R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb hier nu een jaar of vijf last van en het is ontzettend hinderlijk. Ik vind het gelukkig nu minder eng omdat ik het herken, maar de eerste seconden schrik ik me nog steeds de tering. De laatste maanden komt het steeds vaker voor terwijl ik veel minder last heb van onderliggende problematiek zoals depressies of middelen gebruik. Ik heb geen slaapstoornis en heb een gezond slaapritme maar toch blijft dit voorkomen.
Zijn er hier mensen die dit ook ervaren, of zich hierin herkennen? Zo ja, heb je manieren gevonden om er minder vaak last van te hebben? Werkt mediteren hier bijvoorbeeld goed tegen? Heb je therapie hier voor gehad zoals slaap CGT?
Ik hoef er niet zozeer van af want het is niet schadelijk voor zover men weet, maar er is zo weinig over bekend dat ik benieuwd ben naar ervaringen van anderen. Ik begrijp dat met 8% de kans niet heel groot is en ik ken niemand in mijn privé leven die hier last van heeft.
Zijn er hier mensen die dit ook ervaren, of zich hierin herkennen? Zo ja, heb je manieren gevonden om er minder vaak last van te hebben? Werkt mediteren hier bijvoorbeeld goed tegen? Heb je therapie hier voor gehad zoals slaap CGT?
Ik hoef er niet zozeer van af want het is niet schadelijk voor zover men weet, maar er is zo weinig over bekend dat ik benieuwd ben naar ervaringen van anderen. Ik begrijp dat met 8% de kans niet heel groot is en ik ken niemand in mijn privé leven die hier last van heeft.
Wel ooit gehad ja, creepy is het wel. Bij mij kwam het volgens mij door apneu, dus verkeerde houding waardoor ik geen lucht kreeg.
Ander matras / kussen etc geprobeerd?
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Nightmare
[ Bericht 45% gewijzigd door Tyr80 op 04-03-2021 12:07:50 ]
Ander matras / kussen etc geprobeerd?
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Nightmare
[ Bericht 45% gewijzigd door Tyr80 op 04-03-2021 12:07:50 ]
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Ja, ander matras en kussen maakte geen verschil uit. Ik heb geen apneu en slaap voornamelijk op mijn zij. Als het gebeurt lig ik meestal wel op mijn rug.quote:Op donderdag 4 maart 2021 12:01 schreef Tyr80 het volgende:
Wel ooit gehad ja, creepy is het wel. Bij mij kwam het volgens mij door apneu, dus verkeerde houding waardoor ik geen lucht kreeg.
Ander matras / kussen etc geprobeerd?
[ afbeelding ]
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Nightmare
Begrijp ik goed dat je sinds je behandeling voor apneu er geen last meer van hebt?
Goddank maar één keer gehad. Eerst dacht ik "omg ik kan niet meer bewegen" en toen kwam dat zeer onaangename halve hallucineren. In mijn geval was ik ervan overtuigd dat iets of iemand naar me stond te staren, ook al was het pikkedonker in de kamer. Brrrrr.
Sterkte ermee.
Sterkte ermee.
Naja behandeling niet echt, bij mij hielp een ander kussen wel.quote:
[..]
Ja, ander matras en kussen maakte geen verschil uit. Ik heb geen apneu en slaap voornamelijk op mijn zij. Als het gebeurt lig ik meestal wel op mijn rug.
Begrijp ik goed dat je sinds je behandeling voor apneu er geen last meer van hebt?
En inderdaad, ook altijd op m'n rug ja.
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Bij mij was het zo'n 'hag', soort krusing van een heks en Cousin It die door de gang schufelde...quote:Op donderdag 4 maart 2021 12:19 schreef Twiitch het volgende:
Goddank maar één keer gehad. Eerst dacht ik "omg ik kan niet meer bewegen" en toen kwam dat zeer onaangename halve hallucineren. In mijn geval was ik ervan overtuigd dat iets of iemand naar me stond te staren, ook al was het pikkedonker in de kamer. Brrrrr.
Sterkte ermee.
