Wie krijgt de auto? Het huis? Wie neemt de roestvrijstalen messenset mee, en de kinderen, wat doen we daarmee?
Het lijkt bijna vanzelfsprekend dat ma de kids krijgt. Pa mag dan eens in de twee weken voorrijden om ze op te halen voor een logeerpartijtje met veel cola, chips en computerspelletjes. Kinderen hebben een moeder nodig, is een veelgehoorde uitspraak.
Maar ja, kinderen kunnen hun vader net zo hard nodig hebben, en misschien is ma wel een vals loeder dat van kinderen opvoeden geen kaas gegeten heeft. Of, moeilijker nog, misschien zijn zowel pa als ma wel hele aardige, capabele ouders. Wat dan?
Waarom spreekt het dan zo voor zich dat de kinderen met de moeder meegaan? Om als vader voogdij over je kinderen te krijgen zul je met hele sterke argumenten aan moeten om de kinderbescherming en -rechter te overtuigen. Maar als je niet keihard kunt aantonen dat ma de kindertjes thuis met de zweep geeft, sta je al snel met je rug tegen de muur.
Ik ben zelf tot mijn 8e door mijn vader alleen opgevoed. Met veel kunst- en vliegwerk speelde hij het klaar om 40 uur per week te werken, opvang voor me te regelen, 's avonds met me te spelen, te koken, me op m'n flikker te geven als dat nodig was en mijn beste vriendje te zijn. Hij was vadder èn moeder in één, en ik heb nooit het gevoel gehad dat ik iets te kort kwam.
Somige vaders zullen dit absoluut niet kunnen. Net als sommige moeders. Maar in plaats van simpelweg te kijken wie van de twee het meest capabel is, trekt de vader in negen van de tien gevallen aan het kortste eind. Vrouwen hebben in onze maatschappij meer "recht" op de kinderen dan mannen. Een hele foute zaak, vind ik.
ik herinner me ook nog een stukje van willibrord frequin die ff met een moeder (die volgens mij ook niet helemaal jofel was) naar een school ging waar de vader z'n zoon ophaalde. dit was wat mij betreft wel een absoluut dieptepunt en had zo de neiging om mn afstandsbediening naar mn tv te gooien. naja, offtopic maarja...tja....
quote:Dat soort omgangsregelingen zijn ook kut. Zelfs al ga je als elkanders ergste vijanden uit elkaar, dan nog mogen de kinderen, èn beide partners in hun hoedanigheid als ouder, daar niet de dupe van worden.
Op zondag 26 januari 2003 13:10 schreef Triumph_The_Insult_Comic het volgende:
mee eens, en dan wordt er ook nog vaak genoeg gezegd dat ze niet genoeg aandacht besteden aan hun kinderen (de vaders dan), maar ik vind het niet meer dan logisch dat een vader vervreemd van zijn kinderen als hij ze maar een paar uur in de maand ziet.
Kineren zijn hartstikke veerkrachtig, en kunnen over het algemeen prima dealen met heen en weer pendelen tussen twee ouders, zolang alles maar enigszins in harmonie verloopt en ze niet gevangen worden gezet in de loopgraven tussen twee oorlog voerende ex-echtgenoten.
Eens in de twee weken een weekendje vind ik persoonlijk een behoorlijke aanfluiting eigenlijk, ongeacht bij welke ouder het kind primair woont.
Ik vind het belangrijk dat de opvoedende ouder veel tijd kan besteden aan het kind. Als hij/zij 40 uur per week werkt en in de avonduurtjes aandacht heeft voor zijn kroost, komt zo'n kind wel degelijk een en ander te kort. En jij (Kwark) zult dat mss tegenspreken, maar als je vader minder had gewerkt, had hij immers meer tijd aan je kunnen besteden.
Goed, ik denk dus dat dat een beetje de reden is achter het feit dat veel kinderen in eerste instantie automatisch toegewezen worden aan de moeder. Die hebben over het algemeen minder vaak een full-time job dan de vaders.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ze is nu 4 jaar, en ze begrijpt het allemaal wel. Alleen heeft ze op het moment een beetje problemen met de nieuwe relaties die we allebei hebben, dat snapt ze nog niet helemaal 
Het zal allemaal best goedkomen met me meissie, ze komt in ieder geval niks tekort.
