abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_197027733
Ik heb sinds een paar jaar geen contact met mijn vader. Ik heb daarvoor uit zelfbehoud gekozen, want als ik wel contact met hem heb, leidt dat ertoe dat hij met hele subtiele steken onder water het gevoel wilt geven dat ik zijn aandacht eigenlijk niet verdien omdat ik hem teleurgesteld heb en dat ik hem ontzettend dankbaar moet zijn dat ik het toch van hem krijg.

Je moet je het gevoel voorstellen alsof je schoonouders hebt waarvan je heel sterk aanvoelt dat ze op jou neerkijken, omdat zij een hogere sociale status hebben. Ze zeggen daar niets over en aanvaarden dat hun dochter jou nou eenmaal heeft gekozen als partner. Voor de lieve vrede doe jij jouw uiterste best om je aan te passen en een goede indruk te maken. Maar contact blijft heel afstandelijk en stroef en bij alles wat je zegt en doet, geven zij met bepaalde blikken en subtiele uitspraken jou het gevoel dat je een domme sukkel bent.

Ik ben zelf ook geen heilige en was vooral de laatste keren voordat ik het contact met hem verbrak nogal tegen hem uitgevallen. Door alle opgekropte woede ging ik erg ver. Er waren ook genoeg momenten geweest dat ik er op een constructieve manier met hem over wilde praten dat het mij speet dat ik hem gekwetst had, dat ik geen ruzie wil en of hij daarom ook rekening wilt houden met de dingen waardoor ik me door hem gekwetst voel. Er zat geen enkel verwijt in, maar hij vatte het wel zo op en dat was het enige waarop hij bleef doorgaan. Hij sleepte er dan bij "Er zijn heel veel mensen die het absoluut niet eens zijn met wat jij nu over mij beweert. Jij bent de enige die dat zegt, dus ik doe niks fout. Het zit allemaal in jouw hoofd. Je gaat heel ver met die beschuldigingen, maar aangezien je niet lekker in je vel zit, zal ik je dat voor deze keer vergeven."

Ik voel me beter nu ik geen contact meer heb met hem. Maar ondanks de pijn die hij mij bezorgd heeft, vind ik ook sneu voor hem dat hij zo'n fragiel ego heeft. Ik ben zelf behandeld voor persoonlijkheidsproblemen en ik kan mij in die zin goed voorstellen welk gevoel er achter het gedrag van mijn vader schuil moet gaan. Ik zou in die zin hem wel toewensen dat hij vrede kan vinden met zichzelf voordat hij het leven verlaat. Hij is niet ziek voor zover ik weet, maar wel over de 70.

Ik overweeg een brief te schrijven om hem dat mee te geven. Verder dat het voorlopig beter is dat we geen contact hebben, maar dat ik die beslissing maak uit zelfbehoud en niet omdat ik in mijn woede wil blijven zitten. Maar ik wil hem ook laten weten dat als hij mij met respect kan behandelen, ik wel bereid ben om voorzichtig het contact te herstellen.

Ik moet in zo'n brief wel heel zorgvuldig mijn woorden kiezen.

Het punt is dat ik bang ben dat ik daarmee in de val trap. Zoals ik hem ken, zijn er genoeg aanwijzingen dat hij echt een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Het kan dan in het begin goed gaan, maar uiteindelijk zou hij wraak op mij kunnen nemen omdat hij zich door mij vernederd voelt. Ik weet niet hoe hij het doet, maar hij is erg scherpzinnig en weet heel snel hoe iemand in elkaar zit en hoe hij op die persoon moet reageren om zijn zin te krijgen.

Zijn hier mensen die dit herkennen van één van hun ouders? Is het dan echt het allerbeste om zo'n ouder te blijven negeren?
  Mooiste FOK!fotoboek van de vrouwen 2022 maandag 28 december 2020 @ 17:18:52 #2
165264 Puzzie
C'est La Fucking Vie
pi_197027960
quote:
1s.gif Op maandag 28 december 2020 17:11 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb sinds een paar jaar geen contact met mijn vader. Ik heb daarvoor uit zelfbehoud gekozen, want als ik wel contact met hem heb, leidt dat ertoe dat hij met hele subtiele steken onder water het gevoel wilt geven dat ik zijn aandacht eigenlijk niet verdien omdat ik hem teleurgesteld heb en dat ik hem ontzettend dankbaar moet zijn dat ik het toch van hem krijg.

