Users die "alleen maar klagen maar niks doen"

Gewoontes afleren is lastig. Elke gedraging en gedachtengang wordt namelijk een automatisme of zelfs een reflex. Normaliter is dat handig, zodat je snel kunt handelen wanneer je in gevaar bent. Bij een complexer leven, waar de keuzes ruim zijn en functioneel en destructief moeilijker van elkaar te onderscheiden zijn, kunnen die automatismes, vastgelegd in cognitieve verbindingen, een grote last zijn. Probeer jezelf, bij sommigen zo'n beetje de hele fundering van hun 'zijn', maar eens om te gooien. Dat vereist constant corrigeren van het oude, en keer op keer moeizaam toepassen van het nieuwe... en dat in een cultuur die weinig tot geen fouten duldt. Waar perfectionisme en ongeduld heerst en mede daardoor geregeerd wordt door faalangst.

Aan wie stel je nu precies welke vraag?

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 01:35 schreef Cockwhale het volgende:
Dat vereist constant corrigeren van het oude, en keer op keer moeizaam toepassen van het nieuwe...

Daartoe is (hoge) nood of (externe) hulp essentieel, maar mensen die al zoveel jaar (casus OP) verkeerd bezig zijn, hebben meestal al een omgeving gecreëerd waarin de slechte gewoontes welig kunnen tieren.

Hetgeen waar veelal negatief op gereageerd wordt, is niet het feit dat het dergelijke users niet gelijk lukt om te veranderen, maar voornamelijk dat ze vaak niet bereid zijn om écht moeite te doen
om te veranderen.

Als ik jouw voorbeeld even neem. Diegene post hier een topic dat hij wil stoppen met drinken. Er wordt hem geadviseerd om contact op te nemen met zijn huisarts en hulp te zoeken bij de verslavingszorg. Dan komen er heel veel 'redenen' waarom diegene geen hulp van de verslavingszorg wil en ook vindt dat dat helemaal niet nodig is. Hij heeft namelijk gelezen dat er medicijnen zijn die ervoor zorgen dat hij geen zin meer heeft in drank en medicijnen die ervoor zorgen dat hij zich niet lekker gaat voelen als hij toch drinkt, dus hij wil die medicijnen gewoon hebben en dan gaat het vanzelf. Als hij erop gewezen wordt dat dat zo niet werkt, wil hij het niet horen. Als de huisarts de medicijnen niet wil voorschrijven omdat die medicijnen enkel als hulpmiddel naast een behandeling worden ingezet en hij geen behandeling wil, wordt hij boos en geeft hij het op. Een paar weken later post hij weer een topic dat het hem niet lukt om te stoppen. Weer wordt het advies gegeven dat hij hulp moet zoeken bij de verslavingszorg. Weer komt er een heel verhaal waarom dat geen optie is volgens diegene en waarom hij vindt dat hij gewoon medicijnen moet krijgen. Paar weken later weer een zelfde soort topic met dezelfde uitkomst, paar weken later weer, etc.

Op een gegeven moment houdt het dan voor de users die elke keer de moeite nemen om advies te geven en steunende berichten te posten ook gewoon op. En dan worden de reacties inderdaad harder en negatiever.

Ik geloof best dat die users zich machteloos voelen. Maar in veel gevallen komt dat voornamelijk doordat ze opzoek zijn naar een shortcut en die shortcut bestaat niet.

Aan negatief denken kun je ook verslaafd raken, als je dan echt de bodem bereikt (bij mij was die vele malen dieper dan ik me had kunnen voorstellen want ik dacht daar al te zitten) kun je het roer omgooien en voor een andere manier van leven kiezen zonder terug te verlangen naar het oude bekende.

Vraagt iemand oprecht advies of is het eigenlijk alleen de bedoeling om frustratie te uiten over dingen die niet lukken/veranderen/verbeteren (= klagen)?

Als iemand steeds maar weer over dezelfde kwestie(s) begint zonder enige vooruitgang, dan is het wat mij betreft louter klagen. En dan is het zonde dat users hun energie steken in goede adviezen.

Ik zie ook de machteloosheid wel, maar ook iemand die zich machteloos voelt heeft een keuze in hoe en waarover te posten. Negatieve aandacht is ook aandacht, maar doet meer kwaad dan goed. Ik zou die users adviseren om hun postgedrag aan te passen omwille van henzelf. Ze verliezen op deze manier echt hun krediet.

Ik denk dat het vaak inderdaad ook machteloosheid is.
Vaak is de stap naar echte hulp (bijv. Psycholoog) te groot, en de realisatie dat je het toch echt zelf moet doen om aan jezelf te werken/het roer om te gooien misschien ook.

Dan is het vaak makkelijker om een topic te openen, voor aandacht of stiekem hopen op het gouden ei dat iemand een keer zegt "koop die broek en de vrouwen komen als wespen op je af", om maar een voorbeeld te geven.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 02:10 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Aan de mensen die geirriteerd reageren op users die elke keer 'klaagtopics' openen.

Ik ben weleens bezorgd dat die negatieve feedback schadelijker kan uitpakken dan hoe mensen het bedoelen.

Ik bedoel niet dat we nu alleen maar met 'kusjekroel' aan komen zetten. Soms kan een scherpe comment positiever uitpakken, omdat het wel duidelijk is. Maar dan moet het wel aansluiten op de situatie en niet op aannames, toch?

Dezelfde mensen openen dus blijkbaar dezelfde topics over hun 'klachten' of waar ze mee zitten. Mensen geven tips maar de TS pakt die niet op, want die opent een nieuwe topic.

Het kan zeker zo zijn dat bepaalde, negatieve, reacties een TS minder zelfvertrouwen geeft en dat het dus de andere kant op gaat dan het zou moeten. Aan de andere kant mist er in het antwoord wat een TS allemaal krijgt misschien dat ene 'zetje' wat nodig is om TS weer te doen bewegen om uit een dal te komen.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 04:59 schreef madam-april het volgende:
Hetgeen waar veelal negatief op gereageerd wordt, is niet het feit dat het dergelijke users niet gelijk lukt om te veranderen, maar voornamelijk dat ze vaak niet bereid zijn om écht moeite te doen
om te veranderen.

Als ik jouw voorbeeld even neem. Diegene post hier een topic dat hij wil stoppen met drinken. Er wordt hem geadviseerd om contact op te nemen met zijn huisarts en hulp te zoeken bij de verslavingszorg. Dan komen er heel veel 'redenen' waarom diegene geen hulp van de verslavingszorg wil en ook vindt dat dat helemaal niet nodig is. Hij heeft namelijk gelezen dat er medicijnen zijn die ervoor zorgen dat hij geen zin meer heeft in drank en medicijnen die ervoor zorgen dat hij zich niet lekker gaat voelen als hij toch drinkt, dus hij wil die medicijnen gewoon hebben en dan gaat het vanzelf. Als hij erop gewezen wordt dat dat zo niet werkt, wil hij het niet horen. Als de huisarts de medicijnen niet wil voorschrijven omdat die medicijnen enkel als hulpmiddel naast een behandeling worden ingezet en hij geen behandeling wil, wordt hij boos en geeft hij het op. Een paar weken later post hij weer een topic dat het hem niet lukt om te stoppen. Weer wordt het advies gegeven dat hij hulp moet zoeken bij de verslavingszorg. Weer komt er een heel verhaal waarom dat geen optie is volgens diegene en waarom hij vindt dat hij gewoon medicijnen moet krijgen. Paar weken later weer een zelfde soort topic met dezelfde uitkomst, paar weken later weer, etc.

Op een gegeven moment houdt het dan voor de users die elke keer de moeite nemen om advies te geven en steunende berichten te posten ook gewoon op. En dan worden de reacties inderdaad harder en negatiever.

Ik geloof best dat die users zich machteloos voelen. Maar in veel gevallen komt dat voornamelijk doordat ze opzoek zijn naar een shortcut en die shortcut bestaat niet.

In veel gevallen denken users die reageren dat zij na 1 tel nadenken iemands hele leven kunnen veranderen.
Als ze dan te horen krijgen dat hun kort door de bocht advies zo nu eenmaal niet werkt, worden ze boos en geven het op.
Op gegeven moment houdt het dan op voor de mensen die deze dingen die ze zelf allang geprobeerd hebben opnieuw in de praktijk moeten brengen, en worden de reacties harder en negatiever.
Ik geloof echt dat replyers zich machteloos voelen. Maar in veel gevallen komt dat voornamelijk doordat ze opzoek zijn naar een shortcut en die shortcut bestaat niet.
Wat betreft boos zijn op users omdat ze niks met advies doen:
In mijn topics vroeg ik vaak expliciet alleen om ervaringen van anderen met hetzelfde probleem en NIET om advies.
Dit werd genegeerd en er werd TOCH advies gegeven. Wiens schuld is dat dan dat mensen daar tijd aan verspillen? Mee eens dat probleemtopics op fok beter kunnen verdwijnen als mensen het nooit kunnen laten om ongevraagd advies te geven en mensen die wel echt advies vragen het uiteindelijk nooit accepteren.
Zelf niet drankverslaafd btw, dat is iedereen behalve ik.

Vele van hen kampen met aangeleerde hulpeloosheid.

Als je wel blijft vragen naar ervaringen maar dus niet met de bedoeling om iets te veranderen aan je situatie, dan komt het ook weer neer op klagen. Steeds klagen over hetzelfde is dus niet productief.

Om welke reden zou het productief moeten zijn?

Als iemand compleet vastzit in zichzelf en als laatste strohalm topics openen op FOK! heeft, is dat erg?