Misschien offtopic ofzo maar wou alleen even melden dat het ook zonder touwtrekken kan (al is dit een zeldzaamheid )
quote:Tja, misschien ben ik overdreven geëmancipeerd, maar ik vind het ook geen vanzelfsprekendheid dat in een "normaal" gezin vader kostwinnaar is en ma thuis moeke gaat spelen. Andersom zou ik even legitiem vinden, of allebei parttime oid. De wil om de carrière aan te passen moet dus even goed aanwezig zijn bij de moeder.
Op zondag 26 januari 2003 13:18 schreef Moonah het volgende:
Als een vader bereid is zijn eventuele carriere aan te passen aan de behoeften van een kind, kan een kind net zo goed bij hem terecht.Ik vind het belangrijk dat de opvoedende ouder veel tijd kan besteden aan het kind. Als hij/zij 40 uur per week werkt en in de avonduurtjes aandacht heeft voor zijn kroost, komt zo'n kind wel degelijk een en ander te kort. En jij (Kwark) zult dat mss tegenspreken, maar als je vader minder had gewerkt, had hij immers meer tijd aan je kunnen besteden.
Goed, ik denk dus dat dat een beetje de reden is achter het feit dat veel kinderen in eerste instantie automatisch toegewezen worden aan de moeder. Die hebben over het algemeen minder vaak een full-time job dan de vaders.
Maar ok, de praktijk is anders. Ik moet je gelijk geven dat ik zelf ook de moeder zou aanwijzen in zo'n situatie als die jij schetst, sec. Al kun je daar ook weer talloze uitzonderingen op bedenken. Wat bv. als de vader een nieuwe vriendin heeft, en er op die manier voor een fulltime thuisbasis kan worden gezorgd?
Overigens zal ik best het een en ander tekort zijn gekomen in vergelijking met anderen, al nam mijn oppasmoeder een belangrijke plaats in als surrogaat-moedefiguur.
Het punt is echter dat ik niet beter weet, en het dus ook niet mis. En daarbij komt, dat hetgeen ik wellicht gemist heb wordt gecompenseerd door andere dingen, zoals bv. een grotere zelfredzaamheid.
quote:Dat is mooi, al moet het een pijnlijke situatie voor je zijn. Dat is het altijd.
Op zondag 26 januari 2003 13:24 schreef Pushit het volgende:
Ik zie mijn dochter alleen in de vakantie's. Ik woon in Heerlen en me ex in R'dam. Ook ga ik er wel eens langs als mijn route op het werk dat toelaat. Soms als de financien het toelaten haal ik haar ook een weekend van vrijdag tot zondag maar helaas ben ik niet zo rijk dat dit elke week kan. (zou mijn ex niet erg vinden overigens).Ze is nu 4 jaar, en ze begrijpt het allemaal wel. Alleen heeft ze op het moment een beetje problemen met de nieuwe relaties die we allebei hebben, dat snapt ze nog niet helemaal
Het zal allemaal best goedkomen met me meissie, ze komt in ieder geval niks tekort.
Misschien offtopic ofzo maar wou alleen even melden dat het ook zonder touwtrekken kan (al is dit een zeldzaamheid
Waarom hebben jullie besloten je dochter bij haar vader te laten wonen? Of is dat te privé?
edit:
Ik vraag me nog iets af nu ik je verhaal herlees. Als je de financiële middelen niet hebt om je dochter vaker bij je te hebben, kan je ex je daar dan niet bij helpen? Dat zou ik niet meer dan redelijk vinden (voor zover ik de situatie ken, natuurlijk).
[Dit bericht is gewijzigd door Kwark op 26-01-2003 13:53]
quote:In het merendeel van de gezinnen is er (nog) sprake van de traditionele rolverdeling.
Op zondag 26 januari 2003 13:27 schreef Kwark het volgende:[..]
Tja, misschien ben ik overdreven geëmancipeerd, maar ik vind het ook geen vanzelfsprekendheid dat in een "normaal" gezin vader kostwinnaar is en ma thuis moeke gaat spelen. Andersom zou ik even legitiem vinden, of allebei parttime oid. De wil om de carrière aan te passen moet dus even goed aanwezig zijn bij de moeder.
quote:Hm, is toch niet hetzelfde als dat de eigen ouder voorhet kind zorgt imo. Dus als pa een nieuwe vriendin heeft en fulltime blijft werken, gaat mijn voorkeur ernaar uit dat het kind bij de moeder woont (mits zij niet ook 40 uur werkt
Wat bv. als de vader een nieuwe vriendin heeft, en er op die manier voor een fulltime thuisbasis kan worden gezorgd?