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Man, ik heb zoveel hallucinaties gehad. Vannacht waren er stemmen in de kamer naast me en zat er iemand naast mijn bed. Ik heb een donkere schim op mijn borst gehad, een zwerm ratten die over mijn bed rennen, een bezoek van een zwarte kat... en mijn slaapkamer zag er verder normaal uit. Echt, hoe verzinnen mijn hersenen dit...quote:
Goddank maar één keer gehad. Eerst dacht ik "omg ik kan niet meer bewegen" en toen kwam dat zeer onaangename halve hallucineren. In mijn geval was ik ervan overtuigd dat iets of iemand naar me stond te staren, ook al was het pikkedonker in de kamer. Brrrrr.
Sterkte ermee.
[ Bericht 0% gewijzigd door JanMetDeKorteLul op 04-03-2021 12:29:56 (typo) ]
Ik heb er als kind erg last van gehad, had toen natuurlijk nog niet door wat het was. Ik werd dan verlamd wakker en zag allemaal enge dingen in mijn kamer, of voelde dat er iets op me zat. Meestal was het Karbonkel , een enge pop uit een programma dat we verplicht moesten kijken op school (heeft hele generatie getraumatiseerd volgens mij). Die lijkt een beetje op die figuur hierboven! Was echt niet leuk, ik schrok me iedere keer de tieves en durfde op ten duur niet meer te gaan slapen.
Toen ik wat ouder werd is het weggegaan, maar toevallig had ik het dit weekend weer. Ik heb ook geen idee waar het door veroorzaakt wordt. Ik slik sinds kort prednison, misschien dat dat invloed heeft.
, een enge pop uit een programma dat we verplicht moesten kijken op school (heeft hele generatie getraumatiseerd volgens mij). Die lijkt een beetje op die figuur hierboven! Was echt niet leuk, ik schrok me iedere keer de tieves en durfde op ten duur niet meer te gaan slapen.Toen ik wat ouder werd is het weggegaan, maar toevallig had ik het dit weekend weer. Ik heb ook geen idee waar het door veroorzaakt wordt. Ik slik sinds kort prednison, misschien dat dat invloed heeft.
Ik heb het een aantal keer gehad. Zelfs gehallucineerd dat een blonde geest naar me zat te staren. Vervelend is het.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik kan mezelf inmiddels wel expert noemen op dit gebied..
Inmiddels kan ik het overdag al aanvoelen als het die avond gaat gebeuren : Je hoort/voelt een bepaalde ruis , zoals een radiosignaal.
Wat je vooral niet moet doen; Er tegen vechten. Go with the flow werkt het best.
Als je naast iemand slaapt: Probeer diegene aan te raken. Als je in verbinding staat met een ander (fysiek) dan gebeurt het niet.
Inmiddels kan ik het overdag al aanvoelen als het die avond gaat gebeuren : Je hoort/voelt een bepaalde ruis , zoals een radiosignaal.
Wat je vooral niet moet doen; Er tegen vechten. Go with the flow werkt het best.
Als je naast iemand slaapt: Probeer diegene aan te raken. Als je in verbinding staat met een ander (fysiek) dan gebeurt het niet.
Heb dit twee of drie keer gehad ja en dat is toch wel even schrikken inderdaad. Geen idee wat je er verder aan kan doen. Heb dat nooit onderzocht zelf omdat het incidenteel een keertje voorkwam.
Ja dat had ik ook eens...een of ander donker gestalte dat door mijn kamer naar me toe zweefde. Was wel naar.quote:
Goddank maar één keer gehad. Eerst dacht ik "omg ik kan niet meer bewegen" en toen kwam dat zeer onaangename halve hallucineren. In mijn geval was ik ervan overtuigd dat iets of iemand naar me stond te staren, ook al was het pikkedonker in de kamer. Brrrrr.
Sterkte ermee.
Ja, zeker bekend met het fenomeen!
Ik heb later ontdekt, door me te verdiepen in uittreden/astrale projectie, dat die slaapverlamming dus de opmaat blijkt te zijn naar een uittreding. Maar goed, niet dat je daar heel van aan hebt als je een demoon op je borstkast ziet zitten die je eng zit aan te kijken.
Maar het is wel de toestand, de benodigdheid, die nodig is om tot astrale projectie te komen; hat gaat eraan vooraf.
Duzzzzz... als ik het nu ervaar, maak ik er dankbaar gebruik van en ga dan lekker 'op reis'.