Ik begrijp beide kanten wel. Klagers botsen wel eens met mijn eigen mentaliteit. Aan de andere kant, ik kan gewoon op het kruisje klikken en lekker verder gaan met mijn leven.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 12:15 schreef -marz- het volgende:
Om welke reden zou het productief moeten zijn?

Als iemand compleet vastzit in zichzelf en als laatste strohalm topics openen op FOK! heeft, is dat erg?

Ik begrijp beide kanten wel. Klagers botsen wel eens met mijn eigen mentaliteit. Aan de andere kant, ik kan gewoon op het kruisje klikken en lekker verder gaan met mijn leven.

Wat is dan de strohalm als iemand alleen maar wil klagen (dus geen advies wil)?

Ik kan overigens ook prima die kruisjes vinden, dus dat is het punt niet.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 12:21 schreef Lienekien het volgende:
Wat is dan de strohalm als iemand alleen maar wil klagen (dus geen advies wil)?

Medemenselijkheid, steun, horen dat je niet de enige bent die worstelt, inspiratie door verhalen van anderen te lezen?

Mensen willen uberhaupt zelden advies, ook in het echte leven. Het meeste heb je al een triljoen keer gehoord, op internet gelezen of zelf al bedacht. Maar als je je hulpeloos voelt slaag je er toch niet in om er wat mee te doen, is ook mijn persoonlijke ervaring.

Ik open ook wel eens topics om het van mij af te schrijven en met anderen erover te praten. Wat ik het voordeel van een forum dan weer vind is de verscheidenheid aan meningen die je niet zo snel weer in het echt zou tegenkomen of dat ik iets hier wil bespreken wat ik liever niet in het echt zou willen delen. Topic openers met terugkerende onderwerpen/vraagstellingen zullen dat waarschijnlijk om dezelfde reden doen. De notoire 'klagers' zoals het voorbeeld uit de OP zijn de TS'en wat veel weerstand oproept bij users. Ik denk dat het niet alleen eraan ligt omdat ze niks met de tips doen die worden gegeven in de topics. Het is ook wel vaak de manier van hoe iets wordt overgebracht of hoe ze verder in andere topics reageren. Overigens ben ik het er mee eens dat klaagtopics van zo'n notoire TS veel woeste en botte reacties trekken (ik heb mij daar ook wel eens schulig aan gemaakt) en dat je jezelf af moet vragen of het zin heeft om op elk controversial topic van zo'n TS te reageren wanneer je niks nieuws te melden hebt.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 11:55 schreef Lienekien het volgende:
Als je wel blijft vragen naar ervaringen maar dus niet met de bedoeling om iets te veranderen aan je situatie, dan komt het ook weer neer op klagen. Steeds klagen over hetzelfde is dus niet productief.

Sommige mensen hebben een heel lage dunk van het vermogen van mensen om zelf, buiten de users van r&p om, doorlopend naar eigen oplossingen te zoeken en die voortdurend te testen en te evalueren. Men denkt vaak dat als dit niet hetzelfde is wat men zelf zou doen, of als het wel hetzelfde is maar het niet eerst door henzelf is geadviseerd, het niet telt. De standaard aanname is; de ander probeert niks, is lui, is achterlijk, en dat neemt men allemaal aan zonder iets te vragen want in de gedachtengang van de ander zijn ze niet geinteresseerd, dat wordt direct genegeerd of terzijde geschoven als irrelevant. Prima hoor, als zij zich daar zelf superieur door voelen en dit nodig hebben voor hun zelfvertrouwenZ

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 14:26 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Sommige mensen hebben een heel lage dunk van het vermogen van mensen om zelf, buiten de users van r&p om, doorlopend naar eigen oplossingen te zoeken en die voortdurend te testen en te evalueren. Men denkt vaak dat als dit niet hetzelfde is wat men zelf zou doen, of als het wel hetzelfde is maar het niet eerst door henzelf is geadviseerd, het niet telt. De standaard aanname is; de ander probeert niks, is lui, is achterlijk, en dat neemt men allemaal aan zonder iets te vragen want in de gedachtengang van de ander zijn ze niet geinteresseerd, dat wordt direct genegeerd of terzijde geschoven als irrelevant. Prima hoor, als zij zich daar zelf superieur door voelen en dit nodig hebben voor hun zelfvertrouwenZ

Waarom vraag je dan naar ervaringen?

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 12:25 schreef -marz- het volgende:

[..]

Medemenselijkheid, steun, horen dat je niet de enige bent die worstelt, inspiratie door verhalen van anderen te lezen?

Mensen willen uberhaupt zelden advies, ook in het echte leven. Het meeste heb je al een triljoen keer gehoord, op internet gelezen of zelf al bedacht. Maar als je je hulpeloos voelt slaag je er toch niet in om er wat mee te doen, is ook mijn persoonlijke ervaring.

Dan zit de productiviteit dus in hoe je die medemenselijkheid zoekt. Als terugkerend geklaag over hetzelfde alleen maar irritatie wekt, dan werkt het dus ook niet.

Inspiratie door verhalen van anderen werkt imo alleen als dat ‘succes’verhalen zijn en dan komt dat toch ook wel weer neer op adviseren.

Ja bij veel van die users is alles wel een keer gezegd. Dan blijft het een zinloze herhaling van zetten om ze steeds maar weer hetzelfde advies te geven, waar ze toch hun hol mee afvegen. Kennelijk hebben ze dan toch veel liever een ellendig kutleven ofzo, want dat is vertrouwd.

In ieder geval wekt het irritatie op wanneer je het idee krijgt dat je aan een dood paard aan het trekken bent. Als je geen vooruitgang wilt, kom ons er dan niet mee lastig vallen.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 12:58 schreef 01100101 het volgende:
Ik open ook wel eens topics om het van mij af te schrijven en met anderen erover te praten. Wat ik het voordeel van een forum dan weer vind is de verscheidenheid aan meningen die je niet zo snel weer in het echt zou tegenkomen of dat ik iets hier wil bespreken wat ik liever niet in het echt zou willen delen. Topic openers met terugkerende onderwerpen/vraagstellingen zullen dat waarschijnlijk om dezelfde reden doen. De notoire 'klagers' zoals het voorbeeld uit de OP zijn de TS'en wat veel weerstand oproept bij users. Ik denk dat het niet alleen eraan ligt omdat ze niks met de tips doen die worden gegeven in de topics. Het is ook wel vaak de manier van hoe iets wordt overgebracht of hoe ze verder in andere topics reageren. Overigens ben ik het er mee eens dat klaagtopics van zo'n notoire TS veel woeste en botte reacties trekken (ik heb mij daar ook wel eens schulig aan gemaakt) en dat je jezelf af moet vragen of het zin heeft om op elk controversial topic van zo'n TS te reageren wanneer je niks nieuws te melden hebt.

Hier ben ik het wel mee eens.
Ook wel herkenbaar voor mijzelf.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 04:59 schreef madam-april het volgende:
Hetgeen waar veelal negatief op gereageerd wordt, is niet het feit dat het dergelijke users niet gelijk lukt om te veranderen, maar voornamelijk dat ze vaak niet bereid zijn om écht moeite te doen
om te veranderen.

Als ik jouw voorbeeld even neem. Diegene post hier een topic dat hij wil stoppen met drinken. Er wordt hem geadviseerd om contact op te nemen met zijn huisarts en hulp te zoeken bij de verslavingszorg. Dan komen er heel veel 'redenen' waarom diegene geen hulp van de verslavingszorg wil en ook vindt dat dat helemaal niet nodig is. Hij heeft namelijk gelezen dat er medicijnen zijn die ervoor zorgen dat hij geen zin meer heeft in drank en medicijnen die ervoor zorgen dat hij zich niet lekker gaat voelen als hij toch drinkt, dus hij wil die medicijnen gewoon hebben en dan gaat het vanzelf. Als hij erop gewezen wordt dat dat zo niet werkt, wil hij het niet horen. Als de huisarts de medicijnen niet wil voorschrijven omdat die medicijnen enkel als hulpmiddel naast een behandeling worden ingezet en hij geen behandeling wil, wordt hij boos en geeft hij het op. Een paar weken later post hij weer een topic dat het hem niet lukt om te stoppen. Weer wordt het advies gegeven dat hij hulp moet zoeken bij de verslavingszorg. Weer komt er een heel verhaal waarom dat geen optie is volgens diegene en waarom hij vindt dat hij gewoon medicijnen moet krijgen. Paar weken later weer een zelfde soort topic met dezelfde uitkomst, paar weken later weer, etc.

Op een gegeven moment houdt het dan voor de users die elke keer de moeite nemen om advies te geven en steunende berichten te posten ook gewoon op. En dan worden de reacties inderdaad harder en negatiever.

Ik geloof best dat die users zich machteloos voelen. Maar in veel gevallen komt dat voornamelijk doordat ze opzoek zijn naar een shortcut en die shortcut bestaat niet.

Zoals het op mij overkomt worden alle reacties dan nauwelijks gewaardeerd. Hoe háál je het in je hoofd, denk ik dan. Het is allemaal kennis die gedeeld wordt door users, soms verhalen van herkenning, vaak goeie vragen aan de TS. En daar is geen dankbaarheid voor? TS kan van mij dan de boom in.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 16:59 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Maar wat maakt dan denk je dat users toch die topics blijven maken? Waarom zou iemand zichzelf het aandoen om weer al die negativiteit en onbegrip over zich heen te krijgen?

Zullen we het de users die je niet hebt aangewezen vragen?

