[Koers] Giro d'Italia 2021 #1

Gianni is boos en heeft er geen zin meer in.

We kunnen niet wachten.

Dat Koffieplanter dit allemaal mist zeg. Nepfan.

Het parcours:



Leuk:



Nu niet echt tijd om het parcours uitgebreid te bestuderen, daar komen we later nog op terug. Maar één ding heb ik al wel gezien: De Fedaia zit er eindelijk weer eens in. Wel op de verkeerde plek, maar goed, je kan niet alles hebben.

quote:

Op woensdag 24 februari 2021 17:12 schreef Koffieplanter het volgende:

Giro d'Italia 2010 - Poggio Civitella

Comeback.

Wel jammer dat deze rit een kilometer of 60 korter gaat zijn.

Nou, vooruit, laten we de route dan nog maar eens wat beter inspecteren.

Etappe 1: Torino - Torino (ITT) 8 mei

Beginnen met een korte tijdrit, het lijkt de Vuelta wel! Daar starten we in een kathedraal in Burgos, hier starten we in Turijn. Niet in een kathedraal, al komen we in de buurt van de startlocatie wel een fraaie kerk tegen. In de buurt van de finish ligt een kathedraal, al zal het koninlijk paleis meer in het oog springen. Even opwarmen, dit stelt verder niet veel voor. Turijn is natuurlijk een bekende stad. De Giro is er de laatste jaren ook wel eens aangekomen, in 2016 bijvoorbeeld nog. Toen won Nikias Arndt, of all places. We schrijven nu alvast Ganna op.

Etappe 2: Stupinigi (Nichelino) - Novara 9 mei

Een openingsweekend om snel te vergeten, zoveel is wel duidelijk. Sprinten in Novara, waar het aan het eind nog wel heel licht omhoog lijkt te gaan. Tja, niet echt best. Giuseppe Saronni komt uit Novara, maar ik kan me toch niet voorstellen dat hij dit als een mooi eerbetoon ziet.

Etappe 3: Biella - Canale 10 mei

Dit lijkt er al wat meer op. Een heuvelrit, min of meer. Geen idee hoe zwaar die klimmetjes precies zijn, maar op basis van dit profiel zou je vermoeden dat een aantal sprinters dit eventueel ook nog wel moeten kunnen overleven. Niet spannend, maar iets beter dan de vorige rit.

Etappe 4: Piacenza - Sestola 11 mei

De eerste aankomst bergop. Redelijk wat heuvelwerk onderweg, daarna een enorm steile aankomst. In 2016 kwam er ook al eens een rit aan in Sestola, toen won de nog jonge en onbekende Ciccone vanuit de vlucht. Dit jaar kan het anders zijn, want we gaan op een andere manier naar Sestola klimmen. Vier kilometer aan 10%, dat gaat een ander verhaal opleveren. Kan daadwerkelijk voor de klassementsrenners zijn. Daarna nog wel even een vlake stukje richting de finish, maar toch een interessante rit.

Etappe 5: Modena - Cattolica 12 mei

Tja. We rijden wel richting de kust, misschien dat de wind nog iets kan doen ofzo.

Etappe 6: Grotte di Frasassi - Ascoli Piceno (San Giacomo) 13 mei

Korte rit wel, dat zijn we eigenlijk niet gewend van de Giro. De analyse van Renaat is dat de renners dit jaar vooral in de bus gaan zitten en dat de vermoeidheid ook deels zal gaan ontstaan door al die lange verplaatsingen. Hoewel dit op de fiets zelf ook een lastig dagje kan worden. De slotklim is 16 kilometer lang, het gaat aan 6% gemiddeld omhoog. Richting het eind van de klim wat werk aan 7 à 8%, het zal vermoedelijk geen groots spektakel worden maar in de eerste week mag dit wel.

Etappe 7: Notaresco - Termoli 14 mei

Weer eens een dag langs de kust, over wegen waar we praktisch ieder jaar te vinden zijn. Erg jammer. De inmiddels onvermijdelijke omleiding richting Chieti zit er ook weer in, we kunnen weer zwaaien naar de familie van Ciccone.

Etappe 8: Foggia - Guardia Sanframondi 15 mei

Het tweede weekend begint met een soortement bergrit. Bocca della Selva is een klim die wel vaker in de Giro is voorgekomen, stelt niet gigantisch veel voor. De slotklim lijkt ook niet direct heel lastig te zijn. Kan zo snel niet een profiel vinden, maar we komen een kleine 400 meter hoger uit in 6,5 kilometer. Dat is ook weer niet niets, maar de verschillen zullen beperkt zijn. Lijkt me eigenlijk vooral een rit voor de vluchters. Derde weekenddag, derde dag helemaal niks.