Ik heb later ontdekt, door me te verdiepen in uittreden/astrale projectie, dat die slaapverlamming dus de opmaat blijkt te zijn naar een uittreding. Maar goed, niet dat je daar heel van aan hebt als je een demoon op je borstkast ziet zitten die je eng zit aan te kijken.
Maar het is wel de toestand, de benodigdheid, die nodig is om tot astrale projectie te komen; hat gaat eraan vooraf.
Duzzzzz... als ik het nu ervaar, maak ik er dankbaar gebruik van en ga dan lekker 'op reis'.
Eens kijken
Ik heb er ook regelmatig last van. Soms gaat het een tijdje goed. Toevallig eergisteren weer hallucinaties gehad. Dit keer voelde ik een regenworm in mijn pyjama broek . Ik moet dan even een paar minuten bijkomen voordat ik weer "mezelf" ben en overtuigd ben dat het niet echt was. Ik zie over het algemeen geen personen, maar vaak dieren (spinnen komen helaas vaak voorbij). Mijn man schrok zich de eerste keren kapot van me, nu laat hij me maar weer zelf tot bewustzijn komen. Heb ook een aantal keer gehad dat ik "wakker" was en niet kon ademen. Dat was echt heel erg eng. De aanvallen met dieren of dingen zien kan ik later wel om lachen, doet het goed op feestjes 
. Ik moet dan even een paar minuten bijkomen voordat ik weer "mezelf" ben en overtuigd ben dat het niet echt was. Ik zie over het algemeen geen personen, maar vaak dieren (spinnen komen helaas vaak voorbij). Mijn man schrok zich de eerste keren kapot van me, nu laat hij me maar weer zelf tot bewustzijn komen. Heb ook een aantal keer gehad dat ik "wakker" was en niet kon ademen. Dat was echt heel erg eng. De aanvallen met dieren of dingen zien kan ik later wel om lachen, doet het goed op feestjes
And so the lion fell in love with the lamb
Jaaa!!! Die ruis inderdaad. Al heb ik dat zelf niet al overdag dan, geloof ik. Wel in bed in m'n oor/hoofd. Net alsof m'n hersenen een soort radio-signaalgeluid maken.quote:Op donderdag 4 maart 2021 13:18 schreef Brybry het volgende:
Ik kan mezelf inmiddels wel expert noemen op dit gebied..
Inmiddels kan ik het overdag al aanvoelen als het die avond gaat gebeuren : Je hoort/voelt een bepaalde ruis , zoals een radiosignaal.
Wat je vooral niet moet doen; Er tegen vechten. Go with the flow werkt het best.
Als je naast iemand slaapt: Probeer diegene aan te raken. Als je in verbinding staat met een ander (fysiek) dan gebeurt het niet.
In de half-slaap-staat, ook vaak een werkelijk afgrijselijk snerpend, ondefinieerbaar geluid gehoord, echt een ongelooflijke tyfusherrie. En geluid zo kut, dat het een soort pijn doet. Weet niet hoe ik het zou moeten omschrijven. Dit schijnt dus de zogenaamde 'trillingstoestand' te zijn, waarbij lichaam en geest min of meer losgekoppeld worden.
Eens kijken
Ook wel ervaring mee. Soort van, omdat ik alleen last heb van de hallucinaties en niet de verlamming. En de hallucinaties kunnen zowel beelden als stemmen.
Ik kan nog wel mijn eerste enge hallucinatie herinneren. Ik was een jaar of 16 en ik werd midden in de nacht wakker. Vervolgens zie ik in mijn slaapkamer een dode? vent op een stoel zitten. En aan beide kanten van die stoel stond een figuur in een donker gewaad. Het eerste wat ik denk is dat ik nog half lig te slapen. Dus ik doe mijn ogen weer dicht in de hoop dat het weg is wanneer ik mijn ogen weer open. Niet dus. Toen werd ik toch wel bang. Ik draaide me om (lag op m’n zij), deed m’n ogen weer dicht en hoopte dat het snel voorbij zou gaan.