Je moet je het gevoel voorstellen alsof je schoonouders hebt waarvan je heel sterk aanvoelt dat ze op jou neerkijken, omdat zij een hogere sociale status hebben. Ze zeggen daar niets over en aanvaarden dat hun dochter jou nou eenmaal heeft gekozen als partner. Voor de lieve vrede doe jij jouw uiterste best om je aan te passen en een goede indruk te maken. Maar contact blijft heel afstandelijk en stroef en bij alles wat je zegt en doet, geven zij met bepaalde blikken en subtiele uitspraken jou het gevoel dat je een domme sukkel bent.

Ik ben zelf ook geen heilige en was vooral de laatste keren voordat ik het contact met hem verbrak nogal tegen hem uitgevallen. Door alle opgekropte woede ging ik erg ver. Er waren ook genoeg momenten geweest dat ik er op een constructieve manier met hem over wilde praten dat het mij speet dat ik hem gekwetst had, dat ik geen ruzie wil en of hij daarom ook rekening wilt houden met de dingen waardoor ik me door hem gekwetst voel. Er zat geen enkel verwijt in, maar hij vatte het wel zo op en dat was het enige waarop hij bleef doorgaan. Hij sleepte er dan bij "Er zijn heel veel mensen die het absoluut niet eens zijn met wat jij nu over mij beweert. Jij bent de enige die dat zegt, dus ik doe niks fout. Het zit allemaal in jouw hoofd. Je gaat heel ver met die beschuldigingen, maar aangezien je niet lekker in je vel zit, zal ik je dat voor deze keer vergeven."

Ik voel me beter nu ik geen contact meer heb met hem. Maar ondanks de pijn die hij mij bezorgd heeft, vind ik ook sneu voor hem dat hij zo'n fragiel ego heeft. Ik ben zelf behandeld voor persoonlijkheidsproblemen en ik kan mij in die zin goed voorstellen welk gevoel er achter het gedrag van mijn vader schuil moet gaan. Ik zou in die zin hem wel toewensen dat hij vrede kan vinden met zichzelf voordat hij het leven verlaat. Hij is niet ziek voor zover ik weet, maar wel over de 70.

Ik overweeg een brief te schrijven om hem dat mee te geven. Verder dat het voorlopig beter is dat we geen contact hebben, maar dat ik die beslissing maak uit zelfbehoud en niet omdat ik in mijn woede wil blijven zitten. Maar ik wil hem ook laten weten dat als hij mij met respect kan behandelen, ik wel bereid ben om voorzichtig het contact te herstellen.

Ik moet in zo'n brief wel heel zorgvuldig mijn woorden kiezen.

Het punt is dat ik bang ben dat ik daarmee in de val trap. Zoals ik hem ken, zijn er genoeg aanwijzingen dat hij echt een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Het kan dan in het begin goed gaan, maar uiteindelijk zou hij wraak op mij kunnen nemen omdat hij zich door mij vernederd voelt. Ik weet niet hoe hij het doet, maar hij is erg scherpzinnig en weet heel snel hoe iemand in elkaar zit en hoe hij op die persoon moet reageren om zijn zin te krijgen.