Etappe 9: Castel di Sangro - Campo Felice (Rocca di Cambio) 16 mei

Dit ziet er iets beter uit, hoewel het ook niet direct heel erg fantastisch is. De klim naar Ovindoli is een kilometer of 15 lang aan 4,6% gemiddeld, ja, dat gaat dus eigenlijk helemaal niets opleveren. Daarna is het vrij lang vlak, voor er een onverhard klimmetje volgt richting de finish. Dat onverharde klimmetje gaat wel leuk zijn en spektakel opleveren, maar alles daarvoor is vrij meh. Nee, dit wordt eigenlijk wel een flopweekend. Beperkte verschillen, ritzeges voor vroege vluchters. Als we tegen deze tijd weer een polonaise mogen lopen zullen we dat niet doen, omdat daar dan totaal geen reden toe is. Vrij negatief, laten we in ieder geval hopen dat de slotklim leuk wordt. Weggetje staat alvast niet op streetview, alleen het begin. Grind dat prima in de Strade Bianche zou passen, maar dan gaat het dus ook nog een kilometer of drie vrij pittig omhoog. Kans is groot dat het niet veel meer dan een gimmick gaat worden, maar ik vind het ergens ook wel weer creatief.

Etappe 10: L'Aquila - Foligno 17 mei

Merkwaardig genoeg volgt er na de tweede zondag nog steeds geen rustdag. Nee, de renners moeten nog even door. Een korte rit richting Foligno. Onderweg een klimmetje, maar dit wordt gewoon sprinten.

- rustdag -

Etappe 11: Perugia - Montalcino 19 mei

Na de eerste rustdag volgt op woensdag de rit waar iedereen nu al naar uit zal kijken. De gedachten gaan automatisch terug naar 2010, toen er een rit met onderweg een aantal onverharde stroken aankwam in Montalcino. Elf jaar later keren we terug. Het parcours is enigszins vergelijkbaar, maar toch ook weer niet helemaal. Deze rit is bijvoorbeeld een kleine 60 kilometer korter, dat is alvast enorm zonde. De lastige onverharde slotklim van 2010 werken we nu eerder af, waarna er later nog wat andere stroken volgen. In de finale wordt vervolgens de klim nog eens van de andere kant bedwongen, die wel verhard is. Alsnog kan dit natuurlijk een prima rit worden, met vier lange stroken ga je genoeg chaos creëren. Een beetje regen zoals in 2010 zou het feest natuurlijk helemaal compleet maken, maar ook zonder wordt dit lachen. Mag ook wel, de eerste week is eigenlijk vrij ruk.



Etappe 12: Siena - Bagno di Romagna 20 mei

Een typische Giroheuvelrit. Bagno di Romagna is ook een toplocatie, want daar won Omar Fraile in 2017 een rit. Toch zijn de vaste volgers teleurgesteld, want volgens de geruchten zou deze rit nog zwaarder zijn, met een lastigere klim in de finale. Het is maar goed dat ik me er wat minder in verdiept heb, anders zou ik waarschijnlijk ook teleurgesteld zijn. Zonder voorkennis zie ik een behoorlijk goede etappe, hoewel we waarschijnlijk wel net als in 2017 naar een stel vluchters gaan zitten te koekeloeren.

Etappe 13: Ravenna - Verona 21 mei

Ja, kweenie, dit soort ritten zitten er wel weer teveel in hoor. Op bezoek bij Romeo en Julia zou ik toch graag een iets romantischer parcours zien.

Etappe 14: Cittadella - Monte Zoncolan 22 mei

Daar is de Zoncolan weer eens. Hoewel hier wel meteen een belangrijke nuance op z'n plaats is, we gaan hem een keer van een andere kant beklimmen. Vanuit Sutrio, dat zorgt ervoor dat de klim een stuk minder zwaar wordt. De eerste keer dat we de Zoncolan zagen verschijnen in de Giro werd ie ook beklommen vanuit Sutrio, dat was in 2003. Een van de laatste flitsen van Marco Pantani zagen we toen, al ging de ritzege naar Gilberto Simoni. Vanuit Sutrio is de klim vooral in het begin wat makkelijker. Pas in de allerlaatste kilometers verschijnt de krankzinnige en overbekende steilheid van deze rotklim in beeld. Of deze kant beter is valt nog te bezien, gezien die laatste kilometers gaat iedereen waarschijnlijk wachten. Maar goed, zorgen voor later. In ieder geval een keer een echte bergrit in het weekend. Hoewel er stiekem wel wat geruchten waren over de Monte Crostis, maar dat gaan we waarschijnlijk nooit meemaken.