Inmiddels ben ik wel achter gekomen dat ik er vooral last van heb wanneer het buiten stormt. Slecht weer zorgt ervoor dat ik heel raar ga dromen en ook last krijg van slaaphallucinaties. En volgens mij heeft stres ook wel invloed.
Ik kan nog wel mijn eerste enge hallucinatie herinneren. Ik was een jaar of 16 en ik werd midden in de nacht wakker. Vervolgens zie ik in mijn slaapkamer een dode? vent op een stoel zitten. En aan beide kanten van die stoel stond een figuur in een donker gewaad. Het eerste wat ik denk is dat ik nog half lig te slapen. Dus ik doe mijn ogen weer dicht in de hoop dat het weg is wanneer ik mijn ogen weer open. Niet dus.
Toen werd ik toch wel bang. Ik draaide me om (lag op m’n zij), deed m’n ogen weer dicht en hoopte dat het snel voorbij zou gaan. Inmiddels ben ik wel achter gekomen dat ik er vooral last van heb wanneer het buiten stormt. Slecht weer zorgt ervoor dat ik heel raar ga dromen en ook last krijg van slaaphallucinaties. En volgens mij heeft stres ook wel invloed.
ROBODEMONS..................|:(
Ja, mijn partner heeft dat, al jaren. Die was bang om te gaan slapen. Ik ben dat toen gaan uitzoeken, en heb het ook gevonden. En heb ik ook hier op dit forum ergens over geschreven. Met links en zo, meen ik.quote:
Ik heb hier nu een jaar of vijf last van en het is ontzettend hinderlijk. Ik vind het gelukkig nu minder eng omdat ik het herken, maar de eerste seconden schrik ik me nog steeds de tering. De laatste maanden komt het steeds vaker voor terwijl ik veel minder last heb van onderliggende problematiek zoals depressies of middelen gebruik. Ik heb geen slaapstoornis en heb een gezond slaapritme maar toch blijft dit voorkomen.
Zijn er hier mensen die dit ook ervaren, of zich hierin herkennen? Zo ja, heb je manieren gevonden om er minder vaak last van te hebben? Werkt mediteren hier bijvoorbeeld goed tegen? Heb je therapie hier voor gehad zoals slaap CGT?
Ik hoef er niet zozeer van af want het is niet schadelijk voor zover men weet, maar er is zo weinig over bekend dat ik benieuwd ben naar ervaringen van anderen. Ik begrijp dat met 8% de kans niet heel groot is en ik ken niemand in mijn privé leven die hier last van heeft.
In ieder geval is het zo, even kort samengevat van uit mijn geheugen.........
Ter bescherming van jezelf verlamt je lichaam tijdens de slaap. Waarom? Tijdens de remfase, de droomfase, kun je in een droom bewegen, slaan, bewegen. En daardoor je zelf verwonden, je slaat of trapt tegen de muur, kunt uit bed vallen enz. Nu kan het zijn dat dat niet helemaal synchroom loopt, dat je nog eventjes verlamd ben terwijl je al wakker wordt. Of al bent, want het komt ook wel eens voor, nog zeldener, dat je het al meemaakt bij het inslapen. Dus de eerste en de laatste 15-30 seconden (of iets langer) vlak voordat je in slaap valt en / of direct nadat je wakker wordt.
Het is akelig als je niet weet wat het is, waar het vandaan komt. Mijn vrouw omschreef het alsof er een man in de kamer was die boven op haar lag en ze wilde bewegen maar kon dat niet. Daardoor raakte ze in paniek en kreeg dan ook geen lucht meer.
De oplossing is ... als je weet wat het is, en waarom het wel eens gebeurt, en het overkomt je (weer), realiseer je wat het is dat er gebeurt, en blijf gewoon rustig liggen wetende dat het zo over is en dat het absoluut geen kwaad kan. Sindsdien heb ik van mijn vrouw (partner) nooit meer iets erover gehoord.
Ik herinner me dat ik in die andere bijdrage (meen zelfs dat ik een topic had gemaakt) een link naar een heel goed Nederlandstalig artikel erbij had geplaatst.
Dat is iets dat ik mis op ons forum; dat je een lijst kunt oproepen van topics die je geopend hebt. Of eventueel zelfs ook van een ander. Zou het een stuk makkelijker maken om iets terug te vinden.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Een aankondiging dat het weer ging gebeuren, lijkt mij wel heel apart om voor het inslapen mee te krijgen dat je weer een nacht met slaapverlamming staat te wachtenquote:
[..]
