quote:Wat vreselijk moeilijk DarkElf.
Op maandag 27 januari 2003 17:09 schreef DarkElf het volgende:
ik moet kinderloos blijven, ik heb niet eens een keus
Lijkt me zo enorm moeilijk, als je heel graag kinderen had gewild.
Ik zeg dan ook altijd, dat ik hoop, dat ik kinderen kan en mag krijgen.
Zo niet, dan ga ik zelfs nadenken over adoptie.
quote:Erg brutaal noem ik zoiets.
Op maandag 27 januari 2003 16:57 schreef confined het volgende:
Het is trouwens wel vervelend als je steeds van je omgevin te horen krijgt wanneer de kindjes komen.En als je zegt dat die er niet komen, dan snappen ze dat niet. Tss.
Alsof het onmenselijk is, dat je gewoon zegt, dat je er niet voor geschikt bent/iets erfelijks hebt/geen kinderenliefhebber bent.
Ik ben zelf enorm dol op kinderen, maar vind het eigenlijk iets liefs hebben 
, dat iemand gewoon zegt 'hey ik ben niet geschikt of m'n kindje zou misschien iets erfen en dat wil ik hem/haar niet aandoen'.
Geweldig toch, dat je niet aan iets begint, omdat je er niet geschikt voor bent. Dat heet verantwoord nadenken.
Mensen moeten daar eens naar kijken.
quote:interessante link... ik denk hier ook al een tijdje over na, maar ben er nog niet helemaal over uit (hoeft ook niet vind ik want ik ben nog niet echt op de gezinstichtende leeftijd). ik vind dat er veel argumenten voor zijn om geen kinderen te krijgen, maar mocht ik toch beslissen dat ik wel kinderen wil vind ik adoptie een veel betere optie dan ze zelf gaan maken. er zijn immers al genoeg kinderen op de wereld, niet? ik vind het jammer dat mensen bijna alleen maar over tot adoptie gaan als ze op geen andere manier zelf kinderen kunnen krijgen (niets ten nadele van deze mensen overigens!). mensen zouden er veel beter bij moeten stilstaan in wat voor wereld wij leven en hoeveel mensen en kinderen er al op deze wereld zijn.
Op zaterdag 25 januari 2003 22:33 schreef PHETEP het volgende:
Wie van jullie is en zal altijd bewust kinderloos blijven en waarom (als je bewust WEL kinderen wilt mag je natuurlijk ook reageren met de reden waarom!)Ik kom op die vraag nadat ik net op www.kindervrij.nl heb gekeken, die site haalt me de woorden uit de mond en gaat precies over hoe ik er zelf over denk, vooral de topic Veel Voorkomende Vragen is erg herkenbaar, zie www.kindervrij.nl/vvv/
quote:Daar heb je gelijk in, alleen vind ik wel dat adoptie een keuze moet zijn en blijven waar mensen helemaal achter staan. Als andere mensen dat dus niet willen dan zou ik daar ook niet over gaan zeuren of in discussie gaan. Dat moet echt je eigen keuze zijn.
Op maandag 27 januari 2003 17:45 schreef mel723 het volgende:
ik vind het jammer dat mensen bijna alleen maar over tot adoptie gaan als ze op geen andere manier zelf kinderen kunnen krijgen (niets ten nadele van deze mensen overigens!). mensen zouden er veel beter bij moeten stilstaan in wat voor wereld wij leven en hoeveel mensen en kinderen er al op deze wereld zijn.
Ik zou aan de ene kant best graag een kind willen adopteren. Aan de andere kant wil mijn vriend dat op dit moment liever niet. Misschien dat het nog verandert en anders leg ik mij daar uiteraard bij neer. Ik wil ook wel biologisch eigen kinderen en ik ben al blij dat mijn vriend en ik op één lijn zitten als het gaat om wel of geen kinderen krijgen.
