[OUD SC] Op het bankje bij de belastingdienst

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 13:09 schreef Quoi het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat 'iedereen zo gevoelig is'. Adem in, adem uit. Het is gewoon soms lastig manoeuvreren met termen.

Ik typte mijn post voordat de jouwe er stond In de post erboven staat letterlijk wat ik citeer. Jij noemt dat bijvoorbeeld lange tenen, maar daavoor gelden dezelfde vragen eigenlijk.

Ik weet trouwens niet hoe ik de indruk wek niet door te ademen. Volgens mij post ik vrij normaal en constructief?

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 13:19 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Ik typte mijn post voordat de jouwe er stond In de post erboven staat letterlijk wat ik citeer. Jij noemt dat bijvoorbeeld lange tenen, maar daavoor gelden dezelfde vragen eigenlijk.

Ik weet trouwens niet hoe ik de indruk wek niet door te ademen. Volgens mij post ik vrij normaal en constructief?

Ha zo leek het. Maar nog steeds: ik zeg daar niet dat iedereen zo gevoelig is.

Ik corrigeer mensen altijd op mijn naam. Mensen weten het niet altijd en ik vind het zelf ook prettig andermans naam juist uit te spreken.

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 12:57 schreef Quoi het volgende:

[..]

Tuurlijk. Maar daar heb ik het ook niet over. Als iemand mij corrigeert omdat iemand gekwetst is, zal ik bijna klakkeloos de term overnemen waar diegene zich prettig bij voelt. Alleen: ik kan dat niet bij iedereen a priori goed aanvoelen. En de tenen zijn dan soms erg lang. Terwijl ik dan denk: ja duhhhh kon ik toch niet weten, ik doe mijn best.

En dat vind ik ingewikkeld. Ik zie mensen daardoor op eieren lopen en wedden dat iemand hier in een post weleens gekleurd toch verandert in zwart, onee toch bruin getint, omdat diegene ook niet meer weet waar 'ie "goed" aan doet.

Toevallig word ik bijna standaard aangeduid als man (zélfs als ik aangeef op een formulier dat ik vrouw ben), maar ben daar niet verbolgen over. Het is inderdaad niet altijd meteen duidelijk. Bij mij door mijn naam, bij een ander door uiterlijk.

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 13:12 schreef Mariposas het volgende:
Ik vermijd zoveel waar mogelijk. Ik heb veel telefonisch contact, en als ik iemand bel en aan de lijn krijg zeg ik bijvoorbeeld nooit: spreek ik met meneer Jansen, maar zeg ik: ik ben op zoek naar meneer Jansen. Ook in de speeltuin zal ik nooit zeggen: laat dat meisje maar even van de glijbaan gaan, dan zeg ik dus: laat dat kindje maar even van de glijbaan gaan.

Ik had vandaag mijn gouden ticket voor 10 minuten winkelen in de HEMA. Dat was an sich heel fijn, maar 10 minuten is wel echt mega krap. Iets teveel gekocht omdat ik geen bedenktijd had, oeps.

Nou, ik vind het dus wel heel raar om een kind in de speeltuin geen ‘jongetje’ of ‘meisje’ te mogen noemen. Ik vind het ook niet erg om er op aangesproken te worden als ik het verkeerd zeg. Maar een samenleving waarin we iedereen ‘persoon’ noemen vind ik ook vreemd.
Daarnaast voel ik me écht vrouw en zou ik het weer vervelend vinden als ik als mens of persoon aangeduid zou worden.

Het is complexe materie, dat blijkt wel weer. Ik voel wel steeds vaker een soort angst om het verkeerd te zeggen, terwijl ik dat absoluut niet met de verkeerde bedoelingen doe.

Het enige wat ik irritant vind is als mensen me Indo noemen omdat ik Moluks ben en dat is gewoon een dingetje, maar goed, ik neem niemand iets kwalijk want echt same difference. Daar zit denk ik wel een groot verschil in, veel mensen reageren heftig op dingen die niet kwetsend bedoeld zijn. En dan denk ik wel eens joh begrip werkt toch gewoon ook twee kanten op?

Het enige dat mij echt pissed krijgt is als mensen vragen waar ik vandaan kom op basis van mijn naam. En als ik dan een (binnenlandse) stad zeg: "nee nee waar kom je ECHT vandaan?"
Moet ik mijn paspoort laten zien dan?
Die opmerking zegt echt heel veel over hoe deze mensen denken over "buitenlanders". Als ze iets vragen over de naam is dat heel anders.

Dat ze de naam fout uitspreken boeit me dan echt helemaal niets.

Ik vind het helemaal niet erg als iemand op basis van mijn man vraagt of ik andere roots heb.
Ik zie het maar als belangstelling

Ik wist niet dat ik zoveel kleding heb. Ik dacht dat ik klaar was met uitpakken kom ik nog een koffer tegen

Wij noemen de haarkleur van Soneal ook oranje trouwens, en dat is het ook.

Waar ik me wél aan stoor; ''normale'' groepen mensen een aanduiding geven.
Cishet, neurotypisch, cisgender etc.

Let op, daar komen de reacties op "normale".
Mss moet je het maar meerderheid noemen? Of doorsnee? Idk

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 14:03 schreef oh-oh het volgende:
Let op, daar komen de reacties op "normale".
Mss moet je het maar meerderheid noemen? Of doorsnee? Idk

De norm?