Jaaa!!! Die ruis inderdaad. Al heb ik dat zelf niet al overdag dan, geloof ik. Wel in bed in m'n oor/hoofd. Net alsof m'n hersenen een soort radio-signaalgeluid maken.
In de half-slaap-staat, ook vaak een werkelijk afgrijselijk snerpend, ondefinieerbaar geluid gehoord, echt een ongelooflijke tyfusherrie. En geluid zo kut, dat het een soort pijn doet. Weet niet hoe ik het zou moeten omschrijven. Dit schijnt dus de zogenaamde 'trillingstoestand' te zijn, waarbij lichaam en geest min of meer losgekoppeld worden.
Ik heb me er ook in verdiept, de eerste keren wist ik niet wat ik er van moest maken. Ik ben zo spiritueel als een baksteen maar ik was hier destijds flink van geschrokken. Ik weet ook niet wat ik enger vond, de hallucinaties, de ademhalingsproblemen of de verlamming.quote:
[..]
Ja, mijn partner heeft dat, al jaren. Die was bang om te gaan slapen. Ik ben dat toen gaan uitzoeken, en heb het ook gevonden. En heb ik ook hier op dit forum ergens over geschreven. Met links en zo, meen ik.
In ieder geval is het zo, even kort samengevat van uit mijn geheugen.........
Ter bescherming van jezelf verlamt je lichaam tijdens de slaap. Waarom? Tijdens de remfase, de droomfase, kun je in een droom bewegen, slaan, bewegen. En daardoor je zelf verwonden, je slaat of trapt tegen de muur, kunt uit bed vallen enz. Nu kan het zijn dat dat niet helemaal synchroom loopt, dat je nog eventjes verlamd ben terwijl je al wakker wordt. Of al bent, want het komt ook wel eens voor, nog zeldener, dat je het al meemaakt bij het inslapen. Dus de eerste en de laatste 15-30 seconden (of iets langer) vlak voordat je in slaap valt en / of direct nadat je wakker wordt.
Het is akelig als je niet weet wat het is, waar het vandaan komt. Mijn vrouw omschreef het alsof er een man in de kamer was die boven op haar lag en ze wilde bewegen maar kon dat niet. Daardoor raakte ze in paniek en kreeg dan ook geen lucht meer.
De oplossing is ... als je weet wat het is, en waarom het wel eens gebeurt, en het overkomt je (weer), realiseer je wat het is dat er gebeurt, en blijf gewoon rustig liggen wetende dat het zo over is en dat het absoluut geen kwaad kan. Sindsdien heb ik van mijn vrouw (partner) nooit meer iets erover gehoord.
Ik herinner me dat ik in die andere bijdrage (meen zelfs dat ik een topic had gemaakt) een link naar een heel goed Nederlandstalig artikel erbij had geplaatst.
Dat is iets dat ik mis op ons forum; dat je een lijst kunt oproepen van topics die je geopend hebt. Of eventueel zelfs ook van een ander. Zou het een stuk makkelijker maken om iets terug te vinden.
Nu herken ik het na een paar seconden. In eerste instantie schrik ik me nog steeds de tering, maar daarna kan ik het plaatsen en gaat het vanzelf weg. Ik heb ook regelmatig dat ik weer inslaap en dat het dan direct weer gebeurt, maar als ik even mijn bed uit ga is het meestal weer weg.
Ik blijf het bizar vinden dat je hersenen dit kunnen doen, ik heb nog nooit gehallucineerd dmv drugs en het verklaard waarschijnlijk een hoop spookverhalen van vroeger over spookhuizen en zo.
Wat me opvalt is dat meerdere mensen aangeven dat ze het maar een paar keer hebben gehad. Ik heb het nu al een aantal jaar tussen de 6 en 10 keer als het niet meer is. Soms zelfs meerdere keren per week.
Uhm, mijn partner in crime heeft hier ook last van.
wat heb je lalemaal ondernomen?
wat heb je lalemaal ondernomen?
