handig is anders.
De andere optie is gewoon op je kamer te blijven of die voorlopig nog even aanhouden als je niet zeker bent.
Je bind je toekomst echt niet vast op hem en dat huis om daar samen te gaan wonen met hem.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Om te beginnen zou ik de schuldvraag, ook als je die aan beide partijen toebedeeld, even laten voor wat het is. Het helpt ook niet in je argument als jij eerst niet duidelijk genoeg bent geweest om hem dan vervolgens te gaan zitten verwijten dat hij niet meer aandacht aan jouw gevoelens heeft besteed dan je zelf hebt gedaan. Dat is ook allemaal gebeurd, dus dan praat je niet over wat je in het hier en nu wil en wat hij dan wel kan doen.quote:
[..]
Ik ben sowieso van plan om mijn studentenkamer voorlopig nog aan te houden, maar ik denk inderdaad dat er op het gebied van communicatie tussen ons nog veel te winnen valt. Maar hoe kan ik daarover beginnen zonder hem het gevoel te geven dat hij dingen fout heeft gedaan? Ik denk dat we er beide schuld aan hebben. Ik denk dat ik aan het begin niet duidelijk genoeg heb aangegeven dat het me niet lekker zat en ik denk dat hij te weinig aandacht had voor mijn gevoelens. Hoe pak ik zo'n gesprek aan? Als ik de situatie rondom het huis erin ga betrekken ben ik namelijk bang dat hij zoiets gaat hebben van 'daar gaan we weer'.
Dus begin met het bij jezelf en in het hier en nu te houden. Jij voelt je er niet prettig bij en jij wil dat er iets anders gaat. Wat is dat nu? Wil je bijvoorbeeld dat er meer rekening gehouden wordt (tegenwoordige tijd), hoe kun je dat dan het beste ervaren? Ga je eigen gevoel niet verdedigen, dat is er nu eenmaal. Maar geef die ruimte ook aan je vriend en laat hem zich niet verdedigen.
Nodig hem uit jou tegemoet te komen. Bespreek met elkaar wat voor sfeer er moet zijn, zodat jullie beide durven uit te spreken wat er speelt. Hou het bij jezelf en wijs niet met het vingertje van ja maar jij. Zeg ik voel, ik ervaar, etc. Hou het positief en zeg niet alleen wat er verkeerd ging, maar ook hoe het beter zou kunnen. Ik zou het fijner vinden als je/we zo zouden kunnen doen bijvoorbeeld. Vraag het omgekeerd ook terug voor de balans.
Merk je dat je te emotioneel wordt, spreek dan een time out af.
Laat elkaar niet aan het lot over, maar geef richting wat je wel wil. De ander kwalijk nemen dat ie niet automagisch begrijpt wat jij wil, is stiekem een zelfverwijt als jij dat ook niet duidelijk aangeeft. Mensen zijn doorgaans niet helderziend en wat jij logisch vindt, hoeft dat niet per se voor je partner te zijn. Daar passief in zijn is net zo goed geen aandacht hebben voor zijn gevoelens.
Misschien is het ook handig om je in te lezen in de regels van goede feedback geven.
Soms helpt het enorm om vooruit te kijken. Bepaal welke *lessen* jij trekt uit wat er gebeurd is - dus zonder enige schuld. Zie het als een serie gebeurtenissen waar je nu uit gaat slepen wat je maar kan: namelijk lessen voor de toekomst. Bespreek dat met hem, en kijk welke lessen hij eruit denkt te kunnen hebben geleerd.quote:
[..]
Ik ben sowieso van plan om mijn studentenkamer voorlopig nog aan te houden, maar ik denk inderdaad dat er op het gebied van communicatie tussen ons nog veel te winnen valt. Maar hoe kan ik daarover beginnen zonder hem het gevoel te geven dat hij dingen fout heeft gedaan? Ik denk dat we er beide schuld aan hebben. Ik denk dat ik aan het begin niet duidelijk genoeg heb aangegeven dat het me niet lekker zat en ik denk dat hij te weinig aandacht had voor mijn gevoelens. Hoe pak ik zo'n gesprek aan? Als ik de situatie rondom het huis erin ga betrekken ben ik namelijk bang dat hij zoiets gaat hebben van 'daar gaan we weer'.
Bij nieuwe(!) gebeurtenissen probeer je te bedenken welke lessen je hebben geleerd om die samen beter door te komen.