Maar die vrouw kan prima geboren en getogen Tilburgse zijn met een Nederlandse nationaliteit toch?

Ik heb dat "waar kom je vandaan" probleem niet zo, toen ik 18 was woonde ik in Philadelphia en kreeg ik de vraag regelmatig en dacht eerst nog dat het door mijn Engels kwam, maar dat was het op zich niet, want ze gokten meestal New Jersey, dus ik klonk niet buitenlands, het was vooral verwarrend omdat het soort van accentloos Amerikaans was.

Toen ik 22 was woonde ik in Palm Beach Gardens in Florida, en in 1969 was dat nog moeras, dus niemand komt er vandaan en de "Where you from" vraag is zo ongeveer standaard.
Maar dat is hij in de VS toch wel want men verhuist makkelijk tig staten verderop.

Overigens kreeg ik de vraag gisteren nog min of meer, met een "maar je komt hier niet vandaan?!" opmerking, op basis van mijn Nederlands dat idd meer ABN richting Goois is dan het lokale dialect, terwijl mijn roots toch echt wel in deze gemeente liggen, de hele familie aan vaderskant woont hier.
Aan moederskant liggen de roots in Drenthe, maar mijn ouders hebben bewust gekozen ons Nederlandstalig op te voeden en spreken hun eigen dialecten (Drents en Veluws) niet met ons, ook niet met elkaar trouwens, maar wel als ze in Drenthe of op de Veluwe zijn met familie en anderen die dialect spreken.

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 14:04 schreef amaranta het volgende:

[..]

Ik had laatst precies dit. Maar dan van mij uit. We zijn op het werk bezig met de taalvriendelijke school. En we moesten inventariseren welke talen/landen er allemaal in onze groep aanwezig waren. Maar ik stond in een andere klas. En een van de meisjes had dus een Marokkaanse voornaam én achternaam.
Dus ik vroeg waar ze vandaan kwam (Ik weet niet meer precies in welke bewoording ik het vroeg). En toen zei ze Nederland.
En toen vroeg ik of papa of mama dan uit een ander land kwamen. Maar haar moeder kwam uit Tilburg zei ze.
Maar later zag ik haar moeder en haar moeder is wel echt een Marokkaanse vrouw. Alleen voor dit meisje was het dus gewoon Nederlands.

Maar op zich nam je het wel aan toen ze zei dat ze Nederlandse was. Ik denk dat net dat ontkennen als je het zegt zo vervelend en kwetsend is. Als kind gaf mij dat het gevoel dat ik er toch niet bij hoorde. Ook al was ik er geboren en opgegroeid.
Volgens mij kan dat echt schadelijk zijn als het vaak gebeurt. Maar later is dan wel iedereen verontwaardigd als een talentvol iemand met andere roots voor een ander land gaat voetballen bijvoorbeeld. Tja.

Hier in deze nieuwbouwwijk is het ook een regelmatig terugkomende vraag, terwijl bijna iedereen duidelijk heel erg Nederlands oogt.

Maar... als ik de donkere overbuurvrouw zou vragen zou ik ook bedoelen of ze uit dit dorp komt of uit een ander dorp of uit de stad, en niet waar zij of haar ouders elders op de wereld geboren zijn, terwijl dat misschien wel zo opgevat zou worden.
Aan de andere kant zou ik een antwoord als "Utrecht" ook gewoon als antwoord op mijn vraag zien en er geen "Ja maar, waar liggen je roots" vraag achteraan gooien.
Ik snap wel dat dat lastig is voor mensen die op basis van uiterlijk geen 6 generaties in NL wonen, maar soms bedoelen mensen gewoon waar je vorige woonplaats was, of waar je bent opgegroeid.

Het gekke is dat ik het de donkere overbuurvrouw daarom waarschijnlijk een stuk minder makkelijk zal vragen dan haar blanke buurman.

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 13:58 schreef Bottoms_up het volgende:
Het enige dat mij echt pissed krijgt is als mensen vragen waar ik vandaan kom op basis van mijn naam. En als ik dan een (binnenlandse) stad zeg: "nee nee waar kom je ECHT vandaan?"
Moet ik mijn paspoort laten zien dan?
Die opmerking zegt echt heel veel over hoe deze mensen denken over "buitenlanders". Als ze iets vragen over de naam is dat heel anders.

Dat ze de naam fout uitspreken boeit me dan echt helemaal niets.

Hoe zou je het wel prettig geformuleerd vinden? Ik vind dat altijd lastig, terwijl het in mijn werk soms wel relevant is om te vragen naar iemands (culturele) achtergrond.

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 14:30 schreef amaranta het volgende:
Overigens ben ik dus Spaans mét Spaans paspoort. Nooit ook overwogen om Nederlandse nationaliteit aan te vragen.
Krijg ik ook wel vragen over.

Oh dear, zometeen schopt Wilders je het land uit

quote:

Op zaterdag 6 maart 2021 14:06 schreef amaranta het volgende:

[..]

Waarom zou iemand dat op basis van je man vragen?
Ik heb ook niet dezelfde roots als mijn man.

Naam.
Mijn man heeft een oer Nederlandse voor- en achternaam