Zijn hier mensen die dit herkennen van één van hun ouders? Is het dan echt het allerbeste om zo'n ouder te blijven negeren?
Waarom zou je je narcistische vader dat mee willen geven? Denk je dat hij daar open voor staat?
Ik geloof zeker in het van je afschrijven in brief vorm , maar ik vraag me wel af of je dat voor hem of voor jezelf doet?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
  maandag 28 december 2020 @ 17:35:06 #3
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_197028525
Wat maakt jouw vader narcistisch? Jij kan niet met hem opschieten, maar dat betekent niet dat hij narcistisch is.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_197029270
PabstBlueRibbon, ben jij psychiater? Ik denk het niet omdat je zelf daar in behandeling bent geweest. Ik vind het heel bijzonder dat je zoveel interesse hebt in de menselijke geest en je posts zijn daarom ook altijd interessant om te lezen. Helaas krijg ik het gevoel dat dit jou tegenwerkt als je er professioneel niets mee mag. Jij weet nu zeker dat je vader narcistisch is, terwijl hij daarover nooit door een psychiater is beoordeeld en psychiaters weten het vaak zelf nog niet eens. Laat staan dat er een behandeling voor de narcistische persoonlijkheidsstoornis van je vader is. Sterker nog: waar ik echt met m’n hoofd niet bij kan is dat op infopagina’s over narcisme staat “narcisten willen zelf niet in behandeling en daarom komen ze weinig in instellingen en is er ook geen behandeling voor”.
Dit is gewoon tegenstrijdig met het argument dat er wordt gegeven voor het bestaansrecht van persoonlijkheidsstoornissen, namelijk “is makkelijker communiceren over client intern. Heeft verder geen enkele waarde buiten deze muren”.
Misschien dat ze het daarom in latere versies van de DSm ook maar gewoon hebben geschrapt. Lol, lekker dan voor de mensen die dat vroeger om 1 of andere reden toch als diagnose kregen (zullen er dan wel weinig genoeg zijn geweest) of waarvan het de enige stoornis was waarin ze zich herkenden (🙄ik dus oa maar psychiaters vonden van niet).
Dus vraag ik mij af: wat is het bestaansrecht van de diagnose van je vader als narcist?
Alles wijst erop dat die diagnose hem in ieder geval niet kan veranderen. Hij heeft iig nog nooit gezegd “wauw, wat goed zeg dat ik nu weet dat ik aan narcisme lijd, ik ga gelijk even wat meer erover lezen want ik herken me hierin en ik wil ervoor in behandeling en lotgenotencontact”.
Natuurlijk voel je je gekwetst door hem, maar het ellendige eraan is dat jij je vaders gedachten niet kunt lezen en dat je dus nooit kunt controleren wat hij echt goed bedoelt en wat een leugen is.
Dat dit een probleem is als hij jou steeds slecht laat voelen snap ik, en dan kan ik mij voorstellen dat je het contact verbrak.
Maar ik vind het wel een goed idee van die brief. Maar wat is dan het ergste wat er kan gebeuren als je die hebt verstuurd? En wat juist het beste? Kun je dat scenario misschien in detail beschrijven zonder narcisme verwijzingen, dan is het misschien iets duidelijker.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 28-12-2020 18:22:03 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
  maandag 28 december 2020 @ 18:11:16 #5
73683 leolinedance
Voor Rood-Wit gezongen
pi_197029660
Is je vader officieel gediagnostiseerd als narcist?
pi_197029861
Tip! Zoek het niet op.
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
  Moderator maandag 28 december 2020 @ 18:18:04 #7
16180 crew  CoolGuy
Money makes the world go round
pi_197029868
quote:
1s.gif Op maandag 28 december 2020 17:11 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb sinds een paar jaar geen contact met mijn vader. Ik heb daarvoor uit zelfbehoud gekozen, want als ik wel contact met hem heb, leidt dat ertoe dat hij met hele subtiele steken onder water het gevoel wilt geven dat ik zijn aandacht eigenlijk niet verdien omdat ik hem teleurgesteld heb en dat ik hem ontzettend dankbaar moet zijn dat ik het toch van hem krijg.

Je moet je het gevoel voorstellen alsof je schoonouders hebt waarvan je heel sterk aanvoelt dat ze op jou neerkijken, omdat zij een hogere sociale status hebben. Ze zeggen daar niets over en aanvaarden dat hun dochter jou nou eenmaal heeft gekozen als partner. Voor de lieve vrede doe jij jouw uiterste best om je aan te passen en een goede indruk te maken. Maar contact blijft heel afstandelijk en stroef en bij alles wat je zegt en doet, geven zij met bepaalde blikken en subtiele uitspraken jou het gevoel dat je een domme sukkel bent.