Ik denk zelf dat er allerlei verschillende redenen zijn, en ook dat het hele verschillende mensen betreft. En ik vind ook dat er in de betreffende topics eigenlijk nog best uiteenlopende reacties zijn. Als je alle geroeptoeter eruit filtert. Je hebt altijd en overal van die mensen die elkaar naroepen, oneliners posten en proberen hun punt (advies) te maken koste wat kost, die filter ik er als lezer uit en dan lees ik de interessante verhalen. Misschien doen TS dat ook wel.

En ik vind persoonlijk ook niet dat alle topics van die users exact hetzelfde zijn.

Ik zat ooit in een fase dat ik dacht allerlei dingen anders te doen. Niemand was het met me eens en ik was daar kwaad over. Ik zie nu wel dat ik exact hetzelfde aan het doen was, toen echt niet.

In de verslavingszorg komen mensen ook geregeld terug, de eerste behandeling slaagt in minder dan de helft van de keren ofzo. Het zou wat zijn als ze daar net zo reageren als in R&P: LAAT HEM MAAR, HIJ WIL TOCH NIKS HIJ LUISTERT TOCH NIET NAAR ONS

Wat ik persoonlijk ergelijker vind: moederlijke en hulpverlenertypes die andere (schijnbaar zwakkere) mensen onder hun vleugels nemen en vertroetelen en een beetje de amateurpsycholoog uithangen, omdat ze daar kennelijk zelf iets uit halen.

En dan dus als TS er niets mee doet direct 180 graden omdraaien en zich schijnbaar ook compleet in hun recht voelen staan om iemand finaal neer te sabelen. Dat is nog tot daar aan toe, maar ze gaan vervolgens niet weg uit het topic zoals ik zou verwachten, maar blijven terug komen om TS de grond in te trappen en andere users opruien met arrogante opmerkingen over TS. In een nieuw topic van deze user staan ze vaak ook alweer direct klaar, zonder enige vraag te stellen of anderszins hun oordeel uit te stellen. Dan mag je je net zo goed wel eens laten nakijken wat mij betreft.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 16:51 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Daar zit 'm denk ik de angel.

Ik denk dat de betreffende users niet zozeer op zoek zijn naar een makkelijke oplossing uit luiheid, maar omdat ze ervan overtuigd zijn dat zodra ze er zelf wat voor moeten doen ze het dan weer verknallen.

Ik denk dat gevoelens van wanhoop, schaamte en angst voor onbegrip en kritiek lijnrecht staan tegenover de wens om uit de problemen te komen. Dat maakt dat mensen niet meer op een normale manier kunnen communiceren over hun behoeftes en zich al bij voorbaat gaan verweren tegen negatieve reacties die nog niet eens gepost zijn. Dus wordt het op een negatieve manier aandacht vragen, wat bij de ander ook negativiteit oproept.

Tja dergelijk gedrag kun je dan ook alleen nog maar als lastig vallen en andermans tijd verdoen beschouwen.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 17:31 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Tja dergelijk gedrag kun je dan ook alleen nog maar als lastig vallen en andermans tijd verdoen beschouwen.

Neem je het dan wat niet te serieus als advies-gevende user ? Het herhalen van zetten wordt inderdaad wel op een begeven moment irritant, maar net zoals de TS niks met het advies hoeft te doen, kan je als user ook het laten voor wat het is.

Goed topic. Ik ben er zelf zo een.

https://en.wikipedia.org/wiki/Learned_helplessness

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 14:55 schreef Lienekien het volgende:
Waarom vraag je dan naar ervaringen?

Omdat ik meer vertrouwen heb in de mening van onbekende mensen die echt exact hetzelfde hebben ervaren/meegemaakt dan van onbekende mensen die nog niet eens iets hebben ervaren wat er in de buurt komt qua gevoelens en juist altijd het tegenovergestelde ervaarden, als je het niet erg vindt. Daarnaast ben je ook duidelijk niet bekend met het spreekwoord gedeelde smart is halve smart.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 16:59 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Maar wat maakt dan denk je dat users toch die topics blijven maken? Waarom zou iemand zichzelf het aandoen om weer al die negativiteit en onbegrip over zich heen te krijgen?

Om voor mezelf te spreken: ik hoopte zo dat er mensen tussen zaten die exact hetzelfde ervaarden, en het liefst dat ze iets hadden gedaan wat ik nog niet had geprobeerd of dat niet heel veel weerstand bij mij oproept of waar ze goede wetenschappelijk onderbouwde argumenten voor hadden en dat voor hun het probleem had opgelost.
Daarnaast doe ik mini onderzoek ter relativatie, ik ben bijv. ontzettend blij met de stemmers in dit topic R&P / Hoe vaak heb jij last van jezelf? omdat ik daaruit een duidelijkere conclusie heb kunnen trekken dan uit +/- 8 jaar psychologische hulp.
Derde reden: impulsiviteit. Soms wil ik niet eens een topic openen en is het inderdaad alleen maar zelfsabotage/zelfkwelling. In dat geval heb ik er ook echt veel spijt van, want vervolgens ben ik dagen bezig met reageren op mensen die mij alleen maar afkraken. Vaak zijn mijn reacties nog langer dan die van hen, maar mijn tijd is natuurlijk nooit verspild in hun ogen. Gelukkig merk ik dat mijn impulsiviteit vaak door slaaptekort wordt veroorzaakt en door voldoende slaap meestal ook verdwijnt.

[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 01-01-2021 19:00:59 ]

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 18:27 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Omdat ik meer vertrouwen heb in de mening van onbekende mensen die echt exact hetzelfde hebben ervaren/meegemaakt dan van onbekende mensen die nog niet eens iets hebben ervaren wat er in de buurt komt qua gevoelens en juist altijd het tegenovergestelde ervaarden, als je het niet erg vindt. Daarnaast ben je ook duidelijk niet bekend met het spreekwoord gedeelde smart is halve smart.
[..]

Om voor mezelf te spreken: ik hoopte zo dat er mensen tussen zaten die exact hetzelfde ervaarden, en het liefst dat ze iets hadden gedaan wat ik nog niet had geprobeerd of dat niet heel veel weerstand bij mij oproept of waar ze goede wetenschappelijk onderbouwde argumenten voor hadden en dat voor hun het probleem had opgelost.
Daarnaast doe ik mini onderzoek ter relativatie, ik ben bijv. ontzettend blij met de stemmers in het topic waar heb jij last van of zoiets , omdat ik daaruit een duidelijkere conclusie heb kunnen trekken dan uit +/- 8 jaar psychologische hulp.

Jazeker, gedeelde smart is halve smart. Ken jij dan de uitdrukking van je wentelen in zelfmedelijden?

Voor mensen die exact hetzelfde als jij hebben meegemaakt is er misschien wel een lotgenotenforum. Op dat soort fora zijn ze er vaak ook heel goed in om zich helemaal te identificeren met hun problemen.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 18:32 schreef Lienekien het volgende:
Jazeker, gedeelde smart is halve smart. Ken jij dan de uitdrukking van je wentelen in zelfmedelijden?

Voor mensen die exact hetzelfde als jij hebben meegemaakt is er misschien wel een lotgenotenforum. Op dat soort fora zijn ze er vaak ook heel goed in om zich helemaal te identificeren met hun problemen.

Dat is er dus niet. Voorbeeld van een gemakzuchtige aanname. Als er zo’n forum was dat ook actief was dan plaatste ik geen topic he 🙄

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 18:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat is er dus niet. Voorbeeld van een gemakzuchtige aanname. Als er zo’n forum was dat ook actief was dan plaatste ik geen topic he 🙄

Kan iemand het ooit bij jou goed doen?

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 18:50 schreef Lienekien het volgende:
Kan iemand het ooit bij jou goed doen?

Ja, als ze zelf wel weten hoe ik mij voel of mij niet doorlopend bekritiseren of dan ten minste nog de moeite doen om hun kritiek op een objectieve manier te onderbouwen in plaats van met alleen vage zinnen zonder bronvermelding.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 18:56 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Kan ik daaruit opmaken dat heel uit veel adviezen er bij jou een gevoel van weerstand ontstaat?

Toen ik jou een keer advies gaf om een sova-training op te zoeken, zei jij "Heb ik al een keer gedaan, werkt niet bij mij."

Mijn uitgangspunt daarbij was: andere training, iemand anders die het geeft, jij bent zelf ook inmiddels ouder en wijzer geworden ... je kan er alleen maar beter door worden. En als blijkt wanneer de training toch niet geschikt is, kan je altijd weer weggaan, want niemand die je dwingt.

Maar wat gebeurt er dan bij jou? Is het zo dat bij zo'n soort advies je aan jouw negatieve ervaringen denkt en dat je dan overspoeld wordt door angst?

