R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vroeg mij af wat jullie meningen over, of ervaringen met, samengestelde gezinnen zijn?
Ik persoonlijk heb een extreem slechte ervaring als kind zijnde in een Nieuw Samengesteld Gezin..
Op 17-jarige leeftijd ben ik mee verhuisd naar de nieuwe woonst van mijn moeder en moest plots een kamer delen met een oudere stiefbroer, ik sliep onder het dak (een mezzanine) waar ik amper kon rechtstaan, geen ruiten en iedere keer kruipen naar mijn bed of bureau. Sinds ik daar woonde had ik toen na anderhalve maand somatische stressklachten en zo goed als alle dagen pijn.. Er kwamen plots 3 oudere kinderen bij die zeer veel aandacht vroegen van mijn moeder en hun eigen vader zo goed als haatten. Deze 3 kinderen waren dan ook nog eens een neef en 2 nichten, aangezien mijn moeder hertrouwd was met mijn nonkel (de ex van de zus van mijn moeder, die haar kinderen jaren geleden achter heeft gelaten). Daarbovenop was die stiefvader (of nonkel) nogal dominant en intimiderend, zelfs zijn eigen kinderen waren niet op hun gemak bij hem.
Ik ben daar dan na een paar jaar gevlucht naar het huis van mijn vader om aan mijn gezondheid te werken, maar mijn band met mijn vader was toen ook al niet zo goed. En daarbovenop vormt hij ook al jarenlang een Nieuw Samengesteld Gezin met 3 kinderen, waar hij nu ook woont en de vaderrol opneemt. Dit heeft er voor gezorgd dat ik er letterlijk gewoon van tussen gevallen ben, met alle gevolgen van dien...
Dit was mijn ervaring met Nieuw Samengestelde Gezinnen. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het concept NSG?
Ik persoonlijk vind dat er enkel zou mogen gescheiden worden mits ernstige grondige redenen. En dat er in het belang van de kinderen geen Nieuw Samensteld Gezin zou mogen gevormd worden totdat alle kinderen het huis uit zijn..
Misschien nogal drastisch, maar ik ben er van overtuigd dat ik lang niet de enige ben die last ondervindt van Nieuw Samengestelde Gezinnen aangezien de onzekerheid en instabiliteit die dat met zich meebrengt..
Ik persoonlijk heb een extreem slechte ervaring als kind zijnde in een Nieuw Samengesteld Gezin..
Op 17-jarige leeftijd ben ik mee verhuisd naar de nieuwe woonst van mijn moeder en moest plots een kamer delen met een oudere stiefbroer, ik sliep onder het dak (een mezzanine) waar ik amper kon rechtstaan, geen ruiten en iedere keer kruipen naar mijn bed of bureau. Sinds ik daar woonde had ik toen na anderhalve maand somatische stressklachten en zo goed als alle dagen pijn.. Er kwamen plots 3 oudere kinderen bij die zeer veel aandacht vroegen van mijn moeder en hun eigen vader zo goed als haatten. Deze 3 kinderen waren dan ook nog eens een neef en 2 nichten, aangezien mijn moeder hertrouwd was met mijn nonkel (de ex van de zus van mijn moeder, die haar kinderen jaren geleden achter heeft gelaten). Daarbovenop was die stiefvader (of nonkel) nogal dominant en intimiderend, zelfs zijn eigen kinderen waren niet op hun gemak bij hem.
Ik ben daar dan na een paar jaar gevlucht naar het huis van mijn vader om aan mijn gezondheid te werken, maar mijn band met mijn vader was toen ook al niet zo goed. En daarbovenop vormt hij ook al jarenlang een Nieuw Samengesteld Gezin met 3 kinderen, waar hij nu ook woont en de vaderrol opneemt. Dit heeft er voor gezorgd dat ik er letterlijk gewoon van tussen gevallen ben, met alle gevolgen van dien...
Dit was mijn ervaring met Nieuw Samengestelde Gezinnen. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het concept NSG?
Ik persoonlijk vind dat er enkel zou mogen gescheiden worden mits ernstige grondige redenen. En dat er in het belang van de kinderen geen Nieuw Samensteld Gezin zou mogen gevormd worden totdat alle kinderen het huis uit zijn..