Ik ben zelf ook geen heilige en was vooral de laatste keren voordat ik het contact met hem verbrak nogal tegen hem uitgevallen. Door alle opgekropte woede ging ik erg ver. Er waren ook genoeg momenten geweest dat ik er op een constructieve manier met hem over wilde praten dat het mij speet dat ik hem gekwetst had, dat ik geen ruzie wil en of hij daarom ook rekening wilt houden met de dingen waardoor ik me door hem gekwetst voel. Er zat geen enkel verwijt in, maar hij vatte het wel zo op en dat was het enige waarop hij bleef doorgaan. Hij sleepte er dan bij "Er zijn heel veel mensen die het absoluut niet eens zijn met wat jij nu over mij beweert. Jij bent de enige die dat zegt, dus ik doe niks fout. Het zit allemaal in jouw hoofd. Je gaat heel ver met die beschuldigingen, maar aangezien je niet lekker in je vel zit, zal ik je dat voor deze keer vergeven."

Ik voel me beter nu ik geen contact meer heb met hem. Maar ondanks de pijn die hij mij bezorgd heeft, vind ik ook sneu voor hem dat hij zo'n fragiel ego heeft. Ik ben zelf behandeld voor persoonlijkheidsproblemen en ik kan mij in die zin goed voorstellen welk gevoel er achter het gedrag van mijn vader schuil moet gaan. Ik zou in die zin hem wel toewensen dat hij vrede kan vinden met zichzelf voordat hij het leven verlaat. Hij is niet ziek voor zover ik weet, maar wel over de 70.

Ik overweeg een brief te schrijven om hem dat mee te geven. Verder dat het voorlopig beter is dat we geen contact hebben, maar dat ik die beslissing maak uit zelfbehoud en niet omdat ik in mijn woede wil blijven zitten. Maar ik wil hem ook laten weten dat als hij mij met respect kan behandelen, ik wel bereid ben om voorzichtig het contact te herstellen.

Ik moet in zo'n brief wel heel zorgvuldig mijn woorden kiezen.

Het punt is dat ik bang ben dat ik daarmee in de val trap. Zoals ik hem ken, zijn er genoeg aanwijzingen dat hij echt een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Het kan dan in het begin goed gaan, maar uiteindelijk zou hij wraak op mij kunnen nemen omdat hij zich door mij vernederd voelt. Ik weet niet hoe hij het doet, maar hij is erg scherpzinnig en weet heel snel hoe iemand in elkaar zit en hoe hij op die persoon moet reageren om zijn zin te krijgen.

Zijn hier mensen die dit herkennen van één van hun ouders? Is het dan echt het allerbeste om zo'n ouder te blijven negeren?
Jij hebt al eens eerder een topic gehad over je vader, maar tenzij je vader die officiële diagnose heeft gaan wij hier niet met diagnoses strooien. Dat mag gewoon niet volgens de regels van FOK!
Breitling - Instruments for Professionals
pi_197031411
quote:
1s.gif Op maandag 28 december 2020 17:11 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik voel me beter nu ik geen contact meer heb met hem. Maar ondanks de pijn die hij mij bezorgd heeft, vind ik ook sneu voor hem dat hij zo'n fragiel ego heeft. Ik ben zelf behandeld voor persoonlijkheidsproblemen en ik kan mij in die zin goed voorstellen welk gevoel er achter het gedrag van mijn vader schuil moet gaan. Ik zou in die zin hem wel toewensen dat hij vrede kan vinden met zichzelf voordat hij het leven verlaat. Hij is niet ziek voor zover ik weet, maar wel over de 70.

Ik overweeg een brief te schrijven om hem dat mee te geven. Verder dat het voorlopig beter is dat we geen contact hebben, maar dat ik die beslissing maak uit zelfbehoud en niet omdat ik in mijn woede wil blijven zitten. Maar ik wil hem ook laten weten dat als hij mij met respect kan behandelen, ik wel bereid ben om voorzichtig het contact te herstellen.
Ik vraag me af of gaan gissen naar iemands gevoelens echt een bijdrage levert. Dat zou ik echt bewaren voor een gesprek in het echt. En er dan naar informeren door middel van een open vraag.