Ja, klopt. Het roept weerstand op. Mijn argumenten tegen het direct opvolgen van dat advies:
- Wat maakt het resultaat ineens zo anders met andere mensen en op een andere locatie? Bewijs maar, bewijslast ligt niet bij mij aangezien jij de bewering doet. Hoe zorgt het voor een concreet ander resultaat dat meetbaar is?
- Ik moet daarvoor een doorverwijzing hebben, wil het mij geen geld kosten. Ga jij daarvoor zorgen? Huisarts zal mij dit niet out of the blue geven als ik al eerder zo’n training heb gehad en er in jouw ogen niets mee was opgeschoten. Hoe het zit met vrije keuze en mijn verzekering weet ik niet, zou best kunnen dat ik kan kiezen, maar ik heb me daar niet in verdiept omdat ik al zo lang niet meer dat soort hulp heb.
- Stel het werkt toch niet, dan heb ik tijd verloren. Tijd waarin ik wel wat beters had kunnen bedenken om te doen. Reistijd hoort hier ook bij, aangezien ik dan naar een instelling buiten mijn eigen stad zou moeten. Dat is nou juist 1 van mijn problemen, tijdgebrek. Het is dus niet zo dat ik er alleen maar beter van kan worden. Het is ook niet positief voor mijn dossier als erin staat dat ik aan iets begon en er weer mee stopte. Het neemt ook de plaats in van iemand die wel intrinsiek gemotiveerd is.
- Het sluit dus niet aan op de problemen die ik ervaar. Want ik heb het gevoel dat ik er zelf al alles aan heb gedaan om volgens een sociale vaardigheden ideaal sociaal beter te functioneren. Veel van de dingen die ik daar leerden kwamen op mij ook niet heel raar over, het was gewoon logisch alleen in de praktijk brengen was een probleem en dat begint na de cursus en daar is geen hulp bij, dat moet iemand zelf doen. Ik heb er geen interesse in om iets te proberen wat ik al, zij het door andere mensen en op een andere locatie, eerder heb geprobeerd en wat ook nog eens niet is gerelateerd aan een probleem dat ik zelf op dit moment ervaar. De reden dat ik op sociale vaatdigheden cursus was gestuurd, was bijv. omdat ik boos was dat men mij pestte. Ik begrijp dat het makkelijker is om 1 tiener door te sturen dan 15 ofzo, maar dat maakt voor mij nog niet dat het ook rechtvaardig voelde. Net zoals dat dit advies voor mij opnieuw niet rechtvaardig voelt. Ik word bekritiseerd, soms zelfs afgezeken door mensen op Fok die niet aardig kunnen doen tegen andersdenkenden en dan ben ik degene die op sociale vaardigheden cursus moet.

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 01-01-2021 19:38:53 ]

Interessant topic vanwege de herkenbaarheid.

Ik ben een van die mensen die bleef klagen, meerdere topics opende en "niets deed" met het advies. Ik herken ook de boosheid die ik in dit topic zie van mensen die vonden dat ik niets deed, hun tijd verspilde, alleen wentelde in zelfmedelijden en dat het een herhaling van zetten was.

Ik ben het met die mensen eens. Ik bleef klagen, deed te weinig met hun advies en het was steeds een herhaling van zetten.

Er zit daar echter ook een heel andere kant aan. Wat eerste gedachten daarover die wellicht interessant zijn:

• Veel van het advies dat gegeven werd leek voor mij onuitvoerbaar. Ik durfde op dat moment geen hulp te zoeken, geen hulp aan te nemen, ik durfde niets, was depressief. Achteraf zijn alle redenen daarvoor absolute onzin en als ik er achteraf naar kijk had ik veel van dat advies kunnen doen en moeten aannemen. Maar geloof me: met de "state of mind" die ik toen had was ik er echt 1000% van overtuigd dat bijna al het advies voor mij niet haalbaar was. Dat was de reden dat er zo weinig mee gebeurde. Ik snap achteraf dat dat niet goed te begrijpen is vanuit het perspectief van iemand die advies probeert te geven en niet op die manier in de knoop zit.
• Ik schreef het "niets doen" hierboven bewust tussen aanhalingstekens: hoewel mensen dachten dat ik hun advies helemaal niet aannam heb ik soms echt wel kleine stapjes uit die adviezen gedaan. De adviezen waren ook waardevol om de zaadjes te planten voor dingen die ik later deed. Ik denk dat adviesgevers zich ervan bewust moeten zijn dat hoewel er weinig lijkt te gebeuren, hun advies echt wel wordt gehoord en gewaardeerd.
• Soms had ik wel een heel klein stapje gezet of een klein deel van iemand zijn advies uitgevoerd. Als vervolgens een groot deel adviesgevers boos en geïrriteerd is dat met hun advies niets gebeurt dan demotiveerde me dat. Ik had een klein stapje gezet en dat werd voor mijn gevoel niet erkend. De focus kwam daardoor vaak te liggen op de adviezen die ik niet opvolgde en niet op de stapjes die ik wel zette.
• Zoals iemand in dit topic ook al schrijft denk ik dat ik voor een deel ook op zoek was naar begrip en lotgenoten. Zeker op slechtere dagen had ik begrip en steun meer nodig dan concreet advies.
• Door meerdere van dat soort topics te openen die door bovenstaande redenen heel erg dat negatieve inschieten schoot ik eigenlijk niet echt op. Ik raakte gedemotiveerd, de adviesgevers raakten gedemotiveerd en naarmate de tijd vorderde voelde ik me steeds minder gesteund en steeds minder geholpen.

De waarheid ligt denk ik ergens in het midden: ik had meer advies moeten uitvoeren (maar ik kon dat door mijn mentale staat echt niet). Ik snap dat de adviesgevers daar het gevoel van kregen dat ik niet luisterde en het zonde van hun tijd was. Dit onbegrip van beide kanten leidde altijd tot verwijten en negativiteit in het topic. Ik ging me daar eerder slechter dan beter door voelen en zo kwam ik in een soort negatieve spiraal terecht met mijn topics.

Achteraf denk ik dat ik professionele hulp had moeten zoeken (maar dit was één van de dingen die ik toen echt niet dacht te kunnen) en dat het wellicht geholpen als de topics meer gefocust zouden zijn geweest op de stapjes die ik wel zette om juist in een spiraal naar boven te komen.

Ik weet alleen niet hoe haalbaar dat is. Ik denk dat het als adviesgever heel lastig is om te begrijpen in wat voor toestand diegene zit die zo in de knoop zit. Voor degenen die mij advies hebben gegeven: weet dat ik het echt wel waardeerde, ook al leek dat niet zo.

daarom meetrollen met abid topics

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 22:55 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik denk dat je er altijd iets mee wint en dat is levenservaring.Ik merk in al jouw posts dat je heel veel behoefte hebt aan duidelijkheid en zekerheid. Ook wat betreft het sociale contact wil je zoals ik het bij jou zie weten wat nou goed gedrag is, waardoor je zeker weet dat mensen aardig tegen je doen en je wilt weten wat slecht gedrag is, waardoor je snapt waarom iemand niet aardig is.

En dat zijn nou dingen waarbij niemand jou 100% zekerheid kan garanderen. Zelfs met de allerbeste sociale vaardigheidstraining kan het nog steeds gebeuren dat je sociaal onhandig kan zijn. Ieder mens is dat weleens en waarschijnlijk veel vaker dan men van zichzelf doorheeft. En hoe mensen dat gaan opvatten weet je nooit van tevoren.

Ja maar met werkelijk alles wat mensen doen doe je levenservaring op, dus dat kan toch geen argument zijn?? dat snap ik dus niet. Je erkent wel mijn behoefte aan duidelijkheid en zekerheid en vervolgens zeg je: fuck dat ik ga lekker hetgeen met de meest vage en onzekere uitkomst ooit adviseren, waarvan het resultaat niet eens concreet te meten valt. Oke, soms moeten mensen iets doen wat niets voor hen is om zo in aanraking te komen met ander soort dingen. Maar ik heb die cursus al eens gedaan!

quote:

Ik vind het ook jammer dat jij het als straf lijkt te zien. Het is niet zo dat je een sovatraining volgt omdat je het fout doet. Je volgt die training om je te ontwikkelen, om aspecten in jouw persoonlijkheid die nu nog in die mate niet voldoende zijn ontwikkeld - en waardoor jij vervolgens tegen problemen aanloopt die jou onzeker maken - te versterken.

En als iemand jou altijd respectloos behandelt, dan zal hij dat ook naar anderen doen .... ga er dan maar vanuit dat karma zijn werk wel doet.

Ik hoop echt dat je echt een manier gaat vinden waardoor je wat meer zelfverzekerder wordt; dan heb je namelijk minder die behoefte aan zekerheid nodig en krijg je als gevolg ook minder problemen daardoor. Of zit ik er nu helemaal naast met mijn gedachten?

Hoe kan ik het NIET als straf zien als ik volgens jou letterlijk iets wat ik absoluut niet wil voor de tweede keer moet doen? Je schreef notabene “zodat je kunt leren waarom anderen mensen niet aardig zijn”. Kortom, dat zij niet aardig zijn is niet hetgeen dat ter discussie staat, nee, het wordt als vastgesteld gegeven gezien waaromtrent ik mij moet aanpassen. Maar misschien wil ik dat wel niet eens omdat ik die onaardige mensen toch niet ken en zij zich ook niet aan mij aanpassen. En hoe kan het zijn dat ik niet degene ben die fout zit maar dat ik wel naar zo’n tuchtcursus wordt gestuurd om mijn denkwijze en gedrag aan te passen, terwijl andere mensen die in topics hier posten dat van jou niet hoeven? Waar anders om want nieuwe dingen leer ik er niet. Ten minste, ik ga ervan uit dat het lesmateriaal hetzelfde is want anders dan improviseren ze maar wat. Ja je hebt gelijk dat ik zelfvertrouwen mis en ik wil dat wel heel graag leren. Dus bedankt dat je daar over nadacht. Maar wat heeft dat met een sociale vaardigheden training te maken ? heel persoonlijk en diepgravend wordt het niet bij een groepscursus op basis van een bestaande methode want dat is niet de opzet. De focus ligt daar niet op zelfvertrouwen, ja voor een klein deel, maar dat zijn dan opdrachten in de trant van wees lief voor jezelf. Ben ik al, leer ik niets meer van.

Ik vind dit soort topics minder erg dan topics die geopend worden en daarna TS niet meer reageert. En helemaal wanneer als klap op de vuurpijl de OP wordt weg gehaald.

Dat vind ik pas irritant en kinderachtig. Te vergelijken met mensen die een foto op Instagram plaatsen die vervolgens geen likes krijgen en hem dan weg halen.