Misschien nogal drastisch, maar ik ben er van overtuigd dat ik lang niet de enige ben die last ondervindt van Nieuw Samengestelde Gezinnen aangezien de onzekerheid en instabiliteit die dat met zich meebrengt..
Scheiden staat niet gelijk aan een nieuw samengesteld gezin stichten. Je kan prima scheiden en daarna blijven LATten totdat je kinderen uit huis zijn.
Ik was heel blij dat mijn ouders eindelijk een punt zetten achter dat troosteloze huwelijk van ze wat een negatieve invloed had op de sfeer in het gezin.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2020 17:51:44 ]
Ik was heel blij dat mijn ouders eindelijk een punt zetten achter dat troosteloze huwelijk van ze wat een negatieve invloed had op de sfeer in het gezin.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2020 17:51:44 ]
De leeftijd van de kinderen in een samengesteld gezin is zeker een belangrijke factor in het slagen ervan. Familie van me had net als jou een samengesteld gezin met oudere kinderen en dat was geen succes. Bij samengestelde gezinnen waarvan de kinderen met elkaar voor het eerst kennismaken voordat ze naar de middelbare school gaan is in het algemeen succesvoller. Success bij dat soort gezinnen hangt er vooral af of de ouders op een normale manier met elkaar omgaan.
En wat zouden die ernstige grondige redenen dan mogen zijn volgens jou? Gezien je naam... ben je toevallig religieus/in een religieuze omgeving opgegroeid?quote:Op woensdag 30 december 2020 17:43 schreef Religious7 het volgende:
Ik vroeg mij af wat jullie meningen over, of ervaringen met, samengestelde gezinnen zijn?
Ik persoonlijk heb een extreem slechte ervaring als kind zijnde in een Nieuw Samengesteld Gezin..
Op 17-jarige leeftijd ben ik mee verhuisd naar de nieuwe woonst van mijn moeder en moest plots een kamer delen met een oudere stiefbroer, ik sliep onder het dak (een mezzanine) waar ik amper kon rechtstaan, geen ruiten en iedere keer kruipen naar mijn bed of bureau. Sinds ik daar woonde had ik toen na anderhalve maand somatische stressklachten en zo goed als alle dagen pijn.. Er kwamen plots 3 oudere kinderen bij die zeer veel aandacht vroegen van mijn moeder en hun eigen vader zo goed als haatten. Deze 3 kinderen waren dan ook nog eens een neef en 2 nichten, aangezien mijn moeder hertrouwd was met mijn nonkel (de ex van de zus van mijn moeder, die haar kinderen jaren geleden achter heeft gelaten). Daarbovenop was die stiefvader (of nonkel) nogal dominant en intimiderend, zelfs zijn eigen kinderen waren niet op hun gemak bij hem.
Ik ben daar dan na een paar jaar gevlucht naar het huis van mijn vader om aan mijn gezondheid te werken, maar mijn band met mijn vader was toen ook al niet zo goed. En daarbovenop vormt hij ook al jarenlang een Nieuw Samengesteld Gezin met 3 kinderen, waar hij nu ook woont en de vaderrol opneemt. Dit heeft er voor gezorgd dat ik er letterlijk gewoon van tussen gevallen ben, met alle gevolgen van dien...
Dit was mijn ervaring met Nieuw Samengestelde Gezinnen. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het concept NSG?
Ik persoonlijk vind dat er enkel zou mogen gescheiden worden mits ernstige grondige redenen. En dat er in het belang van de kinderen geen Nieuw Samensteld Gezin zou mogen gevormd worden totdat alle kinderen het huis uit zijn..
Misschien nogal drastisch, maar ik ben er van overtuigd dat ik lang niet de enige ben die last ondervindt van Nieuw Samengestelde Gezinnen aangezien de onzekerheid en instabiliteit die dat met zich meebrengt..
Breitling - Instruments for Professionals
Mijn ouders zijn niet echt religieus en mijn vader zelfs eerder atheïstisch. Eerder het religieuze gaan opzoeken wegens een totaal gebrek aan richting en sturing van uit mijn ouders. Ik was op zoek naar een bepaalde leidraad over hoe ik goed en gelukkig kon leven en ben dat dan gaan opzoeken in onder andere religies..quote:
[..]