Verder wat de brief betreft en wat je ermee hoopt te bereiken: eerder heeft je vader ook niet open gestaan voor je feedback en zijn voor jou grensoverschrijdende gedrag goed gepraat. Dus ik zie niet in waarom dat nu niet weer zou gebeuren. Ik denk dat de brief je gewoon terug brengt in het oude patroon.

Anderzijds, in je OP vind ik je niet erg concreet, dus ik kan me voorstellen dat je vader misschien oprecht geen idee heeft wat jij nu als problematisch ervaart aan zijn gedrag als je dat eerder op een vergelijkbare manier ter sprake hebt gebracht. Als je er in slaagt dat door middel van een brief wel goed onder woorden te brengen (wel vanuit jezelf schrijven en geen dingen voor hem gaan invullen over gevoelens van hem die er misschien achter zitten) kan het misschien wel helpen.

Tot slot, soms kan alleen het schrijven van zo'n brief voor jezelf al heel fijn zijn. Ook als je die nooit laat lezen aan de geadresseerde. Dus dat zou ik gewoon doen als je er behoefte aan hebt.
pi_197031756
Als ik R&P moet geloven zit de wereld vol met narcistische persoonlijkheden. en zo is het natuurlijk niet... zoals ik het van een psycholoog begreep heeft iedereen op een schaal van 1 tot 10 narcistische trekken. dat is belangrijk. want die eigenschappen heb je nodig in het leven. het word pas een probleem als je (in mijn fictive schaal) de 7 over gaat.

Dus kans is dus groter dat iemand gewoon narcistische trekken heeft maar niet de "stoornis".
  Mooiste FOK!fotoboek van de vrouwen 2022 maandag 28 december 2020 @ 19:47:39 #10
165264 Puzzie
C'est La Fucking Vie
pi_197033181
Misschien toch ergens nog graag die goedkeuring willen en verwachtingen hebben.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
  maandag 28 december 2020 @ 20:38:53 #11
232494 Boca_Raton
Voor al uw no nonsense
pi_197035091
quote:
0s.gif Op maandag 28 december 2020 19:14 schreef Proxx het volgende:
Als ik R&P moet geloven zit de wereld vol met narcistische persoonlijkheden. en zo is het natuurlijk niet... zoals ik het van een psycholoog begreep heeft iedereen op een schaal van 1 tot 10 narcistische trekken. dat is belangrijk. want die eigenschappen heb je nodig in het leven. het word pas een probleem als je (in mijn fictive schaal) de 7 over gaat.

Dus kans is dus groter dat iemand gewoon narcistische trekken heeft maar niet de "stoornis".
Helemaal eens.
pi_197035315
Over de diagnose. Er is een psycholoog geweest die hem kent en die dat heeft beaamd. Maar het blijft idd een momentopname van observatie. Ik heb zelf ook diagnoses gehad die later werden ingetrokken. Het zegt idd allemaal niet zoveel.

Ik denk verder dat het idd wijzer is om het te laten zoals het is. Ik heb pas geleden toch weer besloten om zelf in therapie te gaan. Ik ben inmiddels wat volwassener geworden, dus ik kan wat dat betreft beter communiceren over wat me dwarszit en wat ik wil bereiken. In ieder gebal, ik denk dat ik voorlopig genoeg heb aan mezelf. En het ziet er idd naar uit dat mijn pa er al helemaal niet op zit te wachten, dus dat geeft alleen maar meer teleurstelling.

Ik denk dat ik mij vooral schuldig voel. Het is nogal een chaos in mijn kop, dus concreter dan dit lukte mij niet 🙄
pi_197036724
quote:
1s.gif Op maandag 28 december 2020 18:17 schreef halfway het volgende:
Tip! Zoek het niet op.
100% deze.
Als je vader echt een narcist is (ik lees nergens een officiele diagnose maar ik ga er maar even vanuit) dan kan je echt niks, maar dan ook niks goeds zeggen.
Ik zou het zoals Puzzie zegt voor jezelf schrijven, niet voor hem.
pi_197041299
Officiele diagnoses die ook betrouwbaar zijn, zijn er heel weinig. Donald Trump heeft ook geen officiele diagnose, want hij heeft zich niet (op een betrouwbare manier) laten onderzoeken. Uiteindelijk wijzen heel veel kenmerken erop dat het zeer waarschijnlijk is dat hij die persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar dan nog: we zien alleen wat de media naar buiten brengt.

Bij heel veel mensen met deze persoonlijkheidsstoornis is het in eerste instantie niet zichtbaar. Hoe meer je je erin gaat verdiepen zonder oordeel, hoe meer je erachter komt dat het eigenlijk heel tragisch is.

Iemand die echt de persoonlijkheidsstoornis heeft, voelt zich in de kern zo ontzettend minderwaardig dat hij zich alleen maar staande kan houden door in een illusie te blijven hangen dat hij geweldig en perfect is. En ze doen alles om die illusie voor zichzelf geloofwaardig te houden. Ze zijn heel goed in het kunnen overtuigen van andere mensen, want als andere mensen zeggen dat ze gelijk hebben of beamen dat ze heel aardig en sympathiek zijn, dan is dat voor hen het bewijs dat het klopt.

Maar echte vriendschap en liefde houden ze af. Want anders kan het gebeuren dat die vrienden hen gaan confronteren met hun minder leuke kanten. Als jij bijvoorbeeld tegen zo'n iemand met de allerbeste bedoelingen zou zeggen "Ik merk dat je nogal bot kan reageren naar mensen. Ik weet dat je het niet kwaad meent hoor. Maar probeer het voortaan wat meer tactvol te brengen, want anders kan het gebeuren dat je iemand kwetst." Hij hoort daarin: "Ik vind jou een botte klootzak die mensen kwetst en nooit rekening wilt houden met anderen." Dat kunnen ze niet verdragen, slepen er allemaal argumenten bij om jou ervan te overtuigen dat je het helemaal verkeerd ziet. En omdat je het gewaagd hebt hen minderwaardig over zichzelf te voelen, doen ze hetzelfde bij jou terug en doen ze iets waardoor jij je gekwetst gaat voelen. Vaak een heel subtiele passief-agressieve opmerking die je wel raakt op jouw meest gevoelige punt.

Als je leeft met zo'n iemand, omdat het jouw partner is of één van jouw ouders, dan weet jij hoe ze in werkelijkheid zijn. Ze proberen je daarom afhankelijk te maken van hen, want als jij afhankelijk bent, bewijst dat voor hen wederom hoe succesvol en goed zij zelf zijn. Ze willen niet geconfronteerd worden met gevoelens van spijt, dus ze ontkennen dat ze ook maar iets hebben gedaan waardoor jij je door hen ongelukkig bent gaan voelen. Aangezien jouw zelfvertrouwen is afgebroken, kunnen ze zeggen dat je zwak bent en dat het daarom waarschijnlijker is dat jij het allemaal verkeerd hebt begrepen. En vervolgens "Omdat je zwak bent, heb je mij nodig, dus in het vervolg moet je het niet flikken om iets negatiefs over mij te zeggen. Je moet ontzettend dankbaar zijn dat ik de kwaadste niet ben en er deze keer voor kies om jou te vergeven. Maar pas op! De volgende keer ben ik minder vergevingsgezind en dan riskeer jij het dat ik je wel laat vallen en dan komt er helemaal niks meer van jou terecht!"
pi_197045859
Narcisme en respect... veel sucess TS. Gaat hem niet worden.
pi_197046230
Eens met de anderen dat je de brief beter niet kan versturen. Als je vader zo gevoelloos met jou en anderen omgaat, zal je nooit een reactie gaan krijgen waarmee je dit hoofdstuk gevoelsmatig kunt afsluiten. Eerder dat het meer pijn gaat doen.
pi_197047811
Herkenbaar, ik heb het contact met mijn ouders een jaar verbroken (ook gezegd dat het tijdelijk was) om aan mijn fundering te werken. Als ik nu af en toe bij hun kom merk ik wat ze doen, zie het voor wat het is en laat het langs me heen gaan. Het is vrijwel onmogelijk om mensen te veranderen, de enige die je kan veranderen dat ben je zelf en hoe je met dingen om gaat en dat kan knap lastig zijn.
pi_197049647
Ik herken het schuldgevoel.
Maar contact maken vanuit dat gevoel levert niets op. Daar mag je op vertrouwen.