Laat die koe in de sloot dus, maar laat geen nieuwe koeien in de sloot vallen. En dus ook geen honden in de put, je wil niet alleen lessen trekken over het eenzijdig financieren van een koophuis.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Meid dit klinkt super logisch juist. En voor mij verklaart dit alles, je hele topic.quote:
Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
Vertel aan je vriend hoe je je voelt en wat jouw angst is.
Dat staat helemaal los van welke oplossing dan ook, het huis, enz. Je hebt kans dat hij vanuit een vergelijkbaar gevoel zo snel een huis wilde kopen en zich daarop blind gestaard heeft. Jullie zijn ook maar mensen
als de liefde er is komt het vast wel goed.
What's the name of the game?
Mag ik vragen wat je afhankelijk van hem maakt als je gewoon in je eigen inkomen kan voorzien.quote:
[..]
Is het ook, en vanbinnen weet ik wel dat hij echt wel het beste met mij voor heeft. Het voelt alleen soms vervelend dat ik hier nu min of meer mee te dealen heb als ik een toekomst met hem wil opbouwen, terwijl ik een toekomst samen niet op deze manier voor me had gezien. Is misschien nogal een principe kwestie, maar ik heb van huis uit wel meegekregen om er ten alle tijde voor te zorgen dat ik niet afhankelijk word, en heb ook altijd vastgehouden aan het idee dat dat me nooit zou overkomen.
Ookal zijn er talloze argumenten die onderschrijven dat ik helemaal niet zo afhankelijk ben als ik denk (dankzij de mogelijkheid om te sparen etc.) het voelt toch een beetje alsof ik m'n eigen principes overboord gooi. Ik kom zelf ook uit een thuissituatie waarin ik zelf absoluut niet terecht zou willen komen (mijn moeder staat er sinds de scheiding van m'n ouders min of meer financieel alleen voor met 3 kinderen). Ik ben bang dat meegaan in deze situatie een soort startpunt kan zijn van een afhankelijk leven dat zou kunnen leiden tot een soortgelijke situatie als waarin mijn moeder lang heeft verkeerd. Is misschien allemaal heel vergezocht, maar ik zit daar toch mee in m'n hoofd.
Ja ik snap tijdens je studie dat je nauwelijks of beperkt inkomen hebt maar er na...
Of wil je twee woningen blijven.
Ik geef toe ik spaar ook graag huizen maar het is wel kostbaar zeg maar en vraag me echt oprecht af als je gewoon je eigen inkomen hebt wat je dan afhankelijk maakt...
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Jezus, ik word echt ontzettend moe van je negatieve, aanvallende en neerbuigende berichten in dit topic.quote:
Alleen de boodschappen doen vind je een forse investering in jullie relatie?
Je doucht met koud water en hebt ook geen stroom en internet nodig enzo?
Je lijkt geen idee te hebben wat een huishouden kost, ik zou vooral lekker je studentenkamer blijven huren, die zal wel incl nutsvoorzieningen zijn en dan hoef je alleen maar boodschappen voor jezelf te doen.
Ontopic:
Ik snap de struggles wel TS, ik heb een soortgelijke situatie. Mijn vriendin heeft ook iets gekocht in het eerste halfjaar van onze relatie. Slimme keuze natuurlijk, ook te begrijpen. Van samenwonen was uiteraard nog geen sprake. Toch gaf het mij altijd een wat beklemmend gevoel, alsof mijn keuzemogelijkheid opeens beperkt werd. Je koopt een woning namelijk ook niet met het idee om daar maar 1 of 2 jaar te wonen. Goed, we zijn nu een tijd verder en af en toe laait de samenwoondiscussie op. Zij zou het liefste hebben dat ik bij haar intrek, maar dat is echt tegen al mijn principes in. Dan heb ik geen keuze gehad, ben ik afhankelijk van haar (want mocht het ooit uitgaan, heb ik geen woning) en bovendien voel ik mij dan logee in haar huis. Zij ziet het ook nog niet zitten om haar woning te verkopen en samen voor iets anders te kijken, wat ik ook goed kan snappen.
Dat is gewoon het lastige aan daten/ een relatie krijgen wanneer je net in iets andere levensfases zit. Er zijn denk ik niet echt concrete tips, want het is een gevoelskwestie. Ik zou het gewoon ff aankijken.
