Ik vraag me eigenlijk af wat vooral het verschil is tussen het werk tegenwoordig en het werk vroeger. Mijn pa kon bij een bedrijf beginnen en dan werkte je daar voor je leven (of 10 jaar bijvoorbeeld). Dat was normaal. Nu lijkt dat wat anders te zijn.
Ik heb het idee dat we er tegenwoordig wat gemakkelijk af komen. Maar is dat ook echt zo of is het wel ten koste gegaan van bepaalde andere zaken? Beetje een zweverig topic omdat ik er niet echt de vinger op kan leggen.
Als je in 1830 iets van stoommachines wist, had je in theorie tot ergens 1950 (uitfasering laatste stoomlocomotieven bij NS) met die kennis kunnen blijven werken. Als je in 1940 automonteur was, had je met die kennis ruim 50 jaar lang tot ver in de jaren 90 (opkomst elektronica in auto's) kunnen blijven werken. Als je in 2000 automonteur was geworden, kom je nu na 20 jaar langzamerhand je kennis bij het grof vuil zetten vanwege de opkomst van de electrische auto die eerder op een rijdende pc lijkt dan op een klassieke auto.
Vroeger kon je meerdere generaties lang met dezelfde kennis een functie uitoefenen. Tegenwoordig gaat die kennis minder dan een carrière mee. Je moet dus meeveranderen of je wordt overbodig.
[ Bericht 0% gewijzigd door stavromulabeta op 25-01-2021 19:29:10 ]
Dit vat het aardig samen, ja. Een leven lang leren, zeg maar. In elk geval voor geschoolde arbeid.quote:Op zondag 24 januari 2021 21:21 schreef stavromulabeta het volgende:
Je moet dus meeveranderen of je wordt overbodig.
Het werk nu is veel gerobotiseerd en wordt in de nabije toekomst ook op veel meer terreinen geautomatiseerd. Een schipper of een tramconducteur of vrachtwagenchauffeur hoeven bijna niks te doen, of de vracht rijdt vanzelf.( althans in de nabije toekomst dan)
Fysiek arbeid gaat veel gemakkelijker af of is bijna verdwenen. Beroepen als kassamedewerker of chirurg kunnen veel beter door computers en robots gedaan worden dan mensen. Sommige beroepen zoals glazenwasser en taxichauffeur komen helemaal te vervallen, nieuwe beroepen zijn bijgekomen zoals nanotechnoloog en Dus al met al het gaat veel beter en met de wereld en de welvaart.
bij multinationals zijn ze er nog steeds maar de naam is wat luxer geworden. Dat moet ook wel, want het klootjesvolk krijgt amper salarisverhogingen en de managers moeten daarom elke paar jaar een nieuwe functienaam krijgen om meer salaris te krijgen.quote:
Vroeger had je baantjes als manager postkamer en magazijnbeheerder die goed betaald werden, maar niet zoveel voorstelden. Die zijn nu allemaal wel wegbezuinigd.
Helaas genoeg ervaring mee....
Voor een beetje fatsoenlijk salaris moet je ook wel af en toe wisselen. Werk je er al 10 jaar dan mag je blij zijn me 1-2% salaris erbij per jaar, vraag je meer dan is daar de deur. Een nieuwe persoon die wordt aangenomen betalen ze echter wel dat bedrag wat jij wilt voor dezelfde functie...quote:Op zondag 24 januari 2021 23:25 schreef Kalebatz het volgende:
Vroeger begon je na je opleiding (als je die al had) met werken voor een baas en in veel gevallen ging je daar ook met pensioen. Ik heb het idee dat mensen minder snel tevreden zijn (heeft ook met de consumptiemaatschappij te maken) en daardoor vaker wisselen van baan. Echter is dit ook in de huidige tijd stukken gemakkelijker.
Ik denk dat vooral internet veel heeft veranderd. Bij heel veel beroepen zat de kennis vroeger in mensen: wie ergens voor doorgeleerd had, had aanzien en gezag/autoriteit op grond van zijn vakkennis.
Sinds internet zit veel kennis in systemen en is de mens (de persoon van de functiehouder) van veel minder belang dan vroeger.
In het verleden studeerden er veel minder mensen; tot in de jaren '80 kwam het gros van de mensen op relatief jonge leeftijd de arbeidsmarkt op met een mavo, havo, of mbo-diploma op zak.