Terug naar het onderwerp van TS. Als keer op keer de adviezen in de wind worden geslagen ben ik er op een gegeven moment ook wel klaar mee. Open dan een blog als je wil blijven zeiken.

quote:

Op zaterdag 2 januari 2021 16:21 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Omdat het je iets kan opleveren wat je wel heel graag wilt: betere sociale contacten en minder eenzaamheid. Het ongemak wat je moet doorstaan, weegt toch veel minder zwaar dan het doel wat je ermee kan behalen?

En nogmaals, de ene sovatraining is de andere niet. Het is uiteraard wel verstandig om na te gaan of een betreffende training jou iets zou kunnen opleveren of dat je beter op zoek kan gaan naar iets anders.

Als je alles zelf probeert uit te zoeken, dan blijf je afhankelijk van jouw eigen perceptie. Andere mensen zien hoe jij beweegt, hoe jij oogcontact maakt en kunnen jou vertellen hoe jouw gedrag op hen overkomt. Dat kan weleens eng zijn, vooral als je bang bent dat mensen je toch negatief gaan beoordelen. Dan kan het overigens alleen maar meevallen en kan je op nieuwe inzichten komen waar je anders nooit achterkomt.

Het was overigens een advies. Niemand verplicht jou om het te gaan doen. Ik geef je nu alleen maar argumenten omdat ik me niet kan vinden in hetgeen wat jij schrijft. That's all ... het is niet als persoonlijke aanval bedoelt of zoiets.

Nou ja waar ik dus bang voor ben is dat ik niets zou leren van zo’n cursus. Omdat ik de theorie al ken en me niet voor kan stellen dat als ik dezelfde cursus nog een keer doe er nu ineens een heel ander resultaat uit kan komen. In het echte leven heb ik nu weinig sociale problemen meer gelukkig. Mijn tekortkomingen in lichaamstaal weet ik omdat ik er al heel veel feedback op heb gehad en ik ben me er steeds van bewust en werk eraan. Het probleem vind ik is dat je van tevoren niet een samenvatting krijgt van het lesmateriaal van zo’n cursus, met details. Ik kan dus nooit van tevoren beoordelen of ik denk dat ik er iets mee op zou schieten ja of nee. Als het enkel online was en niet al te duur dan zou ik het misschien wel overwegen, maar dat is er niet, laat staan dat ze het als een soort van normaal consumentenproduct aanbieden voor een betaalbare prijs als online cursus waar je geen verwijzing voor nodig hebt en ieder moment mee kunt stoppen, maar wat wel door echte psychologen met opleiding is gemaakt. Heb jij zelf zo’n cursus gevolgd dan en heb jij ook dat resultaat ermee gehad?

Eerlijk gezegd denk ik dat bij heel veel mensen het echte besef van onkunde van iemand anders pas doordringt als je IRL iemand kent die onkundig is om iets te doen wat je zelf (al dan niet) achteloos doet.

Totdat je van dichtbij een onkundig iemand meemaakt zal je die mensen als onwelwillend beschouwen, en de illusie hebben dat je met eenvoudige training en/of begeleiding gecompliceerde psychische beperkingen wonderwel kunt oplossen.

quote:

Op zaterdag 2 januari 2021 19:19 schreef Chia het volgende:
Is dit topic representatief wat jou betreft voor jouw topics uit die tijd? R&P / Voel me opgebrand

Waarom posten OeJ, Comp_Lex en Marx1990 niet meer

quote:

Op zaterdag 2 januari 2021 19:19 schreef Chia het volgende:

[..]

Is dit topic representatief wat jou betreft voor jouw topics uit die tijd? R&P / Voel me opgebrand

Vind het lastig om daar een antwoord op te geven, omdat die postgeschiedenis een aantal jaar duurt en golfbewegingen op en neer kent (ik had goede en slechte dagen). Maar ik heb even zitten lezen en ik denk het voor de discussie in dit topic heel representatief is en precies ingrijpt op wat ik bedoelde.

Wat je daar duidelijk ziet is dat de sympathie van een aantal mensen weg is en dat verschillende mensen dan ook al geïrriteerd reageerden omdat ik te weinig met hun advies deed.

De eerste opmerking in die trant is "Mensen die TS nog niet kennen: bespaar je de moeite van reageren, TS heeft 20+ van zulke topics geopend en doet nooit wat met de reacties.".

Het is een interessante gedachteoefening om te proberen voor te stellen hoe dat toen op mij overkwam. Besef, ik opende dat topic omdat ik op zoek was naar begrip en wanhopig zocht naar strohalmen van advies om mezelf aan vast te grijpen. Op dat moment was ik echt wanhopig, depressief en kon eigenlijk bijna alleen de negatieve kanten van alles zien.

Als je vanuit dat perspectief probeert naar die reactie te kijken, dan lees je eigenlijk iets als: "Het komt nooit meer goed met je. Ik raad bij deze publiekelijk ook alle anderen aan om niet te reageren omdat dat zinloos is. Hij kan niet geholpen worden, geef hem vooral geen adviezen/begrip/hoop" en ook letterlijk "Je doet niets met de reacties". Als je daarbij beseft dat ik echt soms wel kleine dingen probeerde (wat in die mentale toestand echt moeilijk was), dan komt dat over als "Wat je hebt geprobeerd is niet genoeg / stelt niets voor".

Probeer te beseffen hoe dat overkomt, en met wat voor ogen dezelfde persoon daarna kijkt naar de andere reacties daaronder. Dat leidde bij mij in elk geval vaak tot hele negatieve gevoelens, waardoor ik alle reacties met die blik bekeek, daardoor reageerde ik negatief, daardoor reageerden anderen negatief op mij. Een paar van dat soort reacties zetten in zo'n topic een kettingreactie in gang die aan beide kanten leidt tot negativiteit en steeds negatievere reacties.

Bij het maken van het volgende topic hebben de andere gebruikers/adviesgevers daardoor ook weer een negatievere bril gekregen, waardoor het volgende topic ook weer in mineur begint.

Je ziet in dat topic ook aan mijn reacties dat gevoel van niet begrepen worden terug. Twee citaten van mezelf:
• "Sommigen van jullie lijken oprecht te denken dat ik niets wil doen; maar ik kan jullie verzekeren dat dat niet zo is"
• "Het voelt een beetje alsof mijn gevoel gewoon niet meer serieus genomen wordt door het beeld dat jullie van mij hebben."

En dit is slechts één van de opmerkingen die in het begin van dat topic werd gemaakt. Lees ook eens sommige andere geïrriteerde reacties van adviesgevers met die negatieve depressieve bril en probeer die oefening te herhalen.

---

De andere kant is dat je ook in dat topic ziet dat sommige mensen echt heel hard proberen goed advies te geven (en ik dat vervolgens grotendeels in de wind sla). Ik snap dat dat na een paar keer tot irritatie leidt.

Wat ik eerder schreef was dat ik eigenlijk graag had gewild dat mensen zouden focussen op wat ik wel bereikt had. Ik zie ironisch genoeg dat sommigen dat proberen, bijvoorbeeld door te vragen om een lijst met wat ik wel heb gedaan.

Het is voor mij lastig om te begrijpen waarom ik daar niet echt op in lijk te gaan. Ik denk dat dat te maken heeft met de gedachteoefening hierboven: in dat topic (maar ook alle vorige) had ik het idee opgebouwd dat dat toch niet serieus genomen zou worden, mensen het te kleine stappen zouden vinden, het niet zouden waarderen. Dat men sarcastisch was of daarna die stappen zou bekritiseren. Ik vermoed dat ik er daarom niet meer op in ging.

Datzelfde zie je voor de vragen waarom ik geen professionele hulp wilde zoeken. Ik denk dat dat de kern was hoe mensen mij hadden kunnen helpen die stap te zetten. In dat topic reageer ik er nauwelijks meer op. Ik heb dat in eerdere topics wel gedaan en voor mij voelde het altijd of mijn redenen om dat niet te kunnen niet serieus genomen werden. (Achteraf vind ik trouwens ook niet dat ik daar goede redenen voor had, maar dat voelde toen anders) Daarnaast voelde het voor mij alsof niemand me wilde helpen en iedereen me alleen wilde "afschuiven" naar professionele hulp.

---

Ik lees stiekem nog af en toe in R&P mee om mee te profiteren van adviezen die aan anderen gegeven worden. De problemen van toen hebben plaats gemaakt voor andere uitdagingen van nu. Ik heb me altijd voorgenomen om te posten als ik het idee had dat ik iemand kon helpen met mijn ervaring.

Ik heb dat tot op heden al jaren niet gedaan: ik weet namelijk nog steeds niet hoe je iemand zoals ik in die staat was wel had moeten helpen. Achteraf snap ik mezelf ook niet: als ik dat topic nu lees zie ik iets heel anders dan ik er toen in zag. Ik zag toen vooral veel negatieve reacties, emotionele bedreigingen, sarcasme en mensen die me wilden wegduwen. Als ik er nu naar kijk zie ik vooral de mensen die willen helpen, proberen naar de positieve ervaringen te vragen en advies te geven. Er zitten wel een paar mensen tussen die dingen schrijven waarvan ik denk dat ze dat beter niet hadden kunnen doen. Maar vanuit een mentaal gezonde toestand is het denk ik ook lastig voor te stellen wat die opmerkingen in iemand die dat niet is veroorzaken.

Dat is ook waarom ik ervoor koos nu wel te reageren in dit topic: ik hoop dat ik er iemand van kan overtuigen om soms te proberen die gedachteoefening te doen voordat je reageert en probeert voor te stellen wat die reactie te weeg gaat brengen.

