Val op toxic mannen

Op ieder potje past een dekseltje als je er maar hard genoeg op slaat.

[ Bericht 100% gewijzigd door Duveldrinker op 04-04-2021 13:50:29 ]

quote:

Op vrijdag 2 april 2021 16:32 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
Sowieso, maar geef dan tips om minder toxic te zijn?

quote:

Op zondag 4 april 2021 15:06 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Nou TS, het lijkt allemaal hartstikke leuk en spannend, totdat je een keer iemand tegen komt die zo toxic is, dat je jezelf helemaal kwijtraakt en je volledig naar de klote gaat.
Dan wil je dus iemand die gewoon lief voor je is, stabiel is, en waarmee je samen echt leuke dingen kan doen.
Geloof me.

En dan zit zo'n eeuwige nice guy van eind twintig/begin dertig ineens vast aan een toxic vrouw. Dat zie je wel vaker ja. Hij blij want ein-del-ijk een relatie. Zij blij want ze is na 15+ jaar gewillig voetveeg spelen wel toe aan een keer zelf de controleursfunctie vervullen. En ze leefden nog lang en ongelukkig.

Toxic - kutterm, wat bedoel je daar eigenlijk precies mee?

Ik lees: qua gedrag controlerend, dominerend en (licht) agressief. Mijn vertaling: onzeker. Een lage zelfwaarde en een bepaalde mate van onvolwassenheid, die zich uiten in boven geschreven gedrag. Dat is zo'n beetje het tegenovergestelde van stabiel. Stabiliteit zul je dus nooit vinden bij zo'n kerel.

Je schrijft dat je bovenstaande mannelijk vindt. In mijn beleving beslaat het spectrum mannelijkheid wel meer dan alleen de 'toxische' kanten ervan. Voel je je niet aangetrokken tot een man die autonoom en beschermend is, bijvoorbeeld? Om even de positieve tegenovergestelden van controlerend en dominerend te nemen.

Wellicht moet TS wat minder naar Britney Spears luisteren.

Het probleem ligt vooral bij jou TS. Jij valt op verkeerde mannen en zou mij ook niet verbazen dat jij de leuke mannen klakkeloos opzij schuift.

Vraagje...hoe was jouw jeugd? Meestal zit een relatie tussen vallen op verkeerde mannen en een slechte jeugd hebben gehad.

quote:

Op zondag 4 april 2021 23:33 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
Ik begrijp inmiddels wel dat het aan mijzelf ligt, anders begin ik toch dit topic niet met zo’n titel Maar ik heb het idee dat ik niet wordt begrepen volgens mij. Ik vroeg mij juist af hoe ik ervoor zorg dat ik niet meer plak aan verkeerde mannen en andersom. En daarbij zelf ook niet een ‘verkeerde meid’ word met iemand die stabiel is (want dat is één keer gebeurd in een eerdere relatie, dat ik juist meer toxic was) En of andere mensen dit herkennen en wat zij er zelf tegen aandoen. Ik vraag dus om concrete tips erover. Inmiddels weet ik heus wel dat het aan mijzelf ligt.

Wie goed doet, goed ontmoet zeggen ze weleens.

heel fijn

door dit soort vrouwen bestaan er tokkies..

denken dat ze alleen geneukt worden door hun tokkie acties.

quote:

Op maandag 5 april 2021 10:01 schreef hoechst het volgende:
heel fijn

door dit soort vrouwen bestaan er tokkies..

denken dat ze alleen geneukt worden door hun tokkie acties.

Wat bazel je toch weer.

quote:

Op zondag 4 april 2021 23:33 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
Ik begrijp inmiddels wel dat het aan mijzelf ligt, anders begin ik toch dit topic niet met zo’n titel Maar ik heb het idee dat ik niet wordt begrepen volgens mij. Ik vroeg mij juist af hoe ik ervoor zorg dat ik niet meer plak aan verkeerde mannen en andersom. En daarbij zelf ook niet een ‘verkeerde meid’ word met iemand die stabiel is (want dat is één keer gebeurd in een eerdere relatie, dat ik juist meer toxic was) En of andere mensen dit herkennen en wat zij er zelf tegen aandoen. Ik vraag dus om concrete tips erover. Inmiddels weet ik heus wel dat het aan mijzelf ligt.

Concrete tips is toch therapie.

Ik las dat je vader je had uitgescholden voor hoer, dus dat zal vast niet de eerste keer zijn geweest?

Waar je op valt, heeft naast genen, maatschappij ook te maken waar mee je bent opgevoed. Een liefdevolle opvoeding van ouders, zorgt ook voor liefdevolle mensen, die schrikken van toxic gedrag.

Toxic ouders zorgt voor mensen, die zich niet vertrouwd voelen bij liefdevolle mensen maar zich thuis voelen bij toxic gedrag. En daarbij dan ook gedrag in relaties vertonen die ze thuis tegenover hun ouders deden: grote mond en muur optrekken of juist altijd weg kruipend en smeken om aandacht.

Beetje simpel gezegd dit, er zijn nog meer factoren naast de spreekwoordelijke uitzonderingen op regels, maar dit is het wel in grote lijnen.

Zoiets kost jaren om vanaf te komen, helaas niet door 1 simpele tip op fok, behalve in therapie gaan.

quote:

Op zondag 4 april 2021 23:33 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
Ik begrijp inmiddels wel dat het aan mijzelf ligt, anders begin ik toch dit topic niet met zo’n titel Maar ik heb het idee dat ik niet wordt begrepen volgens mij. Ik vroeg mij juist af hoe ik ervoor zorg dat ik niet meer plak aan verkeerde mannen en andersom. En daarbij zelf ook niet een ‘verkeerde meid’ word met iemand die stabiel is (want dat is één keer gebeurd in een eerdere relatie, dat ik juist meer toxic was) En of andere mensen dit herkennen en wat zij er zelf tegen aandoen. Ik vraag dus om concrete tips erover. Inmiddels weet ik heus wel dat het aan mijzelf ligt.

Was het maar zo makkelijk en net zo concreet als: 1 + 1 = 2

Ten eerste is 'toxic gedrag' subjectief. Hoe mensen elkaar ervaren, verschilt per persoon en ook per situatie.

Het valt me wederom op dat je de oplossing buiten jezelf zoekt. Daarmee bedoel ik niet dat je de schuld bij een ander legt of dat je niet begrijpt dat jij degene bent die iets moet doen om de situatie te veranderen. Ik bedoel ermee dat je externe oorzaak zoekt voor jouw problemen en ook een externe oplossing daarvoor.

Het liefst zou je bij Bol.com een bril willen aanschaffen waarmee je van tevoren al kan herkennen welke mannen "toxic" zijn en welke mannen dat niet zijn.

Ik denk dat je eerder het vergif in jezelf kwijt moet zien te raken.

Als ik lees dat jouw vader je een hoer noemt, dan moeten er meer dingen gebeurd zijn, waardoor jij een lage dunk van jezelf hebt gekregen en hebt geleerd om je te gedragen en situaties op te zoeken die dat lage zelfbeeld bevestigen.

Ik begrijp zelf heel goed hoe dat is en hoe dat voelt. Ik kan hier misschien heel wijs overkomen en ik begrijp het allemaal, maar ernaar handelen is een ander ding. En dat komt omdat bij mij het gif er nog niet uit is en er waarschijnlijk ook nooit uit gaat komen.

