Ik zou graag jullie mening willen horen over het volgende:
Ik werk ruim 14 jaar bij een bouwbedrijf. Ik heb er altijd met veel plezier gewerkt en de verstandhouding met mijn werkgevers (familiebedrijf) is uitstekend.
Maar begin vorig jaar merkte ik aan mezelf dat ik wat moeite begon te krijgen om mezelf te motiveren. De koek begon op te raken en ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik toe was aan een andere omgeving, een ander bedrijf, andere gezichten, enz, enz.
Afgelopen najaar kwam ik opeens thuis te zitten door een kwetsuur en was ik voornamelijk daar mee bezig.
Door het geëtter in ziekenhuizen met corona ben ik pas een paar weken geleden geopereerd en zit ik nu in de revalidatieproces.
Ik richtte me er op om na mijn herstel gewoon weer bij mijn huidige werkgever aan de gang te gaan.
Maar gisteren kreeg ik contact met een ander bedrijf. Zelfde soort bedrijf als waar ik nu zit. Ze zijn geïnteresseerd in mij en hun voorstel ziet er in de eerste instantie goed uit en de eerste indruk van het bedrijf voelt ook goed. Dit en de situatie voor mijn ziekmelding zette me aan het denken.
Maar omdat ik nu ruim 4 maanden thuis zit en ik met mijn werkgever op goede voet sta twijfel ik.
Had ik afgelopen periode niet thuis gezeten dan was ik gaan handelen. Ik heb voor nu een gesprek geweigerd omdat ik me anders een soort Judas zou voelen naar mijn huidige werkgever.
Wat denken jullie? Is het onredelijk als ik voor m'n eigen geluk ga en de stap zet die ik graag wil zetten?
Of kan ik dit in de huidige situa
niet maken en moet ik voorlopig bij m'n huidige werkgever blijven?
Ik kan vanavond niet vaak reageren maar ben benieuwd hoe jullie er tegenaan kijken.