Familieband houdt niet op na de dood. Een van mijn ouders leeft niet meer, zonder dat de band voor die tijd hersteld is. Er wordt altijd over gepraat alsof je dat koste wat kost moet voorkomen, omdat je anders door eeuwige spijt verteerd zal worden. Ik was daar ook bang voor en daarom steeds in een dilemma. Maar het is bij mij niet zo dat ik nu spijt heb. Ik heb er juist nu oprecht vrede mee dat alles is gelopen zoals het is gelopen. Alles is vergeven.

Ik heb sindsdien vaker gehoord dat iemand een betere band heeft met een overleden ouder dan daarvoor ooit mogelijk was. Ik haal nu zelfs voor het eerst echte steun uit de band met deze ouder, ook door de herinnering aan de momenten dat het wel goed was, die nu niet meer overschaduwd worden door de verhoudingen en het knagende schuldgevoel in het heden.

Het beste is om voor jezelf te kiezen, een therapeut vertelde me dat dat je enige taak is als kind en daar mag je op vertrouwen. Je bent je ouders niets verplicht en er valt ook niets meer te krijgen dan wat ze je al gegeven hebben.
What's the name of the game?
  Mooiste FOK!fotoboek van de vrouwen 2022 dinsdag 29 december 2020 @ 10:17:29 #19
165264 Puzzie
C'est La Fucking Vie
pi_197049868
Ik heb al jaren geen contact meer met mijn vader , dat was een bewuste keuze waar ik nog steeds 100% achter sta .
Ik hoef mijn band met hem niet te herstellen voordat hij doodgaat .Er was al geen band. Hem schrijven zal ik ook nooit doen, dat is energie verspilling .
My age is very
Inappropriate
for my behavior
pi_197050543
quote:
1s.gif Op maandag 28 december 2020 20:43 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Over de diagnose. Er is een psycholoog geweest die hem kent en die dat heeft beaamd. Maar het blijft idd een momentopname van observatie. Ik heb zelf ook diagnoses gehad die later werden ingetrokken. Het zegt idd allemaal niet zoveel.

Ik denk verder dat het idd wijzer is om het te laten zoals het is. Ik heb pas geleden toch weer besloten om zelf in therapie te gaan. Ik ben inmiddels wat volwassener geworden, dus ik kan wat dat betreft beter communiceren over wat me dwarszit en wat ik wil bereiken. In ieder gebal, ik denk dat ik voorlopig genoeg heb aan mezelf. En het ziet er idd naar uit dat mijn pa er al helemaal niet op zit te wachten, dus dat geeft alleen maar meer teleurstelling.