Hm, ok. Nou in dit geval zou ik gewoon bespreken of hij het ook goed vindt dat jullie over 5 jaar samen een ander huis kopen, omdat je dit huis wel oké vindt, maar de locatie niet.
Aan de andere kant kan het ook uitgaan net in een dip in de markt en dan heb je ineens een restschuld die je allebei moet ophoesten omdat je het huis moet verkopen als geen van beide de ander kan uitkopen...quote:
Ik geloof niet dat mensen begrijpen wat een financiele val het is voor vrouwen (of mannen vice versa, maar het gebeurt vaker bij vrouwen) om in het huis op naam van een man te wonen en geld in de inboedel en boodschappen te stoppen. Je kunt zo evenveel investeren, en aan het einde met niets overblijven omdat al jouw investeringen geconsumeerd zijn, terwijl de investering van je partner zelfs nog meer waard is dan hij erin heeft gestopt. Ik snap wel dat wat mannen hier claimen dat dit een gouden deal is, want je maakt de ander financieel afhankelijk van je.
beter een knipoog dan een blauw oog
Dit ja. Het wordt altijd van de rooskleurige kant bekeken, maar wij hebben een aantal jaar terug ook flink mogen bijleggen bij de verkoop van ons appartement. Daar hoor je niemand over, alleen over "mogelijk geleden verlies in de toekomst".quote:
[..]
Aan de andere kant kan het ook uitgaan net in een dip in de markt en dan heb je ineens een restschuld die je allebei moet ophoesten omdat je het huis moet verkopen als geen van beide de ander kan uitkopen...
Nogmaals, er worden hier problemen gemaakt.
You can sleep in a racecar, but you can't race a house!
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Dit is een beetje de crux denk ik, de makkelijkste situaties zijn de stelletjes die precies in dezelfde levensfase zitten, met vergelijkbare vermogens en inkomens. Maar dat komt nou relatief ook weinig voor. Dus zul je idd moeten kijken hoe je tot een compromis kan komen wat werkt. Het is geven en nemen en elkaar wat gunnen.quote:
[..]
Jezus, ik word echt ontzettend moe van je negatieve, aanvallende en neerbuigende berichten in dit topic.
Ontopic:
Ik snap de struggles wel TS, ik heb een soortgelijke situatie. Mijn vriendin heeft ook iets gekocht in het eerste halfjaar van onze relatie. Slimme keuze natuurlijk, ook te begrijpen. Van samenwonen was uiteraard nog geen sprake. Toch gaf het mij altijd een wat beklemmend gevoel, alsof mijn keuzemogelijkheid opeens beperkt werd. Je koopt een woning namelijk ook niet met het idee om daar maar 1 of 2 jaar te wonen. Goed, we zijn nu een tijd verder en af en toe laait de samenwoondiscussie op. Zij zou het liefste hebben dat ik bij haar intrek, maar dat is echt tegen al mijn principes in. Dan heb ik geen keuze gehad, ben ik afhankelijk van haar (want mocht het ooit uitgaan, heb ik geen woning) en bovendien voel ik mij dan logee in haar huis. Zij ziet het ook nog niet zitten om haar woning te verkopen en samen voor iets anders te kijken, wat ik ook goed kan snappen.
Dat is gewoon het lastige aan daten/ een relatie krijgen wanneer je net in iets andere levensfases zit. Er zijn denk ik niet echt concrete tips, want het is een gevoelskwestie. Ik zou het gewoon ff aankijken.
Ik had al 10 jaar in een appartement gewoond waar ik overwaarde van had terwijl mn vriendin studeerde en in een duur huurappartement woonde (kon ze wel betalen als aios uiteraard). Dus behalve een studieschuld had ze (nog) niks.
Wij waren er wel al snel uit om samen iets nieuws te gaan betrekken. Ik heb alle overwaarde in het nieuwe huis gestoken, ondanks dat we maar een jaar een relatie hadden. Anderzijds ging zij dik meer verdienen nadat ze eenmaal psychiater werd zodat ik / wij daar weer van profiteerde(n).
Ik dwaal misschien een beetje af maar soms is het ook even investeren en wat durven, concessies doen en elkaar wat gunnen. En het is altijd goed om voorzichtig te doen, je zaken financieel goed op orde te hebben en het goed geregeld te hebben voor het geval de relatie stukloopt, want dat is altijd reëel natuurlijk.
