Wie heeft weleens contact verbroken met familie?

quote:

Op vrijdag 2 april 2021 12:43 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Thanks.

Het is gelukkig dat ik het zelf nu begrijp. En ook al blijft het pijn doen, ik kan het nu iets beter een plek geven.

Ik had pas nog ergens een artikel gelezen hoe mensen met PTSS vaak tegen hetzelfde onbegrip van de psychische zorg aanlopen en dat het vaak wordt aangezien voor een andere psychische stoornis.

Ik heb bij elkaar veel psychische ondersteuning gehad, maar ik heb het idee dat ik juist daardoor op een dwaalspoor ben gezet.

En ik denk heel veel mensen ook. Als je voor depressieve klachten naar een psycholoog gaat, wordt er vaak meteen geconcludeert dat het komt door een negatief gedachtenpatroon en word je aangemoedigd om een andere manier van denken eigen te maken.

Ieder mens is een complex wezen en hoe jij nu denkt is iets wat zich heeft ontwikkeld in alle jaren dat je leeft. En de meeste mensen lijken me bijdehand genoeg om zelf te ontdekken dat je het jezelf moeilijker maakt als je niet probeert om op een positievere of meer realistische manier naar jouw problemen te kijken. Maar als de omstandigheden zo wanhopig zijn, ga je je echt niet beter voelen door jezelf voor te liegen dat er geen problemen zijn.

Ja. Ik heb het geluk gehad een vrijgevestigde therapeut te treffen die diagnoses alleen voor de verzekeraar opstelde en verder alleen maar 100% aan mijn kant stond, en onvoorwaardelijk eerlijk tegen me was zonder enige opsmuk. Het was wel ongemakkelijk maar dat is wel een helende ervaring waar ik jaren later nog steeds uit kan putten. Dat je ertoe doet als mens en gezien mag worden, dat je ervaring en gevoel valide zijn ook al is dat altijd weerlegd. Ik denk dat alleen zo'n soort ervaring de basis kan zijn voor al het andere, cognitieve therapie e. d. anders ben je idd alleen maar verder van huis en vind je geen rust in jezelf.

OT hier geen contact meer met familie, vind het moeilijkst dat buitenstaanders er (stilzwijgend) soms over oordelen en ik ga het niet verdedigen of uitleggen dus creëert het wel eens een afstand. Op moeilijke momenten mis ik wel eens een ouderlijk advies of support, iemand die trots is op wat je doet, of bezorgd om je is. Had ook mijn oudjes best nog wat willen vertroetelen op hun oude dag, maargoed eentje leeft nog dus wie weet komt het er nog van.

quote:

Op zaterdag 3 april 2021 09:08 schreef Chickenwingz het volgende:
Bedankt voor de reacties! Gebeurt dus toch vaker dan ik dacht eigenlijk

Yep hier ook maar ga verder geen details geven.

Yep hier ook, op mijn 17e de deur uitgelopen om nooit meer terug te keren.

quote:

Op donderdag 1 april 2021 21:59 schreef Sounddragon het volgende:
Vrienden en kennissen kun je kiezen, familie krijg je gratis door je strot geprakt, en dat werkt, of het werkt niet.. if not; jammer dan.

Precies dit ja.

Bijzonder om te lezen, toch best wel heel erg veel die geen of weinig contact meer hebben met naaste familie.

Zit zelf juist aan de andere kant.
Vorig is jaar mijn moeder overleden na lang ziek te zijn geweest. Juist op de momenten voor en na haar overlijden vond ik het zo ontzettend waardevol dat het onderling allemaal goed zat. Geen verwijten naar elkaar, maar juist er voor elkaar kunnen zijn.

De verhalen die ik hier lees zijn heftig, en ik snap dat er gevallen zijn waarbij je elkaar niet meer wilt zien of spreken.
Zelf kan ik het me (gelukkig) niet voorstellen.

Mensen die met hun familie verbreken, gaan uiteindleijk in contact met toxic mensne die hen gene reet boeit.
Ik zie dit veels te vaak.

quote:

Op dinsdag 6 april 2021 15:43 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Mensen die met hun familie verbreken, gaan uiteindleijk in contact met toxic mensne die hen gene reet boeit.
Ik zie dit veels te vaak.