).quote:Fijn voor je dat je voor je gevoel niets hebt gemist in je opvoeding
Overigens zal ik best het een en ander tekort zijn gekomen in vergelijking met anderen, al nam mijn oppasmoeder een belangrijke plaats in als surrogaat-moedefiguur.
Het punt is echter dat ik niet beter weet, en het dus ook niet mis. En daarbij komt, dat hetgeen ik wellicht gemist heb wordt gecompenseerd door andere dingen, zoals bv. een grotere zelfredzaamheid.
.Inmiddels ben ik (itt een poos terug) van mening dat een kind altijd iets te kort komt als het door slechts een ouder wordt opgevoed. En daarmee wil ik niemand beledigen.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Klik eens op profiel, ik ben de vader
Op zondag 26 januari 2003 13:29 schreef Kwark het volgende:[..]
Dat is mooi, al moet het een pijnlijke situatie voor je zijn. Dat is het altijd.
Waarom hebben jullie besloten je dochter bij haar vader te laten wonen? Of is dat te privé?
edit:
Ik vraag me nog iets af nu ik je verhaal herlees. Als je de financiële middelen niet hebt om je dochter vaker bij je te hebben, kan je ex je daar dan niet bij helpen? Dat zou ik niet meer dan redelijk vinden (voor zover ik de situatie ken, natuurlijk).
. En die financiële middelen heb ik mede niet door alimentatie enz.
quote:
Op zondag 26 januari 2003 14:01 schreef Pushit het volgende:[..]
Klik eens op profiel, ik ben de vader
blunder...Overigens -en dit zijn mijn zaken niet, ik weet het- vind ik het een beetje een vreemde situatie als de ene ouder zoveel alimentatie betaald dat hij/zij daardoor zèlf beperkt wordt in de ouderrol.
Dan schiet het z'n doe een beetje voorbij, lijkt me.
Ik begrijp wel dat e.e.a. veel complexer is dat ik het nu laat voorkomen, maar toch.
quote:klopt, gaf ik zelf ook al aan. Helaas eigenlijk.
Op zondag 26 januari 2003 13:58 schreef Moonah het volgende:In het merendeel van de gezinnen is er (nog) sprake van de traditionele rolverdeling.
quote:Kan ik inkomen, al wordt het een moeilijke afweging wat beter is: een alleenstaande, niet werkende moeder vs. een "volledig" gezin met surrogaatmoeder en fulltime werkende vader. Aan beide situaties kleven voor- en nadelen, en de werkelijkheid is altijd nog tien keer complexer dan dit theoretische voorbeeld.
Hm, is toch niet hetzelfde als dat de eigen ouder voorhet kind zorgt imo. Dus als pa een nieuwe vriendin heeft en fulltime blijft werken, gaat mijn voorkeur ernaar uit dat het kind bij de moeder woont (mits zij niet ook 40 uur werkt
Begrijp ik je trouwens goed dat je in een omgekeerde situatie, waarbij de moeder 40 uur werkt en de vader niet, je zou kiezen voor de vader?
quote:Tja, wat is het alternatief? Bij elkaar blijven voor de kinderen? Ik denk dat zoiets op lange termijn veel schadelijker zou uitwerken - niet alleen voor het kind, maar voor álle betrokkenen.
Fijn voor je dat je voor je gevoel niets hebt gemist in je opvoeding
Inmiddels ben ik (itt een poos terug) van mening dat een kind altijd iets te kort komt als het door slechts een ouder wordt opgevoed. En daarmee wil ik niemand beledigen.
Tuurlijk, het is niet ideaal, maar soms kan het gewoon niet anders, en zo'n ramp is het (vaak) nou ook weer niet.
Ik ben zelf ook een kind van gescheiden ouders en mijn moeder was dus automatisch diegene die mij kreeg. Of dat goed was betwijfel ik. Mijn vader is vlaams en we woonden toen ook in belgie. Nou heeft ze er toen voor gezorgt dat we naar nederland verhuisten als enige reden om mij de nederlandse nationaliteit te geven en ik dus van haar zou zijn!!!
En ik heb mijn vader dus ook nooit gezien tot ik zelf ging zoeken. Reden is dat mijn moeder dus nogal een kater had overgehouden aan die scheiding en die twee pasten ook beslist niet bij elkaar.
Nou heb ik dus een redelijk goeie band met mijn vader en mijn moeder zie ik al bijna 4 jaar niet meer.