Ik weet niet hoe oud je precies bent. Maar volgens mij nog een twintiger. Ik denk dat therapie je veel kan opleveren. Maak daarbij niet dezelfde fout als ik door naar de verkeerde instanties te gaan waar ze met onheil-diagnoses strooien alsof het pepernoten zijn en hun clienten behandelen als minderwaardige idioten, omdat ze zelf niet helemaal in orde zijn in hun bovenkamer. Ik heb de meest achterlijke hulpverleners gehad die volgens mij dat beroep alleen maar uitoefenen om niet geconfronteerd te worden met hun eigen misere. Om terug te komen op "betutteling", ik had het vooral daar meegemaakt. Van die wijven van middelbare leeftijd met een moedercomplex die serieus niet begrepen dat ik mij beledigd voelde als zij voorstelden dat ik naar een sociale werkplaats moet om 'meer onder de mensen te komen'. Dat soort lui vinden zichzelf heel empathisch en denken: "Als ik er niet zou zijn, zouden die arme stumpertjes heel ongelukkig zijn. Maar omdat ik zo'n warm gevoelsmens ben en zoveel inlevingsvermogen heb dat ik voor dit zorgende beroep heb gekozen, maak ik het leven voor het uitschot van de maatschappij toch iets draaglijker. Maar ja ... als ze mijn hulp niet waarderen, dan zoeken ze het zelf maar uit. En aangezien ik de hulpverlener ben, kunnen ze toch niks tegen mij beginnen, want ik heb bij mijn studie psychologie alle trucjes geleerd hoe ik iemand de mond kan snoeren als ik mijn zin niet krijg."

Ze zijn gelukkig niet allemaal zo. Maar een aanzienlijk deel van hen wel. En ze hebben het niet eens van zichzelf in de gaten. Als je op zoek gaat naar een psycholoog of maatschappelijk begeleider, let dan vooral op dat ze in staat zijn om een eigen mening of gedachte te zeggen. Als je iemand treft die heel erg vasthoudt aan een protocol of iemand die heel erg inspeelt op jouw emoties in plaats met jou de communicatie wilt aangaan, dan is het vaak foute boel. Ook heel erg oppassen met instellingen die zichzelf 'expertise' noemen en claimen dat hun behandelmethodiek beter is dan die van andere behandelinstellingen. Als ze dat namelijk beweren, dan zit er waarschijnlijker achter dat ze jouw problematiek gebruiken om aan te tonen hoe effectief hun behandeling werkt en gaat het hen niet om jouw persoonlijk welzijn.

quote:

Op maandag 5 april 2021 18:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Was het maar zo makkelijk en net zo concreet als: 1 + 1 = 2

Ten eerste is 'toxic gedrag' subjectief. Hoe mensen elkaar ervaren, verschilt per persoon en ook per situatie.

Het valt me wederom op dat je de oplossing buiten jezelf zoekt. Daarmee bedoel ik niet dat je de schuld bij een ander legt of dat je niet begrijpt dat jij degene bent die iets moet doen om de situatie te veranderen. Ik bedoel ermee dat je externe oorzaak zoekt voor jouw problemen en ook een externe oplossing daarvoor.

Het liefst zou je bij Bol.com een bril willen aanschaffen waarmee je van tevoren al kan herkennen welke mannen "toxic" zijn en welke mannen dat niet zijn.

Ik denk dat je eerder het vergif in jezelf kwijt moet zien te raken.

Als ik lees dat jouw vader je een hoer noemt, dan moeten er meer dingen gebeurd zijn, waardoor jij een lage dunk van jezelf hebt gekregen en hebt geleerd om je te gedragen en situaties op te zoeken die dat lage zelfbeeld bevestigen.

Ik begrijp zelf heel goed hoe dat is en hoe dat voelt. Ik kan hier misschien heel wijs overkomen en ik begrijp het allemaal, maar ernaar handelen is een ander ding. En dat komt omdat bij mij het gif er nog niet uit is en er waarschijnlijk ook nooit uit gaat komen.