Wat een onzin.

quote:

Op donderdag 1 april 2021 15:06 schreef qajariaq het volgende:
Heb jij ook de ervaring datje dat regelmatig moet verantwoorden naar mensen. Een hoop mensen snappen daar totaal niets van.

Ik heb nog contact met mijn ouders maar ik snap jou volledig. Zo was hier ook een user dat ernstige jeugdige ervaringen had met haar vader en daardoor alle contact met hem verbroken had.

Zijn er van die zeikerds die roepen dat het belachelijk dat zij geen contact meer met hem heeft want het is wel haar vader.

Dan snap je er ook helemaal niks van.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 14:20 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Wat een onzin.

Mijn ervaringen zeggen andere zaken.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 12:16 schreef ZeventiendeEtage het volgende:

[..]

Mijn ervaringen zeggen andere zaken.

Man man man wat kortzichtig. Je kan het zelfde redeneren voor iedereen die al kind eens een bot heeft gebroken, kinderen van gescheiden ouders, mensen die ooit geblowd hebben en ga zo maar door.

Iedereen heeft wel iets meegemaakt wat ie liever niet had willen meemaken en van invloed is op de rest van haar/zijn leven.

Dus inderdaad grote onzin.

Heb alleen nog contact met mn vader en moeder. Lekker rustig. De rest boeit me niet, allemaal stumpies

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:25 schreef Solotovski het volgende:
Heb alleen nog contact met mn vader en moeder. Lekker rustig. De rest boeit me niet, allemaal stumpies

Heb je broers en zussen?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:49 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Heb je broers en zussen?

Nee, enig kind

Niet verbroken maar ik spreek niemand meer van de familie verder (vader zijn kant en moeder haar kant ook niet), kan er ook geen seconde wakker van liggen. Zolang ik mijn vader nog maar heb.

(Moeder leeft niet meer en haar familie ga ik sowieso nooit weer zien nu zij is overleden).

Ik spreek mijn "moeder" al 14 jaar (ik was toen 16) niet meer (mijn keuze) en daarom (heeft zij voor gezorgd) ook mijn ooms, tantes, neefs, en nichten van haar kant niet meer. Nog wel contact gezocht met iedereen behalve haar zelf, maar ze hadden er geen behoefte aan (waarschijnlijk op in gepraat door haar). Jammer, maar niks aan te doen. Uiteindelijk ga je het vanzelf een plek geven en is het gewoon normaal.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:06 schreef DX11 het volgende:
Ik spreek mijn "moeder" al 14 jaar (ik was toen 16) niet meer (mijn keuze) en daarom (heeft zij voor gezorgd) ook mijn ooms, tantes, neefs, en nichten van haar kant niet meer. Nog wel contact gezocht met iedereen behalve haar zelf, maar ze hadden er geen behoefte aan (waarschijnlijk op in gepraat door haar). Jammer, maar niks aan te doen. Uiteindelijk ga je het vanzelf een plek geven en is het gewoon normaal.

Waarom heb je contact verbroken met je moeder?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 18:28 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Waarom heb je contact verbroken met je moeder?

Als je dat serieus wil weten zullen we een paar uur in gesprek moeten maar HEEL kort samen gevat, ik woonde bij haar en ze zorgde niet voor me. Maar wat ik haar het meest kwalijk neem is dat ze onze kat die daar bleef wonen toen ik tijdelijk ergens anders woonde, ook niet heeft verzorgd, wat heeft geleid tot zijn dood. Alleen al daarom hoef ik haar nooit meer te spreken. (+100 andere redenen)

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:22 schreef qajariaq het volgende:

[..]

Man man man wat kortzichtig. Je kan het zelfde redeneren voor iedereen die al kind eens een bot heeft gebroken, kinderen van gescheiden ouders, mensen die ooit geblowd hebben en ga zo maar door.

Iedereen heeft wel iets meegemaakt wat ie liever niet had willen meemaken en van invloed is op de rest van haar/zijn leven.

Dus inderdaad grote onzin.

De individu waanzin in het Westen heeft ons inderdaad heel wat opgeleverd. Ik zie het met eigen ogen, 3 weken thuiszitten is te moeilijk want ikke ikke ikke en ikke heb emoties. Narcisme, geestelijke ziektebeelden, kinderverkrachters die een taakstraf krijgen want 'oh zo zielig en gene contact met fmailie'

Nee in Azie lopen ze ver vooruit en daar hebben ze WEL sterke familiebanden.