Ik vind in dat kader ook deze quote uit dit topic mooi en op mezelf van toepassing:

quote:

Op zaterdag 2 januari 2021 22:19 schreef Hineni het volgende:
Eerlijk gezegd denk ik dat bij heel veel mensen het echte besef van onkunde van iemand anders pas doordringt als je IRL iemand kent die onkundig is om iets te doen wat je zelf (al dan niet) achteloos doet.

Ik hoop dat iemand iets aan deze woorden heeft en daardoor misschien iemand daardoor net beter kan helpen (of wellicht iets negatiefs even niet uitspreekt).

quote:

Op vrijdag 1 januari 2021 17:14 schreef -marz- het volgende:

[..]


In de verslavingszorg komen mensen ook geregeld terug, de eerste behandeling slaagt in minder dan de helft van de keren ofzo. Het zou wat zijn als ze daar net zo reageren als in R&P: LAAT HEM MAAR, HIJ WIL TOCH NIKS HIJ LUISTERT TOCH NIET NAAR ONS

Hier wil ik trouwens nog wel even op reageren. Ik heb zelf in de verslavingszorg gewerkt en in sommige gevallen stopten wij de behandeling van een cliënt weldegelijk. Als een cliënt keer op keer adviezen in de wind slaat en niet meewerkt met de behandeling, dan houdt het op een gegeven moment ook voor ons als hulpverleners gewoon op. Als bijvoorbeeld duidelijk wordt dat het een cliënt gewoon niet gaat lukken zonder opname, maar een cliënt pertinent geen opname wil, dan kan dat een reden zijn om de behandeling stopt te zetten. Het is dan natuurlijk niet zo dat hij zich nooit meer zou kunnen aanmelden om opnieuw met een behandeling te starten, maar hij zal dan wel weer achteraan moeten aansluiten op de wachtlijst.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:00 schreef madam-april het volgende:
Hier wil ik trouwens nog wel even op reageren. Ik heb zelf in de verslavingszorg gewerkt en in sommige gevallen stopten wij de behandeling van een cliënt weldegelijk. Als een cliënt keer op keer adviezen in de wind slaat en niet meewerkt met de behandeling, dan houdt het op een gegeven moment ook voor ons als hulpverleners gewoon op. Als bijvoorbeeld duidelijk wordt dat het een cliënt gewoon niet gaat lukken zonder opname, maar een cliënt pertinent geen opname wil, dan kan dat een reden zijn om de behandeling stopt te zetten. Het is dan natuurlijk niet zo dat hij zich nooit meer zou kunnen aanmelden om opnieuw met een behandeling te starten, maar hij zal dan wel weer achteraan moeten aansluiten op de wachtlijst.

Want de kern van het concept verslaving is dat mensen die verslaafd zijn braaf meewerken met adviezen opvolgen om met het desbetreffende middel/gedrag te stoppen?
“Ja nouja ik kom hier omdat ik nu van de drank/drugs/etc afwil, ben super gemotiveerd om te stoppen, heb het alleen nog niet gedaan want dat wou ik hier ff doen ik volg al jullie bevelen op zonder problemen, kom maar op!”

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 03-01-2021 19:24:27 ]

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:12 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Want de kern van het concept verslaving is dat mensen die verslaafd zijn braaf meewerken met adviezen opvolgen om met het desbetreffende middel/gedrag te stoppen?
“Ja nouja ik kom hier omdat ik nu van de drank/drugs/etc afwil, ben super gemotiveerd om te stoppen, heb het alleen nog niet gedaan.”

Wij verwachten van cliënten dat ze inderdaad meewerken aan de behandeling en dat ze adviezen opvolgen. Als een cliënt dat niet doet, heeft de behandeling geen enkele zin. Wij verwachten niet dat een cliënt in 1 keer stopt, ook niet dat het een cliënt altijd lukt om alle adviezen op te volgen. Maar we verwachten wel inzet en motivatie, als die ontbreken dan houdt het voor ons op een gegeven moment ook op. Wij kunnen hulp en ondersteuning bieden, maar een cliënt moet het uiteindelijk zelf doen.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:23 schreef madam-april het volgende:
Wij verwachten van cliënten dat ze inderdaad meewerken aan de behandeling en dat ze adviezen opvolgen. Als een cliënt dat niet doet, heeft de behandeling geen enkele zin. Wij verwachten niet dat een cliënt in 1 keer stopt, ook niet dat het een cliënt altijd lukt om alle adviezen op te volgen. Maar we verwachten wel inzet en motivatie, als die ontbreken dan houdt het voor ons op een gegeven moment ook op. Wij kunnen hulp en ondersteuning bieden, maar een cliënt moet het uiteindelijk zelf doen.

Maar wat deden jullie dan concreet qua hulp en ondersteuning? Het is toch vreemd om te werken in de dienstverlening waarbij het resultaat altijd de verantwoordelijkheid van de client zelf is? Dan kon je ook niks doen en geen haan die ernaar kraait. Of aan de hand van welke dingen werd de kwaliteit van jullie werk gecontroleerd?

[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 03-01-2021 19:35:09 ]

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:27 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar wat deden jullie dan concreet qua hulp en ondersteuning? Het is toch vreemd om een dienst aan te bieden waarvan het resultaat altijd de verantwoordelijkheid van de client zelf is? Dan kunnen jullie zelfs niks doen en geen haan die ernaar kraait.

Dat verschilt per cliënt, bijvoorbeeld individuele gesprekken, groepsgesprekken, opstellen van signaleringsplannen, etc. Ik zou niet weten wat daar vreemd aan is, iemand komt bij ons omdat hij wil stoppen, wij kunnen hulp en ondersteuning bieden, maar wij kunnen niet 24/7, voor de rest van die persoons leven, bovenop iemand zitten en elke keer de alcohol/drugs uit zijn handen slaan. Diegene zal zelf de intrinsieke motivatie moeten hebben om te stoppen. Als iemand die intrinsieke motivatie (nog) niet heeft, heeft de behandeling geen zin.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:42 schreef madam-april het volgende:
Dat verschilt per cliënt, bijvoorbeeld individuele gesprekken, groepsgesprekken, opstellen van signaleringsplannen, etc. Ik zou niet weten wat daar vreemd aan is, iemand komt bij ons omdat hij wil stoppen, wij kunnen hulp en ondersteuning bieden, maar wij kunnen niet 24/7, voor de rest van die persoons leven, bovenop iemand zitten en elke keer de alcohol/drugs uit zijn handen slaan. Diegene zal zelf de intrinsieke motivatie moeten hebben om te stoppen. Als iemand die intrinsieke motivatie (nog) niet heeft, heeft de behandeling geen zin.

Nou ja, wat ik er vreemd aan vind is, de kwaliteit van de dingen die jij noemt ligt ook deels aan jullie houding. Verantwoordelijk waren jullie immers niet, dus dan is de kwaliteit het meest belangrijk (hoe empathisch zijn jullie enz) maar ook dat wordt niet gecontroleerd. Dus bij wijze van spreken konden jullie ook alleen maar op iemand neerkijken, allemaal aannames doen, iemand afzeiken in die gesprekken net zoals men hier op Fok doet, diegene alleen maar boos maken terwijl de verslaving van diegene alleen maar erger wordt en het boeit dan alsnog allemaal niet want het maakt niet uit.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:42 schreef madam-april het volgende:

[..]

Dat verschilt per cliënt, bijvoorbeeld individuele gesprekken, groepsgesprekken, opstellen van signaleringsplannen, etc. Ik zou niet weten wat daar vreemd aan is, iemand komt bij ons omdat hij wil stoppen, wij kunnen hulp en ondersteuning bieden, maar wij kunnen niet 24/7, voor de rest van die persoons leven, bovenop iemand zitten en elke keer de alcohol/drugs uit zijn handen slaan. Diegene zal zelf de intrinsieke motivatie moeten hebben om te stoppen. Als iemand die intrinsieke motivatie (nog) niet heeft, heeft de behandeling geen zin.

Ik ken toevallig iemand die inderdaad heel gemotiveerd bij verslavingszorg aanklopte en alles wat werd aangeboden met beide handen heeft aangegrepen. Dat is goed verlopen en deze persoon voelt zich nu ook veel beter in staat om kleine terugvallen op tijd aan te pakken.

Ik betwijfel of het ook zo was gegaan als de stap naar de verslavingszorg niet was gezet.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:51 schreef Lienekien het volgende:
Ik ken toevallig iemand die inderdaad heel gemotiveerd bij verslavingszorg aanklopte en alles wat werd aangeboden met beide handen heeft aangegrepen. Dat is goed verlopen en deze persoon voelt zich nu ook veel beter in staat om kleine terugvallen op tijd aan te pakken.

Ik betwijfel of het ook zo was gegaan als de stap naar de verslavingszorg niet was gezet.

Waarom klopte diegene dan bij de verslavingszorg aan?? Dat snap ik niet.
Vanwege de persoonlijke aandacht en stok achter de deur of zo?
Waarom had diegene uberhaupt een verslaving, als het afkicken een kwestie was van gewoon stoppen met het gedrag en dat was het.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom klopte diegene dan bij de verslavingszorg aan?? Dat snap ik niet.
Vanwege de persoonlijke aandacht en stok achter de deur of zo?
Waarom had diegene uberhaupt een verslaving, als het afkicken een kwestie was van gewoon stoppen met het gedrag en dat was het.

Omdat die persoon dus hulp nodig had om de verslaving de baas te worden.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:57 schreef Lienekien het volgende:
Omdat die persoon dus hulp nodig had om de verslaving de baas te worden.