Ik weet niet hoe oud je precies bent. Maar volgens mij nog een twintiger. Ik denk dat therapie je veel kan opleveren. Maak daarbij niet dezelfde fout als ik door naar de verkeerde instanties te gaan waar ze met onheil-diagnoses strooien alsof het pepernoten zijn en hun clienten behandelen als minderwaardige idioten, omdat ze zelf niet helemaal in orde zijn in hun bovenkamer. Ik heb de meest achterlijke hulpverleners gehad die volgens mij dat beroep alleen maar uitoefenen om niet geconfronteerd te worden met hun eigen misere. Om terug te komen op "betutteling", ik had het vooral daar meegemaakt. Van die wijven van middelbare leeftijd met een moedercomplex die serieus niet begrepen dat ik mij beledigd voelde als zij voorstelden dat ik naar een sociale werkplaats moet om 'meer onder de mensen te komen'. Dat soort lui vinden zichzelf heel empathisch en denken: "Als ik er niet zou zijn, zouden die arme stumpertjes heel ongelukkig zijn. Maar omdat ik zo'n warm gevoelsmens ben en zoveel inlevingsvermogen heb dat ik voor dit zorgende beroep heb gekozen, maak ik het leven voor het uitschot van de maatschappij toch iets draaglijker. Maar ja ... als ze mijn hulp niet waarderen, dan zoeken ze het zelf maar uit. En aangezien ik de hulpverlener ben, kunnen ze toch niks tegen mij beginnen, want ik heb bij mijn studie psychologie alle trucjes geleerd hoe ik iemand de mond kan snoeren als ik mijn zin niet krijg."

Ze zijn gelukkig niet allemaal zo. Maar een aanzienlijk deel van hen wel. En ze hebben het niet eens van zichzelf in de gaten. Als je op zoek gaat naar een psycholoog of maatschappelijk begeleider, let dan vooral op dat ze in staat zijn om een eigen mening of gedachte te zeggen. Als je iemand treft die heel erg vasthoudt aan een protocol of iemand die heel erg inspeelt op jouw emoties in plaats met jou de communicatie wilt aangaan, dan is het vaak foute boel. Ook heel erg oppassen met instellingen die zichzelf 'expertise' noemen en claimen dat hun behandelmethodiek beter is dan die van andere behandelinstellingen. Als ze dat namelijk beweren, dan zit er waarschijnlijker achter dat ze jouw problematiek gebruiken om aan te tonen hoe effectief hun behandeling werkt en gaat het hen niet om jouw persoonlijk welzijn.

Dus wat is het nu?
"Ga in therapie, maar therapie is wel kut!"?

quote:

Op maandag 5 april 2021 19:07 schreef Godshand het volgende:

[..]

Dus wat is het nu?
"Ga in therapie, maar therapie is wel kut!"?

Weet jij een beter alternatief?

Ik zeg dat ze zich bewust moet zijn bij WIE ze in therapie gaat.

Dat de meesten er klakkeloos vanuitgaan dat de psycholoog het allemaal wel weet en er dan ook maar van maken dat ik er kritiek op heb, omdat ik er gemakzuchtig vanuitging dat de psycholoog het allemaal voor mij oplost zonder dat ik er zelf moeite voor wil doen ... wil niet zeggen dat het zo is.

Het beste zou zijn dat je nooit een psycholoog nodig hoeft te hebben. Maar het leven is nou eenmaal ingewikkelder dan hoe meer dan 90% van deze samenleving met hun boerenkool-mentaliteit ertegenaan kijkt.

quote:

Op maandag 5 april 2021 20:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Weet jij een beter alternatief?

Ik zeg dat ze zich bewust moet zijn bij WIE ze in therapie gaat.

Dat de meesten er klakkeloos vanuitgaan dat de psycholoog het allemaal wel weet en er dan ook maar van maken dat ik er kritiek op heb, omdat ik er gemakzuchtig vanuitging dat de psycholoog het allemaal voor mij oplost zonder dat ik er zelf moeite voor wil doen ... wil niet zeggen dat het zo is.

Het beste zou zijn dat je nooit een psycholoog nodig hoeft te hebben. Maar het leven is nou eenmaal ingewikkelder dan hoe meer dan 90% van deze samenleving met hun boerenkool-mentaliteit ertegenaan kijkt.