De kinderen die mijn vader na mij nog heeft gekregen zijn stuk voor stuk allemaal gezond en zien er zeker niet ongelukkig uit. Het is een gewoon gezin met zijn kruis boven het huis.
Bij ons thuis was er altijd wel wat, en ook vaak veel spanningen wat ik zelf als negatief heb ervaren.
Dus ik ben overtuigd dat in mijn geval er iets heel erg is mis gegaan en dus de moeder niet diegene was die goed kon zorgen, mijn opa en oma hebben mij opgevoed de eerste jaren na de scheiding en toen is mijn moeder hertrouwd. En juist de jaren die ik heb gehad met mijn opa en oma staan me nog altijd bij als de beste in mijn hele leven.
Eigenlijk kun je altijd wel blijven debatteren over wie wel wie niet. Ik persoonlijk vind dat er veel vaker ook naar de vader moet worden gekeken als ouder. Die kunnen net zo goed zijn of nog beter.
quote:Het is niet eens zo gek veel eigenlijk. Mijn ex wil het helemaal niet maar daar denkt de rechter dus anders over. Zelf vind ik het bedrag nog te weinig, het is tenslotte voor mijn kind! En ik kan ook zien dat mijn ex het ook voor haar gebruikt, want ze loopt er altijd goed bij en heeft alles wat haar hartje begeerd. Even voor de duidelijkheid, m'n ex zit momenteel in de bijstand en heeft dus al weinig, daarom wil ik ook niet (zoals zei wel voorstelde) een deel van de alimentatie als vervoerskosten gebruiken.
Op zondag 26 januari 2003 14:11 schreef Kwark het volgende:[..]
Overigens -en dit zijn mijn zaken niet, ik weet het- vind ik het een beetje een vreemde situatie als de ene ouder zoveel alimentatie betaald dat hij/zij daardoor zèlf beperkt wordt in de ouderrol.
Dan schiet het z'n doe een beetje voorbij, lijkt me.Ik begrijp wel dat e.e.a. veel complexer is dat ik het nu laat voorkomen, maar toch.
En helaas is er geen uniform onderwijs in Nederland. Was dit wel het geval kon ze bijvoorbeeld 2 weken hier en 2 weken in R'dam zijn. Helaas is dit niet mogelijk want dat zou teveel aanpassing vergen van mijn dochter en ook wel de scholen eigenlijk.
Maar heb het idee dat het allemaal wel goedkomt. Het belangrijkste (liefde) daar verzuipt ze in
quote:Ik denk dat je jezelf gelukkig mag prijzen als het allemaal zo goed gaat. Er zijn er ook zat te noemen die er een zooitje van maken. En natuurlijk is het wel jammer dat je je dochter niet zo vaak ziet maar het is in ieder geval niet om de reden dat je niet mag van je ex.
Op zondag 26 januari 2003 15:02 schreef Pushit het volgende:Maar heb het idee dat het allemaal wel goedkomt. Het belangrijkste (liefde) daar verzuipt ze in
quote:Ja hoor
Op zondag 26 januari 2003 14:17 schreef Kwark het volgende:
Begrijp ik je trouwens goed dat je in een omgekeerde situatie, waarbij de moeder 40 uur werkt en de vader niet, je zou kiezen voor de vader?
.quote:Nou nee, bij elkaar blijven voor de kinderen is geen alternatief
Tja, wat is het alternatief? Bij elkaar blijven voor de kinderen? Ik denk dat zoiets op lange termijn veel schadelijker zou uitwerken - niet alleen voor het kind, maar voor álle betrokkenen.
Tuurlijk, het is niet ideaal, maar soms kan het gewoon niet anders, en zo'n ramp is het (vaak) nou ook weer niet.
.Mijn opmerking kwam meer voort uit het feit dat er soms wat makkelijk wordt gedaan over de flexibiliteit van kinderen (overigens doel ik niet op iemand in het bijzonder hoor). En ik ben ervan overtuigd dat het opgroeien bij een ouder meer impact op een kind heeft dan soms wordt onderkend.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Zou dat niet meer te maken hebben met de manier waarop het gezin uit elkaar valt, dan met het blote feit dat zoiets gebeurd?
Op zondag 26 januari 2003 15:13 schreef Moonah het volgende:[..]
Ja hoor
[..]Nou nee, bij elkaar blijven voor de kinderen is geen alternatief
Mijn opmerking kwam meer voort uit het feit dat er soms wat makkelijk wordt gedaan over de flexibiliteit van kinderen (overigens doel ik niet op iemand in het bijzonder hoor). En ik ben ervan overtuigd dat het opgroeien bij een ouder meer impact op een kind heeft dan soms wordt onderkend.