Had diegene uberhaupt wel een verslaving, als het afkicken een kwestie was van gewoon stoppen met het gedrag en dat was het.
Oke, persoonlijke aandacht kan soms veel veranderen, dat is ook wel gewoon een dienst, maar het probleem dat ik ermee heb is dat de kwaliteit niet gecontroleerd kan worden en als het niet werkt omdat die medewerkers niks willen doen die medewerkers dan gewoon betaald worden en degene die hulp zoekt alle schuld krijgt

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Had diegene uberhaupt wel een verslaving, als het afkicken een kwestie was van gewoon stoppen met het gedrag en dat was het.

Wat klets je nou met je ‘gewoon stoppen met je gedrag’?

quote:

Op zondag 3 januari 2021 20:01 schreef Lienekien het volgende:

Wat klets je nou met je ‘gewoon stoppen met je gedrag’?

Nou niemand kan diegene dwingen, motivatie is juist vaak het probleem met verslaafden maar deze was dus al gemotiveerd dus weerstand hoefden ze al niet meer weg te nemen.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 20:07 schreef Granqvist het volgende:
Iemand vroeg zich van de week in een ander topic af waarom jij zo wereldvreemd bent. Ik vraag me nu hetzelfde af. Je lult echt ontzettend uit je nek.

Oke, jij komt regelmatig in de verslavingskliniek. Dus dan weet jij vast ook wel op welke dingen deze mensen worden gecontroleerd of ze hun werk goed doen

quote:

Op zondag 3 januari 2021 19:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom klopte diegene dan bij de verslavingszorg aan?? Dat snap ik niet.
Vanwege de persoonlijke aandacht en stok achter de deur of zo?
Waarom had diegene uberhaupt een verslaving, als het afkicken een kwestie was van gewoon stoppen met het gedrag en dat was het.

Diegene is nog steeds verslaafd, iedere verslaafde is voor de rest van zijn leven verslaafd. Afkicken is inderdaad stoppen met het gedrag. Maar dat is ontzettend zwaar en dat lukt de meeste niet zonder begeleiding.

quote:

Op zondag 3 januari 2021 20:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nou niemand kan diegene dwingen, motivatie is juist vaak het probleem met verslaafden maar deze was dus al gemotiveerd dus weerstand hoefden ze al niet meer weg te nemen.
[..]

Oke, jij komt regelmatig in de verslavingskliniek. Dus dan weet jij vast ook wel op welke dingen deze mensen worden gecontroleerd of ze hun werk goed doen

Motivatie is helemaal niet het probleem van verslaafden, je hebt echt geen idee waar je het over hebt.

quote:

Op zaterdag 2 januari 2021 22:19 schreef Hineni het volgende:
Eerlijk gezegd denk ik dat bij heel veel mensen het echte besef van onkunde van iemand anders pas doordringt als je IRL iemand kent die onkundig is om iets te doen wat je zelf (al dan niet) achteloos doet.

Totdat je van dichtbij een onkundig iemand meemaakt zal je die mensen als onwelwillend beschouwen, en de illusie hebben dat je met eenvoudige training en/of begeleiding gecompliceerde psychische beperkingen wonderwel kunt oplossen.

Offtopic maar uiteindelijk vinden veel mensen die met zware problemen kampen ook hun draai wanneer ze goede ondersteuning hebben en ergens aan kunnen meedoen. Dus het is zeker waar dat er wat aan te doen valt voor de meerderheid. Alleen krijg je maatschappelijk/binnen het werk gezien weinig kans om daar jaren over te doen en dat zorgt voor wanhoop. Ik durf erom te wedden dat minder druk om 'het leven binnen een bepaalde tijd op orde te hebben' al een deel van de issues wegneemt. Iemand die in behandeling is voor een zware depressie of verslaving wordt na een jaar ziekteverlof ontslagen, omdat er vanuit het perspectief van de wergever geen verbetering is. Vervolgens raakt deze persoon een aantal jaren uit de roulatie en komt niet meer aan de bak, want verklaar dat grote gat maar in je cv. Het resultaat is dat men in een visieuze uitzichtloze situatie belandt: geen baan - is veel stress - terug in depressie of verslaving. Nu kun je redelijkerwijs niet van een werkgever verwachten om bij arbeidsongeschiktheid een werknemer jaren op een positie te houden, maar het zou al schelen wanneer mensen niet direct op het ongeschikt stapeltje eindigen na jaren afwezigheid bij een solicitatie.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 07:45 schreef 01100101 het volgende:

[..]

Offtopic maar uiteindelijk vinden veel mensen die met zware problemen kampen ook hun draai wanneer ze goede ondersteuning hebben en ergens aan kunnen meedoen. Dus het is zeker waar dat er wat aan te doen valt voor de meerderheid. Alleen krijg je maatschappelijk/binnen het werk gezien weinig kans om daar jaren over te doen en dat zorgt voor wanhoop. Ik durf erom te wedden dat minder druk om 'het leven binnen een bepaalde tijd op orde te hebben' al een deel van de issues wegneemt. Iemand die in behandeling is voor een zware depressie of verslaving wordt na een jaar ziekteverlof ontslagen, omdat er vanuit het perspectief van de wergever geen verbetering is. Vervolgens raakt deze persoon een aantal jaren uit de roulatie en komt niet meer aan de bak, want verklaar dat grote gat maar in je cv. Het resultaat is dat men in een visieuze uitzichtloze situatie belandt: geen baan - is veel stress - terug in depressie of verslaving. Nu kun je redelijkerwijs niet van een werkgever verwachten om bij arbeidsongeschiktheid een werknemer jaren op een positie te houden, maar het zou al schelen wanneer mensen niet direct op het ongeschikt stapeltje eindigen na jaren afwezigheid bij een solicitatie.

Als je echt hersteld van een verslaving of depressie dan raakt je niet meer verslaafd of depressief na het verliezen van een baan of dierbare. Dan voel je je gewoon een tijdje klote net als mensen die nooit verslaafd of depressief zijn geweest. Hoe jij het schetst is echt slachtoffergedrag en daar schiet je niks mee op. Op die manier bedenken mensen reden om het te rechtvaardigen om zich depressief te voelen of verslaafd te zijn.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 08:05 schreef colivo het volgende:

[..]

Als je echt hersteld van een verslaving of depressie dan raakt je niet meer verslaafd of depressief na het verliezen van een baan of dierbare. Dan voel je je gewoon een tijdje klote net als mensen die nooit verslaafd of depressief zijn geweest. Hoe jij het schetst is echt slachtoffergedrag en daar schiet je niks mee op. Op die manier bedenken mensen reden om het te rechtvaardigen om zich depressief te voelen of verslaafd te zijn.

En als er nou gewoon wel een verband is tussen werkloosheid/verlies van een geliefde etc. en opnieuw depressie/verslaving?

quote:

Op maandag 4 januari 2021 08:05 schreef colivo het volgende:

[..]

Als je echt hersteld van een verslaving of depressie dan raakt je niet meer verslaafd of depressief na het verliezen van een baan of dierbare. Dan voel je je gewoon een tijdje klote net als mensen die nooit verslaafd of depressief zijn geweest. Hoe jij het schetst is echt slachtoffergedrag en daar schiet je niks mee op. Op die manier bedenken mensen reden om het te rechtvaardigen om zich depressief te voelen of verslaafd te zijn.

Helaas werkt dat niet zo. Je zult altijd kwestbaar blijven voor de problematiek die je hebt, ook al heb je het redelijk onder controle. Het voorbeeld wat jij schetst kan een reden voor terugval zijn.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 08:18 schreef Lienekien het volgende:

[..]

En als er nou gewoon wel een verband is tussen werkloosheid/verlies van een geliefde etc. en opnieuw depressie/verslaving?

Er zal best een verband tussen bestaan idd. Er zijn ook zo enorm veel mensen die telkens terug komen voor psychische problemen of verslaving. Imo is deze zorg niet gericht op het genezen van die mensen maar op het blijven behandelen en medicijnen geven want daar wordt geld aan verdient. Niet dat hulpverleners gemene rotzakken zijn ofzo, die mensen hebben een studie gevolgd waardoor ze denken dat dit de oplossing is voor die problematiek.
Ik heb jarenlang in bovenstaand kringetje rondgedwaald zonder een uitweg te vinden. En toen ik eindelijk genezen was (was in het begin best spannend met tegenslagen want ik was bang in het gevoel te blijven hangen. Maar gelukkig zag ik in dat het m'n ego was die terugverlangde naar de oude bekende pijn), was er geen hulpverlener die geïnteresseerd was hoe ik het voor elkaar had gekregen.
Ik geloof echt dat genezing in onszelf zit. Als je je gemoedstoestand laat afhangen van externe dingen dan zal het enorm kwetsbaar blijven.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 08:26 schreef colivo het volgende:

[..]

Er zal best een verband tussen bestaan idd. Er zijn ook zo enorm veel mensen die telkens terug komen voor psychische problemen of verslaving. Imo is deze zorg niet gericht op het genezen van die mensen maar op het blijven behandelen en medicijnen geven want daar wordt geld aan verdient. Niet dat hulpverleners gemene rotzakken zijn ofzo, die mensen hebben een studie gevolgd waardoor ze denken dat dit de oplossing is voor die problematiek.
Ik heb jarenlang in bovenstaand kringetje rondgedwaald zonder een uitweg te vinden. En toen ik eindelijk genezen was (was in het begin best spannend met tegenslagen want ik was bang in het gevoel te blijven hangen. Maar gelukkig zag ik in dat het m'n ego was die terugverlangde naar de oude bekende pijn), was er geen hulpverlener die geïnteresseerd was hoe ik het voor elkaar had gekregen.
Ik geloof echt dat genezing in onszelf zit. Als je je gemoedstoestand laat afhangen van externe dingen dan zal het enorm kwetsbaar blijven.