Anderzijds als je een beetje een vertrouwen in je relatie hebt en de intentie hebt om bij elkaar te blijven zijn die eerste paar jaren die je nu misschien nog niet in je ideale scenario passen maar een paar jaar op een heel mensenleven en en een leven samen. En met goede afspraken kun die jaren ter overbrugging ook wel weer zodanig financieel afdekken dat je echt niet meteen een achterstand for life hebt mocht het toch misgaan.
It says on your chart that you're fucked up. You talk like a fag, and your shit's all retarded.
Nogmaals, je kunt de uitkomst niet meer veranderen. Kijk dan of je daarmee kunt leven. Zo niet, trek dan je conclusies maar blijven verwijten helpt ook niks.
Ik heb min of meer hetzelfde gehad maar dan vanaf de andere kant. Mijn relatie ging uit en ik zat in een fase van daten. Maar omdat mijn relaties ervoor niet zo bestendig bleken heb ik alleen een huis gekocht in 2016. Ik dacht vroeger altijd dat ik samen zou kopen, maar ik vond het tijd om dan zelf maar de stap eens te zetten.
Een paar maanden later ging het van daten naar een relatie en later is ze ook bij me in komen wonen.
Is het qua timing handig? Nee, misschien niet, maar we hebben er alleen maar voordeel aan gehad.
We hebben daar samen 3 jaar gewoond (en ze hoefde niets mee te betalen aan het huis) en toen hebben we samen een groter huis gekocht. Mijn huis was in de drie jaar 120.000 meer waard geworden. Die overwaarde heb ik ingebracht in ons nieuwe huis. Als we uit elkaar gaan krijg ik die 120.000 terug, je kunt ervoor kiezen om het als percentage te doen maar dat vond ik niet nodig. Financieel gezien had ik voor een percentage moeten kiezen, maar ik hoef er geen extra geld aan over te houden als we uit elkaar gaan.
Het proces heeft ook voordelen voor haar: ze heeft goedkoop bij me in kunnen wonen. We hebben nu beide voordeel van mijn overwaarde. Dat zorgt nu voor 500 euro lagere lasten per maand. En alle overwaarde die nu op ons huis komt sinds de koop is van ons beiden 50/50.
[ Bericht 0% gewijzigd door MisChrartin op 10-04-2021 08:11:27 ]
Ik heb min of meer hetzelfde gehad maar dan vanaf de andere kant. Mijn relatie ging uit en ik zat in een fase van daten. Maar omdat mijn relaties ervoor niet zo bestendig bleken heb ik alleen een huis gekocht in 2016. Ik dacht vroeger altijd dat ik samen zou kopen, maar ik vond het tijd om dan zelf maar de stap eens te zetten.
Een paar maanden later ging het van daten naar een relatie en later is ze ook bij me in komen wonen.
Is het qua timing handig? Nee, misschien niet, maar we hebben er alleen maar voordeel aan gehad.
We hebben daar samen 3 jaar gewoond (en ze hoefde niets mee te betalen aan het huis) en toen hebben we samen een groter huis gekocht. Mijn huis was in de drie jaar 120.000 meer waard geworden. Die overwaarde heb ik ingebracht in ons nieuwe huis. Als we uit elkaar gaan krijg ik die 120.000 terug, je kunt ervoor kiezen om het als percentage te doen maar dat vond ik niet nodig. Financieel gezien had ik voor een percentage moeten kiezen, maar ik hoef er geen extra geld aan over te houden als we uit elkaar gaan.
Het proces heeft ook voordelen voor haar: ze heeft goedkoop bij me in kunnen wonen. We hebben nu beide voordeel van mijn overwaarde. Dat zorgt nu voor 500 euro lagere lasten per maand. En alle overwaarde die nu op ons huis komt sinds de koop is van ons beiden 50/50.
[ Bericht 0% gewijzigd door MisChrartin op 10-04-2021 08:11:27 ]
Ik denk dat mensen zich graag verkijken op in dezelfde levensfase zitten, het makkelijk samen eens lijken te worden of zijn en zogenaamd in hetzelfde schuitje zitten. Waar men graag aan voorbij gaat is dat het dan ook niet altijd hetzelfde is of betekent voor de ander. Laat staan als het uitgaat, wanneer men doorgaans erachter komt dat er grote verschillen zijn en/of je uit elkaar gegroeid bent. Aan die bevestiging ga je niet snel ontkomen en dan is in dezelfde ellende zitten meestal ook echt niet zo bevredigend gehoopt. En een schrale troostprijs in een sowieso verdrietige periode.quote:
[..]