En wat zouden die ernstige grondige redenen dan mogen zijn volgens jou? Gezien je naam... ben je toevallig religieus/in een religieuze omgeving opgegroeid?
En bij die ernstige grondige redenen om te kunnen scheiden, denk ik dan aan de voorwaarden zoals in de mainstream religies. Bvb langdurig overspel, ... Een relatie die door een huwelijk bevestigd wordt naar de samenleving met het idee om bij elkaar te blijven tot de dood. In eerste plaats in belang van de stabiliteit van de samenleving.
Waarom koos je moeder eigenlijk voor je oom? Uit noodzaak? Had ze met je vader een betere relatie?
The love you take is equal to the love you make.
Dus gewoon niet meer gelukkig zijn met elkaar zonder overspel gepleegd te hebben is niet genoeg om te scheiden? Is dat altijd zo, of alleen als er kinderen in het spel zijn?quote:
[..]
Mijn ouders zijn niet echt religieus en mijn vader zelfs eerder atheïstisch. Eerder het religieuze gaan opzoeken wegens een totaal gebrek aan richting en sturing van uit mijn ouders. Ik was op zoek naar een bepaalde leidraad over hoe ik goed en gelukkig kon leven en ben dat dan gaan opzoeken in onder andere religies..
En bij die ernstige grondige redenen om te kunnen scheiden, denk ik dan aan de voorwaarden zoals in de mainstream religies. Bvb langdurig overspel, ... Een relatie die door een huwelijk bevestigd wordt naar de samenleving met het idee om bij elkaar te blijven tot de dood. In eerste plaats in belang van de stabiliteit van de samenleving.
Breitling - Instruments for Professionals
Ze had met mijn vader een betere relatie, maar toen mijn tante weg is gegaan van dat gezin, heeft mijn moeder de moederrol een beetje op haar genomen, wat dan woog op haar relatie met mijn vader. En dan is mijn vader het bij een andere vrouw gaan zoeken, en een tijdje daar achter is mijn moeder met die oom iets begonnen en hertrouwd, maar ondertussen terug gescheiden na +- 4 jaar huwelijk..quote:Op woensdag 30 december 2020 18:27 schreef Lienekien het volgende:
Waarom koos je moeder eigenlijk voor je oom? Uit noodzaak? Had ze met je vader een betere relatie?
Maar die kinderen zijn inmiddels zeer sterk gehecht aan mijn moeder, zelfs sterker aan mijn moeder dan aan hun eigen vader.., wat door mij persoonlijk als extreem lastig wordt ervaren,
Vroeger was dat altijd zo, maar laat ons zeggen in deze tijden is het al veel als men wacht tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar mocht ik persoonlijk kunnen kiezen, zou ik een relatie officieel laten maken door een huwelijk waarbij men dan bij elkaar blijft.quote:
[..]
Dus gewoon niet meer gelukkig zijn met elkaar zonder overspel gepleegd te hebben is niet genoeg om te scheiden? Is dat altijd zo, of alleen als er kinderen in het spel zijn?
Ja, daar ben ik het dan dus to-taal niet mee eens. Mensen die niet meer bij elkaar willen zijn moeten uit elkaar kunnen gaan. Jij legt jouw ervaring op alle families met kinderen, en hoewel ik wel snap dat dat jouw ervaring is, kan het zo maar zijn dat het voor sommige kinderen veel beter kan zijn als de relatie tussen hun ouders voorbij is en ze uit elkaar kunnen.quote:
[..]
Vroeger was dat altijd zo, maar laat ons zeggen in deze tijden is het al veel als men wacht tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar mocht ik persoonlijk kunnen kiezen, zou ik een relatie officieel laten maken door een huwelijk waarbij men dan bij elkaar blijft.
In jouw scenario zouden die de dupe zijn omdat jij maar met 1 kant van de medaille ervaring hebt, waarbij je nu de andere kant terzijde schuift. Dat is niet eerlijk voor de kinderen aan die andere kant.