Ik zei ook therapie, zijn we het daar over eens

En wat betreft therapie, uiteindelijk doe je het zelf. Ook de therapeut keuze, bij sommigen helpt een moederlijke therapeut, bij anderen niet. Maar uiteindelijk verandert de therapeut weinig door hun handelen (buiten medicatie, EMDR of Electro-Convulsieve therapie en vroeger ook chirurgie voor mentale problemen). Maar van dat rijtje mag de psycholoog alleen EMDR toe passen.

Wat ze verder doen is jou wijzen op fout gedrag, gevoelens, gedachten en oefenen hoe het ook kan. De rest is aan je zelf.

Benieuwd hoe TS er tegen aan kijkt...

quote:

Op maandag 5 april 2021 20:45 schreef Godshand het volgende:

[..]

Ik zei ook therapie, zijn we het daar over eens

En wat betreft therapie, uiteindelijk doe je het zelf. Ook de therapeut keuze, bij sommigen helpt een moederlijke therapeut, bij anderen niet. Maar uiteindelijk verandert de therapeut weinig door hun handelen (buiten medicatie, EMDR of Electro-Convulsieve therapie en vroeger ook chirurgie voor mentale problemen). Maar van dat rijtje mag de psycholoog alleen EMDR toe passen.

Wat ze verder doen is jou wijzen op fout gedrag, gevoelens, gedachten en oefenen hoe het ook kan. De rest is aan je zelf.

Benieuwd hoe TS er tegen aan kijkt...

Niet helemaal eens.

In de eerste plaats biedt een therapeut zijn diensten aan voor als je er niet op eigen kracht uitkomt. Er wordt zelfs regelmatig geclaimd dat je bij psychische problemen vooral naar hen toe moet komen om erover te praten. Met de onderliggende boodschap dat je het jezelf vooral niet moeilijker moet maken door er in je eentje mee te dealen.

Er zullen best clienten gemakzuchtig en lui ingesteld zijn. Maar over het algemeen snappen mensen uit zichzelf wel dat zij zelf degenen zijn die aan hun problemen moeten werken en dat de therapeut of psycholoog degene is die met adviezen komt.

Ik ga niet beweren dat het voor psychologen eenvoudig is, maar als zij een diagnose stellen dat iemand een psychische aandoening heeft, dan hebben ze ook verantwoordelijkheid om die persoon te behandelen of in ieder geval door te verwijzen naar iemand die dat kan.

Heel vaak en met name bij de meer complexe problematiek, gaat dat niet goed. Het leidt vaak tot onbegrip, kastje-muur situaties en ellenlange wachtlijsten. Als je geluk hebt, hen je meteen de goede therapeut. Maar net als in de liefde moet je het ook daar treffen of je bij de geschikte persoon terechtkomt.

Of therapie werkt, is zowel afhankelijk van degene die behandeld wilt worden als de behandelaar zelf.

quote:

Op maandag 5 april 2021 22:13 schreef Dimachaerus het volgende:
Er heeft zich hier net een minidrama plaats gevonden met een foute man. Een echt knappe dame bleek dus 4 uur hier in de straat al jankend gewacht te hebben in haar auto. Die gozer: een foute Turk, type nektasje trainingspak, lelijk gekaald kromme rug/neus en skinny, rijdt wel Golf R op de een of andere manier.

Nav jouw beschrijving denk ik aan treitervlogger Ismael Ilgun

quote:

Op vrijdag 2 april 2021 22:50 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
Misschien heb je wel gelijk wat betreft dat de liefde voor ons niet makkelijk is weggelegd. Ik lees een soort van tussen de regels door dat jij ook heel kritisch bent soort van? En dat je nooit echt tevreden bent met iemand? Dat heb ik ook inderdaad.

