En wat zouden die ernstige grondige redenen dan mogen zijn volgens jou? Gezien je naam... ben je toevallig religieus/in een religieuze omgeving opgegroeid?quote:Op woensdag 30 december 2020 17:43 schreef Religious7 het volgende:
Ik vroeg mij af wat jullie meningen over, of ervaringen met, samengestelde gezinnen zijn?
Ik persoonlijk heb een extreem slechte ervaring als kind zijnde in een Nieuw Samengesteld Gezin..
Op 17-jarige leeftijd ben ik mee verhuisd naar de nieuwe woonst van mijn moeder en moest plots een kamer delen met een oudere stiefbroer, ik sliep onder het dak (een mezzanine) waar ik amper kon rechtstaan, geen ruiten en iedere keer kruipen naar mijn bed of bureau. Sinds ik daar woonde had ik toen na anderhalve maand somatische stressklachten en zo goed als alle dagen pijn.. Er kwamen plots 3 oudere kinderen bij die zeer veel aandacht vroegen van mijn moeder en hun eigen vader zo goed als haatten. Deze 3 kinderen waren dan ook nog eens een neef en 2 nichten, aangezien mijn moeder hertrouwd was met mijn nonkel (de ex van de zus van mijn moeder, die haar kinderen jaren geleden achter heeft gelaten). Daarbovenop was die stiefvader (of nonkel) nogal dominant en intimiderend, zelfs zijn eigen kinderen waren niet op hun gemak bij hem.
Ik ben daar dan na een paar jaar gevlucht naar het huis van mijn vader om aan mijn gezondheid te werken, maar mijn band met mijn vader was toen ook al niet zo goed. En daarbovenop vormt hij ook al jarenlang een Nieuw Samengesteld Gezin met 3 kinderen, waar hij nu ook woont en de vaderrol opneemt. Dit heeft er voor gezorgd dat ik er letterlijk gewoon van tussen gevallen ben, met alle gevolgen van dien...
Dit was mijn ervaring met Nieuw Samengestelde Gezinnen. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het concept NSG?
Ik persoonlijk vind dat er enkel zou mogen gescheiden worden mits ernstige grondige redenen. En dat er in het belang van de kinderen geen Nieuw Samensteld Gezin zou mogen gevormd worden totdat alle kinderen het huis uit zijn..
Misschien nogal drastisch, maar ik ben er van overtuigd dat ik lang niet de enige ben die last ondervindt van Nieuw Samengestelde Gezinnen aangezien de onzekerheid en instabiliteit die dat met zich meebrengt..
Mijn ouders zijn niet echt religieus en mijn vader zelfs eerder atheïstisch. Eerder het religieuze gaan opzoeken wegens een totaal gebrek aan richting en sturing van uit mijn ouders. Ik was op zoek naar een bepaalde leidraad over hoe ik goed en gelukkig kon leven en ben dat dan gaan opzoeken in onder andere religies..quote:Op woensdag 30 december 2020 18:00 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
En wat zouden die ernstige grondige redenen dan mogen zijn volgens jou? Gezien je naam... ben je toevallig religieus/in een religieuze omgeving opgegroeid?
Dus gewoon niet meer gelukkig zijn met elkaar zonder overspel gepleegd te hebben is niet genoeg om te scheiden? Is dat altijd zo, of alleen als er kinderen in het spel zijn?quote:Op woensdag 30 december 2020 18:11 schreef Religious7 het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn niet echt religieus en mijn vader zelfs eerder atheïstisch. Eerder het religieuze gaan opzoeken wegens een totaal gebrek aan richting en sturing van uit mijn ouders. Ik was op zoek naar een bepaalde leidraad over hoe ik goed en gelukkig kon leven en ben dat dan gaan opzoeken in onder andere religies..
En bij die ernstige grondige redenen om te kunnen scheiden, denk ik dan aan de voorwaarden zoals in de mainstream religies. Bvb langdurig overspel, ... Een relatie die door een huwelijk bevestigd wordt naar de samenleving met het idee om bij elkaar te blijven tot de dood. In eerste plaats in belang van de stabiliteit van de samenleving.
Ze had met mijn vader een betere relatie, maar toen mijn tante weg is gegaan van dat gezin, heeft mijn moeder de moederrol een beetje op haar genomen, wat dan woog op haar relatie met mijn vader. En dan is mijn vader het bij een andere vrouw gaan zoeken, en een tijdje daar achter is mijn moeder met die oom iets begonnen en hertrouwd, maar ondertussen terug gescheiden na +- 4 jaar huwelijk..quote:Op woensdag 30 december 2020 18:27 schreef Lienekien het volgende:
Waarom koos je moeder eigenlijk voor je oom? Uit noodzaak? Had ze met je vader een betere relatie?