Ik merk trouwens wel dat mensen vaak juist heel dom reageren als je zegt dat je wel bewust zou willen adopteren. Reacties als 'wie wil er nou een adoptiekind als je ook iets van jezelf kunt krijgen' (ronduit kwetsend, vind ik - die reactie is overigens niet van mijn vriend hoor, maar van iemand anders) of heel belerend: 'neeee, je moet eerst proberen of je zelf een kind kunt krijgen en als dat niet lukt ga je pas adopteren' zijn geen uitzondering, helaas.
quote:helemaal mee eens
Op maandag 27 januari 2003 17:52 schreef Angeles het volgende:[..]
Daar heb je gelijk in, alleen vind ik wel dat adoptie een keuze moet zijn en blijven waar mensen helemaal achter staan. Als andere mensen dat dus niet willen dan zou ik daar ook niet over gaan zeuren of in discussie gaan. Dat moet echt je eigen keuze zijn.
<knip>
Ik merk trouwens wel dat mensen vaak juist heel dom reageren als je zegt dat je wel bewust zou willen adopteren. Reacties als 'wie wil er nou een adoptiekind als je ook iets van jezelf kunt krijgen' (ronduit kwetsend, vind ik - die reactie is overigens niet van mijn vriend hoor, maar van iemand anders) of heel belerend: 'neeee, je moet eerst proberen of je zelf een kind kunt krijgen en als dat niet lukt ga je pas adopteren' zijn geen uitzondering, helaas.
Na een lange relatie ben ik op m'n 34e weer alleen; de kans dat ik nog kinderen ga krijgen is hierdoor ook drastisch verminderd en dat idee maakt me af en toe behoorlijk verdrietig.
Ik zal dan ook hoogstwaarschijnlijk (zéér onvrijwillig) kinderloos blijven...
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
quote:Als vrouw alleen kun je ook kinderen krijgen. Mocht je serieus over die optie na willen denken, mail me dan eens. Ik beheer een mailinglist over dat onderwerp.
Op maandag 27 januari 2003 18:03 schreef Noayla_ het volgende:
Tsja..het is een onderwerp dat ik meestal maar zo diep mogelijk wegstop..Na een lange relatie ben ik op m'n 34e weer alleen; de kans dat ik nog kinderen ga krijgen is hierdoor ook drastisch verminderd en dat idee maakt me af en toe behoorlijk verdrietig.
Ik zal dan ook hoogstwaarschijnlijk (zéér onvrijwillig) kinderloos blijven...
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Dank je
Op maandag 27 januari 2003 18:06 schreef Rewimo het volgende:[..]
Als vrouw alleen kun je ook kinderen krijgen. Mocht je serieus over die optie na willen denken, mail me dan eens. Ik beheer een mailinglist over dat onderwerp.
Maar ik wil absoluut niet in m'n eentje een kind krijgen.
O.a omdat ik het dan noodgedwongen 5 dagen p.w. naar een crèche zou moeten brengen omdat ik het noodzakelijke brood op de plank moet verdienen.
Of een nog erger schrikbeeld; in de bijstand terechtkomen hetgeen voor mij absoluut onaanvaardbaar is.
Verder is het krijgen en opvoeden van een kind iets dat ik absoluut met iemand anders zou willen delen...
dat ik kinderen zou willen. Wat kan er nou mooier zijn dan je eigen vlees en bloed te zien opgroeien? Voor mij kan daar helemaal niets tegenop...
quote:Gatverdamme, horror!
Op dinsdag 28 januari 2003 00:10 schreef Knakker het volgende:je eigen vlees en bloed
quote:
Op dinsdag 28 januari 2003 00:10 schreef Knakker het volgende:Wat kan er nou mooier zijn dan je eigen vlees en bloed te zien opgroeien?
quote:Vertel!
Op zaterdag 15 februari 2003 17:29 schreef The-What het volgende:[..]