Ik heb daar echt moeite mee, als mensen hun eigen situatie en ervaringen op zo’n manier breed menen te moeten trekken dat ze met oordelen als de jouwe komen over anderen met vergelijkbare problemen en met dergelijke klachten over hulpverlening. Ik vind het zelfs wel gevaarlijk.

Ik denk wel dat mensen soms meer kracht in zichzelf kunnen aanboren dan ze zelf hadden gedacht, maar ook dat mensen daar hulp bij nodig kunnen hebben.

Je kunt mensen ook niet op een directe wijze helpen wanneer het gaat om psychische klachten. Dat moeten ze zelf doen. Je kunt alleen zaadjes planten en hopen dat die ooit tot bloei komen. Maar ze moeten zelf tot de realisatie komen, erin gaan geloven en de wilskracht krijgen om actief bezig te gaan met de door hun ervaren problematiek. Dat werkt niet causaal in een 1 op 1 relatie (als in advies van A leidt tot actief uitvoeren door B)

Ennn de vraag waarom mensen die zichzelf voor de helft kunnen helpen zichzelf niet ook voor 100% kunnen helpen of waarom hulpverleners die mensen maar voor de helft kunnen helpen dat niet ook helemaal kunnen wordt zoals altijd weer nooit gesteld

quote:

Op maandag 4 januari 2021 09:59 schreef Cockwhale het volgende:
Je kunt mensen ook niet op een directe wijze helpen wanneer het gaat om psychische klachten. Dat moeten ze zelf doen. Je kunt alleen zaadjes planten en hopen dat die ooit tot bloei komen. Maar ze moeten zelf tot de realisatie komen, erin gaan geloven en de wilskracht krijgen om actief bezig te gaan met de door hun ervaren problematiek. Dat werkt niet causaal in een 1 op 1 relatie (als in advies van A leidt tot actief uitvoeren door B)

Ik had ooit gelezen dat er een aangetoond verband is tussen laag sociaaleconomische status en psychische klachten, en tussen lage intelligentie en psychische klachten. Derhalve ben ik het niet mee eens dat mensen niet op directe manier kunnen worden geholpen, hier is de WMO van de gemeente nl. voor. Dit is ook onderdeel van zorg waar veel belastinggeld voor vrijgemaakt is.

Sommige mensen moet je levenslang/tijdelijk ondersteunen, werk overnemen, voor ze denken, enz. Dit betekent dat de rest extra moet inzetten voor deze doelgroep, hier moeten mensen niet van schrikken. Het leven is voor velen gewoon moeilijk. Iedereen is geboren met andere combinatie van kwaliteiten, je kan niet verwachten dat iedereen (automatisch) kan meekomen waarbij de maatschappij volgens een bepaalde manier is ingedeeld. Zeker wanneer de maatschappij is gemaakt voor de meerderheid: de gemiddelde mens. Stel je bent net even iets anders, dan verkeer je al in grote problemen. Ik ben een voorstander van aanpakken, zo snel en direct mogelijk.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 11:23 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ennn de vraag waarom mensen die zichzelf voor de helft kunnen helpen zichzelf niet ook voor 100% kunnen helpen of waarom hulpverleners die mensen maar voor de helft kunnen helpen dat niet ook helemaal kunnen wordt zoals altijd weer nooit gesteld

Omdat dat jouw stokpaardje is. We kunnen er altijd wel op rekenen dat jij dit weer inbrengt in de discussie.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 11:23 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ennn de vraag waarom mensen die zichzelf voor de helft kunnen helpen zichzelf niet ook voor 100% kunnen helpen of waarom hulpverleners die mensen maar voor de helft kunnen helpen dat niet ook helemaal kunnen wordt zoals altijd weer nooit gesteld

Heel interessant wat je benoemd. Het ligt aan de toevalligheid aan mensen die iemand tegenkomt, bijv. in de hulpverlening, maar ook in informele sfeer.

De ene hulpverlener is de andere niet, de ene is gewoon beter dan de andere. Dit heeft bijv. te maken met geld, alles wat gefinancierd wordt vanuit belasting moet zo goedkoop mogelijk. Dit betekent dat het jonge mensen zijn, wellicht nog geeneens diploma behaald, weinig werk- en/of levenservaring, flexibele contracten, enz. Je hebt ook interne werkconflicten: management wil anders dan wat werkvloer wil, enz.

Omzet maximalisatie is heel belangrijk iets, dit betekent dat bepaalde doelgroepen structureel niet/te laat/ onvoldoende aan de beurt komen/ geholpen worden. De ene doelgroep levert meer geld op dan de andere. Hoever zorgorganisaties zijn in een budget heeft invloed op onderhandelingen met zorgverzekeraars. Zorgverzekeraars voeren enkel het beleid uit van de regering: kosten beperken, betaalbaarheid garanderen. Anderzijds is er door de regering door de jaren heen extra geld vrijgemaakt voor GGZ wat bijna niet is aangesproken. Dan wordt er gezegd dat er tekort is aan personeel, maar de regering bepaalt zelf hoeveel opleidingsplekken er komen. Recent is er een kamerbrief waarin staat dat er geen budget is om het advies van de capaciteitsorgaan uit te voeren: het uitbreiden van opleidingsplekken binnen de gezondheidszorg. En als er ergens bijkomt, betekent dit dat van andere type opleidingsplekken eraf is gehaald.

Zorg is een heel complex iets, er zijn diverse speelvelden en ieder heeft eigen belangen. Ieder wijst ook naar elkaar. Er is ook veel praktijk variatie, de ene zorgorganisatie is gewoon beter dan de andere. Dit kan te maken hebben met management, meer inzet van IT, enz. Veelal hebben consumenten hier helemaal geen zicht op; er zijn stappen gezet voor transparantie, maar onvoldoende om voor consumenten zicht te hebben waar/wat de beste zorg voor diegene is. De cijfers wie wat waar beter/slechter doet dan gemiddeld, deze zijn in bezit van zorgverzekeraars. Dit wordt dan weer gebruikt bij onderhandelingen, contracteren, enz. Want voor contracteren moeten zorgaanbieders aan criteria voldoen, zo wordt kwaliteit bewaakt. Zo worden zorgaanbieders gestimuleerd om te innoveren om bijv. e-zorg te gaan gebruiken, enz.

M.a.w. zorg is complex en kan niet alles leveren wat de consument nodig heeft, hier afhankelijk van (denken te) zijn gaat iemand niet helpen. Als familie, buur, enz. zou ik ook niet aannemen dat iemand goed af is door bij de zorg af te leveren. Algemeen welzijn is veel meer dan dat: ook ontspanning, beweging, sociale contacten, enz. Alles heeft invloed op alles; binnen de zorg wordt ook sterk afgekaderd gewerkt. Derhalve denk ik ook niet dat de zorg denderend effect kan leveren als het maar een onderdeel is naast vele andere onderdelen wat uitmaakt van iemands algehele welzijn. Een boek lezen, met de hond wandelen, in buurthuis koffie drinken en babbelen, enz. kan ook kwaliteit van leven verhogen. Dit kan de zorg niet bieden.

quote:

Op maandag 4 januari 2021 09:59 schreef Cockwhale het volgende:
Je kunt mensen ook niet op een directe wijze helpen wanneer het gaat om psychische klachten. Dat moeten ze zelf doen. Je kunt alleen zaadjes planten en hopen dat die ooit tot bloei komen. Maar ze moeten zelf tot de realisatie komen, erin gaan geloven en de wilskracht krijgen om actief bezig te gaan met de door hun ervaren problematiek. Dat werkt niet causaal in een 1 op 1 relatie (als in advies van A leidt tot actief uitvoeren door B)

Idd, blijven zoeken tot je een methode vindt waar je baat bij hebt en/of vertrouwen in hebt en daar vol voor gaan.

Ik ben vroeger een tijd bij de AA en VNN geweest, en daar zagen ze verslaving als een ziekte en terugval hoort daarbij. Ondanks dat ik toen nog niet kon stoppen kon ik me daar totaal niet in vinden. Niet dat het gemakkelijk was om ermee op te houden, dat heb ik 14 jaar over gedaan en echt 100en pogingen gedaan om ermee te stoppen. Maar het zien als een ziekte waarbij terugvallen hoort is een vrijbrief imo om alles op te geven en er een potje van te maken.
Zelfde met de ggz, elke x als ik het verhaaltje vertelde over m'n verleden vonden ze het niet vreemd dat ik me zo voelde. Terwijl het maar een verhaal is uit het verleden niks meer en niks minder. Ik ben er zelf verantwoordelijk voor hoe ik dat verhaal interpreteer en inkleur.


Ik vind dat deze man het heel erg mooi verwoord. Hij deed vroeger mee aan sterkste man op het hoogste niveau. En op een gegeven moment is hij aan de meth gegaan en alles kwijt geraakt, zijn vrouw en kinderen het huis en was hij langere tijd dakloos. Nu probeert hij weer op niveau te komen. Zulke verhalen hebben me altijd enorm geïnspireerd waardoor ik bleef zoeken en werken om me beter te voelen.
Mensen die alles hebben gedaan wat god heeft verboden en dan ineens het licht zien en een compleet ander mens worden vind ik ook super.
Ik ben er van overtuigd dat er enorm veel mogelijk is voor

[ Bericht 25% gewijzigd door colivo op 04-01-2021 14:40:50 ]