Vroeger was dat altijd zo, maar laat ons zeggen in deze tijden is het al veel als men wacht tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar mocht ik persoonlijk kunnen kiezen, zou ik een relatie officieel laten maken door een huwelijk waarbij men dan bij elkaar blijft.quote:Op woensdag 30 december 2020 18:30 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Dus gewoon niet meer gelukkig zijn met elkaar zonder overspel gepleegd te hebben is niet genoeg om te scheiden? Is dat altijd zo, of alleen als er kinderen in het spel zijn?
Ja, daar ben ik het dan dus to-taal niet mee eens. Mensen die niet meer bij elkaar willen zijn moeten uit elkaar kunnen gaan. Jij legt jouw ervaring op alle families met kinderen, en hoewel ik wel snap dat dat jouw ervaring is, kan het zo maar zijn dat het voor sommige kinderen veel beter kan zijn als de relatie tussen hun ouders voorbij is en ze uit elkaar kunnen.quote:Op woensdag 30 december 2020 18:39 schreef Religious7 het volgende:
[..]
Vroeger was dat altijd zo, maar laat ons zeggen in deze tijden is het al veel als men wacht tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar mocht ik persoonlijk kunnen kiezen, zou ik een relatie officieel laten maken door een huwelijk waarbij men dan bij elkaar blijft.
Mijn ouders bleven bij elkaar tot ik 18 was. Geloof me, ze hadden beter 10 jaar eerder uit elkaar kunnen gaan. Je weet niet waar je over praat, denkt dat het gras groener is aan de overkant. Dat is lang niet altijd zo.quote:Op woensdag 30 december 2020 18:39 schreef Religious7 het volgende:
[..]
Vroeger was dat altijd zo, maar laat ons zeggen in deze tijden is het al veel als men wacht tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar mocht ik persoonlijk kunnen kiezen, zou ik een relatie officieel laten maken door een huwelijk waarbij men dan bij elkaar blijft.
Precies. Dat het een niet werkt wil nog niet zeggen dat het andere automatisch wel werkt.quote:Op woensdag 30 december 2020 19:13 schreef CoolGuy het volgende:
In jouw scenario zouden die de dupe zijn omdat jij maar met 1 kant van de medaille ervaring hebt, waarbij je nu de andere kant terzijde schuift. Dat is niet eerlijk voor de kinderen aan die andere kant.
QFTquote:Op woensdag 30 december 2020 20:28 schreef Granqvist het volgende:
[..]
Mijn ouders bleven bij elkaar tot ik 18 was. Geloof me, ze hadden beter 10 jaar eerder uit elkaar kunnen gaan. Je weet niet waar je over praat, denkt dat het gras groener is aan de overkant. Dat is lang niet altijd zo.
[..]
Precies. Dat het een niet werkt wil nog niet zeggen dat het andere automatisch wel werkt.
Bedankt voor je reactie Marz!quote:Op woensdag 30 december 2020 21:36 schreef -marz- het volgende:
Het is erg klote dat dit je is overkomen.
Gebroken gezinnen is iets van de laatste 4-5? decennia en samengestelde gezinnen is van nog recenter. Het lijkt me op zn minst heel complex.
Wil niet zeggen dat het daarvoor allemaal beter was. We kunnen sowieso niet meer terug naar die tijd.
Ik ben geboren in een vechtrelatie, waarna in nieuwe relaties van ouders geen plaats meer voor me was, eentje wilde zelfs de schepen achter zich verbranden vrij letterlijk.
Heb me afgevraagd wat ik op deze wereld doe, die strijd zat ook in mij, waardoor niemand meer dichtbij me kon komen ook toen ik al lang volwassen was. Maarja je kunt het niemand verbieden, of dit soort dingen voorkomen, het is gewoon hoe de wereld is en we dealen er maar mee zo goed als dat gaat.
Je bent niet alleen.
Bedankt voor het delen van je ervaring hiermee Mayhem!quote:Op woensdag 30 december 2020 22:42 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Mijn biologische vader is overleden toen ik 1 jaar was.
Toen ik 3 jaar was kwam er een nieuwe man, die al 3 kinderen had.
Deze man heb ik mijn hele leven mijn papa genoemd, stiefvader krijg ik zelfs nu nog amper uit mijn strot.