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Ik heb het nu al zeker een jaar of 7, gemiddeld 2x per maand. Wanneer ik meer stress heb nemen de aanvallen toe. Ik neem tegenwoordig wel melatonine, om snel in te slapen. Dat lijkt het iets te verminderen.quote:
[..]
Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Een aankondiging dat het weer ging gebeuren, lijkt mij wel heel apart om voor het inslapen mee te krijgen dat je weer een nacht met slaapverlamming staat te wachten
[..]
Ik heb me er ook in verdiept, de eerste keren wist ik niet wat ik er van moest maken. Ik ben zo spiritueel als een baksteen maar ik was hier destijds flink van geschrokken. Ik weet ook niet wat ik enger vond, de hallucinaties, de ademhalingsproblemen of de verlamming.
Nu herken ik het na een paar seconden. In eerste instantie schrik ik me nog steeds de tering, maar daarna kan ik het plaatsen en gaat het vanzelf weg. Ik heb ook regelmatig dat ik weer inslaap en dat het dan direct weer gebeurt, maar als ik even mijn bed uit ga is het meestal weer weg.
Ik blijf het bizar vinden dat je hersenen dit kunnen doen, ik heb nog nooit gehallucineerd dmv drugs en het verklaard waarschijnlijk een hoop spookverhalen van vroeger over spookhuizen en zo.
Wat me opvalt is dat meerdere mensen aangeven dat ze het maar een paar keer hebben gehad. Ik heb het nu al een aantal jaar tussen de 6 en 10 keer als het niet meer is. Soms zelfs meerdere keren per week.
And so the lion fell in love with the lamb
Ik heb onderzoek gedaan op internet maar ik kwam niet verder dan feiten, interpretaties van ervaringen en de conclusie dat de aanleidingen heel divers zijn, en op mij van toepassing zijn. Vandaar dit topicquote:
Uhm, mijn partner in crime heeft hier ook last van.
wat heb je lalemaal ondernomen?
De big G vindt het voor je door op FOK! + subforum + deel van de TT of een steekwoordje te zoeken.. maar idd, het zou tof zijn als je dat in een soort van MyAT te kunnen.quote:
[..]
Ja, mijn partner heeft dat, al jaren. Die was bang om te gaan slapen. Ik ben dat toen gaan uitzoeken, en heb het ook gevonden. En heb ik ook hier op dit forum ergens over geschreven. Met links en zo, meen ik.
In ieder geval is het zo, even kort samengevat van uit mijn geheugen.........
Ter bescherming van jezelf verlamt je lichaam tijdens de slaap. Waarom? Tijdens de remfase, de droomfase, kun je in een droom bewegen, slaan, bewegen. En daardoor je zelf verwonden, je slaat of trapt tegen de muur, kunt uit bed vallen enz. Nu kan het zijn dat dat niet helemaal synchroom loopt, dat je nog eventjes verlamd ben terwijl je al wakker wordt. Of al bent, want het komt ook wel eens voor, nog zeldener, dat je het al meemaakt bij het inslapen. Dus de eerste en de laatste 15-30 seconden (of iets langer) vlak voordat je in slaap valt en / of direct nadat je wakker wordt.
Het is akelig als je niet weet wat het is, waar het vandaan komt. Mijn vrouw omschreef het alsof er een man in de kamer was die boven op haar lag en ze wilde bewegen maar kon dat niet. Daardoor raakte ze in paniek en kreeg dan ook geen lucht meer.
De oplossing is ... als je weet wat het is, en waarom het wel eens gebeurt, en het overkomt je (weer), realiseer je wat het is dat er gebeurt, en blijf gewoon rustig liggen wetende dat het zo over is en dat het absoluut geen kwaad kan. Sindsdien heb ik van mijn vrouw (partner) nooit meer iets erover gehoord.
Ik herinner me dat ik in die andere bijdrage (meen zelfs dat ik een topic had gemaakt) een link naar een heel goed Nederlandstalig artikel erbij had geplaatst.
Dat is iets dat ik mis op ons forum; dat je een lijst kunt oproepen van topics die je geopend hebt. Of eventueel zelfs ook van een ander. Zou het een stuk makkelijker maken om iets terug te vinden.
OT: had van dit fenomeen nog nooit van gehoord, klinkt horror-achtig nasty.. pff..
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Bij periodes last van. Bekende shadow figuren inderdaad, lichte stemmen, 'white noise', naar beneden getrokken worden lijkt het, hoge tonen in mijn oor. Ik weet wat het in theorie is. Maar gevoelsmatig moet ik altijd zsm ontsnappen van de verlamming omdat er anders foute dingen gebeuren.
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
https://www.slaapinfo.nl/(...)rig/slaapverlamming/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Slaapverlamming
https://www.mst.nl/p/aand(...)utenlang%20aanhouden.
Heb het zelf eens gegoogled, gewoon in het Nederlands; slaapverlamming.
Vond zelf de derde (onderste hier) het beste. Let op, verlamming kan ook paralyse genoemd worden
[ Bericht 21% gewijzigd door LeesFoknl op 04-03-2021 15:14:39 ]
https://nl.wikipedia.org/wiki/Slaapverlamming
https://www.mst.nl/p/aand(...)utenlang%20aanhouden.
Heb het zelf eens gegoogled, gewoon in het Nederlands; slaapverlamming.
Vond zelf de derde (onderste hier) het beste. Let op, verlamming kan ook paralyse genoemd worden
[ Bericht 21% gewijzigd door LeesFoknl op 04-03-2021 15:14:39 ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Heb het een paar keer gehad. Ging altijd gepaard met stress, slaaptekort, pijn.
En het gaat altijd over hetzelfde. Ik hallucineer dan niet (ik zie nooit personen, of beesten, hoor geen stemmen) maar ik 'voel' wel dat ik z.s.m. er weer uit moet. Ik raak in paniek. Heb het gevoel dat ik doodga. Word naar beneden getrokken.
Ik weet nog wel toen ik heel erg last had van dissociatie, dat ik een keer zo'n verlamming heb gehad (stress, slaaptekort, huilen) en toen werd ik echt 'naar beneden gezogen' en iets in mij vertelde mij je moet eruit, anders kom je er nooit meer uit, en blijf je voor altijd in die out of body experience. That was some scary shit.
Ik probeer dan altijd bijv. mijn vinger te bewegen, of een lichaamsdeel te bewegen. Soms lukt het dan mezelf wakker te krijgen. Soms niet. Altijd janken als ik dan wakker word, van opluchting, van angst ook.
Alleen 1 keer (de laatste keer, had ik pijn en stress) probeerde ik mijn vinger te bewegen, droomde ik dat ik wakker werd in mijn bed, en vervolgens werd ik pas echt wakker. Dat was een gare inception. Toen hoorde ik trouwens wel stemmen, maar het was meer zo'n rare ruis.
En ja, ik heb het ook alleen als ik op mijn rug slaap. Gelukkig ben ik een zij-buikslaper.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 04-03-2021 17:39:32 ]
En het gaat altijd over hetzelfde. Ik hallucineer dan niet (ik zie nooit personen, of beesten, hoor geen stemmen) maar ik 'voel' wel dat ik z.s.m. er weer uit moet. Ik raak in paniek. Heb het gevoel dat ik doodga. Word naar beneden getrokken.
Ik weet nog wel toen ik heel erg last had van dissociatie, dat ik een keer zo'n verlamming heb gehad (stress, slaaptekort, huilen) en toen werd ik echt 'naar beneden gezogen' en iets in mij vertelde mij je moet eruit, anders kom je er nooit meer uit, en blijf je voor altijd in die out of body experience. That was some scary shit.
Ik probeer dan altijd bijv. mijn vinger te bewegen, of een lichaamsdeel te bewegen. Soms lukt het dan mezelf wakker te krijgen. Soms niet. Altijd janken als ik dan wakker word, van opluchting, van angst ook.
Alleen 1 keer (de laatste keer, had ik pijn en stress) probeerde ik mijn vinger te bewegen, droomde ik dat ik wakker werd in mijn bed, en vervolgens werd ik pas echt wakker. Dat was een gare inception. Toen hoorde ik trouwens wel stemmen, maar het was meer zo'n rare ruis.
En ja, ik heb het ook alleen als ik op mijn rug slaap. Gelukkig ben ik een zij-buikslaper.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 04-03-2021 17:39:32 ]
|
|