In deze moderne maatschappij is het samen oud worden helemaal uit de tijd vind ik. Veel mensen krijgen de pest aan elkaar, worden elkaar zat.
Ik zie mezelf ook niet een relatie met vrouw aangaan die tientallen jaren duurt. Ik kijk er op uit na een tijd, dat weet ik nu al.
quote:Ergens heb je hier gelijk in. Feit is dat alles geld kost en tegenwoordig kan je nauwelijks rondkomen van een uitkering, iets wat vaak de enige mogelijkheid die overblijft om minder te werken. Immers een halve baan of andere vorm van parttime levert minder geld op, maar wel de verplichting om "extra kosten" zelf te betalen. In het geval van eenuitkering worden dingen als gemeentelijke belastingen e.d. door de staat betaald. Als je deze dingen zelf moet bekostigen blijft er vaak minder over dan dat er met een uitkering overblijft.
Op zondag 26 januari 2003 13:18 schreef Moonah het volgende:
Als een vader bereid is zijn eventuele carriere aan te passen aan de behoeften van een kind, kan een kind net zo goed bij hem terecht.Ik vind het belangrijk dat de opvoedende ouder veel tijd kan besteden aan het kind. Als hij/zij 40 uur per week werkt en in de avonduurtjes aandacht heeft voor zijn kroost, komt zo'n kind wel degelijk een en ander te kort. En jij (Kwark) zult dat mss tegenspreken, maar als je vader minder had gewerkt, had hij immers meer tijd aan je kunnen besteden.
Goed, ik denk dus dat dat een beetje de reden is achter het feit dat veel kinderen in eerste instantie automatisch toegewezen worden aan de moeder. Die hebben over het algemeen minder vaak een full-time job dan de vaders.
Daarnaast zal ook de moeder moeten gaan werken om de boel te bekostigen.
Zoals bij sommigen bekent, ben ik vader en woont mijn zoon (7 jaar) nu bijna 2.5 jaar bij mij (en inmiddels nieuwe vriendin). Ik heb mijn fulltime baan hard nodig...ik moet toch mijn gezin draaiende houden....en dit is voor mij de enige mogelijkheid.
In Nederland is het kinderrecht enigszins aan het veranderen, maar in de praktijk zal je als vader aan moeten tonen dat de moeder (onbewust) het kind schade toe doet als zij degene is die hem opvoedt. Buiten het feit dat de 2 ouders niet meer met elkaar kunnen leven is dit vaak te veel gevraagd....want als je een moeder verteld dat ze een slechte moeder is om welke reden dan ook.....dan is wat er nog over is van de relatie compleet ten gronde gericht wat ook niet bevordelijk is voor het kind/kinderen
Ik ben van mening dat het alleen feit, dat de moeder 9 maanden het kind in zich gedragen heeft, op zich geen reden is om het kind aan de moeder toe te wijzen.
Wel is in de meeste gevallen het "moeder" gevoel zeer snel na de geboorte aanwezig bij de vrouwen en is dat in veel gevallen iets wat zich moet ontwikkelen bij de vader....dit zal ook meespelen in de beslissing van de rechter, maar deze generalisatie is juist datgene wat de vaders, die vaak aan het kortste end trekken wat betreft opvoeding van het kind, tegen aanlopen.
Verder is het tegenwoordig aan te raden dit soort zaken tevoren te regelen in een samenwooncontract of in de huwelijkse voorwaarden. Argumenten als 'je leeft toch samen' en 'dat is een teken van geen vertrouwen' slaan als een koe op een vliegtuig want zo'n contract betekent alleen maar dat je de zaken goed geregeld wil hebben.
quote:En dat is gebaseerd op wat?
Op dinsdag 28 januari 2003 13:13 schreef worship het volgende:
Moeders zijn in veel gevallen gewoon beter in opvoeden, dat is een feit.
quote:
Op zondag 26 januari 2003 13:04 schreef Kwark het volgende:
en misschien is ma wel een vals loeder
http://www.youtube.com/watch?v=yJ2UROhv-PI
MPS, iedere dag van de week een ander profiel,
http://www.youtube.com/watch?v=AiJft-VnxEg
quote:Zo he. Goed dat je dat kan weten op je 15de.
Op dinsdag 28 januari 2003 13:49 schreef Yolien het volgende:
omdat de moeder het heeft gebaard en dat auw doet
|
|