Was alles makkelijk? Nee, maar ook met mijn biologische verwanten ging het niet altijd makkelijk. Met mijn broer bv heb ik als jongeling zat ruzie gehad. Zelfs tot de mate dat er tv dagen ingesteld werden en ik liever testbeeld keek (ja ik ben oud🤣) dan hem iets liet kijken en andersom ook gedoe.
Maar onderling hebben we allemaal een goede band, zelfs als kinderen waren we er voor elkaar als het er echt om ging.
Aan de volwassenen heeft het nooit gelegen. Die accepteerde ons allemaal en hebben altijd van ons gehouden.
Mijn vader (stief) is al jaren niet meer in leven, maar hij blijft mijn papa.
Mijn stiefbroers en zus zie ik nog zeer regelmatig.
We zijn misschien geen ‘normale’ familie, maar hè, wat is normaal?
Ik ben er blij mee
Het is hetzelfde bij allesquote:Op donderdag 31 december 2020 12:31 schreef Religious7 het volgende:
[..]
Bedankt voor het delen van je ervaring hiermee Mayhem!
Toch blij dat er ook positieve verhalen zijn hieromtrent!
Soms gaat het goed samen, soms ook niet.quote:Op woensdag 30 december 2020 17:43 schreef Religious7 het volgende:
Ik vroeg mij af wat jullie meningen over, of ervaringen met, samengestelde gezinnen zijn?
Ik persoonlijk heb een extreem slechte ervaring als kind zijnde in een Nieuw Samengesteld Gezin..
Op 17-jarige leeftijd ben ik mee verhuisd naar de nieuwe woonst van mijn moeder en moest plots een kamer delen met een oudere stiefbroer, ik sliep onder het dak (een mezzanine) waar ik amper kon rechtstaan, geen ruiten en iedere keer kruipen naar mijn bed of bureau. Sinds ik daar woonde had ik toen na anderhalve maand somatische stressklachten en zo goed als alle dagen pijn.. Er kwamen plots 3 oudere kinderen bij die zeer veel aandacht vroegen van mijn moeder en hun eigen vader zo goed als haatten. Deze 3 kinderen waren dan ook nog eens een neef en 2 nichten, aangezien mijn moeder hertrouwd was met mijn nonkel (de ex van de zus van mijn moeder, die haar kinderen jaren geleden achter heeft gelaten). Daarbovenop was die stiefvader (of nonkel) nogal dominant en intimiderend, zelfs zijn eigen kinderen waren niet op hun gemak bij hem.
Ik ben daar dan na een paar jaar gevlucht naar het huis van mijn vader om aan mijn gezondheid te werken, maar mijn band met mijn vader was toen ook al niet zo goed. En daarbovenop vormt hij ook al jarenlang een Nieuw Samengesteld Gezin met 3 kinderen, waar hij nu ook woont en de vaderrol opneemt. Dit heeft er voor gezorgd dat ik er letterlijk gewoon van tussen gevallen ben, met alle gevolgen van dien...
Dit was mijn ervaring met Nieuw Samengestelde Gezinnen. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het concept NSG?
Ik persoonlijk vind dat er enkel zou mogen gescheiden worden mits ernstige grondige redenen. En dat er in het belang van de kinderen geen Nieuw Samensteld Gezin zou mogen gevormd worden totdat alle kinderen het huis uit zijn..
Misschien nogal drastisch, maar ik ben er van overtuigd dat ik lang niet de enige ben die last ondervindt van Nieuw Samengestelde Gezinnen aangezien de onzekerheid en instabiliteit die dat met zich meebrengt..
Dat is het probleem idd.quote:Op vrijdag 1 januari 2021 18:07 schreef potjecreme het volgende:
Je kinderen alles maar door de strot dauwen.
Wat zou je het boeien? Ik begrijp dat je 20+ bent, tijd om op jezelf te gaan wonen en een keer je eigen gezin te gaan stichten. Moet je zelf maar bepalen aan wie jij je partner gaat voorstellen (aan welk samengesteld gezin).quote:Op woensdag 30 december 2020 18:35 schreef Religious7 het volgende:
[..]
Ze had met mijn vader een betere relatie, maar toen mijn tante weg is gegaan van dat gezin, heeft mijn moeder de moederrol een beetje op haar genomen, wat dan woog op haar relatie met mijn vader. En dan is mijn vader het bij een andere vrouw gaan zoeken, en een tijdje daar achter is mijn moeder met die oom iets begonnen en hertrouwd, maar ondertussen terug gescheiden na +- 4 jaar huwelijk..
Maar die kinderen zijn inmiddels zeer sterk gehecht aan mijn moeder, zelfs sterker aan mijn moeder dan aan hun eigen vader.., wat door mij persoonlijk als extreem lastig wordt ervaren,
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |