[OUD SC] Bijbaanbankje

Ieuwww, dingen in je oog Ik draag gewoon een bril. Heel soms moet ik wel eens lenzen in (ik doe Middeleeuws re-enactment en dan staat een bril zo gek), maar dan sta ik wel een kwartier te prutsen om ze in en uit te doen.

Familiegeschiedenis Mijn opa is 104, maar die is nu wel echt heel oud en kan echt niets meer. Geestelijk wel goed bij, maar daar heb je niet veel aan als je half doof en blind bent en niet meer kan lopen.

Aan mijn moeders kant zijn er veel plotselinge hartaanvallen... van mijn opa en zijn 14 broers en zussen is de helft overleden aan plotseling dood neervallen (waarvan 3 in een week).

Mijn moeder is 73 maar is geen fitte oudere. Ze fietst en wandelt veel en let enorm goed op haar eten maar helaas. Ze heeft een paar jaar geleden een lichte TIA gehad en is de afgelopen 1,5 jaar 2 keer geopereerd. Ze kan niet veel prikkels hebben en kan fysiek lang niet alles meer. Ze mag nog steeds niet tillen bijvoorbeeld. Mijn zus verleent heel veel mantelzorg. Mijn neefjes van 17 en nichtje van 19 gaan ook regelmatig langs voor kleine klusjes zoals de tuin vegen.
Ik gun haar zo om onbezorgd oud te worden.

En wat bijzonder oh-oh.

Mijn moeder is echt niet kapot te krijgen. Ze is 70, fietst elke dag. Tegenwoordig elektrisch, maar dan wel 20-30km. Ze doet alles zelf EN maakt het huis van haar "kleine" broertje schoon. Maar ze is ook het type dat op 2 gekneusde enkels nog steeds doorloopt. Mijn vader hobbelt daar wel achteraan. Zij fietst dan met minimale ondersteuning, en hij met hoge ondersteuning op de fiets.

Mijn schoonmoeder is 73, maar die gaat echt niet goed, die is nooit zo fit geweest als mijn moeder. Fysiek heeft ze veel last van haar parkinson, maar mentaal begint het ook echt achteruit te gaan de laatste weken. Ze knoopt dingen uit de realiteit echt raar aan elkaar, maakt verbanden die echt niet bestaan. En dan is ze ook niet naar de realiteit te praten. Of ze wordt heel boos/verdrietig/bang, ongeremde emoties. Echt naar om te zien dat zo'n mensje het zo lastig heeft. Maar ook momenten dat het gewoon prima is.
Mijn schoonvader is vorig jaar overleden, zijn hart was op. Hij was 75. We hebben ook veel contact met zijn zus van 73. Als die bij ons op de koffie komt, fietst ze 8 km enkele reis zonder problemen. Zo'n contrast met schoonmoeder..

Bah, dingen in je oog... ik ben er heel zuinig op. Wel lenzen, maar als je niet hoort en -4,50 hebt aan beide ogen, is het gewoon fijn als je goed kan zien zonder bril die beslaat/nat wordt/niet 100% van je zichveld dekt.

Als ik niets zou zien, zou ik een soort kasplantje worden denk ik

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

In mijn familie zijn alle opa's en oma's maar dik 70 of 80 geworden zonder ooit te sporten. Alleen mijn vader had dus de pech dit niet te halen. Maar sinds mijn ziekte weet ik dat je nog zo gezond kan leven (ik eet/at gezond, sportte 3 a 4x per week), maar dat dit allemaal geen flikker uitmaakt....de pech iets te krijgen bestaat altijd.

Mijn moeder gaat prima. 77 nu en 2 nieuwe heupen en medicijnen tegen hartritmestoornis..Maar wandelt elke dag een stukje en is megadruk met alle clubjes waar ze bijzit (en dan ook even op de fiets het clubblaadje rondbrengen enzo). Ze vind het wel naar dat veel nu niet door kan gaan, maar door behoefte aan contact ineens een pro in videobellen/webinars etc.. alles voor de muziek!
Trouwens nu wel wat onenigheid met eigenwijze vriendinnen die zich niet willen laten inenten..

Gister hadden we hier familie-uitje! (gezellig met zn 4en naar de teststraat )

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 09:50 schreef Deepfreeze het volgende:
Mijn moeder is echt niet kapot te krijgen. Ze is 70, fietst elke dag. Tegenwoordig elektrisch, maar dan wel 20-30km. Ze doet alles zelf EN maakt het huis van haar "kleine" broertje schoon. Maar ze is ook het type dat op 2 gekneusde enkels nog steeds doorloopt. Mijn vader hobbelt daar wel achteraan. Zij fietst dan met minimale ondersteuning, en hij met hoge ondersteuning op de fiets.

Mijn schoonmoeder is 73, maar die gaat echt niet goed, die is nooit zo fit geweest als mijn moeder. Fysiek heeft ze veel last van haar parkinson, maar mentaal begint het ook echt achteruit te gaan de laatste weken. Ze knoopt dingen uit de realiteit echt raar aan elkaar, maakt verbanden die echt niet bestaan. En dan is ze ook niet naar de realiteit te praten. Of ze wordt heel boos/verdrietig/bang, ongeremde emoties. Echt naar om te zien dat zo'n mensje het zo lastig heeft. Maar ook momenten dat het gewoon prima is.
Mijn schoonvader is vorig jaar overleden, zijn hart was op. Hij was 75. We hebben ook veel contact met zijn zus van 73. Als die bij ons op de koffie komt, fietst ze 8 km enkele reis zonder problemen. Zo'n contrast met schoonmoeder..

Dat is niet zo raar toch? Parkinson heeft ook invloed om je denkvermogen helaas. Nare rotziekte is het

Ik wil best op dezelfde manier oud worden als mijn ouders. Mijn moeder wandelt heel veel en is hartstikke lenig en mijn vader loopt op z'n 72e nog met gemak 10 kilometer hard in minder dan een uur

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 10:07 schreef Clubsoda het volgende:
Ik wil best op dezelfde manier oud worden als mijn ouders. Mijn moeder wandelt heel veel en is hartstikke lenig en mijn vader loopt op z'n 72e nog met gemak 10 kilometer hard in minder dan een uur

haha, dat kan ik nú niet eens.. 10 km in minder dan een uur..
was weer begonnen met hardlopen, maar voorlopig zit ik aan tempo traag (als in max 4 km in 30 min en dan ben ik echt op), stomme avondklok schopt ook t trainen in de war..

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 10:18 schreef watmoetikkiezen het volgende:

[..]

haha, dat kan ik nú niet eens.. 10 km in minder dan een uur..
was weer begonnen met hardlopen, maar voorlopig zit ik aan tempo traag (als in max 4 km in 30 min en dan ben ik echt op), stomme avondklok schopt ook t trainen in de war..

Nee, ik ook niet Ik ben in juni voor het eerst begonnen en kan nu 5 kilometer in net iets meer dan een half uur lopen. Maar ik heb heul geen puf om dat te verlengen naar 10 kilometer. Ook omdat ik regelmatig samen met de 9-jarige loop en voor hem is 5 kilometer ook wel de max.

Maar wie weet als ik 72 ben

Mijn vader (85) heeft nu ook Parkinson helaas, maar is nog wel helder van geest. Hij voelt zich echt gevangen in een lichaam dat steeds minder kan. Tot een paar jaar geleden was hij nog heel sportief en fit, schaatsen, fietsen, wandelen. Niks was te gek. Hij heeft al wel een jaar of 13 prostaatkanker, en de medicijnen die hij daarvoor krijgt hebben ook wel veel invloed gehad op zijn fitheid en ook op zijn stemming. Verder is hij erg doof en gaan zijn ogen ook nog steeds verder achteruit, heel akelig. Hij kon tot voor kort nog wel lezen op zijn e-reader (grote letters ingesteld) maar dat kost hem nu ook steeds meer moeite en hij is zo snel moe (zijn hart doet het ook niet meer zo goed). Oud worden is echt niet alleen maar leuk als het met zoveel ellende gepaard gaat. Gelukkig is mijn moeder nog heel gezond en actief, dus zij kan de zorg voor hem nog redelijk aan, maar haar grenzen komen toch ook wel in zicht. Best moeilijk allemaal, en vervelend ook dat we zo ver van hen af wonen (1 uur en drie kwartier rijden ongeveer).

[ Bericht 2% gewijzigd door trui op 16-03-2021 11:15:58 ]

Heel kort de kant van mijn vader in een notedopje. Zijn vader en daar de vader waren Chinezen die opium smokkelden tussen de Molukken en China. Mijn opa had in China een vrouw met drie zonen en trouwde op de Molukken met mijn oma, waar ie uiteindelijk bleef plakken, en 4 zonen en 4 dochters mee kreeg. Maar zelfs op zijn begrafenis stond er nog een meisje aan de deur met een baby van hem. Elke keer als mijn vader die kant op gaat maakt hij kennis met half broers en zussen.
Veel daarvan zijn jonger dan ik ben. Mijn vader is op zijn 17e vertrokken naar Rusland met een beurs , om wiskunde te studeren in Moskou. Kwam van een tropisch eiland af en toen hij aan kwam lag er geen sneeuw, de volgende ochtend lag er 1,5 meter en durfde hij drie dagen niet naar buiten . Hij is uiteindelijk na 3 jaar via Berlijn naar het westen ontsnapt met Amerikaanse militairen en een geleend uniform, en zo maar naar NL gekomen omdat hier veel mensen woonden die hij kende. Ergens eind jaren 60 was dat. Als hij zijn studie afgemaakt had had hij voor elk jaar dat hij studiebeurs kreeg een jaar voor de Russische regering moeten werken en dat wilde hij niet. En hij had verkering met de dochter van de Indonesische ambassadeur daar en die wilden dat hij moslim zou worden zodat ze konden trouwen, dat wilde hij ook niet echt
Hij is hier na een jaar of 7 genaturaliseerd toen hij met mijn moeder trouwde, en omdat ie best wel para was over dat Rusland verhaal heeft mijn Nederlandse oma de ambtenaar omgekocht met wat flessen uit de slijterij die zij toen had om de achternaam een beetje aan te passen. Die ging zo van heel chinees met 1 letter erbij naar normaal in Limburg. Hij is pas in 85 voor het eerst weer terug geweest toen zijn ouders overleden waren beiden. En sinds 99 of zo gaan mijn ouders bijna jaarlijks en leren wij elke keer weer leuke nieuwe dingen uit de familiegeschiedenis.

wow, wat een verhaal, oh-oh!

I know, wij vinden het vet cool. Toen mijn opa genoeg geld gespaard had met zijn handel heeft ie in Indonesië bouwkunde gestudeerd en is hij architekt geworden trouwens. Veel gebouwen op Ambon heeft hij ontworpen. Veel broers en zussen van mijn vader zijn weer met volle chinezen getrouwd ook, allemaal hoog opgeleid en handelaren en zo. Wij zijn de arme tak van de familie

En de meer chinese tak van de familie gaat ook vaker naar het voorouderhuis van mijn opa in China , als je daar heen gaat moet je kowtow makend de berg op, ik zou het bijna nog eens willen doen. Not.

Wow oh-oh! Wat een verhaal joh.

Mijn schoonmoeder is jaren geleden geopereerd aan een goedaardige hersentumor. Ze liep er al 10 jaar mee en takelde steeds meer af. Toen ontdekten ze de tumor pas. Operatie was heel risicovol maar ze is er goed uit gekomen. Ze zal echter nooit meer echt fit worden. Ze kan amper slikken, heeft geen kracht meer. De tumor was niet volledig weggehaald, dat kon niet. Dus ze gaat elk jaar onder de scan in de hoop dat ie niet gegroeid is.
Mijn schoonmoeder laat zich zelfs met de auto naar de bushalte brengen 100 meter verderop, ook voordat ze ziek werd. Die vindt beweging echt een noodzakelijk kwaad. Fysio enzo heeft ze allemaal niet gedaan na de operatie, vond ze onzin, ze ging toch niet wandelen met een rollator. Dus die zal nooit kracht gaan opbouwen.

Parkinson lijkt me echt heftig hoor.

Mijn ouders gaan nu nog in weer en wind elke dag jeux de boulen met zn tweetjes.
Maar mijn moeder is zo fucking traag die gaat nog net niet achteruit, en zo dement als een deur, ik ga daar echt niet buiten mee lopen.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 11:25 schreef oh-oh het volgende:
Mijn ouders gaan nu nog in weer en wind elke dag jeux de boulen met zn tweetjes.
Maar mijn moeder is zo fucking traag die gaat nog net niet achteruit, en zo dement als een deur, ik ga daar echt niet buiten mee lopen.