(zonder sentimenteel te gaan worden svp)
Ik ben ook iemand die geen kinderwens heeft, niet vertederd raakt van pasgeboren babietjes en babykleding en ook helemaal geen moedergevoelens koestert behalve tegenover jonge kattenkinderen
Ik heb er best vaak discussies over met m'n vriendje die meent dat ik ooit wel zal veranderen en toch een kinderwens ontwikkel. Ik denk serieus dat ik die behoefte nooit ga ontwikkelen, omdat ik die moedergevoelens nooit ga ontwikkelen, simpelweg door het feit dat ik niet of weinig door mijn eigen moeder ben geknuffeld. Ik ken niet de fundamentele basis dat je lichamelijke warmte en liefde van je moeder krijgt. Daarom zal ik naar mijn idee ook nooit die warmte aan een (eigen) kind kunnen overbrengen. En ik ben er niet rouwig om, want naar mijn idee brengen zwangerschappen alleen maar narigheid met zich mee: je dijt compleet uit, je krijgt zwangerschapsstriemen, je ziet mensen soms ineens in een jaar uiterlijk 10 jaar verouderen (van de zorgen?), je kunt nooit meer uitslapen, je kunt nooit meer fulltime werken, of laat staan studeren (ik had ooit een klasgenote op de academie met een kind en die kwam zelden opdagen..het viel gewoon niet te combineren), je bent voor het leven gebonden aan een klein wezentje dat jouw zorg en liefde nodig heeft en ik wil die verantwoording niet. Ik ben zelf soms nog een klein kind en heb het durk genoeg met mezelf. Ik zie geen moment waarop dat ooit zal veranderen en ik genoeg tijd over heb om aan een kind te denken.
Het lijkt me idd oervervelend voor kinderwensloze mensen elke keer weer van die geijkte verwijten te moeten horen van mensen die wel kinderen willen . "Ach, dat komt nog wel", alsof ze je niet serieus nemen, alsof je een tijdelijke vlaag van verstandsverbijstering hebt 
[Dit bericht is gewijzigd door SEMTEX op 15-02-2003 22:02]
quote:Ik ben dol op kinderen, hoop ook enorm, dat ik ooit kinderen kan krijgen.
Op zaterdag 15 februari 2003 18:11 schreef Idols-fanaat het volgende:Vertel!
Ik heb tussen m'n 12e en 19e eigenlijk alleen maar ge'babysit' op kids als bijbaantje, nooit bv een winkelbaantje of iets gehad (op 2 dingen na).
Ik paste op allerlei gezinnen.
Meisje van 8 maanden, 2 meisjes van 4 en 7, 3 jongens van 6, 9 en 11, jongen en meisje van 9 en 13.
Vond het geweldig en ook zo jammer, als ik bv 4 jaar op 2 meisjes had opgepast en dat ik op een gegeven moment niet meer 'nodig was', omdat ze oud genoeg waren.
Elke week als ik boodschappen doe, en ik sta bij kassa in de rij en er grijnst bv een klein meisje naar me, die heel verlegen is, dan zie je dat ik ook helemaal smelt. 
Ik ben erg verdraagzaam, herken ook niks in verhalen als 'als er een baby huilt, kan ik er geen 2 seconden tegen en word ik compleet chagerijnig'.
Ik kan het me voorstellen, maar heb het zelf niet.
Ik hoop heel erg moeder te worden van een paar kinderen.
Door m'n gezondheid werk ik al een tijdje niet meer en kan ik waarschijnlijk ook nooit meer full- of parttime werken.
Ik hoop dan ook, dat ik me dan ooit een taak als moeder op me kan nemen, dat zou me zoveel moois geven.
-Edit-
Mensen die geen kinderen willen, die begrijp ik overigens prima en ik zal nooit iemand er raar op aankijken of aankomen met 'ooit krijg je nog die gevoelens'.
Ik vind het ronduit brutaal als mensen daar over vallen.
Iedereen mag z'n leven toch indelen hoe ze willen.
En als je bv denkt, dat je er absoluut niet geschikt voor bent, dan is dat toch heel goed, dat je er niet aan begint. 
quote:Klinkt als een flink verwachtingspatroon, waarvan ik me serieus afvraag of een kind daaraan zal kunnen voldoen.
Op zaterdag 15 februari 2003 22:14 schreef The-What het volgende:
Ik hoop dan ook, dat ik me dan ooit een taak als moeder op me kan nemen, dat zou me zoveel moois geven.
quote:Als je mn verhaal leest over oppaswerk, dan lees je hoe enorm dol ik op kinderen ben.
Op zaterdag 15 februari 2003 22:17 schreef matthijn99 het volgende:[..]
Klinkt als een flink verwachtingspatroon, waarvan ik me serieus afvraag of een kind daaraan zal kunnen voldoen.
Moet ik dan zeggen, dat kinderen me blij maken?
Zeuren is ook een vak.
quote:Ik zeg 'dat zou me zoveel moois geven'.
Op zaterdag 15 februari 2003 22:22 schreef matthijn99 het volgende:
Nofi, maar zoals je het omschrijft, komt het op mij bijna obsessief over. Bijna als 'alleen wanneer ik een kind zal krijgen, zal me heel veel moois overkomen'.
Ik zeg níet, dat ik niks moois nu heb.
Het voegt iets toe.
quote:Dat weet je toch helemaal niet van tevoren?
Op zaterdag 15 februari 2003 22:23 schreef The-What het volgende:
Ik zeg 'dat zou me zoveel moois geven'.
quote:Zo denkt bijna iedereen: ze denken aan een kind als een soort popje, wat ze kunnen aankleden, voeden, wat altijd stralend ligt te zijn in de wieg, wat constant lacht, kortom: 1 grote blije fantasie. De meesten beseffen niet dat je er in de praktijk voor je hele leven aan vast zit, dat zo'n kindje misschien wel ziek is of wordt, iets mankeert of helemaal geen gezellig kindje is omdat het een stoornis heeft. Ook blijven babietjes echt niet de hele nacht rustig doorslapen (wake up!) en jij dus ook niet. En denk maar eens na: wat als je samen een kindje krijgt en door omstandighedne raak je je man kwijt? Kun je het dan nog alleen aan? Denk daar eens overt na voordat je een kind neemt.
Op zaterdag 15 februari 2003 22:33 schreef matthijn99 het volgende:[..]
Dat weet je toch helemaal niet van tevoren?
quote:Zeg je dit tegen iedereen die hoopt kinderen te krijgen?
Op zaterdag 15 februari 2003 22:33 schreef matthijn99 het volgende:[..]
Dat weet je toch helemaal niet van tevoren?
Kan je lang lullen met iedereen.
quote:Allemaal over nagedacht, en toch kinderen gekregen.
Op zaterdag 15 februari 2003 22:39 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Zo denkt bijna iedereen: ze denken aan een kind als een soort popje, wat ze kunnen aankleden, voeden, wat altijd stralend ligt te zijn in de wieg, wat constant lacht, kortom: 1 grote blije fantasie. De meesten beseffen niet dat je er in de praktijk voor je hele leven aan vast zit, dat zo'n kindje misschien wel ziek is of wordt, iets mankeert of helemaal geen gezellig kindje is omdat het een stoornis heeft. Ook blijven babietjes echt niet de hele nacht rustig doorslapen (wake up!) en jij dus ook niet. En denk maar eens na: wat als je samen een kindje krijgt en door omstandighedne raak je je man kwijt? Kun je het dan nog alleen aan? Denk daar eens overt na voordat je een kind neemt.
Maar niet iedereen wil ze, ik vind ook niet dat je dat zou moeten verdedigen.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Dus niemand kan en mag aan kinderen beginnen?
Op zaterdag 15 februari 2003 22:39 schreef SEMTEX het volgende:wat als je samen een kindje krijgt en door omstandighedne raak je je man kwijt? Kun je het dan nog alleen aan? Denk daar eens overt na voordat je een kind neemt.
Wie zegt in godsnaam dat ik nergens over nadenk of dat ik morgen zwanger hoop te worden.
God zeg, trek het even uit z'n verband.
|
|