De specifieke kennis van het bedrijf en beroep leerde je in de praktijk verder - en zo kon je ook opklimmen op de maatschappelijke/carrière-ladder.
het werk vroeg volgens mij (veel vaker) veel meer zelf nadenken, (creatieve) oplossingen bedenken, meer (beslissings-) bevoegdheden want je stond er in de praktijk vaak alleen voor met hooguit de vaste PTT telefoon als hulpmiddel om iets aan andere te vragen, etc.
Nu is veel meer door derden bedacht en vastgelegd in reels. procedures, protocollen en mag je -ook als je jaren gestudeerd hebt- vooral checken of de procedure goed is doorlopen. En er is veel meer bemoeienis met alles en iedereen: een agent of docent of verpleegster kon voorheen behoorlijk zelfstandig handelen, dat waren echte, volwaardige beroepen. Nu zit er een heel leger beleids-bemoeiers achter die allemaal iets in de melk te brokkelen willen hebben en wordt de echte vakkracht (docent, verpleegkundige, agent) soms behandeld of hij niets meer is dan een uitvoerende krach onderaan de werkvloer die naar de pijpen van alle bemoeiers moet dansen.
Overigens heb je nog altijd mensen die tientallen jaren ergens werken. Maar het is inderdaad minder normaal omdat mensen ook zelf meer durven te wisselen van baan. Er zijn daar ook veel meer kansen voor tegenwoordig.
Manager postkamer zal inderdaad niet zo vaak meer voorkomen, maar magazijn beheerders zijn er nog zat volgens mij. Ik heb er in ieder geval 1, en die heeft nog een assistent ook, en die positie wegbezuinigen zou me toch een boel problemen opleveren (die me veel meer kosten als dat ik zou besparen op salaris).quote:
Vroeger had je baantjes als manager postkamer en magazijnbeheerder die goed betaald werden, maar niet zoveel voorstelden. Die zijn nu allemaal wel wegbezuinigd.
Een stapje verder terug, en dan zou ik toch automatisering zeggen, waar internet met al zijn "vertakkingen" onderdeel vanuit maakt.quote:
Leuk topic; interessante vraag.
Ik denk dat vooral internet veel heeft veranderd. Bij heel veel beroepen zat de kennis vroeger in mensen: wie ergens voor doorgeleerd had, had aanzien en gezag/autoriteit op grond van zijn vakkennis.
Sinds internet zit veel kennis in systemen en is de mens (de persoon van de functiehouder) van veel minder belang dan vroeger.
Volgens mij valt dat switchen van werkgever ook wel mee, naarmate men ouder begint te worden. Ik ben zelf wel een boerenlul van begin 50 en zie om mij heen toch wel, dat men wat honkvaster begint te worden. Een beetje op "het laatste moment" nog wat senioriteit in dienstjaren inbouwen.quote:
Overigens heb je nog altijd mensen die tientallen jaren ergens werken. Maar het is inderdaad minder normaal omdat mensen ook zelf meer durven te wisselen van baan. Er zijn daar ook veel meer kansen voor tegenwoordig.
Wat mijn ouders en grootouders vroeger zouden zeggen als je bijvoorbeeld een baan bemachtigde bij een bedrijf als Philips "nou zit je goed voor de rest van je leven" is Inderdaad wel voorbij.
Klopt, als je ouder word heb je meer behoefte aan stabiliteit. Dat heb ik ook. Ik zou ook niet zo snel meer een andere werkgever zoeken omdat ik momenteel erg op mijn plek zit. Al werk ik in de internetbranche, een sector waar wel een bepaalde onzekerheid in zit.quote:
[..]
Volgens mij valt dat switchen van werkgever ook wel mee, naarmate men ouder begint te worden. Ik ben zelf wel een boerenlul van begin 50 en zie om mij heen toch wel, dat men wat honkvaster begint te worden. Een beetje op "het laatste moment" nog wat senioriteit in dienstjaren inbouwen.
Wat mijn ouders en grootouders vroeger zouden zeggen als je bijvoorbeeld een baan bemachtigde bij een bedrijf als Philips "nou zit je goed voor de rest van je leven" is Inderdaad wel voorbij.
Maar jonge mensen zullen tegenwoordig waarschijnlijk iets meer rondkijken op de arbeidsmarkt, waar ze vroeger ergens een baan kregen en daar niet weggingen.
Maar inderdaad: de arbeidsmarkt is veel flexibeler geworden. Diverse van mijn vorige werkgevers zijn (N.B.: na mijn vertrek!!) finaal verdwenen en/of gesplitst, doorgestart/overgenomen. Enige constante is verandering. Ook op de arbeidmarkt en in je "loopbaan".