Tja, helaas wel. Ik noem het eerder selectief. Ik heb een beeld in mijn hoofd en dat moet kloppen anders heb ik geen positieve gevoelens. En dan probeer ik het wel een handje te helpen door mezelf te wijzen op overeenkomsten maar als die er te weinig zijn dan houdt het voor mij op. Overigens schaam ik me er absoluut niet voor, ik heb zelfs een nieuwe term bedacht voor mensen die anderen hierom hard veroordelen: demisexual shaming.

quote:

En die onvoorspelbaarheid vind ik inderdaad.. het idee dat iemand boos op mij wordt en gewoon over mijn grens gaat vind ik helaas aantrekkelijk. In dominantie trekt het mij aan, omdat ik dan het idee heb dat hij echt een ‘man’ is. Ik ben voornamelijk wel dol op liefdevol dominant. En dat is bijvoorbeeld als een man mij bij mijn kin of keel pakt en mij zoent. Of gewoon mij behandelt als zijn bezit, maar op een respectvolle manier. Die grens tussen wat nog nét kan, vind ik heel aantrekkelijk.

Je houdt dus van BDSM? Gruw er zelf van maar er zijn genoeg mannen die daar wel van houden hebben ze tegen mij gezegd voor ik ze afwees.

quote:

Een brandweerman, kan ik misschien ook wel leuk vinden zeg ik eerlijk (aangezien niet iedere brandweerman hetzelfde is) maar
Dat ‘lompe’ is inderdaad niet echt romantisch. Met lompere mannen of ‘nuchtere’ mannen voel ik mij minder verbonden daardoor. Terwijl mannen met een flink temperament, heb ik het idee dat ik daadwerkelijk er toe doe voor hen. Daarom vind ik jaloezie van een man ook heel leuk eigenlijk :’) Ze kopen geen cadeautjes ofzo om het romantisch te maken. Maar hun hele aanwezigheid is romantischer als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik snap wel wat je bedoelt. Ik vind het ook aantrekkelijk als mannen hun emoties tonen in een relatie, zo lang ze maar niet expres manipulatief zijn.

quote:

Voor mij is agressie van een man richting mij ook inderdaad een teken dat ik het uit moet maken en dat heb ik gedaan. Omdat ik mij wel veilig moet voelen tenminste bij iemand. Heel lang geleden heb ik wel een gevaarlijke kortdurende relatie gehad die ik trouwens ook toen uitmaakte, maar ik had het nog best ver laten komen eigenlijk. Ik vind ‘omdat het fout is’ juist heel aantrekkelijk. Ik merk het ook met porno. Juist porno wat eigenlijk best wel fout is en niet kan vind ik leuk en de rest van de meeste porno vind ik saai.

Mijn exen zeiden wel tegen mij ‘het lijkt alsof je nooit tevreden bent ofzo’ Hoewel bij mijn laatste ex ik eerder het idee had dat hij nooit tevreden was met mij :’)

Goed dat je die grens iig hebt gesteld. Je exen moeten niet zo zeuren. Best wel arrogant om zichzelf als het toppunt van bevrediging te beschouwen.

quote:

Op maandag 5 april 2021 20:45 schreef Godshand het volgende:
Ik zei ook therapie, zijn we het daar over eens

En wat betreft therapie, uiteindelijk doe je het zelf. Ook de therapeut keuze, bij sommigen helpt een moederlijke therapeut, bij anderen niet. Maar uiteindelijk verandert de therapeut weinig door hun handelen (buiten medicatie, EMDR of Electro-Convulsieve therapie en vroeger ook chirurgie voor mentale problemen). Maar van dat rijtje mag de psycholoog alleen EMDR toe passen.

Wat ze verder doen is jou wijzen op fout gedrag, gevoelens, gedachten en oefenen hoe het ook kan. De rest is aan je zelf.

Benieuwd hoe TS er tegen aan kijkt...