Etappe 15: Grado - Gorizia 23 mei

In tijden van corona het buitenland bezoeken, je moet maar durven. We gaan naar Slovenië, in een poging Roglic en Pogacar te lokken? Pogacar zou wel willen, maar die moet natuurlijk naar de Tour. Roglic gaat uiteraard ook voor de Tour, dus dit is leuk vooral leuk voor Mohoric. Matige rit wel weer voor in het weekend zeg. Kun je wel van plan zijn om alle of bijna alle ritten integraal uit te zenden, maar je kunt voor het klootjesvolk toch maar beter de goede ritten voor het weekend bewaren. Doen ze niet, gek.

Etappe 16: Sacile - Cortina d'Ampezzo 24 mei

Wéér koers op maandag. Ze zijn echt gek geworden, de maandag is verdomme een rustdag jongens. Laaielichters. Enfin, dit is wel dé rit hoor. Na de rit naar Montalcino het tweede moment dat deze jongen op het puntje van zijn stoel gaat zitten. Fedaia! Fedaia!! Fedaia!!! FEDAIA!!!! Prachtige, wonderschone klim. Al schijnen ze niet door de kloof te rijden, dat is dan weer jammer. RIP mooie plaatjes. Maar hey, ook buiten de kloof is het een fantastische klim. Loodzwaar ook, vijf kilometer aan meer dan 10% richting de top, grandioos genot. Wel een beetje een slechte plaatsing, naar mijn mening. Had het liever wat dichter in de buurt van de finish gezien, maar ach, we doen het er maar mee. Dat we de Fedaia weer eens mogen aanschouwen maakt dit al een fantastische rit. De lengte helpt ook mee, eindelijk weer eens een bergrit van meer dan 200 kilometer. De Pordoi is ook niet misselijk, hoogste punt van deze Giro. Niet eens enorm hoog, maar Vegni is bang voor sneeuw en wil daarom blijkbaar graag de allerhoogste bergen ontwijken. De Giau is ook mokerzwaar, beul van een klim. Daarna een afdaling, voor de variatie helemaal geen slecht idee. Nee, met deze rit valt zeer zeker te leven. Fedaia! Na tien jaar keert ie terug. Die rit in 2011 was werkelijk waar schitterend. 230 kilometer lang door de regen over vijf bergen, Mikel Nieve won in Gardeccia. Fedaia als voorlaatste klim, nog net iets meer genot dan nu. Maar goed, toprit.



- rustdag -

Etappe 17: Canazei - Sega di Ala 26 mei

Na de tweede rustdag gaan we op woensdag weer verder in Canazei, waar Pierre Rolland nota bene een rit won in 2017. Het eerste gedeelte van deze rit is niet echt leuk, maar richting het eind begint het ergens op te lijken. De Passo San Valentino is al best leuk met 16 kilometer aan 7%, maar de slotklim naar Sega di Ala is ook niet mis. Een kilometer of 11 klimmen met onderweg een paar kilometer boven de 10%, zelfs een stuk aan 14%. Zat ooit in de Ronde van Trentino, daar hebben we de volgende legendarische beelden aan te danken:

Prima rit na een rustdag. Zware aankomst bergop, daar gaat wel wat gebeuren.

Etappe 18: Rovereto - Stradella 27 mei

Wat is dit dan weer? Ik mis wel een beetje de typische Giroritten eigenlijk. Een goede heuvelrit. Dit had zo'n rit kunnen zijn, maar het is net alsof ze niet echt durven. Wel wat vervelende heuveltjes aan het eind, maar toch ook weer niet echt. Het moet wel leuk blijven voor de sprinters, ofzo. Erg jammer.