Ik denk dat ik mij vooral schuldig voel. Het is nogal een chaos in mijn kop, dus concreter dan dit lukte mij niet 🙄
Op basis van welk concreet gedrag beaamde die psycholoog dat dan? Misschien kun je dat beschrijven... is gelijk een oefening in wat specifieker zijn. Maar met oog op de herkenbaarheid van je vader snap ik dat je dat niet op een forum zet als je geen zin hebt om “ander maar met in wezen dezelfde essentie wat dezelfde boodschap overbrengt” gedrag te verzinnen.
Goed dat je het als momentopname ziet. Als iemand doorlopend in therapie moet zijn om een diagnose te kunnen hebben, dan zegt die diagnose sowieso al niks over iemand die niet in therapie is. Goed dat je zelf de keuze hebt gemaakt voor therapie en het geluk hebt dat dit mogelijk was. Wat voor soort therapie? Ik hoop maar dat je er iets aan zult hebben....
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
  Moderator dinsdag 29 december 2020 @ 11:03:12 #21
441859 crew  Lenny77
pi_197051177
quote:
7s.gif Op maandag 28 december 2020 19:47 schreef puzziepie het volgende:
Misschien toch ergens nog graag die goedkeuring willen en verwachtingen hebben.
Is dat niet iets wat een kind stiekem altijd wil? Die: ja, je hebt het goed gedaan joh!
Ik wacht daar ook nog steeds op :P
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
  Mooiste FOK!fotoboek van de vrouwen 2022 dinsdag 29 december 2020 @ 11:05:09 #22
165264 Puzzie
C'est La Fucking Vie
pi_197051201
quote:
0s.gif Op dinsdag 29 december 2020 11:03 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Is dat niet iets wat een kind stiekem altijd wil? Die: ja, je hebt het goed gedaan joh!
Ik wacht daar ook nog steeds op :P
Natuurlijk wil ieder kind dat , maar als je volwassen bent weet je ook dat niet alles gaat zoals je hoopt en eigenlijk zou mogen verwachten van een ouder.
Die verwachtingen loslaten helpt een hoop
My age is very
Inappropriate
for my behavior
  Moderator dinsdag 29 december 2020 @ 11:07:54 #23
441859 crew  Lenny77
pi_197051273
quote:
1s.gif Op dinsdag 29 december 2020 10:07 schreef -marz- het volgende:
Ik herken het schuldgevoel.
Maar contact maken vanuit dat gevoel levert niets op. Daar mag je op vertrouwen.

Familieband houdt niet op na de dood. Een van mijn ouders leeft niet meer, zonder dat de band voor die tijd hersteld is. Er wordt altijd over gepraat alsof je dat koste wat kost moet voorkomen, omdat je anders door eeuwige spijt verteerd zal worden. Ik was daar ook bang voor en daarom steeds in een dilemma. Maar het is bij mij niet zo dat ik nu spijt heb. Ik heb er juist nu oprecht vrede mee dat alles is gelopen zoals het is gelopen. Alles is vergeven.

Ik heb gelukkig geen eeuwige spijt dat de band niet hersteld is geweest met mijn overleden vader. Maar ik merk wel dat ik nog steeds kwaad ben op hem, zelfs na 7 jaar. Dus dat staat een normale rouw wel in de weg.
Ik heb ergens ook nog steeds niet door dat hij er niet meer is en dat is best raar. Dan zie ik bv iemand fietsen die op hem lijkt en dan denk ik in een fractie van een seconde: he daar is pa!! Om dan meteen te beseffen dat het niet kan. Die momenten blijven raar en eng. En steken ook wel een beetje.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
  Moderator dinsdag 29 december 2020 @ 11:09:04 #24
441859 crew  Lenny77
pi_197051313
quote:
0s.gif Op dinsdag 29 december 2020 11:05 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Natuurlijk wil ieder kind dat , maar als je volwassen bent weet je ook dat niet alles gaat zoals je hoopt en eigenlijk zou mogen verwachten van een ouder.
Die verwachtingen loslaten helpt een hoop
Ja klopt wel, moet het alleen nog leren loslaten dan. Het is niet iets wat ik dagelijks ervaar maar zo eens heel af en toe, om de zoveel jaren.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
  Mooiste FOK!fotoboek van de vrouwen 2022 dinsdag 29 december 2020 @ 11:10:15 #25
165264 Puzzie
C'est La Fucking Vie
pi_197051350
quote:
0s.gif Op dinsdag 29 december 2020 11:09 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Ja klopt wel, moet het alleen nog leren loslaten dan. Het is niet iets wat ik dagelijks ervaar maar zo eens heel af en toe, om de zoveel jaren.
Ik heb gekozen voor geen contact en bij die keuze hoorde ook het loslaten van eventuele onrealistische verwachtingen .
My age is very
Inappropriate
for my behavior
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')