Dat is zeer simpel gedacht. Als er lijstjes waren met goed en fout gedrag en de enige taak van een psycholoog is om aan de hand daarvan te benoemen wat goed en fout gedrag is en dan zit de taak erop, dan slaat het helemaal nergens op dat mensen daarvoor maanden op een wachtlijst gaan staan. Kunnen ze dat net zo goed zelf in een boekje van de bibliotheek lezen en negatieve gedragsbingo spelen.

[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 06-04-2021 04:57:52 ]

X

[ Bericht 100% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 06-04-2021 04:55:50 ]

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 03:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Tja, helaas wel. Ik noem het eerder selectief. Ik heb een beeld in mijn hoofd en dat moet kloppen anders heb ik geen positieve gevoelens. En dan probeer ik het wel een handje te helpen door mezelf te wijzen op overeenkomsten maar als die er te weinig zijn dan houdt het voor mij op. Overigens schaam ik me er absoluut niet voor, ik heb zelfs een nieuwe term bedacht voor mensen die anderen hierom hard veroordelen: demisexual shaming.
[..]

Je houdt dus van BDSM? Gruw er zelf van maar er zijn genoeg mannen die daar wel van houden hebben ze tegen mij gezegd voor ik ze afwees.
[..]

Ik snap wel wat je bedoelt. Ik vind het ook aantrekkelijk als mannen hun emoties tonen in een relatie, zo lang ze maar niet expres manipulatief zijn.
[..]

Goed dat je die grens iig hebt gesteld. Je exen moeten niet zo zeuren. Best wel arrogant om zichzelf als het toppunt van bevrediging te beschouwen.
[..]

Dat is zeer simpel gedacht. Als er lijstjes waren met goed en fout gedrag en de enige taak van een psycholoog is om aan de hand daarvan te benoemen wat goed en fout gedrag is en dan zit de taak erop, dan slaat het helemaal nergens op dat mensen daarvoor maanden op een wachtlijst gaan staan. Kunnen ze dat net zo goed zelf in een boekje van de bibliotheek lezen en negatieve gedragsbingo spelen.

Het is ook een simpele weergave. Maar psychologen hebben echt geen truc om iets in jouw hoofd te veranderen. Ze kunnen je fouten in laten zien (dat wil zeggen, fouten in gedrag wat jouw problemen geeft. Als je geen probleem ervaart, is het ook niet meteen een probleem (bv geen behoefte aan veel menselijk contact te hebben)) of je om laten gaan met je beperkingen.

Een borderliner zal nooit zijn zoals een mens zonder borderline. Maar door inzicht te geven in zijn/haar gedrag en waar degene op moet letten bij bepaalde situaties kan degene een heel eind komen. Genezen is degene dan niet maar wel soort van gerevalideerd.

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 10:45 schreef Godshand het volgende:

[..]

Het is ook een simpele weergave. Maar psychologen hebben echt geen truc om iets in jouw hoofd te veranderen. Ze kunnen je fouten in laten zien (dat wil zeggen, fouten in gedrag wat jouw problemen geeft. Als je geen probleem ervaart, is het ook niet meteen een probleem (bv geen behoefte aan veel menselijk contact te hebben)) of je om laten gaan met je beperkingen.

Een borderliner zal nooit zijn zoals een mens zonder borderline. Maar door inzicht te geven in zijn/haar gedrag en waar degene op moet letten bij bepaalde situaties kan degene een heel eind komen. Genezen is degene dan niet maar wel soort van gerevalideerd.

Borderline is een breed begrip wat ook niet makkelijk te definieren valt. Als je de diagnose borderline krijgt, voldoe je aan criteria waaruit af te leiden is dat je een hechtingsstoornis hebt, wat enerzijds inhoudt dat je er emotioneel van bent overtuigd dat je te minderwaardig bent en dat anderen je niet moeten en anderzijds snak je heel erg naar liefde en acceptatie.

De overtuiging dat je minderwaardig bent, zit er heel diep ingeramd bij je. Als volwassene kan je wel rationeel bedenken dat die gedachten niet kloppen. Maar als je je al vanaf je geboorte verwaarloosd voelt en je groeit op met dat gevoel, dan is dat niet weg als je volwassen bent.