Supermooi dat ze dat samen doen!
Ik heb echt een zwak voor oude stelletjes

Oh die zijn nog zo gek op elkaar, ik geloof dat ik daarom echt geen enkele relatie de moeite waard vind hoor.
Mijn moeder was 15 toen ze verliefd werd op mijn vader. Toen had ie lang haar en sprak ie geen woord NL.
Mijn opa en oma hier vonden het natuurlijk heeeelemaal niks. Logisch ook. Hij was altijd overal aan het knokken, dat deden die Molukkers toen. Uiteindelijk waren mijn oma en mijn vader de beste vrienden ever, die gingen altijd samen kienen en zo. Ze zei altijd dat ie veel leuker was dan haar echte kinderen

Mooi oh-oh!

Mijn ouders waren ook echt gek op elkaar, mijn vader noemde mijn moeder standaard 'lekker stuk'. Ze deden echt alles samen. Het gat was best diep voor mijn moeder toen mijn vader veel te vroeg overleed. Ik vind het zo knap dat ze haar leven weer heeft opgepakt met zwemles voor volwassenen, Engelse les, gymen en lid worden van de ouderenbond. Ze heeft zelfs een paar jaar een vriend gehad.

Ik ben wel blij dat mijn vader mijn vriendin nog ontmoet heeft. Hij was gek op haar. 'Die moet je houden kul, dat is een leuke.'

Als mijn vader dood zou gaan dan moet mn moeder echt meteen ergens in een tehuis geduwd worden want die kun je nog geen half uur alleen laten, denk dat dan meteen de boel in de fik staat of zo

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 09:10 schreef oh-oh het volgende:
Oogdruk doen ze toch met die puffjes in je oog he? Ik zal na de kerona nog eens vragen of ik het kan laten meten.

Bij de brillenwinkel wel. Maar ik moet in t ziekenhuis en dan krijg je druppels en dan duwen ze met een meetinstrumentje op je oog. Soms ook nog een netvliesfoto en gezichtsveld onderzoek erbij.

Ja ik heb het ook in het ziekenhuis wel eens gehad maar volgens mij echt al zeker 5 jaar geleden voor het laatst, dus ik zal eind van het jaar eens vragen aan de ha of het nog eens aan te raden is. Ik moet nog een keer voor een mammo en een echo dus mijn eigen risico is toch weer er doorheen, dan kunnen we dat ook nog wel eens laten checken toch?

@oh-oh, dat is tenminste een spannend verhaal.
Bij ons gaat het gerucht over wedgewood smokkel vanuit engeland, maar niemand weet hoe dat nou echt zit

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 10:05 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Dat is niet zo raar toch? Parkinson heeft ook invloed om je denkvermogen helaas. Nare rotziekte is het

Niet raar, wel naar. En ze was al niet zo mentaal stabiel, maar het slaat nu wel door.
We waren blij dat ze al in een verzorgingshuis zat toen mijn schoonvader overleed. Ze kan opeens fysiek&mentaal vastlopen en dan kan ze niets meer. Of ze heeft opeens een plan, en dat moet dan uitgevoerd worden. Dat winkels dichtzijn, of haar scootmobiel niet 50km kan rijden, daar denkt ze dan niet aan

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 11:25 schreef oh-oh het volgende:
Mijn ouders gaan nu nog in weer en wind elke dag jeux de boulen met zn tweetjes.
Maar mijn moeder is zo fucking traag die gaat nog net niet achteruit, en zo dement als een deur, ik ga daar echt niet buiten mee lopen.

? Bewegen is juist Heel Belangrijk bij dementie, Erik Scherder heeft daar flink wat boeiende dingen over geschreven.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 12:28 schreef Deepfreeze het volgende:
@:oh-oh, dat is tenminste een spannend verhaal.
Bij ons gaat het gerucht over wedgewood smokkel vanuit engeland, maar niemand weet hoe dat nou echt zit
[..]

Niet raar, wel naar. En ze was al niet zo mentaal stabiel, maar het slaat nu wel door.
We waren blij dat ze al in een verzorgingshuis zat toen mijn schoonvader overleed. Ze kan opeens fysiek&mentaal vastlopen en dan kan ze niets meer. Of ze heeft opeens een plan, en dat moet dan uitgevoerd worden. Dat winkels dichtzijn, of haar scootmobiel niet 50km kan rijden, daar denkt ze dan niet aan

Ja, dat is wel heel prototypisch inderdaad. Ellendig is het