Etappe 19: Abbiategrasso - Alpe di Mera 28 mei

Lange vlakke aanloop, bergen die ver uit elkaar liggen, mijn hartslag gaat niet direct omhoog. De slotklim is wel pittig. Alpe di Mera is 10 kilometer lang, het gaat gemiddeld aan bijna 9% omhoog. In het middenrif een heel stuk boven de 10%. Leuke aankomst bergop, maar het is wel daar dat het echt gaat gebeuren. Voor die tijd zal er weinig te beleven zijn. Jody is de boel alvast wezen verkennen, nog voor het parcours werd onthuld. Die jongen is er echt mee bezig dus. Een nieuwe klim, deze Alpe di Mera. Kennen we nog niet, maar over een paar maanden met een beetje mazzel wel. Een skigebied, uiteraard. Blijkbaar een skigebied waar ze ondanks corona toch nog wat geld overhebben. Schijnt nog een uitdaging te zijn geweest voor de organisatie, om überhaupt genoeg plaatsen te vinden waar er nog wat geld in de kassa zat om te funguren als aankomst- of vertrekplaats.



Etappe 20: Verbania - Valle Spluga-Alpe Motta 29 mei

De laatste bergrit van de Giro. Een stevige bergrit. Jammer van de vlakke aanloop, maar na nog een buitenlands avontuurtje gaat de rit behoorlijk heftig worden. Drie stevige beklimmingen, wel jammer van de geringe lengte van de rit. Hoewel dat ook deels ligt aan de vorige rit, die ongeveer dezelfde lengte heeft. Het was wellicht gunstiger geweest als de vorige rit een kilometer of 30 langer was met een extra klim onderweg. Dan hadden ze bij deze rit nog een deel van de vlakke aanloop kunnen schrappen en had je zo'n fantastische explosieve rit gehad na een slopende dag vooraf. Nu is het allebei net niks. Maar goed, laatste bergrit, dus de slechte tijdrijders zullen wel moeten. Hierna nog maar één rit te gaan, de afsluitende tijdrit. Dus ja, aanvallen maar. Eerder ondanks het parcours dan dankzij, maarja.

Etappe 21: Senago - Milano (ITT) 30 mei

De afsluitende tijdrit. Het lijkt verdorie echt op de Vuelta. Beginnen met een korte tijdrit, eindigen met een iets langere tijdrit. Valt eigenlijk wel tegen. Normaal was de Giro de ronde met de meeste tijdritkilometers, maar dit jaar lijkt het nergens op. Met 9 + 29 kom je aan 38, een paar jaar geleden gooiden ze er gewoon een tijdrit van 50 kilometer in en dan nog een paar. Nu weinig tijdritkilometers, want we gaan niet echt de hoogte in. Uh, ja, whatever. Beetje pover, naar mijn bescheiden mening. Finish in Milaan, tja, kennen we ondertusseno ook wel. Vlakke tijdrit, leuk voor Ganna. Al hebben ze minder rekening met hem gehouden dan je zou verwachten. Het is toch vooral weer een Giro om de klimmers te plezieren, hoewel er ruimte voor verbetering is bij enkele bergritten.

Goed, ja, ik werd eigenlijk niet echt heel erg enthousiast tijdens het bestuderen van het parcours. Een rit met onverharde wegen is tof, de Fedaia is tof. Paar onbekende beklimmingen, ook leuk. Verder, mwah, je verwacht toch eigenlijk meer van de Giro. Een lange heuvelachtige tijdrit, een paar stevige heuvelritten tussendoor. Een échte échte échte bergrit. Goed, de rit met de Fedaia is natuurlijk loodzwaar, maar je zou eigenlijk het liefst nog één klim toevoegen voor het ultieme kijkgenot. Die rit schijnt nu al enorm veel hoogtemeters te hebben, maar het voelt alsnog niet af. Nouja, slecht is het ook weer niet. Sowieso schijnt deze Giro over vrij veel hoogtemeters te beschikken, maar soms zitten er wel wat nutteloze beklimmingen tussen met daarna een lekker lang vlak stuk waardoor je er vrij weinig mee opschiet. Maar goed, als je kritisch wil zijn is er altijd een hoop op een parcours aan te merken natuurlijk. Laten we corona toch maar deels als een hinderlijke factor aanvoeren, waardoor we bepaalde dingen dan toch maar door de vingers zien. Hoewel er niet echt een excuus is voor het einde van de eerste week, dat wordt mogelijk een gaapfestijn. En dan kunnen we ook niet onvermeld laten dat Androni niet aanwezig gaat zijn. #FreeSavio. Vegni is een non-valeur, dat lijkt me helder. Laten we het op een 6,5 houden. Nee, weet je wat, dankzij Montalcino en de Fedaia toch een 7.