Een relatie met een borderliner is zowel voor de partner zwaar als voor degene die zelf borderline heeft. Hoe meer de persoon met borderline zich wilt hechten aan de partner, hoe groter de angst wordt dat die partner hem of haar zal verlaten. Het is voor zo'n iemand niet te bevatten dat er mensen zijn die onvoorwaardelijk van hem of haar houden. Als jij stapelverliefd bent op iemand met borderline en je verzekert haar dat je echt niemand anders wilt, dan is zij er a priori van overtuigt dat jij je vergist en dat jij haar hoe dan ook zal verlaten wanneer jij haar beter leert kennen. En die angst wordt een self-fulfilling prophesy.

In principe is borderline heel goed te behandelen. Al hangt dat af van comorbide problemen. Als iemand naast borderline ook autisme heeft, dan is de kans groot dat intensieve groepstherapie juist averechts gaat werken, omdat hij moeite heeft om te kunnen begrijpen wat het gedrag van anderen te maken heeft met zijn eigen gedrag. Maar anders is intensieve groepstherapie heel waardevol. Het kan heel zwaar zijn als je conflicten krijgt met een groepsgenoot die angsten bij je trigfert, maar uiteindelijk ga je erover nadenken waarom dat elke keer gebeurt, hoe zich dat verhoudt met andere problemen in je leven, wat het zou kunnen zijn waarom de ander zich zo gedraagt. Je leert dan op jouw eigen manier om te gaan met situaties die je voorheen elke keer vermeed met destructief gedrag.

Het probleem vaak met de psychische hulpverlening is dat er een protocol opgezet moet worden wat voor iedereen zou moeten werken. Dat kan nou eenmaal niet, want iedereen is anders. Iedere borderliner heeft zijn eigen persoonlijkheid, zijn eigen behoeftes, zijn eigen kwaliteiten, zijn eigen levensgeschiedenis en zijn eigen traumas. Herstellen van persoonlijkheidsproblematiek werkt bij iedereen op zijn eigen manier en tempo.

Ik heb die diagnose zelf dus ook. Ik heb er alle begrip voor dat therapeuten ook maar mensen zijn en als een behandeling niet heeft gewerkt ondanks dat ze zich ingezet hebben, begrijp ik ook dat het onredelijk van mij is om hen dat kwalijk te nemen.

Maar ik heb helaas ook meegemaakt dat er serieus corruptie is bij behandelinstellingen en hoe machteloos ik dan ben om mij daartegen te beschermen. Ik heb godzijdank ook therapeuten gehad die meer naar mij als persoon keken en dat had heel erg geholpen om mezelf een beetje meer terug te kunnen vinden.

Ik denk het enige verschil tussen mensen die wel een psychische stoornis hebben en mensen die dat niet hebben, is dat bij die laatste groep het lijntje niet breekt. En dat ze tijdens moeilijke periodes nog voldoende zelfredzaam zijn. Of je hebt dan omstandigheden en mensen waarop je kan terugvallen.

Maar iedereen die geconfronteerd wordt met problemen waarbij je in een machteloze positie terechtkomt, heeft min of meer ervaren dat je er dan alleen voor staat. Als je bijvoorbeeld een dierbaar iemand verliest door overlijden, dan zijn mensen over het algemeen begaan met je. Maar er wordt verwacht dat je na een poosje de draad weer kan oppakken. Als het je dan nog niet lukt, dan begrijpen mensen dat niet en sta je er alleen voor.

je ervaringen zullen ervoor zorgen dat je andere soort mannen leuk gaat vinden. misschien ben je er nog niet, val je weer voor een klootzak, die kje slecht behandeld, misschien wle nog een daarna, wie weet. op gegeven moment ben je het wel zat en zal je dat soort mannen niet meer als leuk zien.

dus, komt vanzelf goed.