Dit is een beetje de crux denk ik, de makkelijkste situaties zijn de stelletjes die precies in dezelfde levensfase zitten, met vergelijkbare vermogens en inkomens. Maar dat komt nou relatief ook weinig voor. Dus zul je idd moeten kijken hoe je tot een compromis kan komen wat werkt. Het is geven en nemen en elkaar wat gunnen.
Juist als je samen in een vergelijkbare situatie lijkt te zitten, kunnen er makkelijk aannames worden gedaan. Terwijl in een meer verschillende situatie het juist heel waardevol kan zijn om in gesprek te gaan over wat de ander nou echt voelt, voor betekenis ergens aan hangt en wil. Daar kun je elkaar juist beter in leren kennen en leren begrijpen. Dan ga je veel bewuster keuzes maken naar een compromis. Dat kan in een vergelijkbare situatie veel automatischer en minder bewust gaan, waardoor je eigenlijk meer waarde hangt aan iets wat stiekem helemaal niet zo bevestigend is. Daar valt zo een argument van ja, maar mijn vriendinnen doen het samen met hun partners wat mij betreft ook onder, omdat je dan eigenlijk de makkelijke bevestiging zoekt van je eigen wensen. Terwijl daar je prio toch echt op je partner gelegd zou moeten worden ipv extern. Daar moet je het immers mee doen en dat is wat een relatie onderhouden ook inhoudt.
Willen vastklampen aan hoe anderen het doen is een soort valse bevestiging. Als het al iets waardevols zegt, dan zegt het denk ik vooral wat over jezelf. En niet zozeer in relatie tot je partner die je eigenlijk probeert te overtuigen met het argument dat als het voor anderen werkt, het wel waardevol moet zijn en dus de juiste cq logische weg zou zijn.
Als je je gevoelens echt bevestigd wil hebben, vraag daar dan direct naar en niet via zo een omweg. Dat legt denk ik echt de sterkste basis voor een relatie en een goede zelfredzaamheid voor als je weer op jezelf terug geworpen wordt.
Ja dit.quote:
Maar TS waarom maak je je druk om dit soort als je een jaar een relatie hebt? Dan zijn dingen als samen een huis kopen enz toch nog niet aan de orde lijkt mij?
Met je eens maar TS woont als samen met haar vriend in haar kamer.quote:
[..]
Dit is een beetje de crux denk ik, de makkelijkste situaties zijn de stelletjes die precies in dezelfde levensfase zitten, met vergelijkbare vermogens en inkomens. Maar dat komt nou relatief ook weinig voor. Dus zul je idd moeten kijken hoe je tot een compromis kan komen wat werkt. Het is geven en nemen en elkaar wat gunnen.
Ik had al 10 jaar in een appartement gewoond waar ik overwaarde van had terwijl mn vriendin studeerde en in een duur huurappartement woonde (kon ze wel betalen als aios uiteraard). Dus behalve een studieschuld had ze (nog) niks.
Wij waren er wel al snel uit om samen iets nieuws te gaan betrekken. Ik heb alle overwaarde in het nieuwe huis gestoken, ondanks dat we maar een jaar een relatie hadden. Anderzijds ging zij dik meer verdienen nadat ze eenmaal psychiater werd zodat ik / wij daar weer van profiteerde(n).
Ik dwaal misschien een beetje af maar soms is het ook even investeren en wat durven, concessies doen en elkaar wat gunnen. En het is altijd goed om voorzichtig te doen, je zaken financieel goed op orde te hebben en het goed geregeld te hebben voor het geval de relatie stukloopt, want dat is altijd reëel natuurlijk.
Anderzijds als je een beetje een vertrouwen in je relatie hebt en de intentie hebt om bij elkaar te blijven zijn die eerste paar jaren die je nu misschien nog niet in je ideale scenario passen maar een paar jaar op een heel mensenleven en en een leven samen. En met goede afspraken kun die jaren ter overbrugging ook wel weer zodanig financieel afdekken dat je echt niet meteen een achterstand for life hebt mocht het toch misgaan.
De stap naar samenwonen is al groot maar als je dat al doet...
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
|
|