Breitling - Instruments for Professionals
Mijn ouders bleven bij elkaar tot ik 18 was. Geloof me, ze hadden beter 10 jaar eerder uit elkaar kunnen gaan. Je weet niet waar je over praat, denkt dat het gras groener is aan de overkant. Dat is lang niet altijd zo.quote:
[..]
Vroeger was dat altijd zo, maar laat ons zeggen in deze tijden is het al veel als men wacht tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar mocht ik persoonlijk kunnen kiezen, zou ik een relatie officieel laten maken door een huwelijk waarbij men dan bij elkaar blijft.
Precies. Dat het een niet werkt wil nog niet zeggen dat het andere automatisch wel werkt.quote:
In jouw scenario zouden die de dupe zijn omdat jij maar met 1 kant van de medaille ervaring hebt, waarbij je nu de andere kant terzijde schuift. Dat is niet eerlijk voor de kinderen aan die andere kant.
[ Bericht 28% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2020 20:29:23 ]
QFTquote:
[..]
Mijn ouders bleven bij elkaar tot ik 18 was. Geloof me, ze hadden beter 10 jaar eerder uit elkaar kunnen gaan. Je weet niet waar je over praat, denkt dat het gras groener is aan de overkant. Dat is lang niet altijd zo.
[..]
Precies. Dat het een niet werkt wil nog niet zeggen dat het andere automatisch wel werkt.
Het is erg klote dat dit je is overkomen.
Gebroken gezinnen is iets van de laatste 4-5? decennia en samengestelde gezinnen is van nog recenter. Het lijkt me op zn minst heel complex.
Wil niet zeggen dat het daarvoor allemaal beter was. We kunnen sowieso niet meer terug naar die tijd.
Ik ben geboren in een vechtrelatie, waarna in nieuwe relaties van ouders geen plaats meer voor me was, eentje wilde zelfs de schepen achter zich verbranden vrij letterlijk.
Heb me afgevraagd wat ik op deze wereld doe, die strijd zat ook in mij, waardoor niemand meer dichtbij me kon komen ook toen ik al lang volwassen was. Maarja je kunt het niemand verbieden, of dit soort dingen voorkomen, het is gewoon hoe de wereld is en we dealen er maar mee zo goed als dat gaat.
Je bent niet alleen.
Gebroken gezinnen is iets van de laatste 4-5? decennia en samengestelde gezinnen is van nog recenter. Het lijkt me op zn minst heel complex.
Wil niet zeggen dat het daarvoor allemaal beter was. We kunnen sowieso niet meer terug naar die tijd.
Ik ben geboren in een vechtrelatie, waarna in nieuwe relaties van ouders geen plaats meer voor me was, eentje wilde zelfs de schepen achter zich verbranden vrij letterlijk.
Heb me afgevraagd wat ik op deze wereld doe, die strijd zat ook in mij, waardoor niemand meer dichtbij me kon komen ook toen ik al lang volwassen was. Maarja je kunt het niemand verbieden, of dit soort dingen voorkomen, het is gewoon hoe de wereld is en we dealen er maar mee zo goed als dat gaat.
Je bent niet alleen.
What's the name of the game?
Mijn biologische vader is overleden toen ik 1 jaar was.
Toen ik 3 jaar was kwam er een nieuwe man, die al 3 kinderen had.
Deze man heb ik mijn hele leven mijn papa genoemd, stiefvader krijg ik zelfs nu nog amper uit mijn strot.
Was alles makkelijk? Nee, maar ook met mijn biologische verwanten ging het niet altijd makkelijk. Met mijn broer bv heb ik als jongeling zat ruzie gehad. Zelfs tot de mate dat er tv dagen ingesteld werden en ik liever testbeeld keek (ja ik ben oud🤣) dan hem iets liet kijken en andersom ook gedoe.
Maar onderling hebben we allemaal een goede band, zelfs als kinderen waren we er voor elkaar als het er echt om ging.
Aan de volwassenen heeft het nooit gelegen. Die accepteerde ons allemaal en hebben altijd van ons gehouden.
Mijn vader (stief) is al jaren niet meer in leven, maar hij blijft mijn papa.
Mijn stiefbroers en zus zie ik nog zeer regelmatig.
We zijn misschien geen ‘normale’ familie, maar hè, wat is normaal?
Ik ben er blij mee
Toen ik 3 jaar was kwam er een nieuwe man, die al 3 kinderen had.
Deze man heb ik mijn hele leven mijn papa genoemd, stiefvader krijg ik zelfs nu nog amper uit mijn strot.
Was alles makkelijk? Nee, maar ook met mijn biologische verwanten ging het niet altijd makkelijk. Met mijn broer bv heb ik als jongeling zat ruzie gehad. Zelfs tot de mate dat er tv dagen ingesteld werden en ik liever testbeeld keek (ja ik ben oud🤣) dan hem iets liet kijken en andersom ook gedoe.
Maar onderling hebben we allemaal een goede band, zelfs als kinderen waren we er voor elkaar als het er echt om ging.
Aan de volwassenen heeft het nooit gelegen. Die accepteerde ons allemaal en hebben altijd van ons gehouden.
Mijn vader (stief) is al jaren niet meer in leven, maar hij blijft mijn papa.
Mijn stiefbroers en zus zie ik nog zeer regelmatig.
We zijn misschien geen ‘normale’ familie, maar hè, wat is normaal?
Ik ben er blij mee
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Bedankt voor je reactie Marz!quote:
Het is erg klote dat dit je is overkomen.
Gebroken gezinnen is iets van de laatste 4-5? decennia en samengestelde gezinnen is van nog recenter. Het lijkt me op zn minst heel complex.
Wil niet zeggen dat het daarvoor allemaal beter was. We kunnen sowieso niet meer terug naar die tijd.
Ik ben geboren in een vechtrelatie, waarna in nieuwe relaties van ouders geen plaats meer voor me was, eentje wilde zelfs de schepen achter zich verbranden vrij letterlijk.
Heb me afgevraagd wat ik op deze wereld doe, die strijd zat ook in mij, waardoor niemand meer dichtbij me kon komen ook toen ik al lang volwassen was. Maarja je kunt het niemand verbieden, of dit soort dingen voorkomen, het is gewoon hoe de wereld is en we dealen er maar mee zo goed als dat gaat.
Je bent niet alleen.
Inderdaad, ik hoop gewoon dat er meer aandacht komt voor de negatieve gevolgen van samengestelde gezinnen en dat mensen daar dan beter over kunnen nadenken vooraleer ze aan zoiets beginnen..
Klinkt ook niet makkelijk bij jou! Maar ik ben er van overtuigd dat we lang niet de enige zijn en dat dit steeds meer en meer voorkomt en zal voorkomen met de huidige maatschappelijke tendens.. De economie primeert, vaak ten koste van het gezin. Maar wat blijft er nog over op het einde want al dat materiële is ook niet alles..
Ik ben van dezelfde mening dat we er maar het beste van kunnen maken
Bedankt voor het delen van je ervaring hiermee Mayhem!quote:
Mijn biologische vader is overleden toen ik 1 jaar was.
Toen ik 3 jaar was kwam er een nieuwe man, die al 3 kinderen had.
Deze man heb ik mijn hele leven mijn papa genoemd, stiefvader krijg ik zelfs nu nog amper uit mijn strot.
Was alles makkelijk? Nee, maar ook met mijn biologische verwanten ging het niet altijd makkelijk. Met mijn broer bv heb ik als jongeling zat ruzie gehad. Zelfs tot de mate dat er tv dagen ingesteld werden en ik liever testbeeld keek (ja ik ben oud🤣) dan hem iets liet kijken en andersom ook gedoe.
Maar onderling hebben we allemaal een goede band, zelfs als kinderen waren we er voor elkaar als het er echt om ging.
Aan de volwassenen heeft het nooit gelegen. Die accepteerde ons allemaal en hebben altijd van ons gehouden.
Mijn vader (stief) is al jaren niet meer in leven, maar hij blijft mijn papa.
Mijn stiefbroers en zus zie ik nog zeer regelmatig.
We zijn misschien geen ‘normale’ familie, maar hè, wat is normaal?
Ik ben er blij mee
Toch blij dat er ook positieve verhalen zijn hieromtrent!
Het is hetzelfde bij allesquote:
[..]
Bedankt voor het delen van je ervaring hiermee Mayhem!
Toch blij dat er ook positieve verhalen zijn hieromtrent!
Niet samengesteld is ook niet zonder problemen.
Idealiseer dat andere niet zo. Samen leven is nooit een sprookje
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Soms gaat het goed samen, soms ook niet.quote:
Ik vroeg mij af wat jullie meningen over, of ervaringen met, samengestelde gezinnen zijn?
Ik persoonlijk heb een extreem slechte ervaring als kind zijnde in een Nieuw Samengesteld Gezin..
Op 17-jarige leeftijd ben ik mee verhuisd naar de nieuwe woonst van mijn moeder en moest plots een kamer delen met een oudere stiefbroer, ik sliep onder het dak (een mezzanine) waar ik amper kon rechtstaan, geen ruiten en iedere keer kruipen naar mijn bed of bureau. Sinds ik daar woonde had ik toen na anderhalve maand somatische stressklachten en zo goed als alle dagen pijn.. Er kwamen plots 3 oudere kinderen bij die zeer veel aandacht vroegen van mijn moeder en hun eigen vader zo goed als haatten. Deze 3 kinderen waren dan ook nog eens een neef en 2 nichten, aangezien mijn moeder hertrouwd was met mijn nonkel (de ex van de zus van mijn moeder, die haar kinderen jaren geleden achter heeft gelaten). Daarbovenop was die stiefvader (of nonkel) nogal dominant en intimiderend, zelfs zijn eigen kinderen waren niet op hun gemak bij hem.
Ik ben daar dan na een paar jaar gevlucht naar het huis van mijn vader om aan mijn gezondheid te werken, maar mijn band met mijn vader was toen ook al niet zo goed. En daarbovenop vormt hij ook al jarenlang een Nieuw Samengesteld Gezin met 3 kinderen, waar hij nu ook woont en de vaderrol opneemt. Dit heeft er voor gezorgd dat ik er letterlijk gewoon van tussen gevallen ben, met alle gevolgen van dien...
Dit was mijn ervaring met Nieuw Samengestelde Gezinnen. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het concept NSG?
Ik persoonlijk vind dat er enkel zou mogen gescheiden worden mits ernstige grondige redenen. En dat er in het belang van de kinderen geen Nieuw Samensteld Gezin zou mogen gevormd worden totdat alle kinderen het huis uit zijn..
Misschien nogal drastisch, maar ik ben er van overtuigd dat ik lang niet de enige ben die last ondervindt van Nieuw Samengestelde Gezinnen aangezien de onzekerheid en instabiliteit die dat met zich meebrengt..
De man die altijd beren op de weg ziet is ook gescheiden van zijn vrouw. Samen hebben ze een zoon van in de pubertijd. De man heeft het voogdijschap om de zoon omdat de vrouw in een psychisch kliniek zit.
De man gaat na een tijdje op een rondreis op een boot voor alleenstaanden. Daar ontmoet hij een vrouw waar hij geen beren op de weg ziet. Ze gaan samen wonen. De vrouw heeft een puberdochter. Dit wordt dan een nieuw samengesteld gezin. Na een halfjaar blijken de puberzoon en de puberdochter gevoelens voor elkaar te hebben. Zij vinden het wel kunnen omdat ze geen bloedverwanten zijn terwijl beide ouders dit liever niet zien en afkeuren. Dit speelt al 1,5 jaar en het is nog steeds 'aan' tussen de twee en ik begreep dat ze elkaar ook al hebben gepakt.
Beide ouders vinden dit niet gezond. Wordt vervolgd want dit is nog lopende.
Ik heb geleerd en gezien dat kriebel in de kruis voor eigen kind komt.
Niet erg dat ouders verder gaan met hun leven maar je bent ook verantwoordelijk voor je kind(eren). Ik ben meer voor latten tot jongste kind 18 is.
Dat debiele samen willen wonen. Je kinderen alles maar door de strot dauwen.
Niet erg dat ouders verder gaan met hun leven maar je bent ook verantwoordelijk voor je kind(eren). Ik ben meer voor latten tot jongste kind 18 is.
Dat debiele samen willen wonen. Je kinderen alles maar door de strot dauwen.
Ik was echt enorm blij toen mijn ouders gingen scheiden, hadden ze veel eerder moeten doen,maar nee, voor de kinderen bleven ze bij elkaar. En dus vele jaren tussen ruzies gezeten waarbij ik dan hoorde dat ze zouden gaan scheiden zodra ik 16 was. Heb weleens gesmeekt dat ze dat gewoon meteen zouden doen, maar uiteindelijk was ik 17 toen ze echt uit elkaar gingen.
Soms werkt een huwelijk gewoon duidelijk niet.
Soms werkt een huwelijk gewoon duidelijk niet.
Dat is het probleem idd.quote:
Je kinderen alles maar door de strot dauwen.
Of het nu samenwonen is of juist bij elkaar blijven voor de kinderen.
Je kan onderzoeken of het werkt, of je keuze goed uitpakt. Maar schijnbaar verwachten mensen dat hun kinderen letterlijk zullen uitspreken dat de situatie ongezond voor ze is en ze hier later schade van oplopen, ofzo.
Emotionele en gedragsproblemen bij kinderen worden door ouders steevast los gezien van hun eigen emotionele staat en de staat van de verhoudingen binnen het gezin lijkt het wel. Zal wel iets met blinde vlekken zijn.
Heb ook al zo vaak mensen horen zeggen "de kinderen hebben hier geen last van hoor, ze zijn gelukkig veilig gehecht," net alsof jij kan waarnemen dat je kind geparentificeerd is. Het is onwetendheid maar ik word daar boos van.
What's the name of the game?
Wat zou je het boeien? Ik begrijp dat je 20+ bent, tijd om op jezelf te gaan wonen en een keer je eigen gezin te gaan stichten. Moet je zelf maar bepalen aan wie jij je partner gaat voorstellen (aan welk samengesteld gezin).quote:
[..]
Ze had met mijn vader een betere relatie, maar toen mijn tante weg is gegaan van dat gezin, heeft mijn moeder de moederrol een beetje op haar genomen, wat dan woog op haar relatie met mijn vader. En dan is mijn vader het bij een andere vrouw gaan zoeken, en een tijdje daar achter is mijn moeder met die oom iets begonnen en hertrouwd, maar ondertussen terug gescheiden na +- 4 jaar huwelijk..
Maar die kinderen zijn inmiddels zeer sterk gehecht aan mijn moeder, zelfs sterker aan mijn moeder dan aan hun eigen vader.., wat door mij persoonlijk als extreem lastig wordt ervaren,
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Soms werkt het wel en soms werkt het niet. Ik ken hele sterke samengestelde gezinnen maar ook waar het inderdaad mis is gegaan.
Stapsgewijs aanzien vanuit eerst lang genoeg daten zonder medeweten van kinderen, daarna LAT-en en langzaam naar iets toewerken wat voor iedereen kan en werkt.
Bij mij kwamen ze meteen in huis wonen. Heb nogal wat stiefmoeders gehad en wat wij ergens van vonden interesseerde m’n vader geen reet.
Ja dat werkt niet, toch kan het ook wel werken. Prima dan.
Wat ik nog wil zeggen is dat ik respect heb voor je moeder voor het op zich nemen van de zorg over de in de steek gelaten kinderen. Verwerpelijk dat mensen dat doen.
[ Bericht 32% gewijzigd door Azula op 18-01-2021 16:39:38 ]
Stapsgewijs aanzien vanuit eerst lang genoeg daten zonder medeweten van kinderen, daarna LAT-en en langzaam naar iets toewerken wat voor iedereen kan en werkt.
Bij mij kwamen ze meteen in huis wonen. Heb nogal wat stiefmoeders gehad en wat wij ergens van vonden interesseerde m’n vader geen reet.
Ja dat werkt niet, toch kan het ook wel werken. Prima dan.Wat ik nog wil zeggen is dat ik respect heb voor je moeder voor het op zich nemen van de zorg over de in de steek gelaten kinderen. Verwerpelijk dat mensen dat doen.
[ Bericht 32% gewijzigd door Azula op 18-01-2021 16:39:38 ]
|
|
